Με κάποιες σημαντικές εκπλήξεις, αξιοσημείωτες απρόβλεπτες παρουσίες, αλλά και ηχηρές απουσίες από τις λίστες, δόθηκαν σήμερα στην δημοσιότητα οι υποψηφιότητες των Βραβείων της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, θεσμός που φέτος διανύει την τρίτη του χρονιά, έχοντας αγκαλιαστεί από σημαντική μερίδα των σινεφίλ. Μια από τις καινοτομίες των φετινών βραβείων, είναι το γεγονός πως πλέον υποστηρίζονται από την έμπειρη σε τέτοιου είδους απονομές NOVA. Ουδέν καλόν αμιγές κακού, φυσικά, αφού ναι μεν η πείρα του συνδρομητικού στην διοργάνωση εκδηλώσεων θα αποσοβήσει σίγουρα τις (ουκ ολίγες) κακοτεχνίες της περσινής λιτής απονομής. Από την άλλη μεριά - για να τονίσω το "λιτής" - προβλέπω η γνώριμα πομπώδης συμπεριφορά του καναλιού, να σχεδιάσει τίποτα κόκκινα χαλιά και τέτοιες κιτσάτες καταστάσεις, που δεν αρμόζουν στην περήφανη και χωρίς φανφάρες πορεία του σημερινού ελληνικού σινεμά. Αν μη τι άλλο πέρσι στην Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών (το πρόπερσι ήταν περισσότερο δοκιμαστικό και δεν το υπολογίζω) μπορεί τα λάθη και οι παραλείψεις να ήταν αρκετά, μα η γιορτή ήταν ζεστή, οικογενειακή, αλλά έσφυζε από αγάπη για την Έβδομη Τέχνη.

Στις υποψηφιότητες τώρα, που προέκυψαν μετά από ψηφοφορία των μελών της Academy, η οποία ολοκληρώθηκε την Πρωταπριλιά και ανακοινώθηκαν δια στόματος της Προέδρου της, Κατερίνας Ευαγγελάκου. Και συμφωνώ και διαφωνώ. Το Γάλα, φερειπείν, κατά γενική ομολογία, μια από τις καλύτερες εγχώριες παραγωγές της σεζόν, σωστά βρίσκεται στην κορυφή των υποψηφιοτήτων με έντεκα. Ο ίσος αριθμός του Άδικου Κόσμου κάπου με ξενίζει όμως. Ειδικά στους γυναικείους ρόλους, που ούτε την (ικανή) Τζήμου θα τοποθετούσα στην τριάδα του α', ειδικά με τόσο μικρό χρόνο συμμετοχής, ούτε την (ικανότατη) Σειρλή στους υποστηρικτικούς, με ελάχιστα λεπτά επί της οθόνης. Αντιθέτως έμεινε έξω, για παράδειγμα, η Βίκυ Παπαδοπούλου του Τανγκό, που μακράν ήταν καλύτερη και από την κοπελιά του Γάλακτος, αλλά και την ψιλοανύπαρκτη Λαζαρίδου του Παραδείσου, ταινίας παρεμπιπτόντως που δεν θα έδινα ούτε μια υποψηφιότητα. Μιλώντας για το Τανγκό, να αναφέρω πως βρίσκεται εκτός και της πεντάδας των καλύτερων φιλμς της χρονιάς, δίχως τουλάχιστον δύο από τις υποψηφιότητες, να είναι ποιοτικότερες του. Η δικαιολογία του εμπορικού χαρακτήρα του φιλμ του Κουτελιδάκη, φυσικά δεν παίζει ρόλο ε? Τεράστια έκπληξη και απορία μου προκαλεί η ολοκληρωτική απουσία από τις λίστες του Dos, ούτε στην φωτογραφία ή τον ήχο, που διακρίθηκε, ούτε  καν βρε αδερφέ  στην μουσική, που αν μη τι άλλο το σάουντρακ αγαπήθηκε τόσο από το κοινό. Ομοίως εντύπωση μου προκαλούν οι μόνο δύο παρουσίες στις τριάδες / πεντάδες των Άλπεων, στο σενάριο (λογικά) και στο...μακιγιάζ!

Από την άλλη μεριά θα πρέπει να βγει το καπέλο στην Ιωάννα Τσιριγκούλη, που βαδίζει ολοταχώς για το νταμπλ, μετά την περσινή της νίκη (β' γυναικείου) για το Homeland. Αντιστοίχως στα αντρικά, δύσκολα δεν θα επικρατήσει ο Καφετζόπουλος, ερχόμενος και με φόρα από την διεθνή του βράβευση, ενώ στο υποστηρικτικό, εκτιμώ πως ο νεαρός Πουλάκης, εύκολα ή δύσκολα θα επικρατήσει επί του τεράστιου και πεπειραμένου Στέργιογλου. Για το β' γυναικείο τα είπα. Όποια ηθοποιός έπαιξε κάτι παραπάνω από δυόμισι λεπτά - μέχρι πέντε - σε φιλμ φέτος, μπήκε στη λίστα. Τέλος οι μόνοι που δεν πρέπει να έχουν αγωνία, βάσει των συνηθειών της Ακαδημίας, πρέπει να είναι οι υποψήφιοι του μοντάζ, αφού αν ισχύσουν τα (τραγελαφικά) περσινά, μάλλον όλοι θα φύγουν από την απονομή (που ακόμη δεν ξέρουμε που θα γίνει, γνωρίζουμε όμως πως θα πραγματοποιηθεί στις 7 του Μάη, δίχως ορκισμένη κυβέρνηση και συνεπώς δίχως για μια ακόμη χρονιά υπουργό πολιτισμού σε καρέκλα της πρώτης σειράς) με βραβείο. Άντε κι ένας να φύγει με χαρτοπετσέτα...

Η λίστα των υποψηφίων:

Βραβείο Ειδικών Εφέ και Κινηματογραφικής Καινοτομίας
Ο Ξεναγός / Μαρία Kαραμάνου, Πηνελόπη Τιτόνη και Παντελής Τσιαχρής
Η Πόλη των Παιδιών / Γιώργος Αλαχούζος και Αργύρης Αλαχούζος
Τρεις Μέρες Ευτυχίας / Μάνος Χαμηλάκης και Νίκος Μούτσελος

Βραβείο Μακιγιάζ
Αλπεις / Εύη Ζαφειροπούλου
Το Γάλα / Κατερίνα Βαρθαλίτου
Παράδεισος / Εύη Ζαφειροπούλου

Βραβείο Ήχου
Αδικος Κόσμος / Βαγγέλης Ζέλκας, Άρης Λουζιώτης, Αλέξανδρος Σιδηρόπουλος και Κώστας Bαρυμποπιώτης
Το Γάλα / Μαρίνος Αθανασόπουλος
Παράδεισος / Δημήτρης Κανελλόπουλος, 'Αρης Λουζιώτης, Αλέξανδρος Σιδηρόπουλος, Κώστας Βαρυμποπιώτης και Πάνος Βουτσαράς

Βραβείο Ενδυματολογίας
Αδικος Κόσμος / Χριστίνα Χαντζαρίδου
Παράδεισος / Ιωάννα Τσάμη
Το Τανγκό των Χριστουγέννων / Γιώργος Γεωργίου

Βραβείο Σκηνογραφίας
Αδικος Κόσμος / Σπύρος Λάσκαρης
Το Γάλα / Εύα Νάθενα
Το Τανγκό των Χριστουγέννων / Γιώργος Γεωργίου

Βραβείο Πρωτότυπης Μουσικής
Αδικος Κόσμος / Josepha van der Schoot
Το Τανγκό των Χριστουγέννων / Γιάννης Αιόλου
Τρεις μέρες Ευτυχίας / DNA (Αλέξανδρος Χρηστάρας και Γιώργος Ραμαντάνης)

Βραβείο Μοντάζ
Το Γάλα / Γιάννης Τσιτσόπουλος
Παράδεισος / Πάνος Βουτσαράς
Wasted Youth / Γιάννης Χαλκιαδάκης

Βραβείο Φωτογραφίας
Το Γάλα / Γιάννης Δρακουλάράκος
Το Τανγκό των Χριστουγέννων / Γιάννης Δρακουλάράκος
Man at Sea / Αγγελος Βισκαδουράκης και Γιώργος Αργυροηλιόπουλος

Βραβείο Β’ Γυναικείου Ρόλου
Αδικός Κόσμος / Σοφία Σειρλή
Το Γάλα / Ηρώ Μπέζου
Παράδεισος / Ολια Λαζαρίδου

Βραβείο Β’ Ανδρικού Ρόλου
Αδικος Κόσμος / Χρήστος Στέργιογλου
Το Γάλα / Όμηρος Πουλάκης
Wasted Youth / Ιερώνυμος Καλετσάνος

Βραβείο Α’ Γυναικείου Ρόλου
Αδικος Κόσμος / Θεοδώρα Τζήμου
Το Γάλα / Ιωάννα Τσιριγκούλη
Η Πόλη των Παιδιών / Κίκα Γεωργίου

Βραβείο Α’ Ανδρικού Ρόλου
Αδικος Κόσμος / Αντώνης Καφετζόπουλος
Το Γάλα / Προμηθέας Αλειφερόπουλος
Το Τανγκό των Χριστουγέννων / Γιάννης Στάνκογλου

Βραβείο Σεναρίου
Αδικος Κόσμος / Φίλλιπος Τσίτος και Δώρα Μασκλαβάνου
Άλπεις / Ευθύμης Φιλίππου και Γιώργος Λάνθιμος
Πόλη των Παιδιών / Γιώργος Γκικαπέππας

Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Σκηνοθέτη
Το Γάλα / Γιώργος Σιούγας
Η Πόλη των Παιδιών / Γιώργος Γκικαπέππας
Fish n' Chips / Ηλίας Δημητρίου

Βραβείο Σκηνοθεσίας
Αδικός Κόσμος / Φίλιππος Τσίτος
Τρεις Μέρες Ευτυχίας / Δημήτρης Αθανίτης
Wasted Youth / Αργύρης Παπαδημητρόπουλος και Γιαν Φόγκελ

Βραβείο Ταινίας Μικρού Μήκους
Αμπάριζα για Απόδραση
Ο Μπαμπάς μου, ο Λένιν και ο Φρέντυ
Πίστομα
Just a Perfect Day
MUSIKHOF

Βραβείο Μεγάλου Μήκους Ταινίας Τεκμηρίωσης (Ντοκιμαντέρ)
Οι Νύμφες του Hindu Kush
Πεθαίνοντας για την αλήθεια
Πρώτη Ύλη
Σωματείο Ρακοσυλλεκτών

