Movies Ltd

Για να βρεις τον αληθινό εαυτό σου! Έχοντας αποσπάσει το Βραβείο FIPRESCI αλλά και εύφημη μνεία στο κινηματογραφικό φεστιβάλ του Κάρλοβι Βάρι, αλλά και με θετικές αναφορές στα ραντεβού που προβλήθηκε όπως του Μαρ Ντελ Πλάτα και του Σαν Σεμπάστιαν, μας έρχεται η ταινία Η Παρθένος του Αυγούστου (La Virgen de Agosto) που σκηνοθετεί ο Ισπανός Jonás Trueba. Λίγο προτού κλείσει τα 33, μόνη και συναισθηματικά μπερδεμένη, η Εύα προτιμά να παραμείνει τον Αύγουστο στη Μαδρίτη παρά να επισκεφθεί κάποιο παραθαλάσσιο θέρετρο. Η απόφασή της θα πυροδοτήσει ένα εσωτερικό ταξίδι προς την ωριμότητα, γεμάτο αποκαλύψεις και απρόσμενες συναντήσεις, που κινούνται στους υπόγειους ρυθμούς του αστικού τοπίου. Ένα διεισδυτικό οδοιπορικό που αιχμαλωτίζει τις φευγαλέες και ανεπαίσθητες στιγμές, απαλύνοντας την ανασφάλεια και τον φόβο που γεννά το πέρασμα του χρόνου. Ένα ράθυμο καλοκαιρινό παραμύθι που μας παρασύρει στον πολύχρωμο ρυθμό του.

Τους βασικούς πρωταγωνιστικούς ρόλους στο φιλμ μοιράζονται οι Itsaso Arana, Vito Sanz, Joe Manjón, Isabelle Stoffel, Luis Heras, Mikele Urroz, María Herrador, Naiara Carmona.

Στις δικές μας αίθουσες? Στις 13 Αυγούστου 2020 από την Neo Films!

Βρείτε τα κλεμμένα! Εκεί που το CSI συναντά τις αστυνομικές ιστορίες του Jo Nesbo: Οι Δολοφόνοι του Γκόγια (El Asesino de los Caprichos) του Gerardo Herrero συνεχίζουν τη λαμπρή παράδοση της Ισπανίας στο είδος του θρίλερ με ένα συναρπαστικό μυστήριο στην καρδιά της Μαδρίτης - εκεί όπου το ακριβότερο χόμπι του κόσμου μπορεί να τραβήξει την προσοχή ενός δολοφόνου... Ένας μυστηριώδης κατά συρροή δολοφόνος κάνει την εμφάνισή του και τρομοκρατεί τους πλούσιους κατοίκους γνωστής συνοικίας της Μαδρίτης, βάζοντας στόχο πλούσιους συλλέκτες τέχνης και αντικών. Κοινό χαρακτηριστικό των φόνων είναι η τοποθέτηση των θυμάτων με τέτοιο τρόπο έτσι ώστε να θυμίζουν μια διάσημη σειρά έργων τέχνης του διάσημου Ισπανού ζωγράφου, Φρανθίσκο Γκόγια - έργα που εικάζεται ότι σατιρίζουν την ανηθικότητα της τότε ισπανικής κοινωνίας. Δύο ντετέκτιβ της αστυνομίας αναλαμβάνουν να εξιχνιάσουν την υπόθεση: η βετεράνος Κάρμεν, μια ικανή αλλά και κυνική γυναίκα που μοιάζει να έχει κουραστεί από τη ζωή της αστυνομικού, και η νεαρότερη Εύα, ιδεαλίστρια και διψασμένη για δράση. Οι δύο γυναίκες πρέπει να αφήσουν στην άκρη τις διαφορές τους για να καταφέρουν να εισχωρήσουν στα άδυτα του παράνομου δικτύου μυστικών αγοραπωλησιών έργων τέχνης και να εντοπίσουν τον δράστη που δεν αφήνει ποτέ ίχνη…

Η Maribel Verdú («Θέλω και τη Μαμά σου», «Ο Λαβύρινθος του Πάνα»), μία από τις καλύτερες και πιο δημοφιλείς ισπανίδες ηθοποιούς της εποχής μας, πρωταγωνιστεί σε ένα μυστηριώδες θρίλερ γεμάτο ανατροπές και σασπένς που μας ταξιδεύει σε έναν αθέατο κόσμο αφθονίας και παρανομίας, αποτελώντας ταυτόχρονα μια εύστοχη ματιά στις ταξικές αντιθέσεις και την υποκρισία της σύγχρονης Ισπανίας. Μαζί της και οι Aura Garrido, Daniel Grao, Antonio Velázquez, Roberto Álamo, Ruth Gabriel.

Στις δικές μας αίθουσες? Στις 13 Αυγούστου 2020 από την Rosebud 21!

Η δύναμη της αγάπης! H ταινία Εμείς οι Δύο (Deux) είναι η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Ιταλικής καταγωγής σκηνοθέτη Filippo Meneghetti, μετά από τρεις βραβευμένες μικρού μήκους και το ντοκιμαντέρ Maistrac. Πρόκειται για ένα ευαίσθητο ερωτικό δράμα, που στο επίκεντρο του βρίσκονται δύο γυναίκες, το λιγότερο μέσης ηλικίας. Η Νίνα και η Μαντλέν είναι βαθιά ερωτευμένες. Στα μάτια όλων, είναι απλές γειτόνισσες που ζουν στον τελευταίο όροφο του κτιρίου. Κάθε μέρα, πηγαίνουν και έρχονται μεταξύ των δύο διαμερισμάτων τους και μοιράζονται τη ζωή. Κανείς δεν γνωρίζει τι πραγματικά συμβαίνει, ούτε καν η Άνν, η κόρη της Μαντλέν που την φροντίζει. Μέχρι την ημέρα που ένα τραγικό γεγονός ανατρέπει τα πάντα...

Τους βασικούς πρωταγωνιστικούς ρόλους μοιράζονται οι Barbara Sukowa, Martine Chevallier, Léa Drucker, Muriel Benazeraf, Jérôme Varanfrain.

Στις δικές μας αίθουσες? Στις 13 Αυγούστου 2020 από την Tanweer!

Θα εκραγώ!

του zerVo (@moviesltd)

Το στούντιο της Sandcastle με έδρα τον φυσικό παράδεισο του Μαυρίκιου, στα ανοικτά του Ινδικού Ωκεανού, δημιουργήθηκε από τον ανιμέιτορ Brent Dawes το 2017, σε ένα μικρό χωριό ονόματι Φόρμπαχ, κάπου στην περιφέρεια του νησιού, δίπλα στο τεράστιο πάρκο που αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους βιότοπους. Η ταινία Η Μουσική της Ζούγκλας (Jungle Beat) εκτός από πρώτη παραγωγή της νεοσύστατης φίρμας είναι και η πρώτη κινουμένων σχεδίων δημιουργία από την όμορφη και ιδίως τουριστικής αυτή χώρα. Λόγω ελλείψεως τεχνικών μέσων πάντως, το έργο ολοκληρώθηκε στην Νότιο Αφρική, ενώ το μιξάζ των ήχων πραγματοποιήθηκε στην Μεγάλη Βρετανία.

Μια καινούργια ημέρα ημέρα ξημερώνει στην ζούγκλα για όλα τα μικρά και μεγάλα ζωάκια που διαμένουν εντός της αχανούς της έκτασης. Και μαζί ένα νέο καθήκον ξεκινά για τον υπερδραστήριο πίθηκο Μάνκι, να συλλέξει και να μοιράσει για τροφή σε όλα τα καλά του φιλαράκια, τις γευστικές μπανάνες της ημέρας. Μια παράξενη και ιδιαίτερα περίεργη διαφορά υπάρχει σε σχέση με το χθες: Πλέον όλα τα ζώα, οποιουδήποτε μεγέθους έχουν την δυνατότητα να μιλούν και να επικοινωνούν μεταξύ τους με τις λέξεις!

Καινοτομία που πολύ γρήγορα θα αποκαλύψει την προέλευση της, καθώς όλοι θα καταλάβουν την παρουσία ενός κυανόχρωμου πλάσματος από άλλον πλανήτη ανάμεσα τους, του ασχημάτιστου Φνιπ, που μαζί του κουβαλάει μια συσκευή αποκωδικοποίησης των ζωικών γλωσσών. Και που τάχιστα θα γίνει κολλητός με τα ζωάκια, συνυπάρχοντας μαζί τους αρμονικά και φιλικά. Μόνο που η εντολή που έχει από τους ανωτέρους του ο Φνιπ είναι κάπως διαφορετική, καθώς έχει αναλάβει την αποστολή να επιτεθεί και να κυριεύσει την Γη και όλους όσους οργανισμούς ζουν σε αυτή.

Κι έτσι το δίλημμα που έχει να κοντράρει ο συμπαθητικός άλιεν, από την στιγμή ειδικά που θα συναντήσει τους μοναδικούς συντρόφους που έδειξαν για εκείνον συμπόνοια, αγάπη και κατανόηση είναι μεγάλο, αφού ή θα πρέπει να παραμείνει πιστός σε εκείνους ή να εκτελέσει τις επιθετικές εντολές που του έχουν δώσει οι ανώτεροι του. Αγωνιώδες όσο συνάμα και κεφάτα διασκεδαστικό το πεδίο που κινείται η ιστορία, που μέσα της ανακατεύει στοιχεία από ET, Madagascar και Ice Age στο κλιματικά πολύ πιο θερμό του.

Το σχέδιο δεν διαφοροποιείται από το σύνολο σχεδόν των αντίστοιχων ανεξάρτητων και όχι πριμοδοτούμενων από τα μεγάλα στούντιος του genre, παραγωγών. Βαθιά μπλε ουράνια, καταπράσινα φόντα από τις δεντροφυτείες που ορίζουν ένα υπέροχο σκηνικό, αρκετά συνεπείς λεπτομέρειες στην δημιουργία των ανθρωπομορφών των πρωταγωνιστών. Σύμφωνοι το χαμηλό μπάτζετ προδίδεται σε μπόλικες στιγμές που το σχέδιο μοιάζει είτε άτσαλο είτε κορεσμένο, αυτό όμως δεν στερεί σε καμία περίπτωση την ικανοποίηση από τους δημιουργούς, πως στάθηκαν συνεπείς στο εξαγγελόμενο πρότζεκτ τους.

Με αποτέλεσμα να έχουμε ακόμη ένα ζωγραφιστό φιλμάκι, που απευθύνεται όπως πάντα στις μονοψήφιου αριθμού ηλικίες, από αυτά που δεν τα πηγαίνουν και άσχημα εμπορικά στις αίθουσες, με ρυθμό κυκλοφορίας ανά εβδομάδα. Κομματάκι μπερδεμένη η ιστοριούλα, ως ταχύτατα εξελισσόμενη, με έναν χαρακτήρα που βγάζει πάντως πολύ πλάκα, σε ακριβή κόπια του Σκρατ των Παγετώνων. Αφού ο κυκλοθυμικός και ψυχαναγκαστικός σκαντζόχοιρος Χαμφ, κινούμενος κατά κύριο λόγο μόνος του και όχι ομαδικά, είναι ότι πιο αστείο έχει να επιδείξει αυτό το animation, που γεννά πολλές προσδοκίες για το δημιουργικό μέλλον των σχεδιαστών του.

Στις δικές μας αίθουσες? Στις 6 Αυγούστου 2020 από την Tanweer!

«Άιντε θύμα, άιντε ψώνιο, άιντε σύμβολο αιώνιο»

του Θόδωρου Γιαχουστίδη (@PAOK1969)

Φτάνει ένα σημείο στο οποίο δεν μπορείς παρά να φωνάξεις «Αρκετά»!

Αυτή είναι η πέμπτη μεγάλου μήκους ταινία που σκηνοθετεί ο γεννημένος στις 22 Απριλίου του 1963 στο Μπουένος Άιρες, Αργεντινός Sebastián Borensztein. Οι προηγούμενες τέσσερις της φιλμογραφίας του είναι οι εξής: «La suerte está echada» (2005), «Sin memoria» (2010), Η αγελάδα που έπεσε από τον ουρανό (Un cuento chino, 2011) και Ο πιλότος (Kóblic, 2016). Ο Ricardo Darín, πρωταγωνιστής της ταινίας με την οποία ασχολούμαστε εδώ, ήταν πρωταγωνιστής και στις δύο προηγούμενες ταινίες του συμπατριώτη του. Και (καθόλου τυχαίο) οι τρεις αυτές ταινίες είναι και οι μόνες του Borensztein οι οποίες βρήκαν κινηματογραφική διανομή και στη χώρα μας.

Η ταινία Ηρωικά Χαμένοι (La Odisea De Los Giles / Heroic Losers) ξεκίνησε την κινηματογραφική της διαδρομή με το άνοιγμά της πέρσι τον Δεκαπενταύγουστο στην Αργεντινή. Την φεστιβαλική της καριέρα την ξεκίνησε στο περσινό φεστιβάλ του Τορόντο. Ήταν η επίσημη πρόταση της Αργεντινής για το ξενόγλωσσο Όσκαρ. Και είναι η πρώτη ταινία στην οποία ο Ricardo Darín συμπρωταγωνιστεί με τον γιο του, Chino Darín, ο οποίος υποδύεται τον... γιο του!

Η υπόθεση: Αλσίνα, Αργεντινή, Δεκέμβριος 2001. Μια παρέα φίλων και γειτόνων προσπαθεί να μαζέψει χρήματα προκειμένου να τα επενδύσει σε έναν αγροτικό συνεταιρισμό. Με αυτόν τον τρόπο τα μέλη της παρέας θεωρούν ότι θα τονωθεί η οικονομία της μικρής τους πόλης. Μαζεύοντας τις οικονομίες που είχε φυλαγμένες ο καθένας για μια δύσκολη στιγμή, συγκεντρώνουν ένα σεβαστό ποσό σε δολάρια, που μπορεί να αποτελέσει τη βάση, τα θεμέλια προκειμένου το όνειρό τους να γίνει πραγματικότητα. Ο Φερμίν, άτυπος αρχηγός της ομάδας, πείθεται, αντί να έχει φυλαγμένα τα δολάρια σε μια θυρίδα στην τοπική τράπεζα, να ανοίξει λογαριασμό σε πέσος. Ο διευθυντής της τραπέζης του υπόσχεται πως με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσουν να διασφαλίσουν δάνειο και να πάρουν τα χρήματα που τους υπολείπονται για να ξεκινήσουν.

Όμως, την επόμενη μέρα από εκείνη κατά την οποία ο Φερμίν μετατρέπει τα δολάρια στη θυρίδα σε πέσος σε λογαριασμό, η οικονομία και το τραπεζικό σύστημα της Αργεντινής καταρρέουν. Η παρέα τα χάνει όλα. Απελπισία. Σύντομα, όμως, θα καταλάβουν ότι δεν έχουν πέσει θύματα μόνο της οικονομικής κρίσης, αλλά κι ενός ασυνείδητου δικηγόρου και του διευθυντή της τραπέζης, οι οποίοι εκμεταλλεύτηκαν την κατάσταση. Έχει έρθει η ώρα να συντονιστούν, να καταστρώσουν μια περίτεχνη ληστεία και να επανακτήσουν ό, τι δικαιωματικά τους ανήκει.

Η άποψή μας: Στην αργεντίνικη σλανγκ «gil» είναι ο χαζούλης, ο ανόητος, ο βλάκας και «giles» είναι η ίδια λέξη στον πληθυντικό αριθμό. Οπότε, ο πρωτότυπος τίτλος της ταινίας μπορεί να μεταφραστεί ως κάτι σαν «Η οδύσσεια των παλαβιάρηδων». Ποιοι είναι οι παλαβιάρηδες; Οι φτωχοί πρωταγωνιστές της ταινίας. Οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας. Οι μεροκαματιάρηδες. Οι μη έχοντες στον ήλιο μοίρα. Αυτοί που το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να ονειρεύονται. Τι γίνεται όμως όταν τους κλέβουν τα όνειρά τους; Στην σκληρή πραγματικότητα, απολύτως τίποτα. Κάποιες, ελάχιστες φορές, γεννιούνται επαναστάσεις. Συνήθως, όμως, σκύβουν το κεφάλι και συνεχίζουν. Όχι όμως οι πρωταγωνιστές της ταινίας μας. Αυτοί αποφασίζουν να αντισταθούν. Και αντιστέκονται...

Ανοίγει μεγάλη παρένθεση. Αλήθεια, πώς γίνεται όταν το κεφάλαιο επαλειμμένα και αποδεδειγμένα κλέβει (κυριολεκτικά και μεταφορικά – άπειρα τα παραδείγματα ακόμα και μέσα στα τελευταία πέντε χρόνια μόνον στην Ελλάδα) από το δημόσιο, από τους ανίσχυρους, από τους πένητες, να μην είναι αυτό ποινικά κολάσιμο και όταν (ελάχιστες φορές, το ξαναλέμε) έρχεται το ευλογημένο payback, αυτό να είναι καταδικαστέο και βδελυρό; Θέλω να πω, πως οι φίλοι μας αποφασίζουν να κλέψουν τον ιταμό δικηγόρο για να πάρουν πίσω τα κλεμμένα. Κλέβουν δηλαδή. Κανονικά. Αλλά αποφασίζουν να κρατήσουν για τον εαυτούς τους μόνον όσα τους έκλεψε εκείνος. Ηθική Παλιάς Διαθήκης δηλαδή. Dodgy, που λένε και οι φίλοι μας οι Άγγλοι. Με αυτόν τον τρόπο ο Borensztein πηδάει έναν κρίσιμο σκόπελο. Κλείνει η μεγάλη παρένθεση.

Από εκεί και πέρα εδώ έχουμε να κάνουμε με μια κοινωνικά ευαίσθητη δραματική κωμωδία με στοιχεία περιπέτειας. Εντελώς τυχαία (ή μήπως όχι;) δεν έχουν περάσει πολλές βδομάδες από τότε που βγήκε στους κινηματογράφους της χώρας μας μια άλλη αργεντίνικη ταινία, το Κόλπο του αιώνα. Εκεί, η μάχη των φτωχοδιαβόλων ήταν εναντίον του κράτους με τη γενική και απρόσωπη έννοια. Σε σχέση με τούτη την ταινία ήταν περισσότερο επικεντρωμένη στο στήσιμο της ληστείας, δεν είχε πολιτικές αιχμές (έστω στρογγυλεμένες) και ο παράγοντας χιούμορ ήταν περισσότερο τονισμένος. Το σίγουρο είναι πως πρόκειται για δύο ταινίες με τις οποίες ο θεατής περνάει καλά παρακολουθώντας τες.

Έχει πλάκα εδώ το γεγονός πως ένα «μέλος» της συμμορίας είναι αναρχικός, οπαδός του Μπακούνιν, ένα άλλο μέλος είναι παθιασμένος περονιστής, ο Φερμίν έμεινε στη συλλογική μνήμη της μικρής κοινότητας από την οποία προέρχεται ως πολλά υποσχόμενος – κάποτε – ποδοσφαιριστής, το γεγονός ότι προσπαθούν να προωθήσουν το σχέδιό τους για τον συνεταιρισμό, παρουσιάζοντάς τον σαν τούρτα σοκολάτα κι άλλα τέτοια. Υπάρχει και η σινεφίλ πλευρά στο όλο θέμα: ο Φερμίν είναι τρομερός σινεφίλ. Του αρέσει να βλέπει συνεχώς μια πολεμική ταινία, το «Between Heaven and Hell» του Richard Fleischer (εντελώς συμβολικός ο τίτλος) ενώ την έμπνευση για το πως θα κάνουν τελικά τη ληστεία, την παίρνει παρακολουθώντας το «How to Steal a Million» του William Wyler!

Το τελικό αποτέλεσμα έχει θετικό πρόσημο. Πρόκειται, όμως, για μία από εκείνες τις ταινίες που λες «γαμώτο, θα μπορούσε να είναι καλύτερη». Γιατί, ας πούμε, η προσωπική τραγωδία που βιώνει ο Φερμίν δεν προσφέρει τίποτε άλλο παρά έναν μη χρειαζούμενο σεντιμενταλισμό. Γιατί, ας πούμε, το διαφαινόμενο ρομάντζο ανάμεσα στον υιό του Φερμίν και τη γραμματέα του δικηγόρου δεν στέκει – ακόμα περισσότερο δεν στέκει η σκηνή όπου της αποκαλύπτει την πραγματικότητα, πιστεύοντας ότι εκείνη δεν θα καρφώσει τους διψασμένους για εκδίκηση δικούς μας.

Δεν ξέρω, θα ταίριαζε πιστεύω στην ταινία περισσότερο χιούμορ, περισσότερες πολιτικές αιχμές, περισσότερη δράση. Όπως και να έχει, πάντως, κακή ταινία δεν την λες. Καλή ταινία την λες. Πολύ καλή ταινία, είναι διαπραγματεύσιμο. Και νομίζω πως θα κάνει γκελ στο ελληνικό κοινό γιατί την οικονομική κρίση της Αργεντινής – σε μικρότερο βαθμό – τη βιώσαμε κι εμείς ως χώρα. Οπότε υπάρχει μπόλικο πεδίο για ταυτίσεις. Και για... σκέψεις. Σουβλίστε τους, που θα έλεγε και ο Ζερβός...

Στις δικές μας αίθουσες? Στις 6 Αυγούστου 2020 από την Feelgood Ent.!

Θα εκραγώ!

του zerVo (@moviesltd)

Εκεί γύρω στα τέλη της δεκαετίας των 00s έκανε την εμφάνιση της, στον Αντ1 αν δεν κάνω λάθος, μια πολύ ενδιαφέρουσα σειρά αυτοτελών επεισοδίων με τον τίτλο Εργαζόμενη Γυναίκα, Στο επίκεντρο των ιστοριών του κάθε τσάπτερ, μια προβληματισμένη σαραντάρα, αλλάζοντας μορφή ανά περίπτωση, πάλευε με κάθε λογής ζόρι, μπορεί ενδεχόμενα να αντιμετωπίσει ένα θηλυκό στις μέρες μας. Επαγγελματικό, κοινωνικό, συναισθηματικό. Χάρη στα ευρηματικά (τα περισσότερα) και εύθυμα σενάρια, μα κυρίως λόγω της παρουσίας της εύστοχα προσιτής και ανθρώπινης Ελένης Ράντου στον βασικό πρωταγωνιστικό ρόλο, το σίριαλ υπήρξε ένα από τα πιο ευχάριστα στην παρακολούθηση τους, από τα εγχώρια. Και είναι και το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο νου, όσο στο πανί ξετυλιγόταν το θέμα της ταινίας Πες Το Δυνατά! Που τα κιτάπια λένε πως πρόκειται για ριμέικ, αλλά σιγά μην έχει δει κανείς το ορίτζιναλ Χιλιανό...

Ένα θύμα διαρκείας είναι η μεσήλικη Ρομάνα Τζούλια, καθώς το σύνολο του περίγυρου της την εκμεταλλεύεται και μάλιστα κατάμουτρα, δίχως εκείνη να βρίσκει έστω και το ελάχιστο σθένος να αντιδράσει. Ο σύντροφος της, ένας πολλά χρόνια μεγαλύτερος της αποτυχημένος ζωγράφος, έχει κατσικωθεί στο διαμέρισμα της, κατατρώγοντας μαζί με τον ορισμό του τεμπέλη, γιο του, τον μισθό της. Το αφεντικό της, διαρκώς την υποτιμά, ιδίως μισθολογικά, παρότι εκείνη βγάζει μόνιμα το φίδι από την τρύπα, όταν οι δυσκολίες χτυπούν την πόρτα της εταιρίας μάρκετινγκ που εργάζεται. Τόσο δε η καλύτερη της φιλενάδα, όσο και η αδελφή της, την θεωρούν είτε υποδεέστερη τους, είτε ως εκείνη που πρέπει να αναλάβει, μέσα σε όλα τα άλλα, τις αγγαρείες τους. Όσο για την γειτονιά? καλή κουβέντα δεν ακούει από κανέναν, όλη με την ειρωνεία και τον άσχημο λόγο την αντιμετωπίζουν.

Έχοντας φτάσει στο αμήν, ειδικά καταλαβαίνοντας πως όλες οι μικροπροσπάθειες να κάνει την επανάσταση της έχουν πάει στον βρόντο, θα αποζητήσει την αρωγή ενός τηλεοπτικού αστέρα - θεραπευτή, που θα την προμηθεύσει με το μαγικό βότανο, για να μετατραπεί μονομιάς σε Πασιονάρια. Πέστο κι έγινε στο δευτερόλεπτο. Τα πάντα στην ζωή της Τζούλια, από την ώρα που θα κατεβάσει το μπουκαλάκι με τον μαγικό ζωμό θα αλλάξουν, αφού στιγμιαία θα σηκώσει την παντιέρα της εξέγερσης, ενάντια σε καθετί που μέχρι χθες της έμοιαζε εχθρικό.

Άλλο πρόσωπο λοιπόν γίνεται η μεγαλοκοπέλα μας, Ούτε μύγα στο σπαθί της, ποτέ και πουθενά. Από εκεί που ήταν ένα φιλήσυχο και υποτακτικό αρνάκι, ουαί κι αλίμονο σε όποιον διανοηθεί να την κοντράρει, αφού πλέον θα συναντήσει μπρος του ένα λιοντάρι. Με την αρωγή της φαρμακολογικής επιστήμης λες ή μήπως αυτό που της πλάσαρε ο αγύρτης μπαγαπόντης δεν είναι παρά μόνο ένα πλασέμπο, που την έθεσε σε καθεστώς αυθυποβολής, ούτως ώστε να αποτινάξει από πάνω της, τις μυριαδές φοβίες?

Παρότι η κωμική στην βάση, αλλά με πάμπολλους σοσιολογικούς συμβολισμούς δημιουργία του επιτυχημένου στο είδος (και μόνο στην πατρίδα του) Guido Chiesa, στην εξέλιξη της δεν αφήνει στο πάτωμα ούτε μισό κλισέ χωρίς να το σηκώσει, εντούτοις δεν υπάρχει σημείο χρονικό που να πει ο θεατής πως νύσταξε αφόρητα με όσα εξελίσσονται στο εκράν. Σύμφωνοι, είναι απόλυτα βέβαιο με βάση και την σύνοψη, πως όσα συμβαίνουν στο πρώτο κομμάτι του έργου, οσονούπω θα ανατραπούν και οι σεκάνς θα επαναληφθούν με αντίθετη ροή, οπότε οι εκπλήξεις είναι μηδαμινές. Αλλά το φεμινιστικού τύπου εργάκι, που ακολουθεί μια τηλεοπτικού ύφους ρότα (και στην Ιταλία, στο Amazon Prime έκαμε πρεμιέρα, φυσικά και λόγω πανδημίας) ούτε αδιάφορο είναι, ούτε βαρετό του θανάτου, ούτως ώστε να το απορρίψει κανείς στην γέννηση του.

Κι ο βασικός λόγος είναι διότι τα επιμέρους σκετσάκια, στα διάφορα πεδία μαχών της ηρωίδας μας, προβάλλονται με μια σχηματική συνέπεια, δεν παραξηλώνουν χρονικά και το κυριότερο σε κανένα σημείο τους δεν παρατηρείται η γνωστή φωνακλάδικη λατσιάλα αλεγκρία, που τάχαμου προκαλεί γέλιο στην πλατεία. Άσε δε που η στάρινγκ, μπριόζα Valentina Lodovini, όχι πια στα αεράτα είκοσιπέντε της, ούτε με τα καθώς πρέπει κιλά στο κορμί, μοιράζει βλέμματα τίγκα στο ΤΝΤ, ειδικά από την στιγμή της ανατροπής και κατοπινά. Και τσακίζει στο ξύλο, άμα λάχει και τον χοντρομπαλά γείτονα, που της καμαρώνει με πομπή τα μεμέ, κάθε φορά που διαβαίνει  μπρος του. Δεν τον αδικώ. Νομίζω κι εγώ το ίδιο θα έκανα κι ας τις άρπαζα τις τσαντιές με το τουλούμι. Χαλάλι της Σινιόρας...

Στις δικές μας αίθουσες? Στις 6 Αυγούστου 2020 από την Weird Wave!

Sc-Airbnb

του gaRis (@takisgaris)

Έχω διάφορα να γράψω δωνά και τα περισσότερα είναι σχόλια περιφερειακά, υπό την έννοια ότι, ευνόητα, ένα ακόμα εργάκι του θριλερο - σλάσερ υβριδίου βγαίνει να τεστάρει υπομονές και να τσουλήσει σκάρτη μιάμιση ωρίτσα, σε ένα καλοκαίρι κορωναϊκό, δίχως δράμι παραγωγώνε πρώτης γραμμής (με ό,τι σημαίνει πλέον αυτό σε μια χρονιά ολέθρια για τις τέχνες συνολικά). Το λοιπό, καθώς ο James Franco είναι περίπου εξαφανισθείς μετά τις #MeToo καταγγελίες σεξουαλικής εκμετάλλευσης - θυμάσαι πόσο ανώμαλα προσγειώθηκε τότενες το The Disaster Artist του μεσούσης της βραβευτικής περιόδου; Ok. Τώρα θυμάσαι ότι μαζί του εκεί συμπρωταγωνίστησε το αδερφόνι του ο Dave; Σωστός ο παίχτης. Ο Dave λοιπόν το γύρισε κι αυτός πίσω από την κάμερα και, δίχως δράμι ειρωνείας, μια χαρά έπραξε. Ο χώρος επιζητεί περισσότερους ηθοποιούς να γυρνούν ταινίες και μάλιστα θριλεροτρόμου (Get Out, Jordan Peele κανείς;)

Ο Dave μαζί με τον Joe Swanberg είχαν μια απλή ιδέα (και διόλου πρωτότυπη) να βάλουν δυο ζευγάρια σε ένα ρένταλ, κάπου στο πουθενά, με ωραιότατο πασίφικ βιου. Δυο αδέρφια με τις συμβίες τους (οι - σύζυγος Franco - Alison Brie και Sheila Vand), ο εις παντρεμένος κι επιτυχημένος (Dan Evans) κι ο έτερος (Jeremy Allen White) πρώην φυλακόβιος για βίαιο επεισόδιο και σύνδρομο κατωτερότητας. Ένας περίεργος εκπρόσωπος του ενοικιαστή (Toby Huss) τους υποδέχεται προκαλώντας δυσάρεστη εντύπωση, κάτι μεταξύ βλεπάκια, ρατσιστή και αιμοσταγούς δολοφόνου, ή τουλάχιστον στη φαντασία της Mina (Vand).

Η μισή ταινία περνά νεράκι, χωρίς το παραμικρό φοβιστικό πυροτέχνημα, δείγμα πως ο Dave παίζει δυνατά με τους σαφέστατα τρωτούς χαρακτήρες των τεσσάρων. Ωσότου μια παρεξήγηση με τον περίεργο ανωτέρω τυπάκο βγάζει τη Mina εκτός ελέγχου και εκεί αρχίζει η σεπτή πανήγυρις, αλλά και η περιδίνηση του φιλμ σε ατραπούς, όπου το homage στο slasher δίνει και παίρνει ανελέητα.

Τώρα, δυο είναι τα τινά. Θες να το δεις από την αρχή ως το τέλος ως μια προσαρμογή του genre στα μοντέρνα κόζα του Airbnb και να το πάρεις ως δήλωση κοινωνιολογικού περιεχομένου, για τα οικιστικά δεδομένα του τώρα, με όποιους κινδύνους ελλοχεύουν, ουδέν πρόβλημα. Ακόμη και η πλήρως εκτροχιασμένη (το λες και cheating) τρίτη πράξη, στέκεται και δικαιολογεί, την απρόσμενη μετατόπιση του κέντρου βάρους από τον πυρήνα των σχέσεων των δυο ζευγαριών στην βίαιη, νιχιλιστική κατάληξη, που ξεκάθαρα αποδίδει τη μόνη δικαιοσύνη που γνωρίζει ο serial killer ενός slasher: Αμάρτησες κυρία μου; Θα το πλερώσεις. Αυτή η μια σχολή σκέψης. Εγώ πάλε εναντιώνομαι, συχώρνα με καρδιά μου.

Ο Dave Franco παγαίνει παρέα καί με τον αστυφύλαξ αλλά καί με το χωροφύλαξ. Και millennial σπουδή σχεσάκηδων αλλά και ικανοποίηση των fans, που επιθυμούν κάτι πολύ συγκεκριμένο από ταινία τοιαύτου κινηματογραφικού είδους. Χώρια που η τελική σεκάνς ανοίγει μπουκαπόρτα σε σήκουελ με χαρακτηριστική άνεση. Ψύχραιμη και με σωστές αναπνοές η σκηνοθεσία, κερδισμένη η ερμηνεία του Dan Stevens (που παρεμπίπ, έσκισε με περισσή πονηράδα στο γουστόζικα αθλιούτσικο Eurovision Song Contest: The Story of Fire Saga) και εντέλει άφησε υπόσχεσες για καλύτερα πράματα από τουτονί το επαμφοτερίζον Sc-Airbnb.

Στις δικές μας αίθουσες? Στις 6 Αυγούστου 2020 από την Tanweer!

Ακόμη μια κινηματογραφική μεταφορά του θρυλικού μυθιστορήματος του Edmond Rostand, Cyrano De Bergerac, βρίσκεται στα σκαριά. Αυτή την φορά του ερωτικό δράμα θα μεταφερθεί στην μεγάλη οθόνη υπό την μορφή μιούζικαλ και τον λογικό τίτλο Cyrano, υπό την σκηνοθετική καθοδήγηση του έμπειρου στο είδος Joe Wright. Στην παραγωγή της MGM τον βασικό πρωταγωνιστικό ρόλο του Σιρανό θα κρατήσει ο δημοφιλέστατος από την συμμετοχή του στο τηλεοπτικό Game Of Thrones, Peter Dinklage, έχοντας στο πλευρό του ως Ρωξάνη την Haley Bennett (The Magnificent Seven). Το δίδυμο είχε υποδυθεί τους ίδιους ακριβώς ρόλους και στην θεατρική εκδοχή του θέματος, που παίχτηκε σε περιφερειακό του Μπρόντγουέι σανίδι την περσινή σεζόν. Η βετεράνος Erica Schmidt έχει αναλάβει την συγγραφή του σεναρίου ενώ την μουσική επένδυση έχει αναλάβει το δίδυμο των Aaron Dessner και Matt Berninger. Βασικούς ήρωες της ιστορίας θα ενσαρκώσουν υποστηρικτικά και οι Brian Tyree Henry και Ben Mendelsohn.

Ο Dinklage που για τον ρόλο του Ταιριον Λάνιστερ απέσπασε τέσσερα βραβεία Έμμυ θα ερμηνεύσει τον δυναμικό στρατιώτη του γαλλικού στρατού, που διαθέτει μια ιδιαίτερη ικανότητα στην ποίηση και την έκφραση κι έχει έναν κρυφό έρωτα για την όμορφη συμπολίτισσα του Ρωξάνη. Η πιο χαρακτηριστική περίπτωση μεταφοράς του έργου στην μεγάλη οθόνη, υπήρξε εκείνη του 1990 με τους Gerard Depardieu και Anne Brochet στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, ενώ λίγο αργότερα ακολούθησε μια πιο μοντέρνα εκδοχή με τον Steve Martin και την Daryll Hanna στην κομεντί Roxanne.

Το σπίτι είναι εκεί που υπάρχουν αγκαλιές! Μία διασκεδαστική περιπέτεια κινουμένων σχεδίων για όλη την οικογένεια, ένα πολύχρωμο ταξίδι επικών διαστάσεων που ξεκινά όταν έναςεξωγήινος προσγειώνεται στην αφρικανική ζούγκλα είναι Η Μουσική Της Ζούγκλας (Jungle Beat). Η ζωή τού επιφυλάσσει καινούριους φίλους και πολλά μαθήματα, όπως ότι η φιλία και η διασκέδαση μπαίνουν πάνω από τα όνειρα ενός αλαζόνα πατέρα με κατακτητικές τάσεις. Η ταινία βασίζεται σε μία τηλεοπτική σειρά με διεθνή επιτυχία σε 200 χώρες. Ένα πρωινό, τα ζώα της ζούγκλας ξυπνούν και ανακαλύπτουν ότι μπορούν να μιλήσουν. Ακόμα μεγαλύτερη έκπληξη τους προκαλεί η αιτία αυτού του πρωτόγνωρου φαινομένου: Υπάρχει ένας εξωγήινος στη ζούγκλα! Ο μικρός Φνιπ έχει έρθει για να κυριεύσει τον πλανήτη εξοπλισμένος με την τελευταία -και πιο τρελή- λέξη της τεχνολογίας, συμπεριλαμβανομένης και μιας συσκευής που κάνει τα ζώα να μιλούν. Ο Φνιπ δεν είναι και κανένας φοβερός κατακτητής: του λείπει ο πλανήτης του, έχει διαλύσει το διαστημόπλοιο του και δεν μπορεί να τα βάλει με τη θεότρελη παρέα της ζούγκλας. Οι ήρωες μας δεν θα αφήσουν μία αποτυχημένη εξωγήινη απόπειρα εισβολής να χαλάσει την ευκαιρία να περάσουν καλά με έναν καινούριο φίλο! Καθώς τα ζώα βοηθούν τον Φνιπ να επιστρέψει, ο εξωγήινος καταλαβαίνει ότι η φιλία είναι η πιο ισχυρή δύναμη στο σύμπαν. Μπορεί, όμως, η φιλία να τα βάλει με ένα διαστημόπλοιο γεμάτο εξωγήινους;

Το σενάριο και την σκηνοθεσία υπογράφει ο Brent Dawes ενώ στην ελληνική μεταγλώττιση ακούγονται οι Σκουφής Γιώργος, Δελακούρα Έλενα, Θάνος Χρήστος, Ευαγγελάτος Ανδρέας, Λάγκος Κωνσταντίνος, Ζαπαντιώτης Βαγγέλης, Γεωργακάκου Νίκη, Στάικου Ιφιγένεια, Γεωργακάκου Νίκη, Ρεπάνης Κωνσταντίνος, Μήλιος Βασίλης.

Στις δικές μας αίθουσες? Στις 6 Αυγούστου 2020 από την Tanweer!

	Φιλμ	Διανομή	Wks	Αίθουσες	4ήμερο Ελλάδας	Σύνολο Ελλάδας
1	Ava	Spentzos Films	1	26	5.217	5.217
2	El Robo Del Siglo	Feelgood Ent.	3	48	3.915	41.618
3	The Italian Job	Odeon	1	13	2.744	2.744
4	Terra Willy: Planète Inconnue	Neo Films	1	51	2.659	2.659
5	Divorce Club	Rosebud 21	2	24	2.487	13.351
6	La Cage Aux Folles	Summer Classics	1	9	1.417	1.417
7	Misbehaviour	Tanweer	1	19	1.341	1.341
8	Plein Soleil	Neo Films	1	3	1.162	1.162
9	Captain Sabertooth	Tanweer	4	22	1.117	26.831
10	Odio l’estate	Strada Ent.	1	3	1.037	1.037

Προηγούμενο ΤΟΠ - Επόμενο ΤΟΠ

Σε δημιουργική συνέχεια του καταπληκτικού ρομαντικού δράματος Phantom Thread, ο σπουδαίος Paul Thomas Anderson βρίσκεται στην διαδικασία οργάνωσης του επόμενου του πονήματος, που όπως προβλέπεται θα ξεκινήσει τις διεργασίες του την ερχόμενη άνοιξη. Το ατιτλοφόρητο ακόμη φιλμ, θα είναι ένα δράμα περιόδου, καθώς εξελίσσεται στην Κοιλάδα του Σαν Φερνάντο στις αρχές του 1970, όπως συνέβη δηλαδή και στο πρώτο μέρος των Boogie Nights, ενώ το ίδιο μέρος χρησιμοποίησε ο σκηνοθέτης και στα Magnolia και Punch-Drunk-Love. Η τεράστια έκπληξη έχει να κάνει με το γεγονός πως ο πολύς Bradley Cooper βρίσκεται μισό βήμα από το να συμφωνήσει να αναλάβει τον βασικό πρωταγωνιστικό ρόλο της ταινίας, που η αφήγηση της θα έχει πολυεπίπεδο χαρακτήρα, εστιάζοντας στις ιστορίες μικρής ηλικίας μαθητών που φοιτούν στο τοπικό σχολείο της περιοχής. Ακόμη κι αν η πληροφόρηση από την παραγωγή βγαίνει με το σταγονόμετρο, οι φήμες αναφέρουν πως ο 45χρονος σταρ θα κρατήσει τον ρόλο ενός από τους γονείς των παιδιών.

Τα γυρίσματα της ταινία του P.T.A. κανονικά θα έπρεπε να έχουν εκκινήσει ήδη από τα μέσα καλοκαιριού, αλλά η πανδημία δεν άφησε και πολλά περιθώρια για να συμβεί κάτι τέτοιο. Πάντως το φιλμ, που μεταπήδησε στην διανομή του από την Focus Features στην MGM αναμένεται να είναι από τα πλέον φιλόδοξα στην τεράστια ποιοτικά καριέρα του δημιουργού. Όσο για τον Cooper, εντός ολίγου ολοκληρώνει τα γυρίσματα της ταινίας Nightmare Alley, που σκηνοθετεί ο Guillermo Del Toro, αποδεικνύοντας πως η καριέρα του, κατόπιν της Οσκαρικής του υποψηφιότητας για το A Star Is Born, βρίσκεται σε άνθηση.

Μοιάζει με αστείο στο πρώτο άκουσμα, όμως στο θέμα της νέας ταινίας που θα πρωταγωνιστήσει η πολυβραβευμένη Amy Adams, ο χαρακτήρας που θα υποδυθεί φαίνεται να κινείται στα όρια της παράνοιας. Ο τίτλος του φιλμ είναι Nightbitch και βασίζεται θεματικά στο ομώνυμο μυθιστόρημα που πρόκειται να κυκλοφορήσει το καλοκαίρι του 2021, φέροντας την υπογραφή της συγγραφέως Rachel Yoder. Μια μεσήλικη γυναίκα και πρώην καλλιτέχνης, παραμένοντας για καιρό εσώκλειστη στην οικία της, μετά την γέννηση του παιδιού της, νιώθει το συναίσθημα πως έχει μεταμορφωθεί σε σκύλο! Πίστη που πολλαπλασιάζεται καθημερινά και ενόσω ο σύζυγός της, περιπλανώμενος ανά την χώρα πωλητής, απουσιάζει διαρκώς από το σπίτι. Καθώς τα συμπτώματα που βιώνει πολλαπλασιάζονται εκείνη θα κάνει τα πάντα για να κρατήσει την νέα ταυτότητα που πιστεύει πως την έχει κυριεύσει, μυστική από τον υπόλοιπο κόσμο. Ταυτόχρονα όμως, θα κληθεί να βρει μόνη της την γιατρειά, κάτι που εκ πρώτης όψης φαντάζει υπεράνω των δυνάμεων της.

Πολύ παράξενη η πλοκή του σκοτεινού και με κωμικές εκφάνσεις φιλμ, που την παραγωγή του υπογράφει η Annapurna Pictures, με την οποία η Adams έχει συνεργαστεί στο παρελθόν τέσσερις ακόμη φορές, σε υψηλότατο μάλιστα επίπεδο και σε έργα όπως τα The Master, American Hustle, Her και Vice. Για τα τρία μάλιστα απέσπασε τις μισές από τις έξι υποψηφιότητες για όσκαρ ερμηνείας, χωρίς όμως να έχει καταφέρει να κερδίσει το πολυπόθητο τρόπαιο. Ποιος ξέρει ενδεχόμενα να τα καταφέρει με το Nightbitch, που ακόμη αναζητά σκηνοθέτη, αν προηγούμενα δεν το έχει κατορθώσει με το Hillbilly Elegy του Ron Howard, που αναμένεται καλώς εχόντων των πραγμάτων να κυκλοφορήσει γύρω στα Χριστούγεννα.