Τα Χιόνια του Κιλιμάντζαρο

του Robert Guédiguian. Με τους Jean-Pierre Darroussin, Ariane Ascaride, Marilyne Canto, Gérard Meylan, Grégoire Leprince-Ringuet


Fraternité!
του zerVo
Να έχουμε την υγειά μας... Κακά τα ψέματα, κάτι τέτοιες στιγμές, τα ευχολόγια είναι που συντηρούν την αισιοδοξία. Όταν στιγμές μόνο πριν διαβεί κάποιος το κατώφλι της τρίτης ηλικίας, λίγο πριν μπει στην τελευταία στροφή της ζωής του, το να δέχεται το ένα κτύπημα μετά το άλλο, μετά βεβαιότητας θα τον ωθήσει να σκύψει το κεφάλι, να καταραστεί την τύχη του, να διαλυθεί ψυχικά, που τόσα χρόνια, τηρούσε πιστά την συμφωνία με εργοδοσία και κράτος και μονομιάς βρίσκεται επί ξύλου κρεμάμενος. Νά' ξερες καλοσύνη που βγάζει η φτώχεια και η εργατιά, ζορισμένη όμως... Και τι πλούτο συναισθημάτων...

Έχοντας ξοδέψει τρεις δεκαετίες ως εργάτης στο καρνάγιο της Μαρσίλιας, ο 55χρονος Μισέλ, θα δει ξαφνικά την πόρτα της εξόδου από την δουλειά του, γεγονός που θα τον στείλει σε πρόωρη συνταξιοδότηση, βυθίζοντας τον στην μελαγχολία και την στενοχώρια. Κλείνοντας τα τριάντα χρόνια έγγαμου βίου στο πλάι της αγαπημένης του Μαρί Κλερ, θα δεχτεί ένα ανέλπιστο δώρο, από παιδιά, φίλους και συγγενείς, ένα ταξίδι στην Αφρική, που πάντοτε ονειρευόταν. Μποναμά, όμως, που το ζευγάρι δεν θα χαρεί για καιρό, αφού θα πέσει μέσα στο ίδιο του το σπίτι θύμα ένοπλης ληστείας από  δύο αλήτες, που εκτός από τα χρήματα της εκδρομής, θα αδειάσουν και τον τραπεζικό του λογαριασμό.

Την στιγμή που οι αρχές δεν δίνουν στον Μισέλ την παραμικρή ελπίδα για την εύρεση των κλοπιμαίων, από μια κομικ-ή σύμπτωση ο ίδιος θα πέσει πάνω στον κλέφτη, που προς μεγάλη του έκπληξη θα αντιληφθεί πως είναι νεαρός πρώην συνάδελφος, που απολύθηκε την ίδια ημέρα με εκείνον. Κι ενώ ο περίγυρος πιστεύει πως το μόνο που αξίζει στον κλέφτη είναι η παραδειγματική τιμωρία, ο μεσήλικας, νιώθοντας τύψεις ως εκείνος που τράβηξε τον λαχνό που θα τον έστελνε στο ταμείο ανεργίας, αλλά και πιστεύοντας πως στην κλοπή τον οδήγησε η ανέχεια και η απελπισία, θα κάνει τα πάντα προκειμένου ο αδελφός - κηδεμόνας δύο ανήλικων παιδιών, να μην οδηγηθεί στην φυλακή.

Αναμφισβήτητα η ματιά του Γαλλοαρμένιου Guediguian δεν λανθάνει σημαντικά στην αποκρυπτογράφηση της ψυχοσύνθεσης των ανθρώπων του μόχθου. Η γεμάτη πάμπολλες αλληγορίες και υπαρξιακά ερωτηματικά κοινωνικού χαρακτήρα διατριβή του - γραμμένη σε πατρόν Ken Loach - με φόντο το ηλιόλουστο λιμάνι της Φώκαιας, ουσιαστικά σημαδεύει πάνω στην τρίτη συνιστώσα διακήρυξης της τρικολόρ δημοκρατίας: Αν από ελευθερία και ισότητα μας χορτάσατε εσείς οι πλούσιοι, να ξέρετε πως το όπλο μας είναι η αδελφότητα και αυτή μας την αλληλεγγύη  δεν πρόκειται ποτέ να την γκρεμίσετε!

Για πες: Τα αγωνιστικά λόγια του Jean Jaures, γίνονται ένα με τους διαχρονικούς στίχους του Hugo και το μελωδικό τραγούδι του Pascal Danel και το τρίπτυχο σαρώνει το γνώριμα (και αγαπημένα) εύθραυστο βλέμμα του σπουδαίου φραντσέζου ρολίστα Jean Pierre Darroussin, αναδεικνύοντας μια πανέμορφη ρεαλιστική μορφή, που τους περισσότερους θα συγκινήσει με την αληθοφάνεια και την ευαισθησία της.






Στις δικές μας αίθουσες, στις 8 Μαρτίου 2012 από την Feelgood

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η δική σου κριτική