Αόρατος Συγγραφέας

του Roman Polanski. Με τους Ewan McGregor, Pierce Brosnan, Kim Cattrall, Olivia Williams

Ανόητος: Απαλλάσσεται!
του zerVo
Που να μην βρισκόταν και σε περιορισμό ο Πολωνός. Αν κατάφερε εξ αποστάσεως να κατευθύνει κατά τέτοιο άρτιο τρόπο την σκηνοθεσία του The Ghost Writer, δεν τολμώ να φανταστώ τι θα μου πρόσφερε, ελεύθερος σκέψης και βούλησης. Ο Polanski δίνοντας σημασία και στην παραμικρή λεπτομέρεια, παίρνει ως συνήθως το απόλυτο, ακόμη και από το πιο απλοϊκό πλάνο, στο κτίσιμο μιας πολιτικής ίντριγκας που θα σου αφήσει άπλετο χώρο να σκεφτείς και να προβληματιστείς. Τόσο για το ηθικό, όσο και για το πνευματικό υπόβαθρο εκείνων των ηγετών, που δίνουν εντολές και παίρνουν αποφάσεις, παίζοντας μονόπολη με πιόνια τους ανυποψίαστους πολίτες και (τι ειρωνεία?) ψηφοφόρους τους. Φωτογραφίζοντας μάλιστα έναν εξ αυτών, τον προτελευταίο κάτοικο της Λονδρέζικης Downing Street 10, κατηγορώντας τον σαν στυγνό και κυνικό εγκληματία πολέμου, που το μόνο που του αξίζει είναι το ξύλινο και άβολο εδώλιο στη Χάγη...

Μετά τον αναπάντεχο χαμό, του ανθρώπου που είχε κληθεί να βάλει μια τάξη στις θύμησες της διαδρομής, του πρώην πρωθυπουργού της Αλβιόνας, οι εκδότες του βιβλίου στην αναζήτηση του αντικαταστάτη του, θα καταλήξουν στο πρόσωπο ενός φιλόδοξου συγγραφέα, ικανότατου στην καταγραφή απομνημονευμάτων. 250.000 δολάρια! Διόλου ευκαταφρόνητος μισθός, απλά και μόνο για να συρράψεις αναμνήσεις από μια πλούσια καριέρα στο κόμμα των Εργατικών, από εθιμοτυπικές επισκέψεις στο Μπάκιγχαμ ή τον Λευκό Οίκο και να τις περιποιηθείς με τις απαιτούμενες συγκινησιακές σάλτσες, αναδεικνύοντας τον δημοφιλή πολιτικό σε σούπερ σταρ. Από την πρώτη στιγμή όμως ένα μουντό σύννεφο θα σκεπάσει την δράση του επαγγελματία γραφιά, όταν θα κληθεί να ταξιδέψει σε ένα ερημικό νησί των ανατολικών ακτών των ΗΠΑ, για να συναντήσει από κοντά τον τύποις αυτοεξορισθέντα, παλαίμαχο πλέον εκπρόσωπο των Labours.

Κατόπιν της βόμβας που θα εκστομίσει το πάλαι ποτέ πρωτοπαλίκαρο της κυβέρνησης, περί εντολής του Prime Minister για την διεξαγωγή βασανιστηρίων, κατά τη διάρκεια του πολέμου στη Μέση Ανατολή, θα πάρουν μπρος τα στοιχεία που που θα κτίσουν την έντονα χιτσκοκική ατμόσφαιρα, εκτοξεύοντας το θερμόιμετρο του σασπένς στα ύψη. Η πανταχού παρούσα μορφή του μυστηριωδώς νεκρού βοηθού, δίνει λαβή για να κατανοήσεις πως κάτι παράξενο είχε υποπέσει στην αντίληψη του. Ο περιορισμός της δράσης, στα λίγα τετραγωνικά χιλιόμετρα ενός αποκλεισμένου βράχου στον Ατλαντικό. Τα παζλ και τα ερωτηματικά που πέφτουν διαρκώς στο διάβα του συγγραφέα, που δρώντας σαν ντετέκτιβ θα επιχειρήσει να τα λύσει. Οι φωνές διαμαρτυρίας όλων εκείνων που έχασαν δικά τους πρόσωπα στην παράλογη μάχη, που ολοένα και εντείνονται. Η τηλεόραση και τα μίντια, που κάνουν την ήδη βαριά ατμόσφαιρα ακόμη πιο τεταμένη. Όλα αυτά τα υλικά ο Polanski τα τοποθετεί με ευλάβεια στο μαγικό του μίξερ, γυρνώντας τον διακόπτη στο 1, στο αργό, για να αναδευτούν σιγά σιγά, ώστε να τα κατανοήσεις πριν γίνουν πουρές και μπερδευτείς. Κι αυτή η σιγανή εξέλιξη, συνδυασμένη με την αγωνιώδη επιβλητική μουσική επένδυση, είναι που σε διαλύει, στην απόπειρα σου να ανακαλύψεις τι συνέβη, να λύσεις τον γρίφο πρώτος από όλους. Το φινάλε αποκαλυπτικό σαν κεφάλαιο από βιβλίο του Dan Brown, μέσα από ένα ιδιόμορφο τουίστ, ρίχνει φως στα γεγονότα, καθιστώντας για μια ακόμη φορά σαφές, ποιος έχει και αιώνια θα έχει, το πάνω χέρι...

Για πες: Έψαξα πολύ στο παρελθόν του Ewan McGregor για να θυμηθώ πότε άλλοτε υπήρξε τόσο εκφραστικός. Ποτέ! Ο Σκοτσέζος, έχοντας την Πολωνέζικη μπαγκέτα να τον καθοδηγεί, παίζει τον ματαιόδοξο συντάκτη, λες και έχει πίσω του εμπειρία μισού ερμηνευτικού αιώνα. Ούτε ο υπερφίαλος του Moulin Rouge, ούτε ο αόρατος του Cassandra's Dream. Σωστή η επικέντρωση του Polanski στην ουδέτερη, κουτοπόνηρη μα και σπιρτόζα ματιά του, μιας και ο Συγγραφέας Φάντασμα είναι το πρόσωπο βαρόμετρο για την εξέλιξη του θρίλερ. Σωστή και η περιστοίχιση του από γνώριμους συμπρωταγωνιστές, μελετημένους μέχρι ανάσας. Η τζειμσμποντική γοητεία του Ιρλανδού Brosnan μιξάρεται με ένα πιο γλαφυρό στυλ για να αναδείξει το φιλελεύθερο πνεύμα ενός (κατά τύχη) πολιτικού - (wanabe) καλλιτέχνη. Η κοφτή φλεγματική ομιλία σε συνδυασμό με την ξερακιανή κοψιά της Εγγλέζας Olivia Williams, συνθέτουν άψογα το πρόσωπο της υποτιθέμενα τίμιας γυναίκας του Καίσαρα. Η εκρηκτική Cattrall ως γραμματέας - ερωμένη, ο σπουδαίος Wilkinson σαν αινιγματικός καθηγητής του Κέμπριτζ, ο Hutton, o Belushi μέχρι και ο αιωνόβιος Eli Wallace, ορίζουν ένα σπάνιο καστ, που διαρκώς μέσα σου χειροκροτείς για την αληθινότητα του. Κρατώντας για τέλος το καλό μπιζάρισμα για τον μοναδικό puppet master Roman, έναν από τους σημαντικότερους δημιουργούς της ιστορίας, που όχι στην καλύτερη ψυχικά στιγμή της καριέρας του, δεν στέκεται σε λογικές δικαιολογίες, παρουσιάζοντας ένα διαμαντάκι, που υπό άλλες συνθήκες θα είχε καταγραφεί σαν ένα πραγματικό - κι όχι απλά στα λόγια - αριστούργημα...




Στις αίθουσες 18 Μαρτίου 2010 από την Odeon


0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η δική σου κριτική