Movies Ltd

Ο Stallone εντός μου

του gaRis (@takisgaris)

Που τον ήξευρες ωρέ παπάροβιτς εσύ τον Ρόκυ Μπαλμπόα στα μακρινά χίλια εννιακόσα και βδομήντα έξω; Αφού αγέννητο ήσο. Και τον λες και Σλάι Σταλόουν τρελοχίπστερο. Σιλβέστερ Σταλόνε, στο έβδομο (κρυπτο)Rocky, με έξι γραμμένα και τέσσερα σκηνοθετημένα εξαυτού - του ιδίου. Στα παραένα εβδομήντα, ο Stallone σχεδόν τα βρήκε με τον πλαστικό και τον χονδρέμπορα πρωτεϊνά του και βαρά καμπανάκι φινάλε κρεμιώντας τα τιμημένα γάντια του. Γεροντάκι, τέλος καραμπογιάς. Αυτός που κάθε κριτίκαρος που εσέβετο εαυτόν και αλλήλους του έριχνε κεραυνούς και αναθέματα με γεωμετρική πρόοδο, από το πλέον ανάξιο όσκαρ Καλύτερης Ταινίας (δεδομένων των λοιπών διεκδικητών) πριχού 40 χρόνια ως το εντελώς γελοίο Rocky IV με την κατατροπωσάρα της πάλαι ποτε (χωρίς τόνο) Σοβιετικής Ένωσης. Ήδη στα δυο πρώτα είχε κατατροπώσει (κυρίως σεναριακά) τον μαύρο πάνθηρα Apollo Creed, για να δικαιώσει τον συμβολισμό του all American white trash male, του φτωχομπινέ χασαπόσκυλου που μάθανε μέχρι τα γεννησιμιά μου Άσπρα Χώματα να αποκαλούν underdog.

Τωραδά όμως έχουμε είκοσι δεκαπέντε κι ο κόσμος άλλαξε. Με Ομπάμα πρόεδρα το franchise αλλάζει σώβρακο (μποξεράκι) και λέγεται Creed από το μπαστάρδι Adonis που δε πρόλαβε να γνωρίσει τον Apollo πριν σβήσει στο καναβάτσο. Μεγαλώνει στη φυλακή ανηλίκων πριν τον αναλάβει η νόμιμη σύζυγος και καραπλουσία χήρα του Creed. Στα πούπουλα πια και με θεσάρα οικονομολόγου ο μικρέας, αλλά τον τρώει ο πυθμένας του να αρπάξει τις ψιλές καθότι πυγμαχεί ήδη προ καιρού κρυφά στα μπουντρούμια του Μέχικο για να ξορκίσει το πατρώο φάντασμα. Ο Donnie δε θα αργήσει να παρατήσει τα πάντα για να ζητήσει απαντήσεις στη δοξασμένη Φιλαδέλφεια, όπου θα συναντήσει τον ξωμάχο Stallone (που είναι πιο Ρόκυ από τον αληθινό Μπαλμπόα) και θα τον παρακαλέσει να αναλάβει γυμναστής του. Τα υπόλοιπα είναι Ιστορία ή πιότερο, η νέα τροχιά που παίρνει η saga, με το Stallone να δηλώνει πιο ιλαροτραγικά παρών από ποτέ κι ας μη ματώνει ούτε μια στάλα στο παρκέ.

Έκανε ένα Southpaw (Ο Αριστερόχειρας) ο Fuqua με Jake Gy και βρώμισε κλισεδοβαρβατίλας. Κι ας μόχθησε ο Τζέικ, το προτζέτο ήτο φιγούρα χωρίς την καρδιά του πρωταθλητή. Έρχεται τώρα ο Ryan Coogler, αυτό το νέο παιδί που σκότωσε με το Fruitvale Station (Μια Στάση Πριν Το Τέλος) παρέα με τον κολλητό του Michael B. Jordan, προτού καν καβατζάρει τα τριάντα για να ρίξει το ξύλο της αρκούδας. Ζεστασιά, διακριτικό ρησπέκτ του μύθου και ψυχή στο στόμα, το Creed ανάβει τζάκι στα παγωμένα αποδυτήρια και λυτρώνει τον πιο ξεφτιλισμένο ηθοποιό με όσκαρ στην ιστορία του κινηματογράφου. Οι μικροί μπορεί να τσιμπήσουν με ένα 2λεπτο άκοφτο στέντικαμ και ένα κάρο αστροπελέκια να σχίζουν τις σάρκες δικαίου (Adonis) και αδίκων (λετζίτ επαγγελματίες πυγμάχοι) στα σχοινιά, όμως είναι ο άρρωστος, μόνος και ξοφλημένος Stallone που σου μελανιάζει τα νεφρά από τον πόνο, ένα κράμα καλοσύνης και αποδοχής της ήττας από τον πανδαμάτορα χρόνο, κι άντε μετά ορκίσου μου ότι δεν έκλαψες με φρακαρισμένα τα λαιμά από τον κόμπο στο θέαμα ενός μέγκασταρ που βγάζει ρεσιτάλ στο μόνο ρόλο που έμαθε να παίζει στη ζωή του.

Αν ρωτήσεις πως έγινε η Online Film Critics Society να τον έβγαλε 5άδα στις χθεσινές υποψηφιότητες για Β’ Ρόλο – εγώ τον ψήφισα. Κι αν νικήσει – εγώ θα έχω βρει τρόπο να ψηφίσω 50 φορές. Γιατί το οφείλω στον Stallone εντός μου - εκείνον που μου έλεγε ότι η μόνη αληθινή νίκη στη ζωή μου ήταν να μην εγκαταλείπω τη μάχη ποτέ.

Στις δικές μας αίθουσες? Στις 28 Ιανουαρίου 2016 από την Tanweer

Trans for the Masses

του gaRis (@takisgaris)

LGBT με τα μπούνια το TIFF15, στη λογική του εδώ στο Τορόντο όχι απλά ανεχόμαστε αλλά προάγουμε την ισότητα των τριών (;) φύλων. Η Δανέζα είναι εμφανώς η κορωνίδα των φετινών LGBT παραγωγών, υπό την αιγίδα του βροντερά οσκαρούχου (The King’s Speech (Ο Λόγος του Βασιλιά) - Les Miserables (Οι Άθλιοι)) Tom Hooper. Το «βροντερά» πηγαίνει στο καραμπαμπάμ σκηνοθετιλίκι του Αλβιώνου, το να σου καρφώνει δλδ κατακούτελα μπραβούρα και ελεγκάνς, αμπαλάροντας ιδεολογία αλίπαστης κονσέρβας βαθείας καταψύξεως. ΑΥΤΟΣ είναι λοιπόν ο πλέον ενδεδειγμένος σκηνοθέτης να εικονογραφήσει το ταξίδι της πρώτη - φορά - γυναίκα Einar / Lili Elbe, ενός τρανσέξουαλ ζωγράφου, μικρότερου ταλάντου από την σύζυγο Gerda, τη οποία τρελά αγάπησε και πάνω στο τσακίρ κέφι, φορώντας τα κατωφόρια της, ήρθε σε επαφή με τη φυλακισμένη γυναίκα μέσα του; Η Gerda (Alicia Vikander, A Royal Affair (Ο Έρωτας της Βασίλισσας), Ex Machina (Από Μηχανής)) εν αρχή γουστάρει, ύστερα τσινάει και μετά της κρατά το χέρι στην (περίπου παγκόσμια πρώτη) εγχείρηση αλλαγής φύλου.

Ναι, είναι ταινία του Tom Hooper και όχι (παρολίγον) του Tomas Alfredson (Let the Right One in (Άσε το Κακό να μπει), που είναι αυτό το παιδί;) σε μια παραγωγή που χρόνια πάλευε να φέρει στα μέτρα της η Nicole Kidman (στο ρόλο της Lili) και απόπου παρήλασαν ως υποψήφιες οι μισές ηθοποιάρες της γυναικείας υφηλίου. Ο Hooper έφερε τον Eddie Redmayne (Les Miserables) με νωπές τις δάφνες του περσινού The Theory of Everything (Η Θεωρία των Πάντων) και από το πρώτο πόστερ της ταινίας ακόμα, ξέραμε πως οδεύει για μια ακόμη υποψηφιότητα ή το back-2-back όσκαρ α λα Tom Hanks. Ο Eddie, σαφέστατα λάτρης της πολυδουλεμένης εξπρεσιονιστικής ερμηνείας, ενσαρκώνει αέρινα έναν χαρακτήρα που θεωρεί την εγχείρηση αυτοσκοπό για να απελευθερώσει τη γυναικεία φύση του, τελειώνοντας τον άνευ ουσίας γάμο με την αφιερωμένη σε βαθμό αγιοποίησης Gerda (η Vikander σίγουρο οσκαρικό στοίχημα) που, ανάμεσα στα δυο αρσενικά αντικείμενα του πόθου της Lili (Ben Whishaw σε διαρκή άνοδο και Matthias Schoenaerts που θα έκανε μια χόρτα τον οιοδήποτε Daniel Craig ως Bond) αναζητά το ρόλο της ως γυναίκα που ο σύζυγος - εραστής της γίνεται η καλύτερή της φίλη.

Δεν αμφισβητώ τις τεχνικές αρετές του τημ (Ο Desplat μπολιάζει ξεχωριστά τις νότες δραματουργικής σακχαρίνης του καθώς ο Danny Cohen στροβιλίζει το πινέλο αναπλάθοντας επακριβώς την εποχή). Το ζήτημα τίθεται στο ότι, εκτός του φκιασιδώματος του πραγματικού δράματος (η Gerda ως λεσβία δεν υπέφερε ιδιαίτερα για την απουσία του άντρα της στον συζυγικό κρέββατο χώρια που έχασε επαφή με τη Lili μετά την ακύρωση του γάμου τους), είναι έκδηλη η προσπάθεια να σερβιριστεί μια ταινία με ατζέντα (όχι απαραίτητα επιλήψιμο αυτό) με πολύ αισθητικό φρου-φρου και τηλεγραφική αναφορά στην ασχήμια του κόσμου και την εκμετάλλευση /διαπόμπευση / περιθωριοποίηση ίσως της πιο κατατρεγμένης και αποδιοπομπαίας μερίδας ανθρώπων από πλευράς διακρίσεων. Προτιμώ την παλαιότερη Transamerica με τη Felicity Huffman, αν και εντέλει κατανοώ ότι και μόνη η παρακολούθηση του The Danish Girl θα κινήσει μια συζήτηση σε θετική κατεύθυνση τουλάχιστον στην Ελλάδα, όπου εξαπανέκαθεν βασιλεύει η ηθική της κλειδαρότρυπας.

Στις δικές μας αίθουσες? Στις 28 Ιανουαρίου 2016 από την UIP

Δεν χρειάζεται να ψάξουμε και πολύ για να εντοπίσουμε ποια ταινία έχει κλέψει την παράσταση, στο φετινό φεστιβάλ του Sundance, Που τρέχει αυτές τις ημέρες στην παραδοσιακά χιονισμένη και παγωμένη κωμόπολη της Γιούτα. Ο ντόρος άλλωστε που έχει ξεσηκώσει γύρω από το όνομα της, η πρώτη δημιουργία του (ηθοποιού μέχρι τα τώρα) Nate Parker, The Birth Of A Nation, σε συνδυασμό με την επίκαιρη γκρίνια περί της απουσίας έγχρωμων επιλογών, στις υποψηφιότητες της Ακαδημίας, την έχουν καταστήσει ως ένα από τα πλέον σπουδαία έργα της χρονιάς του 2016. Γεγονός που ώθησε την συνηθισμένη να αποκαλύπτει τα ανεξάρτητα διαμάντια του θεσμούς Fox Searchlight, να πληρώσει για την αγορά της το ποσόν των 17μισι εκατομμυρίων δολαρίων, για να αποκτήσει την εκμετάλλευση της, ένα νούμερο που πανεύκολα συντρίβει το προηγούμενο ρεκόρ, που κατείχε το αξιόλογο Little Miss Sunshine, από δεκαετίας, με κόστος μόλις 10,5. Αν σε αυτό συνυπολογιστεί πως το φιλμ κόστισε 10 εκ. τότε είναι εύκολα αντιληπτό το ότι οι αρχικοί επενδυτές ήδη έχουν πάρει τα χρήματα τους πίσω και μάλιστα με ένα σημαντικότατο κέρδος. Βασισμένο σε πραγματικά περιστατικά το φιλμ παρουσιάζει την ιστορία του Νατ Τέρνερ, ενός γεννημένου στα αμερικάνικα εδάφη της Βιρτζίνια σκλάβου, ο οποίος θα ξεσηκώσει την πιο γνωστή στα χρονικά των ΗΠΑ εξέγερση των ομόφυλων του, κατά των ρατσιστών αφεντικών τους. Το καστ του βιογραφικού δράματος, που έκανε μόλις την παγκόσμια πρεμιέρα του, σηκώνοντας θύελλα ενθουσιασμού σε όσους το παρακολούθησαν στο φεστιβάλ, αποτελούν οι Armie Hammer, Aja Naomi King, Jackie Earle Haley, Penelope Ann Miller και Gabrielle Union.

