Movies Ltd

Πριν από το Κάλεσμα, υπήρχε η Άνναμπελ! Αναμφισβήτητα αποτέλεσε το πιο φοβιστικό στοιχείο της επιτυχημένης ανατριχιαστικής ταινίας τρόμου The Conjuring, που ένα καλοκαίρι σάρωσε τα ταμεία στην άλλη άκρη του Ατλαντικού. Αποτελώντας ένα από τα πλέον σημαντικά στοιχειωμένα ευρήματα του ζευγαριού των πνευματιστών Εντ και Λορέιν Ουόρεν, η πορσελάνινη κούκλα με τα ολοζώντανα μάτια και το έντονο μακιγιάζ, εκ πρώτης όψης προκαλούσε μια έντονη φοβία στην θωριά της. Και σιγά μην άφηνε την ευκαιρία να πάει χαμένη η New Line και δεν εκμεταλλευόταν την πέραση της Annabelle στο διψασμένο για τρόμο κοινό και δεν παρουσίαζε την δική της ιστορία, που είναι βουτηγμένη επίσης στο αίμα, προϊόν μεταφυσικών φαινομένων. Σύμφωνα με το τρέιλερ που ξεκινά το προμόσιον του πιασάρικου τίτλου, η δαιμονισμένη κούκλα ξεκίνησε την φονική διαδρομή της, στην κατακόκκινη αγκαλιά μιας γυναίκας που άφησε την τελευταία της πνοή, μαχαιρωμένη από τα φαντάσματα που κρύβονταν στο δωμάτιο της. Φυσικά η ίντριγκα κομμένη και ραμμένη από την φαντασία του αστείρευτου James Wan, γίνεται σενάριο από τον στενό του συνεργάτη Gary Daunerman και ολοκληρώνεται σε φιλμ από τον πρωτοεμφανιζόμενο ως σκηνοθέτη John Leonetti, τον διευθυντή φωτογραφίας δηλαδή του Conjuring. Η Warner έχει προγραμματίσει την έξοδο της ταινίας στις αίθουσες του κόσμου στις 3 Οκτωβρίου 2014 και προβλέπεται πραγματικός χαμός!

Ως είθισται σε τέτοιου είδους χαμηλού προυπολογισμού παραγωγές, δεν συμμετέχουν και τα πρώτα ονόματα του Χόλιγουντ, το καστ λοιπόν απαρτίζουν ελάχιστα γνωστοί ηθοποιοί όπως οι Annabelle Wallis, Alfre Woodard, Ward Horton, Tony Amendola.

Στις δικές μας αίθουσες? Το φθινόπωρο του 2014

του Matt Reeves. Με τους Jason Clarke, Gary Oldman, Keri Russell, Kodi Smit-McPhee, Kirk Acevedo, Andy Serkis, Toby Kebbell, Nick Thurston, Karin Konoval, Doc Shaw

Caesar παρόντος, πάσα αρχή...

του zerVo (@moviesltd)

Από την εποχή - 2001 ήταν - που ο καλός μας Tim Burton, αποφάσισε να λανσάρει σε μοντέρνα φόρμα, μια από τις πλέον ανατρεπτικές στιγμές του παλιού Χόλιγουντ, αναπροσαρμόζοντας σε μια πιο σύγχρονη εκδοχή το φημισμένο The Planet Of The Apes, ομολογώ πως αυτό του το εγχείρημα, όντας φανατικός οπαδός του ορίτζιναλ, δεν με βρήκε σύμμαχο. Ακόμη κι όταν η θεματική συνέχεια του Rise, σχεδιασμένη από τον Rupert Wyatt δέκα χρόνια μετά, επιχείρησε μέσω των τεχνολογικών δυνατοτήτων και της motion capture εξέλιξης, να αναδείξει μια ακόμη βαθύτερη φιλοσοφία γύρω από την ανθρώπινη πλεονεξία, που θα επιφέρει την καταστροφή του γενικότερου οικοσυστήματος και τον οριστικό αφανισμό του είδους, πάλι δεν εντόπισα τον ιδιαίτερο λόγο σύνδεσης με το αλληγορικό αριστούργημα του Schaffner. Δεδομένα λοιπόν, θεωρώ, πως το νέο αυτό επεισόδιο που φέρει τους γενετικά εξελιγμένους πιθήκους, σε μια καλοστημένη, εκρηκτική και φασαριόζα περιπέτεια, για ακόμη μια φορά απέναντι στους φαταούλες Humans, δεν έχει κάτι καινούργιο να μου προσθέσει.

2026. Δέκα χρόνια μετά την ολέθρια σύγκρουση του Σαν Φρανσίσκο, οι πολιτισμένοι πίθηκοι, κάτω από την ηγεσία του χαρισματικού Σϊζαρ, έχουν εγκατασταθεί μόνιμα στο φιλόξενο Καλιφορνέζικο δάσος του Μούιρ, έχοντας δημιουργήσει την δική τους αυτόνομη κοινότητα, μακριά από τους ανθρώπους, με τους οποίους αποφεύγουν κάθε είδους επικοινωνία. Από την δική τους πλευρά, τα μέχρι πρότινος μοναδικά λογικά όντα του πλανήτη, βρίσκονται σε δεινή θέση, καθώς ο ραγδαία εξελισσόμενος ιός ALZ-113 έχει σκορπίσει χωρίς διακρίσεις τον θάνατο, με τους λιγοστούς επιζώντες να προφυλάσσονται στα ερείπια της κατεστραμμένης μεγαλούπολης, με τις προμήθειες τους διαρκώς να στερεύουν και ελλείψει ηλεκτρικού ρεύματος, να μην διαφαίνεται ελπίδα στον ορίζοντα.

Εκτός κι αν, σύμφωνα με την μελέτη του αρχηγού των κατακερματισμένων και ρακένδυτων φουκαράδων, Μάλκολμ, καταφέρουν να θέσουν σε λειτουργία το παλιό υδροηλεκτρικό εργοστάσιο της πολιτείας, που θα τους δώσει ενέργεια ικανή, να αναπτύξουν εκ του μηδενός τον πολιτισμό τους. Μόνο που για να συμβεί αυτό θα πρέπει να εισέλθουν στην άκρως απαγορευμένη ζώνη των πιθήκων, για τον λόγο αυτό ο Μάλκολμ έχει τρεις μόλις ημέρες την διάθεση του να τους πείσει για το ειρηνικό του σχέδιο. Κι αν ο σοφός Σίζαρ, βλέπει αυτή την συνεργασία με τους ανθρώπους ως ένα βήμα παραπάνω στην σύσφιξη των διμερών σχέσεων, οι λοιποί καχύποπτοι πίθηκοι θα αγριέψουν ακόμη περισσότερο, στην σκέψη πως θα βρεθούν πολύ κοντά, με εκείνους που κάποτε τους χρησιμοποιούσαν ως πειραματόζωα.

Φυσικά για να τσαφάρει το στόρι, βεβαίως οι humans θα πάρουν την άδεια να ξεκινήσουν εργασίες, βεβαίως αφήνοντας κατά πέρα τον οποιονδήποτε οπλισμό τους, βεβαίως καταστρατηγώντας την οδηγία αφοπλισμού, κάτι που θα αντιληφθεί ο εξτρεμιστής mumber 2 της πιθηκένιας κοινωνίας, Κόμπα, που θα εκκινήσει τον πόλεμο μονομιάς. Δείγμα της λανθάνουσας εξέλιξης που απαντάται σε αρκετές από τις μοντέρνες κοινωνίες ορίζει αυτή η στάση του αντιδραστικού υπάρχου, που δεν ανέχεται τον δημοκρατικά εκλεγμένο διοικητή, δεν επιθυμεί να ακολουθήσει τους καθορισμένους κανόνες, δεν συλλογίζεται καν τους κινδύνους που θα υποβάλλει την ομάδα με την ανάρμοστη στάση του και ανοίγει μόνος του την αιματηρή διένεξη, που είναι αμφίβολο αν θα έχει αίσιο τερματισμό.

Κι επειδή παλαμάκια ένα χέρι μονάχο του δεν είναι δυνατόν να βαρέσει, από την άλλη μεριά, ισχύει ακριβώς το ίδιο, αφού παρότι ο σώφρων Μάλκολμ παλεύει να διατηρήσει τις όποιες ισορροπίες, ο μιλιταριστής προκάτοχος του, ονειρεύεται ξανά την στιγμή που το ανθρώπινο γένος θα κυριαρχήσει στην αναγεννημένη υφήλιο. Οκ, το πήραμε το μήνυμα από τον Matt Reeves, ότι μέσα σε κάθε ηθική σοσιετέ που αναπτύσσεται με υγεία και ευδαιμονία, κρύβονται διάσπαρτα ζιζάνια, που υπονομεύουν την σωστή ανάπτυξη, την φίλια συμβίωση με τους γείτονες και απειλούν να ανατινάξουν στον αέρα, όλα όσα έχουν επιτευχθεί με σύνεση και εργατικότητα. Ο Πίθηκος δεν σκοτώνει Πίθηκο είναι η βασική αρχή λειτουργίας της ομάδας, που έχει θέσει ο Καίσαρας. Σημασία έχει πότε ο όμοιος, θα διαγράψει ο ίδιος εαυτόν από την σωστά δομημένη ομήγυρη.

