Movies Ltd

Κι όπως συμβαίνει με όλα τα αγαπημένα ζευγαράκια της χολιγουντιανής σόου μπιζ κατά καιρούς, έτσι και τώρα, το ντουετάκι της θεότητος Olivia Wilde - σημειωτέον, κορυφαίας επιλογής στην αντίστροφη μέτρηση των πιο σέξι σταρ για το 2012 - και του διασκεδαστικού Jason Sudeikis, κωμικού που έδωσε ρέστα στο κεφάτο Horrible Bosses, πρόκειται να συνυπάρξουν και στα πλατό της ταινίας Relanxious, με την οποία θα επιχειρήσει το σκηνοθετικό του ντεμπούτο ο Christopher Storer. Πρόκειται για μια τυπική ροματική κομεντί, που περιγράφει τον έρωτα μιας όμορφης πλην ζορισμένης ψυχικά νευρασθενούς κι ενός συνομήλικου της που πάσχει από αγοραφοβία. Συνέπεια των νευρώσεων των δύο ερωτευμένων, είναι οι συναντήσεις τους να είναι σπάνιες και η επικοινωνία τους να περιορίζεται απλά στα τηλεφωνικά ραντεβού, εκεί που αμφότεροι αφήνουν την φαντασία να ταξιδέψει, σκεπτόμενοι τα πόσα θα μπορούσαν να κάνουν αν ήταν απολύτως υγιείς. Στο καστ του φιλμ συμπεριλαμβάνονται ακόμη οι Fred Armisen (συνεργάτης του Sudeikis στο Saturday Night Live) και Brie Larson (Rampart).

	Φιλμ	Διανομή	Wks	Αίθουσες	4ήμερο Αθήνας	Σύνολο Αθήνας	4ήμερο Ελλάδας	Σύνολο Ελλάδας
1	John Carter	Feelgood	1	66			22.066	22.066
2	The Rum Diary	Village	2	38			11.216	42.562
3	Hugo	UIP	4	39			10.141	99.761
4	The Grey	A/Visual	3	30			8.487	75.028
5	The Devil Inside	UIP	1	18			8.404	8.404
6	Gone	Odeon	1	15			5.662	5.662
7	Barbie in A Mermaid Tale 2	Feelgood	3	29			5.011	18.961
8	This Must Be The Place	Odeon	1	9			4.612	4.612
8	The Artist	Feelgood	12	15			3.438	79.836
10	The Descendants	Odeon	7	20			3.258	111.253

Ξεκαθάρισμα των σκουπιδιών, ένας βλάκας την φορά. Την στιγμή που το σενάριο της εξτρίμ δραματικής σάτιρας με τον τίτλο God Bless America, μοιάζει τόσο φανταστικό, εντούτοις προσεγγίζει σε πολύ μεγάλο βαθμό την ψυχοσύνθεση ενός απλού καθημερινού ανθρωπάκου, που δεν αντέχει τον πνιγμό από τον βλακώδη λάιφ στάιλ περίγυρο του. Η διάγνωση του μοναχικού Φρανκ, με όγκο στο κεφάλι, στα τελευταία του στάδια, είναι μόνο η αφορμή, για να οπλιστεί το χέρι του. Κι όχι για να οδηγηθεί στο απονενοημένο διάβημα, όπως αρχικά σκέφτηκε, μα για να ξεκαθαρίσει τον κόσμο από κάθε λογής trash οντότητα, που έχει οδηγήσει την υπομονή του στα άκρα. κανείς δεν είναι ασφαλής, ούτε οι συμμετέχοντες σε τηλεπαιχνίδια, ούτε οι εκπρόσωποι του νόμου, ούτε οι αναθεματιστικοί φορείς των νεοφιλελεύθερων εκκλησιών, ούτε κυρίως οι τύποι που τον προκαλούν, πιστεύοντας πως πρόκειται για έναν αδύναμο, να τους αντιμιλήσει άντρα. Η ανατρεπτική αυτή ιδέα, της εκδίκησης προς καθετί καταστροφικό της αισθητικής, της κουλτούρας και της συμπεριφοράς, αποτελεί την θεματική βάση της ταινίας του Bobcat Goldthwait (Sleeping Dogs Lie, World's Greatest Dad) που συζητήθηκε όσο καμία στο φεστιβάλ του Τορόντο, αλλά και στην πρόσφατη προβολή του στο SXSW. Το κατακόκκινο - ακατάλληλο δηλαδή - τρέιλερ, από την διανομή της Magnolia, είναι αρκούντως ενημερωτικό, για όσα πρόκειται το κοινό να παρακολουθήσει στις 11 Μαίου, όταν το Ο Θεός να Φυλά την Αμερική, θα κάνει την επίσημη πρώτη του στους κινηματογράφους.

Έχοντας στον πρωταγωνιστικό ρόλο, του άντρα που αυτοδικεί ενάντια σε οτιδήποτε δεν ταιριάζει με την ψυχοσύνθεση του, τον Joel Murray και την πιτσιρίκα Tara Lynne Barr, ως την ανήλικη που ο κατά συρροήν δολοφόνος, θα πάρει υπό την εποπτεία του, στο μακρινό τους ταξίδι από άκρου είς άκρον της χώρας, για να την καθαρίσουν από όλα τα σκουπίδια που την έχουν βρομίσει.

Στις δικές μας αίθουσες? Άγνωστο...

Δεν είναι και το ευκολότερο πράγμα του κόσμου να διασκευάζεις Τζακ Κερουάκ στην μεγάλη οθόνη, ουδέποτε όμως ο Βραζιλιάνος κινηματογραφιστής Walter Salles, που έχει σχηματίσει το δικό του ένθερμο κοινό χάρη στα Motorcycle Diaries (κυρίως) και την αγγλόφωνη εκδοχή του Dark Water (δευτερευόντως) έδειξε πως του αρέσουν τα έυκολα. Κάπως έτσι κτίστηκε το δέσιμο ανάμεσα στον Λατίνο σκηνοθέτη, που λατρεύει να απεικονίζει ιστορίες δρόμου και το φιλμ On The Road, που αποτελεί ένα από τα πιο ενδιαφέροντα πονήματα του γνησιότερου - ίσως - εκπροσώπου της μπίτνικ εποχής. Δυο νεαροί φίλοι, ο Σαλ με τις λογοτεχνικές ανησυχίες και ο Ντιν με το απελευθερωμένο πνεύμα, αποφασίζουν να διασχίσουν με αυτοκίνητο ολόκληρη την αμερικάνικη επικράτεια, έχοντας ένα και μόνο σκοπό, να ανακαλύψουν τους εαυτούς του. Το φιλμ ακόμη δεν έχει κερδίσει το ενδοαφέρον κάποιου διανομέα που θα το κυκλοφορήσει στις ΗΠΑ, η σχεδόν σίγουρη παρουσία του όμως στο καλαντάρι των επερχόμενων Καννών, δεν δείχνει να αφήνει περιθώρια, πως κάτι τέτοιο δεν θα συμβεί σύντομα.

Άλλωστε το ξεχωριστό νεανικό καστ, που αποτελείται από εξαιρετικούς εκπροσώπους της νουβέλ βαγκ του διεθνούς σινεμά, όπως ο Sam Riley, ο Garrett Hedlund, αλλά και η Kristen Stewart του Twilight Saga, που εδώ παίζει την εκκεντρική σύζυγο του δεύτερου. Μαζί τους, μια πληθώρα έμπειρων αστέρων, όπως ο Viggo Mortensen, η Amy Adams, η Kirsten Dunst και η Alice Braga, αποδεικνύει πως πρόκειται για μια προσεγμένη στις λεπτομέρειες ανεξάρτητη παραγωγή, που δύσκολα θα περάσει απαρατήρητη από το σινεφίλ κοινό.

Στις δικές μας αίθουσες? Σίγουρα μέσα στο 2012...

Ότι θα κατείχε περίοπτη θέση στο καλαντάρι του επερχόμενου φεστιβάλ των Καννών, της μεσογειακής λουτρόπολης που πρόκειται να αποτελέσει το επίκεντρο των φιλμικών δρώμενων, από τις 16 του Μάη, ήταν σχεδόν βέβαιο. Ότι θα αποτελόύσε την ταινία των τιμών, που θα ανοίξει το λαμπερό πρόγραμμα των φετινών εκδηλώσεων, το πληροφορήθηκε σήμερα η παραγωγή του Moonrise Kingdom - τρέιλερ -  δια στόματος του Προέδρου του φεστιβάλ Gilles Jacob, θεσμός που το 2012 θα έχει πανηγυρική όψη, εφόσον γιορτάζει τις 65 ετήσιες εκδοχές του. Αυτό αυτομάτως σημαίνει πως το κόκκινο χαλί πλάι στην κρουαζέτ, πέραν του δημοφιλέστατου στα κινηματογραφικά ευρωπαϊκά ραντεβού σκηνοθέτη Wes Anderson, θα πατήσουν ακόμη οι Bill Murray, Bruce Willis, Frances McDormand, Edward Norton, Tilda Swinton, Harvey Keitel και Jason Schwartzman που πρωταγωνιστούν στην ταινία, μαζί με τα δύο πιτσιρίκια - προσκοπάκια Kara Hayward και Jared Gilman, που γύρω από την αισθηματική ιστορία τους περιπλέκεται το σενάριο. 

Από τον λογαριασμό του ίδιου του παραγωγού του, του Μίδα Jerry Bruckheimer, στο twitter, διέρρευσε η πρώτη φωτογραφία από το σετ της κινηματογραφικής μεταφοράς του The Lone Ranger, που στις 31 Μαΐου του 2013, πρόκειται να αναβιώσει στην μεγάλη οθόνη τον αρχικά έντυπο και κατοπινά ραδιοφωνικό και τηλεοπτικό θρύλο. Κάτω από την σκηνοθετική εποπτεία του έμπειρου πλέον μετά την τριλογία των Πειρατών της Καραϊβικής Gore Verbinski, ο άνθρωπος του νόμου Τζον Ριντ, ο Μοναχικός Δον Κιχώτης της Άγριας Δύσης, συντροφιά με τον πιστό του φίλο Τόντο, έναν ιδιόρρυθμο ινδιάνο, που αφηγείται μέσα από την δική του ματιά τα κατορθώματα του, είναι πανέτοιμοι να κατακτήσουν με την δεδομένη δημοφιλία τους και το κινηματογραφικό κοινό.

Τον ομώνυμο χαρακτήρα υποδύεται ο ανερχόμενος Armie Hammer, που η παρουσία του στο The Social Network του έχει δώσει την απαιτούμενη ώθηση στην καριέρα του, το μεγάλο στοίχημα όμως αποτελεί η παρουσία του Johnny Depp, στον ρόλο του πιστού Σάντσο Πάντσα ιθαγενή. Ο Dwight Yoakam, θα κρατήσει τον ρόλο του Μπουτς Καβέντις, του άγριου κακοποιού του Φαρ Ουέστ, η Helena Bonham Carter θα υποδυθεί την κυρία των τιμών του Σαλούν, ο Barry Pepper θα ερμηνεύσει τον Κάπταιν Φούλερ, ενώ περάσματα από το φιλμ υπολογίζεται να κάνουν ο Tom Wilkinson και η Ruth Wilson.

Πρόκειται για το πρώτο φιλμ, που ο ταλαντούχος σκηνοθέτης Albert Hughes, του εξαιρετικού From Hell, αλλά και του λιγότερο καλού μετά αποκαλυπτικού The Book Of Eli, θα γυρίσει δίχως την αρωγή του αδελφού του Allen. Το Motor City, που εκτυλίσσεται εξ ολοκλήρου στο πολύχρωμο Βερολίνο, περιγράφει την αγωνιώδη αναζήτηση ενός πρώην πεζοναύτη, που αδίκως εξέτισε ποινή φυλάκισης, για έγκλημα που ουδέποτε διέπραξε, του ανθρώπου που του έστησε την παγίδα, στερώντας του ελευθερία, αξιοπρέπεια, αλλά και το όμορφο κορίτσι. Το ενδιαφέρον στην περίπτωση του όπως ακούγεται καταιγιστικού θρίλερ, είναι πως το σενάριο, περιλαμβάνει τις ελάχιστες δυνατές ατάκες, γεγονός που το καθιστά πολύ ενδιαφέρον πείραμα. Παρότι μέχρι χθες, ο Dominic Cooper, θεωρείτο σίγουρος για τον ρόλο του αδικημένου στρατιώτη, εντούτοις όπως ανακοίνωσε η παραγωγή, αυτό ν θα υποδυθεί ο Jake Gyllenhaal, στοιχείο που κάνει ακόμη πιο ελκυστικό το πρότζεκτ. Γνωρίζοντας ήδη πάντως, πως τον κακό χαρακτήρα της ίντριγκας θα κρατήσει ο Gary Oldman και το κορίτσι της ιστορίας η κούκλα Amber Heard, τότε δικαιωματικά μιλάμε για μια από τις πλέον αναμενόμενες action movies της προσεχούς χρονιάς. 

H Optoma, η κορυφαία επιλογή στους βιντεοπροβολείς, παρουσιάζει τις νέες ταινίες της εβδομάδας!

του Robert Guédiguian. Με τους Jean-Pierre Darroussin, Ariane Ascaride, Marilyne Canto, Gérard Meylan, Grégoire Leprince-Ringuet

Fraternité!

του zerVo

Να έχουμε την υγειά μας... Κακά τα ψέματα, κάτι τέτοιες στιγμές, τα ευχολόγια είναι που συντηρούν την αισιοδοξία. Όταν στιγμές μόνο πριν διαβεί κάποιος το κατώφλι της τρίτης ηλικίας, λίγο πριν μπει στην τελευταία στροφή της ζωής του, το να δέχεται το ένα κτύπημα μετά το άλλο, μετά βεβαιότητας θα τον ωθήσει να σκύψει το κεφάλι, να καταραστεί την τύχη του, να διαλυθεί ψυχικά, που τόσα χρόνια, τηρούσε πιστά την συμφωνία με εργοδοσία και κράτος και μονομιάς βρίσκεται επί ξύλου κρεμάμενος. Νά' ξερες καλοσύνη που βγάζει η φτώχεια και η εργατιά, ζορισμένη όμως... Και τι πλούτο συναισθημάτων...

Έχοντας ξοδέψει τρεις δεκαετίες ως εργάτης στο καρνάγιο της Μαρσίλιας, ο 55χρονος Μισέλ, θα δει ξαφνικά την πόρτα της εξόδου από την δουλειά του, γεγονός που θα τον στείλει σε πρόωρη συνταξιοδότηση, βυθίζοντας τον στην μελαγχολία και την στενοχώρια. Κλείνοντας τα τριάντα χρόνια έγγαμου βίου στο πλάι της αγαπημένης του Μαρί Κλερ, θα δεχτεί ένα ανέλπιστο δώρο, από παιδιά, φίλους και συγγενείς, ένα ταξίδι στην Αφρική, που πάντοτε ονειρευόταν. Μποναμά, όμως, που το ζευγάρι δεν θα χαρεί για καιρό, αφού θα πέσει μέσα στο ίδιο του το σπίτι θύμα ένοπλης ληστείας από  δύο αλήτες, που εκτός από τα χρήματα της εκδρομής, θα αδειάσουν και τον τραπεζικό του λογαριασμό.

Την στιγμή που οι αρχές δεν δίνουν στον Μισέλ την παραμικρή ελπίδα για την εύρεση των κλοπιμαίων, από μια κομικ-ή σύμπτωση ο ίδιος θα πέσει πάνω στον κλέφτη, που προς μεγάλη του έκπληξη θα αντιληφθεί πως είναι νεαρός πρώην συνάδελφος, που απολύθηκε την ίδια ημέρα με εκείνον. Κι ενώ ο περίγυρος πιστεύει πως το μόνο που αξίζει στον κλέφτη είναι η παραδειγματική τιμωρία, ο μεσήλικας, νιώθοντας τύψεις ως εκείνος που τράβηξε τον λαχνό που θα τον έστελνε στο ταμείο ανεργίας, αλλά και πιστεύοντας πως στην κλοπή τον οδήγησε η ανέχεια και η απελπισία, θα κάνει τα πάντα προκειμένου ο αδελφός - κηδεμόνας δύο ανήλικων παιδιών, να μην οδηγηθεί στην φυλακή.

Αναμφισβήτητα η ματιά του Γαλλοαρμένιου Guediguian δεν λανθάνει σημαντικά στην αποκρυπτογράφηση της ψυχοσύνθεσης των ανθρώπων του μόχθου. Η γεμάτη πάμπολλες αλληγορίες και υπαρξιακά ερωτηματικά κοινωνικού χαρακτήρα διατριβή του - γραμμένη σε πατρόν Ken Loach - με φόντο το ηλιόλουστο λιμάνι της Φώκαιας, ουσιαστικά σημαδεύει πάνω στην τρίτη συνιστώσα διακήρυξης της τρικολόρ δημοκρατίας: Αν από ελευθερία και ισότητα μας χορτάσατε εσείς οι πλούσιοι, να ξέρετε πως το όπλο μας είναι η αδελφότητα και αυτή μας την αλληλεγγύη  δεν πρόκειται ποτέ να την γκρεμίσετε!

Για πες: Τα αγωνιστικά λόγια του Jean Jaures, γίνονται ένα με τους διαχρονικούς στίχους του Hugo και το μελωδικό τραγούδι του Pascal Danel και το τρίπτυχο σαρώνει το γνώριμα (και αγαπημένα) εύθραυστο βλέμμα του σπουδαίου φραντσέζου ρολίστα Jean Pierre Darroussin, αναδεικνύοντας μια πανέμορφη ρεαλιστική μορφή, που τους περισσότερους θα συγκινήσει με την αληθοφάνεια και την ευαισθησία της.

Στις δικές μας αίθουσες, στις 8 Μαρτίου 2012 από την Feelgood

του Heitor Dhalia. Με τους Amanda Seyfried, Jennifer Carpenter, Wes Bentley, Daniel Sunjata, Michael Paré

Του πανεριού...

του zerVo

Θες κάτι το όμορφα στημένο τρέιλερ, που σε βάζει γρήγορα στο ψευτοδίλημμα για το αν ότι παρακολουθείς είναι πραγματικότητα ή γέννημα νοσηρής φαντασίας, κάτι το ελκυστικό του ύφους αναλόγων φιλμς επιπέδου Kiss The Girls και Don't Say A Word, κάτι τα μεγάλα πράσινα μελαγχολικά μάτια της πρωταγωνίστριας, η περίπτωση του Gone είχε γεννήσει κάποιες ξέχωρες προσδοκίες, για ένα θρίλερ που πιθανόν θα ξεχώριζε από εκείνα της μάζας, του σωρού. Μιάμιση ώρα μετά την πτώση των αρχικών credits κι ενώ βαθιά μέσα μου περίμενα έστω και στο τελευταίο πλάνο την ανατροπή που θα με απέτρεπε να το μαρκάρω με την στάμπα της απογοήτευσης, δυστυχώς η ελπίδα έσβησε, οδηγώντας με να στείλω ακόμη ένα wannabe κλωναράκι του Silence Of The Lambs εκεί που του αξίζει: Στο πανέρι...

Δυο χρόνια έχουν περάσει από την ημέρα που έπεσε θύμα απαγωγής, ενός στυγερού κατά συρροή δολοφόνου, γλυτώνοντας από τα αιματοβαμμένα του νύχια την τελευταία στιγμή κι ο τρόμος από την ματιά της συνεσταλμένης Τζιλ, ακόμη δεν έχει σβήσει. Έχοντας βιώσει μια έντονη περίοδο αμφισβήτησης, εφόσον ουδέποτε τα φοβισμένα λεγόμενα της αποδείχτηκαν από την έρευνα των αστυνομικών αρχών, με συνέπεια να διαβεί μέχρι και το κατώφλι του ψυχιατρείου ως διεγνωσμένη σχιζοφρενής, η όμορφη σερβιτόρα αισθάνεται τον εφιάλτη να ξυπνά και πάλι. Επιστρέφοντας βράδυ στο σπίτι από την εργασία της, θα αντιληφθεί πως η μικρότερη αδελφή της απουσιάζει αδικαιολόγητα. Και το προαίσθημα της την οδηγεί στο συμπέρασμα ο μανιακός επέστρεψε και την έχει απαγάγει...

Όπερ σημαίνει "καλώς τα φαντασιόπληκτα παιδιά" μόλις οι λουστραρισμένοι, λες και καθημερινώς περνούν από στυλίστα, ντετέκτιβ του τμήματος ανθρωποκτονιών του Πόρτλαντ, αντιληφθούν μπροστά τους την ξανθούλα, που λίγο μόλις καιρό πριν, τους είχε παραφουσκώσει με ένα σωρό παραμύθια (?) περί πηγαδιών - τάφων γεμάτων οστά νεκρών γυναικών - θυμάτων της οργής ενός τρελαμένου serial killer. Μια όμως δεν το ψάχνετε οι ένστολοι, μια θα το ξετυλίξω το κουβάρι εγώ, σκέφτεται το κοριτσόπουλο, μη αντέχοντας την απραγία - και την ειρωνεία - των top model cops και οπλισμένη με πείσμα, εξυπνάδα, αλλά και ένα σαρανταπεντάρι, θα ξεχυθεί στο κατόπι του paranoid για να εντοπίσει και να σώσει το αδερφάκι του. Το παράξενο στην περίπτωση του - ρηχού τέμπο κι ελάχιστου σασπένς - πονήματος του boy from Brazil, Heitor Dhalia, που δικό του ήταν το ανάλογης μετριότητος οικογενειακό δράμα A Deriva, είναι που ολάκερο (κυριολεκτικά) το Αστυνομικό Σώμα, δεν θα ξεχυθεί στις λεωφόρους του Όρεγκον αναζητώντας, τον έστω και 1 στο εκατομμύριο πιθανό δράστη, αλλά μια 25χρονη, με σχιζοειδή συμπεριφορά, που κατηγορείται για παράνομη οπλοκατοχή και μια μικροδιάρρηξη...

Για πες: Με όλα αυτά τα ελαφρώς αστεία και ουδόλως τρομακτικά που έλαβαν χώρα στην οθόνη της Μυστηριώδους Εξαφάνισης, εύκολα κατέληξα στο λακωνικό συμπέρασμα πως η πρώτη σόλο πρωταγωνιστική στιγμή της υπερεκτεθειμένης Barbie Amanda Seyfried δεν ήταν καλή. Τουλάχιστον δεν ήταν καλύτερη και ίσως πιο αγωνιώδης από τα 45λεπτα επεισόδια των πολύ πιο καλοφτιαγμένων τηλεοπτικών flic stories που κατακλύζουν τις μικρές οθόνες, ώστε να δικαιολογηθεί ως κινηματογραφική παραγωγή. Αν μη τι άλλο πάντως, δια μέσου του Gone, έλυσα μια απορία που με διέτρεχε τελευταία, για το αν ο θρυλικός πρωταγωνιστής του mega hit των νιάτων μου Streets Of Fire, Michael Pare ασχολείται ακόμη με την υποκριτική...

Στις δικές μας αίθουσες, στις 8 Μαρτίου 2012 από την Odeon

του Andrew Stanton. Με τους Taylor Kitsch, Lynn Collins, Samantha Morton, Willem Dafoe, Thomas Haden Church, Mark Strong, Ciarán Hinds, Dominic West, James Purefoy, Bryan Cranston

Goin' Back To...Barsoom!

του zerVo

Με το ίχνος της πρόσφατης οσκαρικής κορύφωσης σιγά σιγά να αργοσβήνει, ο ορκισμένος σινεφίλ, φαντάζομαι, ήδη θα νιώθει χορτασμένος που το μάτι του ταξίδεψε από την βουβή ασπρόμαυρη κλακέτα, στην πολύχρωμη και πολύβουη Gare Du Nord και από την μελαγχολική Χαβάη, όπου απατηθείς σύζυγος κλαίει την συμβία του, έως την γραφική Μονμάρτρη, όπου τα στοιχειά του καλλιτεχνικού παρελθόντος βολτάρουν κάπου στα μεσάνυχτα. Και τώρα τι σηκώνει η ψυχή σου κορεσμένε ποιοτικά θεατή μου? Τι θα έλεγες για μια παραμυθένια περιπέτεια καταιγιστικής δράσης, με χωροχρονοτρύπες, δολοπλοκίες, πολέμους ανάμεσα σε ανθρωπόμορφους αρειανούς και χιλιάδες τζαρ τζαρ μπινγκς, αλλά και ένα πριγκιπικό ειδύλλιο να σιγοκαίει, ενόσω λαμβάνουν χώρα οι εντυπωσιακές ίντριγκες? Πες το κι έγινε! Απλά κάνε check in στο διαστημόπλοιο, δέσε ζώνη και φύγαμε για Κόκκινο Πλανήτη. Και μην λησμονήσεις τα γυαλάκια του Real D ε? Απαραίτητο αξεσουάρ ταξιδιού!

Τυχοδιώκτης, ατίθασος και ριψοκίνδυνος αξιωματικός του στρατού των Νοτίων, εντελώς αναπάντεχα θα βρεθεί από το ερημικό Φαρ Ουέστ, σε έναν τόπο που σε ελάχιστα σημεία του θυμίζει τον δικό του. Πρόκειται για τον μακρινό πλανήτη Μπαρσούμ, που εδώ και καιρό βρίσκεται σε μια διαρκή εμπόλεμη διαμάχη, ανάμεσα στις φυλές που τον κατοικούν, εξαιτίας της διχόνοιας που έχουν σπείρει οι πανίσχυροι και μυστηριώδεις Θερν, που στο όνομα της θεάς Ις, λειτουργούν με ιδιοτελή κίνητρα. Ο Τζον Κάρτερ, αντιλαμβανόμενος πως στον νέο αυτό κόσμο, έχει αποκτήσει κάποιες εξωπραγματικές ικανότητες, πολύ σύντομα θα μπλεχτεί στο επίκεντρο του πολέμου, αρχικά έχοντας σαν σκοπό να επιστρέψει στην Γη, μα κατοπινά για να βοηθήσει τους ιθαγενείς, να αποτρέψουν τον ολοκληρωτικό αφανισμό του τόπου τους.

Αφηγούμενο, τόσο θεωρητικά, αφού σε αυτόν ανήκει η συγγραφή της νουβέλας, όσο και πρακτικά, αφού κατέχει τον υπαρκτό ρόλο του συνδετικού κρίκου στην υπόθεση, από τον Edgar Rice Burroughs, που είναι γνωστός ευρύτερα ως ο πατέρας του θρυλικού Ταρζάν, το John Carter είναι μια γνήσια, παλιάς κοπής, αλλά υπερμοντέρνας αναπαραγωγής εφετζίδικη περιπέτεια δράσης, που έχει σαν κύριο στόχο της τον εντυπωσιασμό του θεατή της. Και ελέω των εκατομμυρίων, που αφειδώς ξόδεψε η Disney, βαδίζοντας στην πεπατημένη των Πειρατών και του Prince Of Persia, δύσκολα μπορεί να πει ο φανατικός των εφέ, πως δεν έμεινε ικανοποιημένος.

Στην πρώτη του ταινία ζωντανών χαρακτήρων, ο Andrew Stanton, δημιουργός των αριστουργηματικών Finding Nemo και Wall-E, ακολουθεί πιστά το animation ένστικτο του και τουλάχιστον απεικονιστικά τα καταφέρνει περίφημα, να αποδώσει τον πλανήτη Άρη τόσο ζωντανό, όσο δεν θα μπορούσε και το πιο ευφάνταστο μυαλό να διανοηθεί. Ουσιαστικά παίρνοντας την σκυτάλη από τον μάγο Lucas στις πιο πρόσφατες εκδοχές των Star Wars, φτιάχνει τον δικό του ερημικό Τατουίν ως σκηνικό, που στεγάζει επιλεγμένα χαρακτηριστικά στιγμιότυπα - φόρο τιμής? - από τις πλέον διάσημες κινηματογραφικές ιστορίες, σαν του Avatar, του Gladiator, του Episode 2 The Clone Wars, του Indiana Jones Trilogy. Μέχρι και John Ford hommage εντόπισα σε κάποιο πλάνο, αλλά ακόμη δεν ήμουν έτοιμος να το πιστέψω...

Για πες: Για να είμαι ειλικρινής το John Carter δεν είναι αλάνθαστο σεναριακά, αντιθέτως αφήνει πολλά κενά επεξήγησης, στο γιατί η μάχη επί Αρειανού εδάφους καλά κρατεί και το τι θα συμβεί στ' αλήθεια αν συνενωθούν οι συνιστώσες δυνάμεις των ηλιακών ακτίνων. Ούτε από λιτότητα χαρακτηρίζεται, όταν απαιτείται λεξικό για να θυμάσαι τα δυσανάγνωστα ονόματα, όσων παρελαύνουν από το φλεγόμενο πάλκο. Όμως... Στηριζόμενος στο σκεπτικό πως ακόμη και η μεγαλύτερη μαύρη τρύπα, θα καλυφτεί από μια πολύχρωμη έκρηξη, μια θορυβώδη τηλεμεταφορά ή μια σπινθηροβόλα ηλεκτρική εκκένωση, ο ατρόμητος Τζον, παιγμένος από τον όσο περνά η ώρα, όλο και πιο στιβαρό Taylor Kitsch, κτίζει λεπτό με το λεπτό - πάνω από 120 τέτοια βήματα συνολικά - τον δικό του μύθο, που προβλέπω θα έχει και θεματική συνέχεια. Και για να ρισκάρω εκ του ασφαλούς, έχοντας δεδομένα στο πλάι του, την ιέρεια - βασιλοπούλα - μάγισσα Ντέτζα Θόρις, με την μορφή της αποκάλυψης Lynn Collins, που όσο το έψαξα, η ονειρική απόχρωση των ματιών της, δεν αποτελεί special effect! 

Στις δικές μας αίθουσες, στις 8 Μαρτίου 2012 από την Feelgood