Παιχνίδια Συνωμοσίας

του Doug Liman. Με τους Naomi Watts, Sean Penn


Σύζυγος Μάτα Χάρι
του zerVo
Πάμε για την επίθεση στο κτήνος! Θεωρητικά δεν διαφωνώ διόλου, με τον καταιγισμό πυρών που έχουν εξαπολύσει οι δυνάμεις των κυρίαρχων - now - Δημοκρατικών στον ανεξέλεγκτα πολεμοχαρή πρώην Πλανητάρχη, που στην θητεία του άνοιξε αμέτρητες εστίες σύρραξης ανά τον κόσμο. Σημασία έχει αυτή η επίθεση να έχει και κάποιο νόημα, εκτός από αντιπολιτευτικό μένος, μιας και όσα πραγματεύεται ο ανένδοτος των "καλών" Republicans, δεν αποκαλύπτει και τίποτα το καινούργιο. Ούτε πυρηνική δράση είχε το Ιράκ, ούτε υπήρξε η νούμερο ένα απειλή για τους Γιάνκηδες. Αν ακόμη δεν το έχεις εμπεδώσει - που το έχεις - πάρε ένα ακόμη μάθημα αυτοκριτικής για το ποια είναι στην πραγματικότητα η land of the free από το Fair Game. Που διαλαλήθηκε με πανύψηλες προσδοκίες, μα εντέλει δεν τις κάλυψε όλες τους πλήρως...

Από τα πλέον δραστήρια στελέχη της CIA, η Βάλερι Πλέιμ, έχει αναλάβει να φέρει εις πέρας δύσκολες μυστικές αποστολές, λειτουργώντας πάντοτε με γνώμονα την εξυπνάδα και την καπατσοσύνη. Ελάχιστοι γνωρίζουν την πραγματική της ταυτότητα, μέχρι την στιγμή που ο Λευκός Οίκος, σε αντίδραση δυσμενών για το πρόσωπο του Μπους σχολίων από τον διπλωμάτη σύζυγό της, θα την αποκαλύψει σε κοινή θέα. Σοκ και δέος! Σε δευτερόλεπτα η τόσο καλά οργανωμένη και κρυμμένη πίσω από μελετημένα παραμύθια ζωή της, θα μεταβληθεί σε κόλαση. Πέρα από το γεγονός πως χάνει την δουλειά της - κατάσκοπος αποκαλυπτόμενος, παύει να υφίσταται - εκτός του ότι τα οργανωμένα σχέδια της ναυαγούν, βάζοντας σε κίνδυνο τις οντότητες συνεργατών της, το περιβάλλον της αρχίζει να την απορρίπτει, κρίνοντας την με σκληρό τρόπο, άλλοτε σαν προδότρα και άλλοτε ως διπρόσωπο φίδι. Την ίδια στιγμή που ο γάμος της, λόγω των καταστάσεων, λογικά καταρρέει...

Ο λόγος της εκδίκησης προς το πρόσωπο μιας σημαντικής - κατά την δική της άποψη, η Υπηρεσία υποστηρίζει το ακριβώς αντίθετο, πως ποτέ δεν υπήρξε βαθμοφόρος - πράκτορος, δεν είναι άλλος από την στάση που τήρησε τόσο η ίδια, όσο και το πουλέν του Clinton, πρέσβης άντρας της, στο αν και κατά πόσο η διοίκηση Σαντάμ, απασχολείται με την εξέλιξη των πυρηνικών κεφαλών. Αμφότεροι - ειδικά ο αρσενικός - θα υποστηρίξουν μέχρι τελικής πτώσης το αντίθετο, πως ούτε ουράνιο διακινήθηκε από τον Νίγηρα, ούτε οι επιστήμονες από την εποχή της πρώτης αμερικανο-ιρακινής σύρραξης έχουν ασχοληθεί με σχετικά πειράματα. Συνεπώς δεν υπάρχει και εμφανής λόγος για να ξεκινήσει το παράλογο κομβόι των πεζοναυτών προς την Μεσοποταμία, άρα λέμε και αντίο στα πετρέλαια της Μοσούλης. Ας βγάλουμε με την γνωστή μέθοδο της προπαγάνδας, τρελό τον "έγκυρο" διαμεσολαβητή και παρανοϊκή την Μάτα Χάρι και ούτε γάτα ούτε ζημιά. Σιγά μην μας τρέξουν στα δικαστήρια για να βρουν το δίκιο τους. Κι αν το κάνουν, όμως, τι γίνεται?

Προσωπικά εκτιμώ πως ο Liman είχε στα χέρια του μια χρυσή ευκαιρία, για να προσφέρει ένα πολιτικό θρίλερ πολύ υψηλών προδιαγραφών, που την άφησε να πάει χαμένη. Γιατί ενώ θα μπορούσε να κορυφώσει την ίντριγκα, με τις δολοπλοκίες που λαμβάνουν χώρα πίσω από τους τοίχους των μυστικών υπηρεσιών, εις βάρος των ευσυνείδητων εργατών της, έχοντας σαν μπούσουλα τις κορυφαίες Τρεις Ημέρες του Κόνδορος, εντούτοις προτιμά την επίπεδη και ίσια αφήγηση του χρονικού, που ξεκινά από το Α και φτάνει στο Ω, δίχως την παραμικρή έκπληξη και ανατροπή. Δεδομένα υπέρ του σκηνοθέτη του Bourne Identity στέκεται το γεγονός πως χρησιμοποιεί κοφτό μοντάζ και κάμερα στο χέρι, προσφέροντας ένα ψευδοντοκιμαντερίστικο στιλ, αλλά με την μέθοδο που το πράττει, δεν αγγίζει στην ενδεχόμενη απογείωση που θα το έφτανε ένα...Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα.

Για πες: Το Fair Game για να λέμε την αλήθεια, σαν δυνατό του χαρτί είχε την επί της οθόνης επανασύνδεση του ζευγαριού των 21 Γραμμαρίων, όπως το ορίζουν δύο από τις σημαντικότερες πρωταγωνιστικές προσωπικότητες του σύγχρονου Χόλιγουντ. Το timing και ο αβανταδόρικος ρόλος, ευνοούν σαφέστατα το θηλυκό σκέλος του ντουέτου, αφού η Watts διαθέτει τον αέρα να υποδυθεί την γεμάτη αυτοπεποίθηση ηρωίδα της, συγκριτικά με τον Sean Penn, που περνά ελαφρώς σε δεύτερο πλάνο, λειτουργώντας περισσότερο υποστηρικτικά. Έμπειροι και οι δύο δεν αφήνουν κανένα περιθώριο για αμφισβήτηση της ικανότητας τους, ανεβάζοντας ένα κλικ παραπάνω το σύνολο της παραγωγής, που σε γενικές γραμμές ικανοποιεί, δεν φτάνει όμως το δυσθεώρητο μέγεθος της υποδειγματικής Syriana.






Στις δικές μας αίθουσες, 18 Νοεμβρίου 2010 από την Odeon


0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η δική σου κριτική