Κρίστοφερ & Γουίνι
του Marc Forster. Με τους Ewan McGregor, Orton O'Brien, Hayley Atwell, Bronte Carmichael, Elsa Minell, Mark Gatiss, Oliver Ford Davies και τις φωνές των Jim Cummings, Brad Garrett, Peter Capaldi, Sophie Okonedo, Sara Sheen, Toby Jones
Σήμερα. Η καλύτερη μέρα!
του zerVo (@moviesltd) 
Το ημερολόγιο έδειχνε 1926 όταν για πρώτη φορά ο συγγραφέας A. A. Milne σε συνεργασία με τον σκιτσογράφο E. H Shepard, κυκλοφορούσαν για πρώτη φορά σε βιβλίο, τις εικονογραφημένες περιπέτειες ενός ομιλούντα αρκούδου που ζει σε ένα φανταστικό δάσος, ανέμελος και με μοναδική του έγνοια το φαγητό, συντροφιά με τους αγαπημένους του φίλους. Η περίπτωση του Γουίνι εξελίχθηκε σε χρυσοφόρα, στην πάροδο των ετών, για όλους όσους εκμεταλλεύτηκαν την φιγούρα του, είτε μέσα από περιοδικά και πολύχρωμες εκδόσεις, είτε μέσα από τις κινουμένων σχεδίων σειρές τόσο της μικρής όσο και της μεγάλης οθόνης. Υπολογίζεται πως για την Disney, στην οποία ανήκει, μετά από διάφορα ζόρια πνευματικής ιδιοκτησίας, το Trade Mark, ο Γουίνι είναι ο επιπλέον επικερδής παιδικός χαρακτήρας της, μετά από τον Μίκι Μάους. Άρα δεν είναι τυχαίο που διάφορα σπιν οφς γύρω από την βασική του ιστορία, αραιά και που κάνουν την εμφάνιση τους στο σινεμά, όπως συμβαίνει καλή ώρα και με τον Christopher Robin.
Έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε που ο, πιτσιρικάς τότε, Κρίστοφερ Ρόμπιν, εγκατέλειψε το Δάσος ων Γαλάζιων Ονείρων και μαζί τους καλούς του φίλους που τον συντρόφευσαν σε ολόκληρη την παιδική του ηλικία: Τον Γκαρή, τον Τίγρη, τον Λαγό, το Γουρουνάκι, τον Κουκουβάγια, τον Κάνγκου και τον Ρω, μα κυρίως τον κολλητό του, τον Γουίνι το αρκουδάκι που μιλάει, που του είχε δώσει υπόσχεση να μην τον λησμονήσει ποτέ. Πλέον ο σαραντάχρονος Κρίστοφερ, ζει στο Λονδίνο, μαζί με την αγαπημένη του σύζυγο Έβελυν και την λατρεμένη τους θυγατέρα Μάντλιν, αντιμετωπίζοντας και αυτός, όπως όλοι οι οικογενειάρχες, όλα εκείνα τα προβλήματα της καθημερινότητας που γνωρίζει κάθε σπιτικό.
Και σαν να μην του φτάνουν αυτά, πρέπει να εκπληρώσει τάχιστα και μέσα σε τρεις μόλις ημέρες, την εντολή του αυταρχικού αφεντικού του, Γουίνσλοου, κληρονόμου της ομώνυμης βιοτεχνίας που φτιάχνει βαλίτσες, αποφασίζοντας εκείνος, ποιοι συνάδελφοι του πρέπει να απολυθούν, στα πλαίσια των περικοπών κατά 20 τοις εκατό του κόστους λειτουργίας της εταιρίας. Ευρισκόμενος σε απόγνωση και καθώς η γυναίκα και η κόρη του θα φύγουν στενοχωρημένες από την συμπεριφορά του, για το εξοχικό μόνες τους, δίχως εκείνον, ο Κρίστοφερ θα αναγκαστεί να συντάξει το προσχέδιο που του ζητήθηκε. Κι αν αυτό το εργασιακό πρόβλημα φαντάζει βαρύ στην ηθική λογική του, η επανεμφάνιση του Γουίνι μετά από τόσο καιρό δίπλα του, για να ζητήσει την βοήθεια του, ώστε να βρεθούν οι εξαφανισμένοι του φίλοι, θα έρθει για να προστεθεί στο ήδη αβάσταχτο Σαββατοκύριακο του.
Συνεπώς αντίο βροχερή πρωτεύουσα και ολοταχώς ταξίδι για την επαρχία του Σάσεξ, εκεί που βρίσκεται το μαγικό εκατό εκταρίων δάσος, που στις ομιχλώδεις φυλλωσιές του έχει χαθεί ολόκληρη η ομάδα των πολυλογάδων, μα και φοβισμένων στην πιθανότητα επίθεσης των τρομερών στοιχειών, ζώων. Παρότι η ενήλικη λογική του προστάζει να γυρίσει στα γεμάτα νούμερα, ισοζύγια και κόστη κιτάπια του, μην τύχει και χάσει και ο ίδιος την δουλειά του, ο φόβος μην έχουν πάθει κάτι οι σύντροφοι που κοντά τους πέρασε τις πιο αξέχαστες στιγμές της ζωής του. Έχοντας ταυτόχρονα κατά νου και τα αγαπημένα του πρόσωπα που με την εμμονή του στις εργασιακές υποχρεώσεις, σίγπυρα έχει στενοχωρήσει.
Η βάση της πλοκής στηρίζεται φυσικά στο ορίτζιναλ γραπτό του Winnie The Pooh, η περιπέτεια όμως είναι εξ ολοκλήρου καινούργια και δεν έχει προϋπάρξει σε σκιτσαρισμένη νουβέλα του Milne. Η σύνδεση δε με το πρωτότυπο πραγματοποιείται δια μέσου μιας υπέροχα σχεδιασμένης εισαγωγής, όπου το Live action συνδυάζεται άψογα με το (και ασπρόμαυρο) σχέδιο, εκεί που μέσα σε λίγα λεπτά μαθαίνουμε τα πάντα για τον Κρίστοφερ Ρόμπιν, από τον καιρό που άφησε πίσω το ξύλινο καλύβι του στα βάση των θεόρατων δέντρων: Σχολείο, εφηβεία, σπουδές, γάμος, παγκόσμιος πόλεμος και μέτωπο μα κι ο ερχομός ενός παιδιού που ήταν και το μεγαλύτερο όνειρο του, προτού τον πνίξουν οι υποχρεώσεις που τυλίγουν κάθε υπεύθυνο φαμελιάρη.
Όμορφα δομημένη στην αφήγηση της, ακολουθώντας πιστά κάθε κλισέ εντολή δημιουργίας μιας ταινίας για όλη την οικογένεια είναι η περίπτωση του Κρίστοφερ & Γουίνι. Ο σκηνοθέτης Marc Forster άλλωστε έχει προσφέρει μερικές πολύ αξιόλογες δημιουργίες όπως τα Monster's Ball, World War Z, Stranger Than Fiction και φυσικά το Finding Neverland, που το επιτυχημένο μοτίβο του ακολουθεί πιστά και εδώ, απλώς αντικαθιστώντας την περσόνα του εμπνευστή του Πίτερ Παν με αυτή του μπερδεμένου Κυρίου Ρόμπιν. Το ντεσαβαντάζ στην παρούσα περίπτωση είναι που το ηλικιακό εύρος του κοινού όπου απευθύνεται το κλωνάρι του πρωταρχικού Γουίνι, είναι υπερβολικά μεγαλύτερο, καθώς πρέπει να ευχαριστήσει θεατές που κυμαίνονται από την νηπιακή ίσαμε την πρώτη γονεϊκή περίοδο και ενδεχόμενα η αφέλεια και η επιδερμικότητα που προσεγγίζονται τόσο οι χαρακτήρες όσο και τα σοσιολογικά ζητήματα, μάλλον δεν θα αφήσουν τους μεγαλύτερους πλήρως ικανοποιημένους.
Η δουλειά που έχει γίνει από την Disney και τα εργαστήρια της Framestore και Method στην χρήση των ειδικών εφέ και στην δημιουργία CGI μορφών που συνυπάρχουν με τους αληθινούς είναι έξοχη, σχεδόν αριστεύει και με άνεση παίρνει θέση ανάμεσα στις ποιοτικότερες σχεδιαστικά του είδους. Κάτι που καταλαβαίνει κανείς στις πιο γρήγορες και εντυπωσιακές σκηνές όσο βαδίζουμε στο φινάλε, όπου επικρατεί ένα αγωνιώδες πανδαιμόνιο στα λονδρέζικα καλντερίμια, ενόσω εφετζίδικα ζωάκια και πραγματικοί ηθοποιοί, όπως ο Ewan McGregor και η Hayley Atwell, συνδυάζονται εντυπωσιακά στα ίδια καρέ. Με πολύ μεγαλύτερη ζωντάνια και αληθοφάνεια, από ότι μια φορά κι έναν καιρό, ας πούμε, στον πρωτοπόρο του genre Ποντικομικρούλη. Αν είχε δοθεί και λίγο μεγαλύτερη προσοχή στο ρηχό, με εύκολα νοήματα και με εμφανείς κοιλίτσες, σε αρκετά σημεία, σενάριο, ενδεχόμενα να ελπίζαμε πως θα πλησιάσουμε τα στάνταρντς του Paddington, που έχει θέσει πολύ ψηλά τον πήχη, σε όλους τους τομείς. Μια καλή προσπάθεια, μια αξιοπρεπής family movie, που δεν σκίζει, δεν απογοητεύει όμως κιόλας.
Και σαν να μην του φτάνουν αυτά, πρέπει να εκπληρώσει τάχιστα και μέσα σε τρεις μόλις ημέρες, την εντολή του αυταρχικού αφεντικού του, Γουίνσλοου, κληρονόμου της ομώνυμης βιοτεχνίας που φτιάχνει βαλίτσες, αποφασίζοντας εκείνος, ποιοι συνάδελφοι του πρέπει να απολυθούν, στα πλαίσια των περικοπών κατά 20 τοις εκατό του κόστους λειτουργίας της εταιρίας. Ευρισκόμενος σε απόγνωση και καθώς η γυναίκα και η κόρη του θα φύγουν στενοχωρημένες από την συμπεριφορά του, για το εξοχικό μόνες τους, δίχως εκείνον, ο Κρίστοφερ θα αναγκαστεί να συντάξει το προσχέδιο που του ζητήθηκε. Κι αν αυτό το εργασιακό πρόβλημα φαντάζει βαρύ στην ηθική λογική του, η επανεμφάνιση του Γουίνι μετά από τόσο καιρό δίπλα του, για να ζητήσει την βοήθεια του, ώστε να βρεθούν οι εξαφανισμένοι του φίλοι, θα έρθει για να προστεθεί στο ήδη αβάσταχτο Σαββατοκύριακο του.
Συνεπώς αντίο βροχερή πρωτεύουσα και ολοταχώς ταξίδι για την επαρχία του Σάσεξ, εκεί που βρίσκεται το μαγικό εκατό εκταρίων δάσος, που στις ομιχλώδεις φυλλωσιές του έχει χαθεί ολόκληρη η ομάδα των πολυλογάδων, μα και φοβισμένων στην πιθανότητα επίθεσης των τρομερών στοιχειών, ζώων. Παρότι η ενήλικη λογική του προστάζει να γυρίσει στα γεμάτα νούμερα, ισοζύγια και κόστη κιτάπια του, μην τύχει και χάσει και ο ίδιος την δουλειά του, ο φόβος μην έχουν πάθει κάτι οι σύντροφοι που κοντά τους πέρασε τις πιο αξέχαστες στιγμές της ζωής του. Έχοντας ταυτόχρονα κατά νου και τα αγαπημένα του πρόσωπα που με την εμμονή του στις εργασιακές υποχρεώσεις, σίγπυρα έχει στενοχωρήσει.
Η βάση της πλοκής στηρίζεται φυσικά στο ορίτζιναλ γραπτό του Winnie The Pooh, η περιπέτεια όμως είναι εξ ολοκλήρου καινούργια και δεν έχει προϋπάρξει σε σκιτσαρισμένη νουβέλα του Milne. Η σύνδεση δε με το πρωτότυπο πραγματοποιείται δια μέσου μιας υπέροχα σχεδιασμένης εισαγωγής, όπου το Live action συνδυάζεται άψογα με το (και ασπρόμαυρο) σχέδιο, εκεί που μέσα σε λίγα λεπτά μαθαίνουμε τα πάντα για τον Κρίστοφερ Ρόμπιν, από τον καιρό που άφησε πίσω το ξύλινο καλύβι του στα βάση των θεόρατων δέντρων: Σχολείο, εφηβεία, σπουδές, γάμος, παγκόσμιος πόλεμος και μέτωπο μα κι ο ερχομός ενός παιδιού που ήταν και το μεγαλύτερο όνειρο του, προτού τον πνίξουν οι υποχρεώσεις που τυλίγουν κάθε υπεύθυνο φαμελιάρη.
Όμορφα δομημένη στην αφήγηση της, ακολουθώντας πιστά κάθε κλισέ εντολή δημιουργίας μιας ταινίας για όλη την οικογένεια είναι η περίπτωση του Κρίστοφερ & Γουίνι. Ο σκηνοθέτης Marc Forster άλλωστε έχει προσφέρει μερικές πολύ αξιόλογες δημιουργίες όπως τα Monster's Ball, World War Z, Stranger Than Fiction και φυσικά το Finding Neverland, που το επιτυχημένο μοτίβο του ακολουθεί πιστά και εδώ, απλώς αντικαθιστώντας την περσόνα του εμπνευστή του Πίτερ Παν με αυτή του μπερδεμένου Κυρίου Ρόμπιν. Το ντεσαβαντάζ στην παρούσα περίπτωση είναι που το ηλικιακό εύρος του κοινού όπου απευθύνεται το κλωνάρι του πρωταρχικού Γουίνι, είναι υπερβολικά μεγαλύτερο, καθώς πρέπει να ευχαριστήσει θεατές που κυμαίνονται από την νηπιακή ίσαμε την πρώτη γονεϊκή περίοδο και ενδεχόμενα η αφέλεια και η επιδερμικότητα που προσεγγίζονται τόσο οι χαρακτήρες όσο και τα σοσιολογικά ζητήματα, μάλλον δεν θα αφήσουν τους μεγαλύτερους πλήρως ικανοποιημένους.
Η δουλειά που έχει γίνει από την Disney και τα εργαστήρια της Framestore και Method στην χρήση των ειδικών εφέ και στην δημιουργία CGI μορφών που συνυπάρχουν με τους αληθινούς είναι έξοχη, σχεδόν αριστεύει και με άνεση παίρνει θέση ανάμεσα στις ποιοτικότερες σχεδιαστικά του είδους. Κάτι που καταλαβαίνει κανείς στις πιο γρήγορες και εντυπωσιακές σκηνές όσο βαδίζουμε στο φινάλε, όπου επικρατεί ένα αγωνιώδες πανδαιμόνιο στα λονδρέζικα καλντερίμια, ενόσω εφετζίδικα ζωάκια και πραγματικοί ηθοποιοί, όπως ο Ewan McGregor και η Hayley Atwell, συνδυάζονται εντυπωσιακά στα ίδια καρέ. Με πολύ μεγαλύτερη ζωντάνια και αληθοφάνεια, από ότι μια φορά κι έναν καιρό, ας πούμε, στον πρωτοπόρο του genre Ποντικομικρούλη. Αν είχε δοθεί και λίγο μεγαλύτερη προσοχή στο ρηχό, με εύκολα νοήματα και με εμφανείς κοιλίτσες, σε αρκετά σημεία, σενάριο, ενδεχόμενα να ελπίζαμε πως θα πλησιάσουμε τα στάνταρντς του Paddington, που έχει θέσει πολύ ψηλά τον πήχη, σε όλους τους τομείς. Μια καλή προσπάθεια, μια αξιοπρεπής family movie, που δεν σκίζει, δεν απογοητεύει όμως κιόλας.
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 6 Σεπτεμβρίου 2018 από την Feelgood Ent.!
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική