Ένα βήμα τη φορά (Patients) PosterΈνα βήμα τη φορά
των Mehdi Idir, Grand Corps Malade. Με τους Pablo Pauly, Soufiane Guerrab, Moussa Mansaly, Nailia Harzoune, Franck Falise, Florence Muller, Dominique Blanc


Κουνήσου!
του Θόδωρου Γιαχουστίδη (@PAOK1969)

«Δολοφονικά» αμαξίδια!

Η συγκεκριμένη ταινία βασίζεται σε πραγματικά γεγονότα, έτσι όπως καταγράφηκαν στο βιβλίο «Πάντα ήρωες» (Patients) του γεννημένου στις 31 Ιουλίου 1977 Fabien Marsaud. Το βιβλίο κυκλοφορεί στη χώρα μας από τις εκδόσεις «Μεταίχμιο», σε μετάφραση που επιμελήθηκε η Χάρις Αλεξίου. Κι επειδή έχει σημασία να καταλάβουμε ακριβώς περί τίνος πρόκειται, μεταφέρουμε (ελαφρώς παραλλαγμένη) τη σύνοψη για το βιβλίο από τον εγχώριο εκδοτικό οίκο: «Ο Fabien Marsaud είναι ένας από τους δημοφιλέστερους Γάλλους καλλιτέχνες (τραγουδοποιός, αυτοσχεδιαστικός ποιητής). Για το καλλιτεχνικό του έργο έχει λάβει πλήθος διακρίσεων, ενώ το 2008 τιμήθηκε από τη γαλλική κυβέρνηση με τον τίτλο του Ιππότη του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων. Το καλοκαίρι του 1997 εργαζόταν σε μια αθλητική κατασκήνωση κι έκανε μια βουτιά στην πισίνα, η οποία στάθηκε μοιραία για την εξέλιξή του: τραυμάτισε πολύ σοβαρά τη σπονδυλική του στήλη και η διάγνωση ήταν ότι δεν θα μπορούσε να περπατήσει ξανά. Ωστόσο, ύστερα από έναν χρόνο εντατικής θεραπείας και επίμονης προσπάθειας, διέψευσε τις προβλέψεις. Σε αυτό το βιβλίο αφηγείται με χιούμορ, περιπαικτική διάθεση και πολύ συναίσθημα τη δωδεκάμηνη περιπέτειά του ως ατελούς τετραπληγικού μεταφέροντάς μας τις εμπειρίες τόσο τις δικές του όσο και των ομοιοπαθών συντρόφων του από το Κέντρο Αποκατάστασης. Από όλη αυτήν την εμπειρία προέκυψε και το καλλιτεχνικό του ψευδώνυμο ''Grand Corps Malade'': το ψηλό του σώμα (1,95) καλύπτει τον χαρακτηρισμό Grand Corps και το ότι το σώμα αυτό ήταν άρρωστο και ουσιαστικά ποτέ δεν θεραπεύτηκε εντελώς μετά το ατύχημά του καλύπτει τον χαρακτηρισμό Malade».

Ένα βήμα τη φορά (Patients) Quad Poster
Η ταινία βγήκε στις γαλλικές αίθουσες την 1η του Μάρτη και στις δύο πρώτες βδομάδες προβολής της έχει κόψει σχεδόν 540 χιλιάδες εισιτήρια – και εννοείται ότι συνεχίζει την προβολή της! Τα γυρίσματα της ταινίας έγιναν στους χώρους του πραγματικού κέντρου αποκατάστασης, στο οποίο βρέθηκε και ο Grand Corps Malade. Και η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα, μετά τη Γαλλία, στην οποία η ταινία βγήκε (ως τώρα) στους κινηματογράφους...

Η υπόθεση: Μπάνιο, ντύσιμο, περπάτημα, μπάσκετ. Όλα τα παραπάνω, είναι πράγματα που ο Μπεν δεν μπορεί πλέον να κάνει, όταν φτάνει σε ένα κέντρο αποκατάστασης μετά από ένα τρομακτικά σοβαρό ατύχημα. Πλέον, οι νέοι του φίλοι είναι τετραπληγικοί, παραπληγικοί, άνθρωποι με κρανιοεγκεφαλικά τραύματα. Μαζί, θα μάθουν να είναι υπομονετικοί. Θα αντιταχθούν. Θα ξεπεράσουν τον ίδιο τους τον εαυτό. Θα προδώσουν και θα γοητεύσουν ο ένας τον άλλο. Μα πάνω απ’ όλα, θα βρουν την ενέργεια για να μάθουν και πάλι τί σημαίνει να ζεις.

Η άποψή μας: Είναι μικρές λεπτομέρειες, που μπορούν να γείρουν την πλάστιγγα υπέρ ή κατά μιας ταινίας. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η αρχή της ταινίας, πριν καν ξεκινήσουν να πέφτουν οι τίτλοι, λειτουργεί υπέρ της. Κι αυτό επειδή οι δύο συνσκηνοθέτες είχαν τη φαεινή ιδέα να χρησιμοποιήσουν το αυθεντικό σήμα της Gaumont, όπως αυτό ήταν το 1997, τη χρονιά που ο Fabien Marsaud έπαθε το ατύχημά του! Έξυπνο κλείσιμο του ματιού, που βοηθάει να μεταφερθούμε νοητά σε εκείνη τη χρονιά. Από εκεί και πέρα οι αναφορές για τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο είναι πολύ ενδιαφέρουσες. Πχ, έναν χρόνο πριν ο Eminem κυκλοφορεί τον πρώτο του δίσκο, το «Infinite». Το 1996 είχε πεθάνει ο François Mitterrand, ο πολιτικός με τη μακροβιότερη θητεία ως Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας! Τέτοια.

Και, για το κλείσιμο του ματιού: τόσο τα «πειραγμένα» χρώματα όσο και ο τρόπος κινηματογράφησης μας μεταφέρουν στο τότε αλλά και στην κατάσταση του ασθενούς, από τη στιγμή που εισάγεται στο κέντρο αποκατάστασης έως ότου φεύγει από αυτό. Πχ, στην αρχή η κάμερα έχει το υποκειμενικό βλέμμα του Μπεν. Χτυπημένος, ζαλισμένος, διασωληνωμένος, ανοιγοκλείνει τα βλέφαρα και βλέπουμε ότι βλέπει. Σαν το «Σκάφανδρο και η πεταλούδα» ένα πράγμα! Εννοείται – ευτυχώς – ότι αυτό δεν είναι το στυλ κινηματογράφησης καθ' όλη τη διάρκεια της ταινίας: θα ήταν πολύ κουραστικό. Όχι, από κάποιο σημείο και μετά η κινηματογράφηση αλλάζει. Και παρά το γεγονός ότι, ακριβώς επειδή το σενάριο είναι πολύ αληθινό, υπάρχει μια ντοκιμαντερίστικη αίσθηση, οι δύο σκηνοθέτες δεν παίρνουν κάμερα στο χέρια – κι ευτυχώς! Σταθερά πλάνα, κάμερα στο ύψος των ανθρώπων στα αναπηρικά αμαξίδια, όλα καλά.

Ένα ακόμα έξυπνο στη διαχείριση του υλικού που αποφάσισαν οι δημιουργοί είναι πως δεν προχωράνε ποτέ σε έντονη δραματοποίηση. Είναι απόφαση – κλειδί να μην επιδιώξουν συναισθηματικό εκβιασμό από τους θεατές τους. Γιατί σε εκείνην την περίπτωση το όλον θα ξέπεφτε σε ένα αμερικάνικου τύπου γλιτσερό μελόδραμα. Όχι, δεν θέλουν να λυπόμαστε τους προσωρινά ή μόνιμα ΑμΕΑ. Άνθρωποι είναι, με συναισθήματα, παραξενιές, γούστα, γνώσεις, συμπεριφορές διαφορετικές, όπως όλοι μας! Που γελάνε, που κλαίνε, που παθιάζονται, που απογοητεύονται, που ερωτεύονται, που κάνουν πίσω. Απλά, διαθέτουν ένα επιπλέον «βάρος»: είναι εγκλωβισμένοι στα σώματά τους – τα σώματά τους είναι η φυλακή τους – και αυτή η αίσθηση της φυλακής είναι πανταχού παρούσα σε όλη τη διάρκεια του φιλμ. Αλλά όλοι μας έχουμε τις φυλακές μας, έτσι δεν είναι; Οικονομικές, συναισθηματικές, ψυχολογικές...

Αποδραματοποίηση λοιπόν, αλλά όχι σε βαθμό αδιαφορίας, καλή και απαραίτητη χρήση του χιούμορ, μια χαρά. Ο θεατής παρακολουθεί τα δρώμενα και γαντζώνεται, όπως όταν βρισκόμαστε σε μια παρέα και περνάμε καλά, καθώς κάθε ένα από τα μέλη της παρέας έχει από μια ενδιαφέρουσα ιστορία να πει. Ακόμα και το αρχόμενο ρομάντζο του Μπεν με τη Σαμιά (γήινα όμορφη η Nailia Harzoune) δεν έχει την κατάληξη που θα ευχόμασταν (;): ξεφουσκώνει άδοξα, όπως συμβαίνει και στην «Αληθινή ζωή», που θα έλεγε και ο Κούτρας... Και τα μοντάζ του χρόνου που περνάει είναι καλά, και το γεγονός ότι οι σκηνοθέτες επιμένουν σε μικρές ιστορίες εις βάρος ενδεχομένως μεγαλύτερων έχει ενδιαφέρον. Εκεί που χρειαζόταν περισσότερη δουλειά ήταν το σενάριο. Να γίνει πιο δυνατό – λιγότερο απλοϊκό. Μικρό το κακό.

Όχι, δεν θα πάθετε κατάθλιψη βλέποντας την ταινία. Όχι, δεν κάνει μάθημα για τη δύναμη της ανθρώπινης θέλησης. Όχι, δεν θα νιώσετε την ανάγκη να κλαίτε τρεις και λίγο εξαιτίας κόλπων που σας εκβιάζουν. Μια μικρή, ενδιαφέρουσα, κινηματογραφική ταινία είναι, που αξίζει της προσοχής σας.
Ένα βήμα τη φορά (Patients) Rating


Στις δικές μας αίθουσες? Στις 16 Μαρτίου 2017 από την Odeon
Περισσότερα... »

Η Πεντάμορφη Και Το Τέρας (Beauty And The Beast) PosterΗ Πεντάμορφη Και Το Τέρας
του Bill Condon. Με τους Emma Watson, Dan Stevens, Luke Evans, Kevin Kline, Josh Gad, Ewan McGregor, Stanley Tucci, Audra McDonald, Gugu Mbatha-Raw, Ian McKellen, Emma Thompson


Παραμυθένιο!
του zerVo (@moviesltd)

Ιστορική αναδρομή του θέματος. Για πρώτη φορά το παραμύθι με τον ορίτζιναλ τίτλο La Belle Et La Bete δημοσιεύτηκε στην επιθεώρηση La Jeune Americaine et les Contes Marines, από την Φραντσέζα νοβελίστα Gabrielle Suzanne Barbot de Villeneuve στα 1740. Σχεδόν τριακόσια χρόνια πριν δηλαδή! Στο βάθος των αιώνων η ξεχωριστά ενδιαφέρουσα αυτή ιστορία γνώρισε αμέτρητες εκδοχές και παραποιήσεις, δίχως όμως ποτέ να ξεφεύγει από την βασική της πρωτότυπη ιδέα. Στον κινηματογράφο μπορούμε να καταμετρήσουμε σχεδόν μια ντουζίνα διαφορετικές βερσιόν, από εκείνη την πρώτη του 1946 δια χειρός Cocteau, με πιο άξια αναφοράς εκείνη της σκιτσαρισμένη Disney στα 1991, που παραγέμισε την θρυλική πλοκή με την μουσική και τα τραγούδια του Alan Menken και του Howard Ashman, προσθέτοντας ακόμη μια ολόχρυση σελίδα στο βιβλίο των επιτευγμάτων της μπράντας του Θείου Ουόλτ. Στα πλαίσια λοιπόν της Live action επανεκτύπωσης όλων των έργων της κορυφαίας animation φίρμας, που έχει εκκινήσει εδώ και περίπου μια δεκαετία, έχοντας παρουσιάσει ακόμη τέσσερις, άνισης επιτυχίας, διασκευές από την Alice In Wonderland και την Maleficent, μέχρι το Jungle Book και την ονειρική Cinderella, έρχεται η πέμπτη, νέα, με ολοζώντανους χαρακτήρες μουσικοχορευτική περιπέτεια, για να επιστεγάσει το ήδη δεδομένο πόρισμα: Μπορεί η παραγωγή να φαντάστηκε τα ριμέικς για να εκτοξεύσει τζίρους, συνάμα όμως δείχνοντας ιδιαίτερο σεβασμό στο αρχικό θέμα, φρόντισε να το εκμοντερνίσει, να το παρουσιάσει σε μια σύγχρονη φόρμα, που αυτόματα το καθιστά ξεχωριστό και διαφορετικό. Ώστε να το παρακολουθήσεις, όπως δεν το έχεις ματαδεί...

Η Πεντάμορφη Και Το Τέρας (Beauty And The Beast) Quad Poster
Ανέμελη, μα και ανεξάρτητη, χαμηλών τόνων αλλά και δίχως φόβους στην ψυχή της, η νεαρή ορφανή Μπελ, ζει στο μικρό χωριουδάκι του Βιλνέβ, κάπου έξω από το Παρίσι, μαζί με τον μοναχικό, καλόκαρδο και κατά πως λεν οι συγχωριανοί αλαφροίσκιωτο πατέρα της. Μορίς, που βγάζει τα προς το ζην φτιάχνοντας με τα χέρια του, πανέμορφα μουσικά κουτιά. Η καθημερινότητα της όμορφης κοπελιάς, θα διαταραχθεί ένα πρωινό στο άκουσμα του άσχημου μαντάτου, πως ο γονιός της, ταξιδεύοντας με το άλογο του, έχει παγιδευτεί μέσα στο σκοτεινό πύργο του φοβερού και τρομερού Τέρατος. Του πρίγκηπα εκείνου, που μια φορά κι έναν καιρό, χάρη στην ανάρμοστη κι εγωιστική συμπεριφορά του, τιμωρήθηκε από μια περιπλανώμενη μάγισσα σε αιώνια μεταμόρφωση από γοητευτικός αριστοκράτης, σε γιγαντιαίο πανάσχημο θεριό.

Αποφασισμένη να σώσει την ζωή του άμοιρου Μορίς, η Μπελ θα διαπραγματευτεί με τον αγριεμένο άρχοντα, ανταλλάσσοντας την ελευθερία του, με την δική της, παίρνοντας το ρίσκο να φυλακιστεί εκείνη στο σκονισμένο, θεοσκότεινο και μισογκρεμισμένο παλάτι. Στο διάβα του χρόνου όμως κι όσο θα έρχεται σε επαφή με τον δέσμιο της, η Πεντάμορφη θα καταλάβει πως πίσω από την τσακισμένη και τριχοφυή βιτρίνα του, κρύβεται μια καρδιά ευαίσθητη και μετανιωμένη για τις πομπές του παρελθόντος της. Μια καρδιά που της αξίζει μόνο η συμπάθεια, η εκτίμηση και τελικώς η αγάπη, το αντίδοτο δηλαδή που ενδεχόμενα θα χρειαστεί, για να μεταλλαχθεί ξανά η μορφή του από αγρίμι σε άνθρωπο, όπως ακριβώς προστάζει το μαγικό ξόρκι.

Εννοείται λοιπόν πως δεν υπάρχουν σημαντικές διαφορές στα θεμέλια που πάνω τους κτίζεται η πλοκή της υπόθεσης, μιας και τα βασικά πρόσωπα, όπως τα γνωρίσαμε στο προ ενός τετάρτου του αιώνα στο καρτούν, είναι τα ίδια, χμ, όχι όμως και απαράλλαχτα στον χαρακτήρα τους. Πέρα από τις δύο περσόνες της μαρκίζας, στην περιφέρεια του στάρινγκ, επανέρχονται φυσικά και οι προσωπικότητες που ανεβάζουν την δραματουργία και το ενδιαφέρον και πιο πέρα από του γνώριμου σινερομάντζου. Έτσι κι εδώ λοιπόν βρίσκουμε τον φαντασμένο και εγωπαθή Γκαστόν, τον μπρατσωμένο πρώην ιππότη που όλα τα κοριτσόπουλα λιώνουν στο πέρασμα του, εκείνος όμως έχει μάτια μόνο για την Μπελ και θα κάνει τα πάντα - τα πάντα όμως - βοηθούμενος και από τον αστείο ιπποκόμο του Λε Φου για να την κατακτήσει. Ομοίως πίσω από τις βαριές πύλες του πέτρινου κάστρου, η μορφονιά για συντροφιά της, όσο το Τέρας είναι δυσπρόσιτο και απόμακρο, θα έχει όλους εκείνους τους υπηρέτες του μεταλλαγμένου Πρίγκηπα, που κι εκείνοι με την σειρά τους έπεσαν θύματα της μάγισσας και άλλαξαν μόστρα. Όπως ο μπάτλερ Λιμιέρ, που καταραμένος πια έχει γίνει κηροπήγιο, η γκουβερνάντα Κυρία Ποττς που με το πιτσιρίκι της, Τσιπ, έχουν μεταμορφωθεί σε τσαγιέρα και φλιτζάνι, ο γερο φύλακας Κογκσγουορθ που πλέον έχει αλλάξει σε ρολόι, η καθαρίστρια Κοτιλντ, που ακόμη ξεσκονίζει τον χώρο, με την μορφή του φτερού όμως. Νέες προσθήκες του σεναρίου στην συμμορία των ολοζώντανων αντικειμένων, η αλλαγμένη σε τεράστια ντουλάπα Μαντάμ Γκαρνταρόμπ και ο μαέστρος Καντέντζα, που το ραβδί τον έχει αντικαταστήσει με πιάνο!

Οι εναλλαγές της σύγχρονης φόρμας του Beauty And The Beast δεν σταματούν εδώ. Η κυριότερη διαφορά σε σύγκριση με το γνώριμο του παρελθόντος, έχει να κάνει με την προσωπικότητα της μικρής εσώκλειστης, που πλέον προβάλλεται πολύ πιο φεμίνα και αποφασιστική από ότι ξέραμε. Αντίληψη που σχηματίζεται κυρίως στον τρόπο που θα προσεγγίσει το Τέρας, με την συλλογιστική μιας ολοκληρωμένης και δυναμικής γυναίκας και όχι σαν του άμαθου κοριτσόπουλου, που ήθελε δεν ήθελε, μετά από καιρό υποταγής στις εντολές του, ερωτεύτηκε τον απαγωγέα του. Εννοείται πως εφόσον δεν πρόκειται για μια πόντο πόντο επανάληψη του θριαμβευτικού σκίτσου του '91, που είχε χρονική διάρκεια μόλις ενενήντα λεπτά, εδώ αναγκαστικά το σκριπτ ρίχνει φως και σε επιμέρους ρουμπρίκες της υπόθεσης ώστε να συμπληρωθεί το δίωρο (η ασθενής μάνα, η τιμωρός μάγισσα, ο αδιάφορος και με σηκωμένους τους ώμους περίγυρος) που μαζί με τα δύο τρία νέα τραγούδια που συντροφεύουν τις πασίγνωστες μελωδίες, οδηγούν στην τελευταία πράξη, η οποία διαφοροποιεί ολοκληρωτικά το παρόν από καθετί περασμένο. Είναι η ώρα που το παιδικό παραμύθι αλλάζει όψη και γίνεται Γκριμικό, επικό θρίλερ αγωνίας, με πιστολίδια, γκρεμοτσακίσματα και νεκρούς (ακριβώς!) πάνω στις πολεμίστρες όπου λαμβάνει χώρα ο φοβερός και τρομερός επίλογος.

Όχι ακριβώς το τέλος που καρτερούσα για να είμαι ειλικρινής, όχι πως με χάλασε κιόλας όμως, έχοντας ταξιδέψει για προηγούμενη μιάμιση και βάλε ώρα, σε ένα περιβάλλον ονειρικά παραμυθένιο, πλημμυρισμένο από νότες και χορούς, όπως το έστησε ο ικανότατος ντιρέκτορας Bill Condon. Όπως συνέβη με την Σταχτοπούτα, που η σεκάνς του ballroom έχει καταγραφεί ως μια από τις πλέον καλογυρισμένες των πρόσφατων ετών, έτσι κι εδώ, ενόσω παίζει στο μπακγκράουντ το θρυλικό Be Our Guest και όλα τα ανθρωπόμορφα σκεύη συνθέτουν την χορωδία, στο εκράν στήνεται ένα εκπληκτικό γαϊτανάκι, Berkeleyικής ακρίβειας και στροβιλισμάτων, που δίχως άλλο ορίζει το χάιλαιτ της βραδιάς! Μαγευτικό στιγμιότυπο, αποτέλεσμα έξοχης ομαδικής δουλειάς στα κοστούμια, στα ντεκόρ, στην οργάνωση της παραγωγής, εννοείται και στα καταπληκτικά ειδικά εφέ, που χωρίς ετούτα, η ταινία θα ήταν εντελώς διαφορετική, πολύ φτωχότερη και ίσως, εν κατακλείδι, χωρίς νεωτεριστικό λόγο ύπαρξης.

Με τα τεχνικά ντιπάρτμεντ να συντονίζονται κάτω από την μπαγκέτα του Μίστερ Dreamgirls (τι όμορφο μουσικό biopic!) σε πλήρη αρμονία, δεν θα ήταν δυνατόν κάτι τέτοιο να μην συμβεί και με τους ζωντανούς ερμηνευτές, που άλλωστε εκ προοιμίου εκείνοι είναι που διαφοροποιούν τις δύο παραλλαγές σε ένα θέμα της Disney. Ξεχωριστή αναφορά δικαιούται ο (αδικημένος σταρ) Luke Evans, που με την υποστήριξη του πιο γλαφυρού Josh Gad, κτίζει σταδιακά μια σπάνια και ολοκληρωμένη περσόνα villain, αρχοντικός όπως συνήθως ο πεπειραμένος Kevin Kline, αποδίδει με άνεση τον τρομαγμένο και αδύναμο γέρο Τζεπέτο, κρυμμένος πίσω από την μουτσούνα του αγριωπού θηρίου ο Dan Stevens, δεν αποκαλύπτει μόστρα παρά μόνο στο τελευταίο τρίλεπτο, για να μην πως περισσότερα και αποκαλύψω το φινάλε, στο ενδεχόμενο που κάποιος θεατής δεν το ξέρει δηλαδή. Άφησα τελευταία την ενζενί Emma Watson, που εδώ της δόθηκε μια πρώτης τάξης ευκαιρία να διαφύγει κατά κάποιο τρόπο από την χαμηλοβλεπούσα τινέιτζερ νόρμα της δεσποινίδας Γκρέιντζερ και να αποδώσει την Μπελ, κατάτι αλλαγμένη από ότι την γνωρίζαμε, με αρκετά πιο ανεξάρτητο πνεύμα και πασιονάριο στυλ, από το παιδιάστικο της Disney Princess. Δίχως να πω πως η πιτσιρίκα των 27 Μαΐων με έπεισε πλήρως, εντούτοις πρέπει να δεχτώ πως είχε την με διαφορά καλύτερη στιγμή της στην μετά-Ποτερική περίοδο, στοιχείο που δεδομένα θα της δώσει φτερά για να συνεχίσει ακόμη πιο ανοδικά την καριέρα της.

Μια γιγάντια εισπρακτική επιτυχία, όπως αυτή που θα αποτελέσει σίγουρα η τωρινή Πεντάμορφη και το Τέρας, σίγουρα θα ορίσει μετάλλιο για όλους τους συμμετέχοντες στο πρότζεκτ. Κυρίως όμως θα σταθεροποιήσει την συλλογιστική του στούντιο στην αναπαράσταση των τόσο δημοφιλών της τίτλων, ώστε να βάλει πλώρη και για άλλες, εκτός της προγραμματισμένης για το 2018 Mulan, εξίσου ενδιαφέρουσες και εντυπωσιακές διασκευές!

Η Πεντάμορφη Και Το Τέρας (Beauty And The Beast) Rating



Στις δικές μας αίθουσες? Στις 16 Μαρτίου 2017 από την Feelgood Ent.
Περισσότερα... »

Παράδοξη ευτυχία (Gleissendes Glück) PosterΠαράδοξη ευτυχία
του Sven Taddicken. Με τους Martina Gedeck, Ulrich Tukur, Johannes Krisch, Hans-Michael Rehberg, Sebastian Rudolph


Τσακισμένα λουλούδια
του Θόδωρου Γιαχουστίδη (@PAOK1969)

«Ποθούμε την ευτυχία ή ποθούμε τον πόθο για ευτυχία;»

Αυτή είναι η 4η μεγάλου μήκους ταινία που σκηνοθετεί ο γεννημένος το 1974 στο Αμβούργο Γερμανός σκηνοθέτης Sven Taddicken. Και στην Ελλάδα έχουν πάρει διανομή οι... ζυγές ταινίες του! Η πρώτη του ταινία ήταν το «Mein Bruder, der Vampir» (2001), η δεύτερη το πολύ καλό «Οι φίλοι της Έμμα» (Emmas Glück, 2006) και η τρίτη το «12 Meter ohne Kopf» (2009). Α, και κάτι που ανακάλυψα μόλις τώρα: η δεύτερη και τέταρτη ταινία του έχουν τη λέξη «Glück» στον τίτλο τους, λέξη που στα γερμανικά σημαίνει «ευτυχία» κυρίως αλλά και «τύχη»...

Παράδοξη ευτυχία (Gleissendes Glück) Quad Poster
Το σενάριο της συγκεκριμένης ταινίας βασίζεται σε μια νουβέλα της Σκωτζέζας συγγραφέα Alison Louise ''A. L." Kennedy (κυκλοφορεί υπό τον τίτλο «Αρχέγονη ευτυχία» από τις εκδόσεις Οδυσσέας). Έχει λάβει μέρος σε διάφορα φεστιβάλ, όπως του Μονάχου, του Κάρλοβι Βάρι και της Θεσσαλονίκης (όπου και την είδαμε). Και είναι αυτή η ταινία στην οποία συναντιούνται για δεύτερη φορά η Martina Gedeck με τον Ulrich Tukur, 10 χρόνια μετά το «Οι ζωές των άλλων» (Das Leben der Anderen, 2006).

Η υπόθεση: Η Ελένε Μπρίντελ είναι μια μεσήλικη γυναίκα, που βλέπει έναν γηραιό γείτονά της να πεθαίνει σε δυστύχημα μέσα στον οπωρώνα του, περιτριγυρισμένος από μυρωδάτα μήλα... Κάθε βράδυ, την ώρα κατά την οποία ο σύζυγός της κοιμάται, η ίδια του ετοιμάζει πρωινό, χυμούς και το φαγητό που θα πάρει μαζί του στη δουλειά. Και κάθε πρωί ο σύζυγός της που φεύγει για τη δουλειά, τη βλέπει «ξεραμένη» μπροστά στην οθόνη της τηλεόρασης. Η Ελένε πάσχει από αϋπνίες. «Πάσχει» από την ενδοσυζυγική βία, την οποία βιώνει συχνά και χωρίς προφανή λόγο. Κυρίως, πάσχει από το γεγονός ότι χάνει την πίστη της στο Θεό, τον οποίο ένιωθε δίπλα της σε όλα τα πράγματα, σε όλη της τη ζωή. Αναζητώντας τη λύτρωση, θα πιστέψει ότι μπορεί και να τη βρήκε στις διδαχές ενός αναγνωρισμένου ψυχολόγου – γκουρού αυτοβοήθειας, ονόματι Έντουαρντ Ε. Γκλουκ.

Προφασιζόμενη επίσκεψη σε συγγενή, η Ελένε θα πάει στο Αμβούργο όπου δίνει διάλεξη ο Έντουαρντ προκειμένου να τον συναντήσει. Θα τον συναντήσει. Μόνο που ο Έντουαρντ, ενώ βοηθάει χιλιάδες κόσμου, δεν μπορεί να βοηθήσει τον εαυτό του, εθισμένος καθώς είναι στην πορνογραφία! Δεν είναι λοιπόν αυτό που περίμενε η Ελένε. Ο Έντουαρντ θα νιώσει έντονη έλξη για την Ελένε. Δεν μπορεί όμως να νιώσει ερωτική οικειότητα – δεν θέλει να τον αγγίζουν! Μπορούν οι δύο αυτοί κατεστραμμένοι άνθρωποι να σώσουν ο ένας τον άλλο ή γενικά, να σωθούν;

Η άποψή μας: Ας ξεκινήσουμε ξεκαθαρίζοντας ευθύς εξαρχής κάτι: αυτή είναι μια πολύ καλή ταινία. Είναι μια ταινία που θίγει ενήλικα θέματα και απευθύνεται σε ενήλικες. Σε ώριμους θεατές εν πάση περιπτώσει και δεν μιλάω (μόνον) ηλικιακά. Για να μπορέσεις να κοινωνήσεις λίγη από τη σοφία της ταινίας θα πρέπει να έχεις εικόνα για το τι εστί γάμος ή έστω μακρόχρονη σχέση. Θα πρέπει να έχεις εντρυφήσει στην πορνογραφία, έστω επιδερμικά, χωρίς να την καταδικάζεις ως «φτου κακά, εγώ δεν κάνω τέτοια πράγματα». Θα πρέπει να έχεις βιώσει την απόλυτη απελπισία. Θα πρέπει να αντιλαμβάνεσαι το «δεν πιστεύω τίποτα: δεν νιώθω ελεύθερος, νιώθω δυστυχισμένος». Θα πρέπει να έχεις υπόψιν σου πως η ενδοσυζυγική βία δεν είναι ένα κινηματογραφικό κόνσεπτ αλλά ένα υπαρκτό πρόβλημα που ταλανίζει πολλές γυναίκες αλλά και μπόλικους άνδρες.

Οι καταστάσεις που παρουσιάζει το φιλμ είναι απτές, ενδιαφέρουσες, καθημερινές και ταυτόχρονα ανάγονται σε μια άλλη σφαίρα, του σχεδόν μυθικού, του σχεδόν «αυτά συμβαίνουν μόνον στις ταινίες». Έχοντας καταφανώς ένα πρώτης τάξεως σενάριο στα χέρια του ο σκηνοθέτης κατορθώνει και να το χειραγωγήσει για να μην του ξεφύγει αλλά και να το αφήσει να αναπνεύσει, να μας πάει αλλού. Η αλήθεια είναι πως πετυχαίνει απόλυτα στο στόχο του: δεν «καπελώνει» την ταινία αλλά αναδεικνύει τα θέματα που θίγει το σενάριο, εκμαιεύοντας παράλληλα δύο πολύ σπουδαίες ερμηνείες.

Η Martina Gedeck είναι για μένα μια από τις σημαντικότερες (ίσως και η σημαντικότερη!) Γερμανίδες ηθοποιούς. Το πως ερμηνεύει την Ελένε είναι μάθημα υποκριτικής! Σχεδόν κατατονική στο πρώτο μισό της ταινίας, παίζει με το βλέμμα, τη σιωπή, το σώμα. Είναι εγκλωβισμένη σε έναν στείρο (δεν έχει αποκτήσει παιδιά) και χωρίς αγάπη γάμο, από τον οποίο δεν φεύγει καθώς θεωρεί κατά πως φαίνεται πως δεν φταίει ο γάμος για τη δυστυχία της. Στο δεύτερο μισό αλλάζει. Από τη συνάντησή της με τον Έντουαρντ και μετά. Χαμογελάει, είναι περίεργη, το παλεύει, αφήνει ελεύθερη τη σεξουαλικότητά της: ξέρει πως ο Έντουαρντ την ποθεί, εκείνη (αρχικά) δεν νιώθει το ίδιο για εκείνον, κι όλα θα αλλάξουν μετά τον «χωρισμό» τους και τα συνεχή γράμματα που της στέλνει εκείνος. Ο Ulrich Tukur δίνει επίσης μια σπουδαία ερμηνεία. Και είναι σπουδαία ακριβώς επειδή δεν κάνει τίποτε για να τραβήξει τα φώτα επάνω του: αφήνει τη συνάδελφό του να λάμψει και να πάρει φως από το φως της!