Μπορεί να απέσπασε θετικότατα σχόλια για την τελευταία του ταινία, το δράμα εποχής Far From The Madding Crowd, ο Σκανδιναβός Thomas Vinterberg, η εμπορική της απήχηση, ειδικά στην Ευρώπη, δεν ήταν όμως η αναμενόμενη. Παρόλα αυτά το όνομα του Δανού παραμένει από τα πιο πολυσυζητημένα στην αγορά, με συνέπεια ο χαρισματικός Luc Besson να τον επιλέξει ως τον σκηνοθέτη της επόμενης του παραγωγής, που αφορά σε ένα από τα πιο γνωστά θαλάσσια δυστυχήματα των τελευταίων χρόνων. Η δραματική περίπτωση του Ρώσικου υποβρυχίου Kursk, που η βύθιση του στοίχισε την ζωή σε 120 ναύτες, θα μεταφερθεί στην μεγάλη οθόνη με τις ευλογίες του Γάλλου, στο ομώνυμο φιλμ που βρίσκεται ήδη σε στάδιο pre production. Τα περιστατικά που έλαβαν χώρα στην Θάλασσα του Μπάρεντς στον Αρκτικό Ωκεανό, τον Αύγουστο του 2000 και στιγμάτισαν το κύρος του πανίσχυρου Κόκκινου Ναυτικού, με την χαρακτηριστική αργοπορία που επέδειξαν οι σωστικές δυνάμεις, ήδη καταγράφονται σε σενάριο από τον έμπειρο Robert Rodat (Saving Private Ryan) που θα έχει σαν μπούσουλα, το πλήρες έργο, πάνω στα πραγματικά γεγονότα, του δημοσιογράφου Robert Moore,  Time To Die.

	Φιλμ	Διανομή	Wks	Αίθουσες	4ήμερο Ελλάδας	Σύνολο Ελλάδας
1	The Revenant	Odeon	1	95	84.298	84.298
2	Νοτιάς	Feelgood Ent.	2	90	26.908	87.880
3	Ένας Άλλος Κόσμος	Village	6	66	20.740	588.870
4	Un Gallo Con Muchos Huevos	Tanweer	1	72	8.646	8.646
5	The Big Short	Odeon	3	27	8.354	58.727
6	Star Wars: The Force Awakens	Feelgood Ent.	5	40	8.051	428.147
7	The Little Prince	Feelgood Ent.	4	69	7.708	88.557
8	The Hateful Eight	Odeon	3	30	6.940	80.919
9	The Good Dinosaur	Feelgood Ent.	6	56	6.456	175.239
10	Steve Jobs	UIP	1	32	5.090	5.090

Πολύ πιο σύντομα από ότι αναμενόταν, έχασε την κορυφή το νέο φιλόδοξο πόνημα του Τάσου Μπουλμέτη, Νοτιάς, που εντέλει την γεύτηκε για μόλις μία εβδομάδα, σε αντίθεση με το σαρωτικό πέρασμα, του πρώτου του έργου, της Πολιτικης Κουζίνας. Αιτία δεν ήταν άλλη από την άφιξη της πολυδιαφημισμένης περιπέτειας επιβίωσης The Revenant, που τα πήγε εξαιρετικά στο άνοιγμα της πετυχαίνοντας κοντά στις 85 χιλιάδες εισιτήρια. Αξίζει να αναφερθεί πως πρόκειται για το καλύτερο opening ταινίας του Leonardo DiCaprio στην Ελλάδα εδώ και πάρα πολύ καιρό, αφού οι προηγούμενες ταινίες του είχαν πετύχει πολύ χαμηλότερα σκορ: Ο Wolf Of Wall Street σχεδόν τα μισά, ο The Great Gatsby γύρω στις 35 χιλιάδες, ο Django Unchained περίπου 40, ο J. Edgar μόλις 17 χιλιάδες και το μακρινό Inception, απλά είχε πλησιάσει στις 65 χιλιάδες στην επίσημη πρεμιέρα του το 2009.

Τα δύο ελληνικής κοπής φιλμς μοιράστηκαν τις λοιπές θέσεις του βάθρου, με το Ένας Άλλος Κόσμος να καλπάζει ολοταχώς προς τις 600 χιλιάδες επισκέψεις, ενώ από τις καινούργιες κυκλοφορίες της εβδομάδας, μόνο το Μεξικάνικο κινούμενο σχέδιο Κοκορόκι ξεπέρασε την μετριότητα, φτάνοντας κοντά στις 9 χιλιάδες θεάσεις. Απογοήτευση και παταγώδης αποτυχία για τον Steve Jobs των τόσων αστέρων που κέντρισε το ενδιαφέρον μόλις 5 χιλιάδων θεατών, νούμερο που καταγράφεται ως μακράν το χειρότερο της ιστορίας, για όλους τους συντελεστές του (Boyle, Fassbender, Winslet). Αξίζουν αναφοράς, οι 175 χιλιάδες που έχει πετύχει το τζακ ποτ The Good Dinosaur, οι 430 χιλιάδες του πιο πρόσφατου Star Wars, αλλά και το 90άρι του δύσκολου animation, The Little Prince.

Οκτώ οι νέες ταινίες την εβδομάδα που ξεκινά την ερχόμενη Πέμπτη, με πιο δυνατή από όλες εκείνη που θα χαρίσει το Όσκαρ Υποστηρικτικής Ερμηνείας στον μεγάλο και τρανό Sly, Creed, αλλά και το The Danish Girl, που έχει να διηγηθεί μια πραγματική, όσο και ιδιαίτερη δραματική ιστορία.

Προηγούμενο ΤΟΠ - Επόμενο ΤΟΠ

Πρόσεχε τι Εύχεσαι! Μπορεί να καθυστέρησε, αδικαιολόγητα ίσως, μιας και θα μπορούσε να έχει κάνει την εμφάνιση της τουλάχιστον μια διετία πριν, όμως η πρώτη εγχώρια τρισδιάστατη κινηματογραφική παραγωγή είναι πλέον γεγονός. Την τιμή αυτής της πρωτιάς την έχει μάλιστα μια κωμωδία, σπαρταριστή όπως υποστηρίζει, που φέρει τον τίτλο Ο Μαγικός Καθρέφτης και την σκηνοθετική υπογραφή του Χρήστου Δήμα, δημιουργού αναλόγου ύφους ταινιών, που είχαν σημαντική εμπορική απήχηση, όπως η Νήσος, το Poker Face, ο Ακάλυπτος και το Amore Mio. Στο επίκεντρο της ιστορίας, που το σενάριο της έχουν επιμεληθεί η Έλενα Σολωμού και ο Κωστής Παπαδόπουλος, βρίσκεται ο Κλεάνθης, ένας βουτηγμένος στην ρουτίνα 35χρονος, που μέρα μπαίνει, μέρα βγαίνει παλεύει για τον επιούσιο σε δύο δουλειές. Το πρωί ως έφορος αρχαιοτήτων σε μουσείο και το απόγευμα σε συνεργείο αυτοκινήτων, εργασίες που δεν του αφήνουν στιγμή ελεύθερου χρόνου, για να πραγματοποιήσει τα όνειρα του. Όνειρα, που θα γίνουν αλήθεια μονομιάς, όταν ο συνεσταλμένος άντρας θα ανακαλύψει την ύπαρξη ενός παράξενου και αγνώστου προέλευσης ειδώλου, που σαν άλλο τζίνι, θα του δώσει την υπόσχεση πως θα μετατρέψει οποιαδήποτε ευχή του σε πραγματικότητα. Κεφάτο και διασκεδαστικό μοιάζει το ταχύτατο τρέιλερ του σχεδίου που αποτελεί συμπαραγωγή του OTE TV και της Black Orange SA, με μουσικές πενιές από Μαζωνάκη και Onirama, ως είθισται σε τέτοιες περιπτώσεις να βάζουν σφραγίδα στο σάουντρακ, ενός φιλμ που αναμένεται να κάνει την επίσημη πρεμιέρα του στις αίθουσες στις 4 Φεβρουαρίου 2016.

Έχοντας σκαρφαλώσει πολλά σκαλοπάτια αναγνώρισιμότητας από την εποχή του Μαύρα Μεσάνυχτα, ο Μάκης Παπαδημητρίου ενσαρκώνει με το γνωστό του κωμικό στυλ τον φουκαρά Κλεάνθη. Στο πλευρό του αμέτρητοι γνώριμοι αστέρες της εγχώριας σκηνής τον περιβάλλουν, όπως οι Ζέτα Δούκα, Αθηνά Οικονομάκου, Ελένη Κοκκίδου, Τάκης Παπαματθαίου, Δημήτρης Ήμελλος, Λευτέρης Ελευθερίου και ο Κώστας Κόκλας.

Στις δικές μας αίθουσες? Στις 4 Φεβρουαρίου 2016 από την Feelgood Entertainment