Movies Ltd

Για τα καλά έχει ξεκινήσει η διαδικασία του κάστινγκ του πρίκουελ των κινηματογραφικών περιπετειών του Jack Ryan, στο πρότζεκτ που προς το παρόν φέρει ως τίτλο εργασίας το όνομα του και έχει τεθεί κάτω από την σκηνοθετική καθοδήγηση του Kenneth Branagh. Του Βρετανού Σεξπιρικών καταβολών δημιουργού, που αφού δοκιμάστηκε στο σινεμά δράσης στην πρώτη εμφάνιση του Marvelικού Thor, επιλέχθηκε από την Paramount για να δώσει πνοή στον κατάσκοπο πρωταγωνιστή θρυλικών στιγμών όπως Clear And Present Danger, Patriot Games, Hunting For Red October. Κι ενώ τις βασικές θέσεις του ερμηνευτικού τιμ ήδη έχουν καταλάβει ο Chris Pine ως νεότερη εκδοχή του πράκτορα και ο Kevin Costner που θα υποδυθεί τον μέντορα του (ρόλο που κατείχε μέχρι τέλους ο James Earl Jones) η συμπατριώτισσα του director Keira Knightley, δείχνει να κερδίζει στο νήμα την κούρσα για εκείνη που θα παίξει την επί της οθόνης Κυρίας Ράιαν. Η όμορφη Εγγλέζα φαίνεται πως αποτελεί την επικρατέστερη επιλογή του στούντιο για να κρατήσει τον χαρακτήρα που κατά το παρελθόν έχουν ερμηνεύσει οι Anne Archer, Gates McFadden και Bridget Moynahan, συγκριτικά με τις άλλες υποψήφιες Evangeline Lilly, Felicity Jones, Jessica Biel και Kate Beckinsale που ακούστηκαν πιθανές για τον ρόλο. Τα γυρίσματα αφού ολοκληρωθεί το Pre production αναμένεται να εκκινήσουν στις αρχές του Σεπτέμβρη.

του Lawrence Kasdan. Με τους Diane Keaton, Kevin Kline, Dianne Wiest, Richard Jenkins, Sam Shepard, Mark Duplass, Elisabeth Moss, Ayelet Zurer

Χάσαμε το σκύλο! ΣΤΟΠ!

του zerVo

Φρέσκιες ιδέες και ανανεωτικό πνευμά. Από αυτά τα συστατικά έχει ανάγκη η μοντέρνα παγκόσμια κινηματογραφία, προκειμένου να εξελίξει την Έβδομη Τέχνη, οθώντας την να βαδίσει προς τα μπρος. Και δεν είναι ζήτημα ηλικίας, είναι να το έχεις στην ματιά σου το renewal, όπως ο Clint ή ο Marty που με άθροισμα χρόνων τον ενάμισι αιώνα, κάνουν μαγικά ακόμη πίσω από την κάμερα. Ας μην γελιόμαστε όμως, υπάρχουν και οι στάσιμοι, οι συντηρητικοί του σινεμά, που ούτε διανοούνται να κοιτάξουν ευθεία. Όπως δαύτος ο Kasdan, που έχει παραμείνει τριάντα χρόνια πίσω, όταν ξεγέλασε τους πάντες κάνοντας τους να πιστέψουν πως πρόκειται για μεγάλο και τρανό δημιουργό, μετατρέποντας σε εικόνα την μελαγχολία της ψχαμένης του νιότης...

Επιστρέφοντας στο σπίτι από το αεροδρόμιο, όπου συνόδεψε την μεγάλη της κόρη και τον νεογέννητο εγγονό στο ταξίδι τους, η εξηντάχρονη Μπεθ, μοναχική σύζυγος ενός πολυάσχολου χειρουργού, θα εντοπίσει στο πλάι του αυτικινητόδρομου ένα ταλαιπωρημένο σκυλάκι, να ζητά βοήθεια.Αυτό ήταν! Ο Φρίγουει, όπως τον βάφτισε αυτοστιγμεί, θα γίνει άμεσα μέλος τη οικογένειας, πιστεύοντας πως με την φιλική ζεστασιά του θα της κάνει συντροφιά τις ώρες της μοναξιάς της. Ένα χρόνο κατοπινά, κατά την διάρκεια της γαμήλιας τελετής της μικρότερης θυγατέρας της φαμίλιας, σε ακριβό θέρετρο της ορεινής Μοντάνα, το τετράποδο θα εξαφανιστεί στο δάσος, δίχως να αφήσει πίσω του ίχνη, βυθίζοντας στην μελαγχολία την ευαίσθητη αφεντικίνα του. Θλίψη που θα σβήσει μόνο αν άπαντες οι συγγενείς ενώσουν τις δυνάμεις τους, προκειμένου να εντοπίσουν το χαμένο κόλευ...

Μοιρασμένοι στις βουνοκορφές, στα καταφύγια, στα λαγκάδια και τις χιονισμένες πλαγιές, η mid life crisis χαζογιαγιά, ο γιατρός άντρας της που δεν εγκαταλείπει στιγμή το κινητό του, η φιλάσθενη αδελφή του με τον πάντα θετικά σκεπτόμενο αγαπητικό της και τον απογοητευμένο σαραντάρη γιο της, θα βάλουν τα δυνατά τους ώστε να βρουν ένα και μόνο σημάδι που θα τους οδηγήσει στο ζωάκι. Να το πάρουμε ρεαλιστικά? Πόσες υποιστορίες θα πρέπει να μπολιαστεί αυτή η κοινότυπη, όσο και αδιάφορη σεναριακή ιδέα, για να συμπληρώσει 100 λεπτά ζωής, δίχως να κουράσει από την βαριεστημάρα της αφήγησης την ματιά του θεατή? Θα μου πεις από την άλλη μεριά, όταν στο πανί επιχειρείται το reunion της δεύτερης μεγάλης στιγμής του Kasdan, Grand Canyon, καλείσαι να του δώσεις το χρονικό αβάντζο που δικαιούται να απαιτεί, φορώντας από κάποια στιγμή και μετά τα γυαλάκια που αποκωδικοποίησης των αλληγοριών, που ο Lawrence και η λατρεμένη του σύζυγος και συνυπογράφουσα το σενάριο, Meg, αρέσκονται να σκορπούν στην πλατεία.

Για πες: Μπαγιατίλα όμως... Σινεμά που έχει ξεμείνει στο ψυγείο μερικές δεκαετίες και σερβίρεται ξαναζεσταμένο στο φουρνάκι μικροκυμάτων, με τις εξυπνακίστικες ατάκες να μοιάζουν προχριστιανικές, το χιούμορ, που θα μπορούσε να δώσει ένα κάποιο παλμό, να απουσιάζει επιδεικτικά και το μόνο που να απομένει για ενθύμιο να είναι η όμορφη φωτογραφία των βουνοκορφών του Κολοράντο, ίσως του πιο εντυπωσιακού τοπίου σε ολόκληρη την επικράτεια των ΗΠΑ. Εκτός κι αν είσαι φαν της πιο άχαρης ηθοποιού ever, Diane Keaton, που ακόμη και μετά από μισό αιώνα ερμηνείας ακόμη δεν ξέρει τι να κάνει με τα χέρια της, έστω κι αν παλεύουν να τις τα κρύψουν κάπως, οι κατά πολύ εμπειρότεροι (της) ρολίστες Kline, Wiest, Jenkins και Shepard ή διακατέχεσαι έντονα από αισθήματα κυνοφιλίας, οπότε για σένα το Darling Companion είναι η ταινία της χρονιάς!

Στις δικές μας αίθουσες? Στις 9 Αυγούστου 2012 από την Audiovisual

Δεν είμαι από εκείνους που πιστεύουν πως το χειρότερο επίπεδο αμερικάνικης εκρηκτικής περιπέτειας δράσης, είναι το ευρωπαϊκό κακέκτυπο της. Αντίθετα υποστηρίζω πως η ένθεν του Ατλαντικού φινέτσα, συνδυασμένη με την κατάλληλη έμπνευση δύναται να προσθέσει στο ασθμαίνων (με κάποιες Expendables αναλαμπές) genre την ώθηση που χρειάζεται ώστε να φτάσει και πάλι στα υψηλά επίπεδα του παρελθόντος. Οι θορυβώδεις παραγωγικές απόπειρες του Besson φερειπείν - όχι όλες, ούτε καν οι περισσότερες από τις μισές - έχουν πετύχει τον σκοπό τους, προσφέροντας στους διψασμένους φανς του είδους, αξιομνημόνευτες action στιγμές. Δυστυχώς αυτή μου την αισιόδοξη γνώμη καταστρέφει ολοκληρωτικά το γαλλοφερμένο πολεμικό adventure, που με ευκολία του δείχνω την άγουσα προς το recycle bin...

Τελευταίο θύμα της οργής των μανιασμένων Ταλιμπάν και του δυτικοαναθρεμμένου ηγέτη τους σφαγέα Ζαιέφ, θα πέσει η Γαλλίδα δημοσιογράφος Έλσα Καζανοβά, μαζί με τον διαμεσολαβητή της στην Καμπούλ, κατά την διάρκεια ρεπορτάζ της στο Αφγανιστάν. Η αντίδραση του ίδιου του Προέδρου της χώρας, που επιθυμεί να προλάβει το μοιραίο είναι άμεση και δυναμική: Αποστολή στο Πακιστάν, όπου οι πληροφορίες εντοπίζουν τους απαχθέντες, της καλύτερης ομάδας πεζοναυτών του στρατού, προκειμένου να τους ανακαλύψουν ζωντανούς και να τους γλυτώσουν από τα χέρια των φανατικών φονταμενταλιστών. Παρότι το εγχείρημα φαντάζει υπερβολικά ριψοκίνδυνο, εντούτοις οι έμπειροι SWAT θα επιβεβαιώσουν την φήμη τους, απελευθερώνοντας την τρομαγμένη γυναίκα, δίχως να υπολογίσουν όμως τον αστάθμητο παράγοντα της τύχης, που κυριολεκτικά θα τους γυρίσει την πλάτη.

Κάτι που μεταφράζεται σε καταστροφή των μέσων επικοινωνίας τους με την βάση, συνεπώς η ομάδα των πάνοπλων μαχητών, θα βρεθεί ουσιαστικά ολομόναχη πίσω από τις εχθρικές γραμμές, έχοντας να αντιμετωπίσει τις ορδές των αιμοβόρων σαρικοφόρων του Ζαιέφ εφέντη. Δρόμο θα πάρουν, το λοιπόν, δρόμο θα αφήσουν, τα παγωμένα όρη και τα βουνά της Ανατολίας να ταξιδέψουν μέχρι να φτάσουν στο ασφαλές έδαφος των Αφγανών, ώστε να παραδώσουν σώο το "πακέτο" που κουβαλούν. Ουσιαστικά μιλάμε για μια περίπτωση δυναμικών Ράμπο (στα χειρότερα τους) δηλαδή, που ρισκάρουν ζωές επιτιθέμενοι στο τερέν του εχθρού, που έχουν να ταξιδέψουν μίλια κακουχιών, σε ένα πολυβολικό road home movie σαν κι εκείνο το ανοσιουργηματικό The Way Back. Προσωπικά δεν περίμενα ποτέ να δω κάτι χειρότερο από την περσινή ανοησία του Weir. Έσφαλα και το πλήρωσα, παρακολουθώντας ένα υπερβίαιο πανικό, σκηνοθετημένο με κακή βιντεοκλιπίστικη διάθεση από κάποιον Stephane Rybojad, πάνω σε ένα σενάριο που οι βαρύγδουπες ατάκες του, όχι σε λίγες περιπτώσεις να προκαλούν το γέλιο με την άναρχη σοβαρότητα τους.

Για πες: Ειλικρινά δεν ξέρω τι στην ευχή σκριπτ μελέτησαν ο Hounsou, η Kruger και ο Magimel, αποδεχόμενοι να συμμετάσχουν σε αυτό το b-movieστικό φασαριόζικο ντελίριο. Να συγκινήθηκαν από τα εντυπωσιακά σκονισμένα τοπία της Μεσανατολίτικης ερήμου? Να σκέφτηκαν να δοκιμάσουν να προσθέσουν το όνομα τους στο καστ ενός φιλμ, που σκοτώνονται περισσότεροι από χίλιοι νοματαίοι, το πλείστον Ασιάτες Τζιχαντίστες? Ότι κι αν φαντάστηκαν, το δεδομένο είναι πως πήραν μέρος σε ένα χαμηλότατου επιπέδου μιλιταριστικό πανδαιμόνιο, που από σπόντα πήρε την άγουσα για τους κινηματογράφους, αντί να οδηγηθεί απευθείας στο βίντεο, όπως συνέβη σε όλες τις σοβαρές αγορές του πλανήτη...

του Fausto Brizzi. Με τους Paola Cortellesi, Fabio De Luigi, Signoris Carla, Nicolas Vaporidis Giorgia Wurth, Claudio Bisio, Nancy Brilli, Giuseppe Cederna, Luciana Littizzetto

Το νινί, το νίνί! Το νινί σέρνει καράβι...

του zerVo

Και τι καράβι, ίσαμε γιγαντιαίο φαλαινοθηρικό. Θα μου πεις τώρα το κατάλαβες ή περίμενες ένα Ιταλιάνικο κατασκεύασμα, κακέκτυπο ακόμη και του κακέκτυπου Safe Sex να σου το κάνει λιανά? Όχι βέβαια. Απλά όταν ένα κινηματογραφικό σενάριο, κάνει οπτική πραγματικότητα - έστω και παρατραβηγμένη σε βαθμό επιστημονικής φαντασίας - ένα από τα πιο σοφά αποφθέγματα του λαουτζίκου, ε, δεν είναι και παράξενο να σου περνά από το μυαλό η ενορχηστρωμένη εκδοχή του, όπως έχει τραγουδηθεί από πληθωρική, οξιζεναρισμένη, αοιδό της κακιάς ώρας. Μα να φτάσει ο φουκαράς της ιστορίας μας, μέχρι την Ανταρκτική, παίζοντας τον Greenpeace ήρωα, προκειμένου να ρίξει στην αγκαλιά του την όμορφη πριγκιπέσα? Είπαμε μυθοπλασία, αλλά μέχρι ενός σημείου ε?

Μαζί με το χαρμόσυνο μαντάτο της έλευσης του νεογέννητου γιου του, θα έρθουν και οι δυσάρεστες συνέπειες για τον κακομοίρη προπονητή, που δεν έχει μόνο να αντιμετωπίσει την σεξουαλική στέρηση της λεχώνας κυράς του, αλλά και τις διαρκείς προκλήσεις των δίμετρων παικτριών του στο φιλέ. Ευκαιρία που δεν αφήνει να πάει χαμένη ο Πρόεδρος της ομάδας του, που από καιρού εις καιρόν έχει περιπετειούλες με τις καλίγραμμες βολεϊμπολίστριες, μέχρι την στιγμή που θα γίνει τσακωτός από την πενηντάρα σύζυγό του, που με την σειρά της περνά την κρίση της μέσης ηλικίας. Ζόρια αντιμετωπίζει όμως και ο γιος τους, που την στιγμή που πιστεύει πως έχει γνωρίσει τον μεγάλο έρωτα της ζωής του, καταλαβαίνει πως η αγαπημένη του τα έχει και με...την κολλητή του. Όσο για τον πολύπειρο υπερφίαλο γοητευτικό συμβουλάτορα των πάντων γύρω από το σεξ, που έχει φτιάξει έναν μικρό ΟΗΕ από τάνγκα στο συρτάρι του, θα βρει κι αυτός τον δάσκαλο του, όταν θα απορριφθεί ερωτικά από την στρυφνή πλην γλυκούλα γειτόνισσα, γεγονός που θα προκαλέσει ολική ρήξη στον φημισμένο ανδρισμό του.

Και πάνω που πίστευα πως τέτοιου είδους φιλμικές ανοησίες, αποτελούν αποκλειστικότητα της εγχώριας τηλεοπτικής παραγωγής, έρχονται με τον γνωστό τους στόμφο της αλεγκρίας οι γειτόνοι μας οι Ατζούροι για να με διαψεύσουν πανηγυρικότατα. Τέσσερις ρουμπρίκες που λαμβάνουν χώρα από την Βόρεια Ιταλιάνικη αστική περιφέρεια, μέχρι την ηλιόλουστη Σαρδηνία και την...παγωμένη Ανταρκτική, που έχουν μια μικρή συνδετική σχέση μεταξύ τους ώστε το σενάριο να έχει έναν κάποιο αλυσιδωτό παλμό, δανείζονται κάποια στοιχεία από τον σύγχρονο προβληματισμό, αλλά η παρουσίαση τους στο πανί, γίνεται από τον χρυσοφόρο εμπορικά σκηνοθέτη Fausto Brizzi, με τόσο χοντροκοπιάρικο τρόπο, που στο φινάλε έχεις την αίσθηση πως δεν μιλάμε για ανθρώπους αλλά για γελοίες καρικατούρες.

Για πες: Που βεβαίως ούτε για πλάκα δεν κάνουν το χειλάκι να σκάσει στα 100 λεπτά που η κάμερα στριφογυρνά με κλαμπάτη διάθεση γύρω από τις σεξοχαζομάρες τους, στοιχείο που δεν αφορά τόσο τις πιο συναισθηματικά φορτισμένες περιπτώσεις του ταλαιπωρημένου κόουτς και της ανασφαλούς μεσήλικης κυρίας, οι οποίες θα μπορούσαν να σταθούν με άνεση σαν βάση αυτόνομων φιλμς. Όμως, τόσο τα παζλάκια με το προχώ τρίγωνο των πιτσιρικάδων - ένας εξ αυτών ο ελληνικής καταγωγής Nicolas Vaporidis, που απορώ αν δεν ντρέπεται που δηλώνει για επάγγελμα ηθοποιός - όσο κι εκείνο με τον βλαμμένο που δεν του κάνουν τα Ρωσιδάκια και τα Τσεχάκια και τρέχει στην άλλη άκρη του πλανήτη για να καμακώσει την ξινή της διπλανής πόρτας, είναι ανάξια λόγου και πολύ χαμηλού διανοητικού επιπέδου. Το ότι οι φίλοι μας οι Ιταλιάνοι συνέρρευσαν κατά μυριάδες στις αίθουσες για να "απολαύσουν" τον σινεχαβαλέ Maschi Contro Femmine (που σημειωτέον είχε και σίκουελ, oh mio Dio!!!) σίγουρα δεν τιμά τον αναγνωρισμένο διεθνώς πολιτισμό τους...

Στις δικές μας αίθουσες? Στις 9 Αυγούστου 2012 από την Spentzos

Θα την πάρουμε την βάση? Δεδομένα κάθε φορά που επιστρέφει στο εκράν η φιγούρα του μεγάλου Clint, αυτό από μόνο του αποτελεί ένα πολύ σπουδαίο κινηματογραφικό μαντάτο. Ειδικά τώρα που κάτι τέτοιο έχει να συμβεί μια ολόκληρη τετραετία, από την εποχή του Gran Torino, όταν και ο Eastwood έκανε το τελευταίο του πρωταγωνιστικό πέρασμα από την μεγάλη οθόνη. Το comeback του επιχειρεί ο 82χρονος πλέον θρύλος στην ταινία Trouble With The Curve, ένα δράμα αθλητικού περιεχομένου, εκεί όπου υποδύεται τον βετεράνο σκάουτερ της ομάδας των Ατλάντα Μπρέιβς, που πλέον λόγω του γήρατος αντιμετωπίζει προβλήματα όρασης και δεν έχει την δυνατότητα να αξιολογεί σωστά τους παίκτες που παρακολουθεί. Λύση στο πρόβλημα του θα δώσει η κόρη του, το δεξί του χέρι, που ως μήλο κάτω από την μηλιά, θα έχει την δυνατότητα να του μεταφέρει τις επιδόσεις των υπό δοκιμή αθλητών στον αγωνιστικό χώρο. Είναι η πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό που ο Eastwood δεν κάθεται και στην σκηνοθετική καρέκλα του φιλμ που πρωταγωνιστεί, ρόλο που εδώ κρατά ο πρωτάρης ως main director Robert Lorenz, που σε σενάριο του Randy Brown θα παρουσιάσει το πόνημα του στο κοινό, σε διανομή της Warner Bros στις 28 Σεπτεμβρίου, έχοντας το ατού πως το μπέιζμπολ είναι ένα άθλημα που κυριολεκτικά λατρεύουν οι Αμερικάνοι, ώστε να του δώσουν την εμπορική ώθηση που του πρέπει...


...αντιθέτως πάντως το ίδιο στοιχείο αποτελεί ντεσαβαντάζ σε όλες τις υπόλοιπες αγορές του κόσμου, όπου το σπορ θεωρείται μια κοινή ηλιθιότητα και δύσκολα φιλμς που περιστρέφουν την θεματική τους γύρω από αυτό μπορούν να γίνουν επιτυχίες (βλέπε και το περσινό εξαιρετικό Moneyball). Σημασία έχει πάντως πως ο Clint εδώ περιβάλλεται από μια πλειάδα εξαιρετικών συμπρωταγωνιστών, που ανεβάζουν ψηλά το επίπεδο της παραγωγής, όπως η Amy Adams, ο Justin Timberlake, ο John Goodman και ο Robert Patrick και μπορούν να αποτελέσουν πόλο 'έλξης για το κοινό.

Στις δικές μας αίθουσες? Πιθανόν τον χειμώνα του 2012

Αφού έκανε την προθέρμανση του ένα χρόνο πριν, χαρίζοντας μας το καλύτερο animation του 2011 (TinTin) και μακράν την πιο επικά συγκινητική στιγμή της σεζόν (War Horse) αγνοώντας τα τερτίπια της Ακαδημίας, που τον έκαναν πέρα σε αμφότερες τις περιπτώσεις, ο μέγας Spielberg επιστρέφει ακόμη πιο δυναμικός μέσα στο '12 με την (πιθανότατα) πλέον αναμενόμενη φιλμική στιγμή της σεζόν. Το Lincoln που περιγράφει τους τέσσερις τελευταίους μήνες της ζωής του 16ου Προέδρου των ΗΠΑ, από την στιγμή που οδήγησε στην νίκη τους Βόρειους στον Εμφύλιο, μέχρι την στιγμή που έπεσε νεκρός από την σφαίρα του φονιά, δεδομένα αποτελεί ένα από τα βαρύτερα εμπορικά χαρτιά της Disney, που θα διανείμει την φιλόδοξη παραγωγή της Dreamworks, παναμερικανικά, στις 9 Νοεμβρίου. Η πρώτη επίσημη φωτογραφία που μόλις έδωσε στην κυκλοφορία το στούντιο και απεικονίζει τον Honest Abe, όπως τον ενσαρκώνει ο γιγαντιαίος Daniel Day Lewis (My Left Foot, Gangs Of New York, There Will Be Blood) έρχεται να προστεθεί σε όλες εκείνες τις εκατοντάδες που ανεπίσημα τράβηξαν οι παπαράτσι από το σετ και δηλώνοντας κατά κάποιο τρόπο, πως το τρέιλερ του φιλμ βρίσκεται προ των πυλών.