Βραβείο Μεγάλου Μήκους Ταινίας Μυθοπλασίας
Αδικος Κόσμος
Το Γάλα
Η Πόλη των Παιδιών
Τρεις Μέρες Ευτυχίας
Fish n' Chips

Περισσότερα... »

Benvenuto! Τo 2011 έκλεισε χαρίζοντας σε έναν από τους πλέον δημοφιλείς δημιουργούς της κινηματογραφικής ιστορίας, τον Woody Allen, μια ακόμη αναγνώριση, από την στιγμή που το πιο πρόσφατο πόνημα του, το Midnight In Paris και τα ταμεία παγκοσμίως σάρωσε και ένα ακόμη Οσκαράκι πρωτότυπου σεναρίου, χάρισε τον 70plus διοπτροφόρο κινηματογραφιστή. Αφού εδώ και καιρό έχει αφήσει πίσω του την λατρεμένη του Νέα Υόρκη, για τα κάλλη της Γηραιάς, ταξίδι που τον βρήκε από την Λόντρα, στη Μπάρτσα και στην Γαλλική πρωτεύουσα, ο Allen, στην επόμενη στάση της μακράς πορείας, είναι πανέτοιμος να φωνάξει Viva Roma, μιας και η νέα του ταινία, διαδραματίζεται στα ρομαντικά καλντερίμια της Αιώνιας Πόλης. Τέσσερις πτυχές περιέχει η βεντάλια του αναμφίβολα ρομαντικού To Rome With Love: Ένα ζευγάρι ηλικιωμένων νευρωσικών Αμερικάνων, ταξιδεύει στο Λάτιο, για να συναντήσει την φαμίλια του Ιταλιάνου, που η κόρη τους πρόκειται να παντρευτεί. Ένας τυπικός, καθημερινός μεσήλικας, από παρεξήγηση περνιέται από τα μίντια, για μεγάλος και τρανός κινηματογραφικός αστέρας. Ένας φημισμένος αρχιτέκτονας από την Καλιφόρνια, ξετυλίγει τις θύμισες της νιότης του στη Μεσόγειο, επισκεπτόμενος για ακόμη μια φορά μετά από δεκαετίες την αγαπημένη του πόλη. Δυο νιόπαντροι αποφασίζουν να περάσουν στο πλάι του Κολοσέο το μήνα του μέλιτος, αναζητώντας την παρέα τους, μα θα χαθούν στα στενά σοκάκια της Ναβόνα...


Το σενάριο και η σκηνοθεσία - μαζί με την επίβλεψη του Post production - φυσικά υπογράφονται από τον Allen, ο οποίος επιστρέφει και μπροστά από την κάμερα, για πρώτη φορά μετά το 2006 και το επίσης ρυθμικότατο Scoop. Μαζί του έχει, ως είθισται, ένα πλήθος σημαντικών αστέρων, αρχής γενομένης από την κούκλα Penelope Cruz, τον Alec Baldwin, τον Roberto Benigni, την Greta Gerwig, τον Jesse Eisenberg, την Ellen Page και την Judy Davis. Πρεμιέρα από την Sony Classics στις 20 του Απρίλη στις Ιταλικές αίθουσες, αν και οι φήμες πως ο Woody θα παρελάσει κατοπινά και φέτος από τις γουρλίδικες Κάννες, ολοένα και πληθαίνουν...

Στις δικές μας αίθουσες? Στις 6 Σεπτεμβρίου 2012 από την Odeon


Περισσότερα... »

Έπρεπε να περάσουν δεκαοχτώ ολόκληρα χρόνια, από το 1994, για να παρθεί η απόφαση να γυριστεί το σίκουελ μιας από τις πλέον ανατρεπτικές - όσο και εμπορικά αποδοτικές - κωμωδίες, του περιβόητου Dumb And Dumber. Όπως άλλωστε επιβεβαίωσε και ο ίδιος ο Peter Farrelly, το ένα κομμάτι της επιτυχημένης δημιουργικής δυάδας των Farrelly Bros, παρέα με τον αδερφό του Bobbby, τα γυρίσματα του νούμερο δύο, Ο Ηλίθιος κι ο Πανηλίθιος, θα ξεκινήσουν το ερχόμενο φθινόπωρο, με την συμμετοχή των ίδιων πρωταγωνιστών, όπως την πρώτη φορά. Κάτι που σημαίνει πως τόσο ο αεικίνητος Jim Carrey, που βρίσκεται διαρκώς απασχολημένος, όσο και ο Jeff Daniels, που επιθυμούσε διακαώς να πραγματοποιηθεί η συνέχεια, θα επιστρέψουν ξανά στους ρόλους του Λόιντ και του Χάρι αντίστοιχα. Ενημερωτικά, είναι η πρώτη φορά στην καριέρα των Farrelly που ταινία τους (μεταξύ άλλων τα Kingpin, There's Sοmething About Mary, Shallow Hal, Hall Pass) θα αποκτήσει δεύτερο μέρος, αφού ως γνωστόν δεν είχαν την παραμικρή συμμετοχή στο πολύ κακό Dumb And Dumberer, που υπήρξε αποκλειστικά πρότζεκτ - επιθυμία της παραγωγού New Line.

Περισσότερα... »

Ως είθισται σε κάθε τελετή έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων, το κατά τεκμήριο γεγονός με την μεγαλύτερη τηλεθέαση παγκοσμίως ανά τετραετία, κάθε διοργανώτρια χώρα, παρουσιάζει τα trade marks της στο κοινό της υφηλίου, τα σήματα κατατεθέντα που την χαρακτηρίζουν. Συνεπώς από το σπουδαίο ραντεβού των αθλητών του κόσμου, που θα λάβει χώρα στην πρωτεύουσα της Γηραιάς Αλβιώνας το ερχόμενο καλοκαίρι, δεν θα μπορούσε να λείψει η διασημότερη φιγούρα της κινηματογραφικής ιστορίας, που τυγχάνει Βρετανός. Σύμφωνα με πληροφορίες της Sun, ο αναγνωρισμένος σκηνοθέτης Danny Boyle, αφού πήρε την σχετική άδεια, φιλμάρισε τον γνωστότερο κατάσκοπο όλων των εποχών Τζέιμς Μποντ, με την τελευταία του μορφή, εκείνη του Daniel Craig, μέσα στα ίδια τα ανάκτορα του Μπάκιγχαμ, σε ένα βίντεο κλιπ που θα προβληθεί από τα μάτριξ του Ολυμπιακού Σταδίου, κατά την διάρκεια της τελετής, λίγο πριν ο ίδιος ο σταρ προσγειωθεί με αλεξίπτωτο στον αγωνιστικό του χώρο, με ένα από τα γνώριμα εντυπωσιακά εφέ που τον χαρακτηρίζουν. Το φιλμάκι που φέρει τον τίτλο The Arrival, πιθανότατα θα περιλαμβάνει στα πλάνα του και την ίδια την βασίλισσα - σύμβολο της Βρετανικής κυριαρχίας, μια φήμη που ακόμη όμως δεν έχει επιβεβαιωθεί. Το βέβαιο πάντως είναι πως ο αγαπημένος 007, αμέσως μετά την 27η Ιουλίου, που θα λάβει μέρος στην εφετζίδικη opening ceremony, θα ανανεώσει το ραντεβού με τους φανς του για τις 9 Νοεμβρίου, όταν και θα γίνει η επίσημη πρεμιέρα της νέας του ταινίας, του πολυαναμενόμενου Skyfall.

Περισσότερα... »


by Takis Garis

Episode 18 - Η Επίθεση των Ενζενί

> The Hunger Games (5/10): Σα να μη μας έφταναν οι J.K. Rowling (Harry Potter) και Stephenie Meyer (Twilight), μας προέκυψε η Suzanne Collins με την sci-fi δυστοπική τριλογία The Hunger Games-Catching Fire-Mockingjay για να χυπήσει για άλλη μια φορά τα μυαλά των απανταχού δεκαπεντάρηδων στο blender της emo θανατίλας. Το μοτίβο είναι απαράλλαχτο, καθώς σε κάθε περίπτωση οι αγωνιούντες για τη ζωή τους έφηβοι δρουν σε έναν λάθος κόσμο, πλασμένο από τους ενήλικες δυνάστες, ενώ συντάσσονται σε κλίκες, είτε φυλές ή ακόμη κι ο καθείς μόνος του για την επιβίωση. Κάτι δηλαδή όπως συμβαίνει με το μέγα κοινωνικό τερατούργημα που λέγεται σχολείο. Στο Hunger Games, όπου καλπάζει ξεπερνώντας τα $200Μ σε εισπράξεις από την πρώτη εβδομάδα προβολής του, οι συνειρμοί τύπου Leviathan είναι οφθαλμοφανείς,ενώ οι περισσότερο διαβασμένοι δε μπορούν να παρακάμψουν ότι το εύρημα της ετήσιας θυσίας δύο νέων (Reaping) από εκάστη εκ των 12 επαρχιών της απολυταρχικής Panem εις ανάμνησιν μιας αποτυχημένης εξέγερσης, παραπέμπει πολύ περισσότερο στην ιστορία εξευμενισμού του Μινώταυρου παρά στην οφθαλμολάγνα σαδιστική (ως αυθεντικά γιαπωνέζικη) αισθητική του Battle Royale.



> Τρίτη και φαρμακερή σκηνοθετική κατάθεση του Garry Ross, μετά το παρόμοιας θεματικής Pleasantville και το made-for-oscars, sports epic Seabiscuit. Λάθος επιλογή, εκτός αν το κριτήριο ήταν το πώς οι μάχες 12χρονων μέχρι τελικής πτώσεως στην big brother τηλεοπτική αρένα των Hunger Games, θα υπηρετήσουν τον αδιαφιλονίκητα πρωταρχικό στόχο της ταινίας που είναι φυσικά το PG13. Και είναι να γελάς με το ότι το documentary Bully πήρε R για μια λέξη (F***), με αποτέλεσμα να μη μπορούν να το δουν στα σχολεία οι πρώτιστα ενδιαφερόμενοι μαθητές, ενώ εδώ τα παιδία…ξεσκίζει, στα υπερ-γρήγορα, με χασαπακλάδικο editing και τριπλές οπτικές γωνίες τύπου guerrilla film making, για να μη μας πάρουν χαμπάρι. Ευτυχώς η υπερταλαντούχα και ιδανικά κασταρισμένη Jennifer Lawrence (οσκαρική υποψήφια για το παρομοίως επιβιωτικό (sic) Winter's Bone, το παίρνει πάνω στο… τόξο της, υποβοηθούμενη από τους φοβερούς ρολίστες Woody Harrelson και Stanley Tucci. Η ταινία βλέπεται άνετα, πολύ λίγο όμως προβληματίζει, εκτός αν το μόνο ζητούμενο είναι το πώς θα ξεχαρμανιάσει η νεολαία τώρα που σειρά Twilight βρίσκεται στο… twilight της.

> Mirror Mirror (5/10): Καλώς τον φίλο μας τον Ταρσέμη (Singh), μετά το τρελό swords’n’sandals camp των Immortals, στη στροφή του προς τη διασκευή (ο Θεός να την κάνει) του κλασικού παραμυθιού της Χιονάτης των αδερφών Grimm. Τώρα βέβαια, μετά από όσα υπόδηλα και έκδηλα φετιχιστικά κιτσάτα απόειδα, λιγότερο θα με εξέπληττε να έβλεπα και κανα-δυο cameos από Δαλιδά και Ραφαέλα Καρά. Ο υπογεγγραμένος τα επικών visuals και εντελώς νηστίσιμα σε σεναριακό μεδούλι The Cell και The Fall, έβγαλε το μπόλυγουντ άχτι του (δες την τελική μουσικοχορευτική money shot) προδίδοντας ο.τιδήποτε φεμινιστικό είχε να δώσει ο χαρακτήρας της Snow White, καστάροντας την ασχέτου (με ένσημα από τα αριστουργήματα The Blind Side, Abduction) Lily Collins, κοτσάροντάς της κάτι καραμανλικά φρύδια α λα Anne Hathaway και βάζοντάς της (ευτυχώς) δίπλα ως ρομαντικό ενδιαφέρον τον ταλαίπωρο όσο και φέρελπι Armie Hammer σε αλλεπάλληλα ημίγυμνα ενσταντανέ.




> Αυτά που είδε και φούντωσε η κακιά βασίλισσα Julia Roberts (αυτή του «Καθρέπτη-καθρεφτάκι μου» του τίτλου) που το διασκεδάζει αρκετά η γυναίκα, αρκετά αυτάρεσκα όμως, περίπου όσο στο κάκιστο περσινό Larry Crowne. Οι 7 νάνοι τα σπάνε τόσο ως comic relief όσο και ερμηνευτικά. Ο πραγματικός πρωταγωνιστής όμως είναι τα υπερλουσάτα σκηνικά, η εξόφθαλμα φωτογραφημένη, στα όρια του κραχτού ενδυματολογία που αφεαυτής είναι ικανός λόγος να μπεις μονομιάς στην it’s so bad it’s good λογική της ταινίας. Αυτό που σίγουρα διασώζει τα προσχήματα, κάνοντας το εγχείρημα λίαν ευχάριστο ως παρακολούθηση είναι ο σφιχτός ρυθμός και οι offbeat όσο και off target ατάκες αυτοπαρώδησης του μύθου που έχει στόχο να επανεντάξει τον μύθο στη σημερινή γενιά των παιδιών στην προεφηβεία, εκείνα δηλαδή τα οποία θα πιαστούν χεράκι –χεράκι με τους γονείς για να περάσουν ένα ανώδυνο 98λεπτο στο σινεμά. Ως εκεί ο Ταρσέμης την κάμωσε καλά τη δουλειά.

> Silent House (4/10): Δεδηλωμένη η αδυναμία μου για τη Elisabeth Olsen, breakthrough actress της περσινής χρονιάς στο στοιχειωτικό Martha Marcy May Marlene. Στην πρώτη της εμφάνιση στο πανί, στοιχηματίζω ότι ξώμεινε (αδίκως) μόλις ένα-δυο σκαλιά πριν την οσκαρική υποψηφιότητα. Όταν το Γενάρη ρώτησα τον ευρισκόμενο στο Sundance αγαπημένο συνάδελφο, chief editor της New York Post, Lou Loummenick αν διαβλέπει ένα λαμπρό πρωταγωνιστικό  μέλλον για τη Lizzie, μου απάντησε πως θα χρειαστεί τουλάχιστον έναν-δυο δυνατούς ρόλους για να το πετύχει αυτό. Πράγμα που δε συμβαίνει δυστυχώς στο Silent House, remake του Ουρουγουανού thriller La Casa Muda κάποιου Gustavo Hernandez, βασισμένο τεχνικά στο γνωστό gimmick που ξεκίνησε ο Hitchcock στο θρυλικό The Rope: Single take, uncut για 85 (στην περίπτωσή μας) λεπτά.




> Οι συνεργάτες που εντυπωσίασαν στην αντίστοιχη καρχαριοειδή εκδοχή του Open Water (2004), Chris Kentis και Laura Lau, βελτίωσαν μεν το αρχικά ανερμάτιστο σενάριο, χωρίς όμως να πείσουν κι αυτή τη φορά πως ακόμη κι αν είσαι αυτό το αγγελικό εργαλείο που λέγεται Lizzie Olsen, δεν αρκεί να περιφέρεσαι για μία και πλέον ώρα σε ένα σκοτεινό σπίτι με ένα φανάρι και να εξαντλείς εαυτόν και τους θεατές σου ενόψει ενός payoff που θεωρητικά είναι σοκαριστικό, ως εκτέλεση πάντως κυμαίνεται στα όρια του γελοίου. Ενδιαφέρον μέχρις ενός σημείου λοιπόν το πείραμα, αποτυχημένο δε. Όπως εύκολα δύναται να τυποποιηθεί η Lizzie σα μια ακόμη scream queen κι όσο αργεί η πρόσκληση από σκηνοθέτες του mainstream, τόσο το άγχος (όλων μας) μεγαλώνει. Να σημειωθεί, ότι το remake αυτό δεν έχει γυριστεί με μια λήψη, όπως ο προκάτοχός του, πιθανόν για να μπορεί ο κάμερα μαν να υπενθυμίζει κάθε λίγο στην Olsen να ανασηκώσει με τρόπο τους ώμους της ώστε να δείξει το φανάρι (ξανά) λίγο ντεκολτέ.
gaRis

Περισσότερα... »



Ελληνικό Box Office 29 Μαρτίου - 1 Απριλίου 2012 by TOSHIBA


Φιλμ
Διανομή
Wks Αίθουσες
4ήμερο Αθήνας
Σύνολο Αθήνας
4ήμερο Ελλάδας
Σύνολο Ελλάδας
1
Wrath Of The Titans
Village
1
90


60.515
60.515
2
Intouchables
Filmtrade
1
13


16.718
16.718
3
The Hunger Games
Spentzos
2
43


13.137
56.009
4
Safe House
UIP
2
29


8.030
31.597
5
The Best Exotic Marigold Hotel
Odeon
1
11


4.677
4.677
6
Les Neiges De Kilimandjaro
Feelgood
4
5


3.354
18.718
7
Journey 2: The Mysterious Island
Village
3
21


3.130
30.445
8
Beauty And The Beast 3D
Feelgood
3
35


2.317
12.711
9
Contraband
UIP
2
25


2.720
16.136
10
The Woman In The Fifthe
Audiovisual
1
5


2.187
2.187


Περισσότερα... »

Ότι φυσιογνωμικά υπάρχουν κάποιες ομοιότητες, είναι αλήθεια. Με το ερμηνευτικό κομμάτι τι γίνεται όμως? Όπως και να έχει από σήμερα, που ανακοινώθηκε και επίσημα από επίσημα χείλη, ο Ashton Kutcher έχει την ευκαιρία να ξεφύγει κάπως από το ζεν πρεμιέ, πλην ανάλαφρο υφάκι των rom com που συνήθως συμμετέχει, προκειμένου να υποδυθεί στο πανί, τον μακαρίτη (πλέον) συνιδρυτή της κραταιάς Apple, Steve Jobs. Το ανεξάρτητης χρηματοδότησης biopic, με τον απλούστατο τίτλο Jobs, που την σκηνοθετική του επιμέλεια έχει αναλάβει ο Joshua Michael Stern του Swing Vote, σε σενάριο του Matt Whiteley, θα παρακολουθήσει την πορεία της σημαντικής προσωπικότητας, από την εποχή που των χίπικων νιάτων του, μέχρι την στιγμή που έθεσε, μεταξύ και άλλων, τις βάσεις για την δημιουργία του πρωτοποριακού κολοσσού. Τα γυρίσματα του φιλμ, που αναμένεται να προκαλέσει ουκ ολίγες συζητήσεις, μέχρι να φτάσει η ώρα της επίσημης κυκλοφορίας του στις αίθουσες, αναμένεται να ξεκινήσουν τον ερχόμενο Μάη, όταν και ο Kutcher θα ολοκληρώσει τις υποχρεώσεις του στο τηλεοπτικό χιτ Two And A Half Men.

Περισσότερα... »

Τι είναι πραγματικό? Τεράστιο το ρίσκο του ριμέικ. Κι αυτό διότι για μια ολόκληρη γενιά, αυτή των 80s, το Total Rεcall, σήμαινε κάτι περισσότερο από μια απλή ταινία sci-fi. Υπήρξε το επόμενο μεγάλο βήμα του Philip Dick, του ανθρώπου που εμπνεύστηκε το μεγαλείο του Blade Runner, υπήρξε το φιλμ που εδραίωσε στην συνείδηση του κοινού τον Verhoeven ως έναν ιδιαίτερο εξτρίμ δημιουργό, οριοθέτησε την πλέον καλτ στιγμή στην τεράστια καριέρα του Schwartz, γνώρισε και ευρύτερα την 32χρονη (τότε) ξανθιά Stone, που ακολούθως θα εξελισσόταν σε σεξ σύμβολο μιας ολάκερης δεκαετίας. Συνεπώς η επαναδιαπραγμάτευση του θέματος, όπως την αντιλαμβάνεται ο Len Wiseman, ο εμπνευστής και δημιουργός του πολύ επιτυχημένου σινέ σίριαλ του Underworld, μπορεί εξ ορισμού να αυτο-προωθείται από την δυναμική του τίτλου, έχει όμως αμέτρητες συγκρίσεις να υποπέσει, που δεν ξέρω αν θα βγει νικητής. Αναμφίβολα πάντως η Sony, που φημίζεται για τα πανίσχυρα προμόσιον των ταινιών της, θα κάνει τα πάντα για να διαλαλήσει σε όλο τον κόσμο το προϊόν της, που αναμένεται να είναι και εκείνο που θα ξεκινήσει την νέα κινηματογραφική σεζόν παγκοσμίως, το πρώτο σαββατοκύριακο του Αυγούστου, όταν θα κάνει και την πρεμιέρα του.


Στηριζόμενο πέρα των παντοδύναμων ειδικών εφέ - τομέα που ντε φάκτο εκτιμώ θα υπερισχύσει η εκδοχή του 2012, εκείνης του 1990 - και του μελετημένου στόρι, σε σενάριο της τριάδας James Vanderbuilt, Kurt Wimmer και Mark Bomback, σε ένα εξαιρετικό καστ, που συνθέτουν λαμπερότατοι χολιγουντιανοί αστέρες. Όπως δηλαδή ο Colin Farrell, που παίζει το τελευταίο του στοίχημα να αποδειχτεί εμπορικός πρωταγωνιστής πρώτης γραμμής στον ρόλο του σκληρά εργαζόμενου, που κάνει δώρο στον εαυτό του, ένα φανταστικό ταξίδι μακριά από την στείρα καθημερινότητα του, που έχει για συντροφιά το δίδυμο των καλλονών Kate Beckinsale και Jessica Biel, ως διπρόσωπη σύζυγο και δυναμική επαναστάτρια αντίστοιχα. Μαζί τους και οι Bryan Cranston, John Cho, Bill Nighy και Ethan Hawke.

Στις δικές μας αίθουσες? Στις 6 Σεπτεμβρίου του 2012...


Περισσότερα... »

Δεν είναι απλά ένα βήμα. Είναι επανάσταση! Κάθε δυο χρόνια δίνει το δικό του ραντεβού το καινούργιο μουσικοχορευτικό θέαμα του σίριαλ με τον τίτλο Step Up κι έτσι αφού πρόπερσι έκανε την απόβαση του στις οθόνες το τρίτο - και τρισδιάστατο - επεισόδιο του franchise, φέτος είναι η σειρά της τέταρτης συνέχειας, της αγαπημένης σειράς των τινέιτζερ. Προς όχι και μεγάλη μου έκπληξη, δίχως τον ικανό στο είδος Jon Chu στην σκηνοθετική καθοδήγηση, αφού σάλπαρε για άλλες πολιτείες και για το σίκουελ του G.I. Joe, αλλά με τον γνώριμο στους βιντεοκλιπίστικους - όπως απαιτεί η θεματική - κύκλους, Scott Speer. Η δεύτερη εναλλαγή έχει να κάνει με την τοποθεσία που λαμβάνει χώρα η καινούργια ιστορία, αφού τα δυνατά μπιτ δεν ακούγονται πλέον στην Βαλτιμόρη ή την Νέα Υόρκη, μα στο ηλιόλουστο Μαϊάμι, εκεί που μετακομίζει ομορφούλα πρωτευουσιάνα, που έχει σκοπό της να γίνει κάποια στιγμή αστέρι στον χορό. Το αγόρι της ιστορίας μας, είναι ελαφρώς περιθωριακό και δηλώνει τις αντιδράσεις του στο σύστημα μέσω του χορού των δρόμων, παρέα με την συμμορία του, τους αποκαλούμενους The Mob, οι οποίοι θα ανοίξουν μέτωπο με έναν μεγιστάνα της της μεγαλούπολης, από την στιγμή που εκείνος θα θελήσει να απαλλοτριώσει την έκταση που χρησιμοποιούν για να εκφραστούν.


Κι έτσι ο chico Ryan Guzman θα ενώσει τις δυνάμεις του με την chica Kathryn McCormick, σε έναν κοινό σκοπό να βάλουν τέλος στις αντικοινωνικές ορέξεις του μίστερ πλούσιου - ο Peter Gallagher είναι αυτός - σε μια ρυθμικού τέμπο MTV δημιουργία, που θα κεντρίσει το ενδιαφέρον της νεολαίας από τις 27 Ιουλίου, όταν η Summit θα κυκλοφορήσει το Step Up Revolution στις αμερικάνικες αίθουσες.

Στις δικές μας αίθουσες? Πιθανόν το καλοκαίρι του 2012...


Περισσότερα... »

Είναι φαμίλια. Απλά ακόμη δεν το γνωρίζουν... Χαρισματικός πωλητής, χάνει το μεγάλο ντιλ της χρονιάς, ακριβώς την ημέρα που ο πατέρας του αφήνει τα εγκόσμια. Κληρονομιά δεν υπάρχει, απλά ένα τσαντάκι, που περιέχει 150 χιλιάρικα, μαζί με την ευχή του για να τα παραδώσει στην αδελφή του, που ουδέποτε έχει όμως συναντήσει. Για να πετύχει το σκοπό του ο Σαμ χρειάζεται ένα πλάνο. Για να αποδεχτεί το ανέλπιστο δώρο της μοίρας, η Φράνκι, χρειάζεται υπομονή. Βασισμένο σε μια πραγματική, όσο και σπαρακτική ιστορία, είναι η σεναριακή δομή της ταινίας του διαβόητου Alex Kurtzman, του μισού του ντουέτου που βρίσκεται πίσω από τις τεράστιες επιτυχίες των Star Trek, Mission Impossible 3, Transformers 1 και 2, που εδώ επιχειρεί, με αρκετό ρίσκο το δημιουργικό του ντουέτο. Κι αν κρίνω από την πορεία του καλοσχεδιασμένου τρέιλερ, η Dreamworks έχει κάνει - και θα συνεχίσει να κάνει προωθητικά - πολύ καλή δουλειά, μέχρι το δακρύβρεχτο People Like Us να κάνει πρεμιέρα στις αμερικάνικες αίθουσες, την τελευταία Παρασκευή του Ιούνη, στις 29...


Πέρα από το όνομα του Kurtzman, που ως ένα από τα ισχυρότερα στην ιεραρχία του Χόλιγουντ, δύσκολα θα αφήσει την πρώτη του ταινία να μην πάει καλά εμπορικά, δυνατό στοιχείο του φιλμ, αποτελεί το γεμάτο δημοφιλείς αστέρες καστ. Αποτελούμενο από τον αξιόλογο ζεν πρεμιέ Chris Pine (που πρόσφατα πέρασε κάπως απαρατήρητος στο This Means War) και την εντυπωσιακή ξανθιά Elizabeth Banks (αγνώριστη στο The Hunger Games), δίδυμο που ορίζει τα αδελφάκια του στόρι, έχοντας κοντά τους στους υποστηρικτικούς ρόλους, την σούπερ σέξι Olivia Wilde, τον Jon Favreau, τον Mark Duplass και την αιώνια αγαπημένη Michelle Pfeiffer.

Στις δικές μας αίθουσες? Το καλοκαίρι του 2012...


Περισσότερα... »

Πριν αντιληφθείς τον φόβο, πριν γνωρίσεις τον πόνο, για να αποκαλύψεις την αλήθεια και για να ξεσκεπάσεις τον τρόμο, πρέπει να επιστρέψεις πίσω, εκεί που άρχισαν όλα... Μόλις μια εβδομάδα μετά την κυκλοφορία του The Hunger Games, που πρωταγωνίστησε σε μελαχρινή κοψιά, ως επαναστατημένη αμαζόνα Κάτνις, η ομορφούλα Jennifer Lawrence, επανέρχεται στις οθόνες, αυτή τη φορά στο τρέιλερ του φοβιστικού θρίλερ, House At The End Of The Street. Φυσικά πρόκειται για μια ακόμη περιπέτεια τρόμου, που στην θεματική της περιλαμβάνει ένα σπίτι, ανάμεσα στους τέσσερις τοίχους του οποίου συμβαίνουν παράξενα και ανεξήγητα περιστατικά. Ένα σπίτι στην ύπαιθρο που η πρόσφατα διαζευγμένη Σάρα, μαζί με την εικοσάχρονη κόρη της Ελίζα, έβλεπαν ως μοναδική διέξοδο από την μίζερη καθημερινότητα του και ως απαρχή μιας καινούργιας καλύτερης ζωής, ατυχώς όμως τα δραματικά γεγονότα διέψευσαν τις προσδοκίες τους. Συν όλα αυτά, η σχέση που θα αναπτύξει η μικρή με τον όμορφο συνομήλικο γείτονα της, θα περάσει κι αυτή δοκιμασία, από την στιγμή που θα αποκαλυφθεί πως εκείνος είναι ο μοναδικός επιζώντας από την εν ψυχρώ σφαγή που προκάλεσε η αδελφή του στην οικογένεια τους. Όχι ότι το θέμα της ταινίας που υπογράφει ο άσημος Mark Tonderai, διακρίνεται από κάποια πρωτοτυπία, η παρουσία της αγαπημένης ενζενί στον βασικό ρόλο, αποτελεί έναν κάποιο σημαντικό λόγο, για να δώσει ο θεατής σημασία στο θριλεράκι, που αναμένεται να κάνει παγκόσμια πρεμιέρα της πρώτη ημέρα του Σεπτέμβρη.


Εκτός από την Lawrence, θέση στο καστ κατέχει και ο Max Theriot, υποδυόμενος τον αινιγματικό της γείτονα / αγαπημένο, ενώ στην θέση της μαμάς της, υποδεχόμαστε μετά από την περσινή επανεμφάνιση στα Piranha, την Elizabeth Shue, το ξανθό εκείνο μπεμπάκι δηλαδή του Cocktail και (κυρίως) του Karate Kid, που κάποτε έφτασε και μια ανάσα από το Όσκαρ χάρη στην έξοχη παρουσία της στο Leaving Las Vegas...

Στις δικές μας αίθουσες? Το φθινόπωρο του 2012...


Περισσότερα... »

Εδώ και περίπου ένα χρόνο, πλανιόταν στον αέρα η περίπτωση ενός σίκουελ της τεράστιας επιτυχίας της κωμωδίας Twins, που στα 1988 είχε παρουσιάσει ο Ivan Reitman, ως την γλαφυρή εκδοχή των Dead Ringers, του στενού του φίλου David Cronenberg. Η Universal πλέον εμφανίζεται αποφασισμένη σε συνεργασία με την Montecito Picture Co. να προχωρήσει στο πρότζεκτ που θα ενώσει και πάλι το αταίριαστο αδελφικό ντουέτο των Arnold Schwarzenegger και Danny Devito, στο οποίο όμως δεν θα δώσει τον τίτλο Twins 2, αλλά Triplets, μιας και υπάρχει μια απίθανη ιδέα προσθήκης ενός ακόμη στελέχους στην φαμίλια, που αναμένεται να μπλέξει ακόμη περισσότερο την ήδη κωμική ιστορία. Κι αυτό γιατί τον τρίτο αδελφό, είναι σχεδόν βέβαιο πως θα υποδυθεί ο σε σταθερά καθοδική πορεία τον τελευταίο καιρό Eddie Murphy, παρότι έχει δηλώσει εσχάτως ότι δεν επιθυμεί πλέον να συμμετέχει σε οικογενειακού χαρακτήρα ανάλαφρες κομεντί. Δίχως άλλο όμως το ενδεχόμενο ενός τέτοιου Τρίδυμου reunion αποτελεί πρόκληση και για τους τρεις σημαντικούς χολιγουντιανούς αστέρες.

Περισσότερα... »