Σε αντίθεση με κάποιες άλλες χώρες που έχουν λησμονήσει από καιρό τις δύσκολες στιγμές που έζησαν και επιβιώνουν βουλιαγμένες στην ματαιοδοξία τους και πανηγυρίζοντας την μιζέρια τους, η περήφανη Χιλή ουδέποτε ξέχασε. Ο στρατιωτικός νόμος που επιβλήθηκε στην χώρα στις 11 του Σεπτέμβρη του 73 βουτώντας την πολύπαθη, μα όμορφη αυτή λατινοαμερικάνικη γωνιά στο σκοτάδι του Μεσαίωνα, έχει αφήσει το σημάδι της βαθιά στις ψυχές των σύγχρονων Χιλιανών. Κι αν ο θάνατος του βρικόλακα Pinochet το 2006, έβαλε ένα τέλος στην αιματηρή 16ετία, τα θύματα των μακάβριων πράξεων του, επιστρέφουν για να γράψουν το υστερόγραφο. Το πολιτικό δράμα με τον τίτλο Post Mortem και πατρίδα του το Σαντιάγκο, προσγειώθηκε στην Βενετία, για να κάνει παγκόσμια πρεμιέρα και να μπει στην διεκδίκηση του Λεόντειου βραβείου. Αν και οι βλέψεις του όπως φαίνεται είναι για ψηλότερα. Πολύ ψηλότερα! Επίκεντρο της ιστορίας, η αυτοψία του πτώματος του σοσιαλιστή ηγέτη Salvador Allende, που έπεσε νεκρός - επισήμως αυτόχειρας - στα σκαλοπάτια του προεδρικού μεγάρου, κατά την εισβολή των τεθωρακισμένων. Φρίκη και αποκάλυψη μαζί! Σημάδια που δεν έσβησαν ποτέ από το νου του φέρελπι σκηνοθέτη Pablo Larrain, που γεννήθηκε τρία χρόνια κατόπιν της επιβολής της junta: "Αν διαβάσει κανείς την αυτοψία του Προέδρου, που υπάρχει ελεύθερη παντού στο διαδίκτυο, θα εντοπίσει άμεσα ένα πανίσχυρο κείμενο. Στην ουσία δεν είναι η μεταθανάτια μελέτη ενός νεκρού άντρα, αλλά ολόκληρης της Χιλής. Το θέμα συγκλονίζει και θελήσαμε να το παρουσιάσουμε αυτούσιο, χωρίς παρεμβολές" υποστηρίζει ο 33χρονος δημιουργός.
Η εξέλιξη της ίντριγκας, πραγματοποιείται μέσα από την ματιά δύο απλών πολιτών, αμέτοχων στα συμβάντα, που δεν επιζητούσαν τίποτα περισσότερο από μια καλύτερη ζωή. Αυτός (Alfredo Castro) σαν υπάλληλος στο νεκροτομείο, εκείνη (Antonia Zegers) χορεύτρια του καμπαρέ. Την μοιραία μέρα του πραξικοπήματος είχε επιλέξει εκείνος να της εκφράσει την αγάπη του... "Ακόμη και αν δεν ζούσα εκείνη την τραγική περίοδο, τα ερωτηματικά για το τι ακριβώς συνέβη με τριγυρίζουν σαν φαντάσματα, όπως και τους περισσότερους συμπατριώτες μου, συνεχίζει ο Larrain. Δεν έχω καταλάβει τι συνέβη και είναι σαφές πως κάποιος λέει ψέματα. Τρεις χιλιάδες άνθρωποι εξαφανίστηκαν μυστηριωδώς και κανείς δεν έχει πληρώσει γι αυτό. Ο Pinochet πέθανε, ουσιαστικά ελεύθερος τέσσερα χρόνια πριν, έχοντας μια περιουσία 30 εκατομμυρίων δολαρίων. Οι βασανιστές κυκλοφορούν ατιμώρητοι. Εγώ θέλησα να γυρίσω τον χρόνο πίσω, όχι για να διορθώσω κάτι, αυτό άλλωστε είναι αδύνατον, αλλά για να υπενθυμίσω, να ανακινήσω μνήμες. Αν κάποιος πιστεύει πως η υπόθεση έκλεισε, πρέπει να είναι γελασμένος..."
