Movies Ltd

του gaRis (@takisgaris)

Με τον Σπηλβέργιο μεγαλώσαμε μαζί. Για την ακρίβεια αυτός ανάθρεψε εμένα (στα 75 πια εκείνος – στα 50 εγώ), και δεν το κρύβω, μένοντας χώρια με τον πατέρα μου από τα 10, ο σεβασμός μου για τον Steven υπήρξε ανέκαθεν γλυκά δεδομένος. Να εξομολογηθώ επίσης πως ποτέ δε με κατέκτησε ολοκληρωτικά η ναϊφ του προσέγγιση, αυτή η παιγνιώδης παιδικότητα όπου όλα δικαιολογούνται όταν παρουσιάζονται κεντημένα σε ένα θαυμαστό, ονειρώδη καμβά, καθότι το νίτι-γκρίτι του Scorsese και το ανατρεπτικό σύμπαν του Lynch με έπαιρναν πάντοτε αιχμάλωτο. Σε καμιά των περιπτώσεων όμως, το αξεγάδιαστο καδράρισμα, η οπτικο-ακουστική του αρμονία και η σιγουριά στην εκτέλεση δεν έπαψαν να αξιώνουν την αδιαίρετη προσοχή και τον εξέχοντα σεβασμό μου. 

Από τον Στηβ τον 8 ετών και την αναπαράσταση της σύγκρουσης τρένων από το Greatest Show on Earth (1952) του Cecil B. DeMille στον δαφνοστεφανωμένο Μούσια των 58 ταινιών, μεταξύ των οποίων αριστουργήματα (Schindler’s List, το μισό Saving Private Ryan) και μια σειρά από εικονικά μέρη της συλλήβδην παγκόσμιας φιλμογραφίας (Jaws, ET, Indiana Jones, Jurassic Park), ο ιστορικός χρόνος τον έχει ήδη κατατάξει στο πάνθεο της κινηματογραφικής τέχνης.

Με άλλες κουβέντες ο Steven Spielberg δεν έχει τίποτις άλλο να αποδείξει. Το περσινό ρημέηκ του West Side Story μόνο ως δήλωση, ως άγνοια φόβου σύγκρισης μπορεί να εκληφθεί (κατά μεγάλο μέρος δικαιωμένης). Ήθελε να διασκευάσει ένα μιούζικαλ ταμπού και το έκαμε δικό του. Φθάνουμε λοιπόν στο σήμερα, με τον σεβάσμιο μάγο του σελιουλόιντ να έχει βάλει στόχο την εκπλήρωση του πλέον της 20ετίας ονείρου, την εξιστόρηση της ίδιας της εφηβείας του, σε μια τυπική μεσοαστική οικογένεια του Τζέρζυ. Οι Fabelmans είναι μόνο κατ’όνομα(τα) το σπιτικό μιας τυπικής εβραϊκής οικογένειας αφού κατά ιδία δήλωση άπαντα συνέβησαν, τουλάχιστον ιδωμένα όπως ακριβώς τα έζησε. 

Κάθεται καταμεσό της πανδημίας λοιπόν με τον κολλητό Tony Kushner (West Side Story, Lincoln, Munich) και του παραθέτει τα γεγονότα. Καλεί Michelle Williams και Paul Dano να υποδυθούν τους γονείς του. Ο νεαρούλης Gabriel LaBelle, χωρίς περγαμηνές μεγάλης οθόνης μα με μια χαμαιλεοντική ικανότητα να ενθυλακώνει την σπηλμπερκιανή ουσία, ολοκληρώνει το οικογενειακό παζλ με τις τρεις αδερφές του και τον τρελό τσιρκολάνο θείο της μαμάς Judd Hirsch που κλέβει την παράσταση. Ρόλος καταλύτη για τον Seth Rogen, αυτός του κολλητού συνεργάτη του πατέρα του, ο οποίος προσκολλάται στην οικογένεια και αποτελεί τον κύριο μοχλό διάσπασής της. 

Είναι Σεπτέμβρης, η μεγάλη στιγμή του TIFF22, πρώτη φορά που ο Μούσιας κάνει πρεμιέρα εδώ στα χρονικά. Είμαι παρών, αμέσως μετά την προβολή, καθισμένος μερικά μέτρα από τη σκηνή, όπου ατενίζω το βασικό καστ, πλην Williams (λόγω εγκυμοσύνης) και αυτό που βλέπω είναι τον SPIELBERG να φορά τα συνήθη τζηνάκια και σπορτέξ του και να βγάζει τη συστολή και την ευγένεια σε αδιανόητο βαθμό. Κι όμως, λίγα λεπτά πριν είχα παρακολουθήσει το ντρημ τημ (Kaminski - Williams - Kahn - Carter - Bridges) να παίζει σε υψηλό επίπεδο για ταινία εποχής (50s) και τοπ-οφ-δε-τοπς για οικογενειακή, PG13. 

Ο συγκινητικός στην παραξενιά του Paul Dano και η μαγεύτρα Michelle Williams (που αν έπαιζε στην κατηγορία υποστηρικτικής γυναικείας ερμηνείας θα είχε το οφειλόμενο όσκαρ στο τσεπάκι) καθοδηγούν ένα καστ χάρμα ιδέσθαι σε μια ταινία που δεν ανατρέπει κατεστημένα ούτε τολμά υπερβολικά καθότι ο Στηβ ολοφάνερα τιμά την περίπλοκη σχέση που είχε με τη μητέρα του Mitzi όμως γοητεύει με τον εξομολογητικό της τόνο και επιτέλους μας γνωρίζει τον καλλιτέχνη -peter pan που μας πήρε από το χέρι στα δυσοίωνα 80s και μας έφθασε σώους στην πέρα όχθη του ενεστώτος χρόνου. 

Οι Fabelmans είναι το γράμμα του Μουσ-ουργού στην σινεματικά πλέρια παιδική μας ηλικία. Θα υπερισχύσει κατά κράτος εκτός συγκλονιστικού απροόπτου στα φετινά όσκαρς, ως φόρος τιμής στο σύνολο της πλέον αξιοζήλευτης καριέρας στην ιστορία του Hollywood. Χώρια που η τελευταία σκηνή -κατευόδιο, είναι ανθολογίας και μάλιστα δείχνει πως ο Στηβ κι εγώ έχουμε κάτι ιδιαίτερα κοινό: Τον πλέον αγαπημένο μας σκηνοθέτη.

Στις δικές μας αίθουσες? Στις 24 Νοεμβρίου 2022 από την Odeon!