Ευρωπαϊκά Βραβεία Κινηματογράφου 2021Η Ευρωπαϊκή Ακαδημία Κινηματογράφου έδωσε στην δημοσιότητα τις υποψηφιότητες για την 34η απονομή των ετήσιων Βραβείων της. Η απονομή πρόκειται να πραγματοποιηθεί στο Βερολίνο στις 11 του προσεχούς Δεκέμβρη. Ανάμεσα στις ταινίες που απέσπασαν τις περισσότερες nods βρίσκονται ο Χρυσός Φοίνικας του Φεστιβάλ των Καννών Titane της Julia Ducournau, το δράμα του Florian Zeller, The Father, που ήδη έχει αποσπάσει δύο Όσκαρ, αλλά και η συγκλονιστική Quo Vadis Aida? της Jasmila Zbanic, που έφτασε μια ανάσα από τον τίτλο του Οσκαρικού Ιντερνάσιοναλ. Όλα τα προαναφερόμενα φιλμς έχουν τρεις υποψηφιότητες στις επιμέρους κατηγορίες του θεσμού. 

 Οι Υποψήφιοι ανά κατηγορία είναι οι εξής:

Ευρωπαϊκά Βραβεία Κινηματογράφου 2021

ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΑΙΝΙΑ 2021 
COMPARTMENT NO. 6, Juho Kuosmanen 
QUO VADIS, AIDA?, Jasmila Žbanić 
THE FATHER, Florian Zeller 
THE HAND OF GOD, Paolo Sorrentino 
TITANE, Julia Ducournau 

ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΚΟΜΕΝΤΙ 2021 
NINJABABY, Yngvild Sve Flikke 
THE MORNING AFTER, Méliane Marcaggi 
THE PEOPLE UPSTAIRS, Cesc Gay 

ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ 2021 
BABI YAR. CONTEXT, Sergei Loznitsa 
FLEE, Jonas Poher Rasmussen 
MR BACHMANN AND HIS CLASS, Maria Speth 
TAMING THE GARDEN, Salomé Jashi 
THE MOST BEAUTIFUL BOY IN THE WORLD, Kristina Lindström & Kristian Petri 

ΚΑΛΥΤΕΡΟ ANIMATION 2021 
EVEN MICE BELONG IN HEAVEN, Denisa Grimmová & Jan Bubeníček 
FLEE, Jonas Poher Rasmussen 
THE APE STAR, Linda Hambäck 
WHERE IS ANNE FRANK, Ari Folman 
WOLFWALKERS, Tomm Moore & Ross Stewart 

ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗΣ 2021 
Julia Ducornau - TITANE 
Paolo Sorrentino - THE HAND OF GOD 
Jasmila Žbanić - QUO VADIS, AIDA? 
Florian Zeller - THE FATHER 

ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΗΘΟΠΟΙΟΣ 2021 
Jasna Đuričić - QUO VADIS, AIDA? 
Seidi Haarla - COMPARTMENT NO. 6 
Carey Mulligan - PROMISING YOUNG WOMAN 
Renate Reinsve - THE WORST PERSON IN THE WORLD 
Agathe Rousselle - TITANE 

ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΗΘΟΠΟΙΟΣ 2021 
Yuriy Borisov - COMPARTMENT NO. 6 
Anthony Hopkins - THE FATHER 
Vincent Lindon - TITANE 
Tahar Rahim - THE MAURITANIAN 
Franz Rogowski - GREAT FREEDOM 

ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΣΕΝΑΡΙΟΓΡΑΦΟΣ 2021 
Paolo Sorrentino - THE HAND OF GOD 
Joachim Trier & Eskil Vogt - THE WORST PERSON IN THE WORLD 
Jasmila Žbanić - QUO VADIS, AIDA? 
Florian Zeller & Christopher Hampton - THE FATHER
Περισσότερα... »

Karditsa Forever PosterΜπορεί να ευδοκιμήσει τελικά ο αληθινός έρωτας στην Καρδίτσα? Μεγάλες ίντριγκες, επενδύσεις δολαρίων, απάτες μέσα σε σκάνδαλα, κρυφά πάθη, θαυματουργά προϊόντα και πολλά ακόμη ξέφρενα μπερδέματα, δίνουν και παίρνουν στη νέα σπαρταριστή οικογενειακή κωμωδία που βλέπεται με κομμένη την ανάσα (από τα γέλια!). Δέκα χρόνια μετά την αξέχαστη εμπορική επιτυχία I Love Karditsa, ο σκηνοθέτης Στράτος Μαρκίδης («Λάρισα Εμπιστευτικό») επιστρέφει στο… χωριό του εγκλήματος με την ταινία Karditsa Forever! Βρισκόμαστε σε ένα όμορφο χωριό της Καρδίτσας, την «Κάτω Μαγούλα», όπου και βρίσκουμε τον Τάσο που δουλεύει στο καφενείο του πατέρα του, του Παπαλάμπρου. Ο κολλητός του φίλος Σάκης πουλάει μέσω «τηλεμάρκετινγκ» προϊόντα όπως την «θαυματουργή» κρέμα Veracream. Ο Τάσος είναι από φύση του «χαλαρός», χομπίστας και αμετανόητος καρδιοκατακτητής, ενώ συμπληρώνει τα έσοδά του μετατρέποντας το καφενείο του “παπά” σε τζογαδόρικη λέσχη. Ο Σάκης προωθεί την κρέμας του μέσα απ’ το Karditsa Chanel, κάνοντας τον οπερατέρ, τον τηλεφωνητή, τον παρουσιαστή ενώ μεταμφιέζεται σε κάθε λογής περσόνα (από Κρητικό και Ινδό μέχρι Αμερικάνο) ώστε να πουλήσει. Το πετυχαίνει και με τη βοήθεια καλλίγραμμων κοριτσιών της Καρδίτσας, στις οποίες δίνει κούφιες υποσχέσεις ότι θα γίνουν σταρ. Τις θαυματουργές κρέμες, τις παρασκευάζει ο θείος του Τάσου, ο Αλέξανδρος. Οι δυο φίλοι θα προσπαθήσουν να πιάσουν την καλή και να κάνουν τα χατίρια της καρδιάς τους, καθότι είναι αμφότεροι ερωτευμένοι με τα εκλεκτά κορίτσια τους. Ο Σάκης ποθεί τη δυναμική και ακτιβίστρια αγρότισσα Μαρία. Ο Τάσος είναι ερωτευμένος με την κόρη του αστυνόμου Μπαλαούρα, την πανέμορφη Αλίκη. Στην Αλίκη αρέσει ο Τάσος, αλλά δεν ανταποκρίνεται θετικά επειδή έχει βουίξει το χωριό με τα ερωτικά του «κατορθώματα» και την κρυφή σχέση του με την Μπουμπού, τη σύζυγο του βουλευτή Καρδίτσας Κλαπανάρα με την οποία ερωτοτροπεί κρυφά στο χωριό Φραγκοσυκιά. Τα πράγματα όμως στο χωριό περιπλέκονται και οι ξέφρενες καταστάσεις δεν έχουν τελειωμό! Τα… «Καρδιτσιώτικα» ευτράπελα αρχίζουν όταν ο δήμαρχος της Φραγκοσυκιάς ένας πονηρός γόης που στήνει τις δικές του κομπίνες, χρησιμοποιεί τον βουλευτή Κλαπανάρα για να πείσει τον πολυεκατομμυριούχο ομογενή Αγαμέμνων Πατρικαρέα ο οποίος βρίσκεται στη Νέα Υόρκη, να μπει στο κόλπο με τα πετρέλαια στη γενέτειρά του. Το τέχνασμα για την κομπίνα είναι ένας «μαϊμού πετρελαιάς», ένας τύπος που υποδύεται τον σεΐχη Άραβα για να φέρει μια ώρα γρηγορότερα στη Φραγκοσυκιά τον Πατρικαρέα, μαζί με την εντυπωσιακή ανιψιά του Πένυ που τον βοηθάει στις δουλειές. Οι κάτοικοι του χωριού υποδέχονται τον Ελληνοαμερικάνο ως σωτήρα, ελπίζοντας σε οικονομικά οφέλη. Όμως τότε εμφανίζεται η ακτιβίστρια Μαρία για να διαμαρτυρηθεί για την οικολογική ζημιά, παρέα με την Αλίκη και λίγους αγρότες που εναντιώνονται στην εξόρυξη πετρελαίου. Τα κρυφά συμφέροντα του Βουλευτή, ο αδέκαστος νόμος του Μπαλαούρα, οι δημόσιες σχέσεις του δημάρχου που κυκλοφορεί με την κουστωδία του, τα πολυπόθητα αμερικάνικα λεφτά του επενδυτή, ο αδέξια ερωτύλος Τάσος, ο σφόδρα ερωτοχτυπημένος Σάκης και οι πάντα μάχιμες αγαπημένες τους, θα μπλέξουν ακόμα περισσότερο με την έλευση μιας αδίστακτης Τουρκάλας, της Deniz η οποία μαζί με τον γιο της Κερέμ θα διεκδικήσει βίαια τα χωράφια με το φημολογούμενο πετρέλαιο, τα οποία έχουν ήδη διπλοπουληθεί!

Karditsa Forever Movie

Πρωταγωνιστούν οι Θανάσης Βισκαδουράκης, Λευτέρης Ελευθερίου, Τάνια Τρύπη, Τάσος Κωστής, Μαρία Πολυχρονίδη, Κωνσταντίνος Καζάκος, Δανάη Παππά, Τάσος Παλατζίδης, Ευτυχία Φαναριώτη, Σοφία Παυλίδου, Ελίνα Μάλαμα, Μάκης Πατέλης, Στράτος Κανιαμός, Γιώργος Γιαννόπουλος, Jerome Kaluta.

Στις δικές μας αίθουσες? Στις 18 Νοεμβρίου 2021 από την Tulip Ent.!

Περισσότερα... »

Red Notice Poster ΠόστερRed Notice
του Rawson Marshall Thurber. Με τους Gal Gadot, Ryan Reynolds, Dwayne Johnson.

Not! Not! Notorious!
του zerVo (@moviesltd)

Η έννοια του Red Notice, υποδηλώνει σε ακριβή μετάφραση το Κόκκινο Ένταλμα, εκείνο που εκδίδουν δηλαδή οι διεθνείς αστυνομικές αρχές, η Ιντερπόλ δηλαδή, προκειμένου να συλλάβουν τους πλέον καταζητούμενους εγκληματίες, που δρουν ανά την υφήλιο. Στην παρούσα περίπτωση μας, κατά κάποιο τρόπο, την τριάδα των απατεώνων που ορίζουν την πρωταγωνιστική βάση μιας υπόθεσης, που καταφέρνει μεταξύ άλλων να αποσπάσει ένα χρυσούν φιλμικό μετάλλιο: Αυτό της υπερβολικής σεναριακής αφέλειας!

Εξόριστος (Exil / Exile) Quad Poster
Ο θρύλος λέει, πως ελάχιστες στιγμές πριν οδηγηθούν στο απονενοημένο διάβημα, ο δυναμικός αξιωματικός του στρατού των Ρωμαίων, Αντώνιος και η ακριβοθώρητη βασίλισσα της Αιγύπτου, Κλεοπάτρα, εκείνος της δώρισε ως ενθύμιο αιώνιας αγάπης, τρία χρυσοποίκιλτα σκαλιστά αβγά. Κειμήλια που για αιώνες έμειναν θαμμένα κάτω από την άμμο της ερήμου, ωσότου τα φέρει στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη και κατοπινά εξαφανιστούν στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα. Μέχρι που σήμερα, ζάπλουτος επιχειρηματίας από τη γη των Φαραώ, θα θελήσει να μαζέψει την αμύθητης αξίας τριάδα, σαν γαμήλιο δώρο προς την λατρεμένη του θυγατέρα, έναντι αδρότατης αμοιβής.

Δεν χρειαζόταν κανένα μεγαλύτερο κίνητρο για να βάλει μπρος τις λωποδυτικές του ορέξεις, ο διαβόητος διαρρήκτης και καταζητούμενος από όλες τις αστυνομίες του κόσμου, Νόλαν Μπουθ, που θα εκκινήσει την περισυλλογή των πρωτόγονων "φαμπερζέ" από το εύκολο, εκείνο που εκτίθεται ως έργο τέχνης, στο πολύβουο Καστέλο Σαντ Άντζελο της Αιώνιας Πόλης. Μόνο που στο διάβα του θα βρεθεί ολόκληρη η Ρομάνα Πολιτσία, συνοδεία του απεσταλμένου από το FBI, Πράκτορα Τζον Χάρτλει. Αλλά και η εξίσου φημισμένη κλέφτρα, Σάρα Μπλακ, που κάτω από το ψευδώνυμο Μπίσοπ, έχει βάλει κι εκείνη στο μάτι το πανάκριβο τρίπτυχο.

Με αφετηρία τον πανικό που θα προκληθεί στην Ιταλιάνικη πρωτεύουσα και θα δημιουργήσει μια αναπάντεχη παρεξήγηση, ο αρχικλέφτης και ο διώκτης του, θα βρεθούν αλυσοδεμένοι στα μπουντρούμια σιχαμένης φυλακής της...Σιβηρίας, ενόσω η Αξιωματικ΄ςο πανηγυρίζει που ήδη έχει στα χέρια της το ένα από τα τρία μέρη του θριάμβου. Μόνο που υπολογίζει δίχως την ανταπάντηση των αντιπάλων της, που όχι μόνο σχεδιάζουν απόδραση από το κάτεργο, αλλά κανονίζουν το πως θα σουφρώσουν το δεύτερο, που προς το παρόν εδρεύει στην Βαλένθια, στο θησαυροφυλάκιο ανατολικοευρωπαίου αρχιμαφιόζου!

Θα μπορούσα να γράφω παραγράφους με την σύνοψη για ημέρες, αφού ως θεατή μου κάνει πραγματικό κέφι, οι περιπέτειες δράσης, ειδικά οι πανάκριβες, να διασχίζουν για χάρη του εντυπωσιασμού την υδρόγειο, από την μια στιγμή στην άλλη με τόσο χαρακτηριστική άνεση. Τρικ που πρώτοι σκαρφίστηκαν οι προ 25ετίας 007, όταν στην παρακολούθηση τους σηκώναμε κασκόλ και δεν βαλαντώναμε στο κλάμα, για να το συνεχίσουν όλα τα παρόμοια αεικίνητα σε παλμό παρακλάδια τους. Έτσι ακριβώς συμβαίνει κι εδώ, αφού η κάμερα βολτάρει μονομιάς σε όλες τις ηπείρους - άλλοτε πραγματικά, άλλοτε με την χρήση CGI - ώστε να ορίσει το ψάξιμο των αβγουλακίων της Κλεό, ως διεθνές.

Ταξίδεμα που κάνει το δίωρο της διάρκειας να τρέχει νεράκι, στοιχείο που δίχως άλλο θα ενθουσιάσει όλους τους φανς του ιδιόμορφου genre, που μιξάρει την δράση με το μπόλικο χιούμορ. Μόνο που να. Δεν ήταν και τόσο ανάγκη η υπερβολή να ξεπεράσει ακόμη και τις πλέον ακραίες απιστευτότητες των Brosnanικών Μποντ, σε σημείο που να γελάς πολύ περισσότερο για τα ανεκδιήγητα συμβάντα στο εκράν, από όσα ανέκδοτα πέφτουν στο τραπέζι, σε στιγμές μάλιστα που η ένταση κορυφώνεται και οι ήρωες μας δείχνουν απόλυτα χαλαροί.

