Ατίθαση Συντροφιά

του Lawrence Kasdan. Με τους Diane Keaton, Kevin Kline, Dianne Wiest, Richard Jenkins, Sam Shepard, Mark Duplass, Elisabeth Moss, Ayelet Zurer


Χάσαμε το σκύλο! ΣΤΟΠ!
του zerVo
Φρέσκιες ιδέες και ανανεωτικό πνευμά. Από αυτά τα συστατικά έχει ανάγκη η μοντέρνα παγκόσμια κινηματογραφία, προκειμένου να εξελίξει την Έβδομη Τέχνη, οθώντας την να βαδίσει προς τα μπρος. Και δεν είναι ζήτημα ηλικίας, είναι να το έχεις στην ματιά σου το renewal, όπως ο Clint ή ο Marty που με άθροισμα χρόνων τον ενάμισι αιώνα, κάνουν μαγικά ακόμη πίσω από την κάμερα. Ας μην γελιόμαστε όμως, υπάρχουν και οι στάσιμοι, οι συντηρητικοί του σινεμά, που ούτε διανοούνται να κοιτάξουν ευθεία. Όπως δαύτος ο Kasdan, που έχει παραμείνει τριάντα χρόνια πίσω, όταν ξεγέλασε τους πάντες κάνοντας τους να πιστέψουν πως πρόκειται για μεγάλο και τρανό δημιουργό, μετατρέποντας σε εικόνα την μελαγχολία της ψχαμένης του νιότης...

Επιστρέφοντας στο σπίτι από το αεροδρόμιο, όπου συνόδεψε την μεγάλη της κόρη και τον νεογέννητο εγγονό στο ταξίδι τους, η εξηντάχρονη Μπεθ, μοναχική σύζυγος ενός πολυάσχολου χειρουργού, θα εντοπίσει στο πλάι του αυτικινητόδρομου ένα ταλαιπωρημένο σκυλάκι, να ζητά βοήθεια.Αυτό ήταν! Ο Φρίγουει, όπως τον βάφτισε αυτοστιγμεί, θα γίνει άμεσα μέλος τη οικογένειας, πιστεύοντας πως με την φιλική ζεστασιά του θα της κάνει συντροφιά τις ώρες της μοναξιάς της. Ένα χρόνο κατοπινά, κατά την διάρκεια της γαμήλιας τελετής της μικρότερης θυγατέρας της φαμίλιας, σε ακριβό θέρετρο της ορεινής Μοντάνα, το τετράποδο θα εξαφανιστεί στο δάσος, δίχως να αφήσει πίσω του ίχνη, βυθίζοντας στην μελαγχολία την ευαίσθητη αφεντικίνα του. Θλίψη που θα σβήσει μόνο αν άπαντες οι συγγενείς ενώσουν τις δυνάμεις τους, προκειμένου να εντοπίσουν το χαμένο κόλευ...

Μοιρασμένοι στις βουνοκορφές, στα καταφύγια, στα λαγκάδια και τις χιονισμένες πλαγιές, η mid life crisis χαζογιαγιά, ο γιατρός άντρας της που δεν εγκαταλείπει στιγμή το κινητό του, η φιλάσθενη αδελφή του με τον πάντα θετικά σκεπτόμενο αγαπητικό της και τον απογοητευμένο σαραντάρη γιο της, θα βάλουν τα δυνατά τους ώστε να βρουν ένα και μόνο σημάδι που θα τους οδηγήσει στο ζωάκι. Να το πάρουμε ρεαλιστικά? Πόσες υποιστορίες θα πρέπει να μπολιαστεί αυτή η κοινότυπη, όσο και αδιάφορη σεναριακή ιδέα, για να συμπληρώσει 100 λεπτά ζωής, δίχως να κουράσει από την βαριεστημάρα της αφήγησης την ματιά του θεατή? Θα μου πεις από την άλλη μεριά, όταν στο πανί επιχειρείται το reunion της δεύτερης μεγάλης στιγμής του Kasdan, Grand Canyon, καλείσαι να του δώσεις το χρονικό αβάντζο που δικαιούται να απαιτεί, φορώντας από κάποια στιγμή και μετά τα γυαλάκια που αποκωδικοποίησης των αλληγοριών, που ο Lawrence και η λατρεμένη του σύζυγος και συνυπογράφουσα το σενάριο, Meg, αρέσκονται να σκορπούν στην πλατεία.

Για πες: Μπαγιατίλα όμως... Σινεμά που έχει ξεμείνει στο ψυγείο μερικές δεκαετίες και σερβίρεται ξαναζεσταμένο στο φουρνάκι μικροκυμάτων, με τις εξυπνακίστικες ατάκες να μοιάζουν προχριστιανικές, το χιούμορ, που θα μπορούσε να δώσει ένα κάποιο παλμό, να απουσιάζει επιδεικτικά και το μόνο που να απομένει για ενθύμιο να είναι η όμορφη φωτογραφία των βουνοκορφών του Κολοράντο, ίσως του πιο εντυπωσιακού τοπίου σε ολόκληρη την επικράτεια των ΗΠΑ. Εκτός κι αν είσαι φαν της πιο άχαρης ηθοποιού ever, Diane Keaton, που ακόμη και μετά από μισό αιώνα ερμηνείας ακόμη δεν ξέρει τι να κάνει με τα χέρια της, έστω κι αν παλεύουν να τις τα κρύψουν κάπως, οι κατά πολύ εμπειρότεροι (της) ρολίστες Kline, Wiest, Jenkins και Shepard ή διακατέχεσαι έντονα από αισθήματα κυνοφιλίας, οπότε για σένα το Darling Companion είναι η ταινία της χρονιάς!






Στις δικές μας αίθουσες? Στις 9 Αυγούστου 2012 από την Audiovisual