THE TIFF CONNECTION Episode 11


Don't TIFF it's over

THE PAPERBOY Early Review / Κριτική


Here’s comes the Cannes kinky shocker of a hot ‘n’ swampy Louisiana movie, by Precious director Lee Daniels. This sophomore effort is a spiced up adaptation of Peter Dexter’s (Deadwood) homonym 1995 novel, for Daniels, an openly gay black director, has put forth both plot points, offering a different angle of the book, toning up the vibrations of an already thickened script as it pertains to protagonists’ hardships.

ARGO Early Review / Κριτική


Are you superstitious? It has so happened twice in the last couple of years here at TIFF, that a film which premieres on the first Friday of the festival goes all the way to win oscar gold. The King’s Speech was first and then came The Artist.

MUCH ADO ABOUT NOTHING Early Review / Κριτική


If I was a big studio exec I might have very much called 2012 Josh Whedon’s year. The formerly known as the Buffy, the Vampire Slayer helmer, gave multiple nerdgasms this year with both hugely successful The Avengers and (as a writer of) The Cabin in the Woods.

TO THE WONDER Early Review / Κριτική


This is North America. The brand name Terrence Malick is beyond criticism. It’s been six films in 40 years. It’s to wonder really how this one is out just one year after the beautiful, esoteric and widely divisive oscar nominee/winner (won best cinematography for Terry’s permanent collaborator Emmanuel Lubezky) The Tree of Life.

CLOUD ATLAS Early Review / Κριτική


I am severely torn about this one. The good news about me is that I could feel much worse, considering that Cloud Atlas is a minced, botched patchwork of a total number of 7 films into one (lost count in the meanwhile), falling hard from the grace of its own preposterous ambition.

THE TIFF CONNECTION Episode 10


Love Marilyn with Passion

THE TIFF CONNECTION Episode 9


Much Ado About The Paperboy

THE TIFF CONNECTION Episode 8


AR-GOing for Oscar gold

THE TIFF CONNECTION Episode 7


From Scylla to Charybdis

GREAT EXPECTATIONS Early Review / Κριτική


Adapting the monumental coming of age Dickensian novel has always been a rock of Sisyphus project; After the definitive version by grandmaster David Lean (back in 1947 – remember the opening graveyard scene?), there have been numerous efforts, amongst those the modernistic 1998 version by Alfonso Cuaron with little success.

HYDE PARK ON HUDSON Early Review / Κριτική


A BBC and BFI production. Thinking “masterpiece theater”. Roger Michel directing. Guessing “Notting Hill”? Franklin Delano Roosvelt, the polio sufferer american president and his (most of them) "distant cousins” harem. Giggling, “Bill Clinton”? King George VI the famous stutterer, for a royal visit to FDR’s pavilion at Hyde Park on Hudson, exclaiming “THE KING’S SPEECH”?

THE COMPANY YOU KEEP Early Review / Κριτική


The classic ancient greek tragedy poet Euripides (480-406 BC) has left us the maxim “A man can be judged by the company he keeps”. Robert Redford, by his 9th directorial effort, is up to prove that one man may be tantalized by the company he used to know 30 years later.

THE TIFF CONNECTION Episode 6


Moderate Expectations

SILVER LININGS PLAYBOOK Early Review / Κριτική


The progress, the eccentrically talented David O. Russell keeps making film after film really impresses me. With The Fighter he proved awfully a lot in regard to deep characterization, physicality and thoughtfulness, pushing his story to rigorously happy endings through dire straits. The Fighter was a sports drama, a mistreated genre which he restored in our eyes, avoiding clichés for the vast majority of its running time (this argument is a keeper for this present review).


THE TIFF CONNECTION Episode 5


Pure...Silver!


THE TIFF CONNECTION Episode 4


The Master of TIFF2012 is here


- THE SESSIONS Early Review / Κριτική


The perfect Sundance2012 hit, purchased by Fox Searchlight for $6M, for one thing, had a fame preceding today’s press screening. A packed theater, every pundit came to check this oddly optimistic, autobiographic take on the 38 year old Mark O’Brien (John Hawkes) polio story and his basic human right to…finally enjoy sexual intercourse.


- THE WE AND THE I Early Review / Κριτική


Who isn’t really a big aficionado for Michel Gondry’s Eternal Sunshine of the Spotless Mind? Even fascinated by the big ideas nesting on The Science of Sleep, several years before Looper’s recent time travel novelties.


- GOD LOVES CAVIAR Early Review / Κριτική


In times of economic turmoil for my country, Greece, Yiannis Smaragdis (Kavafis, El Greco) continues ostensibly to think big, in terms of production values. I guess the russian funding should have played a decisive role to that daring project.


- THE TIFF CONNECTION Episode 3


Episode 3 - The Sessions Continue


- AMOUR Early Review / Κριτική


This has been the most negative experience so for in TIFF12, owed partly to the inherently huge expectations from the Austrian grandmaster Michael Haneke. Amour is Cannes2012 winner of Palme d’Or and the frontrunner in this year’s Oscar race for best foreign language film.


- RUST AND BONE Early Review / Κριτική


After his lofty success in Cannes three years ago with (the winner of Grand Jury Prize) A Prophet, Jacques Audiard strikes back with another tour de force storytelling.


- ANNA KARENINA Early Review / Κριτική


So, let’s reunite the apostle of period pieces, the iconoclast Joe Wright for a third (thus far, after Pride & Prejudice and the admittedly enchanting Atonement), or even a fourth, fifth time with the chin-up Keira Knightley until kingdom (of absolute bordom?) come!


- LOOPER Early Review / Κριτική


It was almost a decade ago (finally released in 2006) when Brick became a star vehicle for Joseph-Gordon-Levitt, crafted by the hands of first-timer Rian Johnson, whose sophomore highly anticipated effort (Brothers Bloom, 2009) tanked both artistically and commercially.


- THE TIFF CONNECTION Episode 2 - In The Loop(er)


Toronto is the friendliest breed of big north american cities, prominent and then again private, inviting cheer when it provides with enough opportunity to dive oneself into its quite alleys, for peaceful reflection. When it profoundly states “yours to discover”, it really resonates with me all the above.


- THE TIFF CONNECTION Episode 1 - Breakfast At TIFFany's


It’s been a seditiously cruel end of summer. Today is my first Fall. I am abandoning my mother tongue, yearning to adjure my contrived narrative style. All the information you need is out there. Originality? Virtually a lost cause. So is cinema of nowadays.
Περισσότερα... »

