Ο Λούης και οι Εξωγήινοι (Luis and the Aliens) PosterΑπό άλλο πλανήτη! Τι θα έκανες αν ξαφνικά ερχόσουν πρόσωπο με πρόσωπο με έναν, ή μάλλον τρεις εξωγήινους; Σε αυτή την ξεκαρδιστική ιστορία κινουμένων σχεδίων για όλη την οικογένεια, Ο Λούης και οι Εξωγήινοι (Luis and the Aliens), ένα μικρό αγόρι θα προσπαθήσει να λύσει τα προβλήματά του με τη βοήθεια των τριών θεότρελων νέων φίλων του… που τυχαίνει να μην είναι από το δικό μας πλανήτη! Γέλιο, περιπέτεια και συγκίνηση σε μια ιστορία για το μεγαλύτερο μάθημα για όλους: «οι φίλοι είναι η οικογένεια που επιλέγεις». Όταν ο μπαμπάς σου είναι φανατικός της άποψης ότι υπάρχουν εξωγήινοι, η ζωή δεν είναι εύκολη - ούτε και πολύ φυσιολογική! Παρά την αγάπη του για εκείνον, ο 12χρονος Λούης δεν πιστεύει τους ισχυρισμούς του πατέρα του, οπότε η έκπληξή του είναι τεράστια όταν τρεις ατζαμήδες μικροί εξωγήινοι - ο Μογκ, ο Ναγκ και ο Γουάμπο - προσγειώνονται ξαφνικά μπροστά του.  Ενθουσιασμένος με την αναπάντεχη αυτή συνάντηση, ο Λούης θέλει να μοιραστεί με τον πατέρα του το φανταστικό αυτό νέο, αλλά συνειδητοποιεί ότι εκείνος θέλει να «παγώσει» και να μελετήσει τους καινούργιους του φίλους.

Ο Λούης και οι Εξωγήινοι (Luis and the Aliens) Movie

Το σενάριο και η σκηνοθεσία ανήκουν στο τρίο Wolfgang Lowenstein, Kristof Lowenstein, Sean McCormack.

Στις δικές μας αίθουσες? Στις 13 Σεπτεμβρίου 2018 από την Rosebud 21!

Περισσότερα... »

Ωραίο μου Διαζύγιο (Brilantissime) PosterΌταν αποδέχεσαι τον εαυτό σου, καταλαβαίνεις πως δε χρειάζεται πια να είσαι εσύ το κέντρο του κόσμου! Η εμπνευσμένη κωμωδία «ενηλικίωσης» Ωραίο μου Διαζύγιο (Brillantissime) βασίζεται στο επιτυχημένο θεατρικό έργο της Geraldine Aron, My Brilliant Divorce. Η Angela μοιάζει να ζει μια ονειρεμένη ζωή στη Νίκαια σε ένα όμορφο διαμέρισμα με τον αγαπημένο της σύζυγο και την έφηβη κόρη της. Την παραμονή των Χριστουγέννων όμως όλα μοιάζουν να καταρρέουν, όταν ο σύζυγός της ξαφνικά την εγκαταλείπει. Τότε η Angela αποφασίζει να αλλάξει τη ζωή της. Ένα πραγματικό στοίχημα, καθώς θα πρέπει να το κατορθώσει σε πείσμα της νευρωτικής κολλητής της, της τυραννικής μητέρας της και του ψυχίατρου με τις πειραματικές μεθόδους. Η αισιόδοξη Angela ανανεώνει την προβληματική σχέση με την έφηβη κόρη της και ανοίγει τα φτερά της στη νέα ζωή ως ελεύθερη γυναίκα πια, γεμάτη όρεξη για καινούργιες περιπέτειες. Η νέα ζωή της δείχνει να έχει πολλές υποσχέσεις πια. Αλλά και πολλές ανατροπές…

Ωραίο μου Διαζύγιο (Brilantissime) Movie

Η Michèle Laroque, φημισμένη και εξαιρετικά δημοφιλής γαλλίδα πρωταγωνίστρια, εκτός από το να κάθεται στην σκηνοθετική καρέκλα, υποδύεται τον κεντρικό χαρακτήρα του έργου. Η ίδια ανέλαβε τη συγγραφή του σεναρίου μαζί με τους συνεργάτες της, Benjamin Morgaine και Lionel Dutemple. Μαζί της συναντάμε και τους Rossy De Palma, Françoise Fabian, Kad Merad.

Στις δικές μας αίθουσες? Στις 13 Σεπτεμβρίου 2018 από την Strada Films!

Περισσότερα... »

Ο Κατάσκοπος που με Παράτησε (The Spy Who Dumped Me) PosterKiss My Assassin! Μια αμερικάνικη κωμική περιπέτεια δράσης είναι η περίπτωση του Ο Κατάσκοπος που με Παράτησε (The Spy Who Dumped Me) που σκηνοθετεί η Susanna Fogel, σε σενάριο δικό της σε συνεργασία με τον David Iserson. Η Audrey και η Morgan είναι δύο 30άρες κολλητές φίλες που ζουν στο Los Angeles και τελείως απρόσμενα βρίσκονται μπλεγμένες σε μία διεθνή συνωμοσία όταν ο πρώην φίλος της Audrey εμφανίζεται στο διαμέρισμα τους με μία ομάδα αδίστακτων εκτελεστών να τον ακολουθεί. Εκπλήσσοντας ακόμα και τους ίδιους τους τους εαυτούς οι δύο κοπέλες ορμούν στην δράση καταστρώνοντας ένα σχέδιο για να σώσουν τον κόσμο ενώ τις αναζητούν στην Ευρώπη διάφοροι εκτελεστές αλλά και ένας γοητευτικός αλλά ύποπτος Άγγλος πράκτορας.

Ο Κατάσκοπος που με Παράτησε (The Spy Who Dumped Me) Movie

Πρωταγωνιστούν οι Mila Kunis, Kate McKinnon, Justin Theroux, Gillian Anderson, Hasan Minhaj, Ivanna Sakhno, Sam Heughan.
.

Στις δικές μας αίθουσες? Στις 13 Σεπτεμβρίου 2018 από την Spentzos Films!

Περισσότερα... »

Στις Τρεις Κορυφές (Drei Zinnen) PosterΈνα επικίνδυνο παιχνίδι, δυναμιτίζει την ισορροπία μιας οικογένειας! Κάθε δυστυχισμένη οικογένεια είναι δυστυχισμένη με τον δικό της τρόπο, όπως επισημαίνει το διάσημο ρητό, και η ιδιόμορφη νεογέννητη οικογένεια στην καρδιά του Στις Τρεις Κορυφές (Drei Zinnen) παλεύει να βρει την ισορροπία της και τελικά την ευτυχία, όσο αντικρουόμενα συναισθήματα δυναμιτίζουν την ατμόσφαιρα. Υποβλητικές τοποθεσίες, εξαιρετικές ερμηνείες και ατμόσφαιρα στη καθηλωτική δεύτερη ταινία του Γερμανού Jan Zabeil. Βραβείο Piazza Grande στο Φεστιβάλ του Λοκάρνο από τους κριτικούς του Variety. Ο Άαρον προσκαλεί τη σύντροφό του, Λέα, και τον οκτάχρονο γιο της, Τρίσταν, σε μια εκδρομή στο βουνό. Αντί για μια αρμονική έναρξη της καινούργιας τους ζωής μαζί, το ταξίδι τούς επιφυλάσσει πολλά και δύσκολα εμπόδια, καθώς οι τρεις τους μάχονται για τη θέση τους στη νέα οικογένεια. Ψηλά στην περιοχή των Τριών Κορφών, ο Άαρον και ο Τρίσταν έρχονται αντιμέτωποι με την αγάπη και τον φόβο που τρέφουν ο ένας για τον άλλο, ενώ η Λέα βρίσκεται ανάμεσά τους, προσπαθώντας να σταθεροποιήσει το ιδιόμορφο αυτό τρίγωνο. Στην προσπάθειά του να κερδίσει την αποδοχή του αγοριού, που δείχνει μια ολοένα και πιο επιθετική συμπεριφορά απέναντί του, ο Άαρον παίρνει τον Τρίσταν ψηλά στο βουνό. Όταν, όμως, έρθει η ομίχλη και o Άαρον χάσει τον μικρό, το υπόγειο παιχνίδι εξουσίας ανάμεσά τους παίρνει μια επικίνδυνη τροπή...

Στις Τρεις Κορυφές (Drei Zinnen) Movie

Πρωταγωνιστούν οι Alexander Fehling, Bérénice Bejo, Arian Montgomery.

Στις δικές μας αίθουσες? Στις 13 Σεπτεμβρίου 2018 από την Rosebud 21!

Περισσότερα... »

Γλυκιά Πατρίδα (Sweet Country) PosterNo Justice At The End Of A Gun! Η ταινία Γλυκιά Πατρίδα (Sweet Country) από την Αυστραλία έκανε την παγκόσμια πρεμιέρα της στο Επίσημο Διαγωνιστικό Πρόγραμμα του Φεστιβάλ Βενετίας όπου και απέσπασε το Βραβείο της Κριτικής Επιτροπής, στη συνέχεια κέρδισε το Βραβείο Καλύτερης Ταινίας στο επίσημο διαγωνιστικό πρόγραμμα Platform στο Φεστιβάλ του Τορόντο, ενώ κέρδισε το Βραβείο Καλύτερης Ταινίας και στα Asia Pacific Screen Awards όπου διακρίνονται οι καλύτερες ταινίες της χρονιάς από τις χώρες της Ασίας και του Ειρηνικού Ωκεανού. Ο Warwick Thornton είχε κερδίσει τη Χρυσή Κάμερα στο Φεστιβάλ Καννών το 2009 με την ταινία Σαμψών και Δαλιδά. Ο Σαμ, ένας μεσήλικας Αβορίγινας, δουλεύει για λογαριασμό ενός ιεροκήρυκα στην κεντρική Αυστραλία. Όταν ο βετεράνος πολέμου Χάρι Μαρτς μετακομίζει σε ένα γειτονικό σταθμό, ο Σαμ και η οικογένεια του στέλνονται να τον βοηθήσουν να εγκατασταθεί. Η επαφή τους με τον σκληρό και οργισμένο Χάρι σύντομα οδηγεί σε ένα βίαιο ξέσπασμα με τραγικές συνέπειες. Με αφετηρία αληθινά περιστατικά που συγκλόνισαν την Αυστραλία της δεκαετίας του 1920, ο Thornton συνθέτει με τις επιβλητικές σινεμασκόπ εικόνες του ένα μοντέρνο, απόλυτα επίκαιρο, γουέστερν, ύμνο στην ανθρωπιά και την ελευθερία και ταυτόχρονα αιχμηρή καταγγελία απέναντι στη βία κάθε μορφής εξουσίας.

Γλυκιά Πατρίδα (Sweet Country) Movie

Στην ταινία πρωταγωνιστούν οι βετεράνοι ηθοποιοί από την Αυστραλία, Sam Neill και Bryan Brown. Όπως πάντα ο σκηνοθέτης δίνει κεντρικούς ρόλους σε Αβορίγινες συμπατριώτες του και εδώ ο Hamilton Morris και η Natasha Gorey Furber) δίνουν αξέχαστες ερμηνείες στο ρόλο του ζευγαριού που τρέπεται σε φυγή μετά από ένα καθοριστικό συμβάν για τη ζωή όλων.

Στις δικές μας αίθουσες? Στις 13 Σεπτεμβρίου 2018 από την One from the Heart!

