Movies Ltd

του zerVo (@moviesltd)

Από τις λιγότερο προβεβλημένες περσόνες που γεννήθηκαν στις σελίδες των κόμικ της - η συγκεκριμένη πρωτοεμφανίστηκε στα 1963 και στην σειρά των Παράξενων Ιστοριών - εκείνη του Doctor Strange, αποτέλεσε ένα τεράστιο εμπορικό στοίχημα για την Marvel, την κραταιά μπράντα που ρίσκαρε σημαντικά ρίχνωντας στο παιχνίδι έναν σούπερ ήρωα εκ διαμέτρου αντίθετης γέννεσης και δράσης από ολάκερο το πασίγνωστο συνάφι. Έναν πανίσχυρο μαχητή της δικαιοσύνης (όπως όλοι τους δηλαδή) που τις δυνάμεις του δεν τις απέκτησε τυχαία σε κάποιο εργαστήρι που λάμβανε χώρα κάποιο μυστικό πείραμα, ούτε προέρχονται από κάποιον μακρινό γαλαξία που γεννά γίγαντες και τιτάνες. Μα είναι δημιούργημα μαγείας και διεργασιών αποκρυφισμού, με τις οποίες δεν είχε καταπιαστεί μέχρι ώρας το στούντιο σε κανένα από τα κύματα των μπλοκμπάστερ κυκλοφοριών του.

Από τους πλέον ονομαστούς νευροχειρουργούς, ο θαυματοποιός όπως αποκαλείται για τα αποτελέσματα της δουλειάς του Δόκτορας Στίβεν Στρέιντζ, απολαμβάνει μια ξένοιαστη, ανέμελη και γεμάτη ανέσεις ζωή, αποτέλεσμα των σημαντικών κερδών που του αποφέρει το επάγγελμα του. Δυστυχώς για εκείνον, πέφτοντας θύμα τροχαίου ατυχήματος οδηγώντας την υπερπολυτελή του κούρσα, μπορεί να μην το πλήρωσε με την ίδια του την ζωή, έχασε όμως εντελώς τον έλεγχο των μαγικών του χεριών, συνεπώς και την δυνατότητα να αναλαμβάνει υψίστης σημασίας χειρουργεία. Μετά από μεγάλο αριθμό επεμβάσεων που θα εξαντλήσουν ακόμη και την τελευταία του ελπίδα να επανέλθει στην πρότερη κατάσταση, ο γιατρός θα αντιληφθεί πως ότι του συνέβη εκείνο το βράδυ στην άσφαλτο έχει μη αναστρέψιμα αποτελέσματα.

Σε κατάσταση απόγνωσης, ερχόμενος σε επαφή με πρώην παραπληγικό που επέβλεπε και που τώρα μοιάζει περισσότερο υγιής από ποτέ, θα ακολουθήσει την συμβουλή του να ταξιδέψει στο μακρινό Νεπάλ και στην απόκοσμη πολιτεία του Κάμαρ Ταζ, προκειμένου να αναζητήσει την Αρχαία, την από αιώνων ιέρεια της ανατολίτικης αποκρυφιστικής πολυδιάστατης μαγείας, ώστε να τον μυήσει στις τεχνικές και να ανακτήσει τις κατεστραμμένες τους δυνάμεις. Αρνητική στον να τον βοηθήσει αρχικά εκείνη, αντιλαμβανόμενη τον ιδιόρρυθμο και πλεονέκτη χαρακτήρα του, θα πάρει το ρίσκο να τον διδάξει όλα τα σκοτεινά μυστικά, γνωρίζοντας πως μπορεί να τον μετατρέψει σε στρατιώτη - φύλακα των ηθικών αξιών, που θα πολεμήσει με την πλευρά της ενάντια στις γεμάτες μίσος ορέξεις του παλιού μαθητή της Καισίλιου. Του αλαζόνα μάγου, που στοχεύει στο να σπάσει τα τείχη που προστατεύουν την ανθρωπότητα, προς όφελος του σατανικού Ντορμάμου και ο ίδιος να κερδίσει για τον εαυτό του την αιώνια ζωή!

Και κάπως έτσι, κινούμενο σε τρεις άξονες πάνω στην υδρόγειο, στην Νέα Υόρκη, το Λονδίνο και το Χονγκ Κονγκ, ξετυλίγεται το πρώτο, το αποκαλούμενο και εισαγωγικό επεισόδιο κάθε superhero, που στο αρχικό του κομμάτι έχει σκοπό του να μας συστήσει με τον Δόκτορα Παράξενο, αποκαλύπτοντας μας το πως δοκιμάστηκε, διδάχτηκε και εντέλει πήρε τον πολυπόθητο τίτλο και ε την βούλα από την Μεγάλη των Μάγων Θιβετιανή Σχολή. Τμήμα της ταινίας που παραδοσιακά είναι και το πιο ενδιαφέρον κάθε φιλμικού τεύχους της Marvel που παρουσιάζει μια καινούργια προσωπικότητα και πιθανότατα εκείνο που μένει και για περισσότερο καιρό χαραγμένο στην μνήμη του κοινού, που ενδεχόμενα πλέον να μπερδεύει στις πάμπολλες συνέχειες αντιπάλους, συμμάχους και κατά την πρόσφατη συνήθεια (του τύπου Iron Man vs Captain America) φίλιους εχθρούς.

Όπως ιδίωμα άλλωστε κάθε τέτοιας νέας σελίδας, κυρίως λόγω έλλειψης χρόνου αφήγησης, περιορισμένο χρόνο έχει στο πανί ο βασικός Κακός της πλοκής, εν προκειμένοις ο Καισίλιος, αγαπημένος μια φορά κι έναν καιρό σπουδαστής της Αρχαίας που όμως παραστράτησε και χρησιμοποιεί πλέον τις ικανότητες του όχι κατά πως πρέπει, μα κατά πως ο ίδιος θέλει και που ας όψεται η διαβολική μουτσούνα (φέρνει τρομακτικά σε Christopher Lee) που τα εφέ έχουν ζωγραφίσει τον συνηθισμένο σε ρόλους κακίστρου Mads Mikkelsen, αλλιώς θα ψάχναμε με το κιάλι να βρούμε με ποιον καλείται να κοντραριστεί ο Doctor, η Αρχαία Tilda Swinton και ο Δάσκαλος Μόρντο Chiwetel Ejiofor. Μισμάτς που απαντάται σχεδόν πάντα, όποτε το μεγαλύτερο τμήμα της αφήγησης τρώνε οι συστάσεις, πόσο μάλλον εδώ που το συνολικό εύρος του έργου ίσα που ξεπερνά την μιάμιση ώρα σε διάρκεια.

Γεγονός που λειτουργεί απόλυτα υπέρ της συμπαγούς εξιστόρησης, που δεν πλατειάζει και δεν ξεφεύγει από τον πρωταρχικό στόχο, που δεν είναι άλλος από το να κάνει γνωστό στην πλατεία τον ήρωα - μάγο - ιλουζιονίστα αληθινών ακραίων φαινομένων, που εκ προοιμίου γνωρίζουμε πως σύντομα θα ξαναγυρίσει στο εκράν και πιθανότατα όχι μόνος, μιας και οι εμπνευστές των σινε-κόμικ έχουν τεράστιους εμπορικούς λόγους να προτιμούν τις ομαδικές ρήξεις των πάσης φύσης μεταλλαγμένων. Και ετούτη την παρουσίαση του νέοπα Doctor Strange, που μετατρέπεται από εκκεντρικός και υπερφίαλος δισεκατομμυριούχος πλέιμπου σε ορκισμένο διώκτη του Κακού, ο αδόκιμος στο είδος Scott Derrickson την πετυχαίνει μια χαρά, χωρίς να φήσει το παραμικρό κενό ή απορία οποιουδήποτε σταδίου μετεξέλιξης. Σημαντικό ρόλο σε αυτό παίζει φυσικά η μέθοδος της διδαχής του Transormation, που λαμβάνει χώρα σε ένα πιασάρικο αποκρυφιστικό σκηνικό, αλλά και η πολύ ενδιαφέρουσα πρακτικά, σκηνοθετική εμμονή στην γεωμετρική αρμονία, στην ισορροπία και και την ευκλείδειας συλλογιστικής σχεδίαση των φόντων. Πρέπει να ομολογήσω πως παρότι ένθερμος εχθρός του 3D, εδώ ο μηχανισμός του λειτουργεί άψογα υπέρ του σχηματισμού του απαιτούμενου βάθους πεδίου, ειδικά στα ινσεψιονικά πλάνα όπου η δράση κορυφώνεται.

Όπως άλλωστε υποχρεούμαι να παραδεχτώ το πόσο έξω έπεσα μια δεκαετία πριν, όταν αποκάλεσα Γκούφη σε κάποιον σχολιασμό μου τον Benedict Cumberbatch, βλέποντας τον για πρώτη φορά στο πανί να γκριματσάρει ακατάπαυστα και σαχλαμαρίστικα, στην ικανή βρετανική κομεντί Starter For 10 - ταινία που παρεμπιπτόντως και οι 4 νεαρότατοι τότε σταρς της, έχουν διαβεί το κατώφλι, σε σημαντικούς μάλιστα ρόλους, θρυλικών τίτλων της Marvel. Ο Ben που με τις σοφά επιλεγμένες του κινήσεις σε μικρή και μεγάλη οθόνη, έχει εξελιχθεί σε αστέρα κορυφαίου βεληνεκούς, μοιάζει η ιδανική επιλογή για την απόδοση του Δόκτορα, τόσο για την πειθήνια και αγέρωχη θωριά του, φορώντας την μπέρτα του Μονομάχου ενάντια στον εχθρό, όσο και για την ικανότητα του να μοιράζει στον αέρα χιουμοριστικές νότες, που πλέον αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι κάθε superhero movie που σέβεται τον εαυτό της.

Όπως συνέβη δηλαδή και εδώ, σε μια ταινία που δεδομένα θα συναρπάσει τους φανατικούς φίλους του είδους, που βλέπουν να κλείνει με τον ιδανικότερο τρόπο μια χρονιά γεμάτη έντονες συγκινήσεις, ανοίγοντας συνάμα την όρεξη για το 2017 που θα υποδεχτούμε τις νέες περιπέτειες του Logan, των Guardians Of The Galaxy, του Spider-Man και του Thor! Θωρ είπα? Κάτσε να δω πως θα καταφέρω να συσχετίσω τώρα το σφυρί του Βίκνγκ με το Μάτι του Αγκαμότο του Μίστερ Στρέιντζ, που τους βλέπω παρεούλα να μας κουβαλιώνται, σε ούτε έναν χρόνο από τώρα δα.