Movies Ltd

Τρίτη απόγευμα πετάγομαι στο TIFF Lightbox (350 King Street W, Toronto) για την παραδοσιακή παραλαβή του πολυπόθητου press pass και του lootbag. Η οποία τσάντα φέτος είναι στο περίπου άδεια (λιτότης ή έλλειψη σπόνσορς;). Λίγη η κίνηση καθότι το Φεστιβάλι έχει ανοιξιθύρια την Πέμπτη 5 Σεπτέμβρη και όπως πάντα κατεβάζει αυλαία δυο Κυριακές μετά, δηλαδή στις 15 Σεπτέμβρη, τουτέστι Cannes, Mostra, καναδέζικο σινεμά (26 ταινίες, 50% από γυναίκες δημιουργούς) και οσκαρικά πυρηνικά όπλα στο μπλέντερ κατά τα ειωθότα. Οκ, σο εκεί ψηλά στον 3ο όροφο αρχίζω να ροβολάω τις σκάλες προς τα κάτω και (στάνταρ μουβ) κάνω μια αρπαχτή για προς νερού μου. Τα γνώριμα βήματά μου με οδηγούν στην τουαλέτα των Ανδρών. Εκεί ακριβώς από κάτω από τη λέξη MEN διαβάζω: Αυτή είναι μια τουαλέτα. Όποιος αυτοπροσδιορίζεται ως άνδρας / ή ποικιλόμορφου φύλλου (gendervariant) δύναται να χρησιμοποιήσει αυτό το χώρο. Στο TIFF σεβόμαστε το δικαίωμα όλων να επιλέγουν την κατάλληλη τουαλέτα για εκείνους.

Ο αστερίσκος δίπλα στο *gender variant σαφέστατος: Βλέπε transgender, transsexual, two-spirit, non-binary, gender queer and / or gender diverse. Εδώ βέβαια ακούω τον Τζόρνταν Πήτερσεν να σκάει ένα σαρδονιότατο γκριν κι αν δεν τον ξεύρεις δεν κάνει, μπες στα γιουτούμπια να σακουλευθείς. Εμπάσει περιπτώσειδι σκέφτηκα, αυτό το του - σπίριτ πρωτότυπο ακούγεται - και μπήκα μέσα. Ο οποίος cineιρμός με πετάει οπίσω στο αλήστου μνήμης ΤΙΦΦ17 οπόταν υπήρξε κριτικός κινηματογράφου (με πιστούς τιτιβιστές ακολούθους στο φιλμ τουίτα) που κάλεσε 911 γιατί κάποιος έγραφε στο κινητό του σε δημοσιογραφική προβολή. Αυτό λοιπόν που τότενες ήτο το αστείο της χρονιάς, δυο έτη μετά είναι χαρτάκι στο δισάκι που μοιράζεται στους δημοσιογράφοι (όπου τεράστιο κριτήριο επιλογής είναι η αυτοένταξη του αιτούντος για διαπίστευση σε κάθε σεξουαλική ή οιαδήποτε άλλη μειονότητα) που τιτλοφορείται Safety & Respect at TIFF και προειδοποιάει για μέτρα εναντίον οιασδήποτε πράξης ή υπόνοιας προσβολής θεατών, εθελοντών και λοιπών θιασωτών σε κάθε ηβέντ του Θεσμού. #MeToo και #TimesUp το μεγαλείο σου.


Με cineπεια στο σχεδιασμό της τελευταίας 4ετίας, θα παρακολουθήσω επισταμένα (μαραθώνιος ταινιών ενταύθα) το 4ημερο 7-10 Σεπτέμβρη (Σάββατο – Τρίτη). Οσκαρικά ασκαρδαμυκτί τα κίνητρά μου - στα σημειώνω για να υπολογίζεις: Just Mercy, Pain and Glory, Blackbird, Knives Out, Dolemite is my Name, A Beautiful Day in the Neighborhood, The Aeronauts, The Report, Marriage Story, Judy, Jojo Rabbit, Harriet, Uncut Gems, The Laundromat, για να κλείσω παραδοσιακά με το υπεραναμενόμενό μου Joker (Joaquin!) και το Ford Vs Ferrari. Κι όλα δαύτα αναμετάξυ Gala Presentations, Masters, Platform, Special Presentations, In Conversation with…, Discovery, Primetime, Contemporary World Cinema, TIFF docs, Wavelengths, Short Cuts, TIFF Cinematheque, την καρακαλτάκα Midnight Madness και τα Special Events, όπως η βράβευση των Meryl Streep και Joaquin Phoenix με νιόφαντα βραβεία ερμηνειών για τη συνολική τους προσφορά και... ΔΙΚΕΦΑΛΕ ΤΡΕΛΑΙΝΟΜΑΙ!

