Όσα φέρνει η ώρα... Ακόμη και στοίχημα να μου έβαζε κάποιος πριν από δέκα - και κάτι - χρόνια πως το δημιουργικό φόλοου απ του σκηνοθέτη με το εξαιρετικό ντεμπούτο του You Can Count On Me, θα αργούσε τόσο πολύ, θα το έβαζα δίχως δεύτερη σκέψη. Βλέπεις οι προσδοκίες που δημιούργησε ο ρούκι τότε, Kenneth Lonergan, που έφτασε μέχρι και τις οσκαρικές πεντάδες της κατηγορίας σεναρίου, ήταν τόσο υψηλές, που δεν θα πίστευα ποτέ πως θα του έπαιρνε μια δεκαετία για να πραγματοποιήσει το επόμενο βήμα του. Κάτι που πέτυχε τελικά με την ταινία Margaret, ένα ψυχολογικό δράμα, που περιγράφει την ανατροπή στην ήσυχη πραγματικότητα μιας πιτσιρίκας, από την ώρα που αισθάνεται ως η βασική υπαίτιος ενός τροχαίου δυστυχήματος, με θύμα μια ανυποψίαστη περαστική γυναίκα. Μέσα από την προσωπική της ανησυχία η 17χρονη θα αντιληφθεί πως οι κανόνες ηθικής που έχουν θεσπίσει οι ενήλικοι, φτιάχτηκαν απλά και μόνο για να τους καταπατούν. Η ανεξάρτητη παραγωγή, στην οποία έχει βάλει και το χεράκι του ο ίδιος ο Scorsese, πήρε διανομή στις Ηνωμένες Πολιτείες, σε περιορισμένο κύκλωμα κινηματογράφων όμως και θα κάνει την πρεμιέρα της στις 30 Σεπτεμβρίου.
Το κεντρικό πρόσωπο της ιστορίας, την φοβισμένη και ψυχικά κλονισμένη Μάργκαρετ υποδύεται η τριαντάρα Anna Paquin, που δεν μπορώ να καταλάβω πως μπορεί να περνάει ακόμη για τινέιτζερ, ενώ στο πλάι της διαθέτει ένα πανίσχυρο καστ αστέρων, που θα λειτουργήσουν υποστηρικτικά, που αποτελούν ο Matt Damon, ο Mark Ruffalo, ο Jean Reno, ο Matthew Broderick και ο Kieran Culkin.
Στις δικές μας αίθουσες? Συνήθως κάτι τέτοια φιλμς αργούν, μα τελικά βρίσκουν το δρόμο...
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική