Μπρούνο

του Larry Charles. Με τον Sacha Baron Cohen

Ένας στο σώμα, μυριάδες στην ψυχή!
του zerVo
Τον γουστάρεις, δεν τον γουστάρεις, ένα πράγμα πρέπει να παραδεχθείς Ο τύπος, στην στείρα από έμπνευση εποχή που διανύει το σύγχρονο σινεμά, είναι μια καινοτομία. Αυτό που κάνει, ο Βρετανός με το βαρύγδουπο ονοματεπώνυμο, θα μπορούσα να το αποκαλέσω ακόμη κι επανάσταση, αν δεν ακουγόταν τόσο πομπώδης η λέξη. Είναι πολύ πρώιμο όμως να κριθεί το έργο του Cohen. Κάποια στιγμή στο μέλλον, αν οι μισές ταινίες θα έχουν πάρει κάτι από την τεχνοτροπία του, τότε ναι, θα έχει αναγνωριστεί, θα τα χει καταφέρει. Τώρα ας αρκεστείς μονάχα να χορέψεις από τα γέλια στο κάθισμα με τις καλικαντζαριές και την σόκιν ανεκδοτολογία του. Ή μήπως έχεις όρεξη να το συζητήσουμε στα σοβαρά?


Αυστριακός παρουσιαστής προγράμματος μόδας, μετά την κατάρρευση του σόου του, ταξιδεύει στο L.A. με σκοπό να γίνει αστέρι. Και θα κάνει ότι περνάει από την κούτρα του για να πετύχει. Ποιος στην ευχή είναι τελικά αυτός ο Μπρούνο? Αν περιμένεις να σου πω, ένας ηλίθιος γκέι, που κάνει αστεία, με προφορά Σβατζενέγκερ για να γελάσουμε, μόλις πήρες την απάντηση που θέλει να δώσει το πρόμο, για να βγάλει κανά φράγκο η εταιρία διανομής καλοκαιριάτικα, που σινεφιλικά οι μύγες είναι πιο αδύνατες κι από σκνίπες. Να δούμε και λιγάκι όμως πίσω από το γεμάτο με στρας πανωφόρι και το λεοπάρ παντελόνι, τι κρύβεται? Ποιος ζει και αναπνέει στα αλήθεια κάτω από την οξιζεναρισμένη τούφα μαλλιών, ξοδεύοντας ολάκερη την φαιά ουσία του, αναλογιζόμενος την στιγμή της απόλυτης καταξίωσης? Μήπως είσαι εσύ και ακόμη δεν το έχεις καταλάβει?

Το στοιχείο που περισσότερο από όλα συνδέει την φάτσα του Bruno, με αυτή που αντικρίζεις καθημερινά στον καθρέφτη, λέγεται και λαϊκά, η απατηλή λάμψη της ματαιοδοξίας Τα σχέδια που καταστρώνεις νυχθημερόν, για να κτίσεις όπως νομίζεις την καλύτερη ζωή, δεν διαφέρουν ιδιαίτερα από αυτά του Αυστριακού. Το ότι μέσα στο κεφάλι σου, υπάρχει διαρκώς το "εγώ", ελάχιστα το "εγώ κι εσύ" και ποτέ το "εμείς", είναι ιδίωμα της εποχής μας. Κάθε φράση του "λαμπερού αστέρα", που δεν τον γνωρίζει κανείς ακόμη, ξεκινά με το ich. Την λέξη που ξεστομίζει ο μέσος σημερινός άνθρωπος τις περισσότερες φορές, μέσα σε μια κοινή ημέρα. Ich μπιν ο καλύτερος, ich μπιν ο σπουδαιότερος, ich μπιν το μέλλον και το φως του κόσμου. Ο Sacha όποτε τα λέει αυτά είναι προκλητικός, καυστικός και ακραίος. Εσύ που ολημερίς κι ολονυχτίς οραματίζεσαι την χρυσοποίκιλτη τιάρα να προσγειώνεται στο κεφάλι σου, επειδή είσαι ο number one, είσαι ο λογικός και ο σωφρόνης. Απ, να πως γίνεται η κωμωδία θρίλερ αδερφέ μονομιάς. Κι ακόμη δεν αρχίσαμε.

Η κοινωνία που κινείται ο Μπρούνο, είναι η κοινωνία της αδερφής. Ποια στοιχεία χαρακτηρίζουν τον γυναικωτό ρεπόρτερ? Είναι αθυρόστομος κι επιθετικός. Ρίξε μια λοξή ματιά σε εκείνον που σε προσπερνάει αντικανονικά στην λεωφόρο, για να βγει πρώτος στο φανάρι και πες μου αυτός τι είναι. Είναι πεισματάρης, επίμονος και χρησιμοποιεί ακόμη και δόλια μέσα για να σε ρίξει. Που να πρωτοκοιτάξω τριγύρω στον εργασιακό μου χώρο, πες μου που? Είναι κουτοπόνηρος και θρασύς. Μπες σε μια δημόσια ουρά και θα καταλάβεις τι εννοώ. Όπου γουστάρει "ενεργεί" κι όπου όχι "παθαίνει". Αυτό ας το αφήσω ασχολίαστο, διαβάζουν και μικρά παιδιά. Και εντέλει σε πλήρη αντιδιαστολή με το προβοκατόρικο λαμέ κουστούμι, εκείνο που τον διακρίνει πιότερο, είναι ο μυστηριώδης εσωτερικός φόβος. Ανατριχιάζει και μόνο στην ιδέα, πως οσονούπω θα ξαναμαζέψει τις ψιλές του. Σαν τον καρπαζοεισπράκτορα φοβιτσάρη φουκαρά του 9 to 5 και των επτακοσίων ευρώ... Τελικά μόνο ο περίγυρος του Bruno είναι ο αδερφίστικος ή το κακό είναι γενικότερο? Μόλις μου ήρθε στο νου και εκείνο το γνωμικό με το σώμα και την ψυχή και μελαγχόλησα...

Για πες: Δεν ξέρω αν θα ήταν καλύτερο να σε αφήσω απλά και μόνο να διασκεδάσεις με τα γκαγκς του καλού μας φίλου. Άλλωστε εκτός από τους συμβολισμούς του, ο Cohen καταπιάνεται και με ένα σωρό άλλα πράγματα που λίγο έως πολύ αποπροσανατολίζουν την ματιά του μέσου ανθρώπου. Το βλακώδες μεσανατολικό, οι ηλιθιότητες των celebrities, ο διττός ρόλος των media, οι παγίδες των αιρέσεων. Το γήπεδο (λέγε με και αίθουσα) που παίζει ο Sacha Baron, όμως έχει αυτό το ζόρι. Είναι κατάμεστο από ανθρώπους που τον γουστάρουν και ξεσαλώνουν με την πάρτη του, τον θεωρούν δικό τους, τον νούμερο ένα διασκεδαστή Ali G και κωμικό Borat. Όταν όμως κατανοήσουν πως αυτά που αλληγορεί, έχουν εκείνους για αποδέκτες, γίνονται επικίνδυνοι και αρχίζουν τον πετροπόλεμο και την ρίψη καρεκλών μέσα στο γυάλινο θέατρο του παραλόγου. Με το πρόσχημα της κοροϊδίας και της ανάρμοστης συμπεριφοράς - και καλά. Αλλά έτσι είναι η σάτιρα. Όταν δεν σε περιλαμβάνει το χαίρεσαι μέχρι δακρύων. Όταν είσαι μέρος την όμως, αρχίζουν να σε ζώνουν τα φίδια...




Στις αίθουσες 9 Ιουλίου από την Audiovisual

Trailer

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η δική σου κριτική