Πάντα μέσα από το Moviesltd.gr, απαντώ τιτιβιστικά στο @TakisGaris. Με λύπη ότι θα χάσω αναπόφευκτα κάποια υψηλής προσδοκίας ταινιάκια αλλά και με την ακλόνητη πίστη πως, όπως τα πέρυσι, έτσι και εδωνά, ένα κατιτίς Green Book πράμα θα χτυπήσει βραβείο κοινού και θα εκτοξευθεί μέχρι τη μαγική βραδιά των οσκαριώνε. Εγώ δηλώνω παρών κι εδώ θα είσαι μαζί μου νοερά κι εσύ για να παίξουμε γερά και σε αυτό το υπερδιαπλανητικό Φεστιβάλι. Ντηλ μωρσύ;

*Σταυροκοπιέται κι ετοιμάζει κολατσό με ξηροκαρπίδια και μπουκαλόνερα.

Τον ρόλο του πατρός κρατά ο βετεράνος Βρετανός ηθοποιός David Thewlis, που δεν παραβρέθηκε στην πρεμιέρα της ταινίας στο Λίντο, σε αντίθεση με την εκθαμβωτική Βραζιλιάνα Laysla De Oliveira, που τράβηξε πάνω της όλα τα φλας και υποδύεται την προβληματισμένη κόρη. "Η Βερόνικα είναι μια γυναίκα υπερβολικά επηρεασμένη από τις εμπειρίες που βίωσε μεγαλώνοντας. Υπάρχει μια απώλεια και γι αυτό τον λόγο κουβαλά πάνω της την ενοχή. Ή μήπως είναι το σκοτάδι που την συντροφεύει στο μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής της, που την οδηγεί να πάρει μια καίρια απόφαση για τον εαυτό της." Το καστ επίσης συμπληρώνουν και οι Luke Wilson, Tennille Read, Rossif Sutherland.

Ο Andersson κατά την προσφιλή του δημιουργική τακτική, απεικονίζει τα τρωτά στοιχεία της κοινωνίας μας, μέσα από βινιέτες χιουμοριστικές και ακραία σατιρικές. "Κάθε ον σε αυτό τον πλανήτη αισθάνεται πως είναι τρωτό. Έτσι συμβαίνει και με εμάς τους ανθρώπους και θα πρέπει να είμαστε ευγνώμονες γι αυτό μας το συναίσθημα. Αυτό είναι ένα πραγματικό δώρο, διότι η ζωή γίνεται ακόμη πιο πλούσια όταν κατανοούμε το πως συμπεριφέρονται και τα άλλα ανθρώπινα όντα. Αν είναι ευτυχισμένοι ή δυστυχισμένοι." Στο φιλμ πρωταγωνιστούν οι Martin Serner, Jessica Louthander, Tatiana Delaunay, Anders Hellström, Jan Eje Ferling, Bengt Bergius, Thore Flygel.

Πρωταγωνιστικό ρόλο στο φιλμ παίζει ο αναγνωρισμένος Σκανδιναβός ηθοποιός Stellan Skarsgard, υποδυόμενος έναν Ναζί αξιωματικό, που είναι από τους λίγους που τρέφουν συμπάθεια για το παιδί, για να βρει κι εκείνος ως κυνηγημένος, προστασία από έναν ιερέα, αλλά και μία νεαρή κοπέλα. "Το έργο απεικονίζει την Ευρώπη σε μια από τις πλέον σκοτεινές στιγμές της ιστορίας της, αλλά στην ουσία το σκότος δεν ανταποκρίνεται σε αυτή την συγκεκριμένη περίοδο, αλλά είναι διαχρονικό. Μπορεί να το δει κανείς σε πάρα πολλά μέρη του κόσμου σήμερα. Κατά την διάρκεια των πιο τρομακτικών περιόδων, μπορείς να βρεις στιγμές συμπαράστασης και ανθρωπιάς, αφού μπορεί ως κοινωνία να δείχνουμε σαν τέρατα, μα κάπου βαθιά μέσα μας, αν δεν είμαστε ψυχοπαθείς, η αγάπη θα επικρατήσει. Γι αυτό και είμαστε ικανοί για τα πάντα." Στην τρίωρης διάρκειας παραγωγή, που προετοιμαζόταν από τον Marhoul για έντεκα ολόκληρα χρόνια, έναν χαρακτηριστικό ρόλο βάναυσου αγρότη, κρατά και ο Βρετανός ρολίστας Julian Sands. "Εδώ τυγχάνει να τοποθετείται η ιστορία αμέσως μετά το πέρας του πολέμου. Θα μπορούσε όμως να συμβεί στον Μεσαίωνα ή σε εκατό χρόνια από σήμερα. Έχει περισσότερα κοινά στοιχεία με το μεταποκαλυπτικό φιλμ The Road από ότι με μια ταινία που αφορά στο Ολοκαύτωμα, ταιριάζει πιότερο με το Έπος του Ομήρου, σε σχέση με μια συγκεκριμένη τραγωδία που πληροφορηθήκαμε πως συνέβη κατά την διάρκεια της περιόδου 1940-44." Στην ταινία συμμετέχουν επίσης και οι Barry Pepper, Udo Kier, αλλά και ο μικρούλης Petr Kotlár που ερμηνεύει το Αγόρι.

"Ο Μάρτιν είναι ένα αγόρι που εξαγοράζει τον εαυτό του μέσα από τον πολιτισμό. Είναι μια ιστορία πολλών από εμάς" είναι τα πρώτα λόγια του ρετζίστα στην καθιερωμένη συνέντευξή Τύπου που ακολουθεί την επίσημη πρεμιέρα του φιλμ. "Διάβασα το μυθιστόρημα πριν από είκοσι χρόνια και κυριολεκτικά ενθουσιάστηκα. με τον σεναριογράφο Maurizio Braucci, θελήσαμε να στήσουμε μια ελεύθερη διασκευή μεταφέροντας τον αγγλοσάξωνα ναυτικό, στον ιταλιάνικο Νότο. Με αυτή την ταινία προσπαθήσαμε να δείξουμε ένα εναλλακτικό πρόσωπο ως κινηματογραφιστές. Όπως αναφέρει άλλωστε και ο Bresson, είναι προτιμότερο να μην έχουμε μοντέλα και να προσπαθούμε να κάνουμε κάτι διαφορετικό, αλλά ξεκινώντας από εκείνους που μας δίδαξαν κάτι σωστό. Έτσι ακριβώς συμβαίνει και με τον Μάρτιν μας, που αφού γοητεύεται από τον πολιτισμό, τον χρησιμοποιεί για να ανέβει στην κορυφή του βουνού, εκεί όμως θα βιώσει την απογοήτευση αφού αυτό που θα συναντήσει, δεν ήταν ακριβώς ότι θα φανταζόταν. Και υποχρεωτικά θα απολέσει αυτόν τον εαυτό που δημιούργησε."  Στο φιλμ πρωταγωνιστεί ο αξιόλογος ηθοποιός Luca Marinelli, έχοντας πλάι του τους Jessica Cressy, Carlo Cecchi.

"Το έργο μου μιλάει για την αγάπη και όχι για την σεξουαλική αναζήτηση ή ευαισθησία προκειμένου να προσελκύσει κόσμο στο box office. Στο φόντο δε έχω καταχωρημένες όσες θύμησες μου έχουν απομείνει από την μετακόμιση μου στο Χονγκ Κονγκ στα 1964, ως έφηβος, από την Ταϊβάν που βρισκόταν σε καθεστώς στρατιωτικού νόμου. Παντού στον αέρα μπορούσες να μυρίσεις την ελευθερία, ο άνεμος που ερχόταν από τον ωκεανό την σκορπούσε παντού, ένα πραγματικά σπουδαίο συναίσθημα." Όσο για την γνώμη του που ζητήθηκε για τα πρόσφατα αιματηρά συμβάντα στο Χονγκ Κονγκ, με αφορμή την λαϊκή εξέγερση διεκδίκησης των δικαιωμάτων των πολιτών, ο σκηνοθέτης ανέφερε. "Άσχημη συγκυρία, ο λαός έχασε ελευθερίες που του ανήκαν από την εποχή που ίσχυσε ο μπερδεμένος κανόνας του "ενός κράτους, με δύο συστήματα". Ελπίζω σύντομα τα πάντα να επανέλθουν στην ομαλότητα."

Πρωταγωνιστικό ρόλο στην ταινία κρατά η σημαντικότερη ηθοποιός της κινηματογραφικής ιστορίας, Meryl Streep, που με τον γνωστό πειθήνιο τρόπο της, έδωσε την δική της άποψη πάνω στα γεγονότα. "Ζούμε σε μια εποχή που τα μαντάτα τρέχουν γύρω μας σε μια εξωφρενική ταχύτητα, όπως κι εμείς τρέχουμε γύρω τους για να τα αντιληφθούμε, να τα κατανοήσουμε. Μια διαδικασία διασκεδαστική, ευχάριστη, αστεία ενίοτε, που όμως περιπαίζει και εκμεταλλεύεται τις ίδιες μας τις ζωές. Είναι ένα επικίνδυνο παιχνίδι που φυσικά και έχει θύματα, τα οποία κυρίως είναι δημοσιογράφοι, όπως η Μαλτέζα ρεπόρτερ Δάφνε Γκαλίζια, που δολοφονήθηκε ενόσω ερευνούσε τα στοιχεία της υπόθεσης." Στο φιλμ συμπρωταγωνιστούν ο πάντοτε εξαιρετικός Gary Oldman και ο Antonio Banderas, που υποδύονται τους δύο διεφθαρμένους δικηγόρους που έστησαν το κόλπο, Γιούργκεν Μοσάκ και Ραμόν Φονσέκα.

Και συνεχίζει "αυτό που μας ώθησε να φτιάξουμε την ταινία, ήταν ότι είχαμε την ευκαιρία να πραγματοποιήσουμε γυρίσματα στην Κούβα. Είμαστε εντελώς ελεύθεροι να φτιάξουμε το φιλμ όπως ακριβώς θέλαμε. Βρεθήκαμε μάλιστα στο νησί σε μια εποχή που οι σχέσεις μεταξύ των ΗΠΑ και της Κούβας ήταν τεταμένες, μια κατάσταση που ευτυχώς εκτονώθηκε πολύ σύντομα. Είχαμε τύχη που τα πλάνα ολοκληρώθηκαν γρήγορα, αφού δεν πιστεύω πως σήμερα αυτό θα ήταν κάτι εφικτό." Τους βασικούς πρωταγωνιστικούς ρόλους μοιράζονται οι διάσημοι ισπανόφωνοι ηθοποιοί, Edgar Ramirez, Penelope Cruz και Gael Garcia Bernal. Η Ισπανίδα σταρ τράβηξε όπως ήταν αναμενόμενο πάνω της τα περισσότερα φλας στην πρες κόνφερανς. "Πρόκειται για ένα πολύ ενδιαφέρον θέμα προς εξερεύνηση", είπε, ενώ σε ερώτηση για το ποιοι είναι οι μεγαλύτεροι φόβοι της αυτή την εποχή απάντησε "η τεχνολογική εξέλιξη, χωρίς δεύτερη σκέψη και η επίδραση της κυρίως στα παιδιά και τους εφήβους. Αυτή η πρόοδος προκαλεί έναν γενικότερο διχασμό στην κοινωνία, σχίσμα που αυξάνεται διαρκώς μέρα με την ημέρα."