Περισσότερα... »

Η Τζούλιετ, Γυμνή (Juliet, Naked) PosterΣτις 33 στροφές! Οι παραγωγοί του Little Miss Sunshine και ο συγγραφέας των «Για Ένα Αγόρι» και «High Fidelity» επιστρέφουν με την indie κομεντί της χρονιάς Η Τζούλιετ, Γυμνή (Juliet, Naked) που λάτρεψαν οι κριτικοί και θα γεμίσει μουσική, ευαισθησία και χιούμορ τις κινηματογραφικές σας νύχτες. Η Άννι έχει μακροχρόνια σχέση με τον Ντάνκαν, φανατικό θαυμαστή ενός ξεπεσμένου ροκ σταρ, ονόματι Τάκερ Κρόου. Ο Ντάνκαν είναι περισσότερο αφοσιωμένος στο μουσικό του είδωλο παρά στη σύντροφό του. Όλα αυτά μέχρι η Άννι να γνωρίσει τον Τάκερ… Μια συγκινητική ιστορία για την αγάπη, τη μοναξιά και την απροσδόκητη πορεία της ζωής. Βασισμένη στο best-seller του Νικ Χόρνμπι (High Fidelity, Για Ένα Αγόρι) και που κυκλοφορεί στην Ελλάδα από τις εκδόσεις Πατάκη. Σκηνοθετεί ο Jesse Peretz.

Η Τζούλιετ, Γυμνή (Juliet, Naked) Movie

Την ερμηνευτική τριάδα των βασικών πρωταγωνιστών της πλοκής, ορίζουν οι Rose Byrne, Ethan Hawke και Chris O'Dowd.

Στις δικές μας αίθουσες? Στις 13 Σεπτεμβρίου 2018 από την Odeon!

Περισσότερα... »

The Εqualizer 2 PosterΘα υπάρξουν συνέπειες! Ο φονικός τιμωρός επιστρέφει δίνοντας και πάλι υποσχέσεις εκδίκησης και απόδοσης δικαιοσύνης. Τη σκηνοθεσία υπογράφει και πάλι ο Antoine Fuqua (Training Day) και η καλογραμμένη πλοκή θέλει τον πρωταγωνιστή να εμπλέκεται σε μία πιο προσωπική ιστορία εκδίκησης για να φτάσει ακόμα πιο μακριά, όσο το σκοτεινό παρελθόν του πλησιάζει απειλητικά. Το Equalizer 2 είναι ένα καταιγιστικό σίκουελ με απολαυστικά χορογραφημένες σκηνές δράσης και εθιστικές δόσεις αγωνίας. Αν έχεις ένα πρόβλημα και δεν υπάρχει κανείς να βοηθήσει, ο Robert McCall είναι ο άνθρωπος σου. Πρόκειται, άλλωστε, για τον ένα και μοναδικό Equalizer. Ο McCall βοηθά τους αδύναμους και τους καταπιεσμένους αποδίδοντας δικαιοσύνη. Αμείλικτα. Αλλά όταν το επικίνδυνο παρελθόν του έρθει στην επιφάνεια, θα χρειαστεί όλες του τις δεξιότητες για να βγει ζωντανός. Έχει έρθει η ώρα να βρεθεί αντιμέτωπος με άρτια εκπαιδευμένους δολοφόνους που δεν θα σταματήσουν πουθενά για να τον εξολοθρεύσουν.

The Εqualizer 2 Movie

Για πρώτη φορά στην καριέρα του, ο δύο φορές βραβευμένος με Όσκαρ σπουδαίος ηθοποιός Denzel Washington (Training Day, Glory) επιστρέφει σε έναν ρόλο ενώ για τέταρτη φορά συνεργάζεται με τον συγκεκριμένο σκηνοθ'ετη. Μαζί του εμφανίζονται και οι Pedro Pascal, Bill Pullman, Melissa Leo, Ashton Sanders.

Στις δικές μας αίθουσες? Στις 13 Σεπτεμβρίου 2018 από την Feelgood Ent.!

Περισσότερα... »

Κυνηγός (The Predator) PosterΤο Κυνήγι Εξελίχθηκε! Ο Shane Black (σεναριογράφος του «Φονικό Όπλο») επιστρέφει στον Κυνηγό (The Predator), αυτή τη φορά με τον ρόλο του σκηνοθέτη – σεναριογράφου, σε αντίθεση με την πρώτη ταινία που είχε ένα σύντομο ρόλο ως ηθοποιός. Καταφέρνει να συγκεντρώσει ένα καστ ηθοποιών που τους ενώνει η νοσταλγία της πρώτης ταινίας, αφού οι περισσότεροι την θυμούνται από τα παιδικά τους χρόνια. Μια ταινία γεμάτη νοσταλγία, που θυμίζει την ατμόσφαιρα της αρχικής, αλλά με περισσότερο χιούμορ και πιο σύγχρονα μέσα παραγωγής. Από τα πιο μακρινά σημεία του διαστήματος στους μικρούς δρόμους των προαστίων, το κυνήγι επιστρέφει στο σπίτι του μέσα από την εκρηκτική επαναφορά της κινηματογραφικής σειράς «Κυνηγός». Τώρα, οι πιο θανάσιμοι κυνηγοί του σύμπαντος είναι πιο δυνατοί, πιο έξυπνοι και πιο φονικοί από ποτέ, έχοντας εξελιχθεί γενετικά με DNA από άλλα είδη. Όταν ένα νεαρό αγόρι προκαλέσει κατά λάθος την επιστροφή τους στη Γη, μόνο μια ετερόκλητη ομάδα πρώην στρατιωτών και μια καθηγήτρια εξελικτικής βιολογίας θα μπορέσουν να εμποδίσουν το τέλος του ανθρώπινου είδους.

Κυνηγός (The Predator) Movie

Οι Τρελοί, όπως αποκαλούνται στην ταινία, είναι αυτοί που θα συνεργαστούν με τον Κουίν (Boyd Holbrook) και την Κέισι Μπράκετ (Olivia Munn) και θα προσπαθήσουν να σώσουν το ανθρώπινο είδος από τους πιο θανάσιμους κυνηγούς τους σύμπαντος. Ο όρος που χρησιμοποιείται στην ταινία για να τους περιγράψει είναι κάθε άλλο παρά υποτιμητικός. Οι Γουίλιαμς (Trevante Rhodes), Κόιλ (Keegan-Michael Key), Μπάξλι (Thomas Jane), Λίντς (Alfie Allen) και Νέτλς (Augusto Aguilera) είναι άνθρωποι που τους έχει αποβάλλει η κοινωνία.

Στις δικές μας αίθουσες? Στις 13 Σεπτεμβρίου 2018 από την Odeon!

Περισσότερα... »



TIFF 2018 Live

by Takis Garis (@takisgaris)

TIFF 43 Ep.III: OH BOY!

Του «κάνε αγόρι να δεις καλό» γίνεται στο TIFF18. Ποιοί είναι οι δυο παραδοσιακοί τρόμοι (sic) του μικροαστικού καλοκάγαθου ζευγαριού αναντάμ-παπαντάμ για τον γιόκα; Να μη γίνει γκέη και να μη μπλέξει με ναρκωτικά. Και στα εδώτα μέρη το πρώτο έχει προ πολλού ξεπεραστεί με το να παντρεύονται και να υιοθετούν παιδιά. Διότι το κοινωνικό αίτημα είναι να δουλεύει το σύστημα αφομοιώνοντας όσες ομάδες αποτελούν παρίες. Ο καπιταλισμός μας αγαπά όλους όσο στηρίζουμε το οικονομικό εποικοδόμημα. Όσο για τα ντραγκς, εδώ 22 Οκτώβρη έχουμε δημοτικές εκλογές και 17 η κάνναβη θα πωλείται στους πάγκους, διότι τζόγος, τσιγάρα, αλκοόλ και χασισάκι είναι στανταράκια στη δημιουργία μαζικών εσόδων που ως τώρα ευημερούν στην παροικονομία. Άντε και στην πορνεία βρε παιδιά, Ολλανδία ζεις, εσύ μας οδηγείς. Κινηματογραφικά τώρα, ο Ολλαδός Felix Van Groeningen μετά το υποψήφιο οσκαροξενόγλωσσο The Broken Circle Breakdown (2013) γυρίζει αγγλόφωνα το Beautiful Boy με πατέρα-γιο Carell και Chalamet σε μια εξοργιστικά μπάι δη μπούκ ανάγνωση της αγαπητικής σχέσης στοργικού πατρός-άσωτου υιού τυλιγμένων στη μέγγενη των σκληρών ναρκωτικών. Ο Steve πατάει σωστά στο μοντέλο ιώβιας υπομονής ενώ ο Timmy με τη φόρα του περσινού Call Me By Your Name βάζει πλώρη για υποψηφιότητα αν στρατηγικά παίξει στην κούρσα του supporting actor.

TIFF 2018 Boy Erased

O Joel Edgerton δείχνει έτι μεγαλύτερο τάλαντο πίσω από την κάμερα καταθέτοντας το Boy Erased, ευθυτενή, συμπονιάρα, straight white male οπτική στο απαίσιο gay conversion therapy φαινόμενο που στο ημίκρυφο συνεχίζεται στις μέρες μας σε ορισμένες συντηρητικές αμερικανικές πολιτείες. 700.000 συνάθρωποί μας πέρασαν του λιναριού τα πάθη για να αποταχθούν το σατανά της ομοφυλοφιλίας υπό τη στοργική έγκριση και μέριμνα των γκαγκά πατερομανάδων τους. Αν και ο Lucas Hedges είναι λάθος κασταρισμένος (ακριβώς όπως και στο Ladybird), προσπαθεί τα μάλα, ενώ οι γονείς Nicol Kidman – Russell Crowe ενσαρκώνουν στο ακέραιο το γονεϊκό αδιέξοδο της μη λύσης του ζητήματος. Πιθανότητες για συμμετοχή στο οσκαρικό γαϊτανάκι αρκετές λόγω οσκαρίλας αντικειμένου και αφήγησης.

TIFF 2018 Wedding Guest

Για να περάσω σε ένα άλλο αγόρι, ινδικής καταγωγής, τον Dev Patel που συνάντησα εις διπλούν στην καταιγιστική περιπέτεια τρομοκρατίας Hotel Mumbai του καινουργή ελληνοαυστραλού Antony Maras (από Μαματάς, εξάδελφος της Ελευθερίας Αρβανιτάκη, trivia έτσι;) και στην ταξιδιωτική περίπετεια Wedding Guest του ουμανιστή δημιουργού Michael Winterbottom. Στη μεν, κάνει τον ήρωα – γκαρσόνι στο ομώνυμο ξενοδοχείο όπου οι τρομοκράτες μουσουλμάνοι σκορπούν τον όλεθρο στην προ 10ετίας Βομβάη (true story). Ένταση, ρυθμός, μέλλον για τον Αντώνη, παίζει και ο μορφονιός Armie Hammer ως ανυποψίαστος αμερικανός τουρίστ. Στη δε, με το ίδιο μούσι, χωρίς τουρμπάνι και πιο κόντρα ερμηνεία ο Dev παίρνει πάνω του το πράμα, κλέβοντας τη νύφη από Πακιστάν διασχίζοντας την Ινδία, σε άλλη μια αξιοπρεπή μα ανάλατη δουλειά του εγγλέζου σκηνοθέτη.

TIFF 2018 The Hate You Give

Ο George Tillman Jr (Men of Honor) υπογράφει το The Hate You Give, ταινία που θα μπορoύσε να είναι το φετινό Straight Outta Compton. Αληθινό τραγικό γεγονός δολοφονίας μαύρου από αστυνομικό που ταράζει επανειλλημένα τη φυλετικά μονίμως αναστατωμένη αμερική. Η Starr (η αξιαγάπητη Amandla Stenberg) είναι μια μαύρη μαθήτρια που πηγαίνει σε σχολείο με λευκά πλουσιόπαιδα, όμως η καρδιά της είναι στο γκέτο. Ο θάνατος του ερωτευμένου μαζί της παιδικού φίλου την τοποθετεί στο μέσο πιέσεων όπου πρέπει να πάρει θέση για να αποδοθεί δικαιοσύνη. Εμπορικό σινεμά με καρδιά και ευγενείς προθέσεις, δυνατή μουσική ραπ (παραγωγός ο δικός μας Drake) και κυρίως ρεαλιστική προσέγγιση, πιάνοντας την καυτή πατάτα και κερνώντας μαθήματα κοινωνικής συνοχής.

