Movies Ltd

του zerVo (@moviesltd)

Μια μικρή βραχονησίδα στα βόρεια της Σικελίας, που πλέει στα νερά της Τυρρηνικής θάλασσας απέναντι από τον χερσαίο Ιταλιάνικο Νότο, είναι το Στρόμπολι, που οφείλει την διασημότητα του στο γεγονός πως πάνω του βρίσκεται το ένα από τα τρία ενεργά ηφαίστεια της γειτονικής μας χώρας. Το όνομα του βράχου προέρχεται από την λέξη Στρόγγυλη, ελληνική προέλευσης, όπως ελληνικής κατασκευής ήσαν οι πρώτοι συνοικισμοί της ευρύτερης περιοχής, πριν από πολλές χιλιάδες έτη. Το νησάκι πριν από εξήντα ολόκληρα χρόνια, αποτέλεσε την έδρα της ομώνυμης κινηματογραφικής δημιουργίας του τεράστιου Rossellini, ορίζοντας στο απόγειο του ιταλιάνικου νεορεαλισμού, τον μεσογειακό τόπο, που πάνω στην λάβα του σβήνει ο αδιέξοδος έρωτας. Και μετά πάμε γι άλλες πολιτείες. Καλή ώρα όπως στην Sibyl, που μας παρουσιάζει η ικανή Γαλλίδα σκηνοθέτις  Justine Triet.

Έχοντας μόλις διαβεί τα σαράντα της, δίχως να έχει καταφέρει να βρει διέξοδο σε πάμπολλα ζητήματα που την βασανίζουν, η όμορφη Συμπίλ, μετά από μια δεκαετία εξάσκησης του επαγγέλματος της ψυχοθεραπεύτριας, θα πάρει την απόφαση να το εγκαταλείψει, για να ασχοληθεί με την μεγάλη λατρεία της νιότης της, την μυθιστοριογραφία. Αναζητώντας ιδέες για την βάση του πρώτου της διηγήματος, θα εντοπίσει άφθονες στην περιπέτεια που βιώνει η ασθενής της, Μαργκό, μια εντυπωσιακής όψης νεαρή ηθοποιός που κάνει τα πρώτα της βήματα στο εκράν. Και που βρίσκεται σε απόγνωση, καθώς είναι έγκυος στο παιδί του παρτενέρ της, στην ταινία που συμπρωταγωνιστεί και γυρίζεται αυτή την εποχή στα καταγάλανα νερά της Μεσογείου, μα αδυνατεί να τον ενημερώσει καθώς εκείνος διατηρεί, φανερό, δεσμό με την ιδιότροπη σκηνοθέτιδα του έργου.

Ένας έρως που αναμφισβήτητα θα ξυπνήσει παράξενα συναισθήματα στον εσωτερικό κόσμο της μπερδεμένης Συμπίλ, σε σημείο που να θελήσει όλο και περισσότερο να μάθει λεπτομέρειες για το πρόσωπο που ψυχαναλύει, ακόμη κι αν χρειαστεί να καταγράφει τις συνεδρίες, χωρίς την συγκατάθεση της. Συναντήσεις που θα δείξουν στην εξέλιξη τους, πως οι συναισθηματικοί βίοι των δύο γυναικών είναι παράλληλοι, αν και όχι σε ταυτόσημες χρονικές στιγμές. Πράγμα που σημαίνει πως για την wannabe συγγραφέα, τα πάντα έχουν λήξει, τα όνειρα, τα πάθη, μια αγάπη που πήγε στον βρόντο, αφήνοντας της πίσω ένα παιδί να μεγαλώσει ολομόναχη. Αλλά και σημάδια, πολλά σημάδια, που την έχουν οδηγήσει ίσαμε τις συναντήσεις των Α.Α., μην τυχόν και εκεί βρει την λύση στο πρόβλημα αλκοολισμού που για καιρό την βασανίζει.

Ενδιαφέρουσα, πολύ ενδιαφέρουσα η υφή του παραλληλισμού των ζωών των δύο γυναικών, όπως τον ρίχνει στο τραπέζι η ντιρέκτορας, ορίζοντας σαν βασικό άξονα την παρελθοντική ιστορία της Συμπίλ και κτίζοντας πάνω του παρακλάδια με τις ζωντανές στο τώρα αγωνίες της Μαργκό. Φυσικά, στο μεγαλύτερο κομμάτι του πρώτου μέρους, τα φλασμπάκς από το χθες της ανακατωμένης λογικής ψυχαναλύτριας, εισέρχονται απρόσκλητα στο τώρα και στις κατ ιδίαν συναντήσεις των δύο γυναικών, σαν ανακλητές θύμησες που φουντώνουν την ερωτική της επιθυμία. Θα περίμενε κανείς πάντως το κλίμα να είναι τεταμένο, τύπου αρρωστημένο, ενόσω οι δρόμοι που δεν οδηγούν πουθενά πληθαίνουν, το ύφος που επιλέγει να ταξινομήσει τις εικόνες του το φιλμ όμως, έναν τόνο γλαφυρό τον αναδεικνύει. Τονίζοντας τον ακόμη περισσότερο στην επανάληψη, όταν η πλοκή μεταφέρεται πάνω στο ιστιοφόρο των γυρισμάτων του movie within the movie, εκεί που κανείς δεν μπορεί να διακρίνει αν τα υποκείμενα υποκρίνονται ή ετούτες είναι οι αληθινές τους αντιδράσεις.

Δεύτερη φορά μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα που η Triet συνεργάζεται με την, ραγδαία ανερχόμενη στην ιεραρχία της Γαλλικής σινεματικής σκηνής, Virginie Efira, κατόπιν της Victoria, που παρέα με την Sybil, ορίζει ένα δίπτυχο προσέγγισης εύθραυστων γυναικείων προσωπικοτήτων. Η εκρηκτική στις σκηνές σεξ, 42 Μαΐων κατάξανθη σταρ, μετά από ένα ντεμαράζ πρωταγωνιστικών στιγμών φέτος, σε Le Grand Bain και Un Amour Impossible, δείχνει απόλυτα ικανή να πιάσει τον σφυγμό του ταλαιπωρημένου ψυχικά θηλυκού, που βρίσκεται σε κομφούζιο ανάμεσα στο επαγγελματικό καθήκον και τα προσωπικά άγχη.

Όμορφος ο υποστηρικτικός περίγυρος της, αποτελούμενος από την θελκτική Adele, τον κάπως ρηχό Ulliel, τον ομορφονιό (όπως και στο Amour) Niels Schneider και την αβανταρισμένη από το σκριπτ Sandra Huller, τονίζει την δυναμική της ερμηνεία πάνω σε μια περσόνα / βολκάνο, που από στιγμή σε στιγμή πρόκειται να εκραγεί. Μα που όμως, όπως συμβαίνει πάντα στο τρικολόρ σύμπαν, ο διαρκής από μηχανής Θεός, θα εμφανιστεί κάποια στιγμή να βάλει τα πάντα στην θέση τους, λυτρώνοντας, κυρίως την μεγαλοκοπέλα μας, από τον κατακερματισμό.

Μην κλέβεις τον κλέφτη!

του zerVo (@moviesltd)

Στις αρχές της δεκαετίας του 70, η δράση του οργανωμένου εγκλήματος στην Αμερική έφτασε στο απόγειο της. Η Μαφία δρούσε ανεξέλεγκτα και επιδιδόταν σε σωρεία εγκληματικών πράξεων, δίχως κανείς να την παρενοχλεί καθώς έλεγχε πλήρως την αστυνομία, τους δικαστές και τους πολιτικούς. Η αδιαμφισβήτητη κεφαλή της εγκληματικής οργάνωσης της Νέας Αγγλίας, υπήρξε ο διαβόητος Ρέιμοντ Πατριάρκα, που κινούσε τα υπόγεια νήματα με σιδερένια θέληση. Και αυτό εξακολούθησε να το κάνει, παρότι εσώκλειστος στο σωφρονιστικό ίδρυμα, κατηγορούμενος για συμμετοχή σε απόπειρα ανθρωποκτονίας. Στα 1975 άλλαξαν τα πάντα, μιας και έλαβε χώρα ένα γεγονός, που σήμανε και την αρχή του τέλους για την Κόζα Νόστρα. Αυτό ακριβώς το συμβάν περιγράφει με ιδιαίτερο τρόπο, η ταινία Η Ληστεία της Μαφίας.

Αδέλφια περισσότερο, παρά φίλοι κολλητοί, οι Ιρλανδέζικης καταγωγής Ντιους Ντασό και Τσάκι Φλυνν, από τα 15 τους βουτηγμένοι στην παρανομία, μπαινοβγαίνουν διαρκώς στην στενή, έχοντας ξαφρίσει το σύνολο σχεδόν των τραπεζών του Ρόουντ Άιλαντ. Στους περιοριστικούς διαδρόμους της φυλακής, η φήμη τους θα φτάσει μέχρι τα αυτιά του Φραντσέζου, καθηλωμένου στα δεύτερα κλιμάκια της ιεραρχίας του υποκόσμου, Τζέρι Ουιμέτ, που θα τους αγκαζάρει, απλώνοντας μπρος τους το μεγαλύτερο σχέδιο ληστείας που φαντάστηκαν ποτέ. Να αδειάσουν τις μυστικές κρύπτες του αφανούς θησαυροφυλάκιου της Μαφίας, που κανείς κλέφτης δεν έχει τολμήσει ποτέ του να ζυγώσει, φοβούμενος πως θα έρθει σε ρήξη με τα μεγάλα αφεντικά. Παίρνοντας σαν λεία, κοσμήματα και ομόλογα αξίας μεγαλύτερης των 30 εκατομμυρίων δολαρίων!

Που σε σημερινά λεφτά ισοδυναμούν με περίπου 150, σύμφωνα με την πληθωριστική αναγωγή, που μας παρουσιάζει στον επίλογο του το φιλμάκι. Γι αυτή τους την απίστευτα ρισκαδόρα κίνηση, οι Ιρλανδοί, αντάμα με την ομάδα που θα στήσουν για συνεργείο τους, θα ανταμειφθούν με το ποσόν των 70 χιλιάδων μπακς. Το πρόβλημα για το διαβόητο ντουέτο, δεν είναι το πως θα προσεγγίσουν το ελάχιστα φυλλασσόμενο, μιας και ουδείς διανοείται να το αδειάσει, Vault, αφού έχουν διαπράξει πολύ πιο δύσκολες αποστολές στο παρελθόν, σε μπάνκες με στρατούς μπάτσων στην πόρτα τους, μα το πως θα καταφέρουν να ξεφύγουν από την κατοπινή οργή των Ιταλιάνων, που είναι απόλυτα βέβαιο πως δεν θα τους αφήσουν σε χλωρό κλαρί στο εφεξής.

Για να τα βάζουμε τα πράγματα σε μια τάξη, το σενάριο βασίζεται στην πραγματική ιστορία της διάρρηξης του καλά αποθηκευμένου, στα έγκατα μιας έκθεσης γουναρικών του Πρόβιντενς, θησαυρού, που αποτελεί μια από τις πλέον ονομαστές, αλλά και αποδοτικές, heist στα χρονικά των ΗΠΑ. Για την πραγματοποίηση του πλάνου, που οργανώθηκε εις αντίδραση ενός χαμηλόβαθμου στελέχους της Μαφίας, προς το πρόσωπο του κραταιού Πατριάρκα, χρειαζόταν μόνο ο εντοπισμός, δύο παντελώς αδαών κλεφτρονιών, που θα το έβλεπαν ως επίτευγμα και παράσημο στην λησταρχική καριέρα τους, μην δίνοντας σημασία στις κατοπινές συνέπειες, έχοντας ανοίξει μέτωπο με το συνδικάτο του εγκλήματος.

Με όνειρο ζωής μοιάζει η πραγμάτωση της κινηματογραφικής μεταφοράς της ληστείας, για τον άγνωστο στο ευρύ κοινό σκηνοθέτη Tom DeNucci, γέννημα θρέμμα της μικρότερης σε έκταση (γεωγραφικό τρίβια αυτό) Πολιτείας. Και το αποτέλεσμα που σερβίρει, είναι ανέλπιστα καλό, αν σκεφτούμε πως την ύπαρξη του ελάχιστα προμοταρισμένου φιλμ, δεν την γνώριζαν παρά μόνο οι λιγοστοί σινεφίλ που το παρακολούθησαν στα περιφερειακά ανεξάρτητα φεστιβάλ που προβλήθηκε. Με εισαγωγή, ντοκουμέντων της εποχής, για να μας μπάσει στο κόλπο γοργά, ο ντιρέκτορας σπαταλάει το πρώτο μισό της αφήγησης του, ζωγραφίζοντας τις περσόνες των δύο βασικών στελεχών της ομάδας των κλεφτών, αλλά το κυριότερο αναπαριστώντας έξοχα το σκηνικό της δράσης. Υπόκοσμος, μηδενικές ηθικές αξίες, καρχαρίες που τρώνε τα μικρότερα ψάρια, αλλά και από την άλλη μεριά, μια κοινωνική κατάσταση φτώχειας και εξαθλίωσης, που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια τα μέλη της κοινωνίας στην παρανομία, με μοναδικό στόχο την επιβίωση.

Θα περίμενε κανείς έχοντας παρακολουθήσει ντουζίνες ταινιών του είδους, το έργο να εστιάσει στο συμβάν αμιγώς, στο στήσιμο του επί χάρτου, στην μάζωξη του τιμ, στην με ακρίβεια δευτερολέπτου εκτέλεση του. Η ληστεία κρατά πολύ λίγο και ο λόγος είναι προφανής, όσο και αστείος! Κανείς απολύτως δεν φυλάει τις τοπ σίκρετ θυρίδες!!! Αρκεί και μόνο η σκέπη της Μαφίας, πάνω από το τούβλινο κτίριο που δεν τραβά τις υποψίες των πολιτών, για να μην το προσεγγίσει ουδείς, με την επιδίωξη να το ληστέψει. Και ίσαμε την ώρα της κλοπής, το συναίσθημα που ακολουθεί αφηγηματικά το Vault, μάλλον προς την γλαφυρότητα της σάτιρας παραπέμπει, τόσο χάρη στις αδέξιες κινήσεις του στυλ των με άγνοια του πραγματικού κινδύνου λωποδυτών, όσο κυρίως στις ατάκες που χρησιμοποιούν και μοιάζουν βγαλμένες από τις καλύτερες ημέρες των Coen.

Έκτοτε η φυσιογνωμία της ταινίας αλλάζει, η κάμερα ξανά ακολουθεί το ντουέτο στην κατοπινή του γεγονότος ζωή του, που έχει αλλάξει ριζικά, ρίχνοντας άνισα, πολύ περισσότερο φως στις ενέργειες του κατεστραμμένου από την κόκα Ντιους, που τον αποδίδει με έξοχο τρόπο, ο εκφραστικός Theo Rossi. Κερδίζοντας στα σημεία την άτυπη κόντρα με τον συναγωνιστή του στο κόλπο γκρόσο, Clive Standen, που η άκομψη περούκα του αφαιρεί πολλούς πόντους ερμηνευτικής σοβαρότητας. Το εξαιρετικό ρεπρίζ των σέβεντις, τονισμένο από το πιο φάνκι μπιτάτο σάουντρακ της χρονιάς, μαζί με τις παρουσίες ρολιστών τυποποιημένων στο genre σαν τον Palminteri, τον Johnson και τον Forsythe, αλλά και την σέξι ύπαρξη της μαύρης γαζέλας Samira Wiley, περιτυλίγουν άψογα το χρονικό, με το τελικό συμπέρασμα, παρόλα τα λαθάκια απειρίας στο τέμπο και την συνέχεια, να είναι σαφέστατα θετικό. Έκπληξη!

Στις δικές μας αίθουσες? Στις 25 Ιουλίου 2019 από την Tanweer!

Θάνατος σε ένα κλικ

του Θόδωρου Γιαχουστίδη (@PAOK1969)

Τράβα μου μία... φωτογραφία! Not!

Πριν δύο βδομάδες γράφαμε τα... χειρότερα για την ταινία του Klevberg Η κούκλα του σατανά (Child's Play). Οπότε, κάποια πράγματα μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε κι εδώ. Αυτή λοιπόν είναι η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία που σκηνοθετεί ο Νορβηγός Lars Klevberg. Ταινία που βασίζεται στην ομώνυμη μικρού μήκους ταινία του σκηνοθέτη και είναι έτοιμη από το 2017. Απλά, έμεινε πίσω η έξοδός της στους κινηματογράφους επειδή τα δικαιώματά της ανήκαν στην εταιρία του Harvey Weinstein, που όλοι ξέρουμε πως είχε κάτι λίγα δικαστικά προβλήματα (μουάχαχαχα). Η δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του ήταν «Η κούκλα του σατανά», που βγήκε στις αίθουσες της χώρας μας δυο βδομάδες νωρίτερα από αυτήν.

Η πρώτη χώρα στην οποία κυκλοφόρησε στις αίθουσες η συγκεκριμένη ταινία ήταν η Γερμανία, τον περασμένο Ιανουάριο. Και είναι μια ταινία που δεν έχει ημερομηνία εξόδου για τις ΗΠΑ, οπότε μάλλον θα την φάει η μαρμάγκα – και δικαίως! Τα γυρίσματα της ταινίας έγιναν στην πόλη Ντάρμουθ της Νέας Σκοτίας, στον Καναδά.

Η υπόθεση: Η ντροπαλή έφηβη Μπερντ παίρνει μια κάμερα polaroid τύπου SX-70 από τον Τάιλερ, που την απέκτησε από ένα παζάρι, κι έχει πάνω της χαραγμένα τα αρχικά «ΡΤΣ». Η Μπερντ φωτογραφίζει τον Τάιλερ και παρατηρεί μια παράξενη μουτζουρωμένη φιγούρα να υπάρχει στη φωτογραφία. Η Μπερντ αργότερα πηγαίνει σε ένα πάρτι με την καλύτερή της φίλη, την Κέισι και συναντάει την υπόλοιπη παρέα της και τον Κόνορ, το αγόρι που πάντα ήθελε να έχει. Η Μπερντ χρησιμοποιεί τη νέα της κάμερα για να βγάλει φωτογραφία την παρέα της. Μια από τις φίλες της βγάζει μια σέλφι με την κάμερα. Εν τω μεταξύ, ο Τάιλερ βρίσκεται δολοφονημένος και ο σερίφης Πέμπροουκ ενημερώνει την Μπερντ για το περιστατικό.

Στο σπίτι μετά, η Μπερντ παρατηρεί πως η μουτζούρα έχει φύγει από τη φωτογραφία του Τάιλερ και πήγε μυστηριωδώς στη φωτογραφία της φίλης της. Πολύ σύντομα, θα βρεθεί κι εκείνη νεκρή. Όταν το μαθαίνει αυτό η Μπερντ, θα προσπαθήσει να καταστρέψει την κάμερα και να προειδοποιήσει τους φίλους της. Η Μπερντ και ο Κόνορ ερευνούν και μαθαίνουν πως η κάμερα ανήκε στον καθηγητή φωτογραφίας Ρόλαντ Τζόζεφ Σέιμπλ (ΡΤΣ) που δούλευε στο σχολείο τους χρόνια πριν. Είχε κατηγορηθεί πως βασάνισε τέσσερις μαθητές και σκότωσε τους τρεις από αυτούς, ενώ τράβηξε και μερικές αποκρουστικές φωτογραφίες. Ένας από τους απαχθέντες κατάφερε και δραπέτευσε και η αστυνομία ύστερα σκότωσε το Ρόλαντ. Η έρευνα της Μπερντ και του Κόνορ θα τους οδηγήσει στην σύζυγο του καθηγητή, που θα τους αποκαλύψει κάποιο μυστικό που θα είναι κρίσιμο για την υπόθεση αυτή. Το σκοτεινό και τραυματικό παρελθόν της οικογένειας θα στοιχειώσει τους νεαρούς ήρωες τη στιγμή που παλεύουν να επιζήσουν από την οντότητα που απελευθέρωσε αυτή η διαβολική κάμερα…

Η άποψή μας: Ξέρω 'γω, αν ήμουν τίποτα 14, 15 χρονών μπορεί να γούσταρα τρελά αυτήν την ταινία, που πουλάει φτηνό τρόμο. Και ο 50χρονος εαυτός μου θα ζήλευε σίγουρα τον 15χρονο εαυτό μου, που θα γούσταρε αυτήν την ταινία. Μόνο που ο 50χρονος εαυτός μου αδυνατεί να βρει κάτι ενδιαφέρον σε αυτό το πράμα. Εν αντιθέσει με μερικές χιλιάδες 15χρονους, που θα πάνε να δουν την ταινία και θα... γουστάρουν. Θα τρομάξουν, ίσως να σκιαχτούν, αν πάνε ζευγαράκια δε, αγοράκια και κοριτσάκια, μερικά αγοράκια μπορεί να το παίξουν και ματσό και να κοροϊδεύουν τις φίλες τους, που θα ουρλιάζουν ή θα βλέπουν ανάμεσα από τα δάχτυλα καθώς οι παλάμες θα σκεπάζουν το πρόσωπό τους.

Ή αν είναι έξυπνοι, θα σιγοψιθυρίζουν «μην φοβάσαι, μια ταινία είναι, εγώ είμαι εδώ» και θα έχουν βρει έναν πολύ γρήγορο δρόμο για την καρδιά της φοβισμένης φίλης. Μπορεί και τα αγοράκια να τρομάξουν έτσι; Και κάποια κοριτσάκια να τους κοροϊδεύουν ή να τους καθησυχάζουν – ώρα είναι τώρα να τα βάλουμε με την πολιτική ορθότητα, ήμαρτον. Να πω πως όταν ήμουν μικρότερος στη Γερμανία, πολύ μικρότερος, καμιά 40αριά χρόνια πριν, θυμάμαι κάποιος στο στενό οικογενειακό – φιλικό περιβάλλον (δεν ξέρω ποιος ακριβώς) είχε πάρει τέτοια κάμερα και είχα τραβήξει μερικές φωτό. Για τα πιτσιρίκια, που ξέρουν να βγάζουν μόνο ψηφιακές φωτό με τα κινητά τους, τούτη η ταινία στην αρχή θα φανεί σαν... εξωγήινη. Όπως πχ αν τύχει να δουν κανένα αναλογικό τηλέφωνο με καντράν, όχι με κουμπιά.

Παλιά λοιπόν, παιδάκια, χρησιμοποιούσαμε φωτογραφίες με φιλμ, δεν μπορούσαμε από πριν να ξέρουμε τι έχουμε τραβήξει, δεν μπορούσαμε να «διαγράψουμε» τις φωτό που δεν μας άρεσαν και είχαμε μια αγωνία μέχρι να εμφανιστεί το φιλμ – εντός βδομάδας συνήθως. Ναι, αλλά τότε, κάθε χάλια φωτό που βγάζαμε, την βάζαμε σε άλμπουμ και η σκηνή έμενε εντυπωμένη για πάντα στη μνήμη μας. Είχαμε 1000 φωτό από όλη τη ζωή μας. Τώρα πας μια βόλτα και σε μια ώρα μπορείς να βγάλεις 1000 φωτό τις οποίες θα ξεχάσεις την επόμενη στιγμή. Έχει χαθεί το δέος ρε παιδί μου. Όταν κάτι βγαίνει σε μικρή ποσότητα, το εκτιμάς περισσότερο. Όταν κάτι παράγεται σε υπερπλεονασμό, ευτελίζεται, χάνει την αξία του, δεν του δίνεις σημασία. Εν πάση περιπτώσει, αν και οι Polaroid που έβγαζαν φωτό που εμφανίζονταν μπροστά σου μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα υπήρχαν από πολύ παλιά, έγιναν μόδα τη δεκαετία του '80. Και τώρα είναι vintage για όλους τους χίπστερ εκεί έξω.

Τεςπα, για να πάμε στην ταινία μας. Τι να πεις γι' αυτό το φιλμ. Οι πιο πολλές ταινίες τρόμου της σειράς κουβαλάνε μιαν ελαφρότητα απίστευτη και σεναριακά βασίζονται σε μαλακίες απιστεύτου μεγέθους. Εδώ αςούμε, ένα κακό πνεύμα έχει μπει μέσα στην Polaroid και όποιος φωτογραφίζεται, πεθαίνει! Τον δολοφονεί το κακό πνεύμα! Ναι, αλλά για να σκοτώσει πρέπει να βρει συνθήκες εμφανιστηρίου. Δηλαδή, σκοτάδι (αν και στα εμφανιστήρια έχει κόκκινο φως, anyway) και όχι υψηλές θερμοκρασίες. Α, και αν πριν προλάβει να σκοτώσει αυτόν που βγαίνει φωτογραφία, τραβηχτεί άλλη φωτογραφία, με άλλο υποκείμενο, το πνεύμα φεύγει από τον πρώτο, χωρίς να τον σκοτώσει, και πάει στον επόμενο. Γιατί... έτσι! Έτσι βόλευε τον σεναριογράφο ρε παιδί μου. Καμία λογική εξήγηση. Έτσι. Γιατί μπορούμε. Για το πως μπήκε το κακό πνεύμα στη μηχανή, δίνεται μια εξήγηση του κώλου, αλλά εν πάση περιπτώσει, κάτι ψιθυρίζεται για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Για τη... μετάβαση, τίποτα.

Μάλλον δεν είδε ο σκηνοθέτης το πραγματικά εξαιρετικό – και με υπαρξιακές ανησυχίες - «Σε ακολουθεί». Τίποτα παιδί μου, εδώ μια χαζομάρα. Και η Grace Zabriskie (της φήμης του «Twin Peaks») σε έναν πολύ μικρό ρόλο, να γουρλώνει κλασικά τα μάτια της για να δώσει μια καλτ διάσταση στην ταινία, που δεν έχει τίποτε άλλο να επιδείξει. Και δεν έχει κανένα βυζί ή λίγο χαβαλέ για να πεις ότι αξίζει τον κόπο. Το έφαγε και η σοβαροφάνεια συν τοις άλλοις. Πολύ φοβάμαι πως θα τον φάμε πολύ στη μάπα τον Νορβηγό σκηνοθέτη, δυστυχώς. Να επιδείκνυε κάποιο ταλέντο, έστω στο φτιάξιμο μιας ατμόσφαιρας. Μπα, ούτε καν αυτό. Που να πάρει, γιατί την είδα την ταινία; Α, για να τη θάψω. Και να μην διαβάσει κανείς το θάψιμο. Ωραίοι τύποι είστε, μπράβο, πάντα τέτοια!

Στις δικές μας αίθουσες? Στις 25 Ιουλίου 2019 από την Odeon!

Μια χαρά την θυμάμαι εκείνη την ημέρα, η διεθνής μάζωξη είχε γίνει με αφορμή την κυκλοφορία του Sin City και είχαν μαζευτεί σχεδόν όλοι οι συντελεστές για την πρες κόνφερανς, o Willis πρώτος, πρώτος, ο Owen, o Del Toro, το τρίγωνο του θανάτου η Alba, η Gugino κι η Dawson, ο άλλος ο μακαρίτης ο γίγαντας από το Πράσινο Μίλι, η επίσης κρίμα που έφυγε νωρίς Britany Murphy, ο Madsen. Μόνο ο Rourke δεν ήταν εκεί.

Από τα χαράματα είχα πιάσει στασίδι πρώτο, πριν ανάψουν καν τα φώτα του χολ, μπροστά μπροστά. Και ο διάολος, έβαλε χέρι, να τον καθίσει απέναντι μου. Αμίλητος, ακίνητος, με τα χέρια σταυρωμένα, στάση που βγάζει έναν τσαμπουκά, παρέμεινε για όλη την ώρα που κράτησε το ιβέντ. Νομίζω δεν δέχτηκε και κάποια ερώτηση από κανέναν.

Η αλήθεια είναι πως εγώ τον παρατηρούσα διαρκώς, ως τον πιο κοντινό μου. Μέχρι που σε κάποια φάση σήκωσε το κεφάλι και μου έριξε γαλανομάτικο βλέμμα Τζον Ράιντερ. Τρία Πάμπερς χρειάστηκα... Είχα την εντύπωση πως θα σηκωθεί να τους αρπάξει όλους και έναν έναν θα τους δέσει ανάμεσα σε νταλίκες και τράκτορες, βάζοντας ταυτόχρονα όλες τις μηχανές μπροστά. Ποιο Sin City και σαχλαμάρες? Κύριε Αστυνόμε, αυτός απέναντι είναι μανιακός δολοφόνος!!!! Πιάστε τον!

Η συνέχεια αποδείχθηκε πολύ διαφορετικότερη, καθώς με την λήξη της συζήτησης κι ενώ όλοι έπεσαν πάνω στον Die Hard, εγώ τον ζύγωσα να πούμε δυο λόγια στο περιθώριο. Απόντος Mickey, αυτός ήταν ο εναπομείναντας Μύθος μου την ώρα εκείνη. Γλυκύτατος, ευγενέστατος, πρόσχαρος, ανοιχτός, κεφάτος, γελαστός. Απρόσμενη εξέλιξη, ανατροπή δεδομένων...

Ο Ολλανδός Θρύλος Rutger Hauer απόψε έφυγε από την ζωή σε ηλικία 75 ετών, αφήνοντας πίσω του, τουλάχιστον δυο ντουζίνες ερμηνειών που θα τις θυμόμαστε για πάντα. Και μια σφραγίδα στο βιβλίο μου με τις χίλιες υπογραφές, για να μου θυμίζει πως υπάρχουν και κανονικοί άνθρωποι, πίσω από εκείνους που εμφανίζονται στο εκράν.

RIP Ναβάρε, Ένας και Μοναδικός!

	Φιλμ	Διανομή	Wks	Αίθουσες	4ήμερο Ελλάδας	Σύνολο Ελλάδας
1	The Lion King	Feelgood Ent.	1	247	71.365	71.365
2	Qu'est-ce qu'on a encore fait au bon Dieu?	Odeon	2	42	15.707	54.382
3	Spider-Man: Far From Home	Feelgood Ent.	3	40	6.928	154.391
4	The Dead Don’t Die	Tulip Ent.	1	32	4.582	4.582
5	Anna	Odeon	1	46	4.223	4.223
6	Red Joan	Weird Wave	1	22	4.183	4.183
7	Toy Story 4	Feelgood Ent.	5	47	3.688	155.272
8	Stockholm	Seven Films	1	23	3.670	3.670
9	Annabelle Comes Home	Tanweer	4	21	2.883	80.819
10	Mi obra maestra	Rosebud 21	2	13	2.721	6.944

Προηγούμενο ΤΟΠ - Επόμενο ΤΟΠ

Θε να γίνω εγώ βασιλιάς!

του zerVo (@moviesltd)

Ορόσημο! Στην ουσία πρόκειται για το φιλμ που άλλαξε ολοκληρωτικά τον τρόπο σκέψης του σπουδαιότερου στούντιο animation, ορίζοντας τους ανανεωτικούς κανόνες οργάνωσης, σχεδιασμού και εκτέλεσης του μοντέρνου κινούμενου σκίτσου. Η πέμπτη δημιουργία του αναγεννησιακού κύματος της Disney, κατόπιν της Άριελ του 89, των αποτυχημένων Μπερνάρ και Μπιάνκα του 90, της Μπελ του 91 και του Αλαντίν του 92, ήταν εκείνη που κυριολεκτικά τίναξε την μπάνκα στον αέρα, φτάνοντας στο παγκόσμιο box office το αστρονομικό για την εποχή νούμερο του ενός δις δολαρίων, τζίρο! Εννοείται πως δεν είναι μόνο το εισπρακτικό κομμάτι, αφού το προ 25 ετών αριστούργημα, τιμήθηκε με δύο Όσκαρς, μουσικής επένδυσης και τραγουδιού, ενώ είναι απόλυτα βέβαιο πως θα σάρωνε την πρωτιά και στην κατηγορία του, αν βεβαίως εκείνη υφίστατο. Και δεν στηνόταν από την Ακαδημία, σχεδόν μια πενταετία μετά, με το The Lion King, να είναι ένας από τους βασικότερους λόγους, που την οδήγησαν σε αυτή την απόφαση...

Αφρική. Αποφασισμένος να μεταλαμπαδεύσει την τιμή, την δικαιοσύνη και την υπερηφάνεια, αρχές που διέπουν την πορεία του ως ο Βασιλιάς της αχανούς σαβάνας, στον μονάκριβο, νεαρό γιο του Σίμπα, είναι ο λέοντας Μουφάσα. Και παρόλες τις ατασθαλίες που ο πιτσιρίκος υποπίπτει, λόγω του νεαρού και άμαθου της ηλικίας του, εκείνος βρίσκεται πάντα στον πλευρό του να τον συμβουλεύει, μα κυρίως να τον προστατεύει από τις κακοτοπιές. Μια από όλες δεν την υπολόγισε σωστά όμως, ο πειθήνιος ηγέτης, καθώς ποτέ του δεν πίστεψε πως η ζηλοφθονία του αδελφού του, Σκαρ, επειδή απόλεσε τα πρωτεία, ξεπερνά τα όρια της λογικής, σε σημείο που να του προκαλέσει ανυπολόγιστο κακό. Σε μια παγίδα που θα στήσουν στον Σίμπα, ο κακίστρος λέων μαζί με τις γλοιώδεις και σιχαμερές ύαινες, ο μικρός ίσα που θα καταφέρει να γλυτώσει από το αφηνιασμένο κοπάδι των αγριογούρουνων. Όχι όμως και ο Μουφάσα, που θα αφήσει την τελευταία του πνοή στην απέλπιδα προσπάθεια να σώσει το παιδί του. Βυθίζοντας το άπειρο και άμαθο λιονταράκι, όχι μόνο στην θλίψη, αλλά και στις αβάσταχτες τύψεις, επειδή με την απροσεξία του προκάλεσε την τραγωδία.

Προσωπικά δεν γίνεται να πιστέψω, πως υπάρχει θεατής, οποιασδήποτε ηλικίας που δεν έχει παρακολουθήσει, έστω και για μία μόνο φορά, τον πρωτότυπο Βασιλιά των Λιονταριών. Μια ιστορία όχι περίπλοκη, μα απλοϊκή, που μέσα από τις εικόνες της, καταφέρνει να οδηγεί την πλατεία σε ακραία συναισθηματική φόρτιση. Οι περισσότεροι σινεφίλ, δε, ενδεχόμενα, εκστασιασμένοι από το επικό ορίτζιναλ, να δυσανασχετήσουν, εκτιμώντας πως τέτοιου επιπέδου ταινίες δεν θα έπρεπε να αγγίζονται, με σκοπό την διασκευή ή την επανάληψη, μη έχουσες κάτι περισσότερο να προσφέρουν στον ήδη υπάρχοντα μύθο. Κι αυτό είναι και σωστό και λογικό. Από την άλλη μεριά, όμως, η ίδια η Disney είναι εκείνη που πήρε εδώ και καιρό την απόφαση της ανακατασκευής σε live action, όλης της θρυλικής animation κληρονομιάς της, συνεπώς από αυτή την τάση του ζωντανού ριμέικ δεν θα γινόταν να ξεφύγει και ο Σίμπα. Είναι όμως έτσι ακριβώς τα πράγματα?

Φυσικά και όχι, μιας και για πρώτη φορά, από την απαρχή του τελευταίου κύματος των νέων βερσιόν, όπως την όρισε η Maleficent to 2014 και την επακολούθησαν τα Cinderella (2015), The Jungle Book (2016), Beauty And The Beast (2017), Dumbo (2019), Aladdin (2019), δεν υπάρχει ούτε ένας αληθινός χαρακτήρας από όσους συμμετέχουν στο έργο. Άπαντες είναι (άριστα) σχεδιασμένοι στον ηλεκτρονικό υπολογιστή, με τα μαγευτικά CGI να τους αποδίδουν σε πλήρη αληθοφάνεια τις ανθρωπόμορφες αντιδράσεις, που μέχρι χθες κατάφερνε η χειροποίητη ζωγραφιά. Και εδώ τα ζωάκια της ζούγκλας, εννοείται πως πάλι ομιλούν, τραγουδούν, χορεύουν, τσακώνονται, αγαπιούνται, αναμειγνύοντας σε ένα υπέρ ρεαλιστικό σκηνικό, το φυσικό με το μιούζικαλ. Όπως ακριβώς τότε. Για την ακρίβεια και για το μεγαλύτερο μέρος της ταινίας, το Lion King 2019 δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια καρέ προς καρέ ρέπλικα, αυτού του 1994. Και αυτό λοιπόν, είναι κατ ανάγκη αρνητικό για ετούτη την νέα εκδοχή?

Σαφέστατα και όχι, αφού χάρη στην τεχνολογική πρόοδο, τα τεχνάσματα των σπέσιαλ εφέ που ξεπερνούν το άριστα, είναι κατά πολύ εκπληκτικότερα από εκείνα της πρώτης φοράς. Οι κινήσεις των ζώων, οι μορφασμοί, το ανοιγόκλεισμα του στόματος που βρίσκεται στον σωστό συγχρονισμό με τα λεγόμενα, το τρίχωμα της γούνας, παίρνουν πολύ υψηλό βαθμό, ακόμη κι από τον πλέον απαιτητικό θεατή. Παλιά μου τέχνη κόσκινο, για να τα λέμε όλα, για τον σκηνοθέτη Jon Favreau, που έχει ήδη στο ενεργητικό του μια επιτυχημένη αναπροσαρμογή του Βιβλίου της Ζούγκλας. Ο ντιρέκτορας σε κανένα σημείο της αφήγησης του δεν κρύβει τον έκδηλο ενθουσιασμό του, που έχει στα χέρια του ένα τόσο καλογραμμένο πρωτότυπο και του δίνεται η ευκαιρία να το ξαναφτιάξει με πιο σύγχρονα μέσα και μεθόδους.

Συνεπώς έχουμε μπροστά μας ένα τεχνολογικό επίτευγμα, που δίχως καμία αμφιβολία προκαλεί τον θαυμασμό σε όποιον το παρακολουθεί. Ακόμη κι αν η διαδρομή του είναι σχεδόν βήμα προς βήμα κομμένη και ραμμένη πάνω στο αγαπημένο πατρόν. Ένα πρώτο μέρος αγωνιώδες και συναρπαστικό, που η γνωριμία με τους βασικούς ήρωες εξελίσσεται στην κορύφωση του δράματος και στην απομόνωση του μικρούλη "θε να γίνω κι εγώ βασιλιάς", ενώ στην επανάληψη με την προσθήκη των αστείων χαρακτήρων Τιμόν και Πούμπα, που στέκονται αλληλέγγυοι στο πλάι του Σίμπα, το κλίμα παίρνει μια πιο ζωντανή, πιο κωμική, πιο διασκεδαστική τροπή. Το ολοκαίνουργο φωνητικό καστ - με μοναδική εξαίρεση τον James Earl Jones που επαναλαμβάνει με την βαριά του χροιά τον ρόλο του Μουφάσα - αποτελούμενο από προσωπικότητες όπως οι Donald Glover, Beyoncé, Seth Rogen, Billy Eichner, Chiwetel Ejiofor, Alfre Woodard, μοιάζει ταιριαστό στην απόδοση των χαρακτήρων του. Σε κάποια αντίθεση με το παλιό, που μοιάζουν οι ήρωες να είναι χτισμένοι πάνω στις περσόνες που κλήθηκαν να τους υποδυθούν.

Σε γενικές γραμμές έχουμε μπροστά μας μια πολύ όμορφη αναπαραγωγή του αγαπημένου στόρι, μικρών και μεγάλων. Όχι ίδιας συγκινησιακής έντασης με το τότε, κάτι δύσκολο να επαναληφθεί, αφού η συντριπτική πλειοψηφία γνωρίζει τι έχει συμβεί και απουσιάζει το στοιχείο της έκπληξης, μα αξιοπρεπώς στεκούμενο δίπλα στο μάστερπις, ως κοπιαριστός παραστάτης. Περιττό θα πουν πολλοί και δεν θα τους αδικήσω. Όμορφα περιττό να συμπληρώσω, για να είμαστε όλοι ευχαριστημένοι.

Στις δικές μας αίθουσες? Στις 18 Ιουλίου 2019 από την Feelgood Ent.!

Η ζωή της άλλης! Μια κοινωνική, δραματική ταινία είναι η περίπτωση του Sex & Ψυχανάλυση (Sibyl), μια Γαλλοβελγική παραγωγή που σκηνοθετεί η Justine Triet. Η παγκόσμια πρεμιέρα του φιλμ πραγματοποιήθηκε στο πρόσφατο κινηματογραφικό φεστιβάλ των Καννών. Η Σιμπίλ είναι μια ψυχοθεραπεύτρια που έχει κουραστεί να κάνει αυτή τη δουλειά και αποφασίζει να τα παρατήσει και να επιστρέψει σε αυτό που την παθιάζει όσο τίποτα, την συγγραφή. Όμως η τελευταία της ασθενής, η Μαργκό, μια μπερδεμένη ανερχόμενη ηθοποιός αποδεικνύεται ότι αποτελεί μια πολύ ενδιαφέρουσα πηγή έμπνευσης για το βιβλίο της. Ενθουσιασμένη σε βαθμό εμμονής, η Σιμπίλ εμπλέκεται όλο και περισσότερο στην θυελλώδη ζωή της Μαργκό.

Πρωταγωνιστούν οι Virginie Efira, Adèle Exarchopoulos, Gaspard Ulliel, Sandra Hüller, Laure Calamy, Niels Schneider, Paul Hamy, Arthur Harari.
.

Στις δικές μας αίθουσες? Στις 29 Αυγούστου 2019 από την Danaos Films!

Το παιδί! Ένα ψυχολογικό θρίλερ επηρεασμένο από του μεγάλους κινηματογραφιστές μυστηρίου και σασπένς Άλφρεντ Χίτσκοκ και Ντέιβιντ Λιντς. Το Μητρικό Ένστικτο (Duelles) που σκηνοθετεί ο Olivier Masset-Depasse είναι μια ιστορία βασισμένη σε δύο οικογένειες που ζουν σχεδόν παράλληλες ζωές. Σε μια 60’sνοσταλγική αισθητική, ο σκηνοθέτης επιχειρεί να καταρρίψει την ύπαρξη του τέλειου κόσμου, στον οποίο φαινομενικά ζουν οι πρωταγωνίστριες. Βρυξέλλες, αρχές της δεκαετίας του ’60: H Άλις και η Σελίν είναι κολλητές φίλες και μένουν σε γειτονικά και πανομοιότυπα σπίτια σε ένα πλούσιο προάστιο. Οι γιοί τους, Τεό και Μαξίμ μεγαλώνουν σαν αδέρφια και οι δύο οικογένειες είναι αχώριστες. Όλα μοιάζουν τέλεια. Η τέλεια αυτή αρμονία διαταράσσεται όταν ο Μαξίμ, ο γιός της Σελίν χάνει τραγικά τη ζωή του. Το ξαφνικό αυτό ατύχημα, θα φέρει αντιμέτωπες τις δύο οικογένειες και θα ταράξει τις ζωές τους. Τα συναισθήματα αγάπης θα δώσουν τη θέση τους στην καχυποψία και τη παράνοια. Οι δύο μητέρες θα ωθήσουν στα όρια τη φιλιά τους στην προσπάθεια τους να προστατέψουν τις οικογένειες τους.

Πρωταγωνιστούν οι Veerle Baetens, Anne Coesens, Mehdi Nebbou, Arieh Worthalter.

Στις δικές μας αίθουσες? Στις 29 Αυγούστου 2019 από την Danaos Films!

Η Tanweer Productions και ο βραβευμένος Έλληνας σκηνοθέτης Άγγελος Φραντζής (Ακίνητο Ποτάμι, Σύμπτωμα, Μέσα στο Δάσος, Polaroid) ξεκινούν την Τρίτη 23 Ιουλίου τα γυρίσματα της ταινίας Ευτυχία, της μεγαλύτερης ελληνικής παραγωγής του 2019. Μια ταινία εμπνευσμένη από τη συναρπαστική ιστορία της πρωτοπόρου Ελληνίδας στιχουργού Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου, με τις μεγαλύτερες και διαχρονικότερες επιτυχίες στο λαϊκό τραγούδι. Πασίγνωστα κομμάτια όπως τα Περασμένες μου αγάπες, Όνειρο απατηλό, Είμαι αϊτός χωρίς φτερά, Ηλιοβασιλέματα, Η φαντασία, Είσαι η ζωή μου, Μαντουμπάλα, Στ΄ Αποστόλη το κουτούκι, Πετραδάκι, πετραδάκι, Μου σπάσανε τον μπαγλαμά, Δύο πόρτες έχει η ζωή (Το τελευταίο βράδυ μου), Ρίχ’ τε στο γυαλί φαρμάκι είναι μερικά μόνο από τα τραγούδια που έχει γράψει.

Στον εμβληματικό ρόλο της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου πρωταγωνιστεί η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη (Ο Εργένης, Ελεύθερη Κατάδυση, τηλεοπτικές σειρές Βαμμένα Κόκκινα Μαλλιά, Ο Κίτρινος Φάκελος), και στη νεαρότερη ηλικία της στιχουργού το ρόλο υποδύεται η Κάτια Γκουλιώνη (Ακίνητο Ποτάμι, Πολυξένη, μια Ιστορία από την Πόλη).

Αντισυμβατική, δυναμική, ασυμβίβαστη, η Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου ήταν μια προσωπικότητα μοναδική, όπως ακριβώς και οι στίχοι της, μια γυναίκα που άφησε το ανεξίτηλο σημάδι της στο σπουδαίο λαϊκό τραγούδι.

Ένα κορίτσι, μικροπαντρεμένο, που ταξίδεψε από το Αϊδίνι στην Ελλάδα με τη μητέρα και τις δύο της κόρες. Στο πλοίο του ξενιτεμού πήρε απόφαση να μην αφήσει τη ζωή να την προσπεράσει, αλλά να την ζήσει όπως εκείνη ήθελε. Και την έζησε! Έγραφε ακατάπαυστα σε ό,τι έπιανε το μελάνι, από χαρτοπετσέτες και κουτιά από τσιγάρα μέχρι υπόλοιπα λογαριασμών. Κάπνιζε, ερωτεύτηκε με πάθος, χαρτόπαιζε με θράσος σε πολυτελή σαλόνια, αλλά και σε παράνομα υπόγεια. Μία δασκάλα που έγινε ηθοποιός στα μπουλούκια και στο θέατρο, μία ποιήτρια που έγινε η μεγαλύτερη Ελληνίδα στιχουργός του λαϊκού τραγουδιού. Συνεργάστηκε με όλες τις διάσημες μουσικές προσωπικότητες της χώρας, από τον Βασίλη Τσιτσάνη και τον Απόστολο Καλδάρα, ως τον Μανώλη Χιώτη, τον Αντώνη Ρεπάνη και τον Μάνο Χατζιδάκι, υψώνοντας θαρραλέα ανάστημα, σε έναν σκληρό και τυπικά ανδροκρατούμενο κόσμο.

H ταινία Ευτυχία θα μας διηγηθεί επί της μεγάλης οθόνης τη ζωή της Ευτυχίας Παπαγιαννοπούλου, μιας γυναίκας εμπνευσμένης, και την ίδια στιγμή βυθισμένης στα πάθη και τις αδυναμίες της. Στο πλευρό της, οι κοντινοί της άνθρωποι, η μητέρα της Μαριόγκα, οι δύο κόρες της, Μαίρη και Καίτη, ο δεύτερος σύζυγος της, Γιώργος Παπαγιαννόπουλος, και ο επιστήθιος φίλος της Λουκάς, χάρη στους οποίους κατόρθωνε να ισορροπεί την καλλιτεχνική της διάνοια με την ανορθόδοξη για την εποχή, προσωπικότητα και ζωή της.

Δίπλα στις Καρυοφυλλιά Καραμπέτη και Κάτια Γκουλιώνη, στην ταινία Ευτυχία πρωταγωνιστούν η Ντίνα Μιχαηλίδου (Πολίτικη Κουζίνα, τηλεοπτικές σειρές Το Νησί Η Λέξη που δε Λές) στο ρόλο της Μαριόγκας- μητέρας της Ευτυχίας, ο Πυγμαλίων Δαδακαρίδης (Έτερος Εγώ, τηλεοπτική σειρά Πενήντα-Πενήντα) στο ρόλο του δεύτερου συζύγου της, Γιώργου Παπαγιαννόπουλου, ο τιμημένος με βραβείο Χορν Θάνος Τοκάκης (Το Θαύμα της Θάλασσας των Σαργασσών), ο Παύλος Ορκόπουλος (Νήσος, τηλεοπτικές σειρές Στο Παρά Πέντε, Ντόλτσε Βίτα) στο ρόλο του Κώστα Νικολαϊδη, πρώτου συζύγου της Ευτυχίας, οι Ευαγγελία Συριοπούλου (Τέλειοι Ξένοι, τηλεοπτική σειρά Έλα στην θέση μου) και Λίλα Μπακλέση, (Το Αγόρι Τρώει το Φαγητό του Πουλιού, τηλεοπτική σειρά Ταμάμ) που υποδύονται τις δυο κόρες της Ευτυχίας, Μαίρη και Καίτη, και η Ευγενία Σαμαρά (τηλεοπτικές σειρές Η Εκδρομή, Παρθένα Ζωή) στο ρόλο της εγγονής της, Ρέας.
Μαζί τους ένα σπουδαίο επιτελείο αναγνωρισμένων ηθοποιών, όπως ο Αντώνης Λουδάρος (Μια Μέλισσα τον Αύγουστο) στο ρόλο του Μάνου Χατζιδάκι, ο Κρατερός Κατσούλης (Το Έτερον Ήμισυ, Το Κλάμα Βγήκε απ’ τον Παράδεισο) στο ρόλο του Μανώλη Χιώτη, η Ματθίλδη Μαγγίρα (Γαμήλιο Πάρτι, Εφάπαξ) ως Ρένα Βλαχοπούλου, η Χρύσα Ρώπα (Οι Γαμπροί της Ευτυχίας, τηλεοπτική σειρά Οικογένεια Βλάπτει), ως Σωτηρία Μπέλλου, ο τραγουδοποιός και συνθέτης Φοίβος Δεληβοριάς ως κονφερασιέ.

Σε σκηνοθεσία Άγγελου Φραντζή, το σενάριο της ταινίας υπογράφει η Κατερίνα Μπέη (Θηλυκή Εταιρία). Παραγωγός της ταινίας είναι ο Διονύσης Σαμιώτης (Πολίτικη Κουζίνα, Βαλκανιζατέρ, Μόλις Χώρισα) με εκτελεστές παραγωγής τους Γιώργο Κυριάκο και Κώστα Λαμπρόπουλο (Νύφες, To Βλέμμα του Οδυσσέα, Νοτιάς). Την ομάδα παραγωγής πλαισιώνουν ο Γιάννης Δρακουλαράκος (Το Τανγκό των Χριστουγέννων, Ένας Άλλος Κόσμος, Τζαμάικα) στη διεύθυνση φωτογραφίας, ο Λάμπης Χαραλαμπίδης (DIY, Τετάρτη 04:45, Το Τανγκό των Χριστουγέννων) στο μοντάζ, οι Μιχάλης Σαμιώτης (Φυγαδεύοντας τον Χέντριξ, Φτηνά Τσιγάρα, Δεκαπενταυγουστος) και Γιάννης Παπαδόπουλος (Φτηνά Τσιγάρα) στην καλλιτεχνική διεύθυνση, η Ιουλία Σταυρίδου (Το Μικρό Ψάρι, Μαχαιροβγάλτης, Eduart) στα κοστούμια, η Δήμητρα Γιατράκου (Ο Εχθρός Μου, Luton) στο μακιγιάζ, ενώ την μουσική της ταινίας έχει αναλάβει ο Μίνως Μάτσας (America Square, Καζαντζάκης). H ταινία Ευτυχία είναι μια παραγωγή της Tanweer Productions, με συμπαραγωγό την Viewmaster Films, η οποία έχει αναλάβει και την εκτέλεση παραγωγής. Η ταινία Ευτυχία θα πραγματοποιηθεί με την υποστήριξη του Εθνικού Κέντρου Οπτικοακουστικών Μέσων και Επικοινωνίας (ΕΚΟΜΕ Α.Ε.)

Στις 19 Δεκεμβρίου ετοιμαστείτε να γνωρίσετε την περιβόητη Ευτυχία. Μια γυναίκα που βιαζόταν να ζήσει.

Υπόθεση καριέρας έχει υπάρξει για τον Zach Snyder η περίπτωση του Army of The Dead, καθώς περιστρέφεται γύρω από το πρότζεκτ για περισσότερο από δέκα χρόνια. Πλέον όπως όλα δείχνουν έχει κάνει το δημιουργικό του όνειρο πραγματικότητα, όπως αποδεικνύει η πρώτη φωτογραφία από το σετ των γυρισμάτων, με σύσσωμο το καστ της αγωνιώδους περιπέτειας, να δηλώνει το παρόν, την οποία παρουσίασε με απεσταλμένο του, στα πλαίσια της έκθεσης Comic-Con στο Σαν Ντιέγκο. Η ταινία έχει σαν επίκεντρο της το Λας Βέγκας, ακριβώς μετά την εξάπλωση μιας μόλυνσης που μετατρέπει τους ανθρώπους σε ζόμπι, εκεί που μια ομάδα ανηλεών μισθοφόρων έχει εκπονήσει σχέδιο για να στήσει την μεγαλύτερη ληστεία όλων εποχών! Απίθανα συνδυαστική σεναριακή ιδέα δηλαδή, που ενώνει δύο διαφορετικά είδη, το heist και το zombie movie, με τον ντιρέκτορα να έχει ήδη παρουσιάσει τα διαπιστευτήρια του σε αυτό, από την εποχή του ριμέικ Dawn Of The Dead (2004), σε σενάριο του James Gunn.

Στο πλάνο εμφανίζεται να ποζάρει ολόκληρη η ομάδα των mercenaries, αποτελούμενη από γνώριμες πρωταγωνιστικές προσωπικότητες του είδους, όπως οι δυναμικοί Dave Bautista, Garret Dillahunt, Ella Purnell, Omari Hardwick, Raul Castillo, Chris D’Elia, Theo Rossi και Ana de la Reguera.

Ο Zach Snyder δεν έχει σκηνοθετήσει άλλη ταινία από το 2017 και κατοπινά του Justice League, που τα γυρίσματα του είχε αφήσει λίγο πριν την εκπνοή τους, λόγω οικογενειακής τραγωδίας, για να τα ολοκληρώσει ο Joss Whedon. Εκτός από μια μικρού μήκους ταινία με τον τίτλο Snow Steam Iron, που περιγράφει την αγωνία για εκδίκηση μιας γυναίκας που έχει δεχθεί παρενόχληση. Το Army Of The Dead είναι το φιλμ που τον επαναφέρει στην ενεργό δράση και μάλιστα οι πληροφορίες αναφέρουν, πως ο ίδιος έχει αναλάβει και την κινηματογράφηση του, γεγονός που αναμένεται να ικανοποιήσει ακόμη περισσότερο τους φίλους της ιδιαίτερης δημιουργικής του προσέγγισης. 

Σε μια πανηγυρική παρουσίαση, που έλαβε χώρα κατά την διάρκεια της έκθεσης Comic-Con στο Σαν Ντιέγκο, η κραταιά Marvel έδωσε στην δημοσιότητα τα επόμενα δημιουργικά της βήματα, που θα αποτελέσουν την τέταρτη φάση του Σινεματικού της Σύμπαντος. Δια στόματος του κορυφαίου παραγωγού Kevin Feige και με την θριαμβολογία να κρατεί καλά, από την στιγμή που οι Avengers: Endgame είναι και επίσημα η πιο εμπορική ταινία όλων των εποχών, δόθηκαν λεπτομέρειες για τις επόμενες έντεκα (11!!!) δημιουργίες, που θα μας απασχολήσουν τόσο κινηματογραφικά, όσο και τηλεοπτικά. Πιο συγκεκριμένα το μπουκέτο του στούντιο περιλαμβάνει:

Black Widow / Κυκλοφορία 1 Μαΐου 2020

Επιτέλους η Scarlett Johansson αποκτά την ολόδικη της ταινία. Θα πλαισιωθεί μεταξύ άλλων, από τους Florence Pugh, Rachel Weisz, David Harbour.

The Eternals / Κυκλοφορία 6 Νοεμβρίου 2020

Γεννημένοι από την έμπνευση του Jack Kirby, οι υπέρήρωες καταφθάνουν σε μια διαστημική περιπέτεια που συμμετέχει ένα σούπερ καστ αποτελούμενο από τους Angelina Jolie, Richard Madden, Kumail Nanjiani, Salma Hayek και Brian Tyree Henry.

The Falcon and the Winter Soldier / Κυκλοφορία Φθινόπωρο 2020

Επιστροφή για τον Anthony Mackie στον ρόλο του σούπερ ήρωα, όπως και για τον Daniel Bruhl, που θα ντυθεί ξανά την στολή του Βαρώνου Ζέμο.

Shang-Chi and the Legend of the 10 Rings / Κυκλοφορία 12 φεβρουαρίου 2021

Με πρωταγωνιστή τον ηθοποιό Simu Liu, που θα υποδυθεί τον άριστο γνώστη των πολεμικών τεχνών, να έρχεται αντιμέτωπος με την εξτρεμιστική οργάνωση 10 Rings, που έκανε για πρώτη φορά την εμφάνιση της στον εισαγωγικό Iron Man, κάτω από την σκηνοθετική καθοδήγηση του Destin Daniel Cretton.

WandaVision / Κυκλοφορία Άνοιξη 2021

Η Elizabeth Olsen και ο Paul Bettany επανέρχονται σε μια περιπέτεια που λαμβάνει χώρα κατόπιν των εξελίξεων των Avengers: Endgame.

Loki / Κυκλοφορία Άνοιξη 2021

Ο Tom Hiddleston επανέρχεται στον ρόλο που τον έκανε διάσημο, αυτόν του διπρόσωπου Λόκι, από την ώρα που πέφτει νεκρός από τον Θάνος στο Infinity War.

Doctor Strange and the Multiverse of Madness / Κυκλοφορία 7 Μαίου 2021

Ορίζεται ως η πρώτη τρομακτική ταινία του MCU, με τον σκηνοθέτη Scott derrickson να αναλαμβάνει να καθοδηγήσει τον σταρ Benedict Cumberbatch στην νέα του πρωταγωνιστική περιπέτεια ως Δρ Στέφεν Στρέιντζ.

What If? / Κυκλοφορία Καλοκαίρι 2021

Σειρά animation, όπου περισσότεροι από 25 πρωταγωνιστές της Marvel θα δανείσουν τις φωνές τους στους σκιτσαρισμένους ήρωες, με τον Jeffrey Wright στον ρόλο του The Watcher να κινεί τα νήματα της δράσης εξ αποστάσεως.

Hawkeye / Κυκλοφορία Φθινόπωρο 2021

Ο Jeremy Renner γυρίζει ξανά στον ρόλο του Χόκαι, ενώ στο φιλμ θα εμφανιστεί και ο δημοφιλέστατος χαρακτήρας της τοξοβόλου Κέιτ Μπίσοπ.

Thor: Love and Thunder / Κυκλοφορία 5 Νοεμβρίου 2021

Με πρωταγωνιστές τους Chris Hemsworth και Tessa Thompson, σε σκηνοθεσία ξανά του Taika Waititi, προστίθεται ξανά στο καστ η Nathalie Portman, σε ρόλο που θα αποτελέσει την θηλυκή εκδοχή του Θωρ.

Blade / Κυκλοφορία ????

Ριμπούτ του περίφημου τίτλου, με τον κεντρικό πρωταγωνιστικό ρόλο του μισού ανθρώπου / μισού βαμπίρ να κρατά ο πολυβραβευμένος Mehershala Ali.

Έχοντας αποκτήσει μια ιδιαίτερη κατεύθυνση στην πορεία του, μετά την τρίτη αυτόνομη παρουσία του στην μεγάλη οθόνη με το Thor: Ragnarok, αποκτά ένα ξεχωριστό ενδιαφέρον η επιστροφή του Θεού του Κεραυνού στην δράση. Έτσι η τέταρτη κινηματογραφική ιστορία του Βασιλιά Θωρ, όπως ανακοίνωσε μόλις η Marvel, θα φέρει τον τίτλο Thor: Love & Thunder και τα ηνία της θα κρατά όπως και στο προηγούμενο τεύχος, ο αξιόλογος σκηνοθέτης Taika Waititi. Θα είναι δε, η πρώτη φορά στα χρονικά του Σύμπαντος του στούντιο, που υπερήρωας των κόμικ του, θα αποκτήσει τέταρτο κρίκο, στην αλυσίδα των επεισοδίων του. Προφανώς και στον πρωταγωνιστικό ρόλο, επιστρέφει ο Chris Hemsworth, που έχει αποδειχθεί χρυσή λύση για να υποδυθεί τον δυναμικό μαχητή. Δίπλα του για ακόμη μια φορά θα βρεθεί η Tessa Thompson, που η παρουσία της ως Βαλκυρία, της ανανέωσε εύκολα το συμβόλαιο με το franchise. Η μεγάλη έκπληξη που επιφύλασσε η Marvel όμως, είχε να κάνει με την ανακοίνωση ενός ξεχωριστού ονόματος που θα συμπρωταγωνιστήσει στο Έρωτας Και Κεραυνός.

Ο λόγος για την πολυβραβευμένη Nathalie Portman, που σύμφωνα με τις δηλώσεις του στούντιο, θα επανέλθει στον ρόλο της Τζέιν Φόστερ, όπως τον κράτησε στα δύο πρώτα μέρη του σίριαλ. Μια επαναφορά μη αναμενόμενη, ειδικά από την στιγμή που η παραγωγή δεν την προσκάλεσε να συμμετάσχει στο Avengers: Endgame, αλλά και μετά τις δηλώσεις της σταρ πως το πρότζεκτ του Θωρ, για εκείνην είναι μια τελειωμένη υπόθεση. Το τι ακριβώς θα σημάνει αυτή η μεγάλη επιστροφή στο καστ του franchise, θα το μάθουμε στις 5 Νοεμβρίου 2021 όταν και το Thor: Love And Thunder, θα πραγματοποιήσει την παγκόσμια πρεμιέρα του.