Ο Άνδρας που Αγαπήθηκε Πολύ (L'Homme qu'on aimait trop) PosterΟ Άνδρας που Αγαπήθηκε Πολύ

του André Téchiné. Με τους Guillaume Canet, Catherine Deneuve, Adèle Haenel, Jean Corso, Judith Chemla, Pierre Michiels


Κονσιλιέρε Πλέιμπόυ...
του zerVo (@moviesltd)

Ελάχιστες υποθέσεις, όχι απλά στα Γαλλικά, μα στα παγκόσμια δικαστικά χρονικά, έχουν καταγραφεί ως πιο πολύπλοκες, πολυετείς και δυσεπίλυτες όπως η περιβόητη Agnelet Case. Μια δίκη που οριστικά και αμετάκλητα κρίθηκε, ούτε λίγο, ούτε πολύ, 37 ολόκληρα χρόνια μετά την εξαφάνιση του θύματος, το οποίο ουδέποτε βρέθηκε παρόλες τις γιγάντιες προσπάθειες δύο κρατών κι ενώ τα μέλη των αντίδικων οικογενειών, συνετρίβησαν οικονομικά, ψυχικά και σε αρκετές των περιπτώσεων, άλλαξαν την στάση τους, προς ιδιαίτερα προσφιλή και αγαπημένα τους πρόσωπα. Με αυτό το πραγματικό δικαστικό θρίλερ, που κράτησε ένταση την κοινή γνώμη της τρικολόρ (ειδικά της υψηλότερης) κοινωνίας, ασχολείται το (όχι αναλόγου σασπένς) νέο φιλμ του βετεράνου σκηνοθέτη της φημισμένης νουβέλ βαγκ περιόδου Andre Techine.

Ο Άνδρας που Αγαπήθηκε Πολύ (L'Homme qu'on aimait trop) Wallpaper
Προερχόμενη από ένα οδυνηρό διαζύγιο κι έχοντας περάσει τα τελευταία έτη της ζωής της στην απόμακρη Αφρική, η νεαρή και άμαθη Ανιές, θα επιστρέψει στα πάτρια εδάφη, στην Κυανή Ακτή, αναζητώντας την βοήθεια της αριστοκράτισσας και ιδιοκτήτριας καζίνο στην πόλη της Νίκαιας μητέρας της, Ρενέ Λε Ρου. Με τα χρήματα της κληρονομιάς από τον πατέρα της, θα πραγματοποιήσει το όνειρο της, ανοίγοντας ένα εξειδικευμένο βιβλιοπωλείο και συνάμα θα συμμετάσχει στο διοικητικό συμβούλιο της οικογενειακής επιχείρησης, διαχειριζόμενη το δικό της μικρό μερίδιο. Εκεί που θα γνωρίσει και θα ερωτευτεί τον γοητευτικό και δεδηλωμένο γυναικά, νομικό σύμβουλο της εταιρίας Μορίς Ανελέτ, που η φιλοδοξίες του να ανέβει στην ανώτερη βαθμίδα του διοικητικού συμβουλίου, τον σπρώχνουν να γίνει ανάρμοστα πιεστικός προς την αφεντικίνα του.

Πείσμα που θα αποδειχθεί εντέλει εις βάρος του, καθώς η πεπειραμένη επιχειρηματίας, ακόμη κι αν βρίσκεται μπροστά σε οικονομικό αδιέξοδο και νιώθει καυτό το φάσμα της χρεωκοπίας, δεν θα διστάσει να τον απορρίψει από την θέση του CEO, με συνέπεια εκείνος να κτίσει αργά και μεθοδικά ένα σχέδιο εκδίκησης και αφανισμού της. Μοχλός πίεσης στο ανήθικο πλάνο του, η ίδια της η ερωτοκτυπημένη κόρη, που κυριευμένη από πάθος και πόθο, δεν θα διστάσει να προδώσει ακόμη και το ίδιο της το αίμα, με αντάλλαγμα τρία εκατομμύρια φράγκα. Ποσό ικανό να φτιάξει το αμφίβολο μέλλον της, ποσό ικανό, επίσης, να ξυπνήσει ακόμη πιο αλαζονικά όνειρα στην ψυχή του πλέιμπόυ κονσιλιέρε.

Για το συντριπτικά μεγαλύτερο κομμάτι της δίωρης ταινίας, ο χρόνος γυρίζει πίσω, στις αρχές της δεκαετίας του 70, εκεί που εκτυλίσσεται το ενδιαφέρον, τουλάχιστον από πλευρά ίντριγκας και δολοπλοκίας. Ρυθμοί κανονικοί χαρακτηρίζουν την αφήγηση, που δεν ανεβάζει ποτέ εντάσεις, φροντίζοντας να αναπτύξει όσο το δυνατόν περισσότερο τους χαρακτήρες που συνθέτουν το μοιραίο τρίγωνο. Του οποίου οι πλευρές που το συνθέτουν έχουν διπλή υπόσταση και αμφίδρομη κατεύθυνση προς κάθε γωνία. Μητέρα και αυστηρή εργοδότης η Μαντάμ Λε Ρου, κόρη και παγιδευμένη στον έρωτα της η μικρή Ανιές, δικηγόρος και δεινός εραστής ο Μορίς. Με την διαφορά πως οι θηλυκές πλευρές, εκφράζουν συναισθήματα ειλικρινή και αληθινά, ενώ εκείνη του δαιμόνιου αρσενικού, είναι διπρόσωπη, κίβδηλη και πανέτοιμη να συμμαχήσει ακόμη και με τον διάβολο (εδώ λέγε με και ιταλιάνικη αρπαχτική Μαφία) για να πετύχει την ματαιοδοξία της.

Η ματιά του Techine, όμως, λες και κάτι το διαφορετικό θα έμοιαζε με παραποίηση των δεδομένων, στέκει για όλη την ώρα προκλητικά ουδέτερη και απόμακρη από την τελική ετυμηγορία του δικαστηρίου, εφόσον εξιστορεί τα πραγματικά στοιχεία με τρόπο τέτοιο που να μην νοιάζει εντέλει κανέναν, για το ποιος και αν δολοφονήθηκε, ποιος και αν στάλθηκε στο φρέσκο, ποιος και αν κατακερματίστηκε εσωτερικά, στην απώλεια του παιδιού του. Όταν στο τελευταίο τέταρτο το στόρι οδηγείται πίσω από τις πόρτες του μεγάρου της Θέμιδας, κατά την διάρκεια της πρώτης (αθωωτικής) ακροαματικής διαδικασίας, είναι πλέον αργά για να αλλάξει το τέμπο και το έργο κλείνει την γραμμική του διαδρομή, αφήνοντας τον θεατή με την εύλογη απορία, πως θα μπορούσε να παρακολουθήσει ένα πολύ πιο γρήγορης πλοκής, american type δικαστικό θρίλερ.

Είναι η έβδομη φορά που ο Techine συνεργάζεται στην καριέρα του με την ιέρεια του γαλλικού σινεμά Catherine Deneuve, που πλέον απλά και μόνο με την παρουσία της, δίνει άλλη, τεράστια αίγλη σε οτιδήποτε κινηματογραφικό. Η Μεγάλη Κυρία της οθόνης, με στυλ πριγκιπικό και άνεμο αυτοκράτειρας, αποδίδει έναν ρόλο φτιαγμένο για τα (ηλικιακά) μέτρα της και δεν είναι τυχαίο που παρότι σύντομα περνά ο χαρακτήρας της στο φόντο της αφηγηματικής εξέλιξης, όποτε εμφανίζεται εκ νέου, αλλάζει προς τα πάνω και το ερμηνευτικό επίπεδο. Καλή, αξιοπρεπής και κυρίως με μηδενική δυσκολία στο να τσαλακωθεί ούσα πανέμορφη ενζενί, η Adele Haenel, αποκάλυψη της χρονιάς για την φιλμικής βιομηχανία της Φρανκοφόν, αποδίδει χωρίς άγχος την δική της, προβληματική μέσα στην ερωτική φλόγα περσόνα. Αντίθετα δεν μπορώ να πω το ίδιο και για τον Guillaume Canet, που δείχνει άβολα μέσα στα εφαρμοστά κοστούμια του νομικού - ενδυματολογικά μου έφερε πολύ στον συνάδελφο του από τον Carlito's Way, Sean Penn - και ενώ υποδύεται τον πλέον αβανταδόρικο ρόλο της τρόικας, εντούτοις περιορίζεται στην τρίτη θέση του βάθρου.

Για πες: Το L'Homme Qu'on Aimait Trop, που διεθνώς είναι γνωστότερο με την μαρκίζα French Riviera, ίσως και ως All About My Daughter, χάνει την μεγάλη ευκαιρία να σταθεί ως ένα από τα ποιοτικότερα ευρωπαϊκά Courtroom Films, επιθυμώντας να παραμείνει πιστό στην δραματική φόρμα της μελέτης χαρακτήρων. Δεν κάνει ούτε κρύο, ούτε ζέστη η επιλογή του, απλώς πληροφορώντας τους αδαείς για όσα συνέβησαν μια φορά κι έναν καιρό στο Γαλλικό Νότο, δεν κάνει και την διαφορά που θα θέλαμε όμως...

Ο Άνδρας που Αγαπήθηκε Πολύ (L'Homme qu'on aimait trop) Rating




Στις δικές μας αίθουσες? Στις 6 Αυγούστου 2015 από την Rosebud 21

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η δική σου κριτική