TIFF 2018 Can You Ever Forgive Me

Can You Ever Forgive Me αναρωτιέται η Melissa McCarthy βιογραφώντας την κάποτε επιτυχημένη συγγραφέα Lee Israel που εξαιτίας του κακότροπου χαρακτήρα και του προβλήματος αλκοολισμού της, μένει άνεργη και μόνη με τη γάτα της, ώσπου βάζει μπρος την ιδέα παραχάραξης γραμμάτων-μεμοραμπίλια δημοφιλών συγγραφέων του παρελθόντος που στη συνέχεια πουλά για να επιβιώσει, συνεπικουρούμενη από τον μποέμ ηλικιωμένο επίσης γκέη Jack (Richard E. Grant) τον οποίο και βάζει στη ζωή της δημιουργώντας μια σχέση αλάτι και πιπέρι. Η νεοϋορκέζικη ντράμεντι της Marielle Heller (Confessions of a Teenage Girl) κυλά νωχελικά αγκαλιάζοντας σφιχτά την πρώτη τρισδιάστατη ερμηνεία της εγνωσμένης κομεντιέν σε κόντρα ρόλο. Ο δε Grant είναι χάρμα, που σημαίνει ότι μάλλον θα πρέπει αμφότεροι να προβάρουν ρούχα για την παρουσία τους επόμενη οσκαρική Απονομή.

TIFF 2018 The Image Book

Κοίτα, ξέρεις ότι του έχω μια «αδυναμία» του JLG, ιδιαίτερα μετά το εξοργιστικό 3D Goodbye to Language και ίσως αδικώ αυτόν τον ΜΥΘΟ του παγκόσμιου σινεμά γιατί το εξωφρενικό είναι πως όσο περισσότερο επιτίθεται στον δύσμοιρο κασίδη θεατή τόσο η κριτική διαννόηση αλλαλάζει ηδονικά μπροστά σε ένα θέαμα-ακρόαμα που σε αφήνει άναυδο. Αδολεσχία, ασυναρτησία, κακοτεχνία μοντάζ-ήχου-εικόνας, δήθε μου-τάχα μου και κουλτούρα-να-φύγουμε άμα λάχει ναούμ. Το πολύ αστείο στην προβολή του The Image Book ότι το Press & Industry κοινό δε μπορούσε να διακρίνει πότε προέκυπταν τεχνικά προβλήματα (εξαφάνιση εικόνας/ήχου/υποτίτλων) λόγω του φύσει (και δυστυχώς θέσει) του ανερμάτιστου ποταμού φιλολογικής κλανιάς του Godard. Στο τέλος χειροκρότησαν κιόλας. Εγώ μεγάλε όχι. ΣΕ ΦΙΝΙ ΖΑΝ ΛΥΚ.

TIFF 2018 Widows

Και εντέλει, επειδή έχω αρχίσει να σπάω αυγά, κάνω παραπέρα τα γλυψίματα του film twitter για το καλωσόρισμα του Steve McQueen στη ομήγυρη του ποπ-κορν heist movie με το Widows που θέλουν να το σπρώξουν μέχρι τα όσκαρ, λέει, διότι, λέει αναποδογυρίζει τις συμβάσεις του άξιονερ και δίνει empowerment στις badass αντι-ηρωίδες του με πλαναρίσματα εξόχως καλλιτεχνικά. Σόρρυ κιόλας αλλά τον σημαντικό δημιουργό της τριλογίας Hunger-Shame-12 Years A Slave τον ψάχνω στα αζήτητα. Αυτό δεν είναι καμπάκ, ούτε επίσης το καφέ πασπαλιστό μους βαρύγδουπης πρόζας και ταξικού-φυλετικού σχολίου είναι σοκολάτα. Εξόν της δίμετρης Elizabeth Debicki που σαρώνει την οθόνη, το υπόλοιπο επιβλητικό ενσάμπλ απλώς εξαργυρώνει το απήλ του σε ατάκες και κακογυρισμένα τουίστς που αν κάποιος δεν είναι στάρστρακ μένει με το στόμα κρεμασμένο. Viola Davis, Liam Neeson, Michelle Rodriguez, Colin Farrell, Robert Duval παίζουν μανιέρα ενώ ο McQueen ταλαντεύεται μεταξύ Inside Job και The Departed αλλά περνά και δεν ακουμπά. Σα heist το Widows είναι μέτριο και ως παρουσίαση πομπώδες με ένα στρογγυλεμένο φινάλε που μόνο δεν κλείνει και το μάτι ότι το καλό θριάμβευσε. Θέλουμε τον παλιό Steve πίσω.

Αφήνω την αεροπορία για την τελική ανταπόκριση από το TIFF18: Τα Βενετσιάνικα First Man (Damien Chazelle) και Roma (Alfonso Quaron). Το Τορόντο καθώς φαίνεται θα προσθέσει το A Star Is Born για να επικυρώσει το NYFF την τελευταία ταινία του Big4 οσκαρικού καρέ, το The Favourite του Yorgos Lanthimos (haters θα σέβεστε). Υπομονή μέχρι την επόμενη Κυριακή όπου επανακάμπτω με άφτερμαθ και φυσικά τις συνολικές βραβεύσεις. Βρες με στο twitter @TakisGaris. Cineτονίσου στο MovieLtd. Όλα τα ανάμεσο στις φεστιβαλικές γραμμές μόνο εδώ. Κι αυτό είναι υπόσχεσα μεγαλύτερη κι από αυτές της ΔΕΘ.

gaRis

TIFF 2018C
Περισσότερα... »

Pier Paolo Pasolini - Ο μεγάλος αιρετικός
Pier Paolo Pasolini - Ο μεγάλος αιρετικός

Θερινός Κινηματογράφος Λαΐς, 12 - 20 Σεπτεμβρίου 2018

Ένα μεγάλο, αναδρομικό κινηματογραφικό αφιέρωμα στον Πιερ Πάολο Παζολίνι διοργανώνει η Ταινιοθήκη της Ελλάδος μαζί με την Πρεσβεία της Ιταλίας στην Ελλάδα και το Ιταλικό Μορφωτικό Ινστιτούτο στην Αθήνα, με την υποστήριξη του Ιstituto Luce Cinecittà (Ρώμη) και της Cineteca di Bologna (Μπολόνια). To αφιέρωμα Pier Paolo Pasolini - Ο μεγάλος αιρετικός συγκαταλέγεται στις δράσεις του «Θερινού προγράμματος» της πρωτοβουλίας Tempo Forte Italia - Grecia 2018, στόχος της οποίας είναι δοθεί μεγαλύτερη ώθηση στις πολιτιστικές σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών.

Οι προβολές θα πραγματοποιηθούν 12-20 Σεπτεμβρίου στον θερινό κινηματογράφο Λαΐς.

Το κοινό, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, θα έχει την ευκαιρία να απολαύσει τη σχεδόν πλήρη φιλμογραφία του σκηνοθέτη (17 ταινίες) μέσα από νέες κόπιες των ταινιών του σε φιλμ 35mm, οι οποίες τυπώθηκαν από τη Luce Cinecittà και τη Cineteca di Bologna. Οι ταινίες (15 μεγάλου μήκους, 2 μικρού μήκους καθώς και παραλειπόμενα από δύο ταινίες του) θα προβληθούν με ελληνικούς και αγγλικούς υπότιτλους.

Πιο συγκεκριμένα θα προβληθούν τα φιλμ:

Ακατόνε (Accattone, 1961), Μάμα Ρόμα (Mamma Roma, 1962), Η οργή του Παζολίνι (La Rabbia, 1963), Ερωτικές συναντήσεις (Comizi d'amore, 1964), Το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο (Il Vangelo secondo Matteo, 1964), Όρνια και πουλάκια (Uccellacci e uccellini, 1966), Βασιλιάς Οιδίπους (Edipo re, 1967), Θεώρημα (Teorema, 1968), Χοιροστάσιο (Porcile, 1969), Μήδεια (Medea, 1969), Σημειώσεις για μια αφρικανική Ορέστεια (Appunti per un’ Orestiade Africana, 1970), Το Δεκαήμερο (Il Decameron, 1971), Οι θρύλοι του Καντέρμπουρι (I racconti di Canterbury , 1972), Χίλιες και μία νύχτες (Il Fiore delle Mille e una notte, 1974), Σαλό ή 120 μέρες στα Σόδομα (Salò o le 120 giornate di Sodoma, 1975).

Και οι δύο μικρού μήκους ταινίες:

Το τυρί (La Ricotta, 1962-63), επεισόδιο της σπονδυλωτής ταινίας Rogopag, σε σκηνοθεσία των Rossellini - Godard - Pasolini – Gregoretti και Τι πράγμα είναι τα σύννεφα; (Che cosa sono le nuvole?, 1967) επεισόδιο της σπονδυλωτής ταινίας Capriccio all'italiana σε σκηνοθεσία των Monicelli – Pasolini – Bolognini – Steno - Pino Zac- Rossi.

Το πρόγραμμα περιλαμβάνει ακόμα παραλειπόμενα ταινιών του Παζολίνι, καθώς θα προβληθούν κάποια αποσπάσματα που έχουν παραληφθεί από την τελική κόπια των ταινιών του Όρνια και πουλάκια (Ο Τοτό στο τσίρκο -Totò al circo, 1965-66) και Χίλιες και μία Νύχτες (Ανέκδοτα -Inediti, 1973-74).

Αξίζει να σημειωθεί πως θα προβληθεί για πρώτη φορά στην Ελλάδα Η οργή του Παζολίνι (La rabbia di Pasolini). Πρόκειται για τη νέα 80λεπτη βερσιόν της παλαιότερα γνωστής ως Οργής (La rabbia), ένα δίπτυχο φιλμικό σχόλιο της δεκαετίας του ‘60 από δύο, αντιδιαμετρικά αντίθετους, Ιταλούς διανοούμενους: τον αριστερό Παζολίνι και τον φιλομοναρχικό δημοσιογράφο και καρτουνίστα Giovanni Guareschi. Το 2008, ο Τζουζέπε Μπερτολούτσι αποκατέστησε σε συνεργασία με την Ταινιοθήκη της Μπολόνια το πρώτο μέρος του Παζολίνι, δημιουργώντας μιαν αυτόνομη μεγάλου μήκους ταινία.

Την Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου θα πραγματοποιηθεί η επίσημη έναρξη του αφιερώματος (είσοδος μόνο με προσκλήσεις) με την ταινία Όρνια και πουλάκια, παρουσία του Νινέττο Ντάβολι, ηθοποιού και στενού συνεργάτη του Παζολίνι, ο οποίος θα μιλήσει για την ταινία. Ο κύριος Ντάβολι θα είναι παρών και την Πέμπτη το βράδυ (20.30) στην προβολή της ταινίας Χίλιες και μία νύχτες, στην οποία συμμετέχει ως ηθοποιός, για να απαντήσει σε ερωτήσεις του κοινού.

Την προβολή της φιλμογραφίας του πολυσχιδούς Παζολίνι θα πλαισιώσει η έκθεση φωτογραφίας του Ρομπέρτο Βίλλα, «Η Aνατολή του Pier Paolo Pasolini» (Gli Orienti di Pier Paolo Pasolini) με φωτογραφίες του καλλιτέχνη από τα γυρίσματα της ταινίας Χίλιες και μία νύχτες (1974). Τα εγκαίνια θα πραγματοποιηθούν την Πέμπτη 13 Σεπτεμβρίου (19.30) στο Μουσείο Κινηματογράφου της Ταινιοθήκης της Ελλάδος. Θα προλογίσει ο καλλιτέχνης. Διάρκεια έκθεσης: 13-27 Σεπτεμβρίου. Αμέσως μετά (20.30) θα προβληθεί η ταινία.

Οι ταινίες της θεματικής ενότητας Pier Paolo Pasolini - Ο μεγάλος αιρετικός και οι ώρες προβολής τους είναι:

Accattone Ακατόνε Poster
Ακατόνε
Accattone
Μυθοπλασία, Ιταλία, 1961, 117', 35mm, Α-Μ, με ήχο (στα ιταλικά με ελληνικούς και αγγλικούς υπότιτλους)

Σκηνοθεσία: Pier Paolo Pasolini • Σενάριο: Pier Paolo Pasolini, συνεργασία στους διαλόγους: Sergio Citti • Φωτογραφία: Tonino Delli Colli • Μοντάζ: Nino Baragli • Σκηνικά: Flavio Mogherini • Μουσική: Johann Sebastian Bach, μουσική επιμέλεια: Carlo Rustichelli • Ηθοποιοί: Franco Citti, Franca Pasut, Paola Guidi, Silvana Corsini, Adriana Asti • Παραγωγή: Alfredo Bini - Cino Del Duca - Arco Film • Αποκατάσταση: Instituto Luce – Movietime • Προέλευση κόπιας: Istituto Luce Cinecittà • Διανομή: Compass Film

Ο Ακατόνε, ένας ήρωας από το λούμπεν περιθώριο της Ρώμης, όσο κι αν προσπαθεί δεν μπορεί να ξεφύγει από το σκληρό πεπρωμένο του. Η σύντροφός του, Μανταλένα, εκδίδεται για χάρη του. Όταν η αστυνομία τη συλλαμβάνει και τη φυλακίζει, ο Ακατόνε ερωτεύεται τη Στέλλα, αλλά το όνειρό του να ζήσει μαζί της ως μικροαστός οικογενειάρχης διαψεύδεται οικτρά. Η Στέλλα καταλήγει κι αυτή στην πορνεία με προαγωγό τον Ακατόνε. Η Μανταλένα τον εκδικείται καταδίδοντάς τον στην αστυνομία ως μαστροπό και κλέφτη. Ζωές χωρίς ελπίδα φιλμαρισμένες αντικειμενικά σε ασπρόμαυρο, με την αυθεντικότητα του ντοκιμαντέρ και με την ευαισθησία της ποίησης του δρόμου.

Υποψηφιότητα για το Βραβείο Καλύτερου Ξένου Ηθοποιού (Franco Citti) στα βραβεία BAFTA (1963), Ειδική μνεία στον Franco Citti στο Avellino Neorealism Film Festival (1962)

Που και πότε? Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου στις 20.00 στον θερινό κινηματογράφο Λαΐς

Mamma Roma Μάμα Ρόμα Poster
Μάμα Ρόμα
Mamma Roma
Μυθoπλασία, Ιταλία, 1962, 111', 35mm, Α-Μ, με ήχο (στα ιταλικά με ελληνικούς και αγγλικούς υπότιτλους).

Σκηνοθεσία: Pier Paolo Pasolini • Σενάριο: Pier Paolo Pasolini, συνεργασία στους διαλόγους: Sergio Citti • Φωτογραφία: Tonino Delli Colli • Μοντάζ: Nino Baragli • Σκηνικά: Flavio Mogherini • Μουσική: Antonio Vivaldi, επιμέλεια: Carlo Rustichelli • Ηθοποιοί: Anna Magnani, Ettore Garofalo, Franco Citti, Silvana Corsini • Παραγωγή: Alfredo Bini - Arco Film – Cineriz • Αποκατάσταση: Mediaset • Προέλευση κόπιας: Istituto Luce Cinecittà • Διανομή: Intramovies

Οι φίλοι της την αποκαλούν Μάμα Ρόμα. Είναι μια πόρνη με μεγάλη καρδιά, δυσαρεστημένη με τη ζωή που ζει. Ο προαγωγός της παντρεύεται και μετακομίζει σε άλλη πόλη. Τότε η Μάμα Ρόμα αποφασίζει να φέρει τον δεκαεξάχρονο γιο της από την επαρχία στη Ρώμη, μένει μαζί του σε μια μικροαστική γειτονιά και γίνεται μανάβισσα. Με κάθε τρόπο επιχειρεί να κρύψει το παρελθόν της από τον έφηβο. Όμως ο γιος, οκνηρός, ασθενικός και ταραγμένος, γλιστράει στο δρόμο της καταστροφής. Η σκηνοθεσία, που κατανοεί βαθιά την ταξική ασφυξία των ανθρώπων του περιθωρίου βρίσκει ένα μεγαλειώδες ισοδύναμο στη συγκλονιστική ερμηνεία της Άννα Μανιάνι.

Που και πότε? Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου στις 22.15 στον θερινό κινηματογράφο Λαΐς

La rabbia di Pasolini Η οργή του Παζολίνι Poster
Η οργή του Παζολίνι
La rabbia di Pasolini
Ντοκιμαντέρ, Ιταλία, 1963, 81', 35mm, Α-Μ και Έγχρ., με ήχο (στα ιταλικά με ελληνικούς και αγγλικούς υπότιτλους)

Σκηνοθεσία: Pier Paolo Pasolini • Σενάριο: Pier Paolo Pasolini• Μοντάζ: Fabio Bianchini, Pier Paolo Pasolini, Nino Baragli • Αφηγητές: Giorgio Bassani, Renato Guttuso, Giuseppe Bertolucci, Pier Paolo Pasolini • Παραγωγή: Giuseppe Bertolucci - Istituto Luce / Minerva / Cineteca del Comune di Bologna • Αποκατάσταση: Cineteca di Bologna • Επιμέλεια αποκατάστασης: Giuseppe Bertolucci (2008) • Προέλευση κόπιας: Istituto Luce Cinecittà • Διανομή: Minerva Pictures

Το αρχικό σχέδιο της ταινίας ήταν ένα δίπτυχο φιλμικό σχόλιο της δεκαετίας του 60 από δύο, αντιδιαμετρικά αντίθετους, Ιταλούς διανοούμενους: τον αριστερό Παζολίνι και τον φιλομοναρχικό δημοσιογράφο και καρτουνίστα Giovanni Guareschi. Παρά τις κάποιες συγκλίσεις ανάμεσα στις οπτικές των δύο σκηνοθετών, το δεύτερο μέρος κρίθηκε ενοχλητικά προκλητικό. Το 2008, ο Τζουζέπε Μπερτολούτσι αποκατέστησε και σχολίασε για την Ταινιοθήκη της Μπολόνια το πρώτο μέρος του Παζολίνι δημιουργώντας μιαν αυτόνομη ταινία μεγάλου μήκους. Ένα χειμαρρώδες, ταυτόχρονα επικό και λυρικό δοκίμιο για την επικαιρότητα, τις τραγωδίες της ανθρωπότητας, τους ήρωες και πρωταγωνιστές τους, τη φρίκη και την έκσταση των ιστορικών αλλαγών.

Συμμετοχή στο Forum της Berlinale (1983)

Που και πότε? Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου στις 22.15 στον θερινό κινηματογράφο Λαΐς

Comizi d' amore Ερωτικές συναντήσεις Poster
Ερωτικές συναντήσεις
Comizi d' amore
Ντοκιμαντέρ, Ιταλία, 1964, 90', 35mm, Α-Μ, με ήχο (στα ιταλικά με ελληνικούς και αγγλικούς υπότιτλους)

Σκηνοθεσία: Pier Paolo Pasolini • Σενάριο: Pier Paolo Pasolini• Φωτογραφία: Mario Bernardo, Tonino Delli Colli • Μοντάζ: Nino Baragli • Εμφανίζονται: Pier Paolo Pasolini, Alberto Moravia, Cesare Musatti, Giuseppe Ungaretti, Oriana Fallaci, Antonella Lualdi • Παραγωγή: Alfredo Bini - Arco Film • Προέλευση κόπιας: Istituto Luce Cinecittà • Διανομή: Compass Film

Με τη στρατηγική του cinéma verité, ο Παζολίνι ερευνά τη σεξουαλικότητα στην Ιταλία της δεκαετίας του 60. Στις επίμονες ερωτήσεις του απαντούν αθώα παιδιά και θαμώνες των οίκων ανοχής, αστοί Δον Ζουάν και αθυρόστομοι προλετάριοι, άξεστοι αγρότες και καλλιεργημένοι διανοούμενοι, διάσημες γόησσες και νοικοκυρές διαζευγμένες από τον έρωτα. Ακόμα κι όταν εκφράζουν απόψεις εξωφρενικά αναχρονιστικές, η κάμερα καταγράφει με αγάπη τα πρόσωπά τους στη στιγμή της αλήθειας: όταν αδυνατούν να συνειδητοποιήσουν ότι ο πολιτισμός έχει πολεμήσει τη ζωτικότερη ανάγκη του ανθρώπου με απαγορεύσεις, απαρνήσεις και νευρώσεις. Ή ότι, όπως θα έλεγε και ο ποιητής, "η ζωή δεν έχει λύση".

Που και πότε? Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου στις 20.00 στον θερινό κινηματογράφο Λαΐς

Il Vangelo secondo Matteo Το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο Poster
Το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο
Il Vangelo secondo Matteo
Μυθοπλασία, Ιταλία - Γαλλία, 1964, 137', 35mm, Α-Μ, με ήχο (στα ιταλικά με ελληνικούς και αγγλικούς υπότιτλους)

Σκηνοθεσία: Pier Paolo Pasolini • Σενάριο: Pier Paolo Pasolini • Φωτογραφία: Tonino Delli Colli • Μοντάζ: Nino Baragli • Σκηνικά: Luigi Scaccianoce • Κοστούμια: Danilo Donati • Μουσική: Bach, Webern, Mozart, Prokofiev, Missa Luba, επιμέλεια: Carlo Rustichelli • Ηθοποιοί: Enrique Irazoqui, Margherita Caruso, Susanna Pasolini, Marcello Morante, Giacomo Morante, Mario Socrate, Settimio Di Porto, Otello Sestili, Ferruccio Nuzzo • Παραγωγή: Alfredo Bini - Arco Film / Lux - C.C.F. • Αποκατάσταση: Mediaset • Προέλευση κόπιας: Istituto Luce Cinecittà • Διανομή: Compass Film

Μακράν η καλύτερη κινηματογράφηση του θείου δράματος από έναν άθεο σκηνοθέτη, η ταινία, απροσδόκητα πιστή στη δομή και το γράμμα του Ευαγγελίου, ακολουθεί την πορεία ενός ανατρεπτικού Χριστού, που ενσαρκώνεται από έναν Καταλανό φοιτητή με την ειλικρίνεια του ερασιτέχνη. Από τη γέννηση ως τη θυσία, με φόντο το νεορεαλιστικό σκηνικό της άγονης, φτωχής και ορεινής Νότιας Ιταλίας, πάνω σε έναν πυκνό ιστό παγκόσμιας θρησκευτικής, κλασικής και λαϊκής μουσικής, η εικόνα του κατά Παζολίνι, "γκραμσικού Ιησού για το λαό" καθαρίζεται από κάθε παραμόρφωση θρησκοληψίας. Παραδίδεται στους θεατές αχρονική, ανεξήγητη και άφθαρτη, σε όλη της την ιερότητα, ξεπερνώντας τις αντιρρήσεις ακόμα και του Βατικανού.

Ειδικό Βραβείο Κριτικής Επιτροπής και Βραβείο OCIC στο Κινηματογραφικό Φεστιβάλ της Βενετίας (1964), Τρεις υποψηφιότητες στα Βραβεία Oscar (1967)

Που και πότε? Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου στις 22.15 στον θερινό κινηματογράφο Λαΐς

Uccellacci e uccellini Όρνια και πουλάκια Poster
Όρνια και πουλάκια
Uccellacci e uccellini
Μυθοπλασία, Ιταλία, 1965-66, 89', 35mm, Α-Μ, με ήχο (στα ιταλικά με ελληνικούς και αγγλικούς υπότιτλους)

Σκηνοθεσία: Pier Paolo Pasolini • Σενάριο: Pier Paolo Pasolini • Φωτογραφία: Mario Bernardo, Tonino Delli Colli • Μοντάζ: Nino Baragli • Σκηνικά: Luigi Scaccianoce • Κοστούμια: Danilo Donati • Μουσική: Ennio Morricone • Ηθοποιοί: Totò, Ninetto Davoli, Francesco Leonetti, Femi Benussi, Gabriele Baldini • Παραγωγή: Alfredo Bini - Arco Film • Προέλευση κόπιας: Istituto Luce Cinecittà • Διανομή: Compass Film

Ένας κομψευόμενος μικροαστός οικογενειάρχης με τον απλοϊκό γιό του περιπλανώνται στους δρόμους, που από τα περίχωρα της Ρώμης οδηγούν στο πουθενά. Συναντούν γραφικούς χαρακτήρες, απειλητικούς γαιοκτήμονες, περιθωριακούς μπουλουκτσήδες, εξαθλιωμένους χωριάτες και πόρνες. Ο πιο απροσδόκητος συνοδοιπόρος είναι ένα κοράκι που μιλάει σαν αριστερός διανοούμενος πριν από τον θάνατο του Παλμίρο Τολιάτι. Το πουλί φλυαρεί για δυο φραγκισκανούς μοναχούς που προσπάθησαν να κηρύξουν την αγάπη στα γεράκια και τα σπουργίτια, για το νόημα της ζωής και του κόσμου κι εκνευρίζει τους περιπατητές. Στο τέλος της διαδρομής- ευανάγνωστης παραβολής για την κρίση της Αριστεράς- το κοράκι θα καταλήξει στο πιάτο.

Υποψηφιότητα για Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ Καννών (1966)

Που και πότε? Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου στις 20.15 στον θερινό κινηματογράφο Λαΐς / Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου στις 22.15

Edipo Re Βασιλιάς Οιδίπους Poster
Βασιλιάς Οιδίπους
Edipo Re
Μυθοπλασία, Ιταλία - Μαρόκο, 1967, 104', 35mm, Έγχρ., με ήχο (στα ιταλικά με ελληνικούς και αγγλικούς υπότιτλους)

Σκηνοθεσία: Pier Paolo Pasolini • Σενάριο: Pier Paolo Pasolini, βασισμένο στην τραγωδία του Σοφοκλή • Φωτογραφία: Giuseppe Ruzzolini • Μοντάζ: Nino Baragli • Σκηνικά: Luigi Scaccianoce • Κοστούμια: Danilo Donati • Μουσική: Mozart και λαϊκή, παγκόσμια μουσική, επιμέλεια: Pier Paolo Pasolini • Ηθοποιοί: Franco Citti, Silvana Mangano, Alida Valli, Carmelo Bene, Julian Beck, Luciano Bartoli, Ninetto Davoli • Παραγωγή: Alfredo Bini - Arco Film / Somafis • Προέλευση κόπιας: Istituto Luce Cinecittà • Διανομή: Compass Film

Ένας αυτοβιογραφικός, φροϋδικός πρόλογος στο χωριό Σατσίλε του 1920 κι ένας συμβολικός, μαρξιστικός επίλογος στη Μπολόνια του 1966. Ανάμεσά τους η μοιραία διαδρομή του Οιδίποδα προς την παγίδα των θεών, το τρίστρατο της πατροκτονίας, το κρεβάτι της αιμομειξίας και το σκοτάδι της τύφλωσης, κινηματογραφείται στα αχρονικά τοπία του Μαρόκου σαν ρεαλιστική παραίσθηση. Με αυτή την εικονογραφία, που ισορροπεί ανάμεσα στην αναγεννησιακή ζωγραφική και τον βορειοαφρικανικό, λαϊκό πολιτισμό, η αγριότητα του αρχαιοελληνικού μύθου ζωντανεύει με μιαν επείγουσα αμεσότητα. Και ο σκηνοθέτης προβάλλει το δικό του οιδιπόδειο στην τραγωδία του Σοφοκλή διατηρώντας τις αποστάσεις της κριτικής και της ποίησης από το δράμα.

Υποψηφιότητα για Χρυσό Λέοντα στο Φεστιβάλ Βενετίας (1967)

Που και πότε? Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου στις 20.00 στον θερινό κινηματογράφο Λαΐς

Teorema Θεώρημα Poster
Θεώρημα
Teorema
Μυθοπλασία, Ιταλία, 1968, 105', 35mm, Έγχρ., με ήχο (στα ιταλικά με ελληνικούς και αγγλικούς υπότιτλους)

Σκηνοθεσία: Pier Paolo Pasolini • Σενάριο: Pier Paolo Pasolini από το ομότιτλο μυθιστόρημά του • Φωτογραφία: Giuseppe Ruzzolini • Μοντάζ: Nino Baragli • Σκηνικά: Luciano Puccini • Κοστούμια: Marcella De Marchis • Μουσική: Mozart και Ennio Morricone • Ηθοποιοί: Terence Stamp, Silvana Mangano, Massimo Girotti, Laura Betti, Anne Wiazemsky, Andrés José Cruz Soublette, Ninetto Davoli • Παραγωγή: Franco Rossellini, Manolo Bolognini - Aetos Film • Προέλευση κόπιας: Istituto Luce Cinecittà • Διανομή: Mondo TV

Ένας φιλοσοφικός στοχασμός για την παντοδυναμία της σεξουαλικής απελευθέρωσης. Μυστηριώδης ξένος εισβάλλει στη βίλα μεγαλοαστικής οικογένειας και γίνεται εραστής όλων των μελών της. Μέσα από αυτή την επαφή η εσωστρεφής υπηρέτρια, ο εστέτ γιος, η εύθραυστη κόρη, η επιβλητική μητέρα και ο βιομήχανος πατέρας εκτροχιάζονται από κάθε βεβαιότητα. Οταν ο ξένος - άγγελος εξολοθρευτής- εξαφανίζεται όσο ανεξήγητα εμφανίστηκε, τα πρόσωπα φτάνουν στην άκρη της ύπαρξης, όπου ένας άλλος εαυτός αναδύεται από το ασυνείδητο. Η υπηρέτρια αγιάζει, ο γιος γίνεται ζωγράφος, η κόρη τρελαίνεται, η μητέρα καταλήγει σεξομανής, ο πατέρας απογυμνώνεται από την αστική του πανοπλία.

Βραβείο Καλύτερης Ηθοποιού (Laura Betti) και Υποψηφιότητα για Χρυσό Λέοντα στο Φεστιβάλ της Βενετίας (1968)

Που και πότε? Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου στις 20.00 στον θερινό κινηματογράφο Λαΐς

Porcile Χοιροστάσιο Poster
Χοιροστάσιο
Porcile
Μυθοπλασία, Ιταλία - Γαλλία, 1969, 98', 35mm, Έγχρ., με ήχο (στα ιταλικά με ελληνικούς και αγγλικούς υπότιτλους)

Σκηνοθεσία: Pier Paolo Pasolini • Σενάριο: Pier Paolo Pasolini • Φωτογραφία: Tonino Delli Colli, Armando Nannuzzi, Giuseppe Ruzzolini • Μοντάζ: Nino Baragli • Κοστούμια: Danilo Donati • Μουσική: Benedetto Ghiglia • Ηθοποιοί: Pierre Clémenti, Jean-Pierre Léaud, Anne Wiazemsky, Ugo Tognazzi, Marco Ferreri, Franco Citti, Ninetto Davoli • Παραγωγή: Gian Vittorio Baldi - IDI Cinematografica / I Film dell'Orso / INDIEF / C.A.P.A.C. Filmedis • Αποκατάσταση: Cineteca di Bologna Movietime • Προέλευση κόπιας: Istituto Luce Cinecittà • Διανομή: Movietime

Σε κάποια απροσδιόριστη αρχαϊκή εποχή, ένας ερημίτης στις πλαγιές της Αίτνας γίνεται ανθρωποφάγος, λήσταρχος, καταδικάζεται σε θάνατο και κατασπαράσσεται από ζώα. Στη Γερμανία του ‘60 ο διαφορετικός και απροσάρμοστος γιος ενός βιομηχάνου καταβροχθίζεται από γουρούνια πληρώνοντας τις σοδομιτικές του τάσεις. Το Χοιροστάσιο είναι η διπλή παράλληλη αφήγηση αυτών των δύο σκοτεινών παραβολών. Από τη μία καταγγελία μιας κοινωνίας κανιβαλικής απέναντι στα απείθαρχα παιδιά της, από την άλλη μαύρη ιδεολογική κωμωδία του αδιέξοδου, η ταινία καταλήγει σε ανησυχητικά ερωτηματικά για την παρακμή της μεταναζιστικής Ευρώπης. Εξού και η σχετική υποτίμηση της αξίας της στην εποχή της.

Που και πότε? Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου στις 22.15 στον θερινό κινηματογράφο Λαΐς

Appunti per un'Orestiade Africana Σημειώσεις για μια Αφρικανική Ορέστεια Poster
Σημειώσεις για μια Αφρικανική Ορέστεια
Appunti per un'Orestiade Africana
Ντοκιμαντέρ, Ιταλία, 1968-73, 73', 35mm, Α-Μ, με ήχο (στα ιταλικά με ελληνικούς και αγγλικούς υπότιτλους)

Σκηνοθεσία: Pier Paolo Pasolini • Σενάριο: Pier Paolo Pasolini• Φωτογραφία: Giorgio Pelloni, Mario Bagnato, Emore Galeassi • Μοντάζ: Cleofe Conversi • Μουσική: Gato Barbieri • Εμφανίζονται: Pier Paolo Pasolini, Gato Barbieri, Don Moye, Marcello Melio, Yvonne Murray, Archie Savage και φοιτητές από το Πανεπιστήμιο της Ρώμης • Παραγωγή: Gian Vittorio Baldi - IDI Cinematografica • Αποκατάσταση: Cineteca di Bologna • Προέλευση κόπιας: Istituto Luce Cinecittà

Στο ημερολόγιο του ρεπεράζ για το απραγματοποίητο σχέδιό του Μια Αφρικανική Ορέστεια, ο Παζολίνι στοχάζεται για τη διανομή των ρόλων, τις αναλογίες ανάμεσα στην Αφρική του ‘60 και την Αρχαία Ελλάδα στο πέρασμά της από τον αρχαϊκό πολιτισμό στη δημοκρατία. Ωστόσο, οι μαύροι φοιτητές του Πανεπιστημίου της Ρώμης, με τους οποίους συζητάει το σχέδιό του, δεν συμμερίζονται την ουτοπία ότι η αφρικανική ήπειρος θα βγει από την υπανάπτυξη με τον σοσιαλισμό. Ο Παζολίνι επιμένει. Στις εικόνες της σύγχρονης Αφρικής που γοητεύουν το βλέμμα του, αντιπαραθέτει στίχους του Αισχύλου συνθέτοντας μια ριζοσπαστική και συγκινητική ωδή στην αυγή της μετά-αποικιοκρατικής εποχής.

Συμμετοχή στο μη διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ των Καννών (1976)

Που και πότε? Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου στις 22.15 στον θερινό κινηματογράφο Λαΐς

Medea Μήδεια Poster
Μήδεια
Medea
Μυθοπλασία, Ιταλία - Γαλλία - Γερμανία, 1969, 110', 35mm, Έγχρ., με ήχο (στα ιταλικά με ελληνικούς και αγγλικούς υπότιτλους)

Σκηνοθεσία: Pier Paolo Pasolini • Σενάριο: Pier Paolo Pasolini, βασισμένο στην τραγωδία του Ευριπίδη • Φωτογραφία: Ennio Guarnieri • Μοντάζ: Nino Baragli • Σκηνικά: Dante Ferretti • Κοστούμια: Piero Tosi • Μουσική: Λαϊκή μουσική από όλο τον κόσμο, επιμέλεια: Pier Paolo Pasolini με τη συνεργασία της Elsa Morante • Ηθοποιοί: Maria Callas, Massimo Girotti, Laurent Terzieff, Giuseppe Gentile, Margareth Clémenti • Παραγωγή: Francο Rossellini και Marina Cigogna, San Marco / Les Films Number One / Janus Film und Fersehen • Αποκατάσταση: S.N.C. • Προέλευση κόπιας: Istituto Luce Cinecittà • Διανομή: Unzero Films

Το πιο ονειρικό μέρος του αρχαιοελληνικού τριπτύχου του Παζολίνι. Με φόντο τα τοπία της Καππαδοκίας όπου τοποθετείται η μυθική Κολχίδα, η ταινία παίρνει από τον Ευριπίδη μια οικογενειακή τραγωδία προδομένου έρωτα και αλληλοσπαραγμού και τη στήνει γύρω από την ιερατική, σχεδόν βουβή παρουσία της Μαρία Κάλλας, της θρυλικής ερμηνεύτριας του ρόλου στην όπερα του Κερουμπίνι. Οι ψυχολογικές συγκρούσεις του μύθου υποχωρούν μπροστά σε μιαν αλληγορία από-ιεροποίησης: η βαρβαρική μαγεία του παλιού αγροτικού κόσμου σαρώνεται από τον νέο πολιτισμό της λογικής. Η Μήδεια που στο βωμό του πάθους θυσιάζει πρώτα τον αδελφό και ύστερα τα παιδιά της είναι καταδικασμένη να αφανιστεί.

Που και πότε? Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου στις 20.00 στον θερινό κινηματογράφο Λαΐς

Il Decameron Το Δεκαήμερο Poster
Το Δεκαήμερο
Il Decameron
Μυθοπλασία, Ιταλία -Γαλλία - Γερμανία , 1971, 111', 35mm, Έγχρ., με ήχο (στα ιταλικά με ελληνικούς και αγγλικούς υπότιτλους)

Σκηνοθεσία: Pier Paolo Pasolini • Σενάριο: Pier Paolo Pasolini από ιστορίες του Βοκάκιου • Φωτογραφία: Τonino Delli Colli • Μοντάζ: Nino Baragli • Σκηνικά: Dante Ferretti • Κοστούμια: Danilo Donati • Μουσική: Ennio Morricone, επιμέλεια: Pier Paolo Pasolini • Ηθοποιοί: Franco Citti, Ninetto Davoli, Jovan Jovanovic, Vincenzo Amato, Angela Luce, Silvana Mangano, Pier Paolo Pasolini • Παραγωγή: Alberto Grimaldi - PEA (Produzioni Europee Associate s.a.s.)/ Les Productions Artistes Associés / Artemis Film • Προέλευση κόπιας: Istituto Luce Cinecittà • Διανομή: Park Circus

Στο πρώτο μέρος της Τριλογίας της ζωής, ο Παζολίνι εμπνέεται από ιστορίες του Βοκάκιου και τις οργανώνει σε ένα χαλαρό, αφηγηματικό πλαίσιο. Κινητήρια δύναμη της αφήγησης είναι ο έρωτας - η σαγήνη, η αποπλάνηση, ένας εκστατικός αισθησιασμός. Ο έρωτας άλλοτε οδηγεί στον όλεθρο ή τη χρεοκοπία, άλλοτε στα πλούτη και την αγιοσύνη και, όπως μαθαίνουμε από το τελευταίο επεισόδιο, στη μετά θάνατον ζωή δεν τιμωρείται τόσο αυστηρά όσο νομίζουμε. Επιπλέον Το Δεκαήμερο είναι μια μεγάλη τοιχογραφία του τέλους του Μεσαίωνα και της αρχής της Αναγέννησης, όπου ο ίδιος ο Παζολίνι παρουσιάζεται ερμηνεύοντας τον μεγάλο ζωγράφο της περιόδου: τον Τζιότο.

Ειδικό Βραβείο Επιτροπής, Αργυρή Άρκτος στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου (1971).

Που και πότε? Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου στις 22.15 στον θερινό κινηματογράφο Λαΐς

I racconti di Canterbury Οι θρύλοι του Καντέρμπουρι Poster
Οι θρύλοι του Καντέρμπουρι
I racconti di Canterbury
Μυθοπλασία, Ιταλία - Γαλλία, 1972, 123', 35mm, Έγχρ., με ήχο (στα ιταλικά με ελληνικούς και αγγλικούς υπότιτλους)

Σκηνοθεσία: Pier Paolo Pasolini • Σενάριο: Pier Paolo Pasolini, βασισμένο στο ομώνυμο έργο του G. Chaucer • Φωτογραφία: Tonino Delli Colli • Μοντάζ: Nino Baragli • Σκηνικά: Dante Ferretti • Κοστούμια: Danilo Donati • Μουσική: Έντεχνη και λαϊκή μουσική, επιμέλεια: Pier Paolo Pasolini, Ennio Morricone • Ηθοποιοί: Hugh Griffith, Josephine Chaplin, Laura Betti, John Francis Lane, Franco Citti, Ninetto Davoli, Pier Paolo Pasolini • Παραγωγή: Alberto Grimaldi - PEA (Produzioni Europee Associate s.a.s.) / Les Productions Artistes Associés • Προέλευση κόπιας: Istituto Luce Cinecittà • Διανομή: Park Circus

Μια μεγάλη τοιχογραφία της μεσαιωνικής Αγγλίας, όπου ιστορίες του Τσώσερ αναμιγνύονται με σκηνές από την ζωή του. Σε μια συνεχή αφηγηματική ροή, όπου συμβάλλουν η αυλική ποίηση και οι άσεμνες λαϊκές φυλλάδες, παρελαύνουν αγύρτες, απατεώνες, θαυματοποιοί, ακόλαστοι, αφελείς κερατάδες, δολοπλόκες συζύγοι ως και κολασμένοι-περιττώματα του Σατανά. Αντίθετα από το πρωτότυπο κάθε ιστορία δεν είναι η αφήγηση ενός διαφορετικού προσκυνητή αλλά του ίδιου του Τσώσερ, όπως τον ενσαρκώνει ο Παζολίνι. Βυθισμένος στην απόλαυση της γραφής επινοεί κωμωδίες και περιπέτειες γύρω από το ανθρώπινο σώμα, πάντα αθώο, όταν απελευθερώνει την αρχέγονη ζωτικότητα και τη σκοτεινή βία του.

Χρυσή Άρκτος στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου (1972)

Που και πότε? Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου στις 20.00 στον θερινό κινηματογράφο Λαΐς

Il fiore delle Mille e una notte Χίλιες και μία νύχτες Poster
Χίλιες και μία νύχτες
Il fiore delle Mille e una notte
Μυθοπλασία, Ιταλία - Γαλλία, 1973-74, 129', 35mm, Έγχρ., με ήχο (στα ιταλικά με ελληνικούς και αγγλικούς υπότιτλους)

Σκηνοθεσία: Pier Paolo Pasolini • Σενάριο: Pier Paolo Pasolini, βασισμένο στους αραβικούς μύθους Χίλιες και μία νύχτες • Φωτογραφία: Giuseppe Ruzzolini • Μοντάζ: Nino Baragli • Σκηνικά: Dante Ferretti • Κοστούμια: Danilo Donati • Μουσική: Ennio Morricone • Ηθοποιοί: Ninetto Davoli, Franco Merli, Ines Pellegrini, Franco Citti, Tessa Bouché • Παραγωγή: Alberto Grimaldi- PEA (Produzioni Europee Associate s.a.s.) / Les Productions Artistes Associés • Προέλευση κόπιας: Istituto Luce Cinecittà • Διανομή: Park Circus

Από την πρωτότυπη αραβική συλλογή που εστιάζει περισσότερο στη σεξουαλικότητα, επιλέγονται δεκαπέντε ιστορίες και εντάσσονται σε μια σχεδόν ιλιγγιώδη, αφηγηματική σπείρα. Στην αφετηρία της ο Νουρεντίν ερωτεύεται τη σκλάβα Ζουμουρούντ, αλλά την αρπάζουν ληστές μέσα από τα χέρια του. Στην περιπετειώδη αναζήτησή της που ακολουθεί, υφαίνονται ιστορίες άλλων. Λίγο πριν παντρευτεί, ο Αζίζ σαγηνεύεται από τη μυστηριώδη Μπουρούντ, ο πρίγκιπας Σαζμάχ πασχίζει να σώσει την αγαπημένη του από έναν δαίμονα... Ο πραγματικός συνεκτικός ιστός της ταινίας είναι η καθαρή απόλαυση της αφήγησης. Η έκσταση της κινηματογράφησης που, περισσότερο από ποτέ, μιλάει τη γλώσσα των ονείρων.

Μεγάλο Βραβείο Επιτροπής & Υποψηφιότητα για Χρυσό Φοίνικα στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών (1974)

Που και πότε? Πέμπτη 13 Σεπτεμβρίου στις 20.30 στον θερινό κινηματογράφο Λαΐς

Salò o le 120 giornate di Sodoma Σαλό ή 120 μέρες στα Σόδομα Poster
Σαλό ή 120 μέρες στα Σόδομα
Salò o le 120 giornate di Sodoma
Μυθοπλασία, Ιταλία - Γαλλία, 1975, 114', 35mm, Έγχρ., με ήχο (στα ιταλικά με ελληνικούς και αγγλικούς υπότιτλους)

Σκηνοθεσία: Pier Paolo Pasolini • Σενάριο: Pier Paolo Pasolini, Sergio Citti βασισμένο στο μυθιστόρημα του Sade • Φωτογραφία: Tonino Delli Colli • Μοντάζ: Nino Baragli • Σκηνικά: Dante Ferretti • Κοστούμια: Danilo Donati • Μουσική: Carl Orff, Chopin, Ennio Morricone • Ηθοποιοί: Paolo Bonacelli, Giorgio Cataldi, Umberto P. Quintavalle, Aldo Valetti, Caterina Boratto, Elsa De Giorgi, Sonia Saviange • Παραγωγή: Alberto Grimaldi - PEA (Produzioni Europee Associate s.a.s.) / Les Productions Artistes Associés • Προέλευση κόπιας: Istituto Luce Cinecittà • Διανομή: Park Circus

Στην πιο θεαματική αντιστροφή τόνου από τη φωτεινή γιορτή της ζωής στη σκοτεινή κουλτούρα του θανάτου, ο Παζολίνι μεταφέρει το καταραμένο μυθιστόρημα του μαρκήσιου ντε Σαντ στη φασιστική δημοκρατία του Σαλό. Τέσσερις ακόλαστοι άρχοντες συγκεντρώνουν παρθένους νέους και νέες και τους υποβάλλουν σε ένα παγερά οργανωμένο, "θεατρικό" τελετουργικό σεξουαλικής υποδούλωσης, εξευτελισμού, βασανισμού και αφανισμού. Η εφιαλτική διαδικασία εξελίσσεται σε τέσσερα μέρη, ακολουθώντας το σχήμα της Θείας Κωμωδίας του Δάντη. Σκανδαλώδες, ακραία ριψοκίνδυνο και εντελώς αναφομοίωτο, το φιλμ με την ψυχρή λογική του προκαλεί τους θεατές και παραμένει ένα ενοχλητικό, σαδικό αντικείμενο, όπως έγραψε ο Ρολάν Μπαρτ.

Βραβείο Venice Classics στο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ της Βενετίας (2015)

Που και πότε? Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου στις 19.45 στον θερινό κινηματογράφο Λαΐς

Μικρού Μήκους και Αποσπάσματα

Το Τυρί La Ricotta Poster
Το Τυρί
La Ricotta
Επεισόδιο της σπονδυλωτής ταινίας Rogopag, σε σκηνοθεσία των Rossellini - Godard - Pasolini - Gregoretti

Μυθοπλασία, Ιταλία - Γαλλία, 1962-63, 35', 35mm, Α-Μ και Έγχρ., με ήχο (στα ιταλικά με ελληνικούς και αγγλικούς υπότιτλους)

Σκηνοθεσία: Pier Paolo Pasolini • Σενάριο: Pier Paolo Pasolini• Φωτογραφία: Tonino Delli Colli • Μοντάζ: Nino Baragli • Σκηνικά: Flavio Mogherini • Κοστούμια: Danilo Donati •Μουσική: Carlo Rustichelli (επιμέλεια) • Ηθοποιοί: Orson Welles, Laura Betti, Mario Cipriani, Ettore Garofalo, Edmonda Aldini • Παραγωγή: Arco Film - Cineriz / Lyre • Αποκατάσταση: Mediaset • Προέλευση κόπιας: Istituto Luce Cinecittà • Διανομή: Compass Film

Ένα συνεργείο γυρίζει τα πάθη του Χριστού. Ο σκηνοθέτης, σαρκαστικός μαρξιστής διανοούμενος, προσπαθεί να σώσει το γύρισμα από το γλίστρημα στο χάος. Ο κομπάρσος Στράτσι, που ενσαρκώνει έναν ληστή, χρησιμοποιεί κάθε τέχνασμα για να κλέψει μερίδες από το φαγητό του συνεργείου για την οικογένειά του που λιμοκτονεί. Όμως πέφτει θύμα της βουλιμίας του και καταβροχθίζει μια θανάσιμη ποσότητα λευκού τυριού. Η αυτοαναφορική ταινία του Παζολίνι που μοιάζει να προοιωνίζεται το Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο, σατιρίζει ανελέητα το ιταλικό σινεμά, τις πολιτιστικές προκαταλήψεις και την τάση του προς την κακογουστιά. Θεωρήθηκε βλάσφημη και προκάλεσε ακόμα μία εμπλοκή του Παζολίνι με τη δικαιοσύνη.

Που και πότε? Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου στις 22.15 στον θερινό κινηματογράφο Λαΐς

Totò al circo Ο Τοτό στο τσίρκο Poster
Ο Τοτό στο τσίρκο
Totò al circo
Επεισόδιο του Όρνια και πουλάκια που κόπηκε από την τελική κόπια.

Μυθοπλασία, Ιταλία, 1965-66, 8', 35mm, Α-Μ, με ήχο (στα ιταλικά με ελληνικούς και αγγλικούς υπότιτλους)

Ο κύριος Κουρνό, μια βιτριολική αναφορά του Παζολίνι στον κριτικό που κατακρεούργησε το Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο, είναι θηριοδαμαστής στο "Μεγάλο τσίρκο της Γαλλίας". Είναι ένα πρόσωπο συμπληρωματικά αντίθετο στον φραγκισκανό μοναχό Τσιτσίλο, που τον ερμηνεύει επίσης ο Τοτό στην αφήγηση του κορακιού στο Όρνια και πουλάκια. Ο Κουρνό προσπαθεί απεγνωσμένα αλλά μάταια να μάθει σε έναν πανέμορφο, επιβλητικό αετό να μιλάει. Όσα επιχειρήματα της λογικής κι αν επικαλεστεί, το αρπακτικό μένει πεισματικά σιωπηλό. Τελικά η σχέση αντιστρέφεται και ο Κουρνώ εγκαταλείπει το τσίρκο προσπαθώντας να μεταμορφωθεί σε πουλί. Άραγε μπορεί να πετάξει τόσο ωραία όσο ο αετός;

Που και πότε? Τετάρτη 12 Σεπτεμβρίου στις 20.15 στον θερινό κινηματογράφο Λαΐς / Τρίτη 18 Σεπτεμβρίου στις 22.15

Τι  πράγμα είναι τα σύννεφα; Che cosa sono le nuvole? Poster
Τι πράγμα είναι τα σύννεφα;
Che cosa sono le nuvole?
Επεισόδιο της σπονδυλωτής ταινίας Capriccio all' Italiana σε σκηνοθεσία των Mario Monicelli, Pier Paolo Pasolini, Mauro Bolognini, Steno, Pino Zac, Franco Rossi

Μυθοπλασία, Ιταλία, 1967, 22', 35mm, Έγχρ., με ήχο (στα ιταλικά με ελληνικούς και αγγλικούς υπότιτλους)

Σκηνοθεσία: Pier Paolo Pasolini • Σενάριο: Pier Paolo Pasolini • Φωτογραφία: Tonino Delli Colli • Μοντάζ: Nino Baragli • Σκηνικά - Κοστούμια: Jürgen Henze • Μουσική: Domenico Modugno • Ηθοποιοί: Totò, Ninetto Davoli, Laura Betti, Franco Franchi, Ciccio Ingrassia • Παραγωγή: Dino De Laurentiis Cinematografica • Προέλευση κόπιας: Istituto Luce Cinecittà

Σε ένα ανώνυμο, λαϊκό θέατρο παίζεται μια ψυχαναλυτική, φαρσική εκδοχή του Οθέλλου από ηθοποιούς- μαριονέτες. Όσο οι ηθοποιοί, ανίσχυροι στα χέρια του σκηνοθέτη που κινεί τα νήματά τους, δείχνουν να μην καταλαβαίνουν τους ρόλους τους, τόσο οι θεατές επεμβαίνουν στη δράση. Στη σκηνή του στραγγαλισμού της Δυσδαιμόνας από τον Οθέλλο, οι θεατές εξεγείρονται, ανεβαίνουν στη πάλκο και δίνουν ένα δικό τους τέλος στην τραγωδία, που συνεχίζεται έξω από τη φυλακή του θεάτρου και καταλήγει σε μιαν επιφώτιση: την ανακάλυψη της ομορφιάς της ζωής στα πρόθυρα του θανάτου.

Που και πότε? Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου στις 22.15 στον θερινό κινηματογράφο Λαΐς

Inediti Ανέκδοτα Poster
Ανέκδοτα
Inediti
Επεισόδια του Χίλιες και μια νύχτες που κόπηκαν από την τελική κόπια

Μυθοπλασία, Ιταλία - Γαλλία, 1973-74, 19', 35mm, Έγχρ., με ήχο (στα ιταλικά με ελληνικούς και αγγλικούς υπότιτλους)

Η ίδια όσμωση του ρεαλισμού της καθημερινότητας με την απέραντη ελευθερία του ονείρου χαρακτηρίζει και τα επεισόδια που δεν κρατήθηκαν στο τελικό μοντάζ. Σε ένα από αυτά ο Νουρεντίν επιστρέφει από ολονύχτια οινοποσία με τους φίλους του, καβγαδίζει με τον πατέρα του και αναγκάζεται να εγκαταλείψει την οικογενειακή εστία και να ακολουθήσει ένα καραβάνι εμπόρων στην έρημο. Σε ένα άλλο βλέπουμε μια μεγαλύτερη εκδοχή του τελικού επεισοδίου με την πριγκίπισσα Ντούνια.

Που και πότε? Πέμπτη 13 Σεπτεμβρίου στις 20.30 στον θερινό κινηματογράφο Λαΐς

Τιμές εισόδου
• Γενική Είσοδος: 5 Ευρώ
• Κάρτα για όλες τις προβολές (πλην πρεμιέρας): 50 Ευρώ
• Κάρτα μειωμένου κόστους για όλες τις προβολές (πλην πρεμιέρας): 30 Ευρώ
Περισσότερα... »

Γιατρέ μου, Κερατωθήκαμε (Terapia di Coppia per Amanti) Poster ΠόστερΓιατρέ μου, Κερατωθήκαμε
του Alessio Maria Federici. Με τους Ambra Angiolini, Pietro Sermonti, Sergio Rubini, Anita Kravos, Franco Branciaroli, Anna Ferzetti, Giacomo Nasta, Fulvio Falzarano


Get Down On It!
του zerVo (@moviesltd)

Ενός καλού, εκατομμύρια δεινά έπονται. Κι ας πούμε πως δεν περνάς καλά στην παντρειά σου, δεν είναι αυτό που καρτερούσες, αυτό που περίμενες, τα πράγματα σε ετούτη την συμβίωση δεν τραβούν καλή ρότα, για ποιον ακριβώς λόγο δεν το σχολάς, παρά το τραβάς αιώνια το μαραζάκι, ίσαμε να γίνει η ψυχή σου σαράβαλο? Και για να το πάμε μισό βήμα παραπέρα, πολύ όμορφα και ωραία, έχεις βρει εξωσύζυγο, η ανασφάλεια της πέρασης της μπογιάς σου έχει πάει περίπατο, οι ματαιοδοξίες σου έχουν καλυφθεί, ωσότου μπεις στο τριπάκι, του γιατί να μην βιώνεις με το καινούργιο αμόρε ζωή χαρισάμενη, παρά να υπομένεις την πλάτη της οφίσιαλ κυράς, κάθε βράδυ? Φαύλος κύκλος, αφού καημένε μου κι εκεί θα ίδια θα συμβούν, μιας κι έτσι είναι το ερωτικό πατιρντί. Μια χαρά να σου προσφέρει και διακόσιες αγωνίες να σου ζητά γι αντάλλαγμα...

Γιατρέ μου, Κερατωθήκαμε (Terapia di Coppia per Amanti) Quad Poster Πόστερ
Εκείνος, ο Μοντέστο, μουσικός τζαζίστας, εκείνη η Βιβιάνα, πολυάσχολη αστή, δεν χάνουν στιγμή την ευκαιρία, όποτε τους δοθεί, για να περάσουν αντάμα μερικές ώρες πάθους, μυστικά, στα δωμάτια των τριών αστέρων οτέλ ημιδιαμονής. Οι γάμοι αμφότερων, δεν τα πηγαίνουν καθόλου καλά και οι δυο τους έχουν βρει διέξοδο σε αυτό τον παράνομο δεσμό, που τους ικανοποιεί τις συναισθηματικές ανάγκες, όσο ενώνουν τις μοίρες τους στην κοινή αγκάλη. όσο όμως δεν βρίσκονται σιμά τι συμβαίνει? Ο ακόμη και λίγων, ελάχιστων ωρών, υποχρεωτικός χωρισμός των εραστών, όμως, θα δημιουργήσει στερητικά σύνδρομα και αμφιβολίες, που θα οδηγήσουν ακόμη κι αυτόν, τον φτιαγμένο για εκτόνωση ταίρι, τριγμούς και ζόρια, με το ενδεχόμενο του χωρισμού να είναι ορατό.

Προκειμένου να διαφυλάξουν την κρυφή από τα μάτια του κόσμου αγάπη τους, οι δυο μεσήλικες θα πάρουν το ρίσκο να αποτανθούν σε εξειδικευμένο σύμβουλο, ζητώντας την βοήθεια του, ώστε αυτό το έστω και παράνομα, όμορφο που έχουν φτιάξει να μην διαλυθεί. Για εκείνο που δεν είναι καν προετοιμασμένοι, είναι πως ο φημισμένος δόκτορας που θα επισκεφτούν, δεν περνά κι αυτός τις καλύτερες του ημέρες, με συνέπεια να μπερδέψει και τα δικά του προβλήματα, μαζί με των ασθενών του, στις ανακατωσούρικες συνεδρίες. Μύλος!

Αδιέξοδο! Αργά ή γρήγορα άλλωστε, όσο συνυπάρχουν σύζυγοι και εραστές και τα ταμπλό που παίζεται το παιχνίδι είναι περισσότερα του ενός, ο δρόμος θα φτάσει στο τέρμα του και δεν θα υπάρξει καμία άλλη λύση από την λήψη άμεσων και ζωτικής σημασίας αποφάσεων. Ε, οι δυο φοβισμένοι λόβερς της ιστορίας μας, ελάχιστα αποφασιστικοί και έτοιμοι να κοιτάξουν την αλήθεια κατάματα, δεν μπαίνουν καν σε αυτή την διαδικασία, αφήνοντας την ορατή - μίζερη κατ εκείνους - καθημερινότητα να εξακολουθεί να τους συντρίβει, συνδυασμένη σε, με την αόρατη, να τους ισοπεδώνει.

Προσωπικά θα περίμενα από μια κομεντί και μάλιστα Ιταλιάνικλη, να προσεγγίσει το ζήτημα με περισσότερη χιουμοριστική και κεφάτη διάθεση, από το να εξαναγκάσει και τον θεατή του να γίνει μέρος ενός ζητήματος που προφανώς δεν επιθυμεί. Όπως δηλαδή ο Μοντέστο και η Βίβι δεν περνούν καλά τα βράδια τους στην γαμήλια οικία τους, έτσι και όσοι παρακολουθούν την απελπισία τους, δεν νοιώθουν και τόσο ευχάριστα, για να μην πως σχεδόν δεινοπαθούν. Λανθασμένη δηλαδή η προσέγγιση ενός μιλημένου μυριάδες φορές φιλμικού θέματος, που εδώ έχει επιλεγεί για να βγάλει πλάκα, μα αντίθετα προς το δραματάκι τείνει, ενόσω όλα όσα συμβαίνουν δεν βγάζουν και κανένα φοβερό αστείο.

Δεν είναι τυχαίο που η μοναδική στιγμή που ο θεατής ανασαίνει στο Terapia di Coppia per Amanti (με τον πανηλίθιο εγχώριο υπότιτλο, Γιατρέ μου, Κερατωθήκαμε), είναι η καταληκτική, μετά την πτώση των πρώτων τίτλων φινάλε, όπου η δράση πηγαίνει δυο χρόνια πίσω από το ζορισμένο σήμερα. Οπουδήποτε αλλού στην ατμόσφαιρα, έτσι όπως τα καταφέρνει ο αδύναμος ρετζίστας Alessio Maria Federici, πλανάται ένα διαρκές άγχος, μην τύχει και αποκαλυφθεί το παραμικρό, μην τύχει και τα βλαστάρια του καθενός στελέχους του ντουέτου, πάθουν καμιά ζημιά από την εκτός οικογενειακού οίκου δράση τους, μην τύχει και προστεθεί κανένα καινούργιο βάσανο ανάμεσα τους, οπότε και τα τσανάκια χωρίσουν, μια για πάντα. Ταλαιπωρία ε? Δεν κάθεστε στα αβγά σας λέω εγώ, που θέτε και γεροντοέρωτες?

Τις πιο καλές στιγμές του "χώρια", τις έχει ο μορφονιός μας, Pietro Sarmonti, όχι γιατί στο δικό του σπίτι συμβαίνει κάτι διαφορετικό από το καταπιεστικό, αλλά να, ξεδίνοντας στα κλαμπάκια που γρατζουνά την κιθάρα του, μας δίνει την δυνατότητα κάποιων όμορφων μουσικών κλιπς (μέτρησα πέντε τουλάχιστον) που δίνουν έναν πιο μελωδικό τόνο στην βραχνιασμένη αφήγηση. Από την μεριά της η μεγαλοκοπέλα Ambra Angiolini, καθώς φαίνεται υποδύεται κατάτι τον πραγματικό της εαυτό, καθώς σύμφωνα με τα τρίβια προέρχεται από ένα επίπονο διαζύγιο με τον ποπ τραγουδιστή Francesco Renga, έχοντας επιλέξει το στοργικό χάδι του πολυδιαφημισμένου αλενατόρε της Γιούβε Massimiliano Alegri. Άντε να φανταστώ, τώρα, τον αυστηρό κόουτς της Βέκια Σινιόρα να της τραγουδά και να της χορεύει το φάνκι ντίσκο Get Down On It, των μοναδικών Kool And The Gang...

Γιατρέ μου, Κερατωθήκαμε (Terapia di Coppia per Amanti)) Rating

Στις δικές μας αίθουσες? Στις 6 Σεπτεμβρίου 2018 από την Feelgood Ent.!
Περισσότερα... »



TIFF 2018 Live

by Takis Garis (@takisgaris)

TIFF 43 Ep.II: A STAR IS BORN IS THE FRONT RUNNER!

Είναι Σαββατόβραδο κι έχω ήδη κρεπάρει γιατί 3 μέρες = 17 ταινίες. Το σώμα αντιδρά κομμάτι παραντουρισμένα και το πνεύμα διασαλευμένο πασχίζει να ταξινομήσει μυριάδες εικόνες και λογάκια.Χρόνος περίπου ανύπαρκτος, χρωστάω μιαν επίσκεψη στα foodtracks όξω από το Lightbox καθότι τα ρολάκια αστακοουρών ...ούτε έγκυος νάμουνα. Ψυχραιμία και αυτοσυγκράτηση και εφορμώ με επτά (7) τεμάχια σερβιρισμένα Παρασκευή προτού μου μπαγιατέψουν στο ράφι του νου. Ευχαριστώ τους TIFFέδες για την άρτια οργάνωση, το εισιτηριάκι επιστροφής στη θέση σου που παίρνεις όταν πας προς νερού σου, τις ουρές κυρίως εντός του Scotiabank Theater για να μη ξεροσταλιάζουμε στο πεζοδρόμιο και την καινοτομία να πουλάνε (τα παιδιά του Cineplex δηλαδή) κρασί, μπύρες και νερά μέσα στην αίθουσα ως και λίγο πριν τους τίτλους έναρξης. Ως τα σήμερα μόνο στο Destroyer έμεινα απόξω που σημαίνει ότι με μια αναμονή 15’ κατά μέσο όρο είσαι σιγουράκι εντός. Εκτός αν έχεις priority pass (που το μοστράρουν όσοι εκπροσωπούν τα βαριά μηντιακά χαρτιά του χώρου, γκούχου γκουχ) οπότε μπαίνεις χαλαρουίτα.

TIFF 2018 A Star Is Born

Διόρθωση. Τα 15 λεπτά είναι για μια κάποια ταινία. Για την πρωινή όμως του A Star Is Born αυτό έγινε μια ώρα και ξέρεις κάτι; Χαλάλι γιατί η πρώτη δουλειά μπρος - πίσω από την κάμερα του Bradley Cooper ροκάρει αγρίως με μια Gaga θα - γίνω - δυναμίτης - απόψε - στο - κορμί της. Ναι το ρημέηκ των ρημέηκ με πασιγνωστότερο εκείνο με Μπάρμπ Στράισαντ και Κρις Κριστόφερσον και λίγες πινελιές στο σενάριο για απντέητ και προπαντός άπγκρεηντ. Αν και χαλαρώνει στο δεύτερο ημιχρόνιο, το πρώτο είναι λάβρα, βαρβατίλα και ηλεκτρισμός στο ζευγάρωμα Μπράντλη – Λέιντι. Τα τραγούδια τα σπάνε, νιώθεις ότι είσαι εκεί και το ζεις μαζί τους. Η χαλάρωση μετά του αφαιρεί πόντους όμως για μέηνστρημ φάση είναι καραμάστ - σή και βάλε. Σίγουρη με φόρα στα Όσκαρς, προπορευόμενη στην κούρσα για το τοροντιανό People’s Choice Awards. Όσο για το τιτλοφορούμενο The Front Runner του δικού μας πια Jason Reitman, όμφακες το κελεπούρι. Με μόνη ιδεολογική διαφορά από τις εν γένει ταινίες προεκλογικής καμπάνιας ότι τα χώνει ευθέως στον Τύπο για την κατάντια του επιπέδου των εκλογικών μαχών λόγω του ξεβρακώματος σεξουαλικών σκανδάλων στο U.S.A. Έλα, μη μου πεις! Αδυνατώ να καταλάβω, όσο κι αν η ερμηνεία του Hugh Jackman είναι φιλότιμη, για ποιο λόγο δε μπαίζει οσκαρικά με τη σαφώς ανώτερη Tully του από Sundance μεριά, που διαθέτει και Σαρλίζ σε περφόρμανς – κανόνι.

TIFF 2018 The Front Runner

Το οποίο Sundance (IFC) μας εξήγαγε την πρώτη απόπειρα του ζουρλού Paul Dano, Wildlife όπου με περισσή σύνεση κι ωριμότητα παίρνει την οικογενειακή κρίση ενός παντρεμένου ζευγαριού με παιδί στην αμερικάνα των έρλι 60sκαι την ανατέμνει. Με κατανόηση για τα αλληλοδιαδεχόμενα λάθη τους, ζήλο για την επανένωσή της και φροντίδα στον ερμηνευτικό τομέα κι αναφέρομαι τόσο στον δουλευταρά Jake Gyllenhaal όσο κυρίως στην άπιστη σύζυγο Carey Mulligan που ίσως δεν έχει ποτέ υπάρξει καλύτερη. Η δε Keira Knightley, μπορεί να έχει άλλο career best (Anna Karenina), δεν τα πάει καθόλου άσχημα πάντως ως Colette, στο κοστουμάτο βρεταννικό (BFI) αυτοβιογραφικό δράμα εποχής, με στιλπνούς διαλόγους και σκαμπρόζο Dominic West.Αν και λείπει το stretchy στοιχείο που χαρίζει υποψηφιότητες (ευκολάκι ρόλος για το Keiraκι), θα μπορούσε υπό προϋποθέσεις να λάμψει, με αυτοπεποίθηση στα βραβεία κατά γηραιά Αλβιώνα μεριά.

TIFF 2018 Wildlife

Γυναικεία υπόθεση και το καναδέζικο Mouthpiece, της βετεράνου Patricia Rozema (Into the Forest) που έχει αποφοιτήσει απεδώ παραδίπλα στο σπίτι μου στη Mississauga το 1981 (είδες trivia;), βασισμένο στην ομώνυμη βραβευμένη θεατρική επιτυχία (2015) για την ψυχολογική πάλη στο μυαλό της millennial Cassandra, τις διαψεύσεις και ενοχές ενόψει της επικείμενης κηδείας της μητέρας της μέσα από μια σχέση αγάπης/απόρριψης. Το εντυπωσιακό εύρημα να βρίσκονται ταυτόχρονα στο πλάνο δυο ηθοποιοί ενσαρκώνοντας την Cass σε τωρινή και νεότερη ηλικία αποδίδει άριστα, ενώ οι ψυχαδελικές εικόνες με τις μελιστάλαχτες αρμονικές φωνές χρήζουν το εγχείρημα άξιο μιας ευκαιρίας θέασης, όχι πάντως ως feelgood movie.

TIFF 2018 Mouthpiece

Τούτος ο Πολωνός ο Pawel Pawlikowski, οσκαροστεφανωθείς για την Ida (2015), επιμένει ασπρόμαυρα στο Cold War με παραδοσιακές χορωδίες και τζάζ μουσικάρες, πήρε και βραβείο σκηνοθεσίας στις Κάννες φέτο με ένα μοιραίο love story, καμωμένο με ανεκπλήρωτο πόθο και ένα καντάρι προδοσία. Σιδηρούν παραπέτασμα, ο πατερούλης Στάλιν, από τα καμπαρέ του Βερολίνου στα όζοντα έρωτα καμπαρέ του Παρισιού. Καθαρό φιλέτο, βλέπεται και ακούγεται με λιγωμάρα στην καρδιά και δικαίως θα καταταχθεί στα κάλλιστα της χρονιάς που διανύουμε.

TIFF 2018 Cold War

Άφησα εξεπίτηδες έσχατο τον νέο Michael Moore του Fahrenheit 11/9 γιατί όπως κι εκείνος πιστεύω στο τσιτάτο ότι οι έσχατοι έσονται πρώτοι. Η κατάσταση των πραγμάτων στη διχασμένη κι εν εξάλλω Αμερική του Donald Trump, με δημοκρατικό κόμμα, Clintons, Obama και μεγαλομηντιάρχες να τις τρώνε κατά ριπάς. Όσο για τον νέο πλανητάρχη, απλά ένας δεσποτικός νέος Χίτλερ. Ο Moore που υποστήριξε Bernie Sanders στα πράιμαριζ των δημοκρατικών βάζει στο μπλέντερ το μολυσμένο νερό της γενέτειράς του Flint, Michigan και τον αγώνα των μαθητών από το τελευταίο mass shooting στη Florida για gun control (τα οποία παιδιά ανέβηκαν μαζί του στη σκηνή μετά το τέλος της πρεμιέρας στο TIFFεν μέσω θερμού οβέησον του κοινού). Το γνώριμο, ισοπεδωτικά διασκεδαστικό ρητόρευμα, εκτεταμένη αυτο - αναφορικότητα, σε κάθε περίπτωση σαφώς η καλύτερη ταινία του μετά το Sicko.

TIFF 2018 Fahrenheit 11/9

Έγκωσες, έι; Θα σε πάρω φαλάγγι και αύριο ενώ μετά θα ρηλαξάρω ως το επόμενο Σάββατο που παίζω τα βαριά χαρτιά (ξέρεις εσύ), στιγμές πριχού τη λήξη της Κυριακής με τα σχετικά βραβεία που ζμπρώχνουν παραδοσιακά σε οσκαρική ατραπό. Είπαμε, @TakisGaris και Moviesltd. Τέλος.

gaRis

TIFF 2018C
Περισσότερα... »