Το Χρονικό της Νάρνια: Ο Ταξιδιώτης της Αυγής

του Michael Apted. Με τους Georgie Henley, Skandar Keynes, Ben Barnes


Με αέρα ανανέωσης...
του zerVo
Όταν η Disney εγκατέλειψε - λογικά, λόγω της όχι υψηλής ανταπόκρισης, που είχε στο κοινό - το πρότζεκτ με τον τίτλο Τα Χρονικά της Νάρνια, ελάχιστοι πίστεψαν πως θα μπορούσε κάποια στιγμή να εμφανιστεί ξανά στην μεγάλη οθόνη, κάποια συνέχεια της σειράς μυθιστορημάτων του CS Lewis. Η Fox, όμως, το είδε λιγάκι διαφορετικά το πράγμα. Επένδυσε στον δεδομένα δυναμικό τίτλο, άλλαξε σκηνοθέτη, έπαιξε και με την λογική του τρισδιάστατου, έστω και του τροποποιημένου και όχι ορίτζιναλ τραβηγμένου και ρίχνει στην αγορά το προϊόν διαφοροποιημένο, θέτοντας εξαρχής νέους στόχους. Για το αν θα τραβήξει στα box office, δεν μπορώ να το προβλέψω. Ότι στα χέρια μας έχουμε το καλύτερο επεισόδιο του σίριαλ, έως τώρα, όμως, αυτό είναι δεδομένο...

Τα δύο μικρότερα αδελφάκια της οικογένειας Πέβενσυ, επιστρέφουν στον μαγικό κόσμο της Νάρνια, όπου πάνω στην τρικάταρτη κουβέρτα Dawn Treader, θα συναντήσουν ξανά τον Πρίγκιπα Κάσπιαν. Μαζί του θα ταξιδέψουν σε μια καινούργια περιπέτεια στα μαγευτικά νησιά της άγριας ανατολικής θάλασσας, έχοντας να αντιμετωπίσουν αμέτρητους εχθρούς, που διακυβεύουν την οντότητα της φανταστικής γης. Σκοπός της ατρόμητης συντροφιάς - που περιλαμβάνει και τον αστείο φοβητσιάρη εξάδελφο Γιουστάς - είναι να εντοπίσει που βρίσκονται τα επτά σπαθιά των αιχμάλωτων αρχόντων, προκειμένου να τα συλλέξουν όλα, για να τα παραδώσουν στον βασιλιά Ασλάν, ώστε να αντιμετωπίσει παντοδύναμος πλέον το Κακό.

Έχοντας δοκιμάσει ήδη στα δύο προηγούμενα τσάπτερ του, την τεχνική της πλήρους απεικόνισης του βιβλίου, με τα υπάρχοντα πλάνα αργού ρυθμού και πολυλογίας να σπάνε το τέμπο και συνεπώς και την δίψα των - νεαρής ηλικίας συνήθως - θεατών, η νέα παραγωγή, αποφάσισε να τονώσει το θέμα της, μεταγγίζοντας στα καρέ της ένταση και δράση, ξιφομαχίες και θαλάσσια τέρατα, εκτοξεύοντας έτσι την αγωνία στα ύψη. Φυσικά κυρίαρχο ρόλο παίζουν τα ψηφιακά ειδικά εφέ, που με εντυπωσιακό τρόπο δανείζονται στιγμές από τους Πειρατές της Καραϊβικής και τον Άρχοντα των Δακτυλιδιών, που καλύπτουν με τον εντυπωσιασμό τους τις εμφανείς σεναριακές τρύπες, αλλά και αποφεύγοντας τις κοιλιές, που είναι πιθανόν να βαρύνουν τον θεατή.

Για πες: Για να είμαι ειλικρινής, η επιλογή στο πρόσωπο του Michael Apted, δεν μου είχε προκαλέσει κάποια συγκίνηση στο άκουσμα της. Ενθυμούμενος όμως πως ο βετεράνος Βρετανός υπήρξε υπεύθυνος για μια από τις πιο περιπετειώδεις στιγμές του James Bond (The World Is Not Enough) δικαιολόγησα την εμμονή του στον έντονο και πολύχρωμο παλμό, που κακά τα ψέματα είναι και ο βασικός λόγος παρακολούθησης ενός νεανικού παραμυθιού. Αυτό που απομένει είναι να δούμε αν και κατά πόσο η επιλογή της Walden Media στο νέο στούντιο, θα αποδώσει θετικά και στο εισπρακτικό κομμάτι, κάτι που είναι και απαραίτητο ζητούμενο για την διατήρηση της σειράς στην ζωή...






Στις δικές μας αίθουσες, 9 Δεκεμβρίου 2010 από την Odeon