From Prada To Nada

του Angel Gracia. Με τους Camilla Belle, Alexa Vega, Luis Rosales


Ντιπ για ντιπ...νάδα!
του zerVo
Ευθύς εξαρχής, ο τίλος μου έκανε κάπως χαριτωμενίστικος, με το μέτριας έμπνευσης λογοπαιγνιάκι να με καθοδηγεί προς ένα τσιλιμπουρδίστικο rom com, όπου κάποιος εκ των ηρώων της ιστορίας, μάλλον θα διαθέτει σπανιόλικες ρίζες. Οι αρχικοί φόβοι, εξελίχθηκαν σε άγχος, όταν στα κρέντιτς, λίγο πριν την εμφάνιση του σκηνοθετικού ονόματος - τσάμπα η αναμονή, αφού δεν γνωρίζω κανέναν Angel Gracia - η νότα κάτω δεξιά, έκανε λόγο για μια ελεύθερη διασκευή του Sense And Sensibility... Όχι πάλι ρε φίλε, αυτή η Austen μπροστά μου, που επίσημα ή ανεπίσημα, έχει παρελάσει από τις μισές χολιγουντιανές ρομαντζαδούρες της τελευταίας δεκαετίας. Κι εκεί που ξεπερνώ, ας πούμε αναίμακτα την διαπίστωση του χιλιοειπωμένου τύπου ριμέικ, απολαμβάνω την κιτσο-απίθανη εισαγωγική σεκάνς, που αν είχα πληρώσει εισιτήριο, θα με οδηγούσε αυτομάτως στο γκισέ για να διεκδικήσω πίσω τον οβολό μου. Με τόκο!

Αδελφούλες, σε ηλικία της παντρειάς, έχουν καλομάθει στην χλιδάτη ζωή που τους προσφέρει ο πάμπλουτος - πρώην μετανάστης από τα νότια του Ρίο Γκράντε - μπαμπάς, μέχρι που εκείνος πέφτει σέκος, ελέω καρδιακού επεισοδίου, αφήνοντας τους για κληρονομιά, μόνο χρέη και υποχρεώσεις. Μοναδική λύση, για να μην βρεθούν στο δρόμο, να αφήσουν το υπερπολυτελές σπίτι τους, στους λόφους του Μπέβερλι, στα χέρια του ετεροθαλή αδελφού τους και της υπερφίαλης (ξανθιάς) γυναίκας του και να μετακομίσουν στην άλλη άκρη της Πόλης των Αγγέλων, στις φτωχικές ισπανόφωνες συνοικίες, ώστε να ζήσουν όπως όπως, μαζί με το σόι της θείας από το Μεξικό.

Αυτό δηλαδή αυτομάτως σημαίνει κοινωνική κατάπτωση, κι έτσι οι κορασίδες από εκεί που είχαν συνηθίσει σε λούσα, ακριβά αμάξια, κοσμοπολίτικες παρέες και ένα σωρό υπηρέτες και βαστάζους, τώρα καλούνται να προσαρμοστούν στην νέα σκληρή πραγματικότητα, όπως την ορίζει η αδειανή τσέπη. Κι αν για την μεγάλη και πιο συνεσταλμένη, πολύ γρήγορα η λύση της Μικρής Ευκαιρίας, της βρει μια ικανοποιητική δουλίτσα σαν ασκούμενη δικηγόρος, σε μεγάλη φίρμα του LA, για την μικρή και πιο φαντασμένη, απαιτείται μεγαλύτερη περίοδος χάριτος, εκτός κι αν σπάσει τα μούτρα της σε μελαχρινό, συμπατριωτάκι, ανίψι του Eric Estrada, που διαθέτει...λεπτά αισθήματα. Και κάπως έτσι κτίζεται η μοντέρνα εκδοχή της Λογικής και της Ευαισθησίας, σε μια φόρμα αμόρ αλά Μεχικάνα, που προϋποθέτει όλο εκείνο το πολύχρωμο, τραγουδιάρικο και βαθιά θρησκευόμενο σκηνικό των λατινοαμερικάνικων ηθών.

Για πες: Το πανηγυράκι όμως δεν τραβά ούτε για αστείο. Εκεί που πάει να αποκτήσει το From Prada To Nada, μια πιο γλαφυρή υπόσταση, εκεί μεταλλάσσεται και πάλι σε αισθηματικό μελό, απολύτου κοινοτυπίας και κλισέ. Κι εφόσον η σκηνοθετική καθοδήγηση, ούτε κάτι φρέσκο σκέφτεται, ώστε να παρουσιάσει κάτι εναλλακτικό, ξεχωριστό, ούτε όμως βοηθιέται από τις ερασιτεχνικού επιπέδου ερμηνείες των ενζενίδων Camilla Belle και Alexa Vega, το ρομαντικό κωμικο-ντράμεντι, ολοκληρώνεται στην ίδια ακριβώς ρηχή στάθμη της αφετηρίας του, με τις αζτέκες Μπάρμπι, να βρίσκουν επιτέλους τους Χουάν Χουάν των ονείρων τους. Νάδα και Παρανάδα συνεπώς...






Στις δικές μας αίθουσες, στις 9 Ιουνίου 2011 από την Audiovisual

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η δική σου κριτική