Ανασταίνοντας τον Σπάρκι! Όχι με ιδιαίτερη χαρά, θα πρέπει να προσπεράσω την βαρύγδουπη υποσημείωση, τόσο της αφίσας, όσο και του φινάλε του τρέιλερ, περί ενός φιλμ από τα χέρια του σκηνοθέτη του...Alice In Wonderland! Και καλά να μην επιθυμεί το προμόσιον να αναφερθεί στις σημαντικότερες στιγμές της πορείας του πλέον πρωτοποριακού αμερικάνου auteur, αλλά ούτε και σε εκείνες που ταιριάζουν απόλυτα με την περίπτωση του Frankenweenie? Από την μια ως δεξί χέρι του Selick στον Nightmare και από την άλλη έχοντας την εμπειρία ήδη με το Corpse Bride, πηγαίνοντας πολλά βήματα παραπέρα την animation τεχνική του στοπ μόσιον? Anyway, με περηφάνια λοιπόν η Disney παρουσιάζει το νέο φίλμ του Tim Burton σε μια πειραγμένη εκδοχή του μύθου του Φρανκεστάιν, που αποτελεί διασκευή της πραγματικών χαρακτήρων μικρού μήκους του ιδίου, από το 1984, με πρωταγωνιστές τότε την Sofia Coppola, την Shelley Duvall και τον Daniel Stern. Στην τωρινή εκδοχή, ασπρόμαυρη για να τονιστεί το φοβιστικό της υπόθεσης, όπου μικρό αλλά και ευφυέστατο παιδάκι, μη αντέχοντας τον χαμό του αγαπημένου του σκύλου, θα τον βάλει στο εργαστήρι, με σκοπό να τον επαναφέρει στην ζωή. Φυσικά το πολυαναμενόμενο φιλμ που θα κάνει πρεμιέρα τον ερχόμενο Οκτώβρη - στις 5 του - αν και προηγουμένως μυρίζομαι παρουσία στην Βενετία, θα αποδοθεί όπως του αρμόζει σε τρισδιάστατη φόρμα.


Ανάμεσα στους αστέρες που συναθροίστηκαν στο πλάι του Burton για να δώσουν τις φωνές τους στους χαρακτήρες του κινουμένου σκίτσου, διακρίνονται οι Catherine O'Hara, Winona Ryder, Martin Short, Tom Kenny και Martin Landau.

Στις δικές μας αίθουσες? Το φθινόπωρο του 2012
Περισσότερα... »

Δεν μπορείς να αλλάξεις την οικογένεια σου, μπορείς όμως να αλλάξεις το πεπρωμένο σου! Έχοντας προβληθεί σε ένα σωρό φεστιβάλ ολάκερης της αμερικάνικης ςπεικράτειας, συμπεριλαμβανομένου και του σπουδαιότερου του κόσμου, αυτού στο Τορόντο κι έχοντας κερδίσει την εκτίμηση του αρεσκόμενου στις έξυπνες indie κομεντί κοινού, έρχεται η καινούργια δημιουργία των εμπνευσμένων αδελφών Duplass, που καθώς δείχνει το τρέιλερ ελάχιστα διαφέρει από τις προηγούμενες ταινίες τους. Στο Jeff Who Lives At Home, οι σκηνοθέτες του αξιοπρεπούς Cyrus, παρακολουθούν την καθημερινότητα ενός τριανταπεντάρη, που δεν παίρνει το ρίσκο να αναλάβει τις ευθύνες του και παραμένει δίχως ιδιαίτερες απαιτήσεις κάτω από την σκέπη του σπιτιού των γονιών του, μέχρι την στιγμή που ένα πρόβλημα που θα αντιμετωπίσει με τον γάμο του ο - όχι και τόσο στενά δεμένος μαζί του - αδελφός του, θα τον ωθήσει να βγει από το καβούκι του και να κοιτάξει τον κόσμο κατάματα. Φυσικά τέτοιου ανεξάρτητου στυλ δημιουργίες, που απευθύνονται σε κόσμο με περισσότερο σινεφίλ καταβολές, δεν έχουν κάποια ιδιαίτερη απήχηση στο αμερικάνικο κοινό, συνεπώς η Paramount Vintage θα κυκλοφορήσει τις περιπέτειες του μοναχικού Τζεφ, σε πολύ περιορισμένο κύκλωμα στις ΗΠΑ στις 16 Μαρτίου.


Ακόμη κι αν κυρίαρχο ρόλο στο καστ κατέχουν δύο αγαπημένα ονόματα των box office, όπως ο Jason Segel που πήρε πρόσφατα πάνω του σχεδόν όλο το πρότζεκτ των Muppets και ο Ed Helms, που δίχως σπασμένο δόντι ή τατουάζ στο μάτι, ελάχιστα θυμίζει τον κουτό δόκτορα του Hangover. Μαζί τους η αειθαλής Susan Sarandon, η Judy Greer και η Rae Dawn Chong.

Στις δικές μας αίθουσες? Δεν το νομίζω...
Περισσότερα... »

Καφέ Ντε Φλορ
του Jean-Marc Vallée. Με τους Vanessa Paradis, Kevin Parent, Hélène Florent, Evelyne Brochu, Martin Gerrier


Breathe In The Air...
του zerVo
Όχι λίγες φορές, πιάνω εμένα και τον εαυτό μου να κάνουν εκείνη την (κουτή) κουβέντα, για το ποιες από όλες τις χιλιάδες ταινίες που έχω παρακολουθήσει, θα διάλεγα να πάρω μαζί μου σε μια ενδεχόμενη απομόνωση. Στις δυο τρεις επιλογές που θα μου επιτρέπονταν να βάλω στις αποσκευές, σε καμία περίπτωση δεν θα έλειπε το C.R.A.Z.Y. Όχι δα γιατί πρόκειται για ένα από τα καλύτερα φιλμς που έχω παρακολουθήσει ποτέ, μα γιατί μου φάνηκε σαν ένα κατά παραγγελία φιλμάρισμα των ανησυχιών των νιάτων μου, που κατά σύμπτωση συνέπεσαν την ίδια ακριβώς χρονική περίοδο που εξελίσσεται η δράση του. Διόλου συμπτωματικά και άκρως υποκειμενικά, όντας καλός φίλος με τον δημιουργό του, από σήμερα η δεύτερη ταινία που θα έβαζα παραμάσχαλα, είναι το Cafe De Flore. Έτσι για να έχω παρέα και το φωτογραφικό άλμπουμ της νιότης μου, αλλά και εκείνο της mid life (που λένε) εξέλιξης...

Μόντρεαλ, σήμερα. Επιτυχημένος, περιζήτητος και πολυπράγμων σαραντάρης ντισκ τζόκει, μόλις έχει δώσει τέλος στην μακρά συζυγική σχέση, με την γυναίκα που πορεύτηκε μαζί της από τα μαθητικά του χρόνια, επιλέγοντας την αγκαλιά μιας κατά πολύ νεότερης του ερωμένης. Η επιμονή του να την στεφανωθεί, σφραγίζοντας έτσι την ευτυχία τους, θα ρίξει στην μελαγχολία την συνομήλικη του πρώην και μητέρα των παιδιών του. Παρίσι 1969. Έχοντας βιώσει την εγκατάλειψη από τον συμβίο της, στο άκουσμα του συνδρόμου Ντάουν, από το οποίο πάσχει ο νεογέννητος γιος τους, νεαρή, φτωχή, μα και περήφανη κομμώτρια, ορκίζεται σε ότι έχει ιερό να φροντίσει το ειδικών αναγκών παιδί της με όσες δυνάμεις έχει, προκειμένου να του δώσει έστω και μια παραπάνω ευτυχισμένη ημέρα, από όσες μακάβρια προεξοφλεί η αρρώστια.

Εκ πρώτης όψης οι ιστορίες που αφηγείται το σενάριο είναι δύο, με σημαντική χρονική απόσταση μάλιστα μεταξύ τους, όσο όμως εξελίσσεται η ίντριγκα και ο θεατής αντιλαμβάνεται την υπόσταση, τα συναισθήματα και τις αντιδράσεις του κάθε χαρακτήρα στην υπόθεση, καταλαβαίνει πως η δεύτερη, εκείνη της μοναχικής μάνας και του χαριτωμένου βλασταριού της, είναι περισσότερο παραβολική και πηγάζει μέσα από τους εφιάλτες των πρωταγωνιστών της σύγχρονης ρουμπρίκας. Δίχως ποτέ το απότομο, κοφτό και ενίοτε αλλόκοτο μοντάζ, να ορίζει το ποιος από όλους ταξιδεύει στο παρελθόν και βιώνει πανομοιότυπα feelings με αυτά της παριζιάνικης μεριάς του ταξιδιού.

Η νοσταλγία για ακόμη μια φορά ξεχειλίζει στην ματιά του ικανότερου, όσο και πιο ελπιδοφόρου δημιουργού της γαλλόφωνης πλευράς του Καναδά. Με όπλο του ένα soundtrack δυναμίτη, που στοιχειώνεται από το μπιτ του χορευτικού χιτ, που δίνει στο έργο το όνομα του και από τις στροφές του αιώνιου Breathe από το πιο εμπνευσμένο συγκρότημα στην παγκόσμια ιστορία της μουσικής, ο Vallee, στοχεύει ευθείες βολές στην καρδιά του συνομήλικου κοινού του, πηγαίνοντας το μπρος πίσω σε εικόνες που δεδομένα κάποια στιγμή της ζωή του έχει βιώσει. Το εφηβικό σκίρτημα, η οικογενειακή ολοκλήρωση, η μεσήλικη αναζήτηση, η απώλεια...

Για πες: Το τελευταίο βήμα του αγαπημένου σκηνοθέτη από το Κεμπέκ, είναι σαφώς πιο προβληματισμένο και πολύπλοκο από το C.R.A.Z.Y. που τον εδραίωσε προ πενταετίας στο διεθνές σινεφίλ στερέωμα. Συνάμα όμως αυτό το διαρκές ψάξιμο, εν μέσω των έντεχνα δομημένων εικόνων, όχι λίγες φορές με άφησε με την απορία για το ποιο είναι στην πραγματικότητα το υποκείμενο που περισσότερο δικαιούται την περισσότερη συζήτηση γύρω από το πρόσωπο του. Εντέλει κρίνοντας με βάση την ερμηνευτική δυναμική και μόνο, αυτός δεν είναι ούτε ο γοητευτικός άντρας (Kevin Parent), ούτε η μέχρι τελικής πτώσης προστατευτική μάνα (η πανάσχημη Paradis) μα η πληγωμένου εγωισμού και τσακισμένων ονείρων ώριμη παρατημένη, που η απλοϊκή και δίχως φιοριτούρες απόδοση της από την Helene Florent, την καθιστά ως τον άξονα του στόρι, έστω και κατόπιν της πτώσης των τελικών credits...






Στις δικές μας αίθουσες, την 1η Μαρτίου 2012 από την Seven
Περισσότερα... »

Όσλο, 31 Αυγούστου
του Joachim Trier. Με τους Anders Danielsen Lie, Hans Olav Brenner, Ingrid Olava


Farewell Oslo...
του zerVo
Να βράσω και την οικονομική τους ευημερία και την κοινωνική τους εξέλιξη και την ποιότητα ζωής τους, αλλά και το υπόδειγμα λειτουργίας τους. Πρώτοι σε όλους τους τομείς οι Σκανδιναβοί, ορίζουν τον τόπο τους ως τον ιδανικό για να διαβιώσει κανείς, δίνοντας του τα εχέγγυα για ένα ολόφωτο μέλλον. Μάλιστα... Ότι περισσότερες από τις μισές ταινίες από την βόρεια αυτή γωνιά της Ευρώπης, συμπεριλαμβάνουν την λέξη αυτοχειρία στο σενάριο τους σημαίνει κάτι? Εκτός και τα θέματα όλων τους γράφτηκαν στο εξάμηνο που η περιοχή είναι βυθισμένη στο σκοτάδι, στοιχείο που εκτοξεύει την ήδη δεδομένη μελαγχολία των κατοίκων της ξανθομάλλας χερσονήσου στα ουράνια...

Κάτω από κανονικές συνθήκες, ως γεμάτος σχέδια νέος, θα έπρεπε να ατενίζει την ζωή, μέσα από το πρίσμα της αισιοδοξίας. Όντας αντιμέτωπος εδώ και καιρό με τον εφιάλτη των ναρκωτικών ο 30χρονος Άντερς, νιώθει πως ο έλεγχος έχει ξεφύγει από τα χέρια του. Μετά από ένα επιτυχημένο εξάμηνο θεραπείας στην κλινική αποτοξίνωσης, ήρθε η στιγμή να επιστρέψει στην πόλη του, με την ελπίδα πως πάνω σε στέρεες βάσεις θα μπορέσει και πάλι να κτίσει ένα καλύτερο αύριο. Και ξημερώνει η τελευταία μέρα του καλοκαιριού...

Εκεί που ένας τραυματισμένος βαριά χαρακτήρας επιζητά λίγη θέρμη, λίγη ζεστασιά, λίγη συμπόνοια κι όχι τον οίκτο και την ξινομούρα λύπηση που συνήθως αφήνεται προς το πρόσωπο ενός εξαρτημένου, μέσα σε ελάχιστες στιγμές αντιλαμβάνεται πως η κατάσταση είναι ακριβώς η ίδια με εκείνη που μια φορά κι έναν καιρό τον ώθησε να μπει στην διαδικασία παραίτησης. Ούτε ένας σωστός φίλος, ούτε ένας πραγματικός συμπαραστάτης, ούτε εκείνη η κοπέλα που στο μυαλό του περιστρεφόταν ως η πιθανή σανίδα σωτηρίας. Τι απομένει πια? Σύννεφα και μπόρα? Αντέχεται ένα ακόμη πέρασμα στο σκοτάδι? Όχι βέβαια... Τυπικά βορειοευρωπαική η ματιά του σκηνοθέτη Joachim Trier, με πεντακάθαρα πλάνα της Νορβηγικής πρωτεύουσας να τυλίγουν, έως και να πνίγουν το υποκείμενο, εκμεταλλευόμενος ο φακός του τις στιγμές που ένας κάποιος ήλιος κάνει την εμφάνιση του στον ουρανό του Όσλο. Ο πεσιμισμός βασιλεύει φυσικά και αυτό δεν προκαλεί την παραμικρή έκπληξη. Ουδόλως τυχαίο πως οι νέοι του τριεθνούς της Βόρειας Θάλασσας είναι και οι πρώτοι στην λίστα εκείνων που ωθούνται στο απονενοημένο διάβημα.

Για πες: Το φιλμ ένιωσα πως το έχω ξαναδεί και μάλιστα πολλές φορές κατά το παρελθόν, με την ίδια ταυτότητα, με πανομοιότυπη προέλευση. Και πιθανότατα σε πιο ολοκληρωμένη και σφαιρική φόρμα, όπως σε εκείνη την περίπτωση του Σουηδικού εξάδελφου Farewell Falkenberg, που είναι παρόμοια θεματική και ακόμη πιο ίδια κατάληξη. Γενικότερα από αυτή την γωνιά της Γηραιάς δεν αναμένω πολλά στην μελλοντική κινηματογραφική της έκφραση. Και αυτό, όσο σωστά κι αν ακολουθείται η φόρμα της απαισιόδοξης μελαγχολίας, κάπου αρχίζει να γίνει έντονα ενοχλητικό, αφόρητο...






Στις δικές μας αίθουσες, την 1η Μαρτίου 2012 από την AMA
Περισσότερα... »

Μεθυσμένο Ημερολόγιο
του Bruce Robinson. Με τους Johnny Depp, Aaron Eckhart, Michael Rispoli, Amber Heard, Richard Jenkins, Giovanni Ribisi


Λανθάνον biopic!
του gaRis (@takisgaris)
Κατά τα φαινόμενα, η επιστροφή του Bruce Robinson στη σκηνοθετική καρέκλα κοντά 20 χρόνια από το αρκετά ενδιαφέρον crime thriller Jennifer 8 (1992), μάλλον δεν ήταν και η καλύτερη ιδέα, κρίνοντας από το πατωμένο (μόλις 5 εκατομμύρια) μποξ όφις. Το λανθάνον biopic του Hunter S. Thomson, νεοϋορκέζου δημοσιογράφου – πότη στα (α)φιλόξενα εδάφη του Puerto Rico πριν από μισό αιώνα, δε συγκίνησε τη νεολαία (ούτε και τους υπόλοιπους -if you asked me). Το ζήτημα είναι ότι μετά την τρελή φόλα που λέγεται The Tourist, ο Τζόνυς ο Ντεπ, λατρεμένη ροκ εικόνα στο παγκόσμιο φιλμικό στερέωμα, αδυνατεί να σηκώσει ψηλά τη σημαία, παρά τα σκέρτσα-κατάλοιπο από τη μακρά εγκατοίκιση του πειρατή Jack Sparrow.

Ο αργόσυρτος, αποσπασματικός ρυθμός, η παλιακή αφήγηση με πλάνα να κρέμονται αμήχανα πάνω στους ηθοποιούς, και τα μισανθρωπικά τσιτάτα του Hunter να ακούγονται από όλα σχεδόν τα αρσενικά στόματα, δίνουν μια εσφαλμένα νοούμενη γραφικότητα στο εγχείρημα. Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες του υποστηρικτικού καστ από Αaron Eckhart ως Richard Jenkins, το story παραδίδεται άτσαλα στις νοστιμιές του, όταν δεν προδίδεται από την ψεύτικη αλλοκοτιά του Giovanni Ribisi, σε άλλη μια σαχλή ερμηνεία. Ολοκληρώνω (γκχχμμ…) με την μοιραία Amber Heard, στην οποία, ως άλλος ZerVo, θα ευχηθώ απλά να παραμείνει ες αεί 25 Απριλίων…






Στις δικές μας αίθουσες, στις 2 Μαρτίου 2012 από την Village
Περισσότερα... »

Βασισμένο σε μια από τις πλέον διαβασμένες νουβέλες του πρωτοποριακού συγγραφέα Jack Kerouac - της έχει αποδοθεί ο τίτλος μιας από τις κορυφαίες του 20ου αιώνα - είναι η ταινία δρόμου, όπως αποκαλύπτει άλλωστε και η μαρκίζα της, On The Road, με την οποία επιστρέφει στην δράση ο αγαπημένος Βραζιλιάνος σκηνοθέτης Walter Salles (Central Do Brasil, The Motorcycle Diaries, Dark Water, Linha De Passe). Μετά τον θάνατο του πατέρα του, ένας νεαρός Νεοϋορκέζος με έφεση στην συγγραφή μυθιστορημάτων, θα ενώσει το φιλελεύθερο πνεύμα του με έναν συνομήλικο του, που διαθέτει την ίδια δίψα για να μελετήσει τις αλήθειες της ζωής και θα ξεκινήσουν παρέα, ένα μακρύ ταξίδι στην αμερικάνικη επικράτεια, εκεί που μέσα από τις εμπειρίες της Οδύσσειας τους θα ανακαλύψουν τους εαυτούς τους. Το φιλμ που γυρίστηκε πέρσι, ακόμη δεν έχει πάρει διανομή στις ΗΠΑ, κάτι που αναμένεται να συμβεί στα επερχόμενα φεστιβάλ που θα πρωτοπροβληθεί, με τις Κάννες να ερίζουν γι αυτό το προνόμιο τον προσεχή Μάη.

Πολύ δυνατό στοιχείο του On The Road, αποτελεί αναμφίβολα το πανίσχυρο ανσάμπλ καστ του, που εκτός από την βασική τριάδα των πρωταγωνιστών του, του Sam Riley, του Garrett Hedlund και της Kristen Stewart που παλεύει να ξεφύγει μερικώς από την τυποποίηση του Twilight Saga, συμμετέχουν σε περιφερειακούς υποστηρικτικούς ρόλους οι Amy Adams, Ton Sturridge, Danny Morgan, Alice Braga, Elisabeth Moss, η Kirsten Dunst και ο Viggo Mortensen.


Περισσότερα... »

Διπλασίασε τον τρόμο! Απλά και μόνο που έκανε τέτοιο ντόρο γύρω από την παρουσία του, το πρώτο Piranha 3D, που σηματοδότησε την επιστροφή των σαρκοφάγων ψαριών στην μεγάλη οθόνη, έχοντας να επιδείξει συνάμα μια αξιόλογη πορεία στα box office, θα έπρεπε να θεωρείται κάτι παραπάνω από βέβαιη η ύπαρξη ενός (τουλάχιστον) σίκουελ. Άλλο που δεν πετάει σκούφια η Dimension για κάτι τέτοιες ευκαιρίες, που χρηματοδότησε μια ακόμη τρισδιάστατη περιπέτεια horror του βυθού, με περίπου είκοσι εκατομμύρια δολάρια, στοχεύοντας σε μια ακόμη εμπορική, για το νεανικό κοινό κυρίως, επιτυχία. Το Piranha 3DD λοιπόν, όπως αποκαλύπτει το πρώτο επίσημο τρέιλερ, υπόσχεται ακόμη πιο εντυπωσιακές σκηνές φαγώματος, με αιματηρά αποτελέσματα, όπως όμως και πιο πιπεράτα πλάνα από ξανθά ηλιοκαμένα κορμιά, που κάνουν το λάθος να βουτήξουν ανυποψίαστα στα γαλανά νερά ενός water park! Η ταινία υπογράφεται από τον όχι ιδιαίτερα γνωστό σκηνοθέτη John Gulager και αναμένεται να κάνει την τρισδιάστατη εμφάνιση της στα μούλτιπλεξ κάποια στιγμή του 2012, μιας και ακόμη οι Weinstein δεν έχουν ορίσει ημερομηνία εξόδου της.


Από τους συμμετέχοντες στο πρώτο μέρος, εξακολουθεί να υπάρχει έστω και με προσθετικά μέλη ως σερίφης ο Ving Rhames, έχοντας παρέα τον Christopher Lloyd, ενώ στο καστ έχουν αφιχθεί οι βετεράνοι David Hasselhoff και Gary Busey, μαζί με τις κούκλες Danielle Panabaker και Katrina Bowden.

Στις δικές μας αίθουσες? Σίγουρα, άγνωστο πότε όμως...
Περισσότερα... »

Ήρθαν για να βάλουν τάξη στη γειτονιά... Ως μια από τις πλέον αναμενόμενες κωμωδίες του προσεχούς κινηματογραφικού καλοκαιριού, αναμένεται η περίπτωση του Neighborhood Watch, ένα δεδομένο που στηρίζει κατά βάση στην δυνατή διασκεδαστικά - αλλά και εμπορικά - σύνθεση του καστ του και λιγότερο στο θέμα του. Στο επίκεντρο του οποίου βρίσκεται μια τετράδα μεσήλικων οικογενειαρχών των αστικών προαστίων, που για να σκοτώσει την ώρα της αποφασίζει να το παίξει φύλακας άγγελος της γειτονιάς, καταπολεμώντας τις καθημερινές μικροπαρανομίες των κατοίκων της. Μέχρι την στιγμή που οι τέσσερις ατρόμητοι μπαμπάδες θα κληθούν να αντιμετωπίσουν μια απειλή, για την οποία δεν είναι προετοιμασμένοι. Σκηνοθετημένο από τον Akiva Schaffer του Hot Rod, το φιλμ ελπίζω να είναι λίγο περισσότερο ιντριγκαδόρικο από όσα υπόσχεται το πρώτο τίζερ τρέιλερ που μόλις έδωσε στην κυκλοφορία η Fox, που θα το μοιράσει στις αίθουσες την τελευταία Παρασκευή (27) του ερχόμενου Ιούλη. Και που ντε φάκτο θα κρατήσει για τουλάχιστον μια, δυο βδομάδες την κορυφή του αμερικάνικου τοπ τεν...


...έχοντας σαν πανίσχυρο όπλο του την ομάδα των πρωταγωνιστών του που ορίζουν ο Ben Stiller, ο Vince Vaughn, ο Jonah Hill και ο Richard Ayoade, που με θέρμη, ενθουσιασμό αλλά και ερασιτεχνικές αστυνομικές μεθόδους, καλούνται να αντιμετωπίσουν τις ατασθαλίες του βαρόνου του τοπικού υποκόσμου, όπως τον υποδύεται ο Billy Crudup...

Στις δικές μας αίθουσες? Το καλοκαίρι του 2012...

Περισσότερα... »



Ελληνικό Box Office 23-26 Φεβρουαρίου 2012 by TOSHIBA


Φιλμ
Διανομή
Wks Αίθουσες
4ήμερο Αθήνας
Σύνολο Αθήνας
4ήμερο Ελλάδας
Σύνολο Ελλάδας
1
The Grey
A/Visual
1
41


23.591
23.591
2
Hugo
UIP
2
52


20.593
57.511
3
Tinker Tailor Soldier Spy
Village
3
35


10.937
46.014
4
This Means War
Odeon
1
26


7.265
7.265
5
The Woman In Black
A/visual
3
30


6.695
82.457
6
Extremely Loud & Incredibly Close
Village
1
17


6.043
6.043
7
The Descendants
Odeon
5
26


5.365
99.489
8
Barbie in A Mermaid Tale 2
Feelgood
1
47


4.567
4.567
9
The Vow
A/visual
2
18


4.429
24.699
10
Shame
Odeon
3
5


4.008
16.099


Περισσότερα... »



by gaRis

ΚΑΤΩ ΟΙ ΜΑΣΚΕΣ! (IN HARVEY WE TRUST)

> Κάτι μέσα μου είναι ανυποχώρητο, δε θέλει να αποχωριστεί την 84η Απονομή. Ίσως επειδή γουστάρισα τρελά τη φάση με το twitter, με τον ακάματο εργάτη της φιλμικής γραφής Γιώργο Ζερβόπουλο να με συντροφεύει νοερά, ωσάν να εκάθετο σιμά μου, στην πρώτη μου επί αμερικανικής ηπείρου κάλυψη του θεσμού που με σφραγίζει τόσο ως σινεκριτικό ίσως και περισσότερο ως προσωπικότητα. You see, τα Oscars για μένα είναι καθημερινό βίωμα, μια κρυφή ελπίδα καταξίωσης για τις ταινίες που εκτιμώ αλλά και ένας γοητευτικός γρίφος, η λύση του οποίου με φέρνει incredibly close στο μυαλό ενός σώματος επαγγελματιών του Hollywood τα οποίο έχει της εξής αντιφατική ιδιαιτερότητα: Plenty of times, ψηφίζει με την καρδιά του.

> Γι’ αυτό έφερε στην εννιάδα για Καλύτερη Ταινία το (το λάτρεψα) corny family weeper που λέγεται War Horse. Το ίδιο κι όταν έσκασε η Extremely Loud & Incredibly Close βόμβα ως τελευταία υποψηφιότητα. Δεν τα έχρισε όμως η Ακαδημία τελικούς νικητές. Because Academy knows best. Το φετινό βραβευτικό concept ήταν πολύ καλά δουλεμένο, όσο μπορεί κάποιος να μιλήσει για ρεύματα ψηφοφόρων. Η χρονιά ανήκε στον βωβό κινηματογράφο, είτε ως κατασκευή και μάθημα ιστορίας (Hugo), είτε ως cineσθημα ενός κόσμου που πάλλεται να βρει τη χαμένη του αθωότητα (The Artist). Το Hugo έφτασε τα 200 εκατομμύρια κόστος μαζί με το PR plan, κι έφερε πίσω λιγότερο από 70. Η αλήθεια είναι πως αν ο Scorsese ήταν οποιοσδήποτε άλλος δε θα ξαναγύριζε big budget movie γιατί οι καιροί είναι ιδιαιτέρως χαλεποί. Από την άλλη, o The Artist έφτασε κοντά τα 40 εκατομμύρια σύνολο γιατί είχε τεράστιο PR, εντελώς δυσανάλογο με τα 20 εκατομμύρια της κατασκευής του, τα οποία μόλις και μετά βίας θα τα βγάλει μετά από εχθές, χάρη στην 5πλή του βράβευση.

> Πέντε πήρε κι ο Hugo, στις δεύτερες, τις «τεχνικές» κατηγορίες. Εξαιρετικά φτιαγμένη ταινία, εφάμιλλη της μόνο το Dragon Tattoo που απέδρασε με το Καλύτερο Μοντάζ. Το είχα για 3, έκλεψε όμως τη φωτογραφία από το Tree of Life και τα Οπτικά Εφφέ από τους Πιθήκους. Πως αλλιώς όμως θα χρυσωνόταν το χάπι όταν η γαλλική απόβαση πήρε τα καλύτερα χρυσά αφαιρώντας περίπου το scalp των αμερικανικών μεγαθηρίων; Χρίζεις αυτόματα το Hugo σαν την πλέον καλοφτιαγμένη παραγωγή και ταυτόχρονα μοιράζεις τα σενάρια στους auteurs Allen – Payne (“Mom, σ’αγαπώ πολύ!»). Μαγεία η δουλίτσα. Για λίγο πίστεψα ότι η Ακαδημία θα έκανε ένα ακόμη βήμα παραπέρα να αποτίσει τιμή στον Theo Angelopoulos κατά τη διάρκεια ενός υποτονικού In Memoriam. Μετά θυμήθηκα ότι εκεί γνωρίζουν μόνο τον δις «oscarικότερο» Μιχάλη Κακογιάννη και προσγειώθηκα στην αδυσώπητη πραγματικότητα.



> Η οποία παραμένει για μια ακόμη φορά ότι ο Harvey Weinstein είναι ο ισχυρότερος player του Hollywood, το golden boy της Ακαδημίας. Πέρυσι διέπρεψε συνετά (4 αγαλματίδια) με το King’s Speech, τώρα είχε πολύ καλύτερη ταινία να προωθήσει, όμως (μην το ξεχνάμε αυτό) στην ουσία πρόκειται για γαλλική παραγωγή. Αδιανόητο πριν μερικά χρόνια. Βωβή ασπρόμαυρη ταινία. Ανήκουστο πράγμα από το 1929 και δώθε. To κατόρθωσε. Το μεγαλύτερο του achievement όμως, το κερασάκι στην τούρτα, η χαριστική βολή, έμελλε να είναι η νίκη της Streep επί της Davis. Για κάποιο λόγο, η υποστηρικτική ερμηνεία της Viola στο The Help (ΔΕΝ βάζετε σαΐνια της Dreamworks τη δόλια να τρέξει απέναντι στη La Streep όταν η τελευταία έχει πάει μπουσουλώντας στον Harvey για να της δώσει αυτό που η Ακαδημία της αρνείται πεισματικά εδώ και 30 χρόνια: το τρίτο της συνολικά Oscar) έπαιζε δυνατά ως η ιστορική στιγμή που θα γινόταν το 1-2 μαύρων ερμηνευτριών στο θεσμό για πρώτη φορά. Έλα όμως που η πανάξια νικήτρια Octavia Spencer τάπωσε τη Viola scene-after-scene στο The Help;

> Δίκαιη η επικράτηση της Meryl πέρα ως πέρα καθώς και του εκπληκτικού make up του κακού The Iron Lady. Ο Harvey όμως δε σταμάτησε εδώ. Έκλεισε πονηρά το ματάκι στον George Clooney σα να του έλεγε: “Βλέπεις η Meryl Γιωργάκη μου; Βαρέθηκε να χάνει από την πάσα Bullock(s) και το πήρε απόφαση. Αν δεν έρθεις to δώθε, όχι από τον Jean Dujardin (πανάξιος νικητής) σε βλέπω να το χάνεις, αλλά μη σου πω ως κι από τον Τζών Τίκη!” Και να’σου ο κατακαημένος βετεράνος Uggie («χρυσό κολάρο») The Dog onstage. Και ξαναμανά ο…(κατά τον προσφωνήσαντα Michael Douglas) Χανάσους να μιλάει για τη μούσα της ζωής του Bejo και τα παιδιά τους, προτρέποντας τη Γαλλία να πάει για ύπνο πλέον μετά τις περασμένες 6 το πρωί, γιατί απλούστατα το Mission Impossible (τώρα πιάνεις το υπονοούμενο γιατί το απένειμε ο αειθαλής Tom Cruise) εξετελέσθη: Ο The Artist, ένα εργαστηριακό project όπως σοφά το απεκάλεσε η Μαριάνθη (my muse), που ενδεχομένως δε θα δημιουργήσει καμιά συναφή μόδα, ήρθε και χάιδεψε την γεροντική Ακαδημία εκεί που πραγματικά το χρειαζόταν: Στον υπερτροφικό της προστάτη.

> Το τηλεοπτικό show της Απονομής είναι το κομμάτι που λίγο με αφορά, καθότι απευθύνεται σε ένα κοινό που λίγη σχέση έχει με τις υποψήφιες τουλάχιστον ταινίες. Και αυτό ακριβώς είναι το θέμα για άλλη μια φορά, μετά το περυσινό James Fiasco τα rating μετά βίας βελτιώθηκαν μεσοσταθμικά περί το 4%, κάτω ξανά από τα Grammys, αποδεικνύοντας περίτρανα την έλλειψη δημοφιλίας στο age group των 18-49. Ποιος νεανίας moviegoer έχει δει τα Hugo – The Artist? Που είναι το Harry Potter (μπρρρ…); Το Planet of the Apes; Το Bridesmaids? Τα Oscars λειτουργούν ξανά ως μια ασφυκτικά ερμητικά κλειστή λίμνη, όπου το βότσαλο ρίπτεται από τα χέρια του host που γενιές τώρα έχουμε μάθει να εμπιστευόμαστε; Του εντελώς επαναλαμβανόμενου (πλην έτι χαρισματικού) Billy Crystal. To 1990 το όχι- γαλλικό –φιλί- στο- στόμα (pun intended) στον George Clooney μπορεί και να σοκάριζε. Στα εδώ τα μέρη πλέον όμως, not so much. Speaking of whom (Sasha Baron Cohen), την έκανε πάλι τη ζημιά του (πέρυσι ήταν επί του ανύποπτου Eminem εντός του τότε επονομαζόμενου Kodak Theater) στο Red Carpet Show.

> Γι’ αυτό με τρελαίνει ο SBC. Επειδή σε ξεβρακώνει με την θρασεία του επίθεση σε οτιδήποτε προσποιητό και δήθεν. Υπάρχουν κάτι ένοχες στιγμές που με πιάνω να γελάω μέχρι δακρύων με το όλο oscarικό σκηνικό. Οι προδιαγεγραμμένες βραβεύσεις, οι δυσεξήγητες (όχι τώρα πια μετά από 20 χρόνια στο κουρμπέτι) αρνήσεις αναγνώρισης σε σημαντικές καλλιτεχνικές καταθέσεις (Shame, Warrior, Fassbender, Swinton, Brooks οι πλέον χτυπητές το 2011), όλο δαύτο το πανηγύρι που παίρνει μέσα σε μια βδομάδα το πολύ τη θεσούλα του στο χρονοντούλαπο της κινηματογραφικής ιστορίας. Γρήγορα cineρχομαι όμως, διότι αντιλαμβάνομαι ότι η βιομηχανία ονείρων έχει τα γρανάζια και τους μηχανισμούς της όπως το Automaton του Hugo Cabret, ή αν προτιμάτε, είναι το γεμάτο αστείρευτη ζωντάνια tap dancing του The Artist που μας δίνει πρώτη θέση πλατεία στο δικαίωμα να ζούμε σε έναν μαγικό κόσμο, πέρα και μακριά από τη ζοφερή πραγματικότητα. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο I have to thank The Academy…

> Λοιπόν; Τι λέτε για του χρόνου; Ποιο θα είναι το διδυμάκι; Lincoln Vs. The Master; (όχι που έλεγα ότι θα ξεκουραζόμουν για κανά 3μηνο…)

gaRis


The Toronto Connection sponsored by:
Περισσότερα... »

Συνήθως οι πραγματικές ιστορίες είναι και οι πιο ελκυστικές στην κινηματογραφική τους αναπαραγωγή. Μια τέτοια ακριβώς, που ακούει μάλιστα και στο όνομα True Story, που αφηγείται την απίστευτη περίπτωση ενός σχεδόν αποτυχημένου νέου ρεπόρτερ των Νιου Γιορκ Τάιμς, ο οποίος καλείται να ανορθώσει την καριέρα του, παίρνοντας συνέντευξη από έναν άντρα, που μόλις συνελήφθη στο Μεξικό και κατηγορείται για ανθρωποκτονία. Το παράξενο στην όλη υπόθεση είναι πως ο κατηγορούμενος, τόσο καιρό χρησιμοποιούσε για κάλυψη την ταυτότητα του νεαρού δημοσιογράφου! Η απίθανη αυτή ιστορία που έλαβε χώρα πριν ακριβώς από μια δεκαετία και την εξιστορεί ο συγγραφέας Michael Finkel στο ομώνυμο βιβλίο του, αρχικά είχε επιλεγεί από την Paramount για να αποτελέσει μελλοντικό φιλμικό της σχέδιο, μα στην πορεία η Plan B του Brad Pitt, αποφάσισε να την εντάξει στο δημιουργικό καλαντάρι της. Το σχέδιο ήδη έχει ξεκινήσει την προετοιμασία του, έχοντας στην σκηνοθετική καρέκλα τον Σεξπιρικών κατά βάση θεατρικών διασκευών δημιουργό Rupert Goold, ενώ για τους βασικούς πρωταγωνιστικούς ρόλους έχουν ήδη επιλεγεί δύο εξαιρετικά ονόματα: Ο Jonah Hill, που ήδη στο πλάι του Pitt έδωσε τα δραματικά του διαπιστευτήρια ως δραματικός ερμηνευτής και θα υποδυθεί τον δημοσιογράφο και ο James Franco, που λογικά θα κρατήσει τον ρόλο του κακοποιού. 

Περισσότερα... »









2:09 - Good Εvening Ladies And Gents. Για ακόμη μια χρονιά το Moviesltd θα παραμείνει ξάγρυπνο στην παρακολούθηση της απονομής των 83ων Βραβείων Οσκαρ για το 2012. Το λαμπερό περπάτημα των αστέρων πάνω στο κόκκινο χαλί έχει ήδη ξεκινήσει!

2:14 - Η Octavia Spencer εμφανώς αδυνατισμένη, δηλώνει πανέτοιμη να σηκώσει το μεγάλο ερμηνευτικό τρόπαιο!

2:18 - Rooney Mara με απίστευτη κόμμωση, δείχνει να το διασκεδάζει. Η Nod της είναι υπέραρκετή!

2:21 - Πρώτη φορά στα Όσκαρς και ο Αλβέρτος του Μονακό. Ποιος να το φανταζόταν...

2:24 - H Michelle Williams μοιάζει με την φτωχούλα αδελφή της Χιονάτης.

2:30 - Και η JLO προσαρμοσμένη στην καρναβαλίστικη ημέρα, ντύθηκε εξωγήινος!

2:34 - Οι κουστουμάτοι της Price Watergouse με τις βαλίτσες που περιέχουν τους χρυσούς φακέλους, μόλις πέρασαν το κατώφλι του Kodak!

2:37 - Αν ακούσει κανείς τα σχόλια των ρεπόρτερ που καλύπτουν το κόκκινο χαλί, θα νομίσει πως σε λίγο να λάβει χώρα η μεγάλη κόντρα των κολλητών Clooney και Pitt για το ποιος θα κερδίσει το χρυσό μετάλλιο...

2:41 - Τα χρυσαφένια αγαλματίδια παίρνουν και αυτά την θέση τους, για την μεγάλη βραδιά!

2:59 - Ταλαιπωρημένη εμφανίστηκε - για ακόμη μια φορά - η Penelope Cruz. Οι λαμπερές ημέρες της Almodovarικής της καριέρας μάλλον πέρασαν χωρίς γυρισμό.

2:59 - Στα όρια της ανορεξίας η Gwyneth... Απορώ αν μπορεί ακόμη να παίξει κάποιο ρόλο...

3:08 - Δεν νομίζω πως η Glenn Close δείχνει ομορφότερη από ότι στον...Albert Nobbs!

3:15 - Όποιος κάνει σχόλια για το καινούργιο λίφτινγκ της Sandra Bullock είναι το λιγότερο κακεντρεχής!

3:16 - Ο Clooney δείχνει τουλάχιστον δέκα χρόνια νεαρότερος δίπλα σε αυτή την ξανθιά καλλονή!

3:19 - Κάποιος να ενημερώσει την Angelina πως στο πλάι του Brad είναι εξ ορισμού χαμένη!

3:21 - Berenice Bejo: Πραγματική γαλλική φινέτσα! Ήδη κερδισμένη!

3:27 - Λεπτά μόνο απομένουν πριν την έναρξη...

3:28 - Οι φήμες πως τελικά ο Sacha Baron Cohen θα παρουσιάσει την τελετή, μάλλον παραμένουν φήμες! Δεν μπορεί όμως, από κάπου θα ξεπροβάλλει ο φαντομάς! Με το μούσι...

3:32 - O Voice Morgan Freeman έδωσε το εναρκτήριο λάκτισμα, το γνώριμο κλιπ παρωδίας μόλις ξεκίνησε...

3:37 - Showtime! Ο Billy Crystal επί σκηνής! Για ένατη φορά παρουσιαστής της τελετής.

3:43 - O Tom Hanks με μούσι παρουσιάζει το όσκαρ Φωτογραφίας

3:43 - Πρώτο αγαλματάκι για τον Hugo
Φωτογραφία
The Artist: Guillaume Schiffman
The Girl With The Dragon Tattoo: Jeff Cronenweth
Hugo: Robert Richardson WINNER
Tree of Life: Emmanuel Lubezki
War Horse: Janusz Kaminski

3:46 - Νταμπλ με τα σκηνικά για τον Hugo
Καλλιτεχνική Διεύθυνση
The Artist: Laurence Bennett, Gregory S. Hooper
Harry Potter & The Deathly Hallows Part II: Stuart Craig, Stephenie McMillan
Hugo: Dante Ferretti, Francesca Lo Schiavo WINNER
Midnight In Paris: Anne Seibel, Hélène Dubreuil
War Horse: Rick Carter, Lee Sandales

3:48 - Ξεχωριστή η φετινή τελετή σε ότι αφορά τον ρυθμό της. Φρενήρης!

3:54 - Cameron Diaz και JLO στην σκηνή. Όσκαρ Ενδυματολογίας. Νικητής o The Artist
Κοστούμια
Anonymous: Lisy Christl
The Artist: Mark Bridges WINNER
Hugo: Sandy Powell
Jane Eyre: Michael O'Connor
W.E. (2011): Arianne Phillips

3:59 - Οι κυρίες συνεχίζουν για να παραδώσουν και το Όσκαρ Μακιγιάζ. Σιδηρά Κυρία Rulez!
Μακιγιάζ
Albert Nobbs
Harry Potter & The Deathly Hallows Part II
The Iron Lady WINNER

4:04 - Μέχρι στιγμής απολογισμός. Hugo 2, The Artist 1, The Iron Lady 1

4:07 - H Sandra Bullock - αναμφίβολα όμορφη - τεστάρει τα γερμανικά της λίγο πριν παραδώσει το όσκαρ μη αγγλόφωνης ταινίας. A Separation εύκολα...
Μη Αγγλόφωνη Ταινία
Rundskop: Michael R. Roskam (Belgium)
Hearat Shulayim: Joseph Cedar (Israel)
In Darkness: Agnieszka Holland (Poland)
Monsieur Lazhar: Philippe Falardeau (Canada)
A Separation: Asghar Farhadi (Iran) WINNER

4:14 - Η ώρα για την καλύτερη γυναικεία υποστηρικτική ερμηνεία, δια χειρός Christian Bale. Δάκρυα χαράς για την Octavia Spencer!!!
Καλύτερη Γυναικεία Υποστηρικτική Ερμηνεία
Bérénice Bejo / The Artist
Jessica Chastain / The Help
Melissa McCarthy / Bridesmaids
Janet McTeer / Albert Nobbs
Octavia Spencer / The Help WINNER

4:24 - Έπεσε λίγο ο ρυθμός. Bradley Cooper και Tina Fay με το φάκελο στο χέρι για να παρουσιάσουν το Όσκαρ Μοντάζ. Πολύ σημαντικό βραβείο! Και το παίρνει το Dragon Tattoo!!!
Μοντάζ
The Artist: Anne-Sophie Bion, Michel Hazanavicius
The Descendants: Kevin Tent
The Girl With The Dragon Tattoo: Angus Wall, Kirk Baxter WINNER
Hugo: Thelma Schoonmaker
Moneyball: Christopher Tellefsen

4:28 - Άμεσα και το βραβείο Επεξεργασίας Ήχου. Hugo!!! Το τρίτο όσκαρ!!!
Επεξεργασία Ήχου
Drive
The Girl With The Dragon Tattoo
Hugo WINNER
Transformers: Dark of The Moon
War Horse

4:31 - Και ακόμη πιο άμεσα η μίξη ήχου. Κουαρτέτο από Όσκαρς για τον Scorsese!!!
Μίξη Ήχου
The Girl With The Dragon Tattoo
Hugo WINNER
Moneyball
Transformers: Dark of The Moon
War Horse

4:33 - Μέχρι στιγμής Hugo 4, The Artist 1, The Help 1, The Iron Lady 1, A Separation 1, Dragon Tattoo 1

4:38 - Σιγά μην έλειπαν τα Muppets από την τελετή... Μαζί με τα ακροβατικά...

4:46 - Gwyneth Paltrow και Robert Downey παρουσιάζουν με αρκετό χιούμορ το βραβείο ντοκιμαντέρ... Undefeated ο νικητής!
Ντοκιμαντέρ
Hell and Back Again
If a Tree Falls: A Story of the Earth Liberation Front
Paradise Lost 3: Purgatory
Pina Bausch
Undefeated WINNER

4:50 - Ο φωνακλάς σε βαθμό που δεν αντέχεται Chris Rock παραδίδει το όσκαρ Animation. To Rango επιβεβαιώνει τα προγνωστικά!
Animation
Une vie de chat (2010)
Chico & Rita (2010)
Kung Fu Panda 2
Puss In Boots
Rango WINNER

4:57 - Ben Stiller και Emma Stone χαριτωμένοι αμφότεροι παρουσιάζουν το Όσκαρ Ειδικών Εφέ. Η Emma το καθυστερεί για να ζήσει την στιγμή, όσο περισσότερο μπορεί. Η μεγάλη βραδιά του Hugo συνεχίζεται!!!
Οπτικά Εφέ
Harry Potter & The Deathly Hallows Part II
Hugo WINNER
Real Steel
Rise of the Planet of the Apes
Transformers: Dark of The Moon

5:00 - Η περσινή νικήτρια Melissa Leo απονέμει το Όσκαρ ανδρικής υποστηρικτικής ερμηνείας. Μεγάλη στιγμή για τον Christopher Plummer.
Καλύτερη Ανδρική Υποστηρικτική Ερμηνεία
Kenneth Branagh / My Week With Marylin
Jonah Hill / Moneyball
Nick Nolte / Warrior
Christopher Plummer / Beginners WINNER
Max von Sydow / Extremely Loud & Incredibly Close

5:12 - Κι έτσι ο μέσος όρος ηλικίας των νικητών, μετά το βραβείο του μίστερ Plummer ανέβηκε στα 67!!! Ο Crystal σολάρει...

5:15 - Κατηγορία με πολύ μεγάλο φαβορί, αυτή της μουσικής επένδυσης. Και πραγματικά ο The Artist δικαιώνει τα προγνωστικά! Παραλαμβάνει από τα χέρια της Penelope Cruz και του Owen Wilson...
Μουσική Επένδυση
The Adventures of Tintin: John Williams
The Artist: Ludovic Bource WINNER
Hugo: Howard Shore
Tinker Taylor Soldier Spy: Alberto Iglesias
War Horse: John Williams

5:20 - Και τα Muppets πήραν το Οσκαράκι τους, για το καλύτερο τραγούδι. Πενήντα πενήντα ήταν άλλωστε...
Τραγούδι
The Muppets: Bret McKenzie("Man or Muppet") WINNER
Rio: Sergio Mendes, Carlinhos Brown, Siedah Garrett("Real in Rio")

5:27 - H Jolie κρατά στα χέρια της τις τύχες των σεναρίων. Πρώτα τα διασκευασμένα... Σε Έλληνα το όσκαρ, κλασσικά... Sagapo poly λέει ο Payne και συγκινεί...
Διασκευασμένο Σενάριο
The Descendants: Alexander Payne, Nat Faxon, Jim Rash WINNER
Hugo: John Logan
The Ides of March: George Clooney, Grant Heslov, Beau Willimon
Moneyball: Steven Zaillian, Aaron Sorkin, Stan Chervin
Tinker Taylor Soldier Spy: Bridget O'Connor, Peter Straughan

5:29- Και η αγωνία στο κατακόρυφο για το πρωτότυπο σενάριο. Σιγά μην είναι εδώ ο Woody για να το παραλάβει...
Πρωτότυπο Σενάριο
The Artist: Michel Hazanavicius
Bridesmaids: Kristen Wiig, Annie Mumolo
Margin Call (2011): J.C. Chandor
Midnight In Paris: Woody Allen WINNER
A Separation: Asghar Farhadi

5:39 - Τα μικρά μήκη ετοιμάζονται να παραλάβουν τα βραβεία τους από τα κορίτσια των Bridesmaids.
Ντοκιμαντέρ μικρού μήκους
The Barber of Birmingham: Foot Soldier of the Civil Rights Movement
God Is the Bigger Elvis
Incident in New Baghdad
Saving Face WINNER
The Tsunami and the Cherry Blossom

Μικρού μήκους animation
Dimanche: Patrick Doyon
The Fantastic Flying Books of Mr. Morris Lessmore: William Joyce, Brandon Oldenburg WINNER
La Luna: Enrico Casarosa
A Morning Stroll: Grant Orchard, Sue Goffe
Wild Life: Amanda Forbis, Wendy Tilby

Μικρού μήκους
Pentecost : Peter McDonald
Raju: Max Zähle, Stefan Gieren
The Shore: Terry George WINNER
Time Freak: Andrew Bowler, Gigi Causey
Tuba Atlantic: Hallvar Witzø

5:51 - Υπό τους ήχους της μουσικής επένδυσης του Basic Instict, o Michael Douglas ετοιμάζεται να παραδώσει το βραβείο σκηνοθεσίας. Στην Γαλλία ο τίτλος!
Σκηνοθεσία
Woody Allen / Midnight In Paris
Michel Hazanavicius / The Artist WINNER
Terrence Malick / Tree of Life
Alexander Payne / The Descendants
Martin Scorsese / Hugo

5:56 - Μόνο η εισαγωγή με την απαρίθμηση των βραβείων που έχει πάρει η μεγαλύτερη ηθοποιός της κινηματογραφικής ιστορίας, παίρνει δυο λεπτά στον Crystal. Στην σκηνή η Meryl Streep παρουσιάζει συγκινητικές στιγμές παλαιότερων Όσκαρ ερμηνείας.

6:05 - Παραδοσιακά η πιο συγκινητική στιγμή της βραδιάς. Κάτω από τις νότες του What A Wonderful World γίνεται αναφορά στους εκλιπόντες της χρονιάς. Τελευταία εμφανίζονται τα αιώνια μάτια της Liz! Καμία αναφορά στον Θόδωρο Αγγελόπουλο...

6:15 - Η περσινή νικήτρια Natalie Portman με τον φάκελο στα χέρια και με φόντο την μουσική από την Λίμνη των Κύκνων, για την παρουσίαση του Όσκαρ α' ανδρικού ρόλου. Η βωβή ερμηνεία του Jean Dujardin ως Ζορζ Βαλεντίν επικράτησε όπως αναμενόταν...
Καλύτερη Ανδρική Ερμηνεία
Demián Bichir / A Better Life (2011)
George Clooney / The Descendants
Jean Dujardin / The Artist WINNER
Gary Oldman / Tinker Taylor Soldier Spy
Brad Pitt / Moneyball

6:30 - Αγέρωχος και στιλάτος ο Βρετανός Colin Firth είναι πανέτοιμος να ανακοινώσει το πλέον αμφίρροπο Όσκαρ για φέτος. Οι κυρίες αγωνιούν. Μία είναι η νικήτρια όμως και το όνομα της Meryl Streep. Το τρίτο της!
Καλύτερη Γυναικεία Ερμηνεία
Glenn Close / Albert Nobbs
Viola Davis / The Help
Rooney Mara / The Girl With The Dragon Tattoo
Meryl Streep / The Iron Lady WINNER
Michelle Williams / My Week With Marylin

6:35 - Ο Tom Cruise έτοιμος για την πιο Επικίνδυνη Αποστολή του. Απόδοση του Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας. Από τις εννιά υποψήφιες η επικρατέστερη είναι το The Artist! Δίκαια!
Καλύτερη Ταινία
The Artist WINNER
The Descendants
Extremely Loud & Incredibly Close
The Help
Hugo
Midnight In Paris
Moneyball
Tree of Life
War Horse

6:40 - Τελικός απολογισμός The Artist - Hugo X. Από πέντε Όσκαρς η καθεμιά, με τους Γάλλους να υπερτερούν στην ειδική βαρύτητα όμως του Scorsese. Δύο η Iron Lady και από ένα τα Midnight In Paris, Descendants, The Muppets, Begginers, Rango, Dragon Tattoo, The Help και A Separation!

6:44 - Καλό ξημέρωμα και του χρόνου!!!

Περισσότερα... »