Η πραγματικότητα είναι πως ουδείς οπαδός της καταιγιστικής, εφετζίδικης περιπέτειας, θα επιζητούσε ιδανικότερη τριάδα στα σταρς από αυτή εδώ του Red Notice. Αφού συνδυάζεται η δεδομένη αντρεία και μπρατσαροσύνη, μαζί με όσα φαιδρά συνεπάγεται του Fast And Furious The Rock, με την αγέρωχη μαχητική κορμοστασιά της Ισραηλινής γαζέλας Gal Wonder Woman Gadot και φυσικά με τις κοφτερές σαρκαστικές ατάκες / εξυπνάδες οι πιο πολλές του Ryan Deadpool Reynolds

Ουδείς τους κουράζεται, μάλλον το αντίθετο, να υποδυθεί μια περσόνα που έχει ξαναπαίξει με άνεση στο πρόσφατο παρελθόν, άρα δεν λείπει τίποτα από το σύνολο για να επιτύχει. Ληστείες σωρηδόν, σκιτσαρισμένες σε χρόνους dt, ανατροπές του δευτερολέπτου, αδιέξοδα αγωνιώδη σαν βγαλμένα από τον Indy, χορογραφίες αέρινες σε σεκάνς κοφτερού σαν λεπίδι μοντάζ. Ένα πόνημα που ο δίαυλος του Netflix θριαμβολογεί ως το ακριβότερο του ποτέ. Ε, ας έδινε δυο παράδες παραπάνω για να διαλέξει κι έναν κινηματογραφιστή της προκοπής, από δαύτον τον Thurber, που κάνει ότι περνά από το χέρι του για να πάρουμε το σερβίρισμα του στην πλάκα και το κουτουρού. Δεν συμφωνώ με την αυτο-υποβάθμιση, με όλα αυτά τα πρώτης τάξης συστατικά, το φιλμάκι άξιζε προσεκτικότερης σχεδίασης, οργάνωσης και εκτέλεσης.

Εξόριστος (Exil / Exile) Rating
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 4 Νοεμβρίου 2021 από την Odeon!
Περισσότερα... »

Αρχηγός από Κούνια 2: Οικογενειακή Υπόθεση (The Boss Baby: Family Business) Poster ΠόστερΑρχηγός από Κούνια 2: Οικογενειακή Υπόθεση
του Tom McGrath. Με τις φωνές των Alec Baldwin, James Marsden, Amy Sedaris, Ariana Greenblatt, Jeff Goldblum, Eva Longoria, Jimmy Kimmel, Lisa Kudrow.

Νάτα τα παιδάκια με τα κουστουμάκια...
του zerVo (@moviesltd)

Πρόκειται για την 41η στην λίστα δημιουργιών της Dreamworks Animation, φίρμας που μας συστήθηκε ως παρακλάδι της μητρικής, ακριβώς είκοσι τρία έτη πριν, με το ιστορικό Antz. Βεβαίως στην πάροδο των δεκαετιών, που έχουμε φτάσει στην μία κυκλοφορία κινουμένων σκίτσων ανά εβδομάδα, αυτά τα νούμερα των καταλόγων πληθαίνουν ραγδαία, με συνέπεια την καθοδική πορεία τόσο των προϋπολογισμών, όσο όμως των ποιοτήτων των εκτός Disney / Pixar φκιασιδωμάτων. Ο δεύτερος Boss Baby, μια τετραετία κατοπινός της πρώτης επιτυχίας, κόστισε στην παραγωγό λίγο παραπάνω από 80 εκατομμύρια δολάρια, το μισό μπάτζετ δηλαδή του ορίτζιναλ. Διόλου τυχαία συνεπώς, δεν κατάφερε το σίκουελ, ούτε το ένα πέμπτο του μισού δις που είχε για σκορ ο εισαγωγικός Αρχηγός από Κούνια στα ταμεία, λογικό άλλωστε μιας και δεν έχει να προσφέρει κάτι το καινούργιο, το καινοτόμο.

Αρχηγός από Κούνια 2: Οικογενειακή Υπόθεση (The Boss Baby: Family Business) Quad Poster
Τρεις δεκαετίες έχουν διαβεί από τον καιρό που ο μικρούλης Τιμ Τέμπλετον, πάλευε να μαζέψει τον βρέφος αδελφό του, Τεντ, από το να υποδύεται το μεγάλο αφεντικό και πλέον η κατάσταση έχει κάπως μαζευτεί. Καθώς πλέον, διεκδικεί με αξιώσεις αλλά και μπόλικη ματαιοδοξία τον τίτλο του καλύτερου μπαμπά του κόσμου, όπως θα του τον αποδώσουν οι δυο θυγατέρες του, η επτάχρονη Ταμπίθα και το νεογνό ζιζάνιο Τίνα. Το γονίδιο καθώς φαίνεται όμως, παραμένει ζωντανό στην φαμίλια, αφού η μικρή κόρη διακατέχεται από την ίδια μεγαλομανία με τον θείο της, τωρινό CEO σε επιχειρηματικό κολοσσό και φυσικά δισεκατομμυριούχο, καθώς θα αναζητήσει την βοήθεια του για ένα ζήτημα που εξελίσσεται σε φλέγον. Κι αφού με μαγικό τρόπο επαναφέρει τόσο εκείνον, όσο και τον μπαμπά της στην μονοψήφια ηλικία, θα τους πείσει να ψάξουν την πραγματικότητα που κρύβεται πίσω από την δράση του, τάχαμου καλοσυνάτου, διευθυντή της Baby Corp, Δόκτορα Έρβιν Άρμστρονγκ.

Σε αυτό το σημείο οφείλω να ξεκαθαρίσω πως το αρχικό Boss Baby, αντιθέτως με όσα περίμενα από το θέμα του, αποδείχθηκε με θετικότατη έκπληξη, αφού ακολουθώντας πιστά τις προσταγές της πετυχημένης συνταγής των Toy Story, επιχειρούσε με νοσταλγική μέθοδο να αναδείξει τις ιδιομορφίες μιας περίεργης περιόδου της ζωής, αυτής της ενηλικίωσης. θα περίμενα λοιπόν από το σίκουελ να πάρει το ίδιο μονοπάτι, όπως συνηθίζεται, ακόμη κι αν μας πρόσφερε ένα τύπου αντίγραφο του πρωτότυπου. Ατυχώς από εκείνο, το Family Business, δανείζεται κάποια συστατικά, όχι όμως και την ψυχή του, πετώντας στο καλάθι των αχρήστων την συγκινησιακή φόρτιση που πρόβαλε το αληθινό νόημα της υπόθεσης.

Συνέπεια τούτου, μπροστά μας έχουμε την πιο άνιση, λέγε με και χειρότερη, συνέχεια - από τις όχι και λίγες που προέκυψαν φέτος - καρτούν της χρονιάς, αφού με κανέναν τρόπο το φιλμ δεν μπορεί να σταθεί ούτε κοντινά του προκατόχου του. Η πλοκή, υπερβολικά θορυβώδης στα εξωφρενικά σλάπστικ ανέκδοτα της, ενίοτε και ακαταλαβίστικη στην πορεία της με αποκορύφωμα τον πανζουρλισμό του φινάλε, το πιθανότερο είναι να εξηγηθεί μόνο από τα νηπιακά σινεφίλ μυαλουδάκια, που δεν ψάχνουν για ορθολογισμούς και συνέχειες στο πανί. Σαφώς η ατυχέστερη στιγμή, θεματικά, στην μακρά διαδρομή του Μίστερ Μαδαγασκάρη Tom McGrath, που εδώ χάνει το μέτρο του χιούμορ, στηρίζεται στους εντυπωσιακούς στην ματιά, ιλιγγιώδεις εφέδες και όχι στο συναίσθημα, άρα το πόνημα του ούτε διασκεδαστικό μοιάζει, ούτε ιδιαίτερα ελκυστικό. Και εντέλει καταλήγει πάρα, μα πάρα πολύ μακρινό από τον λοιπό ανταγωνισμό.

Αρχηγός από Κούνια 2: Οικογενειακή Υπόθεση (The Boss Baby: Family Business) Rating
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 11 Νοεμβρίου 2021 από την Tulip Ent.!
Περισσότερα... »

Καλάβρυτα 1943 (Echoes Of The Past) Poster ΠόστερΚαλάβρυτα 1943
του Νικόλα Δημητρόπουλου. Με τους Max Von Sydow, Astrid Roos, Δανάη Σκιάδη, Νικόλα Παπαγιάννη, Martin Laer, Alice Krige, Tomas Arana, Γιώργο Βογιατζή, Μάξιμο Λιβιεράτο, Τάσο Καρλή, Προμηθέα Αλειφερόπουλο, Μαρία Αλιφέρη.


Γιατί;
του Θόδωρου Γιαχουστίδη (@PAOK1969)

Σήκω να (μην) πάμε στα Καλάβρυτα

Ο Νικόλας Δημητρόπουλος είναι σκηνοθέτης που εργάζεται τόσο στο Λονδίνο όσο και στην Ελλάδα. Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1976, αλλά έζησε τα περισσότερα χρόνια του στο Λονδίνο. Σπούδασε οικονομικά στο UCL, όμως γρήγορα αφοσιώθηκε στη σκηνοθεσία. Έχει σκηνοθετήσει πολλές διαφημίσεις, τρεις ταινίες μεγάλου μήκους και πολλές τηλεοπτικές σειρές. Οι προηγούμενες δύο μεγάλου μήκους ταινίες του είναι το «Alter Ego» (2007) με τους Σάκη Ρουβά και Δανάη Σκιάδη και το «180 μοίρες», με τους Παναγιώτα Βλαντή, Μιχάλη Μαρίνο και Βλαδίμηρο Κυριακίδη.

Καλάβρυτα 1943 (Echoes Of The Past) Poster Πόστερ Wallpaper
Η ταινία έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα της στο φετινό φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, λίγες μόλις ημέρες πριν από την έξοδό της στους ελληνικούς κινηματογράφους. Είναι η τελευταία ταινία στην οποία εμφανίστηκε ο Max von Sydow, καθώς πέθανε σε ηλικία 90 ετών στις 8 Μαρτίου του 2020. Πρόκειται για μια από τις πιο ακριβές παραγωγές που γυρίστηκαν ποτέ στη χώρα μας. Πάνω από 600 κομπάρσοι συμμετείχαν στα γυρίσματα. Για τις ανάγκες του φιλμ χτίστηκε μια ακριβής ρέπλικα του σχολείου που κάηκε στα Καλάβρυτα, στους χώρους του παλιού αεροδρομίου του Ελληνικού. Και στα οπτικά εφέ της ταινίας δούλεψαν άνθρωποι, που στο βιογραφικό τους έχουν συμμετοχές σε ταινίες Χάρι Πότερ και στο Inception!

Η υπόθεση: Προκειμένου να αντιμετωπίσει το αίτημα της ελληνικής κυβέρνησης για πολεμικές αποζημιώσεις που έχουν να κάνουν με την περίοδο της ναζιστικής κατοχής, η γερμανική κυβέρνηση αναθέτει την υπόθεση στην πετυχημένη δικηγόρο Καρολάιν Μάρτιν. Αν δικαιωθεί η ελληνική κυβέρνηση, θα ανοίξει ο ασκός του Αιόλου, και όλοι οι λαοί που τράβηξαν τα πάνδεινα από τους Γερμανούς και τους συμμάχους τους, θα ζητήσουν αποζημιώσεις, όπερ σημαίνει μεγάλο ξόδεμα χρημάτων για τους Γερμανούς. Κάτι που, εννοείται, οι Γερμανοί δεν θέλουν με τίποτε να συμβεί. Οπότε, επιλέγουν την καταλληλότερη για την υπόθεση. 

Για να έχει καλύτερη αντίληψη των πραγμάτων, η δικηγόρος αποφασίζει να επισκεφτεί την Ελλάδα. Ψάχνει για κάποιον επιζήσαντα από τη Σφαγή των Καλαβρύτων, η οποία έλαβε χώρα στις 13 Δεκεμβρίου του 1943. Και με τα πολλά, σχεδόν τυχαία, βρίσκει. Τον Νικόλα Ανδρέου. Πόσο θα την επηρεάσει αυτή η συνάντηση;

Η άποψή μας: Τούτη εδώ η ταινία είναι εκείνη που προκάλεσε τον μεγαλύτερο θόρυβο από όλες όσες παίχθηκαν στο 62ο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Θόρυβο, που ξεκίνησε πριν καν αρχίσει να προβάλλεται! Ένα άρθρο στο Variety, η αντίδραση ανθρώπων της Ένωσης Θυμάτων Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος και η ύπαρξη στην ταινία ενός Αυστριακού στρατιώτη, ενός ναζί, που είναι... καλόκαρδος και σπάζει την αλυσίδα από το σχολείο που καίγονταν, απελευθερώνοντας με αυτόν τον τρόπο τα εκατοντάδες γυναικόπαιδα που υπήρχαν μέσα σε αυτό, προκάλεσαν το σχετικό σούσουρο. Για να επιμείνουμε λίγο παραπάνω σε αυτό. 

Αναφέρει η σύνοψη στο δελτίο τύπου της εταιρίας που διανέμει την ταινία: «Όσο ο Νικόλας εξιστορεί τα γεγονότα του παρελθόντος, οι δυο τους (σημείωση: εννοεί την δικηγόρο) θα αντιπαρατεθούν με τις προσωπικές τους προκαταλήψεις και πεποιθήσεις σε μια επίπονη αναμέτρηση που θα τους φέρει πιο κοντά. Το καθαρτήριο αυτό ταξίδι μέσα από ένα σκοτεινό κεφάλαιο της ιστορίας θα καταλήξει στην αναγνώριση μιας αμοιβαίας ανάγκης: την αναζήτηση της ελπίδας». «θα αντιπαρατεθούν με τις προσωπικές τους προκαταλήψεις»;;;; WTF!!! 

Στην μιας πρότασης σύνοψη της ταινίας, στο Cinando, την πλατφόρμα μέσω της οποίας όλοι οι διαπιστευμένοι δημοσιογράφοι του εξωτερικού (μεταξύ των οποίων κι εγώ) είδαμε την ταινία, αναφέρεται: «Humanity can raise hope even in the darkest chapters of history». Οι δημιουργοί τονίζουν πως είναι μια ταινία μυθοπλασίας, βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα. Μια χαρά και εύγε και ζήτω. Εννοείται πως ο καθένας μπορεί να γυρίσει ό,τι ταινία γουστάρει. Από τη στιγμή που βρει παραγωγούς – ιδιώτες ή κρατικούς φορείς – οι οποίοι θα πειστούν, πραγματικά, ο κάθε ένας μπορεί να γυρίσει ό,τι κατεβάσει η γκλάβα του. 

Πάμε τώρα στις περιπτώσεις των ταινιών, που βασίζονται σε ιστορικά γεγονότα: και πάλι πλήρης ελευθερία. Μπορεί ο σκηνοθέτης να χειριστεί την ίδια την Ιστορία όπως γουστάρει. Μπορεί να της αλλάξει τα φώτα: διάολε, ο Tarantino έβαλε τον Χίτλερ να δολοφονείται στο Παρίσι, στο «Άδωξοι Μπάσταρδη». Από τη στιγμή που επιλέγει τη μυθοπλασία κι όχι το ντοκιμαντέρ, είναι πραγματικά ελεύθερος να γυρίσει ό,τι θέλει! Το εμπεδώσαμε αυτό, έτσι; Πάμε στο παρασύνθημα. Ως κριτικός, ως θεατής, ως και τα δύο, επιτρέπεται, βλέποντας μια ταινία μυθοπλασίας, που βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα, να αναρωτηθείς αν αυτή υποκύπτει σε ηθικό ολίσθημα; 

Πολύ συχνά χρησιμοποιούμε τον όρο «αυτή η ταινία είναι τίμια». Επιτρέπεται να κρίνουμε αν μια ταινία είναι τίμια; Οπωσδήποτε! Όχι απλά επιτρέπεται, επιβάλλεται. Όπως ο κάθε δημιουργός έχει την ελευθερία να γυρίσει ό,τι του καπνίσει, έτσι και ο κριτικός έχει την ελευθερία να την κρίνει σε πάνω από ένα επίπεδα. Κι εδώ τίθεται θέμα ηθικής τάξης. Το διακύβευμα νομίζω πως είναι πολύ σημαντικό. Και είναι η απάντηση στην ερώτηση: γιατί; Γιατί σε αυτήν την συγκεκριμένη ταινία, που καταπιάνεται με μια κατάμαυρη σελίδα της παγκόσμιας ιστορίας, να υπάρχει ο ναζί που απελευθερώνει τα γυναικόπαιδα; Ντε και καλά να μετατραπούμε σε Δήμοι Σταρένιοι; Οι Γερμανοί (έστω, οι Αυστριακοί) είναι φίλοι μας; 

Η συγκεκριμένη επιλογή λοιπόν δεν είναι καθόλου αθώα. Ούτε αφελής. Έγινε επί τούτου. Ελπίζω, όχι για ξέπλυμα των ναζί, σε μια πολύ ευαίσθητη περίοδο, με την ακροδεξιά να κηρύττει παντού μηνύματα μίσους. Όχι. Μάλλον τα κίνητρα είναι πιο... ταπεινά... Άλλο λοιπόν να παίρνεις να κάνεις ταινία τους «300» για την Μάχη των Θερμοπυλών και να βάζεις, ποιητική ή μυθοπλαστική αδεία, τα πάντα στο μπλέντερ για να κάνεις το όλον πιο... εντυπωσιακό κι άλλο να φτιάχνεις μια ταινία για ένα ιστορικό γεγονός από το οποίο έχουν περάσει μόλις 78 χρόνια και να παίρνεις μια παράξενη πρωτοβουλία για να δείξεις ότι υπήρχαν και καλοί ναζί. Προφανώς, μέσα στα εκατομμύρια των φαντάρων, που υπηρετούσαν το Τρίτο Ράιχ, των χαμηλόβαθμων ή των υψηλόβαθμων αξιωματικών, θα υπήρχαν και κάμποσοι, ίσως και πάρα πολλοί, που όχι μόνον δεν ασπάζονταν τη ναζιστική ιδεολογία, αλλά όντως προσπαθούσαν να βοηθήσουν τους κατά συνθήκη εχθρούς τους. 

O Claus von Stauffenberg οργάνωσε μαζί με άλλους την Επιχείρηση Βαλκυρία, για τη δολοφονία του Χίτλερ, και δυστυχώς απέτυχε. Ήθελαν οι δημιουργοί τούτης της ταινίας να δείξουν έναν καλόψυχο ναζί; Μπορούσαν να το κάνουν με άλλους τρόπους. Όχι όμως με κάτι τόσο κρίσιμο, τόσο σημαντικό, τόσο καίριο. Δηλαδή, τι, για να έχει μεγαλύτερο ρόλο ο Αλειφερόπουλος; Δηλαδή, πω, πω, κακή η Χούντα αλλά να, έκανε δρόμους ή να, κοιμόμασταν με τις πόρτες ανοιχτές; Ήμαρτον και φάουλ λοιπόν αυτή η κρίσιμη απόφαση. Δυστυχώς, για τον Δημητρόπουλο, το «σκάνδαλο» είναι το μικρότερο από τα προβλήματα της ταινίας του. Ευτυχώς για τον ίδιο, ο κόσμος θα πάει να δει την ταινία. Ό,τι και να γραφτεί για αυτήν. Το «σκάνδαλο» μια χαρά την έκανε τη δουλειά του. 

Κάτι τελευταίο για αυτό το θέμα: έτσι κι αλλιώς, η ταινία θα προκαλέσει συζητήσεις. Τα περί μηνύσεων, απαγορεύσεων και τα τοιαύτα, μακριά από εμάς: είναι απλώς απαράδεκτα. Αλλά, όπως σημείωσε κι ένας φίλος στο fb: «Ο συμβολισμός όμως; Αλήθεια τώρα, μέσα στη φρίκη του πολέμου ένα παράθυρο ανθρωπιάς; Αυτό θα πει ο υπεύθυνος πωλήσεων της ταινίας όταν θα προσπαθήσει να την πουλήσει στους Γερμανούς και Αυστριακούς διανομείς;». 

Πάμε τώρα στα της ίδιας της ταινίας ως ταινίας. Θαρρείς και ο σκηνοθέτης φοβήθηκε πως αν δραματοποιούσε περισσότερο τα πράγματα, θα τον κατηγορούσαν πως γύρισε μελόδραμα. Εδώ, υπάρχουν μεγάλα κομμάτια της ταινίας, όπου απλά αδιαφορείς. Όχι απλά δεν συγκινείσαι: αδιαφορείς. Η χρήση άλλοτε αγγλικών κι άλλοτε γερμανικών από τους Γερμανούς, είναι προβληματική. Τα εξόφθαλμα... φάουλ του σεναρίου, μπόλικα: τα τζάμια στο σχολείο που καίγεται, δεν... σπάνε. Γεμάτο τζάμια λέμε το σχολείο, τα έσπαγαν οι γυναίκες και κανένας ναζί δεν θα χρειαζόταν να σπάσει τις αλυσίδες για να τις απελευθερώσει. Στοιχισμένοι κατά τη διάρκεια της εκτέλεσης οι άνδρες, ωραιότατα κατανεμημένοι στην πλαγιά μετά το πέρας της. 90 χρονών ο Νικόλας Ανδρέου του Max von Sydow στο φιλμικό παρόν, που έζησε τα γεγονότα ως πιτσιρικάς, νεότατη η σύζυγος του Αυστριακού, που όταν ο άνδρας της έσπαζε τις αλυσίδες, πρέπει να περνούσε τον μικρό Νικόλα καμιά 15αριά χρόνια! 

Αλλά ας τα αφήσουμε κι αυτά τα φάουλ. Πού είναι οι χαρακτήρες; Πού είναι η δραματουργία; Πού είναι το σενάριο; Καθώς η ταινία εξελίσσεται σε δύο χρόνους ούτε το κομμάτι που λαμβάνει χώρα στο σήμερα αλλά, δυστυχώς, ούτε το κομμάτι που λαμβάνει χώρα στο 1943, πείθει, συγκινεί, σε κάνει να ενδιαφέρεσαι. Θαρρείς και οι δημιουργοί πίστεψαν πως από μόνη της η ιστορία είναι τόσο δυνατή, που δεν χρειάζεται να πασχίσουν για κάτι που θα έχει κινηματογραφικό ενδιαφέρον. Και ναι, εκεί που όσοι βρίσκονται πίσω από την παραγωγή, βροντοφωνάζουν με όλο τους το είναι, πως μιλάμε για ταινία μυθοπλασίας, ο Δημητρόπουλος γυρίζει κάτι που παραπέμπει σε βιβλίο Ιστορίας! Παραχαραγμένης. Χα! Και συνεχίζουμε. 

Από την αρχή αντιλαμβάνεσαι πως η δικηγόρος στο τέλος θα αλλάξει στάση. Αλήθεια, Ιστορία δεν διάβασε ποτέ της;;;;;;; Δεν γνώριζε τίποτε για τις θηριωδίες των ναζί; Αμ ο Γερμανός αξιωματικός, που αναλαμβάνει να φέρει εις πέρας τα αποτρόπαια αντίποινα; Εδώ, το πρόβλημα έχει να κάνει με την υποκριτική. Με τον ίδιο τρόπο που θα διάβαζε έναν τηλεφωνικό κατάλογο (οι μικρότεροι σε ηλικία, ψαχτείτε) με το ίδιο μπλαζέ ύφος διατάσσει την εκτέλεση. Κι ας κάνουμε μια μικρή (ιερόσυλη) σύγκριση: τι σχέση έχει η σκηνή της εκτέλεσης εδώ, με τη σκηνή της εκτέλεσης στο «Τελευταίο σημείωμα» του Παντελή Βούλγαρη; Αδιαφορία εδώ, τίποτα λιγότερο από το να νιώθεις συγκλονισμένος στο δεύτερο. Και καλά, εδώ, ο σκηνοθέτης επιτείνει την αγωνία με την χαριστική βολή που έρχεται... Αμ το άλλο; Αντάρτες σκότωσαν 77 ναζί κι έτσι, για αντίποινα, εκτελέστηκαν 677 άμαχοι, οι 499 από τα Καλάβρυτα. Βλέπουμε πουθενά τη δράση των ανταρτών; Όχι. Μόνο στο μιλητό. Είναι δυνατόν;;;;;;;;;; 

Αν ψάξουμε για θετικά, θα βρούμε: η ταινία είναι σαφέστατα καλογυρισμένη (μείον τα φάουλ), ο Max von Sydow είναι επιβλητικός ακόμα και στα ολοφάνερα τελευταία του (αλλά δεν έχει ρόλο – λειτουργεί ως στωικό σύμβολο), υπάρχουν σκηνές πραγματικά εντυπωσιακές (το δέντρο που καίγεται στην αρχή αλά Ταρκόφσκι, το άλογο που τρέχει με τη ράχη του στις φλόγες αλά Σπίλμπεργκ – εντάξει, συρματόπλεγμα είχε ο Αμερικάνος, αλλά και πάλι), αλλά ως εκεί. Πολλαπλό το κρίμα, γιατί μια μεγάλη ευκαιρία χάθηκε. Και για να προκύψει μια σπουδαία ταινία και για να μην προκαλέσει συζητήσεις για όλους τους λάθος λόγους. Το πιστεύω πραγματικά. Κρίμα. Ελπίζω η κυβερνησάρα μας να μην την επιλέξει ως την υποψηφιότητά μας για το ξενόγλωσσο Όσκαρ του χρόνου! Ευτυχώς, φέτος έχουμε το «Digger»...

Καλάβρυτα 1943 (Echoes Of The Past) Rating
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 11 Νοεμβρίου 2021 από την Tanweer!
Περισσότερα... »

Εξόριστος (Exil / Exile) Poster ΠόστερΕξόριστος
του Visar Morina. Με τους Mišel Matičević, Sandra Hüller, Rainer Bock, Thomas Mraz.

Όπου γης και πατρίς! #not
του zerVo (@moviesltd)

Η αλήθεια είναι πως από τις τόσες χιλιάδες αφηγήσεις, που έχουμε κατά καιρούς ακούσει, από τους συμπατριώτες μας που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα πάτρια εδάφη, για να αναζητήσουν μια καλύτερη τύχη, στον τόπο που έχει γεννήσει την πιο άφιλη φυλή από καταβολής του σύμπαντος, δεν έχουμε αντιληφθεί κάτι το πολύ ακραίο να έχει διαμειφθεί, σε ρατσιστική συμπεριφορά. Πιθανότατα για τον λόγο πως το συντριπτικό ποσοστό των μεταναστών, μισό και βάλε αιώνα πριν, δεν διεκδίκησε τίποτα σοβαρά πόστα από τους ντόπιους, παρά μόνο επιδόθηκε σε εργασίες χειρωνακτικές, όχι πρωταγωνιστικές ή υψηλόβαθμες, ώστε να τσιγκλήσει τον εγωισμό των Γερμαναράδων. Σε αντίθεση με το σήμερα, δηλαδή, που οι αγορές έχουν ανοίξει και παίζει το ενδεχόμενο κανείς να ψάξει κι ένα πιο σοβαρό επάγγελμα από λαντζέρης ή ντελίβερης, οπότε είναι πάρα πολύ πιθανό να σκοντάψει πάνω σε ένα Ράους. Μια για στάσου, για να μην μιλάμε μόνο για τα αφεντικά της Γιουρόπ, κάτι παρόμοιο δεν παίζει, λίγο πολύ και στα δικά μας μέρη?

Εξόριστος (Exil / Exile) Quad Poster
Ψάχνοντας μια καλύτερη ποιότητα ζωής, ο σπουδαγμένος Τζάφερ, θα αφήσει από μικρός πίσω του την πατρίδα του το Κόσοβο, για να αρπάξει όποια ευκαιρία του δοθεί στην υποτιθέμενα αξιοκρατική εργασιακή αγορά της Γερμανίας. Σήμερα, παντρεμένος με Γερμανίδα, την Νόρα, που μαζί της έχει αποκτήσει τρία παιδιά, ζει μια τυπική, μικροαστική καθημερινότητα στα περίχωρα της μεγαλούπολης, ξοδεύοντας το μεγαλύτερο κομμάτι του 24ωρου του στην εργασία του. Στην φαρμακευτική εταιρία που έχει προσληφθεί εδώ και δύο έτη ως μελετητής των βιοχημικών ερευνών των εργαστηρίων της.

Εσχάτως, όμως, παράξενα φαινόμενα θα ανατρέψουν την μέχρι πρότινος, ευχάριστη διάθεση του Κοσοβάρου. Αρχικά ο πεταμένος νεκρός αρουραίος στο κατώφλι της οικίας του, θα τον πείσει πως κάποιος, είτε από την γειτονιά, είτε από τη δουλειά, τον θεωρεί σφόδρα ανεπιθύμητο. Μια υπόνοια που στον νου του θα εξελιχθεί σε βεβαιότητα, όταν καταλάβει πως οι συνάδελφοι του, ειδικά εκείνος ο αγέλαστος Ουρς, τον μποϊκοτάρουν και επιδιώκουν να τον οδηγήσουν σε λάθη, ώστε ο Πρόεδρος της φίρμας, να δείξει δυσαρεστημένος με το πρόσωπο του.

Αλήθεια λες? ή τα πάντα είναι αποκύημα της φαντασίας, ενός μεσήλικα που νιώθει ολοκληρωτικά ξένος, σε ένα περιβάλλον, που ουδέποτε έχει δείξει φιλικό προς αυτόν? Το ρητό του φιλόσοφου είναι σαφές: Το ότι εσύ ενδεχόμενα πάσχεις από σχιζοφρένεια, δεν σημαίνει κατ ανάγκη πως όλοι αυτοί δεν σε κυνηγούν. Και πάνω σε αυτή την ρήση πατά ο σταδιακά ωθούμενος στον τρόμο, άντρας, για να εξαπλώσει την καταδιωκτική του μανία. Δεν με θέλει πια η γυναίκα μου, αφού η μάνα της τής βάζει λόγια συνεχώς, πιθανότατα έχει και εραστή και με περιπαίζει, ούτε τα παιδιά μου με αγαπούν, κανείς στο εργασιακό περιβάλλον δεν με γουστάρει, όλοι με περνάνε για παρακατιανό, άσε που υπάρχει το ενδεχόμενο η Αλβανή καθαρίστρια που ξενοπηδάω, κάνοντας της μεταφραστικές χαρούλες, να καρφώσει οπουδήποτε την σχέση μας. Ε, με τόσα κατάμαυρα πλοκάμια ανασφάλειας, να έχουν απλωθεί στον νου του φουκαρά, που καθώς φαίνεται έσπασε η μία τρίχα συγκράτησης της λογικής του, είναι απόλυτα σίγουρο πως οσονούπω θα πέσει στον βούρκο της μανιοκατάθλιψης.

Η αφήγηση δεν έχει κάποιο σκοπό να ρίξει φως στην υπόθεση, αποκαλύπτοντας είτε το ένα ενδεχόμενο, της ξενοφοβικής συμπεριφοράς του περίγυρου (ο τόπος είναι αόριστος, η γερμανική γλώσσα μόνο προδίδει την έδρα δράσης, αλλά είναι προφανές πως το ζήτημα είναι γενικότερο) είτε το έτερο, του ψυχικού κατακερματισμού του Τζάφερ. Πιθανότατα τόσο το σενάριο, που επαναλαμβάνει περιοδικά τις σιχαμένες πράξεις με τα νεκρά τρωκτικά, όσο και οι επίμονες λήψεις του σκηνοθέτη πάνω στο ιδρωμένο πρόσωπο του "κυνηγημένου", ενόσω τριγύρω του συμβαίνουν άφιλες και υποτιμητικές για την πάρτη του δράσεις, να επιθυμεί να δείξει πως έχουν εκκινήσει αμφότεροι οι μηχανισμοί. Και ο ατομικός, με τις φοβίες, τις νευρώσεις, τις παράνοιες, αλλά και ο κοινωνικός, που κινείται εχθρικά προς το τσακισμένο εσωτερικά υποκείμενο και κυριολεκτικά το ισοπεδώνει.

Το θρίλερ που υπογράφει ο προερχόμενος από αυτή την φτωχική και βασανισμένη γωνιά της πρώην Γιουγκοσλαβίας και αξιόλογος ντιρέκτορας Visar Morina, ανεβάζει παλμούς και εντάσεις στην εξέλιξη του. Βοηθούμενο υπερβολικά από το κλειστοφοβικό περιβάλλον, των πολύχρωμης υφής γραφείων και της μουντής, γκρίζας και κενής μεζονέτας, αλλά και από τους ανατριχιαστικούς τόνους της μουσικής επένδυσης, που ομοιάζουν με εκείνες τις εμβοές στο μυαλό, που προκαλούν ασφυξία, αγωνία, παράλυση. Αλλά και απώλεια της ορθολογικής συνείδησης, που θα οδηγήσει τον, παντί τρόπω, εσωτερικό ή εξωτερικό, διωκόμενο, στο να πάρει τις σωστές αποφάσεις και όχι να δράσει επιπόλαια, σκάβοντας ακόμη περισσότερο, ον ίδιο του τον λάκκο. Οι ανατροπές στην πορεία, μπορεί και να άνοιγαν ένα μικρό χωράκι, για να το σκάσει ο Τζάφερ από το αδιέξοδο. Φευ! Έχει πλέον τροχιοδρομήσει, δεν εμπιστεύεται πια κανέναν, ούτε τον ίδιο του τον εαυτό.

Η σωστή και προσεγμένη χρήση των προοπτικών στο στήσιμο της κάμερας, ορίζει και το μεγαλύτερο χάρισμα του δημιουργού, στην απόπειρα του να φτιάξει ένα περιβάλλον όχι απλά εχθρικό, αλλά μανιασμένα ενάντιο - έστω και κατά φαντασίαν - πετώντας στο μέσον του, σαν σε παστέλ αρένα, τον μελλοθάνατο ποντικό. Έξοχη η απόδοση του Εξόριστου μονομάχου από έναν πολύ ποιοτικό πρωταγωνιστή, όπως ο Mišel Matičević, που εδώ αφήνει στην άκρη, την, γνώριμη από την φιλμογραφία του, μόστρα του Βαλκάνιου αγριεμένου μετανάστη, που οδηγείται στην παραβατικότητα ώστε να επιβιώσει στη ζούγκλα, για να ερμηνεύσει με πειθώ, το φοβισμένο θύμα μιας συνεχούς καταπιεστικής επίθεσης, που τον έφτασε μέχρι το χείλος της σχιζοφρένειας. Δεν θέλει και πολύ...

Εξόριστος (Exil / Exile) Rating
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 11 Νοεμβρίου 2021 από την Strada Films!
Περισσότερα... »

Ιστορίες της Τύχης και της Φαντασίας (Wheel of Fortune and Fantasy) Poster ΠόστερΙστορίες της Τύχης και της Φαντασίας
του Ryûsuke Hamaguchi. Με τους Kotone Furukawa, Ayumu Nakajima, Hyunri, Kiyohiko Shibukawa, Katsuki Mori, Shouma Kai, Fusako Urabe, Aoba Kawai.

Όποιος γυρίζει, κερδίζει!
του zerVo (@moviesltd)

Λατρεύω τα ταξίδια. Και ποιος δεν γουστάρει να γυρίζει τον κόσμο ολάκερο, ως ξένοιαστος τουρίστας, θα μου πεις. Φυσικά και έχω θέσει τις προτεραιότητες μου για το που θα βρεθώ στις επόμενες βόλτες μου ανά την υφήλιο, όπως έχω θέσει και τους αποκλεισμούς μου. Στην δεύτερη κατηγορία, των απορριπτέων, το Χρυσό Μετάλλιο απονέμεται, εύκολα, στην Χώρα του Ανατέλλοντος Ήλιου, που στην σκέψη της και μόνο, το χασμουρητό δίνει και παίρνει. Πες με προκατειλημμένο, άδικο, προπέτη, από την αχανή ανία της Τζαπάν, μονάχα το MKII μου να είναι καλά και κατά τα άλλα μακριά και αγαπημένοι. Συγκίνηση καμιά δεν νιώθω, ούτε έχω ακούσει και κανέναν να σκίζει ρούχα εδώ που τα λέμε. Όσο για τον μοντέρνο σινεμά των Γιαμαμότο, μια από τα ίδια, ειδικά όταν πολεμάνε, δίχως το ίδιο μπρίο και φινέτσα, να κοπιάρουν τους Φραντσέζους.

Ιστορίες της Τύχης και της Φαντασίας (Wheel of Fortune and Fantasy) Quad Poster
Τόκιο και περίχωρα. 

Δυο καλές φίλες που συνυπάρχουν επαγγελματικά σε επιδείξεις μόδας, εξομολογούνται η μία στην άλλη τις πρόσφατες ερωτικές τους εμπειρίες. Όσα εξιστορεί όμως η Τσουγκούμι, μοιάζουν τόσο κοντινά στην ακρόαση της Μέικο. Και δεν έχει άδικο, αφού το αντικείμενο του πόθου της φιλενάδας, δεν είναι άλλος από τον πρώην της, Καζουάκι, μια σχέση που τσακίστηκε προσφάτως, μάλλον με δική της ευθύνη. Και τώρα πως συμπεριφέρονται σε αμφοτέρους?

Βαριεστημένη από έναν γάμο που την έχει περιορίσει σε καθήκοντα νοικοκυράς, η Νάο, θα αποφασίσει έστω και σε προχωρημένη ηλικία να σπουδάσει στο τοπικό πανεπιστήμιο. Εκεί που θα γνωρίσει τον ατίθασο νεαρό Σασάκι, συνάπτοντας μαζί του περιστασιακή, ελεύθερη ερωτική σχέση. Η αποπομπή του νεαρού από την σχολή, θα τον οδηγήσει να σκεφτεί την εκδίκηση, στέλνοντας την ερωμένη του να αποπλανήσει τον άτεγκτο και βραβευμένο για το συγγραφικό του έργο, καθηγητή Σεγκάβα. Ποιος θα σαγηνεύσει όμως ποιον?

Επανένωση συμμαθητριών, είκοσι χρόνια κατόπιν της αποφοίτησης. Κανένα ενδιαφέρον για την ιδιότροπη Νατσούκο, που βαριεστημένη θα αποχωρήσει νωρίς από την σύναξη. Στην επιστροφή της στο σπίτι, θα συναντήσει τυχαία, μια συνομήλικη της, θεωρώντας σίγουρο πως μαζί έχουν συνυπάρξει στην ίδια τάξη. Και όχι μόνο. Κατά την διάρκεια της κουβέντας τους, θα έρθουν στην επιφάνεια μυστικά και αποκαλύψεις, που καμιά από τις δυο δεν θα είναι προετοιμασμένη να ακούσει.

Σπονδυλωτό λοιπόν το ύφος του φιλμ, χωρισμένο σε τρεις επιμέρους αυτοτελείς ιστορίες, που όλες λαμβάνουν χώρα στην αχανή, μα όχι επί της παρούσης χαμένη στην μετάφραση πρωτεύουσα. Ή μήπως όχι, αυτό ακριβώς το lost in translation είναι το πραγματικό δεδομένο στο μομέντουμ της κάθε βινιέτας, καθώς βασικό στοιχείο της εξέλιξης τους ορίζει μια στιγμιαία παρεξήγηση, μια σύμπτωση, ένα στιγμιαίο σφάλμα. Κάπως έτσι λοιπόν, ένα τυπικό cheap chat ανάμεσα σε δυο συναδέλφους, θα δημιουργήσει αναπάντεχα ένα ακραίο ερωτικό τρίγωνο, ένα αφελές σφάλμα, θα καταφέρει τον στόχο που με εντελώς άλλη μέθοδο εκκίνησε, ένα μπέρδεμα ταυτότητας, θα δημιουργήσει την λύτρωση που επί εικοσαετίας ήταν στο ψάξιμο.

Δυναμικό χαρακτηριστικό της τριπλής αφήγησης του αγαπημένου των διεθνών φεστιβάλς, εξού και οι συνεχείς τιμητικές βραβεύσεις Ryûsuke Hamaguchi, δεν είναι τόσο οι προσωπικότητες, που στην συντριπτική τους πλειοψηφία, ούτε ξεχωριστές είναι, ούτε άξιες αναφοράς, απλές, καθημερινές, διπλανές τις λες. Αλλά οι διάλογοι, που μπορεί να μοιάζουν μακρόσυρτοι και ενίοτε με επαναλήψεις, από τα λόγια αυτά όμως πηγάζει η ουσία, το ζουμί της πλοκής. Σύμφωνοι, η πρώτη πράξη περνάει ολοσχερώς μπάι, αφού πέραν ενός πανέμορφα άτσαλου σκηνοθετικού τρικ, δεν προσφέρει και πολλά στην συζήτηση της ταινίας. Στην δεύτερη, όμως, που το πιπεράτο καρίκευμα πέφτει μπόλικο στο μπολ, ενόσω ο μάστερ και η wanabe Σαλώμη παίζουν μια υπέροχη παρτίδα σκάκι, μπροστά σε πόρτες ορθάνοιχτες, το πράγμα βελτιώνεται, βοηθά σε αυτό άλλωστε και το ευφυές τουίστ του τέλους. Η τρίτη ιστορία, πάντως, είναι εκείνη που καταφέρνει να αποσπάσει και το περισσότερο χειροκρότημα, αναδεικνύοντας μέσα και από τις ζεστές ερμηνείες, το μέγεθος της ανάγκης του οποιουδήποτε, ακόμη και του πλέον αγνώστου συνανθρώπου, για επικοινωνία, για αλληλεγγύη, για ένα φιλικό απάγκιο να ακουμπήσει τα εσώψυχα, να αποδράσει. Μελαγχολικός, όσο όμως και αισιόδοξος ο επίλογος.

Θα περίμενα από τις Ιστορίες της Τύχης, με κάποιο μαγικό τρόπο κάπου να ένωναν τις δυνάμεις τους κάποια στιγμή, μια κοινή συνισταμένη που εντέλει δεν εμφανίζεται ποτέ, τουλάχιστον στα φανερά. Στην Φαντασία, που είναι και το δεύτερο σκέλος της μαρκίζας, ο θεατής μπορεί να σκεφτεί αμέτρητα κοινά και ενωτικά, αρκεί να διαθέτει πάμπολλη θέληση για επεξηγήσεις, αν δεν την έχουν εξασθενίσει, εννοείται, οι δύο ώρες από το ατέρμονο κουβεντολόι. Το πνεύμα του Rohmer μοιάζει να σκεπάζει την κάθε ενότητα με στοργή, πάνω στην μελέτη ζητημάτων που προφανώς απασχολούν την σύγχρονη γιαπωνέζικη κοινωνία. Μισό όμως αιώνα, κατοπινά από την δυτική δική μας, που εκτιμώ πως, αυτά τα ζόρικα τωρινά για τους Τζαπανίζ, εμείς τα έχουμε μι-λύσει κι αφήσει πίσω, δυο και βάλε γενιές πίσω... 

Ιστορίες της Τύχης και της Φαντασίας (Wheel of Fortune and Fantasy) Rating
Στις δικές μας αίθουσες? Στις 11 Νοεμβρίου 2021 από την Strada Films!
Περισσότερα... »

Antlers Poster ΠόστερAntlers
του Scott Cooper. Με τους Keri Russell, Jesse Plemons, Jeremy T. Thomas, Graham Greene, Scott Haze, Rory Cochrane, Amy Madigan.


Κερατούκληδες από τη Βαρεμάρα
του gaRis (@takisgaris)

Έγραφα προψές για το (προ)τελευταίο Halloween(y) και τον τίμιο τρόπο με τον οποίο σερβίρει την πραμάτεια του: Σλασεριά και τέζα ο καμπούρης. Ξεκάθαρα, αδίστακτα, Only Fans κατάστα κι όποιος αντέξει. Έτσι είναι το πρεπώς. Έλα σου όμως που τα δεδόμενα έχουν αλλαξοπιστήσει εσχάτως, με horror φιλμικές καταθέσεις που φιλόδοξα μοχθούν να δρασκελίσουν εσκαμμένα, με λαϊκό έρεισμα και κριτική αποδοχή; Βλέπεις The Babadook, Get Out, Hereditary και αντιλαβού μιαν ολιά. Η μόδα αρχικά φαντάζει από ευπρόσδεκτη έως συναρπαστική, τι συμβαίνει όμως όταν το πράμα μπερδουκλώνεται και εντέλει γκρεμοτσακίζεται υπό το βάρος των υψηλών αξιώσεων να σερβίρουν μια μερίδα τρόμο πλάι σε ένα ζμπάρο κοινωνικοπολιτικά μηνύματα; Τσεκάρω την περίπτωση Antlers για του λόγου το αληθές και ορμώ κατά του πα(τ)σά.

Antlers Quad Poster
Βρισκόμαστε στο Όρεγκον. Μεταλλωρυχεία, ρύπανση, τίγκα στο ναρκωτικό κι αυτά είναι μόνο η αρχή. Από τη μια, ένα εφηβάκι, ο Lucas (τρομερή φατσούλα ο Jeremy T. Thomas) τραβά του λιναριού τα πάθη, από ορφάνια, bullying, φτώχεια και μια ιδιαίτερη επαφή με ένα μυθολογικό τέρας, ονόματι Wendingo, βγαλμένο από την παράδοση των αυτοχθόνων ιθαγενών της βορείου Αμερικής (στα δω τα μέρη δε λέμε ποτέ «ινδιάνοι» πλέον). Και να οι δυσοίωνες ζωγραφιές που προβληματίζουν την αλκοόλα δασκάλα του Julia (Keri Russell), φορτωμένη κι αυτή με τα οικογενειακά τραύματά της, επιστρέψασα μετά από 20ετία στα πατρογονεϊκά και τον αδερφό της, σερίφη Paul (Jesse Plemons). Και μετά, καταλαβαίνεις, δώστου ο Wendigoς να κανιβαλίζει τον κοσμάκη, νάσου και η Julia που θέλει να σώσει τον Lucas, καθώς ο Paul αρνείται να πιστέψει ότι ζει ένα τέτοιο πράμα, όπου ο κερατάς ο Wendigoς θεριεύει και τον κόσμο κυριεύει. 

Ο Scott Cooper στην 5η ταινία του (Crazy Heart, Out of the Furnace, Black Mass, Hostiles) διασκευάζει τη μικρή ιστοριούλα (Α Quiet Boy) του Nick Antosca. Στις αναφέρω όλες διότι ο εκ Βιργινίας, USA ορμώμενος έχει γραφή, μιαν ανδρίλα, ένα μπρουτάλ, με την καλή έννοια. Εδωνά όμως βρίσκεται εντελώς εκτός χωρικών υδάτων, αναμετρώμενος με ένα είδος που κατέχει πράμα. Έρχεται - και - καπακώνει από πάνω η βαριά υπογραφή του μάγου Guillermo Del Toro στην παραγωγή και κάπου κει δέσαμε. Πραγματικά, ό,τι αξίζει στο Άντλερς είναι το τέρας του, πρόδειλο δείγμα γραφής της μεξικανής ιδιοφυίας. Δυστυχώς ο Cooper γυρίζει μια άλλη ταινία, δίχως ποτέ να πάρει αποφάσεις προς τα που να γείρει: Είναι μια κατάμαυρη, αχιούμορη ιστορία τερατοτρόμου; Είναι μια έμμεση καταδίκη της καταπάτησης ιερής γης των γηγενών φυλών από την απληστία των λευκών; Μήπως η τέμνουσα πορεία χαρακτήρων, μικρών - μεγάλων οι οποίοι αναμετρώνται με τα σαρωτικά τους ψυχικά τραύματα; 

Από την μουντάδα του εχθρικού τοπίου μέχρι την αλλοκοτιά μιας υπόθεσης που καμώνεται περισσότερα από την φτωχή προβλέψιμότητά της, το Antlers, παρά τις φιλότιμες ερμηνείες, είναι μια τετριμμένη ιστορία, σερνόμενη για τουλάχιστον 40 λεπτά από τα μόλις 90 της συνολικής της διάρκειας. Παρά το ύφος και την πόζα, όχι μόνο δεν κερδίζει μια αξιομνημόνευτη θέση στο παλμαρέ του φιλμικού τρόμου αλλά κατορθώνει να σου φυτρώσει κέρατα από τη βαρεμάρα. Προσπέρασέ την αδιάφορα, σε προειδοποιάω.

Antlers Rating


Στις δικές μας αίθουσες? Στις 11 Νοεμβρίου 2021 από την Feelgood Ent.!
Περισσότερα... »