Ο Ήλιος του Μεσονυχτίου
του Scott Speer. Με τους Bella Thorne, Patrick Schwarzenegger, Rob Riggle, Quinn Shephard, Tiera Skovbye, Paul McGillion
Αυτή η νύχτα μένει...
του zerVo (@moviesltd) 
Αποκαλείται και νόσος των βαμπίρ και αποτελεί μια από τις πλέον σπάνιες παθήσεις που μπορεί να συναντήσει κανείς. Η επιστημονική της ονομασία είναι Μελαγχρωματική Ξηροδερμία και ορίζεται ως μια εκφυλιστική ασθένεια, που οφείλεται στην υψηλή φωτοευαισθησία του οργανισμού του παθόντα και που αναπτύσσεται από τα πρώτα κιόλας χρόνια της ζωής του. Συνέπεια τούτου είναι ερχόμενος σε άμεση επαφή με το ηλιακό φως, εκτός από τις αλλοιώσεις που ενδέχεται να προκαλέσει στο δέρμα η αυτοσωματική ετούτη ανωμαλία, μπορεί να προχωρήσει και στην καταστροφή ζωτικών οργάνων, με ακόμη τραγικότερες συνέπειες. Αφορμή για να πληροφορηθούμε δυο πράγματα παραπάνω για την αραιότατα απαντημένη ασθένεια X.P. υπήρξε το νεανικό αισθηματικό δράμα Ο Ήλιος του Μεσονυχτίου (Midnight Sun), που τραβάει απρόσκοπτο στο διάβα που χάραξαν πανομοιότυποα δακρύβρεχτες ρομαντικές στιγμές, επιπέδου The Fault In Our Stars και Me Before You...
Χτυπημένη από τα μικράτα της από την αρρώστια Xeroderma Pigmentosum, η ελάχιστα πριν την ενηλικίωση της Κέιτι Πράις, παρακολουθεί τον κόσμο, υποχρεωτικά πίσω από τα στόρια του παραθύρου της, προκειμένου να μην την δουν ποτέ οι ηλιακές ακτίνες και επιδεινώσουν την ήδη επιβαρυμένη υγεία της. Σε αυτό το αγωνιώδες μεγάλωμα της, πάντοτε στο πλευρό της έχει τον λατρεμένο της πατέρα, που κάνει τα πάντα προκειμένου να μην λείψει το ελάχιστο από την θυγατέρα του, μέσα στην απομόνωση των τεσσάρων τοίχων που περνά την ημέρα της. Οι νύχτες πάντως, που ο ζωοδότης εξαφανίζεται, ανήκουν ολοκληρωτικά στην χαμηλών τόνων και ντροπαλή, ελέω της απουσίας κοινωνικής ζωής, πιτσιρίκα, που αρέσκεται κάτω από το φως του φεγγαριού να γρατζουνάει την κιθάρα της, τραγουδώντας για τους περαστικούς ταξιδιώτες του τοπικού σιδηροδρομικού σταθμού.
Εκεί που θα την συναντήσει μια τέτοια βραδιά, ο μορφονιός του σχολείου (που εκ του μακρόθεν αποφοίτησε και η Κέιτι) Τσάρλι, που δίχως να γνωρίζει το παραμικρό για την ιδιαιτερότητα της κατάστασης της θα την συμπαθήσει αρχικά και σταδιακά θα δείξει ένα ξεχωριστό ερωτικό ενδιαφέρον για εκείνη. Το αντίστροφο άλλωστε από την μεριά της κοπέλας, ίσχυε πάντοτε καθώς για χρόνια πολλά τον παρατηρούσε αόρατη από την σκιά της σκοπιάς της, με τα βέλη του φτερωτού θεού να είναι για τα καλά καρφωμένα στην καρδιά της.
Δεν χρειάζεται φυσικά να αναφερθώ στο τι συμβαίνει στην πορεία και για το ποια είναι η εξέλιξη του ειδυλλίου ανάμεσα στο έφηβο κοριτσόπουλο και το συνομήλικο της αγόρι, ειδικά από την στιγμή που οι ψυχές τους θα ενωθούν, αλλά η μοίρα θα ορίσει το δικό της διαφορετικό φινάλε γι αυτή την αγάπη δυνατή που θα γεννηθεί με τόσες ελπίδες και όνειρα. Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, μετά το πέρας του ρομάντζου που λαμβάνει χώρα στις παραλιακές περιοχές της αμερικάνικης μεσοδύσης, έψαξα την λίστα των συντελεστών του, υπερ σίγουρος πως ανάμεσα τους θα διέκρινα στην σύνταξη του σεναριακού σπινθήρα το όνομα του πολύ Nicholas Sparks, που δεν έχει αφήσει ούτε μισό χολιγουντιανό έρωτα να ευδοκιμήσει. Έσφαλα, όχι όμως επί της αρχής, αφού το θέμα είναι κομμένο και ραμμένο σε πατρόν φτιαγμένο από τα μέτρα του σχεδιαστή του The Notebook, ορίζοντας ακόμη μια εναλλακτική εκδοχή του απόλυτου φιλμικού προωθητή της zewasoft από το μιλένιουμ και μετά.
Στην πραγματικότητα, για όσους δεν είναι εξοικειωμένοι με το ασιανό σινεμά, η ταινία αποτελεί ριμέικ του Γιαπωνέζικου από το 2006 φιλμ Taiyo No Uta, που αποτέλεσε μεν σούπερ επιτυχία στην χώρα του ανατέλλοντος ήλιου, όχι όμως και μακρύτερα της, με συνέπεια το όχι και πολύ γνωστό διεθνώς στόρι να χρησιμοποιήσει εδώ ο σκηνοθέτης Scott Speer, βιντεοκλιπάς με θητεία στο σινεμά σε κάποια επεισόδια του Step Up, για να κτίσει το δικό του δραματάκι με στόχο την συγκίνηση του τινέιτζερ, μάλλον κοριτσίστικου, κοινού του. Η ταινία δεν θα είχε την παραμικρή διαφοροποίηση στην αφήγηση της, από την προβλέψιμα αναμενόμενη όλων των άλλων, αν στο τραπέζι δεν έπεφταν νότες και μελωδίες βγαλμένες από την έμπνευση της ταλαντούχας ανάγκα νυχτόβιας ασθενούς, που ορίζουν και τις πιο όμορφες στιγμές ενός ρηχού κι επίπεδου έργου, ως εμβόλιμα ρυθμικά σκετσάκια που ταράζουν το ολοένα και βυθιζόμενο στην στενοχώρια σκηνικό.
Δεν περιμένει φυσικά κανείς από ένα φιλμ σαν το όχι απαιτητικό Midnight Sun κάτι το ξεχωριστό για να αναφερθεί στις ερμηνείες των πρωταγωνιστών του, που όμως για διαφορετικούς λόγους ο καθένας εκ της βασικής δυάδας χρήζει μνείας. Αρχικά η μικρούλα των μόλις 21 Μαΐων Bella Thorne, σε μόστρα κατά δυο δεκαετίες νεαρότερης κοκκινομάλλας Chastain, δεν είναι κακή, αντιθέτως φορά πάνω της την (αβανταδόρικη) ζακετούλα της εξασθενημένης νεαράς και την ντύνεται αξιοπρεπώς, φροντίζοντας να επιδείξει και ψήγματα τραγουδιστικών ικανοτήτων, για τις οποίες ήδη έχει πάρει τιμητική διάκριση στο παρελθόν. Στο απέναντι πεζοδρόμιο ο νεαρός που μας συστήνεται με το μικρό όνομα Patrick, αλλά με το βαρύγδουπο επώνυμο Schwarzenegger, φυσικά και είναι ο μικρός υιός του Arnold, μα που πέρα της ομορφάδας του δεν έχει να επιδείξει κάτι το ξεχωριστό, σε σημείο που χωρίς αυτή την ληξιαρχική προώθηση, μάλλον δεν θα τον ήξερε κανείς. Τα μανινάκια πάντως που θα τιμήσουν το παρόν rom-dram και θα μείνουν ικανοποιημένα από όσα περιγράφει, είναι απόλυτα σίγουρο πως θα τα συγκινήσει!
Εκεί που θα την συναντήσει μια τέτοια βραδιά, ο μορφονιός του σχολείου (που εκ του μακρόθεν αποφοίτησε και η Κέιτι) Τσάρλι, που δίχως να γνωρίζει το παραμικρό για την ιδιαιτερότητα της κατάστασης της θα την συμπαθήσει αρχικά και σταδιακά θα δείξει ένα ξεχωριστό ερωτικό ενδιαφέρον για εκείνη. Το αντίστροφο άλλωστε από την μεριά της κοπέλας, ίσχυε πάντοτε καθώς για χρόνια πολλά τον παρατηρούσε αόρατη από την σκιά της σκοπιάς της, με τα βέλη του φτερωτού θεού να είναι για τα καλά καρφωμένα στην καρδιά της.
Δεν χρειάζεται φυσικά να αναφερθώ στο τι συμβαίνει στην πορεία και για το ποια είναι η εξέλιξη του ειδυλλίου ανάμεσα στο έφηβο κοριτσόπουλο και το συνομήλικο της αγόρι, ειδικά από την στιγμή που οι ψυχές τους θα ενωθούν, αλλά η μοίρα θα ορίσει το δικό της διαφορετικό φινάλε γι αυτή την αγάπη δυνατή που θα γεννηθεί με τόσες ελπίδες και όνειρα. Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, μετά το πέρας του ρομάντζου που λαμβάνει χώρα στις παραλιακές περιοχές της αμερικάνικης μεσοδύσης, έψαξα την λίστα των συντελεστών του, υπερ σίγουρος πως ανάμεσα τους θα διέκρινα στην σύνταξη του σεναριακού σπινθήρα το όνομα του πολύ Nicholas Sparks, που δεν έχει αφήσει ούτε μισό χολιγουντιανό έρωτα να ευδοκιμήσει. Έσφαλα, όχι όμως επί της αρχής, αφού το θέμα είναι κομμένο και ραμμένο σε πατρόν φτιαγμένο από τα μέτρα του σχεδιαστή του The Notebook, ορίζοντας ακόμη μια εναλλακτική εκδοχή του απόλυτου φιλμικού προωθητή της zewasoft από το μιλένιουμ και μετά.
Στην πραγματικότητα, για όσους δεν είναι εξοικειωμένοι με το ασιανό σινεμά, η ταινία αποτελεί ριμέικ του Γιαπωνέζικου από το 2006 φιλμ Taiyo No Uta, που αποτέλεσε μεν σούπερ επιτυχία στην χώρα του ανατέλλοντος ήλιου, όχι όμως και μακρύτερα της, με συνέπεια το όχι και πολύ γνωστό διεθνώς στόρι να χρησιμοποιήσει εδώ ο σκηνοθέτης Scott Speer, βιντεοκλιπάς με θητεία στο σινεμά σε κάποια επεισόδια του Step Up, για να κτίσει το δικό του δραματάκι με στόχο την συγκίνηση του τινέιτζερ, μάλλον κοριτσίστικου, κοινού του. Η ταινία δεν θα είχε την παραμικρή διαφοροποίηση στην αφήγηση της, από την προβλέψιμα αναμενόμενη όλων των άλλων, αν στο τραπέζι δεν έπεφταν νότες και μελωδίες βγαλμένες από την έμπνευση της ταλαντούχας ανάγκα νυχτόβιας ασθενούς, που ορίζουν και τις πιο όμορφες στιγμές ενός ρηχού κι επίπεδου έργου, ως εμβόλιμα ρυθμικά σκετσάκια που ταράζουν το ολοένα και βυθιζόμενο στην στενοχώρια σκηνικό.
Δεν περιμένει φυσικά κανείς από ένα φιλμ σαν το όχι απαιτητικό Midnight Sun κάτι το ξεχωριστό για να αναφερθεί στις ερμηνείες των πρωταγωνιστών του, που όμως για διαφορετικούς λόγους ο καθένας εκ της βασικής δυάδας χρήζει μνείας. Αρχικά η μικρούλα των μόλις 21 Μαΐων Bella Thorne, σε μόστρα κατά δυο δεκαετίες νεαρότερης κοκκινομάλλας Chastain, δεν είναι κακή, αντιθέτως φορά πάνω της την (αβανταδόρικη) ζακετούλα της εξασθενημένης νεαράς και την ντύνεται αξιοπρεπώς, φροντίζοντας να επιδείξει και ψήγματα τραγουδιστικών ικανοτήτων, για τις οποίες ήδη έχει πάρει τιμητική διάκριση στο παρελθόν. Στο απέναντι πεζοδρόμιο ο νεαρός που μας συστήνεται με το μικρό όνομα Patrick, αλλά με το βαρύγδουπο επώνυμο Schwarzenegger, φυσικά και είναι ο μικρός υιός του Arnold, μα που πέρα της ομορφάδας του δεν έχει να επιδείξει κάτι το ξεχωριστό, σε σημείο που χωρίς αυτή την ληξιαρχική προώθηση, μάλλον δεν θα τον ήξερε κανείς. Τα μανινάκια πάντως που θα τιμήσουν το παρόν rom-dram και θα μείνουν ικανοποιημένα από όσα περιγράφει, είναι απόλυτα σίγουρο πως θα τα συγκινήσει!
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 12 Απριλίου 2018 από την Odeon!
1 σχόλια:
Πολύ αυστηρή κριτική για πάρα πολύ ομορφη ταινία. Νομίζω ότι τραγική είναι η κριτική σας και όχι η ταινία
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική