Παιχνίδια Ζευγαριών
του Olivier Assayas. Με τους Guillaume Canet, Juliette Binoche, Vincent Macaigne, Nora Hamzawi, Christa Théret, Pascal Greggory.
E-book
Όλα βορά στο μίξερ αυτού του ρημαδιασμένου χαρτοφύλακα, που ανοιγοκλείνει έχοντας στην μια του πλευρά την οθόνη και στην άλλη τα κουμπάκια ελέγχου. Προσωπικός ηλεκτρονικός υπολογιστής, με ταχύτητα σκέψης αφάνταστη, ταχύτητα λήψης πληροφοριών διαστημική και χωρητικότητα δεδομένων γιγάντια. Και δεν κατάλαβα. Τέχνη ήταν οι μουσικές και τα τραγούδια, πριν τα νάπστερ κονιορτοποιήσουν κάθε δισκογραφική έννοια, τέχνη ήταν και οι κινούμενες μεγάλων ιντσών εικόνες, πριν τα τόρεντ και οι νέτφλιξ φροντίσουν να τις διανείμουν στις ελάχιστες μονοψήφιες. Θα γλίτωναν από την ντίτζιταλ ισοπέδωση τα βιβλία, που σε τελική ανάλυση στο τάμπλετ δεν κοστίζουν ούτε το ένα όγδοο, από το να τα τσακώσεις χάρτινα από το ράφι. Κύκλος είναι όμως, θα γυρίσει το αναλογικό / χειροπιαστό / φυσικό, για μια και καλή και τότε θα τα ξαναπούμε...
Το επαγγελματικό ραντεβού ανάμεσα στον αυτάρεσκο, ιδιαίτερα εμπορικό και με απήχηση στο Παριζιάνικο κοινό, συγγραφέα, Λεονάρντ Σπιγκέλ και τον μεγαλοσχήμονα εκδότη του, Αλέν Ντανιελσόν, θα έχει άσχημη κατάληξη, καθώς ο τελευταίος, δείχνοντας παράξενο αρνητισμό, δεν θα δεχτεί να ανανεώσει την συνεργασία τους και για το επόμενο βιβλίο, που ήδη ο λογοτέχνης έχει ολοκληρώσει. Αντίδραση παράξενη και ακραία, που φαινομενικά έχει να κάνει με την στρατηγική απόφαση στροφής του εκδοτικού οίκου, προς την διανομή λογοτεχνικών έργων μέσω ίντερνετ, ιδέα που στο μεσήλικο μυαλό του Αλέν, έχει σχηματιστεί από την επιμονή της κατά πολύ νεώτερης ηλικιακά συνεργάτιδας, Λορ, που έχει βολιδοσκοπήσει στις απαιτήσεις της μοντέρνας αγοράς. Και τυγχάνει και ερωμένη του...
Σχέση που ο βιβλιάς κρατά μυστική από την επί δύο και πλέον δεκαετίες σύζυγό του, Σελίνα, κάποτε αστέρι του σινεμά, που πλέον βγάζει τα μπόλικα προς το ζην, πρωταγωνιστώντας σε μια δημοφιλέστατη αστυνομική τηλεοπτική σειρά, αμέτρητων κύκλων και επεισοδίων. Μακρινάρι σύνηθες της μικρής οθόνης, που έχει αρχίσει να βαραίνει την αλλιώτικα συνηθισμένη ηθοποιό, προκαλώντας της ανασφάλεια και ανησυχία, συναισθήματα που έρχονται να προστεθούν στις ήδη υπάρχουσες φοβίες πως ο καλός της, τής τα φορά. Κι ακολουθώντας την εκδικητική λογική του "μία σου και μία μου", διατηρεί κι εκείνη τον μυστικό της παράνομο δεσμό, με το πρώην πουλέν του αντρός της, τον Λεονάρντ!!!
Ο οποίος βέβαια δεν είναι κανένας μπάτσελορ, αλλά έχει κι εκείνος μακρά σχέση με την πολυάσχολη Βαλερί, στέλεχος πολιτικού κόμματος της αριστεράς και δεξί χέρι του ηγέτη του, που δεν δείχνει να πολυνοιάζεται για την καριέρα του μνηστήρα της. Κύκλος ο μικρόκοσμος. Πέντε, βασικά, ατόμων, που ο καθείς σχετίζεται με τον άλλο, είτε ως απλή γνωριμία, είτε ως φιλία, είτε ως κολεγιά, υποτίθεται κρύβοντας ο ένας από τον άλλο μυστικά και αμολώντας ψέματα τέτοιας ακρότητας, που δεν γίνεται να μπαλωθούν από αυτό που θα ακολουθήσει. Και τριγύρω τους ο κόσμος αλλάζει.
Στην καθημερινότητα του εκδότη θα εισβάλλει η λογική των ανέξοδων e-books με τα τεράστια κέρδη, σε αυτή της αναγνωρίσιμης σταρ, αντίστοιχα η μανία για την ολοκλήρωση του βδομαδιάτικου τσάπτερ του σίριαλ, στης πιτσιρίκας πεταλούδας η φιλοδοξία πως μπορεί μόνο με τον αέρα των νιάτων της να καταφέρει τα πάντα, σε εκείνη της πολιτικής συμβουλάτορος, ο τρόμος πως όλα γύρω από το κίνημα και τον αρχηγό του, παρακολουθούνται από τα μίντια και στην σκέψη του απορριπτέου συγγραφέα, πως υπάρχει το ενδεχόμενο να μην εκδοθεί στο μέλλον άλλο έργο του. Κι όχι τίποτα άλλο, αλλά αυτός είναι στην ουσία, που μέσα από τα αυτοβιογραφικής χροιάς γραπτά του, κινεί τα νήματα όλους ετούτου του θεάτρου του παραλόγου.
Με βατήρα την εκτίμηση πως η μαζική ψηφιοποίηση, σταδιακά θα οδηγήσει και στον κατακερματισμό των ανθρώπινων συντροφικών αξιών, της πίστης, της αλληλεγγύης, του σεβασμού και ιδίως της αγάπης, ο Olivier Assayas επιχειρεί να διεισδύσει όσο βαθύτερα γίνεται στον πυρήνα μια ιντελεκτουέλ φράξιας που εδρεύει στην εσαεί προοδευτικά σκεπτόμενη Πόλη του Φωτός. Δυόμισι δεκαετίες μετά την Irma Vep, μια από τις καλύτερες δημιουργικές του στιγμές, όπου καυτηρίασε έξυπνα τα κακώς κείμενα του σύγχρονου σινεμά, ο πολυβραβευμένος Γάλλος σκηνοθέτης, αλλάζει στην ουσία το μετερίζι του, μεταθέτοντας το ζόρι της σκεπτικής του στον πιο διανοούμενο κόσμο του βιβλίου.
Είναι φυσικό, οι μακροσκελείς διάλογοι ανάμεσα σε πρόσωπα που γνωρίζουν να χρησιμοποιούν την γλώσσα, να είναι ευθύβολοι και εύστοχοι, πετυχαίνοντας να προβάλλουν την αγωνία, για το που μπορεί να βαδίζει μια σοσιετέ ουδέτερη και χωρίς αρχές. Ανακατεύει όμως αμέτρητα υλικά στο μίξερ του ο Assayas - ιδίωμα του άλλωστε - σε βαθμό που η μεταπήδηση από την μια ρουμπρίκα στην άλλη, να μην κουμπώνει σωστά και εντέλει να αναγκάζεται να μοιράσει άνισα τον φιλμικό του καιρό σε κάθε ζήτημα. Με διάθεση σκωπτική, ίσαμε να αγγίζει μέχρι και την ενοχλητική ειρωνεία - η επιλογή της Λευκής Κορδέλας σε πόιντ κλειδί του γλαφυρού σεναρίου, είναι ατυχής ή τουλάχιστον άδοξα μηδενίζει την εικόνα ενός ανθρώπου του πνεύματος - μπολιάζει τις εικόνες του με συνεχείς πληροφορίες, οδηγώντας το αποτέλεσμα σε μια δαιδαλώδη ίντριγκα.
Που κανείς θεατής μπορεί να βρει πολύ ενδιαφέρουσα, αν με αέρινο νου αφομοιώσει και την παραμικρή ίνφο που του παρέχεται, το πιο λογικό όμως είναι να κουραστεί τόσο, ώστε να καρτερεί υπομονετικά το επόμενο σκετσάκι του σπονδύλου, που ενδεχόμενα τον νοιάζει περισσότερο. Και πιθανότατα σε αυτό θα παρελαύνει η τόσο γοητευτική, στα 55 της παρακαλώ, Binoche ή σε πολύ λιγότερα πλάνα, η συριακής ομορφάδας Nora Hamzawi, που κλέβει την παράσταση, ορίζοντας δε και τον ελπιδοφόρο φορέα της αισιοδοξίας του φινάλε.
Οι αντρικοί ρόλοι, μοιρασμένοι στον Canet, που δεν κεφάρεται σε έργα δίχως περιπετειώδη ορμή και τον, όχι ιδιαίτερα χωστό μα πολύ εκφραστικό, Vincent Macaigne, είναι πολύ πιο επίπεδοι και μονοδιάστατοι, εξαντλούνται ουσιαστικά στα πάθη της καριέρας, του συμφέροντος και του παρτακισμού και βεβαίως καταλήγουν ως λιγότερο συμπαθείς στα μάτια της πλατείας. Κοινού που αν καταφέρει να διαβάσει το σύνολο των παραβολών, πίσω από τις γραμμές, θα ενθουσιαστεί, αν και η πρόβλεψη μου είναι πως δεν θα ασχοληθεί, ούτε με τα μισά από τα θέματα, που θέτει προς κουβεντολόι ο οτέρ, στο γεμάτο δίωρο του Doubles Vies.
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 4 Ιουνίου 2020 από την Weird Wave!
