Movies Ltd

γράφει ο  gaRis (@takisgaris)

Τώρα τι να πεις και τι να μολοήσεις. Μας αφήνει η Tina η Turner, η ιαιά του ροκ στα 83 της - και αιωνία της η μνήμη. Βγάλε μια επανέκδοση του μπαϊόπικ του 1993 με παιχταρού Angela Bassett να συχωρέσουμε τα αποθαμένα της αξιοπρεπώς ρε μάστορη ναούμ. Ανταυτούνου, κοτσάρεις (συμπτωσάρα;) ομότιτλο ρομκόμ, κροσκάλτουρ υβριδικό που παλαντζάρει αναμεταξύτωνε σχολής Richard Curtis και αυτών της νεο-Νετφλιξιακής τάξης πραμάτων που στοχεύουν στο ρεπρεζεντέϊσον αλλοφύλων και αλλοθρήσκων στα στεγανά της πολιτικής ορθότητας. 

Οι προθέσεις εδώ ξεκάθαρες: Η γενιά του σουάιπ λεφτ, που τιντερο-γκραϊντεριάζεται στην αέναη (έως εντέλει ανιαρή) ξεπέτα, συναντά το γονικό, πατροπαράδοτο προξενιό του προκάτ γάμου γιατί οι στατιστικές είναι (λέει) καταλυτικές. Στην Ανγκλεταίρα το 55% των γάμων - από - έρωτα καταλήγει σε διαζύγιο, ενώ τα αρέηντζντ κοντά στο μόλις 5%. Το συζητάς ακόμα; Mommy Knows Best, χαζούλη.

O σεβάσμιος Shekhar Kapur είναι ο δημιουργός των δυο Elizabeth (1998, 2007) που έχει αφήσει ανεξίτηλη σφραγίδα με σφριγηλή σκηνοθεσία και το υποδειγματικό μιζ-αν-σεν. Για ρομ-κομεντάς δεν τουτόχα, αν και απότι αντιλαμβάνομαι το παρόν πρότζεκτ έχει να κάνει περισσότερο με τη Βρεττανή παραγωγό Jemima Goldsmith - Khan, κάποτε παντρεμένη με τον πρόσφατο παίχτη του κρίκετ και μέχρι πρόσφατα πρωθυπουργό του Πακιστάν Imran Khan. 

Πρώτο της ημι-αυτοβιογραφικό σενάριο λοιπόνε το What’s Love Got to Do with It, με πρωταγωνιστή τον εργένη γιατρό, γεννημένο στο Λονδίνο πακιστανό Kaz…Khan (Shazad Latif) που γίνεται πρωταγωνιστής του ντοκιμαντέρ της παιδικής του φίλης Zoe (Lily James) η οποία πελαγοδρομεί μεταξύ περιστασιακών ερωτικών σχέσεων, προς απογοήτευση της εύθυμης ζωντοχήρας- μητρός της Cath (η εντελώς ξοδεμένη εδώ Emma Thompson). 

H κάμερα καταγράφει το ταξίδι του Καζ από την πρώτη zoom γνωριμία με την επίδοξη νύφη-δια-προξενιού ως το κάζ-ο μετά πολλών ευτράπελων της κατάληξης, όπου τα κολλητάκια θα αντιληφθούν ό,τι ακριβώς ο νοήμων θεατής σακουλεύτηκε στο πρώτο δεκάλεπτο: Ο Έρως αναστέναζε όλα τούτα τα χρόνια μπροστά στα μούτρα τους. Το πρωταγωνιστικό μαλτικάλτσουραλ ντούο, φίλοι παλιοί κι εκτός οθόνης, διαθέτει γοητεία αλλά ουχί ερωτική χημεία. 

Η Lily James (Cinderella, Mamma Mia! Here We Go Again) ομορφαίνει κάθε ταινία όπου παίζει, ενώ ο Kapur το πηγαίνει το γράμμα σταθερά, γνωρίζει τους κώδικες, προσθέτει δράμα τόσο-όσο, οδηγώντας τις προσδοκίες στο πλέον ποθητό, τουτέστιν σεβασμός σε θρησκείες, κουλτούρες και παραδόσεις αλλά υπεράνω όλων η οικογενειακή ενότητα κι ένα τσικ πιο πάνω, η ατομική ολοκλήρωση. Χαμένη ευκαιρία, τιγκαρισμένο στη συμβατικότητά του, καλοφκιαμένο μα άτολμο, το What’s Love Got to Do With It, μοιάζει να ταλανίζεται από ισχυρές δόσεις πεζότητας μέσα στον ρομαντισμό του. Που αυτό δεν το λες ακριβώς ευτυχία αλλά τι τα θες-τι τα γυρεύεις, μήπως ο έρωτας είναι τίποτα άλλο παρά ένα πολυφορεμένο συναίσθημα; (Όπως θα τραγουδά από τον Παράδεισο πλέον το Τινάκι).