Συντροφιά στον σπουδαίο Βρετανό ερμηνευτή στις εικόνες του φιλμ, που το σενάριο του υπογράφει ο Tony Kushner (του συγκλονιστικού Munich) θα κάνουν εξίσου σημαντικά ονόματα της διαθνούς κινηματογραφικής σκηνής όπως οι Sally Field, Tommy Lee Jones, Joseph Gordon Levitt, Jackie Earle Haley, Lee Pace, John Hawkes, Hal Holbrook, Tim Blake Nelson και David Oyelowo

	Φιλμ	Διανομή	Wks	Αίθουσες	4ήμερο Αθήνας	Σύνολο Αθήνας	4ήμερο Ελλάδας	Σύνολο Ελλάδας
1	Ice Age: Continental Drift	Odeon	5	58			8.635	233.433
2	The Dictator	UIP	3	31			6.099	72.671
3	Comme Un Chef	Village	3	23			5.751	41.783
4	The Amazing Spider-Man	Feelgood	4	39			5.704	146.898
5	Magic Mike	Seven	1	15			5.127	5.127
6	La Vie D'Une Autre	Videorama	1	7			3.619	3.619
7	Being Flynn	Odeon	1	6			3.084	3.084
8	The Raid: Redemption	Feelgood	1	16			2.270	2.270
9	All About Eve	Seven	1	2			1.972	1.972
10	Safe	Village	3	9			1.682	16.464

Μια σημαντικότατη ανακοίνωση έδωσε μόλις στην δημοσιότητα η περιβόητη The Weinstein Company, που έχει να κάνει με την ανάληψη των δικαιωμάτων της ταινίας The Ends Of The Earth, που βασίζεται θεματικά στην υπόθεση Μάρλαντ που συγκλόνισε την κοινή γνώμη, όταν ο ζάπλουτος επιχειρηματίας και ιδιοκτήτης του κολοσσού Marland, έχασε τα πάντα, παίρνοντας το ρίσκο να αρραβωνιαστεί την θετή του κόρη Λίντι. Το σενάριο ήδη έχει συγγράψει ο Chris Terrio (Argo) ενώ για την θέση του σκηνοθέτη του φιλόδοξου πρότζεκτ, ακόμη δεν έχει γίνει αναφορά σε κάποιο συγκεκριμένο όνομα από την παραγωγή. Αντίθετα, ήδη έχει προσεγγιστεί για να ερμηνεύσει την κεντρική ηρωίδα που βίωσε έναν από τους πλέον θυελλώδεις έρωτες στην ιστορία, η Jennifer Lawrence, προσωπική επιλογή του ίδιου του Harvey Weinstein, που έχει να πει τα καλύτερα, τόσο για τις ανεξάρτητες ερμηνευτικές της στιγμές σε Silver Linings Playbook και Winter's Bone όσο και την δυναμική της παρουσία στο μέγκα χιτ - πλην Ελλάδας - The Hunger Games. Πολύ ενδιαφέρουσα φαντάζει πάντως και το ποια θα είναι η επιλογή του άντρα συμπρωταγωνιστή που θα κρατήσει το ρόλο του έτερου ημίσεος της Lawrence.

Ποια ήταν η τελευταία φορά που είδες ζωντανό τον Μπιν Λάντεν?Δεν θα έλεγα πως για τον πέραν της Αμερικής σινεφίλ κόσμο, αποτελεί και κανένα τρομερό μαντάτο η επιστροφή της κυρίας Kathryn Bigelow στην σκηνοθετική δράση. Για το Γιάνκικο κοινό όμως που αποθέωσε, με γνώμονα τα ακραία σωβινιστικά συναισθήματα που του προκάλεσε, μια απλώς αξιοπρεπή δημιουργία σαν το Hurt Locker, μοιάζει με ιστορικό γεγονός, το ότι η Οσκαρούχος ασχολείται στο καινούργιο της πόνημα, με την (επιτυχημένη όπως αποδείχθηκε) καταδίωξη του υπ αριθμόν ένα κινδύνου για την ασφάλεια της Αστερόεσσας. Αυτό ακριβώς το κυνηγητό, του στρατάρχη της Αλ Κάιντα, από την ειδική μονάδα Πεζοναυτών, που είχε σαν αποτέλεσμα την σύλληψη του στις αραβικές ερημιές, την εξόντωση του και την τηλεοπτική διαπόμπευση του, περιγράφει η μιλιταριστικού χαρακτήρα ταινία Zero Dark Thirty, ένα πρότζεκτ που μέχρι πρότινος η ίδια η παραγωγή του κρατούσε απόλυτα μυστικό κάτω από τον τίτλο εργασίας Kill Bill Laden. Το σενάριο υπογράφεται από τον Mark Boal, πρώην φωτορεπόρτερ με δράση στον πόλεμο του Κόλπου, που συνεργάστηκε για πρώτη φορά με την σκηνοθέτιδα φιλμς όπως τα Near Dark, Blue Steel, Point Break, Strange Days, K-19 και Mission Zero στον Locker και φυσικά απέσπασε και ο ίδιος σημαντικές τιμές από την Ακαδημία. Η Columbia πάντως που στηρίζει πολλά στην ανταπόκριση του εγχώριου κοινού, αναμένεται να ρίξει το φιλμ στην κυκλοφορία στις 19 Δεκεμβρίου ελπίζωντας να χωρέσει στις Οσκαρικές επιλογές της AMPAS.


Αν μη τι άλλο πάντως τα ονόματα που ορίζουν το καστ δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητα, με τους Mark Strong, Kyle Chandler, Chris Pratt, Nash και Joel Edgerton να ορίζουν το τιμ των βατραχανθρώπων που πήραν μέρος στην σημαντικότερη αποστολή τόνωσης του αμερικάνικου εγωισμού, ενώ κάπου εκεί ανάμεσα τους χωρά και η Jessica Chastain, πρωταγωνίστρια που δεν κάνει φέτος ανάλογα επιτυχημένη χρονιά με την αναμφίβολα εντυπωσιακότατη περσινή.

Στις δικές μας αίθουσες? Τον χειμώνα του 2012

Στα τελευταία δύο χρόνια, ο όχι ιδιαίτερα συμπαθής μου, Matthew McConaughey, Πρέπει να ομολογήσω πως έχει κάνει μερικές εξαιρετικές επιλογές, που έχουν ανεβάσει το επίπεδο του ερμηνευτικού του προφίλ. Αναμφισβήτητα το 2011 η σημαντικότερη επιτυχία του υπήρξε το The Lincoln Lawyer, ενώ για φέτος πρέπει να θεωρείται βέβαιο πως την θέση αυτή θα κρατήσει το Magic Mike, ενώ ακολουθούν τρεις ακόμη ταινίες που κρατά σημαντικό ρόλο, το Mud του Jeff Nichols, το Killer Joe του William Friedkin και το The Paperboy του Lee Daniels. Την στιγμή που θεωρείται σχεδόν βέβαιος πως θα υποδυθεί έναν εκ των προέδρων της Αμερικής στο ιστορικό δράμα The Butler, ανακοινώθηκε πως θα αποτελέσει μέλος του καστ στην καινούργια ταινία του Martin Scorsese, The Wolf Of The Wall Street, που αποτελεί διασκευή του ομώνυμου μυθιστορήματος του Jordan Belfort. Ο Τεξανός θα βρεθεί στο πλάι ενός πανίσχυρου ερμηνευτικού τιμ, που ηγείται ο Leonardo Di Caprio, παρέα με τους Jean Dujardin, Jon Favreau, Kyle Chandler και Jonah Hill, υποδυόμενος τον Μαρκ Χάνα, έναν από τους πρώτους εργοδότες του κεντρικού χαρακτήρα της υπόθεσης και μέντορα του, που τον δίδαξε την μέθοδο να ανέλθει ένα προς ένα τα σκαλοπάτια της καταξίωσης στην αγορά του χρηματηστηρίου.

Με τον θρύλο του Twilight να οδεύει προς το επικό του φινάλε, η πρωταγωνίστρια που αναδείχτηκε σε σούπερ σταρ μέσω των λατρεμένων στην νεολαία εικόνων του, Kristen Stewart κάνει ήδη τα πλάνα της για το πώς θα συνεχίσει την καριέρα της. Κατόπιν του ικανοποιητικής εμπορικής πορείας Snow White And The Hunchman, η 22χρονη ηθοποιός θα πρωταγωνιστήσει στο δραματικό φιλμ Lie Down In Darkness στην κινηματογραφική διασκευή της νουβέλας του William Styron από το 1951. Η Stewart θα υποδυθεί την Πέιτον, την όμορφη κόρη αλλά και μοναδική νορμαλ προσωπικότητα της δυσλειτουργικής φαμίλιας των Λόφτις, που ορίζουν ακόμη μια ζηλόφθονη μητέρα, ένας αλκοολικός πατέρας που της επιτίθεται σεξουαλικά και μια παρανοική αδελφή. Στην σκηνοθετική καρέκλα αναμένεται να καθίσει ο γνώστης του είδους Scott Cooper, που είχε πετύχει την διεθνή αναγνώριση με το αξιόλογο Crazy Heart, ενώ μόλις τώρα ολοκληρώνει τα γυρίσματα του Out Of The Furnace με τους Christian Bale και Casey Affleck. Η παραγωγή δεν έχει ακόμη ορίσει σεναριογράφο, αν και όπως δείχνουν τα πράγματα μάλλον και αυτό το ρόλο θα επωμιστεί ο Cooper, όπως το συνιθίζει σε όλα τα πρότζεκτ που επειμελείται.

Παράξενη και ιδιόμορφη η σχέση που αναπτύσσεται πάντοτε ανάμεσα στο αγόρι και τον πατέρα του. Μέχρι εκείνο να σταθεροποιήσει και να ισορροπήσει τον χαρακτήρα του, συμβάν που πιθανόν μπορεί να λάβει χώρα ακόμη και πολλά χρόνια μετά την ενηλικίωση του, η πατρική φιγούρα, απούσε τε και παρούσα, ενάρετη ή πνιγμένη στην απατεωνιά, αποτελεί πάντοτε το υπόδειγμα για την μετέπειτα πορεία του τέκνου, που πετυχαίνει να εντοπίσει θετικές Αρχές, βγαλμένες από την ψυχή αυτού που το έφερε στον κόσμο, ακόμη κι εκεί που δεν υπάρχουν. Οι ανταγωνιστικές τάσεις πάντα υποβόσκουν αποφεύγοντας προσεκτικά να αναδυθούν στην επιφάνεια, με τον νεότερο διαρκώς να βάζει τον πήχη ψηλότερα από εκεί που τον έθεσε ο γονιός και τον γηραιότερο μονίμως να δείχνει εντέχνως πως δυσανασχετεί με την ανέλιξη του σπλάχνου του, μουρμούρα στημένη, φτιαχτή, που υπέχει καθοδηγητικού και συμβουλευτικού ρόλου για την μετέπειτα πορεία του. Εντάξει υπάρχουν και οι ιδιαίτερες περιπτώσεις, όπως εκείνη που αφηγείται το Being Flynn.

Δεκαοκτώ ολόκληρα χρόνια έχουν να συναντηθούν πατέρας και γιος Φλιν. Ο πρεσβύτερος, 65άρης, μετά από θητεία σε σωφρονιστικό ίδρυμα, κατηγορούμενος για τραπεζικές απάτες, γυροφέρνει άφραγκος και κουρελής στους δρόμους της Νέας Υόρκης, θεωρόντας εαυτόν τον κορυφαίο συγγραφέα της Αμερικής, πιστεύοντας πως κάποιοι οίκοι θα χρυσοπληρώσουν για να αποκτήσουν τα δικαιώματα του Ομηρικού πονήματος του. Ο νεότερος, τριαντάρης, δίχως συγκεκριμένα πλάνα για το μέλλον και με απογοητευτικό παρόν, βγάζει τα προς το ζην εργαζόμενος στην στέγη απόρων της πόλης, προσέχοντας τους πνιγμένους στην ανέχεια φουκαράδες. Όταν η ρότα της κακομοιριάς οδηγήσει τον φουκαρά απόμαχο Τζόναθαν στο φτωχοκομείο, ο δρόμος του με το χαμένο του βλαστάρι θα διασταυρωθεί και πάλι…

Και πάνω που ο ταλαιπωρημένης εφηβείας Νίκολας, έχει εντοπίσει ένα κάποιο ενδιαφέρον στην ζωή του, απασχολούμενος βοηθώντας τους αστέγους, η συνάντηση του με τον πατέρα που ποτέ του δεν γνώρισε, θα τσακίσει την συνέπεια του, οδηγώντας τον σε ανάλογους αυτοκαταστροφικούς κύκλους με εκείνον του ιδιότροπου απόμαχου. Αυτό το έντονα συγκινησιακά φορτισμένο, κατά τόπους, πινγκ πονγκ χαρακτήρων, ορίζει την θεματική της νέας ταινίας του αξιόλογου σκηνοθέτη Paul Weitz (About A Boy) η οποία βασίζεται στην αυτοβιογραφική νουβέλα του αναγνωρισμένου πλέον Nick Flynn, όπως την συνέγραψε τον καιρό της προσωπικής του κακουχίας. Υπάρχουν στιγμές που η έμπνευση του αμερικάνου δημιουργού ανεβάζει δραματικές στροφές, ειδικά όταν στο εκράν παίζει η παιδική μορφή του μελαγχολικού, ελέω της πατρικής απουσίας, Νίκολας. Όταν όμως κατόπιν του μέσου της χρονικής διάρκειας, ανακατώνεται ο αλκολισμός, η ναρκομανία, η αυτοκτονία και η ψυχική συντριβή, το ανεξάρτητης γραφής φιλμ, βαραίνει την ματιά και τα βαθιά νοήματα δεν αποκωδικοποιούνται σε όλο τους το εύρος.

Για πες:Μπορεί να ακούγεται εκτός κινηματογραφικής λογικής, αλλά αν κάποιος δίνει από τους πρωταγωνιστές τον δικό του, προσωπικό τόνο στην αισθητική του φιλμ, αυτός δεν είναι ο βετεράνος πια De Niro, μα ο πιτσιρικάς Paul Dano, που αυτή την χλωμή κι ανέκφραστη περσόνα την έχει επαναλάβει πολλάκις στο ερμηνευτικό του παρελθόν. Αυτό το αδιόρατο χαμόγελο του νεαρού, που γνωρίσαμε και στο L.I.E. και στον Extra Man, κτίζει πόντο πόντο το κλίμα αισιοδοξίας, που λογικά καταφτάνει στο φινάλε, συνεπικουρούμενος από την μορφή του Μεγάλου Bob, που επανερχόμενος πίσω από το βολάν του ταξιτζή, καταφέρνει να μοιράσει δάκρυα με τον πόνο που βιώνει στους πιο ευαίσθητους των θεατών, υποδυόμενος τον πιο ανθρώπινο και ζεστό του ρόλο από τον καιρό του Everybody’s Fine.