Ο Καρυοθραύστης και τα Τέσσερα Βασίλεια
των Lasse Hallström, Joe Johnston. Με τους Keira Knightley, Mackenzie Foy, Eugenio Derbez, Matthew Macfadyen, Richard E. Grant, Misty Copeland, Helen Mirren, Morgan Freeman
Τα σπάει! Τα καρύδια...
του zerVo (@moviesltd) 
Να κάνουμε την υπόθεση πως ανήκεις ακόμη σε εκείνη την αθώα ηλικία, που οι γιορτινές ημέρες στα τέλη του Δεκέμβρη, ακόμη έχουν τεράστια σημασία στη ζωή σου και έχεις λόγο να καρτερείς να δεις το γεμάτο λαμπιόνια και πολύχρωμα στολίδια δέντρο, να υψώνεται ξανά στην γωνιά του σαλονιού. Ένα πακέτο με ιλουστρασιόν αμπαλάζ, κορδέλες και γιρλάντες στην βάση του, γεμάτο υποσχέσεις σε περιμένει να το ανοίξεις την ημέρα της μεγάλης γιορτής κι εσύ μέσα στο νεανικό σου μυαλουδάκι έχεις βάλει χίλια δυο φοβερά και τρομερά παιχνίδια να κρύβει μέσα του. Και επιτέλους όταν έρχεται η ώρα της αποκάλυψης, μέσα σε όλη ετούτη την κουτάρα, να μην κρύβεται παρά ένα δυο ιντσών, πλαστικό κουρσάκι, ούτε καν μεταλλικό ματσμπόξ! Και να μην είναι και του γούστου σου τα αμαξάκια... Απογοήτευση! The Nutcracker 2018 σαν να λέμε.
Χριστούγεννα πλησιάζουν, μα στο σπιτικό των Στάλμπαουμ τα χαμόγελα είναι συγκρατημένα, μιας και είναι οι πρώτες γιορτές που θα περάσει η φαμίλια, μετά τον αιφνίδιο χαμό της λατρεμένης μητέρας Μαρί. Ακόμη κι αν τα τρία παιδιά, τα δυο κορίτσια, η ονειροπόλα Κλάρα και η συνεσταλμένη Λουίζ, αλλά και ο μικρούλης Φριτζ κάνουν τα πάντα για να αποσπάσουν έστω ένα χαμόγελο από τον χήρο πατέρα τους, εκείνος συντετριμμένος από την βαριά απώλεια, δεν δείχνει ικανός να συμμετάσχει, έστω και υποκριτικά, στην χαρά τους. Μοναχά, λίγες στιγμές πριν αναχωρήσουν για να παραστούν στην δεξίωση του αγαπημένου συγγενή Κυρίου Ντρόσελμάγιερ, που παραδοσιακά τελεί την παραμονή της γιορτής, εκείνος θα μοιράσει στα παιδιά του, το ύστατο δώρο που η σύζυγος του άφησε στο καθένα.
Και η απορία της Κλάρα θα είναι μεγάλη, καθώς θα της λάχει ένα πορσελάνινο αβγό, με μια αινιγματική υποσημείωση από την μαμά, πως μέσα τους κρύβεται όλη η αλήθεια. Αίνιγμα που δεν θα καταφέρει να της λύσει μονομιάς, ούτε ο εκκεντρικός νονός της, την ώρα του χορού, μα που θα της δείξει έναν δρόμο διαφορετικό από ότι θα περίμενε, που θα την οδηγήσει σε έναν κόσμο άλλο, μαγικό και ονειρεμένο, που την ύπαρξη του ποτέ δεν φανταζόταν. Εκεί που με την βοήθεια ενός μοναχικού στρατιώτη, του Φιλίπ, θα πληροφορηθεί πως είναι θυγατέρα μιας πραγματικής βασίλισσας και πως έχει αναλάβει την ευθύνη να φέρει εις πέρας έναν ειδικό σκοπό.
