He's like the wind... Από την Δευτέρα το απόγευμα, η καλύτερη δεκαετία της ζωής μου, έστειλε ακόμη ένα αστέρι που ανέδειξε στις μέρες της, να φωτίζει από ψηλά, από τον ουρανό. Ούτε ο καλύτερος ηθοποιός του κόσμου ήταν, ούτε ο πιο βραβευμένος. Ήταν όμως εκείνος που είπε πως "την Baby στην γωνιά δεν την βάζει κανείς", προστατεύοντας με τον Βρώμικο Χορό του, το κοριτσάκι του από την γονεϊκή της καταπίεση. 1987 ήταν, εγώ στην εφηβεία, το Dirty Dancing πρέπει να το είχα δει στο Αθήναιον, καμιά εικοσαριά φορές, άσε που εκείνο το LP, με το κατάλευκο χορευτικό εξώφυλλο, με τα μωβέ γράμματα, το είχε λιώσει μια ρημαδοκεφαλή, στο παμπάλαιο Stanton μου. Στα κλαμπάκια το Time Of My Life, έπαιζε ολόκληρο και άπαντες στην πίστα προσπαθούσαν να μιμηθούν τις χορευτικοερωτικές κινήσεις, που γέμιζαν τα πλάνα, μιας από τις πιο νεανικές κινηματογραφικές ιστορίες όλων των εποχών. Πρωταγωνιστής, ο Patrick, που με την ξανθιά του φράντζα, είχε κατακτήσει τις καρδιές όλων των συνομηλίκων μου τότες κι εγώ στην ματαιοδοξία μου τον αποκαλούσα "πρώτο μπόι" μπας και κερδίσω καμιά πίσω. Οι ημέρες δόξας για το παλικάρι που ξεκίνησε με όνειρα χίλια από το Τέξας για να κατακτήσει το Χόλιγουντ, μόλις είχαν ξεκινήσει.
Με τις πρώτες του ερμηνευτικές στιγμές, ως φαντάρος - ήρωας του Εμφυλίου στους υπερεπιτυχημένους Βόρειους και Νότιους, μπαίνει μέσω της τηλεόρασης σε κάθε σπίτι και η μορφή του γίνεται τόσο αγαπητή, που όλοι μιλάνε για τον γαλανομάτη Όρι Μέιν, με τα καλύτερα λόγια. Η συνέχεια έρχεται με φιλμάκια που αποθέωναν την επανάσταση της νεολαίας του 80 - όπως οι Outsiders που ανέδειξαν τον κορμό των αστέρων της εποχής και το Youngblood - κι έφτιαξαν ένα σημαντικό όνομα για τον Swayze, πριν ο Emile Ardolino, τον επιλέξει για τον ρόλο του Τζόνι Καστλ, χορευτή του καλοκαιρινού θέρετρου των πλουσίων, που την καρδιά του έκλεψε, η άμαθη μορφή μιας ημι-ανήλικης. Η πορεία του έχει πάρει για τα καλά την ανιούσα, οι επόμενες ταινίες του - Steel Dawn, Next Of Kin - κάνουν ικανοποιητικές εισπράξεις, μέχρι που ο Jerry Zucker, του δίνει την ευκαιρία να παίξει στο πιο δακρύβρεχτο μελό της τελευταίας εικοσαετίας. Στο φόντο παίζει το Unchain melody, εκείνη - η Demi στα καλά της - πλάθει πηλό για να ξεχάσει τον χαμό του κι εκείνος την πλησιάζει, φαντασμαγορική αδεία και την αγκαλιάζει. Το Ghost προκαλεί λίμνες κλάματος, που κανένα άλλο ρομάντζο δεν κατάφερε προσφάτως. Ο Swayze, βρίσκεται στο απόγειο της καριέρας του. Το People τον τοποθετεί στην λίστα των πιο όμορφων αντρών του κόσμου και το μέλλον του φαντάζει ρόδινο...
Τα 80s όμως τελειώνουν και μαζί τους παίρνουν όλες σχεδόν τις μόδες που γέννησαν στο πέρασμα τους. Ο Rourke ξεφτίζει, o Rob Lowe πέφτει σε κατάθλιψη, το Brat Pack χάνει σιγά σιγά την λάμψη του κι ο Patrick κάνει την μια λανθασμένη επιλογή μετά την άλλη. Μερικές μόνο εκλάμψεις - πρωταθλητής σέρφινγκ στο Point Break δίπλα στον Keanu, drug queen στο εναλλακτικό To Wong Foo, ρολίστας στον Donnie Darko - δεν είναι ικανές να επαναφέρουν την καριέρα του στα ύψη του παρελθόντος. Τελευταία φορά που τον είδα στο πανί, ήταν σε μια κωμωδία, μέτρια, το Keeping Mum, ο χρόνος να έχει αφήσει τα σημάδια στο πρόσωπο του και η παλιοαρρώστια ίσως...
Ο Πάτρικ Σουέιζ έφυγε από την ζωή την Δευτέρα, κτυπημένος από τον αγιάτρευτο καρκίνο. Δεν άφησε πίσω του καμιά απίθανη καλλιτεχνική κληρονομιά που θα συζητάμε για αιώνες. Δύο μόνο μεγάλες στιγμές. Δύο στιγμούλες, που στις ψυχές των σημερινών σαραντάρηδων, έχουν μείνει ανεξίτηλα χαραγμένες. Γι αυτό φίλε - εκ μέρους όλων μας - σε ευχαριστώ. Και σου εύχομαι καλό ταξίδι...
Με τις πρώτες του ερμηνευτικές στιγμές, ως φαντάρος - ήρωας του Εμφυλίου στους υπερεπιτυχημένους Βόρειους και Νότιους, μπαίνει μέσω της τηλεόρασης σε κάθε σπίτι και η μορφή του γίνεται τόσο αγαπητή, που όλοι μιλάνε για τον γαλανομάτη Όρι Μέιν, με τα καλύτερα λόγια. Η συνέχεια έρχεται με φιλμάκια που αποθέωναν την επανάσταση της νεολαίας του 80 - όπως οι Outsiders που ανέδειξαν τον κορμό των αστέρων της εποχής και το Youngblood - κι έφτιαξαν ένα σημαντικό όνομα για τον Swayze, πριν ο Emile Ardolino, τον επιλέξει για τον ρόλο του Τζόνι Καστλ, χορευτή του καλοκαιρινού θέρετρου των πλουσίων, που την καρδιά του έκλεψε, η άμαθη μορφή μιας ημι-ανήλικης. Η πορεία του έχει πάρει για τα καλά την ανιούσα, οι επόμενες ταινίες του - Steel Dawn, Next Of Kin - κάνουν ικανοποιητικές εισπράξεις, μέχρι που ο Jerry Zucker, του δίνει την ευκαιρία να παίξει στο πιο δακρύβρεχτο μελό της τελευταίας εικοσαετίας. Στο φόντο παίζει το Unchain melody, εκείνη - η Demi στα καλά της - πλάθει πηλό για να ξεχάσει τον χαμό του κι εκείνος την πλησιάζει, φαντασμαγορική αδεία και την αγκαλιάζει. Το Ghost προκαλεί λίμνες κλάματος, που κανένα άλλο ρομάντζο δεν κατάφερε προσφάτως. Ο Swayze, βρίσκεται στο απόγειο της καριέρας του. Το People τον τοποθετεί στην λίστα των πιο όμορφων αντρών του κόσμου και το μέλλον του φαντάζει ρόδινο...
Τα 80s όμως τελειώνουν και μαζί τους παίρνουν όλες σχεδόν τις μόδες που γέννησαν στο πέρασμα τους. Ο Rourke ξεφτίζει, o Rob Lowe πέφτει σε κατάθλιψη, το Brat Pack χάνει σιγά σιγά την λάμψη του κι ο Patrick κάνει την μια λανθασμένη επιλογή μετά την άλλη. Μερικές μόνο εκλάμψεις - πρωταθλητής σέρφινγκ στο Point Break δίπλα στον Keanu, drug queen στο εναλλακτικό To Wong Foo, ρολίστας στον Donnie Darko - δεν είναι ικανές να επαναφέρουν την καριέρα του στα ύψη του παρελθόντος. Τελευταία φορά που τον είδα στο πανί, ήταν σε μια κωμωδία, μέτρια, το Keeping Mum, ο χρόνος να έχει αφήσει τα σημάδια στο πρόσωπο του και η παλιοαρρώστια ίσως...
Ο Πάτρικ Σουέιζ έφυγε από την ζωή την Δευτέρα, κτυπημένος από τον αγιάτρευτο καρκίνο. Δεν άφησε πίσω του καμιά απίθανη καλλιτεχνική κληρονομιά που θα συζητάμε για αιώνες. Δύο μόνο μεγάλες στιγμές. Δύο στιγμούλες, που στις ψυχές των σημερινών σαραντάρηδων, έχουν μείνει ανεξίτηλα χαραγμένες. Γι αυτό φίλε - εκ μέρους όλων μας - σε ευχαριστώ. Και σου εύχομαι καλό ταξίδι...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική