WHIPLASH

Είμαι ευγνώμων. Ευτυχής γιατί είμαι ζωντανός. Το αυτοκινητιστικό όπου η πρώτη τράκα σε φέρνει σβούρα, καραμπόλα πάσα στη δεύτερη κι από κει τούμπα στο οδόστρωμα, αιωρούμενος από τη ζώνη ασφαλείας. Ούτε γρατζουνιά – κι ας έκανε η πυροσβεστική κομμάτια το τζιπ για να με βγάλουν. Δυο μέρες μετά οι μυϊκοί πόνοι (το λένε whiplash) μου θυμίζουν ότι όλα έχουν αλήθεια συμβεί, η χρονιά φεύγει γιορτάζοντας 9 χρόνια γάμου με τον φύλακα - άγγελό μου (η Μαριάνθη), ατενίζοντας στοργικά το θείο offspring (η Τίνα) να μου γνέφει χαμογελαστά πως φτάσαμαν στη στιγμή που τα καλύτερα του 2015 έρχονται παρελαστά, έτοιμα να δικαιώσουν άλλη μια χρονιά που σβήνει κινηματογραφικά. Έρχονται τα οσκαράκια, οι μαντεψές και οι έντονες συγκίνησες. Τι κι αν νοιώθω ακόμη εντός του trance, σα τον Jeff Bridges στο Fearless, να λοιπόν ποια καρέ με σαγήνευσαν το 2015, πιότερο ως αφορμή για επαναθέαση, καθότι τέτοιες λίστες δεν έχουν καμιά χρησιμότητα αν δεν προτείνουν σινεμά διαφορετικό, ως θέση και πρόταση, προσιτό όσο και ρηξικέλευθο:

Inside Out Best Of 2015

2015 TOP 10 FILMS

10. Cinderella - Disney-κή μαγεία με Sir Kenneth μαστοριά
9. Steve Jobs – Βίος στα Καμαρίνια του Jobs στον κατά Σόρκινα Μακμπέθ
8. Sicario – Ο Καναδός ανοίγει με τα πόδια την πόρτα του Hollywood σφίγγοντας την ταυτότητά του στα δόντια
7. Mad Max: Fury Road – Ο καλύτερος, (α)χειροποίητος Max, με τρέλα και καμένα λάδια στις μηχανές
6. Anomalisa – Ο σπαραχτικά αυτοεξομολογητικός Kaufman αποφλοιώνει το θρήνο της μέσης ηλικίας
5. Beasts of No Nation – Ατρόμητο σινεμά-πολεμιστής που αποδελτιώνει γενναία τον τρόμο της έννοιας boy soldier
4. Ex Machina – Οξυδερκές sci-fi που θέτει τα σωστά ερωτήματα για να πραγματευτεί την ιερότητα της ατομικής ελευθερίας
3. Spotlight – Πανέντιμο χρονικό δημοσιογραφικής δράσης για την ιερότητα της αποκατάστασης δικαιοσύνης. Η δύναμη της σεμνότητας
2. The Revenant – Η εκδίκηση ως ρεζερβουάρ της επιβίωσης και το μακάβριο ως νομοτέλεια στην άγρια φύση. Χάρμα ιδέσθαι
1. Inside Out – Pixar πρώτης διαλογής με κατάδυση στη νοήμονα ψυχή της παιδικής αθωότητας. Τόσο αληθινά οικείο που σου κόβει την ανάσα από τους κρουνούς νοσταλγίας που σε περιλούζουν cineσθήματα.

Τιμητική Αναφορά (χωρίς σειρά): Tangerine, Creed, Son of Saul, The Big Short, Amy, Listen To Me Marlon, Far From the Madding Crowd, Mommy.

Ενδεχομένως να σου αρέσανε άλλα περισσότερο. Good for you. Όχι απλά δε με ενοχλεί, μα σε επιδοκιμάζω κιόλας. Δεν είμαστε παρά χρόνος. Κερδισμένος ή χαμένος. Σου εύχομαι μέσα από την καρδιά άπλετο κερδισμένο – και δη κινηματογραφικό – χρόνο μέσα στο 2016. Στιγμές στολισμένες μαγεία, μάτια νοτισμένα από τη βροχή της σώψυχης ανάτασης. Συγκινήσου, αφουγκράσου, σιγουρέψου πως το καλό πράμα βρίσκεται ολούθε, άνοιξε το αισθητήριο στη διαπασών και άδραξέ το. Κι έτσι τούτη δα θα είναι (επιτέλους) η χρονιά σου.

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η δική σου κριτική