Να διώξει δηλαδή την συννεφιά πάνω από το Τέταρτο Βασίλειο της Διασκέδασης, που καταδυναστεύει η κακίστρω Κόκκινη Μητέρα και ο στρατός που αποτελείται από μαχητές παλιάτσους και γιγάντια τρωκτικά. Έχοντας κατορθώσει να βυθίσει στην μουντάδα και την κατήφεια τα υπόλοιπα τρία, που ηγούνται η Ζαχαρένια Νεράιδα της Χώρας των Ζαχαρωτών, ο Κράταιγος αντιβασιλιάς της Χώρας των Λουλουδιών και ο Πάγος άρχοντας της Χώρας των Νιφάδων. Με την αρωγή του ταπεινού και πιστού μαχητή, του μοναδικού Καρυοθραύστη που έχει απομείνει σε όλη την επικράτεια, η 14χρονη μέσα από αυτό το ταξίδεμα στην γνώση, πρέπει να βρει την μία και μοναδική λύση που θα γιατρέψει τα πάντα!
Το μυθιστόρημα The Nutcracker And The Mouse King είδε για πρώτη φορά το φως της δημοσιότητας το 1816 δια χειρός του Γερμανού συγγραφέα E.T.A. Hoffman, έχοντας στο επίκεντρο της ιστορίας του ένα από τα πλέον διάσημα χριστουγεννιάτικα στολίδια, τον άφοβο πολεμιστή που πρέπει να τα βάλει με τα αντιδραστικά στοιχειά που καταδυναστεύουν τον τόπο του. Πάνω σε μια κατοπινή διασκευή του πρωτότυπου από τον Αλέξανδρο Δουμά Πατέρα, στήριξε ο Ρώσος μουσικοσυνθέτης Pyotr Tchaikovsky ένα από τα πλέον διαβόητα πονήματα του, το εκπληκτικής αρμονίας ομώνυμο μπαλέτο του στα 1892. Πάνω σε αυτή την φόρμα που θέσπισε ο μεγαλοφυής μουσουργός, δημιουργός επίσης της Λίμνης των Κύκνων και της Ωραίας Κοιμωμένης, κινείται η live action βερσιόν που σκέφτηκε η Disney να οργανώσει και να σερβίρει στο κοινό, ενόσω βαδίζουμε προς τις χρονιάρες μέρες. Ατυχώς αυτό το σχέδιο, σε αντίθεση με όλα σχεδόν τα υπόλοιπα της μοναδικής στο είδος της φίρμας, που εύκολα στεφανώνονται με επιτυχία, δεν έπιασε. Και δεν είναι δύσκολα εξηγήσιμο να εντοπίσουμε τους λόγους που συνέβη κάτι τέτοιο...
Ο Καρυοθραύστης, βλέπεις, κυρίως το μουσικό του θέμα για τον ευρύ κοινό, είναι συνυφασμένος με την έννοια των Χριστουγέννων και τα (απλοϊκά, όπως και τα βαθύτερα) νοήματα που πηγάζουν από την αφήγηση του, με κάθε διδακτικό τρόπο ορίζουν αναπόσπαστο κομμάτι της πιο αγαπησιάρικης εποχής του έτους. Η μοστράτη πλην μπερδεμένη σεναριακά επαναπροσέγγιση λοιπόν που επιχείρησε το στούντιο, πάνω σε μια υπόθεση που έχει λατρευτεί από το κοινό, επειδή έτσι είναι και δεν χρειάζεται κανείς να την πειράξει για να την κάνει πιο πλούσια, πιο αγωνιώδη και με πιο έντονες δόσεις σασπένς, μεταλλάσσοντας σημαντικά τμήματα της βάσης. Φάουλ επί της αρχής! Δεν πρέπει να υπάρχει ούτε ένας θεατής του Four Realms, που να μην νιώθει ενοχλημένος από την σημαντική απόκλιση του από το αγαπημένο αρχικό, εκτός και δεν έχει γνώση του τι συμβαίνει εκεί και ο παρόντας Καρυοθραύστης είναι κάτι που για πρώτη φορά μαθαίνει στην ζωή του. Αν μιλάμε για νηπιακής ηλικίας κοινό, αυτό είναι πιθανό, οπότε και θα περάσει καλά, λησμονώντας όλες τις λοιπές "ατασθαλίες" συγκριτικά με το ορίτζιναλ.
Και η αλήθεια είναι πως τα σκηνικά ενόσω εισερχόμαστε στον παραμυθένιο κόσμο των τεσσάρων βασιλείων, είναι πολύ προσεγμένα, όχι τίποτα επιπέδου Lord Of The Rings, αλλά κοντινά (ας πούμε...) σε καταστάσεις Narnia, πόνημα που εμφανώς ορίζει το πατρόν της δουλειάς που εδώ συνυπογράφουν ο Lasse Halstrom και ο Joe Johnston. Ανώφελο να ψαχτεί κανείς να δώσει απάντηση στο ερώτημα για ποιο λόγο χρησιμοποιήθηκαν σε διαφορετικούς χρόνους γυρισμάτων, δύο τόσο διαφορετικού στυλ σκηνοθέτες, εκτός και πούμε πως από τον πρώτο θα πάρουμε τα ιλουστρασιόν στοιχεία που έθεσε στον Casanova και από τον δεύτερο την ταχύτητα και την δράση που παρουσίασε στον Captain America. Φάουλ και επί της συνέχειας... Η ακύρωση του ενός, ποτέ δεν δικαίωσε τον ακόλουθο που ανέλαβε το ρισούτ των αποτυχημένων κατά την παραγωγή πλάνων. Η μοναδική στιγμή που μπορεί να σταθεί άξια του ονόματος της μπράντας του μάστρο Walt, είναι εκείνη η εντός ονείρου μπαλετική, ουσιαστικά και η μόνη που παίρνει στα σοβαρά με σεβασμό την υπόθεση Nutcracker, που δημιουργεί εύλογα ερωτηματικά, για ποιον ακριβώς λόγο δεν ακολουθήθηκε πιστά η δοκιμασμένα ανθεκτική ράγα σε όλο το εύρος της υλοποίησης του έργου.
Δεν μπορώ να μαντέψω ποιοι είναι εκείνοι οι μάνατζερ που σπρώχνουν το πρότζεκτ Mackenzie Foy με τόση θέρμη στο να αναδειχθεί σε αστέρι πρώτου μεγέθους, όταν είναι πασιφανές πως οι ερμηνευτικές ικανότητες βαδίζουν σε κλίμακα κάτω του μετρίου. Μολονότι τέτοιου είδους μπαλαρίνικοι και πριγκιπικοί ρόλοι, θα εκτόξευαν στα ύψη το σταρμίτερ μιας ενζενί, εντούτοις ακολουθώντας την φανφαρόνικη ανουσιότητα του Disneyικού Nutcracker And The Four Realms, η Καλιφορνέζα δεσποινίς παίρνει αντίστοιχα χαμηλό βαθμό, στην απόδοση του ρόλου κλειδί της πλοκής, της ορφανής Κλάρας. Που περιβάλλεται μάλιστα και από ένα τσούρμο σπουδαίων ονομάτων, είτε στα πρόθυρα της συνταξιοδότησης όπως η βαριεστημένη Mirren και ο ολιγόλεπτος Freeman, είτε της πιθανής ανάκαμψης καριέρας, σαν την αγνώριστη Knightley ή τον Macfadyen, που μάλλον θα περιμένουν κάποια επόμενη εμφάνιση τους, για πάρουν τα πάνω τους ξανά. Διότι εδώ ο εναλλακτικός Καρυοθραύστης τους, δεν λειτούργησε αποδοτικά υπέρ του, πόσω μάλλον προς δικό τους όφελος ε?
Και η απορία της Κλάρα θα είναι μεγάλη, καθώς θα της λάχει ένα πορσελάνινο αβγό, με μια αινιγματική υποσημείωση από την μαμά, πως μέσα τους κρύβεται όλη η αλήθεια. Αίνιγμα που δεν θα καταφέρει να της λύσει μονομιάς, ούτε ο εκκεντρικός νονός της, την ώρα του χορού, μα που θα της δείξει έναν δρόμο διαφορετικό από ότι θα περίμενε, που θα την οδηγήσει σε έναν κόσμο άλλο, μαγικό και ονειρεμένο, που την ύπαρξη του ποτέ δεν φανταζόταν. Εκεί που με την βοήθεια ενός μοναχικού στρατιώτη, του Φιλίπ, θα πληροφορηθεί πως είναι θυγατέρα μιας πραγματικής βασίλισσας και πως έχει αναλάβει την ευθύνη να φέρει εις πέρας έναν ειδικό σκοπό.
Να διώξει δηλαδή την συννεφιά πάνω από το Τέταρτο Βασίλειο της Διασκέδασης, που καταδυναστεύει η κακίστρω Κόκκινη Μητέρα και ο στρατός που αποτελείται από μαχητές παλιάτσους και γιγάντια τρωκτικά. Έχοντας κατορθώσει να βυθίσει στην μουντάδα και την κατήφεια τα υπόλοιπα τρία, που ηγούνται η Ζαχαρένια Νεράιδα της Χώρας των Ζαχαρωτών, ο Κράταιγος αντιβασιλιάς της Χώρας των Λουλουδιών και ο Πάγος άρχοντας της Χώρας των Νιφάδων. Με την αρωγή του ταπεινού και πιστού μαχητή, του μοναδικού Καρυοθραύστη που έχει απομείνει σε όλη την επικράτεια, η 14χρονη μέσα από αυτό το ταξίδεμα στην γνώση, πρέπει να βρει την μία και μοναδική λύση που θα γιατρέψει τα πάντα!
Το μυθιστόρημα The Nutcracker And The Mouse King είδε για πρώτη φορά το φως της δημοσιότητας το 1816 δια χειρός του Γερμανού συγγραφέα E.T.A. Hoffman, έχοντας στο επίκεντρο της ιστορίας του ένα από τα πλέον διάσημα χριστουγεννιάτικα στολίδια, τον άφοβο πολεμιστή που πρέπει να τα βάλει με τα αντιδραστικά στοιχειά που καταδυναστεύουν τον τόπο του. Πάνω σε μια κατοπινή διασκευή του πρωτότυπου από τον Αλέξανδρο Δουμά Πατέρα, στήριξε ο Ρώσος μουσικοσυνθέτης Pyotr Tchaikovsky ένα από τα πλέον διαβόητα πονήματα του, το εκπληκτικής αρμονίας ομώνυμο μπαλέτο του στα 1892. Πάνω σε αυτή την φόρμα που θέσπισε ο μεγαλοφυής μουσουργός, δημιουργός επίσης της Λίμνης των Κύκνων και της Ωραίας Κοιμωμένης, κινείται η live action βερσιόν που σκέφτηκε η Disney να οργανώσει και να σερβίρει στο κοινό, ενόσω βαδίζουμε προς τις χρονιάρες μέρες. Ατυχώς αυτό το σχέδιο, σε αντίθεση με όλα σχεδόν τα υπόλοιπα της μοναδικής στο είδος της φίρμας, που εύκολα στεφανώνονται με επιτυχία, δεν έπιασε. Και δεν είναι δύσκολα εξηγήσιμο να εντοπίσουμε τους λόγους που συνέβη κάτι τέτοιο...
Ο Καρυοθραύστης, βλέπεις, κυρίως το μουσικό του θέμα για τον ευρύ κοινό, είναι συνυφασμένος με την έννοια των Χριστουγέννων και τα (απλοϊκά, όπως και τα βαθύτερα) νοήματα που πηγάζουν από την αφήγηση του, με κάθε διδακτικό τρόπο ορίζουν αναπόσπαστο κομμάτι της πιο αγαπησιάρικης εποχής του έτους. Η μοστράτη πλην μπερδεμένη σεναριακά επαναπροσέγγιση λοιπόν που επιχείρησε το στούντιο, πάνω σε μια υπόθεση που έχει λατρευτεί από το κοινό, επειδή έτσι είναι και δεν χρειάζεται κανείς να την πειράξει για να την κάνει πιο πλούσια, πιο αγωνιώδη και με πιο έντονες δόσεις σασπένς, μεταλλάσσοντας σημαντικά τμήματα της βάσης. Φάουλ επί της αρχής! Δεν πρέπει να υπάρχει ούτε ένας θεατής του Four Realms, που να μην νιώθει ενοχλημένος από την σημαντική απόκλιση του από το αγαπημένο αρχικό, εκτός και δεν έχει γνώση του τι συμβαίνει εκεί και ο παρόντας Καρυοθραύστης είναι κάτι που για πρώτη φορά μαθαίνει στην ζωή του. Αν μιλάμε για νηπιακής ηλικίας κοινό, αυτό είναι πιθανό, οπότε και θα περάσει καλά, λησμονώντας όλες τις λοιπές "ατασθαλίες" συγκριτικά με το ορίτζιναλ.
Και η αλήθεια είναι πως τα σκηνικά ενόσω εισερχόμαστε στον παραμυθένιο κόσμο των τεσσάρων βασιλείων, είναι πολύ προσεγμένα, όχι τίποτα επιπέδου Lord Of The Rings, αλλά κοντινά (ας πούμε...) σε καταστάσεις Narnia, πόνημα που εμφανώς ορίζει το πατρόν της δουλειάς που εδώ συνυπογράφουν ο Lasse Halstrom και ο Joe Johnston. Ανώφελο να ψαχτεί κανείς να δώσει απάντηση στο ερώτημα για ποιο λόγο χρησιμοποιήθηκαν σε διαφορετικούς χρόνους γυρισμάτων, δύο τόσο διαφορετικού στυλ σκηνοθέτες, εκτός και πούμε πως από τον πρώτο θα πάρουμε τα ιλουστρασιόν στοιχεία που έθεσε στον Casanova και από τον δεύτερο την ταχύτητα και την δράση που παρουσίασε στον Captain America. Φάουλ και επί της συνέχειας... Η ακύρωση του ενός, ποτέ δεν δικαίωσε τον ακόλουθο που ανέλαβε το ρισούτ των αποτυχημένων κατά την παραγωγή πλάνων. Η μοναδική στιγμή που μπορεί να σταθεί άξια του ονόματος της μπράντας του μάστρο Walt, είναι εκείνη η εντός ονείρου μπαλετική, ουσιαστικά και η μόνη που παίρνει στα σοβαρά με σεβασμό την υπόθεση Nutcracker, που δημιουργεί εύλογα ερωτηματικά, για ποιον ακριβώς λόγο δεν ακολουθήθηκε πιστά η δοκιμασμένα ανθεκτική ράγα σε όλο το εύρος της υλοποίησης του έργου.
Δεν μπορώ να μαντέψω ποιοι είναι εκείνοι οι μάνατζερ που σπρώχνουν το πρότζεκτ Mackenzie Foy με τόση θέρμη στο να αναδειχθεί σε αστέρι πρώτου μεγέθους, όταν είναι πασιφανές πως οι ερμηνευτικές ικανότητες βαδίζουν σε κλίμακα κάτω του μετρίου. Μολονότι τέτοιου είδους μπαλαρίνικοι και πριγκιπικοί ρόλοι, θα εκτόξευαν στα ύψη το σταρμίτερ μιας ενζενί, εντούτοις ακολουθώντας την φανφαρόνικη ανουσιότητα του Disneyικού Nutcracker And The Four Realms, η Καλιφορνέζα δεσποινίς παίρνει αντίστοιχα χαμηλό βαθμό, στην απόδοση του ρόλου κλειδί της πλοκής, της ορφανής Κλάρας. Που περιβάλλεται μάλιστα και από ένα τσούρμο σπουδαίων ονομάτων, είτε στα πρόθυρα της συνταξιοδότησης όπως η βαριεστημένη Mirren και ο ολιγόλεπτος Freeman, είτε της πιθανής ανάκαμψης καριέρας, σαν την αγνώριστη Knightley ή τον Macfadyen, που μάλλον θα περιμένουν κάποια επόμενη εμφάνιση τους, για πάρουν τα πάνω τους ξανά. Διότι εδώ ο εναλλακτικός Καρυοθραύστης τους, δεν λειτούργησε αποδοτικά υπέρ του, πόσω μάλλον προς δικό τους όφελος ε?
Στις δικές μας αίθουσες? Την 1η Νοεμβρίου 2018 από την Feelgood Ent.!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική