Άβαλον

του Axel Petersén. Με τους Johannes Brost, Peter Carlberg, Léonore Ekstrand


Only the Strong Survive
του zerVo
Η Σκανδιναβία τελικά το στηρίζει με σθένος το σύνθημα "only the strong survive". Και μην πηγαίνει το μυαλό σου, ακούγοντας την λέξη δυνατός, σε τίποτα σωματαράδες γίγαντες παλαιστές. Ο παράς είναι η πραγματική ισχύς, που σου ανοίγει τις πόρτες διαφυγής, από κάθε αδιέξοδη κατάσταση. Το παρτακολουθήσαμε πρόσφατα στο θρίλερ Headhunters, το πως ο πλούσιος ξεγλιστρά σαν χέλι από τις παγίδες. Το είδαμε και στο γειτονικής προέλευσης, περισσότερο αλληγορικό υπαρξιακό δράμα όμως, Avalon, που αυτή την συλλογιστική του "φράγκα έχω και θα την σκαπουλάρω", παίζει διαρκώς σε πρώτο πλάνο καθόλη την εξέλιξη της ιστορίας του.

Δίπλα στην όμορφη παραλία του του θερέτρου του Μπάσταντ, σκοπεύει να στήσει ένα επιλεκτικό, χάι σοσάιτυ νάιτ κλαμπ, ο Γιάνε, ένας εξηντάχρονος μπον βιβέρ, άριστος γνώστης της νυχτερινής διασκέδασης, ως ένας από τους παλιότερους και διασημότερους διοργανωτές πάρτι. Λίγο πριν οι εργασίες ολοκληρωθούν κι ενώ τα πάντα έχουν μπει στην τελική ευθεία μέχρι το grand opening, ένα συγκλονιστικό δυστύχημα θα ανατρέψει τα σχέδια του. Οδηγώντας με ελάχιστη υπευθυνότητα την πανάκριβη κούρσα του, θα προκαλέσει τον θάνατο του Λιθουανού εργάτη - συντηρητή της βίλας του, ένα τραγικό συμβάν που προς στιγμήν θα τον φέρει σε κατάσταση απόγνωσης.

Τι κι αν ένας άνθρωπος - ευθύς και άμεσος ο συμβολισμός, λόγω της καταγωγής του, με την καταπατημένη φτωχή προλεταριακή τάξη - έχασε την ζωή του όμως. Ο φαφλατάς κολλητός του και η στην κοσμάρα της αδελφή του Γιάνε, εύκολα θα τον πείσουν να ξεφορτωθεί το πτώμα, τα υπάρχοντα του και τα εργαλεία του και όλα θα είναι όπως πριν. Ούτε γάτα ούτε ζημιά! Μα έλα όμως που ο φουκαράς από την Βαλτική είχε και κορίτσι κι εκείνο μέσα στην ανησυχία, θα αναζητήσει με έκδηλη αγωνία τα ίχνη του. Ουσιαστικά η Σουηδική παραγωγή που σκηνοθετικά υπογράφει ο Axel Petersen εστιάζει πάνω στον χαρακτήρα ενός άντρα που έχει περάσει το κατώφλι της τρίτης ηλικίας, μα στην πραγματικότητα βρίσκεται ψυχικά εγκλωβισμένος στις παλιές καλές ημέρες των 80s που ξέδινε στις πίστες των ντίσκο - εξαιρετική η fuzzy σεκάνς που ο "ήρωας" αποδρά υπό τους ήχους της μουσικής των Roxy Music - δίχως πολλές πολλές σκοτούρες στο μυαλό.

Για πες: Και εκεί ακριβώς βρίσκεται το ζόρι του Avalon, αφού δεν είναι ούτε μια αμιγής προσέγγιση ενός τραυματισμένου χαρακτήρα, που τελεί σε συναγερμό, ούτε όμως κι ένα αγωνιώδες αστυνομικό θρίλερ, που σχετίζεται άμεσα με την ανθρωποκτονία εξ αμελείας που προκάλεσε παλιμπαιδίζοντας ο εξηντάρης. Γνώριμη περσόνα του βορειοευρωπαϊκού σινεμά ο Johannes Brost - που φημίζεται στα μέρη του για το κολλητηλίκι του με τον Mick Jagger - δίνει το δικό μισοαριστοκρατικό - μισορόκ στυλ στην απόδοση του ρόλου του δίχως όμως εκφραστικές ακρότητες και μελοδραματισμούς, ενώ την παράσταση κλέβει η Leonore Ekstrand, που υποδύεται την αδερφή του, που ενώ καράβια χάνονται, εκείνη ρίχνει ζαριές και χτυπά τα πούλια με τέτοια άνεση, σαν να μην συμβαίνει τίποτα απολύτως. Πλούσια γαρ...






Στις δικές μας αίθουσες? Ακόμη δεν έχει προγραμματιστεί

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η δική σου κριτική