TIFF 14 Live

by Takis Garis (@takisgaris)

THE TIFF14 Awards - The TWC Game

Ο πατέρας μου ήταν κατηγορηματικός εκεί πίσω στα αλησμόνητα 70s όταν στο θεμελιώδες ερώτημα «τι κάνει νιάου-νιάου στα κεραμίδια», απαντούσε εξίσου θριαμβευτικά «το παπούτσι παντοφλέ!». Όπερ έστι μεθερμηνευόμενο, η επικράτηση του The Imitation Game στη μάχη για το πρεστιζάτο People’s Choice Award ήταν ξεκαθαρισμένη υπόθεση τουλάχιστον για όσους ζήσαμε από κοντά τον παλμό του Φεστιβάλ. Για τους λίγους που δεν έχουν υπόψη το ρόλο που παίζει το TIFF ως προπομπός των Oscars, πάρτε λίγη μυρωδιά: Μετά από 36 χρόνια βραβεύσεων, το Τορόντο μπορεί να επαίρεται πως οι βραβευμένες από το κοινό του ταινίες έχουν βγάλει 122 οσκαρικές υποψηφιότητες, εκ των οποίων 12 για Καλύτερη Ταινία και 9 για Καλύτερο Ξενόγλωσσο Φιλμ. Οι 43 συνολικά υποψηφιότητες έχουν μεταφραστεί σε οσκαρικές νίκες, ενώ ειδικά στην κρισιμότερη κατηγορία της Καλύτερης Ταινίας το κοντέρ γράφει 5/12 (Chariots of Fire, American Beauty, Slumdog Millionaire, The King’s Speech και ο περσινός θριαμβευτής 12 Years A Slave).

The Imitation Game

Το The Imitation Game λοιπόν, biopic του Alan Turing, εφευρέτη αυτού που σήμερα είναι ο Η/Υ και άδικα εξοντωμένου/ντροπιασμένου από την βικτοριανών ηθών βρετανική κοινωνία ένεκα της ομοφυλοφιλίας του, είναι ο αδιαφιλονίκητος οδηγός με την έναρξη της φετινής οσκαρικής κούρσας κι αυτό μάλλον δεν είναι η είδηση. Είδηση είναι ο καταποντισμός του ευθέως ανταγωνιστή, του ετέρου biopic, The Theory of Everything, για τη ζωή του διασημότερου εν ζωή αστροφυσικού Stephen Hawking. Ούτε καν τρίτος στις προτιμήσεις του κοινού, παρά τον ντόρο που ομολογουμένως έγινε με την προβολή του εδώ. Περιφανής θρίαμβος για την The Weinstein Company (που διανέμει και το St. Viiincent που κατεγράφη στη λίστα των νικητριών ταινιών), η οποία ζητά την α λα The King’s Speech επάνοδο στον οσκαρικό χάρτη.

Αν και είναι σχετικά νωρίς (σε αντίθεση με το 2013) να μιλήσουμε για οσκαρικά φαβορί, υπάρχουν αρκετά ονόματα ανά βασική κατηγορία που έλαμψαν εδώ : Cumberbatch, Knightly, σενάριο, ταινία (The Imitation Game). Redmayne, Jones, σενάριο, ταινία (The Theory of Everything). Carell, Ruffalo, σενάριο, ταινία (Foxcatcher). Witherspoon, Dern (Wild). Mommy (Canada), Leviathan (Russia) στα Ξενόγλωσσα. Η αγαπημένη Julianne Moore που έσκισε στο Maps to the Stars αλλά μάγεψε στο Still Alice.

The Imitation Game

Πριν αποχαιρετήσω το τρίτο κατά σειρά ΤΙFF που είχα την ευλογία να καλύψω, να σημειωθεί ότι παρά την έλλειψη τρανταχτών ονομάτων φέτος στις πρεμιέρες του (βλ. Telluride αλλά περισσότερο NYFF), οι ιθύνοντες νόες Piers Handling και Cameron Bailey έδειξαν στη σημερινή τελετή ότι θα επιμείνουν στη γραμμή ξεκαθαρίσματος με τα μεγάλα studios ως προς το ζήτημα της αποκλειστικότητας των παγκοσμίων πρεμιέρων (ορθώς) με κάποιες παραλλαγές ωστόσο από του χρόνου (ορθότατα). Μη ξεχνάμε ότι τόσο το Slave πέρσι όσο και το Imitation φέτος πήραν το εναρκτήριο χρίσμα κατά Κολοράντο μεριά…

TIFF14 Awards
People's Choice Award: The Imitation Game, σκηνοθεσία Morton Tyldum

People's Choice Award, first runner-up: Learning to Drive, σκηνοθεσία Isabel Coixet

People's Choice Award, second runner-up: St. Vincent, σκηνοθεσία Theodore Melfi

People's Choice Documentary Award: Beats of the Antonov, σκηνοθεσία Hajooj Kuka

People's Choice Midnight Madness Award: What Do We Do in the Shadows, σκηνοθεσία Taika Waititi και Jemaine Clement

People's Choice Midnight Madness Award, first runner-up: Tusk, σκηνοθεσία Kevin Smith

NETPAC Award for World or International Asian Film Premiere: Margarita, with a Straw, σκηνοθεσία Shonali Bose

FIPRESCI Jury Prize for Best Special Presentation Film: Time Out of Mind, σκηνοθεσία Oren Moverman

FIPRESCI Critics Prize: May Allah Bless France!, σκηνοθεσία Abd Al Malik

Best Canadian Feature: Felix and Meira, σκηνοθεσία Maxime Giroux

Best Canadian First Feature: Bang Bang Baby, σκηνοθεσία Jeffrey St. Jules

Best Canadian Short Film: The Weatherman and the Shadow Boxer, σκηνοθεσία Randall Okita

Best International Short Film: A Single Body (19΄), σκηνοθεσία Sotiris Dounoukos (Με δύναμη από τη Μελβούρνη, ο μικρομηκάς Δουνούκος περιγράφει μια δυνατή ανδρική φιλία μέσα σε ένα…σφαγείο. Η Ελλάδα που αντιστέκεται – και αναγνωρίζεται).
gaRis

TIFF 14 ADVANCE ACCOUSTIC