Tom of Finland
του Dome Karukoski. Με τους Pekka Strang, Lauri Tilkanen, Jessica Grabowsky, Taisto Oksanen, Seumas Sargent, Niklas Hogner, Jakob Oftebro, Kari Hietalahti
Ναι, αλλά αγαπάμε τους Village People!
του Θόδωρου Γιαχουστίδη (@PAOK1969) 
Μια βιογραφία που προσεγγίζει την ομοφυλοφιλία... ακαδημαϊκά
Αυτή είναι η 7η μεγάλου μήκους ταινία που σκηνοθετεί ο γεννημένος στην Κύπρο (!!!) Φιλανδοαμερικανός Dome Karukoski και αποτελεί βιογραφική ταινία μιας παγκόσμιας queer περσόνας – συμβόλου. Η επόμενη ταινία του, το «Tolkien», θα είναι η πρώτη του αγγλόφωνη, επίσης βιογραφική, και θα αναφέρεται στο δημιουργό του «Άρχοντα των Δαχτυλιδιών», τον J.R.R. Tolkien...
Η ταινία Tom Of Finland αποτέλεσε την επίσημη πρόταση της Φιλανδίας για το φετινό ξενόγλωσσο Όσκαρ, παραγκωνίζοντας το «Η άλλη όψη της ελπίδας» του Aki Kaourismaki!
Η υπόθεση: Ο Touko “Tom” Laaksonen είναι ένας παρασημοφορημένος Φιλανδός στρατιώτης του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Η συνάντησή του με έναν όμορφο Ρώσο αλεξιπτωτιστή θα αποτελέσει την πρώτη απτή απόδειξη του ότι έλκεται από τους άντρες: είναι ομοφυλόφιλος. Μετά τον πόλεμο θα πάει να ζήσει με την ομοφοβική αδελφή του. Θα εργαστούν στην ίδια διαφημιστική εταιρία, όπου ο Τομ αναλαμβάνει το θέμα illustration. Κάτω από την επιρροή της αδελφής του ο Τομ δεν εκδηλώνεται, έως ότου εκείνη νοικιάζει ένα δωμάτιο στο σπίτι που μένουν, σε έναν χορευτή. Εκείνη ερωτεύεται τον χορευτή, το ίδιο όμως κάνει και ο αδελφός της. Και ο χορευτής διαλέγει τον Τομ.
Είναι μια εποχή όπου η ομοφυλοφιλία είναι ποινικά κολάσιμη στη χώρα. Ο Τομ ξεδίνει σχεδιάζοντας ασπρόμαυρα σκίτσα. Είναι τέχνη αυτό που κάνει; Είναι απλώς πορνό φαντασιώσεις; Ή μήπως είναι και τα δύο; Τα σκίτσα του γίνονται ανάρπαστα, δημοσιεύονται στο εξωτερικό και ο Τομ, πλέον γνωστός με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο «Tom of Finland» μετατρέπεται σε μια από τις πιο επιδραστικές, πρώιμες φιγούρες του κινήματος για τα δικαιώματα της LGBT παγκόσμιας κοινότητας.
Η άποψή μας: Λοιπόν, πλησιάζω τα 50, έχω μεγαλώσει, θεωρητικά έχω ωριμάσει, προσπαθώ να είμαι όσο το δυνατόν πιο ανοιχτόμυαλος, να μην εμφορούμαι από στερεότυπα και από αγκυλώσεις, αλλά ταινίες όπως τούτη εδώ με κάνουν να νιώθω άβολα. Ψέματα να πω; Το «Tom of Finland» παραήταν γκέι για τον υπογράφοντα. Πολύς in your face ομοερωτισμός. Καμία σχέση με το «Moonlight», καμία σχέση και με το «Call me by your name», που και τολμηρές ταινίες είναι αλλά και απευθύνονται σε ένα ευρύτερο κοινό, σε όλους τους θεατές, καθώς αισθητικά, συναισθηματικά, κινηματογραφικά, έχουν ενδιαφέροντα πράγματα να πουν. Στην ταινία από τη Φιλανδία θα βαρεθείτε (ή θα γουστάρετε) να βλέπετε άντρες να φιλιούνται, άντρες να χαμουρεύονται, άντρες να φοράνε δερμάτινα, άντρες να «φτιάχνονται» από σκίτσα ανδρών που φοράνε στενές στολές και διαγράφεται με ευμεγέθη λεπτομέρεια ο... ανδρισμός τους.
Το είχε δηλώσει εξάλλου και ο ίδιος ο βιογραφούμενος: «Αν δεν έχω στύση όσο ζωγραφίζω, τότε ξέρω ότι δεν είναι καλό». Εντάξει, χαριτωμένη τη λες τη σκηνή στο μπαρ, όπου γκέι άντρες βρέχουν πέη με αλκοόλ και κάνουν... cock-tail, τα οποία και καταπίνουν! Αλλά, τι να πω, δεν μπορώ να κρίνω την ταινία αντικειμενικά. Από την άλλη, λιγότερο συντηρητικοί θεατές σε σχέση με την αφεντομουτσουνάρα μου, θα θεωρήσουν την ταινία... λίγη. Ότι δεν τραβάει τα πράγματα στα άκρα, ότι δεν επικεντρώνεται στη σεξουαλική ζωή αυτού του ανθρώπου, ότι δεν είναι τόσο queer όσο θα έπρεπε, ότι μεγεθύνει ασήμαντα γεγονότα και εξαφανίζει ουσιαστικά σημαντικά, ότι προσεγγίζει το θέμα της ακαδημαϊκά!
Ας το κλείσουμε εδώ και όσοι πιστοί προσέλθετε!
Η υπόθεση: Ο Touko “Tom” Laaksonen είναι ένας παρασημοφορημένος Φιλανδός στρατιώτης του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Η συνάντησή του με έναν όμορφο Ρώσο αλεξιπτωτιστή θα αποτελέσει την πρώτη απτή απόδειξη του ότι έλκεται από τους άντρες: είναι ομοφυλόφιλος. Μετά τον πόλεμο θα πάει να ζήσει με την ομοφοβική αδελφή του. Θα εργαστούν στην ίδια διαφημιστική εταιρία, όπου ο Τομ αναλαμβάνει το θέμα illustration. Κάτω από την επιρροή της αδελφής του ο Τομ δεν εκδηλώνεται, έως ότου εκείνη νοικιάζει ένα δωμάτιο στο σπίτι που μένουν, σε έναν χορευτή. Εκείνη ερωτεύεται τον χορευτή, το ίδιο όμως κάνει και ο αδελφός της. Και ο χορευτής διαλέγει τον Τομ.
Είναι μια εποχή όπου η ομοφυλοφιλία είναι ποινικά κολάσιμη στη χώρα. Ο Τομ ξεδίνει σχεδιάζοντας ασπρόμαυρα σκίτσα. Είναι τέχνη αυτό που κάνει; Είναι απλώς πορνό φαντασιώσεις; Ή μήπως είναι και τα δύο; Τα σκίτσα του γίνονται ανάρπαστα, δημοσιεύονται στο εξωτερικό και ο Τομ, πλέον γνωστός με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο «Tom of Finland» μετατρέπεται σε μια από τις πιο επιδραστικές, πρώιμες φιγούρες του κινήματος για τα δικαιώματα της LGBT παγκόσμιας κοινότητας.
Η άποψή μας: Λοιπόν, πλησιάζω τα 50, έχω μεγαλώσει, θεωρητικά έχω ωριμάσει, προσπαθώ να είμαι όσο το δυνατόν πιο ανοιχτόμυαλος, να μην εμφορούμαι από στερεότυπα και από αγκυλώσεις, αλλά ταινίες όπως τούτη εδώ με κάνουν να νιώθω άβολα. Ψέματα να πω; Το «Tom of Finland» παραήταν γκέι για τον υπογράφοντα. Πολύς in your face ομοερωτισμός. Καμία σχέση με το «Moonlight», καμία σχέση και με το «Call me by your name», που και τολμηρές ταινίες είναι αλλά και απευθύνονται σε ένα ευρύτερο κοινό, σε όλους τους θεατές, καθώς αισθητικά, συναισθηματικά, κινηματογραφικά, έχουν ενδιαφέροντα πράγματα να πουν. Στην ταινία από τη Φιλανδία θα βαρεθείτε (ή θα γουστάρετε) να βλέπετε άντρες να φιλιούνται, άντρες να χαμουρεύονται, άντρες να φοράνε δερμάτινα, άντρες να «φτιάχνονται» από σκίτσα ανδρών που φοράνε στενές στολές και διαγράφεται με ευμεγέθη λεπτομέρεια ο... ανδρισμός τους.
Το είχε δηλώσει εξάλλου και ο ίδιος ο βιογραφούμενος: «Αν δεν έχω στύση όσο ζωγραφίζω, τότε ξέρω ότι δεν είναι καλό». Εντάξει, χαριτωμένη τη λες τη σκηνή στο μπαρ, όπου γκέι άντρες βρέχουν πέη με αλκοόλ και κάνουν... cock-tail, τα οποία και καταπίνουν! Αλλά, τι να πω, δεν μπορώ να κρίνω την ταινία αντικειμενικά. Από την άλλη, λιγότερο συντηρητικοί θεατές σε σχέση με την αφεντομουτσουνάρα μου, θα θεωρήσουν την ταινία... λίγη. Ότι δεν τραβάει τα πράγματα στα άκρα, ότι δεν επικεντρώνεται στη σεξουαλική ζωή αυτού του ανθρώπου, ότι δεν είναι τόσο queer όσο θα έπρεπε, ότι μεγεθύνει ασήμαντα γεγονότα και εξαφανίζει ουσιαστικά σημαντικά, ότι προσεγγίζει το θέμα της ακαδημαϊκά!
Ας το κλείσουμε εδώ και όσοι πιστοί προσέλθετε!
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 25 Ιανουαρίου 2018 από την Filmcenter Τριανόν
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική