Movies Ltd

γράφει ο zerVo (@moviesltd)

Έχουν περάσει μπόλικες ώρες από την παρακολούθηση της δεύτερης μεγάλου μήκους δημιουργίας, της ταλαντούχας Φραντσέζας Lea Mysious (Ava). Κι ενώ έχω αποκρυπτογραφήσει τα πάντα από όσα εξιστορεί στον νου, θετικά και αρνητικά, ιδίως τα δεύτερα, δεν έχω ακόμη καταλήξει στο πως και το γιατί χρησιμοποίησε αυτό τον τίτλο. Οι Πέντε Διάβολοι. Μια προσεχτικότερη ματιά - που μου έφαγε αρκετό χρόνο εκνευρισμού, για να βγάλω άκρη - αποκαλύπτει πως πρόκειται για την μαρκίζα του κολυμβητικού κέντρου, που εκτυλίσσεται το στόρι. Η αλληγορία που ακριβώς υποβόσκει, δεν πιάνω. Και αυτό είναι το σημαντικότερο. Δεν την αντιστοιχίζω πουθενά και με ενοχλεί. Δεν ξεκινάμε καλά...

Σε κανονικές συνθήκες, η ζωής της μικρούλας Βικί, έπρεπε να είναι ανέμελη και χαμογελαστή, γεμάτη παιχνίδι και διασκέδαση αντάμα με τους συνομηλίκους της. Ανταυτού το μεγαλύτερο κομμάτι της καθημερινότητας της, προτιμά να το περνά μαζί με την μητέρα της, Ζοάν, τόσο στην πισίνα της φιλήσυχης κωμόπολης στους πρόποδες των κατάλευκων Άλπεων, σιμά στα Γαλλοελβετικά σύνορα, όσο και συνοδεύοντας την στις κολυμβητικές της ανησυχίες, στα παγωμένα νερά της λίμνης. Αιτία και αφορμή για να αποστρέφεται το σχολειό, αποτελεί η ανάρμοστη συμπεριφορά των συμμαθητών προς το πρόσωπο της, εξαιτίας του μαύρου χρώματος στο δέρμα της.

Η χαριτωμένη Βικί είναι παιδί μεικτού γάμου, μιας και ο πυροσβέστης πατέρας της, έχει ρίζες από την Σενεγάλη. Κι αυτή της την ιδιαιτερότητα πληρώνει, δεχόμενη το μπούλινγκ των άμυαλων παιδιών της γειτονιάς. Μια δύσκολη κατάσταση που θα εξελιχθεί σε ακόμη πιο περίπλοκη, όταν στο σπιτικό θα εμφανιστεί, μετά από δέκα χρόνια απουσίας, η θεία Ζουλιά, αδελφή του πατρός, που το άγνωστο παρελθόν της, θα σκορπίσει πολλά ερωτηματικά στην κοινή διαβίωση. Μέχρις ώτου τα καλά θαμμένα μυστικά όλων, θα αρχίσουν να βγαίνουν στην επιφάνεια, αποκαλύπτοντας το ποιόν όλων όσων περιβάλλουν την πιτσιρίκα.

Η οποία από την μεριά της διαθέτει ένα μοναδικό, σπάνιο, αλλά δύσκολα επεξηγήσιμο από τον ορθολογισμό χάρισμα. Μπορεί μέσα από τις μυρωδιές να αναγνωρίζει όχι μόνο προσωπικότητες και χαρακτήρες, αλλά και να μετατρέπεται σε ταξιδευτή του χρόνου, βιώνοντας σαν μέσα σε όνειρο, με ακρίβεια τις στιγμές που έχουν σημαδέψει το χθες. Άρα και το συμβάν, που σχεδόν όλοι γνωρίζουν στην μικρή πόλη, αλλά κανείς δεν μοιράζεται, ούτε του αρέσει να κουβεντιάζει. Και σίγουρα όλος ο κόσμος που τυλίγει την παιδούλα στον μικρόκοσμο της. Ο λιγομίλητος πατήρ, η ζορισμένη μάνα που αρέσκεται να φτάνει στα υποθερμικά όρια, η συνεργάτιδα στην πισίνα με τα αλλοιωμένα από ατύχημα χαρακτηριστικά, η θεία που με την παρουσία της και μόνο, έχει αναστατώσει τους πάντες!

Η θεματική ιδέα έχει ενδιαφέρον. Κι ένας ντιρέκτορας με όχι ανάκατη σκέψη, έχοντας τα εφόδια του σε παράταξη, την υπέροχη φωτογραφία του αλπικού τόπου και τις πειστικές ερμηνείες, θα σέρβιρε κάτι πιο εύπεπτο, σαφές σε νοήματα, σίγουρα αποφεύγοντας την παγίδα του time travel, που μάλλον σαν ανούσια προσθήκη μου φάνηκε. Αφού οι παρελθοντικοί βρόγχοι, με την μεταφυσική μέθοδο που σχηματίζονται στα βλέμματα της πιτσιρίκας, μικραίνουν την δραματουργία, που χάνει την δυναμική της μπροστά στο fuzzy σύστημα εξιχνίασης των γεγονότων. Μπουκαλάκια, μυρωδιές, αρώματα, λιποθυμιές, μια πέραν των φυσικών νόμων διαδικασία, χωρίς σοβαρή αλληλουχία στην πρόσμιξη των συστατικών της.

Η αλήθεια είναι πως η ρισκαδόρα απόφαση της τολμηρής σκηνοθέτιδας, στο να αναπτύξει την ιστορία της μέσω αυτού του εναλλακτικού, ανάκατου τρόπου αφήγησης, που μπερδεύει διαρκώς το άχρωμο σήμερα με το φλογερό χθες, προσθέτει όχι και λίγους αξιακούς πόντους στο σακούλι του τάλαντου. Όμως, είναι προφανές πως ενώ το πάθος και το τσαγανό ξεχειλίζει, απουσιάζει η πείρα και η γνώση για να κρατηθεί το γκέμι κατά πως πρέπει, για να μην ξεφύγει, τόσο πολύ, το πράγμα στην ανάδειξη της queer, ενοχικής αλήθειας. 

Τα χειλάκια της Adele για μια ακόμη φορά κλέβουν τις ματιές, ενόσω η φραντζεζογκρέκα μορφονιά εδραιώνει την ύπαρξη της ως πρωταγωνίστρια της προκοπής, σιμά μια δεκαετία μετά την σταρική της εκτόξευση στο Bleu. Είναι κι εκείνη που κρατά κατά κάποιο τρόπο με πιο ζέση τις ισορροπίες, στις ώρες που η μικρή co star της, ως λούπερ, δεν τα βγάζει πέρα, αποδίδοντας έναν ρόλο που δεν κατανοεί. Από τις κύριες αιτίες, που το Les Cinq Diables, μολονότι εμπρηστικά υποσχόμενο στην σεκάνς έναρξης, στην πορεία δεν κάλυψε ούτε τις μισές των προσδοκιών μου.