Υπήρξε από τις περιπτώσεις εκείνων των ρολιστών που πολύ δύσκολα έφερνες στο νου το όνομα του, που δεν τα κατάφερνες εύκολα να θυμηθείς την δεύτερη σημαντική κινηματογραφική του παρουσία, είχε όμως την τύχη, της μιας και μοναδικής ερμηνευτικής στιγμής, που έχει καταγραφεί ανεξίτηλα στην μνήμη των απανταχού σινεφίλ και είναι απίθανο να διαγραφεί όσα χρόνια και αν περάσουν. Ήταν χειμώνας του 99, λίγο πριν το μιλένιουμ, όταν ένας έγχρωμος γίγαντας γέμιζε ακόμη και τον τελευταίο πόντο του εκράν, με την θεόρατη θωριά του, σε μια ακόμη διασκευή πολυδιαβασμένου μυθιστορήματος του Stephen King - ίσως και του καλύτερου - για την μεγάλη οθόνη του The Green Mile, από τα χέρια ενός από τους πιο αδικημένους σκηνοθέτες στην ιστορία, του σπουδαίου Frank Darabont. Ο Michael Clarke Duncan ο δίμετρος αυτός ηθοποιός από το Σικάγο, που ξεκίνησε την επαγγελματική του καριέρα ως σωματοφύλακας υψηλών προσώπων, με την συγκλονιστική του ερμηνεία ως (ενάρετος) θανατοποινίτης Τζον Κόφι, θύμα δικαστικής πλάνης, παρασυρόμενης από τις φυλετικές διακρίσεις, αλλά και κάτοχος απίστευτων θεραπευτικών ικανοτήτων, γέμισε με δάκρυα τα μάτια του ευαίσθητου κοινού, με τον απαράμιλλο ρεαλισμό που απέδωσε τον ρόλο. Η ανταμοιβή της Ακαδημίας Κινηματογράφου, να τον τιμήσει με την Οσκαρική υποψηφιότητα υποστηρικτικής ερμηνείας, ήταν το λιγότερο που θα μπορούσε να αποδώσει στον πάντα γελαστό καλλιτέχνη. Για λίγο καιρό κατόπιν της τεράστιας επιτυχίας, ο Duncan βρέθηκε στο προσκήνιο, επιλεγόμενος από αρκετές ακριβές παραγωγές, πάντοτε σε περιφερειακούς ρόλους, όπως στον Daredevil όπου έπαιξε τον Κίνγκπιν, στο ριμέικ του Planet Of The Apes, στην γκαγκστερική κομεντί The Whole Nine Yards, στον Armageddon, στο sci fi The Island, στο Sin City και στον The Scorpion King, ενώ χάρη στην βαριά μπάσα φωνή του πάντοτε ήταν επιλογή στα καστ παραγωγών κινουμένων σχεδίων όπως τα Brother Bear, Dinotopia, Cats And Dogs και Racing Stripes. Ο εντυπωσιακών σωματικών προσόντων καρατερίστας, προδομένος από την καρδιά του, άφησε την τελευταία του πνοή σε κλινική του Λος Άντζελες σε ηλικία μόλις 54 ετών, αφήνοντας πίσω σαν κληρονομιά την πάντοτε χαμογελαστή του όψη, που ακόμη και σε θλιβερές στιγμές όπως εκείνες του φινάλε του Πράσινου Μιλίου, σκορπούσε κύματα αισιοδοξίας στην πλατεία. RIP

Περισσότερα... »



Ελληνικό Box Office 30 Αυγούστου - 2 Σεπτεμβρίου 2012 by TOSHIBA


Φιλμ
Διανομή
Wks Αίθουσες
4ήμερο Αθήνας
Σύνολο Αθήνας
4ήμερο Ελλάδας
Σύνολο Ελλάδας
1
Madagascar 3: Europe's Most Wanted
UIP
1
125


57.559
57.559
2
The Dark Knight Rises
Village
2
133


40.331
227.988
3
The Expendables 2
Odeon
3
36


8.704
82.952
4
Bel Ami
Hollywood
1
19


7.037
7.037
5
Shadow Dancer
Seven
1
6


6.933
6.933
6
Ice Age: Continental Drift
Odeon
9
34


4.030
274.703
7
Ted
UIP
2
13


3.287
14.249
8
Le Prenom
Filmtrade
2
5


2.619
14.249
9
A Few Best Men
Audiovisual
1
21


1.614
1.614
10
7 Days In Havana
Feelgood
3
6


1.479
12.088


Περισσότερα... »


by Takis Garis (@takisgaris)

Episode 1 - Breakfast At TIFFany's

> It’s been a seditiously cruel end of summer. Today is my first Fall. I am abandoning my mother tongue, yearning to adjure my contrived narrative style. All the information you need is out there. Originality? Virtually a lost cause. So is cinema of nowadays. Unless there is, there must be an exodus. Just in time before insignificance will overbear every inch of true aesthetics. In the beginning, it was J.L.Godard: “Cinema is the most beautiful fraud in the world”. Now, it all has percolated through the cheap patronisation of comic strip pseudo-heroism. Hip is god (and not God). Nothing is divine. Imperfection rules. Nothing sacred, none is hidden any longer. The mass entertainment has cannibalised art itself, to lament the lack of humanistic values thereof. To place it in Jean Cocteau’s context: “Film is a petrified fountain of thought”, to conclude triumphantly: “Film will only become an art when its materials are as inexpensive as pencil and paper”.

> How in heavens can you call a $250M budget movie “art”? It’s a stretch by definition, a contra argument with risible rationale, addressed only to the non- initiated. Film is such a radically differentiated concept than a *movie*, as sun beams are to art-ificial tanning equipment. I am that close to making a grandiose statement that echoes something similar to disclaim any Hollywood product as a whole, but that would only reveal a paranoid tenacity for the sake of clarity, as if such a deity could ever reside in this art bazaar we came to know by the name of cinema. All I wish to support here and fail miserably in doing so, is that art should be honest, even when it’s evidently lying to us. So should cinema, even when commercial success overshadows any willingness for transcended, elevating and transformative viewing experience.



> Where am I getting at? Honestly, with concern to my thoughts, scattered as they seem, destination is as of yet unknown. The only hard-checked fact about me remains that I am accredited by #TIFF2012 (The Toronto International Film Festival) to provide coverage for its 37th circuit. An honor at least, after a dozen years in film criticism and a breakthrough for MoviesLTD, a labor of love by my veteran alter-ego George Zervopoulos and of yours truly. This year’s line-up reaffirms Toronto’s reputation of gradually becoming the contemporary Mecca of contemporary film festival, showcasing international talent originating from more than 60 countries, exceeding 350 films in total. Do I have my preferences, at a glance, dwelling upon this year’s lavish program? Hold your breath: Argo (Ben Affleck), Silver Linings Playbook (David O.Russel), The Company You Keep (Robert Redford), Hyde Park On Hudson (Roger Mitchel), Great Expectations (Mike Newell), Love Marilyn (Liz Garbus), Jayne Mansfield’s Car (Billy Bob Thornton), Venuto Al Mondo (Sergio Castellito).

> Let’s see what the Masters’ program has in store: Io et Te (Bernardo Bertolucci), Amour (Michael Haneke), Like Someone In love (Abbas Kiarostami), Pieta (Kim Ki-Duk), Après mai (Olivier Assayas), Everyday (Michael Winterbottom). In all honesty, as a notorious Oscar ruminator, my main dish could only be the Special Presentations: Cloud Atlas (Lana Wachowski, Tom Tykwer, Andy Wachowski), Quartet (Dustin Hoffman), To The Wonder (Terrence Malick), The Paperboy (Lee Daniels), Anna Karenina (Joe Wright), Antiviral (Brandon Cronenberg), Rust and Bone (Jacques Audiard), Byzantium (Neil Jordan), Jagten (Thomas Vinterberg), Caught in the Webb (Chen Caige), The Sapphires (Wayne Blair), Much Ado About Nothing (Joss Whedon), Love is All You Need (Susanne Bier), Dans la maison (Francois Ozon), Stories We Tell (Sarah Polley), Yellow (Nick Cassavetes), Bad 25 (Spike Lee), Le Capital (Costa Gavras), Passion (B.De Palma), On The Road (Walter Salles) and…THE MASTER by P.T. Anderson, arguably 2012’s finest on screen, which will be screened in glorious 70MM.




> On the front of Greek New Wave front (see G. Lanthimos and Athina Rachel Tsangari dead pan oevre) there is no news rather than a stark aesthetic opposition nonetheless, as narrated by Ektoras Lygizos in his first feature film Boy Eating the Birds Food. I sincerely hope that Dimitri Eipides, known for his perennially smart gusto, as TIFF’s Central –Eastern Europe programmer will deliver in equal measure as successfully done with Dogtooth. In Venice the opening film, striving to pinpoint Cannes shunning of female directors this year, was The Reluctant Fundamentalist (Mira Nair). The latter will be screened as a gala presentation here, however the opening night is reserved for Looper (Rian Johnson) to promote the newly emerging trend of the thinking-person’s action film (time-travel adventure, see Total Recall untimely remake and Cloud Atlas similarly time travelling plot).

> My promise to you is that my body will decay on the viewer’s seat. My brains will fry on my iPhone and laptop, regardless. I shall be live tweeting until my ultimate downfall. I am @TakisGaris, although, for obvious identification reasons, on my pass it will read “Panagiotis Gkaris” (this is the heads up for my fellow critics who obviously won’t be able to match the name with the face). I’ll post videos from the press conferences, I’ll respond to all your inquiries. My mission is true and that is to serve (and protect) the well-being of numerous cineastes who will need to know where to find the good stuff. And, believe you me folks, I know where it’s at: @TIFF_NET. September 6th- September 16th, 10 whole days of cinematic escapism, a fresh breath of artistic value in a post-modern world that seems trapped in its own bemusing. TIFF 37, YOU ARE HERE.
gaRis


THE TIFF Connection brought to you by DENON

Περισσότερα... »

Ο άνθρωπος που δεν ήθελε να γίνει διάσημος! Με την σάτιρα Superstar που επεξεργάζεται την παράνοια της εποχής μας, για το πως μπορεί κάποιος απλοϊκός πολίτης να εξελιχθεί σε σελέμπριτι, επιστρέφει στην δημιουργία ο Γάλλος σκηνοθέτης Xavier Giannoli, τρία χρόνια μετά το επίσης κοινωνικού χαρακτήρα και προβληματισμού A L'Origine. Πρόκειται για την ιστορία του Μάρτιν Καζίνσκι, ενός μεσήλικα, σκληρά εργαζόμενου άντρα, που στην πρωινή του δουλειά αναλαμβάνει να ανακυκλώνει παλιές ηλεκτρονικές συσκευές, ενώ τα απογεύματα βοηθά συνανθρώπους του με νοητικές δυσκολίες. Όλα αυτά μέχρι που ένα πρωί θα ξυπνήσει και θα αντιληφθεί πως είναι μια από τις πλέον διαβόητες προσωπικότητες της χώρας, με τους συμπολίτες του να σκίζουν ρούχα προκειμένου να του αποσπάσουν ένα αυτόγραφο ή να φωτογραφηθούν μαζί του. Η μορφή του φιγουράρει σε όλα τα τηλεοπτικά κανάλια, εκείνος όμως δεν γνωρίζει το γιατί. Πίσω από όλα αυτά κρύβεται η έμπνευση ενός κυνικού παραγωγού της μικρής οθόνης και της γοητευτικής βοηθού του, στο να στήσουν σε ένα ριάλιτι την καθημερινότητα ενός ζορισμένου φουκαρά... Η ταινία που έκανε την επίσημη πρώτη της στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ της Βενετίας, αναμένεται στις φραντσέζικες αίθουσες πρώτα στα τέλη του Σεπτέμβρη του 2012.


Αναμφίβολα η φιγούρα του Kad Merad, του κωμικού που αναδείχτηκε διεθνώς μέσα από την ευρηματική κομεντί Bienvenue Chez Les Chtis, διαθέτει όλα εκείνα τα στοιχεία που μπορούν να απεικονίσουν έναν απλό,, καθημερινό τύπο. Έχοντας την ερμηνευτική υποστήριξη της ομορφούλας Cecile De France και του πάντοτε αινιγματικού Louis Do De Lencquesaing, ο Αλγερινής καταγωγής αστέρας μπορεί να προσθέσει στο παλμαρέ του μια ακόμη σημαντική - εντός των Γαλλικών τειχών όμως - επιτυχία.

Στις δικές μας αίθουσες? Στάνταρ στο Γαλλόφωνο, τον Απρίλη του 2012
Περισσότερα... »

You whore, like all Austrians! Για την Άννα Μαρία, μια μοναχική πενηντάχρονη γυναίκα, ο παράδεισος είναι αλληλένδετος με την μορφή του Ιησού. Τις καλοκαιρινές της διακοπές τις έχει αφιερωμένες σε ιεραποστολικές εργασίες, περιδιαβαίνοντας τους δρόμους της Βιέννης αγκαλιά με ένα άγαλμα της Παναγιάς, προς προσηλυτισμό πιστών, πιστεύοντας πως αυτό τον τρόπο θα οδηγήσει και πάλι την Αυστρία στον δρόμο της αρετής. Μέχρι την ημέρα που ο γέρος και ακινητοποιημένος στο αναπηρικό καροτσάκι σύζυγός της, ένας Αιγυπτιακής καταγωγής μουσουλμάνος, μετά από δεκαετίες απουσίας θα επιστρέψει σπίτι, αλλάζοντας μονομιάς την ρουτίνα της καθημερινότητας. Οι προσευχές και οι δεήσεις θα δώσουν τώρα την θέση τους στην βία και τις ύβρεις. Πρόκειται για το δεύτερο μέρος της τριλογίας του Παραδείσου, με τον τίτλο Paradise: Faith από τον ικανότατο Βιενέζο σκηνοθέτη Ulrich Seidl, μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα κατόπιν της παρουσίασης του εναρκτήριου τεύχους Paradise: Love στο φεστιβάλ των Καννών. Εκεί που ο βασικός χαρακτήρας της υπόθεσης, υπήρξε η συνομήλικη αδελφή της Άννας Μαρίας, Τερέζα, που ανακάλυψε την δική της Εδέμ στην αφρικάνικη Κένυα, ερωτοτροπώντας με τους επί χρήμασι εκδιδόμενους ντόπιους.


Πρακτικά ο Seidl έχει ορίσει την δική του μέθοδο κινηματογράφησης, που βασίζεται σε κάποιες ιδιαίτερες αρχές όπως το να φιλμάρει τα πλάνα του, σαν να γυρίζει ντοκιμαντέρ, ούτως ώστε η πραγματικότητα να μπερδεύεται με την φαντασία, όπως το να γυρίζονται οι σκηνές με την χρονολογική τους σειρά και το φινάλε να παραμένει ανοικτό ή το να μην μοιράζει τις ατάκες στους ηθοποιούς του, αφήνοντας τους κατά κύριο λόγο να αυτοσχεδιάζουν. Σε αυτό το περιβάλλον η 48χρονη Maria Hofstatter, από τις βασικές συνεργάτιδες του σκηνοθέτη από την εποχή του θεατρικού Dog Days (2001) αλλά και του πιο πρόσφατου Import Export (2007) δίνει ένα ρεσιτάλ ερμηνείας υποδυόμενη την ζορισμένη ψυχικά γυναίκα, με το βαρύ παρελθόν που το μόνο που αναζητά είναι η λύτρωση.

Στις δικές μας αίθουσες? Όχι και τόσο σίγουρο.
Περισσότερα... »

Είχαν πραγματικό ταλέντο. Ένας άντρας όμως, τους έδωσε και την ψυχή. Τέλη της δεκαετίας του '60 και κυρίαρχο ρόλο στο μουσικό στερέωμα παίζουν τα γυναικεία φωνητικά γκρουπ της σόουλ, που με την ευαισθησία που προσεγγίζουν τις νότες, πετυχαίνουν να κερδίσουν ολοένα και περισσότερους φανατικούς υποστηρικτές. Την στιγμή που οι Supremes σαρώνουν τα τσαρτς στις ΗΠΑ, ένας δαιμόνιος Ιρλανδέζος κυνηγός ταλέντων θα ταξιδέψει μέχρι την μακρινή Αυστραλία, προκειμένου να αναζητήσει την down under απάντηση στο συγκρότημα της Diana Ross. Σε μια μισογεμάτη επαρχιακή παμπ, θα διακρίνει μια τετράδα από ακατέργαστες αδαμάντινες φωνές κοριτσιών από την φυλή των Αβορίγινων, που κατευθείαν θα ενώσει σε μία ομάδα, εκτιμώντας πως σύντομα θα γίνουν το νούμερο ένα όνομα, όχι μονάχα της ωκεάνιας ηπείρου, αλλά και ολάκερου του πλανήτη. Δυστυχώς για εκείνον, σύντομα θα αντιληφθεί πως οι φυλετικές διακρίσεις στην αυστραλέζικη κοινωνία είναι κατά πολύ ισχυρότερες της καλλιτεχνικής ικανότητας. Αυτή είναι η πραγματική ιστορία των The Sapphires! Βασισμένη στο ομώνυμο επιτυχημένο θεατρικό μιούζικαλ του Tony Briggs είναι η ταινία του Wayne Blair, που χάρη στον ρυθμό αλλά και στο πηγαίο της χιούμορ έκλεψε τις καρδιές των θεατών των Καννών, εκεί όπου πρωτοπροβλήθηκε. Έχοντας καταφέρει σημαντικά κατορθώματα στα box office του αντίποδα, τα τέσσερα κορίτσια σε λίγες ημέρες θα ταξιδέψουν και στο φεστιβάλ του Τορόντο επιδιώκοντας να κερδίσουν κι εκεί το χειροκρότημα αλλά και μια πιθανή διανομή του φιλμ στις ΗΠΑ.


Σημαντικό όπλο στην απόπειρα τους η παρουσία του βρετανού κωμικού Chris O'Dowd, που ήδη σημαίνει πολλά για το δυτικό κοινό, μετά την συμμετοχή του στο μέγκα χιτ των Bridesmaids αλλά και την προσεχή του εμφάνιση στο This Is 40 του Apatow, που εδώ παίζει με ικανό τρόπο τον υπέρ το δέον φιλόδοξο μάνατζερ. Μαζί του το κουαρτέτο των μελαψών ιθαγενών από την άλλη άκρη της γης, ορίζουν οι χαριτωμένες Deborah Mailman, Miranda Tapsell, Shari Sebbens και Jessica Mauboy.

Στις δικές μας αίθουσες? Το θεωρώ απίθανο!
Περισσότερα... »

Αξιαγάπητος σύζυγος, αφοσιωμένος γονιός, πληρωμένος εκτελεστής! Από το 1964 μέχρι το 1986, κρυμμένος πίσω από το προκάλυμμα του σεβάσμιου οικογενειάρχη, ο Ρίτσαρντ - The Iceman - Κουκλίνσκι, ένας στυγερός επαγγελματίας φονιάς πιστεύεται πως σκότωσε περισσότερους από 100 ανθρώπους του υποκόσμου. Τα μισά από αυτά τα άτομα μάλιστα, τα εξόντωσε σε αιματηρές αποστολές πριν καν κλείσει τα 18 του χρόνια! Αυτή είναι η περίπτωση ενός από τους πλέον διαβόητους μαφιόζους στην νεότερη ιστορία των ΗΠΑ, όπως την κατέγραψε στην βιογραφία του εγκληματία The True Story Of A Cold Blooded Killer ο Anthony Bruno και την μετέτρεψε σε σενάριο που θα αποτελούσε και το θέμα της νέας του ταινίας ο Ariel Vromen, ο Ισραηλινής προέλευσης δημιουργός της Danika. Στο τρέιλερ που η Millennium κυκλοφόρησε ανήμερα της παγκόσμιας πρεμιέρας του φιλμ στο φεστιβάλ της Βενετίας, λίγο πριν την παρουσίαση του στο αντίστοιχο ραντεβού του Τορόντο και λίγες ώρες πριν προβληθεί στις οθόνες του Τελουράιντ, διακρίνεται η απόπειρα του σκηνοθέτη να αναβιώσει με ρεαλισμό αυτό το χρονικό εύρος των δύο και πλέον δεκαετιών στις εικόνες του.


Βεβαίως στην προσπάθεια του έχει την αμέριστη συμπαράσταση ενός λαμπρού καστ, που αποτελείται από κορυφαίους σύγχρονους ερμηνευτές, όπως είναι ο Michael Shannon, που κρατά τον κεντρικό ρόλο του φονιά, αλλά και οι James Franco, David Schwimmer, Stephen Dorff, Winona Ryder, Ray Liotta και ο πραγματικά αγνώριστος Chris Evans που τον περιβάλλουν.

Στις δικές μας αίθουσες? Σίγουρα μέσα στο 2013
Περισσότερα... »

Ένας ρεπόρτερ, ξεθάβει το θανάσιμο μυστικό, που συνδέει τους πάντες και αποκαλύπτει την αλήθεια... Το 1969 μια ομάδα διαδηλωτών υπέρ της ειρήνης, ξεκίνησε έναν εξτρεμιστικό ανένδοτο αγώνα, βομβαρδίζοντας αμερικάνικα εδάφη. Αυτή η ομάδα αποκλήθηκε "the weather underground" και κάποια από τα μέλη της συνελήφθησαν και φυλακίστηκαν, ενώ κάποια άλλα εξαφανίστηκαν. Μέχρι σήμερα... Η δράση αυτής της ομάδας ορίζει και τον σπινθήρα του περιεχομένου του περιβόητου μπεστ σέλερ του Neil Gordon, The Company You Keep, που μετατράπηκε σε σενάριο από τον Lem Dobbs (του Haywire) και δόθηκε προς σκηνοθετική ανάπτυξη στον βετεράνο πλέον του αμερικάνικου πολιτικού λόγου, είτε από την θέση του ηθοποιού, είτε από εκείνη του δημιουργού Robert Redford. Στο ομώνυμο θρίλερ που επιμελήθηκε ο εμπνευστής και ισόβιος πρόεδρος του φεστιβάλ του Sundance, ένας δαιμόνιος νεαρός δημοσιογράφος, παίρνει στο κατόπι έναν φημισμένο δικηγόρο που αγωνίζεται για τα ανθρώπινα δικαιώματα κατηγορώντας τον με τρανταχτά στοιχεία ως συμμέτοχο σε δολοφονίες, που έλαβαν χώρα πέντε δεκαετίες πριν. Το φιλμ που από το τρέιλερ δείχνει ικανό να κρατήσει το σασπένς του θεατή σε πολύ υψηλά επίπεδα, θα κάνει την πρώτη του εμφάνιση στο επερχόμενο φεστιβάλ του Τορόντο, ενώ αναμένεται να βγει στις αίθουσες την άνοιξη του 2013.


Φυσικά δεν θα ήταν λογικό από μια ταινία που επιμελείται ο αναγνωρισμένος Redford να μην παρελαύνει η αφρόκρεμα των κορυφαίων ρολιστών του Χόλιγουντ. Έτσι πέρα από τον ίδιο τον 76χρονο πια, αιώνιο ξανθόμάλλη, αλλά και τον Shia LaBeouf, που κρατά τον κεντρικό ρόλο του ερευνητή, από τις εικόνες του ταχύτατου θρίλερ παρελαύνουν οι Susan Sarandon, η Julie Christie, ο Brendan Gleeson, ο Richard Jenkins, η Anna Kendrick, ο Stanley Tucci, ο Nick Nolte, ο Chris Cooper, ο Sam Elliott και ο Terrence Howard. Εντυπωσιακό αν μη τι άλλο καστ!

Στις δικές μας αίθουσες? Σίγουρα μέσα στο 2013
Περισσότερα... »