Τα εξαιρετικά ειδικά εφέ καταστροφής, όπως και στην περίπτωση του Cloverfield, χαρακτηρίζουν και πάλι δημιουργία του Reeves, το σενάριο όμως δεν είναι αναλόγως δυναμικό, επαναλαμβάνει τακτικά τις πιασάρικες λούπες και εντέλει επιβεβαιώνει την αρχική μου εκτίμηση, στο ότι δεν έχει να προσφέρει και πολλά καινούργια πράγματα στο Apes franchise.

Για πες: Που έτσι κι αλλιώς φθίνει ως πρότζεκτ, κυρίως από πλευρά συντελεστών, αφού οι αστέρες Wahlberg και Franco δεν υπάρχουν πλέον, έχοντας δώσει την θέση τους στον πολύ λιγότερης λάμψης Jason Clarke, ο οποίος μαζί με τον τιτάνα Gary Oldman σε μια από τις μικρότερης σημασίας εμφανίσεις του, περιστοιχίζουν τον Andy Serkis, που έτσι κι αλλιώς σολάρει, δανείζοντας την έκφραση του στον κατασκευασμένο στους ακριβούς υπολογιστές της Weta Digital, κυρίαρχο Καίσαρα...

Στις δικές μας αίθουσες? Στις 17 Ιουλίου 2014 από την Odeon

του zerVo (@moviesltd)

Νέος Κόσμος, καινούργια ελπίδα. Φορτώνεις σε έναν μπόγο όλα σου τα υπάρχοντα, δυο αλλαξιές ρούχα κι έναν Σταυρό να σε φυλάει, λες αντίο στον τόπο σου, βάφοντας μια πέτρα κατράμι και την ρίχνεις στην πλάτη σαν να μην ξαναγυρίσεις και ανοίγεις τα φτερά σου για καινούργιες πολιτείες, φωτεινές φαντάζεσαι, σπουδαίες, πιστεύοντας πως σε καρτερούν, μόνο εσένα, με τις αγκαλιές ανοιχτές. Μόνο λίγα δευτερόλεπτα κρατά το όμορφο όνειρο, πριν εξελιχθεί σε εφιάλτη, που θα παρασύρει φιλοδοξίες, σχέδια, πλάνα για μια καλύτερη ζωή και θα τα αντικαταστήσει με τον τρόμο, τον φόβο, την απόγνωση. Δεν ήξερες για που το έβαλες, απλά φαντάστηκες. Τώρα που αντίκρισες την μαύρη αλήθεια, ήρθε η ώρα να παλέψεις για να επιβιώσεις.

Το πολύμηνο ταξίδι με το βαπόρι από την μακρινή Πολωνία, ίσαμε την Νέα Υόρκη, μόλις ολοκληρώθηκε για την πάμφτωχη πλην ιδιαίτερα εμφανίσιμη Εύα Σιμπούλσκα και την φιλάσθενη αδελφή της Μάγκντα, τώρα όμως αρχίζουν οι αντιξοότητες. Κατά τον ιατρικό έλεγχο στο νησί Έλλις, η νεαρότερη αδελφή θα διαγνωστεί με ηπατίτιδα, με συνέπεια να φράξει και για τις δύο ο δρόμος προς την Μητρόπολη, καθώς πολύ σύντομα θα οδηγηθούν προς απέλαση και επιστροφή στην πατρίδα τους. Η παρέμβαση του Μπρούνο Βάις, ενός καλοβαλμένου άντρα, που δείχνει να γνωρίζει καλά τα κατατόπια του κέντρου υποδοχής μεταναστών, θα είναι καθοριστική, καθώς με δική του εντολή, με το αζημίωτο βέβαια, η Εύα θα αφεθεί ελεύθερη και θα πάρει την πολυπόθητη βίζα, που θα της ανοίξει το παράθυρο για την Νέα Γη.

Βαθύτατα θρησκόληπτη, όμως, αλλά και εμφανώς αφελής, η άμοιρη Πολωνή, δεν θα αντιληφθεί άμεσα πως πίσω από την ευγενική χειρονομία του Μπρούνο, κρύβονται σκοτεινά και αμαρτωλά ανταλλάγματα, καθώς εκείνος άμεσα θα την εντάξει στο πιπεράτο βαριετέ που διατηρεί σε σκοτεινό καταγώγιο της πόλης, υποχρεώνοντας την κατόπιν της παράστασης να μοιράζεται το κορμί της με τους διψασμένους για αγοραίο έρωτα θαμώνες. Η συμφωνία είναι συμφωνία, όμως. Όσο περισσότεροι πελάτες, τόσο μεγαλύτερη είναι η ελπίδα να ξαναδεί ζωντανή την αγαπημένη της αδελφή, που παραμένει φυλακισμένη στο σανατόριο του Έλλις...

Εκεί που αραιά και που, δίνει τις παραστάσεις του, ο ιλουζιονίστας Ορλάντο, μακρινός εξάδελφος του Μπρούνο, αλλά και μισητός εχθρός του συνάμα, που θα γνωρίσει την Εύα, θα την συμπαθήσει από την πρώτη στιγμή και θα της αποκαλύψει τις σκοτεινές μεθόδους που εκείνος ακολουθεί, ανοίγοντας της τα μάτια, ώστε να μην αναμένει ιδιαίτερες βοήθειες από τον εκμεταλλευτή συγγενή του. Κι όσο οι δύσκολες ημέρες περνούν, τόσο η απελπισία σκοτεινιάζει την ματιά της ξεπουλημένης και απογοητευμένης γυναίκας...

Πάνω σε αυτή την ιδιόμορφη τριγωνική σχέση που αναπτύσσεται ανάμεσα σε μια κατά συνθήκη πόρνη, σε έναν κυνικό και στυγνό προαγωγό κι έναν τσαρλατάνο μάγο, κτίζει ο αξιόλογος σκηνοθέτης James Gray μια ιστορία εποχής, που λαμβάνει χώρα στις αρχές της δεκαετίας του 1920, όταν ορδές μεταναστών, αποδημούσαν στην Αμέρικα, με όραμα ένα ποιοτικότερο αύριο. Ο δημιουργός σημαντικών, όσο και ελάχιστα προβεβλημένων φιλμικών στιγμών, σαν το The Yards, το We own The Night και το καλύτερο του μέχρι ώρας Little Odessa, στήνει με όμορφο και μελετημένο τρόπο ένα σκηνικό περασμένου αιώνα, με όχι τόσα πολλά είναι η αλήθεια εξωτερικά πλάνα, για να αναδείξει μια συγκινητική, αληθινή, πικρή ιστορία, που σφύζει από συναίσθημα και πάθος.

Πυλώνες της αφήγησης του, οι έννοιες της αμαρτίας και της συγχώρεσης. Η παραβατικότητα που εισβάλλει βίαια στην καθημερινότητα μιας ταλαιπωρημένης Ευρωπαίας, μαχόμενης να βελτιώσει τις συνθήκες διαβίωσης της, από το πλάι, θα αρχίσει να αποσυνθέτει την αθώα ψυχή της, οδηγώντας την πλέον να μην διακρίνει τους θετικούς κι αρνητικούς ρόλους που την περιβάλλουν. Όταν ξεκαθαρίσει το μυαλό της, όταν οι στόχοι της θα γίνουν ξανά διακριτοί και μέσα της θα δυναμώσει, θα φτάσει η στιγμή της αμνησικακίας και της τελικής λύτρωσης. Ασχέτως αν το τρίγωνο πλέον δεν υφίσταται, αφού οι νόμοι του ισχυρού από την μια και του αγαθού από την άλλη, θα έχουν ορίσει και το ποιος θα συνεχίσει την διαδρομή του, στον μάταιο τούτο κόσμο.

Μετά από σωρεία ανεπιτυχών προσπαθειών της να καταφέρει - κάπως σαν την ηρωίδα της - να κτίσει σημαντικό όνομα και στην αντίπερα όχθη του Ατλαντικού - περιθωριακά ρολάκια στον Nolan, μέτριες επιλογές, σε φιλόδοξα σχέδια που δεν τράβηξαν εμπορικά - η Marion Cotillard, συγκλονιστική σε οτιδήποτε κι αν έχει κάνει στην ευρωπαϊκή της καριέρα, καταφέρνει τουλάχιστον να μην εκτεθεί, υποδυόμενη τον χαρακτήρα που γύρω του περιστρέφεται ολάκερη η ίντριγκα του Κάποτε στη Νέα Υόρκη. Στιβαρή, μελαγχολική, παθιασμένη η Γαλλίδα, φυσικά και δεν βγάζει τον καλύτερο της εαυτό ως αρτίστα / φτηνή κοινή γυναίκα, αλλά δεν απογοητεύει κιόλας, όπως συνέβη στις περιπτώσεις των Public Enemies, A Good Year και Blood Ties.

Για πες: Για να είμαι ειλικρινής, με αυτή την εξαιρετικά δομημένη καλλιτεχνική διεύθυνση, αλλά και το σπουδαίο καστ, που πέραν της La Mome, συνθέτουν οι καταπληκτικοί Joaquin Phoenix και Jeremy Renner, ανέμενα το κάτι παραπάνω από την The Immigrant, που όμως δεν ήρθε ποτέ. Θεατρικής υφής διάλογοι, αξιοπρεπής σκηνοθεσία, ικανές ερμηνείες, μα στο φινάλε τίποτα περισσότερο από όσα έχουν προσφέρει, όλες οι ανάλογου ύφους δημιουργίες, που περιστρέφονται γύρω από το καυτό και διαχρονικό ζήτημα της μετανάστευσης.

του Paco Cabezas. Με τους Nicolas Cage, Rachel Nichols, Peter Stormare, Danny Glover, Max Ryan, Michael McGrady, Judd Lormand

Το μοιραίο περίστροφο

του zerVo (@moviesltd)

Υπάρχει ένα κακό κι ένα καλό νέο. Το άσχημο μαντάτο, εδώ και πάρα πολύ καιρό, ακούει στο όνομα Nicolas Cage, ενός πάλαι ποτέ σούπερ αστέρα όταν τακίμιασε με τον Michael Bay και τον Bruckheimer και εκτόξευσε στα ύψη την δημοτικότητα του, που όμως εδώ και κοντά μια δεκαετία, για δικούς του προσωπικούς λόγους, πέφτει από το ένα ερμηνευτικό φάουλ στο άλλο, σαν να μην διαβάζει καν τα σενάρια που του δίνουν, πριν αποφασίσει να απαντήσει καταφατικά στις προτάσεις. Επιλογές που τον έχουν οδηγήσει στην αφάνεια (και ενίοτε στην λοιδορία των πρώην πιστών του φανς), αν και μάλλον δείχνει να μην τον πολυνοιάζει και να αρκείται στο γρήγορο μεροκάματο που του προσφέρει το στάρινγκ σε περιπέτειες γ' διαλογής. Το ευχάριστο μαντάτο είναι πως το Rage, δεν είναι η χειρότερη ταινία της καριέρας του Blue Eyes...

Έχοντας αποσυρθεί προσφάτως από την παρανομία και αποφασισμένος να ακολουθήσει τον ίσιο δρόμο, ο επιχειρηματίας πλέον Πολ Μαγκουάιρ, είναι ένας τίμιος και ευυπόληπτος πολίτης, που συμμετέχει ζωηρά με τις αγαθοεργίες του, στην καλυτέρευση των συνθηκών ζωής της πόλης του, του φιλήσυχου Μομπάιλ της Αλαμπάμα. Την γαλήνη και ηρεμία της οικογενειακής του ζωής, θα διαλύσει η απαγωγή της αγαπημένης του, δεκαεπτάχρονης, κόρης του, Κάιτλιν, προφανώς από στελέχη της Ρώσικης Μαφίας, ξεπληρώνοντας έτσι έναν παλιότερο ανοικτό λογαριασμό που είχαν μαζί του. Συσπειρώνοντας ξανά στο πλάι του τους πρώην συνεργάτες του, ο Πολ, θα κινήσει γη και ουρανό προκειμένου να εντοπίσει τα ίχνη της θυγατέρας του, να την απελευθερώσει και να τιμωρήσει τους απαγωγείς. Ατυχώς για εκείνον το πτώμα της μικρής, θα βρεθεί από τις αρχές, πεταμένο σε ρέμα της περιοχής, με μια σφαίρα από περίστροφο καρφωμένη στο μέτωπο. Ο πόλεμος των παρανόμων μόλις ξεκίνησε.

Ήδη έχει ειπωθεί η ειδοποιός διαφορά σε σχέση με τα πρωτότυπα Taken, όπου ο δυναμικός μπαμπάς αναζητά την κορούλα του στα στέκια των ναρκομανών, κακοποιών και μαφιόζων που την έχουν βουτήξει, ζωντανή όμως. Διότι η έφηβη που ο επιμελής πλέον πατήρ την άφησε να διασκεδάζει με δύο συνομήλικους της στην πολυτελή του οικία, πλέον δεν βρίσκεται στη ζωή, γεγονός που αυτομάτως σημαίνει πως το αίμα θα ζητήσει αίμα για να ξεπλυθεί. Τι γι αν ο αρχι-Νονός της κομητείας θα ζητήσει σαν χάρη από τον Μαγκουάιρ να χαμηλώσει τους τόνους, τι κι αν ο διοικητής της ντόπιας αστυνομίας, βάλει κόσμο να παρακολουθεί ένα προς ένα τα βήματα του, εκείνος κτυπημένος από την βαριά απώλεια, δεν έχει τίποτα να χάσει και θα κάνει τα πάντα για να βρει τους φονιάδες. Ακόμη κι αν χρειαστεί να έρθει σε ρήξη με τα πρωτοπαλίκαρα του, που τον θεωρούν κάτι περισσότερο από αδελφό τους...

Το αγγλόφωνο ντεμπούτο του Ισπανού σκηνοθέτη Paco Cabezas, δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα κοινότυπο περιπετειώδες παζλ, που συμπεριλαμβάνει σώμα με σώμα μονομαχίες, καταδιώξεις αυτοκινήτων, βασανισμούς ταλαίπωρων ανθρώπων, μαχαιρώματα, πιστολίδι, υλικά χορταστικά για την ματιά του φανατικού φίλου της δράσης, που εντέλει, μάλλον θα μείνει ικανοποιημένος στην overall αξιολόγηση του, αν και εφόσον δεν διαθέτει ιδιαίτερες καλλιτεχνικές αξιώσεις. Όσο για την ανατροπή του τέλους, που δεν είναι και η πιο προβλέψιμη της φιλμικής ιστορίας, πιθανότατα θα αποτελέσει το κερασάκι στην τούρτα του φασαριόζικου θρίλερ. Επαναλαμβάνω εφόσον οι απαιτήσεις είναι μικρές και δεν μας πολυνοιάζουν οι σεναριακές τρυπάρες, οι χρονικές ασυνέχειες και οι αστείες ερμηνείες...

Για πες: Προεξάρχοντος του Cage, που μπορεί να με έπεισε προ εξαμήνου πως ανακάμπτει στην καριέρα του με τον αξιοπρεπή - τουλάχιστον - Joe, εντούτοις εδώ στο Rage, που στην Ανατολική Ευρώπη τιτλοφορείται σκορπώντας πέρα δώθε σπόιλερς, ως Tokarev, γκρεμίζει τα πάντα, για να εκκινήσει φτου κι απ την αρχή στην εκτίμηση μου. Πολύ κακή, πομπώδης και υπερβολική έκφραση, που τονίζεται από τις απίθανες και γεμάτες εκδικητικό πάθος ατάκες, είναι και πάλι το χαρακτηριστικό στοιχείο ενός (ικανότατου, κατά τεκμήριο) ηθοποιού, που έχει λοξοδρομήσει εμφανώς, αλλά δεν δείχνει και την παραμικρή θέληση, να πάρει ξανά την ποιοτική οδό...

Στις δικές μας αίθουσες? Στις 17 Ιουλίου 2014 από την Village

Σε μια πόλη εκατομμυρίων ψυχών, η κοινή γλώσσα είναι εκείνη της αγάπης! Λίγες μόνο ημέρες μετά το πέρας της μεγάλης ποδοσφαιρικής γιορτής, αλλά και δύο χρόνια πριν η πανέμορφη και ποικιλόμορφη Βραζιλιάνικη μεγαλούπολη φορέσει ξανά τα γιορτινά της για να υποδεχτεί τους Ολυμπιακούς αγώνες, έκανε την εμφάνιση του το τρέιλερ μιας νέας ταινίας που προσθέτει έναν ακόμη κρίκο στην αλυσίδα του σίριαλ Cities We Love. Το Rio Eu Te Amo ή Rio I Love You αγγλιστί, είναι ένα σπονδυλωτό παζλ, που αποτελείται από επιμέρους ιστορίες, όλες γυρισμένες στην Κοπακαμπάνα, την Ιπανέμα, το Κορκοβάδο και τις φαβέλες, όπως ακριβώς συνέβη προηγούμενα με το Paris je T'Aime και το New York I Love You. όπως τότε λοιπόν έτσι και τώρα, δέκα διάσημοι σκηνοθέτες, άλλοι ντόπιοι, άλλοι επισκέπτες, ένωσαν τις δυνάμεις τους για να προσφέρουν ένα μικρό κινηματογραφικό αφιέρωμα στο υπέροχο Ρίο Ντε Τζανέιρο, παρουσιάζοντας το από την δική τους οπτική γωνία, με σκοπό να προβάλλει την έδρα των Καριόκας, με όσο το δυνατόν σφαιρικότερο τρόπο. Φυσικά και ο πρώτος τόπος που θα προβληθεί το φιλμ, θα είναι η ίδια η χώρα της Σάμπας στις 11 Σεπτεμβρίου 2014, ενώ οι ημερομηνίες εξόδου στις υπόλοιπες χώρες του κόσμου, ακόμη δεν έχει γίνει γνωστή.

Τις ρουμπρίκες που συνθέτουν το έργο υπογράφουν δημιουργοί του διαμετρήματος των Fernando Meirelles (City of God), Carlos Saldanha (Ice Age, Rio), José Padilha (RoboCop, Elite Squad), John Turturro (Fading Gigolo) Im Sang-soo (The Housemaid), Stephan Elliott (Easy Virtue), Paolo Sorrentino (The Great Beauty), Guillermo Arriaga (Babel), Andrucha Waddington (Party Crashers) και Nadine Labaki (Where Do We Go Now?), ενώ από τις εικόνες του παρελαύνουν αστέρια του μεγέθους των Vincent Cassel, Rodrigo Santoro, Jason Isaacs, Ryan Kwanten, Emily Mortimer και Harvey Keitel.

Στις δικές μας αίθουσες? Ακόμη δεν έχει προγραμματιστεί

Έχω ανάγκη να εμπιστευτώ όλο τον κόσμο γύρω μου! Κι όταν αυτή η κουβέντα βγαίνει από το στόμα του πλέον διάσημου βαρόνου των καρτέλ ηρωίνης, κοκαΐνης και των συναφών ναρκωτικών, Πάμπλο Εσκομπάρ, τότε πιθανότατα να μυρίζει και biopic του. Αυτό ακριβώς συμβαίνει με την περίπτωση του Paradise Lost, φιλμ αφιερωματικού στον βίο του διαβόητου Κολομβιανού εμπόρου λευκού θανάτου, που αποτελεί το σκηνοθετικό και σεναριακό ντεμπούτο του μέχρι πρότινος ηθοποιού, Andrea Di Stefano. Κεντρικό πρόσωπο της ιστορίας ο Νίκ ένας τυπικός Αμερικάνος, που κάνει το όνειρο του πραγματικότητα, επισκεπτόμενος τον αδελφό του στα πανάκριβα τουριστικά θέρετρα της Κολομβίας, εκεί που θα γνωρίσει και τον έρωτα της ζωής του, την τροπικής ομορφιάς και γοητείας Μαρία. Τα πάντα στην σχέση τους θα κυλήσουν ομαλά και ειδυλλιακά, μέχρι που θα κάνει την εμφάνιση του ένας θείος της, πάμπλουτος όπως λένε οι γραφές, Εσκομπάρ το όνομα του... Το φιλμ αυτή την περίοδο βρίσκεται σε κατάσταση post production, υπερβολικά καθυστερημένα χρονικά αφού ήταν να κυκλοφορήσει από πέρυσι, ανταυτού θα το δούμε στους κινηματογράφους κάποια στιγμή μέσα στο 2015.

Τον διάσημο Νονό υποδύεται ο χαρισματικός λατινοαμερικάνος Benicio Del Toro που μοιάζει κομμένος και ραμμένος για τον ρόλο, ενώ δίπλα του βρίσκονται ακόμη και οι Josh Hutcherson και Claudia Traysac.

Στις δικές μας αίθουσες? Ακόμη δεν έχει προγραμματιστεί

Μόνο το κουράγιο μπορεί να σε βοηθήσει, να γυρίσεις σπίτι... Δίχως να έχει ακολουθήσει και καμία επιτυχημένη καριέρα ως σκηνοθέτης, η σούπερ σταρ Angelina Jolie - το πιο πρόσφατο της In The Land Of Blood And Honey, μάλλον προς το πολύ μέτριο τείνει - εδώ αναζητά την ευκαιρία εκείνη που θα της δώσει την ώθηση να δείξει τις ικανότητες της και πίσω από την κάμερα. Πρόκειται για την μεταφορά στην μεγάλη οθόνη της βιογραφίας του περίφημου Λούις Ζαμπερίνι, Ολυμπιονίκη του στίβου και ήρωα του πολέμου, που αφού καταφέρει να επιβιώσει στον ειρηνικό ωκεανό σε μια σχεδία μετά την πτώση του αεροσκάφους του, θα πέσει στα χέρια των Ιαπώνων, εκεί που θα υποστεί φρικτά βασανιστήρια. Το θάρρος του όμως θα τον οδηγήσει στον θρίαμβο και δεν θα λυγίσει ποτέ ενώπιον του εχθρού. Βασισμένο στο μπεστ σέλλερ της Laura Hillenbrand, σε σενάριο των Richard LaGravenese (Behind The Candelabra) και William Nicholson (Les Miserables), ξεσκονισμένο στο τέλος από τους ίδιους τους Coen, το επικό δράμα, που πιθανότατα να παίξει και σημαντικό ρόλο στην Οσκαρική κούρσα, αναμένεται στις αίθουσες από την Universal, ανήμερα των Χριστουγέννων του 2014. Η καμπάνια για το biopic ενός θρύλου, που ως γνωστόν μόλις πριν λίγες ημέρες έφυγε από την ζωή πλήρης ημερών, αναμένεται έντονη και μέρος της αποτελεί το συγκλονιστικό τρέιλερ, που το στούντιο μόλις έδωσε στην κυκλοφορία.

Τον βασικό ρόλο τους Ζαμπερίνι κρατά ο Jack O' Connell, που στο χέρι του είναι να αδράξει την ευκαιρία και να εξελιχθεί σε αστέρι μεγάλου βεληνεκούς. Συμμετέχουν ακόμη και οι Garrett Hedlund, Domhnall Gleeson και Jai Courtney.

Στις δικές μας αίθουσες? Ακόμη δεν έχει προγραμματιστεί

Happy Trails... Με την υπογραφή του σημαντικότερου Καναδού σκηνοθέτη των ημερών μας, Jean Marc Vallee έρχεται η ταινία Wild, το επόμενο βήμα του χαρισματικού δημιουργού των C.R.A.Z.Y., The Young Victoria και Cafe De Flore, μετά το Dallas Buyers Club, Που κυριολεκτικά σάρωσε φέτος στις οσκαρικές ανδρικές υποψηφιότητες. Πρόκειται για την κινηματογραφική μεταφορά του βιβλίου απομνημονευμάτων της Cheryl Strayed, Wild, που αφηγείται το μοναχικό ταξίδι 1100 μιλίων μέσα στην αμερικάνικη άγρια φύση, προκειμένου να ανακαλύψει τον εαυτό της, να ηρεμήσει από την καταστροφή του γάμου της και να αντιμετωπίσει την απώλεια της λατρεμένης της μητέρας. Δίχως την απαιτούμενη πείρα, αλλά και χωρίς τα απαραίτητα εργαλεία για να την κατευθύνουν, η πανέτοιμη για τα πάντα γυναίκα, θα βρεθεί ανάμεσα σε κινδύνους και αντιξοότητες, που θα μπορούσαν να κοστίσουν την ίδια της την ζωή. Το βασισμένο σε σενάριο του αγαπημένου των μοντέρνων Αμερικάνων Nick Hornby δράμα, αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα όπλα της Fox Searchlight για την σεζόν που έρχεται, μιας και θα το διανείμει στις αίθουσες στις 5 Δεκεμβρίου 2014, στοχεύοντας να υποπέσει στην αντίληψη και της Ακαδημίας.

Περισσότερο για την ήδη Οσκαρούχα Reese Witherspoon δηλαδή, που κατόπιν του Walk The Line δεν έχει ακολουθήσει και καμία σούπερ πετυχημένη διαδρομή κι εδώ επιχειρεί την μεγάλη της επιστροφή στους σπουδαίους ρόλους. Δίπλα της συνυπάρχει και η εξίσου σημαντική Laura Dern...

Στις δικές μας αίθουσες? Ακόμη δεν έχει προγραμματιστεί