Οι δυο τους είναι τσακισμένοι ενήλικες, μισοί άνθρωποι, με τα θέματά τους, που παλεύουν για επικοινωνία, παλεύουν για αγάπη. Και παρά τα χρόνια τους και παρά την πείρα τους κινούνται άτσαλα, τσαπατσούλικα, δεν ξέρουν πως να πλησιάσουν ο ένας τον άλλο, δεν ξέρουν πως να μετατρέψουν το πάθος τους σε αγάπη. Κι όμως, το παλεύουν, χωρίς δίχτυα ασφαλείας, μίλια μακριά από τις μαρκετινίστικες ντιρεκτίβες και τους ορισμούς περί έρωτος και άλλων δαιμονίων. Δυο τρομεροί ηθοποιοί σε πολύ γενναίες ερμηνείες, ένα σενάριο με διαλόγους απίστευτα απολαυστικούς αλλά και γεμάτους απόγνωση, δύο χαρακτήρες τρισδιάστατοι, με σάρκα και οστά που μαθαίνουν επιτέλους τι είναι αυτό που το λένε αγάπη, αφού πρώτα αφήσουν τα κάθε άλλο παρά τέλεια, αλλά γεμάτα χυμούς και ζέση σώματά τους να «τρακάρουν».

Αφοπλιστικό, υπέροχο, επώδυνο μα και αστείο σινεμά. Η αυτογνωσία είναι μια διαδικασία επίπονη και μπορεί τότε μονάχα να κατακτηθεί όταν δούμε τον εαυτό μας με ειλικρίνεια στον καθρέφτη. Αν στη διαδικασία αυτή πετύχουμε κι έναν άλλο άνθρωπο που παλεύει για τον ίδιο στόχο, και βιώσουμε μαζί του αυτήν την υπέροχη τελετή που ονοματίζουμε «έρωτα», ε, τότε, πολύ πιθανόν στα δικά του μάτια να δούμε τον εαυτό μας ακόμα καλύτερα. Παράδοξη ευτυχία, σου λέει ο άλλος...

Παράδοξη ευτυχία (Gleissendes Glück) Rating


Στις δικές μας αίθουσες? Στις 16 Μαρτίου 2017 από την Danaos Films
Περισσότερα... »

Το άγνωστο κορίτσι (La fille inconnue)  PosterΤο άγνωστο κορίτσι
των Jean-Pierre Dardenne, Luc Dardenne. Με τους Adèle Haenel, Olivier Bonnaud, Jérémie Renier, Louka Minnella, Christelle Cornil, Nadège Ouedraogo, Olivier Gourmet, Pierre Sumkay, Yves Larec, Ben Hamidou, Laurent Caron, Fabrizio Rongione, Thomas Doret, Marc Zinga


Η Ευρώπη του Διαφωτισμού...
του Θόδωρου Γιαχουστίδη (@PAOK1969)

Ενοχές έχουν μόνον όσοι συνεχίζουν να είναι άνθρωποι!

Είναι οι Βέλγοι αδελφοί Dardenne από τους πιο επιδραστικούς σκηνοθέτες στο σημερινό ευρωπαϊκό σινεμά; Η απάντηση σηκώνει μεγάλη συζήτηση. Σίγουρα, πάντως, είναι από τους πιο σημαντικούς Ευρωπαίους σκηνοθέτες. Τούτη είναι η 10η μεγάλου μήκους ταινία τους σε 30 χρόνια καριέρας στο χώρο της μυθοπλασίας (μιας που έχουν γυρίσει και μπόλικα ντοκιμαντέρ). Κάθε ταινία τους, από την 4η τους και μετά, τη «Rosetta» (1999) δηλαδή, παίρνει μέρος στο διαγωνιστικό τμήμα του φεστιβάλ των Καννών, όπου έχουν τιμηθεί και με δύο Χρυσούς Φοίνικες. Τον έναν για τη «Rosetta» και τον άλλον για την ταινία τους «Το παιδί» (L'enfant, 2005). Και αυτή η ταινία, λοιπόν, έλαβε μέρος στο διαγωνιστικό τμήμα του περασμένου φεστιβάλ των Καννών.

Το άγνωστο κορίτσι (La fille inconnue)  Quad Poster
Το 2008, το 49ο φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης, υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση της Δέσποινας Μουζάκη και υπό την προεδρία του Γιώργου Χωραφά, είχε οργανώσει ένα πλήρες αφιέρωμα στη μέχρι τότε φιλμογραφία των αδελφών Dardenne. Μάλιστα, είχε έρθει ο ένας από τους δύο αδελφούς στη Θεσσαλονίκη, ο Luc, και παρέλαβε και εκ μέρους του αδελφού του τον τιμητικό Χρυσό Αλέξανδρο που τους έδωσε το φεστιβάλ για το σύνολο του έργου τους. Γενικά, κάθε φορά που έχουν ταινία τα αδέλφια, αυτή παίζεται στο φεστιβάλ. Δεν μπορώ να θυμηθώ αν η τρίτη ταινία της φιλμογραφίας τους και η πρώτη που είδαμε στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, το υπέροχο φιλμ «Η υπόσχεση» (La promesse, 1996) είτε στο 37ο είτε στο 38ο, ήταν ανακάλυψη του Μισέλ Δημόπουλου ή του Δημήτρη Εϊπίδη... Τέλος, να σημειώσουμε ότι η κόπια της τελευταίας τους ταινίας που είδαμε στις Κάννες ήταν 113 λεπτά, κατά εφτά λεπτά μεγαλύτερη δηλαδή από την κόπια που θα προβάλλεται εμπορικά στις αίθουσες. Οι αδελφοί Dardenne αποφάσισαν να μοντάρουν εκ νέου την ταινία τους λοιπόν για να προκύψει καλύτερο τελικό αποτέλεσμα.

Η υπόθεση: Η Τζενί Νταβίν είναι γιατρός. Εδώ και τρεις μήνες έχει αναλάβει το κοινωνικό ιατρείο ενός ηλικιωμένου συναδέλφου της στη Λιέγη ενώ θα μπορούσε να βγάζει περισσότερα χρήματα ως μέλος του stuff μιας γυαλισμένης πολυκλινικής. Είναι πολύ καλή στη δουλειά της. Μαζί της είναι κι ένας εκπαιδευόμενος στον οποίο συνεχώς τονίζει πως δεν πρέπει να δένεται συναισθηματικά με τους ασθενείς, καθώς κάτι τέτοιο επηρεάζει την σωστή κρίση και μπορεί να οδηγήσει σε λανθασμένη διάγνωση. Ένα βράδυ, αργά, μία ώρα μετά το επίσημο κλείσιμο του ιατρείου, το κουδούνι χτυπάει μια φορά. Η Τζενί, κουρασμένη, δεν ανοίγει την πόρτα. «Αν ήταν κάτι σοβαρό, θα χτυπούσαν και δεύτερη φορά» λέει στον εκπαιδευόμενό της.

Την άλλη μέρα την επισκέπτεται η αστυνομία. Το πτώμα μιας νεαρής γυναίκας αφρικανικής καταγωγής, αγνώστων στοιχείων ταυτότητας, βρέθηκε στις όχθες του ποταμού, πολύ κοντά στο ιατρείο. Η Τζενί γεμίζει ενοχές: είναι η γυναίκα στην οποία αρνήθηκε να ανοίξει την πόρτα. Αν της άνοιγε ίσως να ήταν ζωντανή. Για να ημερέψει τη συνείδησή της αρχίζει μια έρευνα προκειμένου να μάθει πώς και γιατί σκοτώθηκε η κοπέλα (η αστυνομία της εξηγεί πως πρόκειται για δολοφονία) αλλά κυρίως να βρει την ταυτότητα της νεαρής έτσι ώστε ο τάφος της να μην μείνει χωρίς όνομα...

Η άποψή μας: Πάντα κοινωνικά ευαίσθητοι οι αδελφοί Dardenne, πάντα με την κάμερά τους στοχευμένη στον άνθρωπο και τα βάσανά του, πάντα με πολύ δυνατές γυναικείες ερμηνείες στους πρωταγωνιστικούς ρόλους. Αυτή τη φορά είναι η σειρά της Adèle Haenel (τη γνωρίσαμε από το πολύ καλό «Έρωτας με την πρώτη μπουνιά») να λάμψει στον κεντρικό ρόλο. Και αυτήν τη φορά τα αδέλφια δίνουν στον εαυτό τους τη δυνατότητα να ασχοληθούν κατά μία έννοια με σινεμά είδους. Τούτη η ταινία λοιπόν είναι ένα φιλμ νουάρ αλά Dardenne! Ο τίτλος παραπέμπει στο είδος, οι έρευνες που διεξάγει η γιατρός παραπέμπουν στο είδος, η επαφή με τον υπόκοσμο της Λιέγης παραπέμπει στο είδος, τα πως και τα γιατί παραπέμπουν στο είδος. Αλλά είπαμε, όλα αυτά με την οπτική των αδελφών Dardenne.

Με το ξεκάθαρων προθέσεων σενάριο, με την έλλειψη μουσικής, με τη μη χρήση femme fatale, και με το βλέμμα στην κοινωνία. Ο κάθε άνθρωπος ανά πάσα στιγμή της ζωής του μπορεί να κάνει κάτι ηθικά μεμπτό. Αυτό που ξεχωρίζει τους «καλούς» από τους «κακούς» είναι ότι οι «κακοί» μπορεί να εντοπίσουν το σφάλμα τους αλλά θα προχωρήσουν στο παρασύνθημα χωρίς να επηρεαστεί η ζωή τους ενώ οι «καλοί» δεν θα ησυχάσουν καθώς σαν αγκάθι το φάουλ τους θα τους πληγώνει τη συνείδηση έως ότου φτάσουν με κάποιον τρόπο στην απαραίτητη και τόσο λυτρωτική κάθαρση. Δυστυχώς, μας λένε εμμέσως πλην σαφώς οι Dardenne, οι δυτικές κοινωνίες έχουν φτάσει σε σημείο απάθειας. Οι απανταχού Ευρωπαίοι, τρομάρα μας, κοιτάμε τον εαυτό μας και δεν παρατηρούμε τι συμβαίνει γύρω μας παρά μόνον αν το αγγούρι φτάσει στον κώλο μας (συγχωρέστε μου την μαλλιαρή αυτή έκφραση). Κάθε μέρα η δυστυχία πλημμυρίζει τους δρόμους. Κι εμείς ως άνθρωποι αδιαφορούμε. Απορροφημένοι στα δικά μας προβλήματα. Για τα οποία δεν μπορούμε να βρούμε λύσεις. Μα αφού το πρόβλημα είναι δομικό και μας αφορά όλους, πώς είναι δυνατόν να πιστεύει ο καθένας από μας ότι μπορεί να τη βγάλει καθαρή και να γλυτώσει; Εκεί μας κατάντησαν.

Ομφαλοσκόπηση και «εγώ θα βγάλω το φίδι από την τρύπα;». Πόσα άραγε κορίτσια αγνώστου ταυτότητας βρίσκονται νεκρά σε όλες τις πολιτισμένες κοινωνίες του δυτικού κόσμου; Πόσοι ενδιαφέρονται για το πως ζουν, ποιες είναι, ποια είναι τα όνειρά τους, πως βρέθηκαν εκεί που βρέθηκαν; Οι Dardenne προσπαθούν μέσω της γιατρού να μας αφυπνίσουν, να μας τσιγκλίσουν, να βγάλουμε τις παρωπίδες και να κοιτάξουμε λίγο παραέξω από τον εαυτούλη μας. Το... κακό είναι πως το κάνουν με το πιο μέτριο σενάριο της φιλμογραφίας τους. Σαν να μην έχουν νέες ιδέες, σαν να επαναλαμβάνονται. Ας είναι. Και πάλι αυτό που κάνουν είναι πολύ πιο σημαντικό από ένα παραφουσκωμένο χολιγουντιανό τίποτα. Και πάλι στο επίκεντρο είναι ο άνθρωπος. Και πάλι ωσάν γιατροί μας παρουσιάζουν μια κοινωνία σε αφασία, που νοσεί βαθύτατα. Ευτυχώς που υπάρχει ακόμα ελπίδα. Έτσι;

Το άγνωστο κορίτσι (La fille inconnue)  Rating


Στις δικές μας αίθουσες? Στις 16 Μαρτίου 2017 από την Seven Films
Περισσότερα... »

Τρέξε! (Get Out) PosterΤρέξε!
του Jordan Peele. Με τους Daniel Kaluuya, Allison Williams, Bradley Whitford, Caleb Landry Jones, Stephen Root, Lakeith Stanfield, Catherine Keener


Guess Who’s Coming to...Bingo
του zerVo (@moviesltd)

Κάθισε μισό λεπτάκι να σου στρογγυλέψω το κοινωνικό υπόβαθρο στήριξης του θέματος της ταινίας, διότι προφανώς ελλείψει (σημαντικά πολυπληθούς) μαύρης κοινότητας στον τόπο μας, δεν είναι και τόσο εύκολο (α.) να σε νοιάξει, (β.) να σε κρατήσει μέχρι τέλους και το κυριότερο (γ.) να βγάλεις σοσιολογικό συμπέρασμα στα εδώθε μέτρα, που να έχουν και κάποια σημασία για τον κοντινό και όχι τον αντίπερα του Ατλαντικού περίγυρο. Ας πούμε λοιπόν πως είσαι μπατιράκι των Δυτικών άκρων της πόλης, που βγάζεις δέκα ευρώ το δεκάωρο (τίμια και περήφανα) σερβίροντας στο ορθιλίκι φρέντους σε καφέ τρύπα της Θηβών, εννοείται πως φράγκα δεν περισσεύουν ούτε για παπάκι της συμφοράς και αναγκαστικά μετακινείσαι με το πάναργο τρόλευ της γραμμής. Ένεκα ρώμης κι ομορφάδας σου, όμως, το κορίτσι που αγκαλιάζεις είναι ζάπλουτο και ονομαστό, από Πολιτεία μεριά και καμαρώνεις για δαύτο το επίτευγμα σου, ίσαμε την ημέρα που θα σου ζητήσει να πάτε παρέα στην βιλάρα σπιτικό της, που μια μάντρα την χωρίζει από το Τέννις Κλαμπ. Το κολλητάρι σου, έξυπνα σκεπτόμενο, σου ρίχνει την σπόντα να μην το σκεφτείς καν, να το πράξεις, εσύ όμως επιμένεις να ντυθείς με το καλό σου, αγορασμένο με θυσίες από τον Μπρακούλια σακάκι και να πάρεις μέχρι Κεί Που Φυσά, το θηρίο. Ωπ! Στο έφτιαξα τώρα το κλίμα. Όχι μαύροι / λευκοί, αλλά φουκαράδες και λεφτάδες. Πράξε την αναγωγή σου λοιπόν στις μεταβλητές της πλοκής και πάμε να το δούμε το θριλεράκι Get Out με την ελληνοφρενική ματιά που του αξίζει, μπας και το πιάσουμε καλύτερα...

Τρέξε! (Get Out) Quad Poster
Πέντε μήνες ζωής κλείνει η ερωτική σχέση ανάμεσα στον Κρις Γουάσιγκτον, έναν νεαρό ταλαντούχο φωτογράφο και την όμορφη Ρόουζ, σχεδόν μισός χρόνος ευτυχίας, που κατά κύριο λόγο βασίζεται στο προοδευτικό πνεύμα που τυλίγει τον δεσμό τους. Που στην θεωρία έχει λόγο να προκαλεί ρήγματα μεταξύ τους, μιας κι εκείνος είναι μαύρος, ε και κακά τα ψέματα, δεν είναι και πολλά τα ανάμεικτα ζευγάρια στα μέρη τους. Η πρόταση της να επισκεφτούν για ένα ξέγνοιαστο Σαββατοκύριακο την έπαυλη των γονιών της, θα προβληματίσει αρχικά τον χωρίς οικογένεια Κρις, εντέλει όμως θα την αποδεχθεί, ελπίζοντας πως κι εκείνοι, όπως η κόρη τους, δεν έχουν παλιομοδίτικα μυαλά και τέτοιου είδους ταμπού τα προσπερνούν με ευκολία.

Και πραγματικά η πρώτη εντύπωση που θα του αφήσει η γνωριμία του με τα...πεθερικά δεν θα είναι άσχημη, καθώς ο φανατικός Δημοκρατικός μπαμπάς, νευροχειρουργός στο επάγγελμα και η ανέμελη μαμά με πνευματικά χαρίσματα υπνωτισμού, θα δείξουν φιλικοί κι ευχάριστοι στο πρόσωπο του. Κι όμως ο Κρις δεν θα νιώσει και τόσο άνετα μέσα στο απομονωμένο σπίτι στο δάσος, αντιλαμβανόμενος την ύπαρξη δύο, έγχρωμων όπως κι εκείνος, υπηρετών, με ιδιαίτερα παράξενη συμπεριφορά, αλλά και από την επιθετική στάση του αδελφού της καλής του, που δεν μοιάζει και τόσο φίλιος. Κατάσταση που σταδιακά θα χειροτερεύει, ενόσω ο νεαρός άντρας θα νιώσει εντελώς έξω από τα νερά του, παγιδευμένος και χωρίς προφανείς τρόπους επικοινωνίας με τους δικούς του ανθρώπους σε μια οικία ξένη, που κάθε λεπτό που περνά γίνεται ολοένα και πιο εχθρική σε αυτόν.

Για να μην τρομάζεις από την λίγων σειρών σύνοψη, όχι, δεν εμφανίζονται τίποτα κοκκινολαίμηδες με τσεκούρια και αλυσοπρίονα στα χέρια να κυνηγούν τον μοναχό φουκαριάρη ανάμεσα στα δέντρα για να τον ξεκοιλιάσουν. Η πρόοδος ανάπτυξης του φόβου είναι πολύ πιο πνευματώδης και με σωστό δέσιμο σε παλμό και επεξηγήσεις. Το υποκείμενο στην περίπτωση μας, ο φωτογράφος που αρέσκεται να τραβά ασπρόμαυρα (εννοείται) καρέ, βγαίνει από το καβούκι του, την προστατευτική στα λόγια in da hood και περνά τα σύνορα, για να εισέλθει ολοκληρωτικά σε έναν χώρο που το λευκό στοιχείο βασιλεύει. Μόνος? Στην ουσία ναι, μιας και από την ώρα σχεδόν που διαβαίνει το κατώφλι της εύπορης αγροικίας, το κορίτσι εμφανώς θα αλλάξει στάση, θα εμφανιστεί κάπως πιο κουμπωμένο και όχι τόσο διαχυτικό, πράγμα που ίσως και να εξηγεί ο πιο καλοπροαίρετος της πλατείας, με το "εντάξει, ντρέπεται τους δικούς της, που έφερε πρώτη φορά στο σπίτι το αγόρι της." Μακάρι να ήταν έτσι κακομοίρη Κρις!

Το πράγμα με το ρέγουλο θα μπει σε ένα κάποιο αυλάκι, ώστε ο θεατής να αρχίσει να καταλαβαίνει πως πολύ δύσκολα θα επιστρέψει ζωντανός πίσω στα μέρη του το παλικαράκι, από την ώρα που θα εκκινήσει η ετήσια δεξίωση στην αυλή των Άρμιτατζ, εκεί που άπαντες οι λευκοί καλεσμένοι θα δείξουν ένα πραγματικά ιδιόμορφο ενδιαφέρον για εκείνον και κυρίως για την ράτσα του. Αν προσθέσουμε σε αυτό και τις ανατριχίλες που του έχει γεννήσει η στάση της λιγομίλητης πεθεράς, που στο πιτς φιτίλι πετυχαίνει να τον υπνωτίσει ρίχνοντας τον σε μια περιδίνηση αποτρόπαιων αναμνήσεων του παρελθόντος, τότε σιγά σιγά σταθεροποιείται και η βάση της ανάπτυξης του κλίματος μιας καθαρόαιμης ταινίας τρόμου. Και για να το κάνουμε λιανότερα, κοινωνικού τρόμου.

Η ταινία είναι φτιαγμένη σεναριακά και σκηνοθετικά από τα χέρια του Jordan Peele, του ενός εκ των δύο στελεχών του κωμικού τηλεοπτικού διδύμου Key & Peele, αλλά και εκείνου που εμπνεύστηκε το σκριπτ της αξιόλογης ταινίας Keanu (που δεν προβλήθηκε ποτέ στην Ελλάδα). Στο ντεμπούτο του πίσω από την κάμερα ο Αφροαμερικάνος κινηματογραφιστής, κτίζει με όμορφο τρόπο τους προβληματισμούς του πάνω στο πατρόν του Guess Who's Coming To Dinner, του Stanley Kramer από το μακρινό 1967, τυλίγοντας το όμως με φιλμικό θράσος και τόλμη στον τρόπο που αναπτύσσει τις κεντρικές του ιδέες, αλλά και ένα ιδιότυπο καυστικό και σατυρικό χιούμορ, που σπάει ανά σημεία την ανατριχιαστική (ποτέ ή σχεδόν ποτέ δεν φτάνει στα επίπεδα του σπλάτερ) αφήγηση. Δεν πρόκειται για μια παραδοσιακή ταινία τρόμου, με φαντάσματα, πόλτεργκάιστ και ανήσυχα στοιχειά να περιφέρονται στο αραχνιασμένο σπίτι. Είναι κάτι άλλο, διαφορετικό, πρωτότυπο σαν ιδέα και εκκεντρικό, που μπορείς να το βαφτίσεις με τον αδόκιμο όρο της φοβιστικής σάτιρας, αρκεί βεβαίως να κατανοήσεις και όχι να προσπεράσεις σηκώνοντας τους ώμους, μιας και δεν σε νοιάζει, τι τρέχει στο μετα-Obama Αμέρικα, με τις διαφυλετικές σχέσεις, μεταξύ μαύρων και λευκών και αν υπάρχει πιθανή όξυνση των διαφορών τους.

Αποφεύγοντας προσεκτικά να μην προβώ σε αποκαλύψεις και σπόιλερς που θα χαλάσουν την διάθεση του επισκέπτη του Τρέξε!, ακόμη κι αν στο φινάλε του ελαφρώς το παρατραβά αγγίζοντας μονοπάτια ακόμη και πολύ μακρινής του ρεαλισμού επιστημονικής φαντασίας, είμαι υποχρεωμένος να βγάλω το καπέλο στην απόπειρα του Peele, να αναδείξει σε όλο του το εύρος, το ναρκοπέδιο που εισέρχεται όποιος βλέπει τα πάντα χωρισμένα, σε ράτσες, προελεύσεις, φύλα, χρώματα, τσέπες και ξέρω γω τι άλλο θα μπορούσε να προκαλέσει στην θεωρία ανισότητα. Κι αυτό δεν αφορά μόνο στους (θεωρητικά) κυρίαρχους που άνετα ως κατέχοντες τα μέσα, μπορούν να παίξουν παιχνιδάκια στις πλάτες του αδυνάμου, εδώ του ταλαίπωρου δηλαδή μαυράκου (ο συμπαθής Daniel Kaluuya, που είχαμε δει και στο Sicario). Αλλά και σε ολόκληρο, το συνολικό εύρος της κοινωνίας, που έχει πείσει μεγάλη μερίδα του κόσμου της, πως ανήκει σε άλλο, δευτερεύοντα Θεό, παίζει σε κατώτερη Εθνική Κατηγορία και την χωρίζει χάσμα τέτοιο από την Άρχουσα Τάξη, ώστε το μυαλό της να είναι τιγκαρισμένο από δεκάδες συμπλέγματα και τρόμους κατωτερότητας. Το Get Out σου πετάει με horror σκέρτσο το ζοριλίκι να νιώσεις μικρός και λίγος, όπως σε φαντάζονται οι σαρδόνια χαμογελαστοί κατέχοντες. Οπότε σε αυτή την περίπτωση τι κάνεις? Πας εντέλει βίζιτα στην βιλάρα του μεγαλοβιομήχανου δυνητικού πεθερού ή ψάχνεις για δικαιολογίες να την κάνεις?

Τρέξε! (Get Out) Rating



Στις δικές μας αίθουσες? Στις 16 Μαρτίου 2017 από την UIP
Περισσότερα... »

Despicable Me 3 PosterΑμάν αδελφάκι μου! Η δημιουργική ομάδα που πρόσφερε στο κοινό το ευρηματικό animation, Despicable Me, αλλά και τις μεγαλύτερες εμπορικές επιτυχίες για το είδος τις χρονιές 2013 και 2015, Despicable Me 2 και Minions, ανασυντάσσει δυνάμεις για να επιστρέψει για τρίτη φορά πάνω στο θέμα που την έκανε διάσημη παγκοσμίως. Το Despicable Me 3, προϊόν του ταχύτατα ανερχόμενου στούντιο κινουμένων σχεδίων της Illumination, επαναφέρει στην μεγάλη οθόνη τον ένα και μοναδικό Απαισιότατο Γκνου μαζί με την αγαπημένη του σύζυγο Λούσι και τα τρία παιδιά τους Μάργκο, Ίντιθ και Άγκνες, αλλά και τα κατακίτρινα περιφερόμενα Μίνιονς, με την μοναδική διαφορά πως στο σύνολο θα προστεθεί αυτή την φορά ένας ολοκαίνουργος χαρακτήρας, που δεν είναι άλλος από τον δίδυμο αδελφό του αγέλαστου κακίστρου, Ντρου. Ένας ήρωας που υπόσχεται να είναι ακόμη πιο πολύ κακός, ακόμη κι από τον ίδιο του τον αδελφό, προειδοποιώντας τον όμως πως μόνο άμα ενώσουν τις δυνάμεις τους θα καταφέρουν να εξολοθρεύσουν τον ένα και μοναδικό αντίπαλο, Μπαλτάζαρ Μπρατ. Η σκηνοθεσία της τρίτης ταινίας της κινηματογραφικής σειράς ανήκει στους βετεράνους του σχεδίου Kyle Balda (Minions και The Lorax) και Pierre Coffin (Minions, Despicable Me) που καθώς φαίνεται από τα ολιγόλεπτα πλάνα του τρέιλερ έχουν κάνει και πάλι εξαιρετική δουλειά, κάτι που αναμένεται να φανεί στα εκράν, από τις 30 Ιουνίου 2017, όταν η ταινία θα κάνει πρεμιέρα στις αίθουσες από την Universal.

Despicable Me 3 Movie

Είναι η τρίτη και τελευταία φορά που ο κωμικός Steve Carell θα ηγηθεί του καστ, μιας και όπως έχει δηλώσει δεν θα επαναλάβει να υποδυθεί ξανά τον Γκνου (εδώ και τον Ντρου) φωνητικά, εκτός αν πραγματοποιήσει κάποιο καμέο, σε οποιαδήποτε συνέχεια των Μίνιονς. Την ομάδα ολοκληρώνουν και οι Kristen Wiig, Miranda Cosgrove, Russell Brand, Michael Beattie, Dana Gaier και ο Tr;ey Parker, εμπνευστή του φαινομένου South Park, που υποδυόμενος τον εχθρό της πλοκής, ορίζει την πιο ηχηρή προσθήκη στο τιμ.

Στις δικές μας αίθουσες? Στις 31 Αυγούστου 2017 από την UIP.

Περισσότερα... »

Life PosterΗ ζωή είναι σκληρή, βίαιη, απροσδόκητη, απρόβλεπτη! Από τα πλέον μυστικοπαθή πρότζεκτς των τελευταίων ετών, παρότι διαθέτει στις τάξεις του πλειάδα διάσημων και πολύ σημαντικών αστέρων, είναι η περίπτωση του Life, της περιπέτειας επιστημονικής φαντασίας που υπογράφει σκηνοθετικά ο δημιουργός του Easy Money, του Safe House και του κάκιστου Child 44, Daniel Espinosa. Μια εξαμελής αποστολή επιστημόνων, σε έναν αποκομμένο Διαστημικό Σταθμό, βρίσκεται μπροστά σε μια τεράστια ανακάλυψη που θα ανατρέψει τα μέχρι στιγμής γνωστά δεδομένα για το σύμπαν, καθώς στα χέρια της βρίσκεται ένα εύρημα ζωντανού οργανισμού, που μόλις βρέθηκε στο έδαφος του πλανήτη Άρη. Καθώς το πλήρωμα του σταθμού προχωρά σε ολοένα και πιο σημαντικές αποκαλύψεις, θα γίνει αντιληπτό από όλους, πως αυτό το είδος ζωής που μελετούν, είναι πολύ πιο έξυπνο και ευέλικτο από ότι αρχικά πίστευαν. Γεγονός που θα σημάνει συναγερμό στο σκάφος, στους ίδιους, αλλά και πίσω στην Γη που όλοι περιμένουν με αγωνία τα αποτελέσματα των εξετάσεων του Άλιεν. Όπως Alien θυμίζει συνολικότερα το στήσιμο της ταινίας, έχοντας πάρει ήδη μια πρόγευση από τα αγχώδη λίγα λεπτά του ολοκληρωμένου τρέιλερ, που σε διανομή της Sony μόλις κυκλοφόρησε, δίνοντας το σύνθημα για την επίσημη έξοδο του έργου στους κινηματογράφους στις 23 Μαρτίου 2017 παγκοσμίως!

Life Movie

Με μπροστάρη τον Jake Gyllenhaal, που εδώ βγάζει από πάνω την πιο σοβαρή του μάσκα για να φορέσει μια πιο θρίλερ μόστρα, υποδυόμενος τον ηγέτη της επικίνδυνης αποστολής, η ερμηνευτική ομάδα απαρτίζεται ακόμη από τους Rebecca Ferguson, Ryan Reynolds, Hiroyuki Sanada, Naoko Mori, Alexandre Nguyen και Ariyon Bakare.

Στις δικές μας αίθουσες? Στις 20 Απριλίου 2017 από την Feelgood Ent.

Περισσότερα... »



Ελληνικό Box Office 9 - 12 Μαρτίου 2017 by OPTOMA

Κάτι παραπάνω από αναμενόμενη η κατάκτηση της κορυφής από τον Βασιλιά Κονγκ που στο πρώτο του τετραήμερο χάρισε μια πρωτιά μετά από καιρό στην Tanweer με ένα ντεμί σαραντάρι, έχοντας έναν όχι και τόσο ικανοποιητικό μέσο όρο ανά αίθουσα που προβλήθηκε. Το παράξενο στην περίπτωση μας έχει να κάνει πάντως με το χρυσό μετάλλιο που κατέκτησε το Kong: Skull Island, που δεν είχε καταφέρει να κερδίσει ο πολύ πιο ακριβός και διαφημισμένος προηγούμενος κινηματογραφικός γιγα-γορίλας του Jackson, που πίσω στα 2005 παρότι είχε σχεδόν διπλάσια προσέλευση στις αίθουσες (72.000) είχε αναπαυθεί στην δεύτερη του τοπ πίσω από την δεύτερη Λούφα και Παραλλαγή, που τότε είχε σαρώσει τα πάντα στο πέρασμα της. Σε απόσταση αναπνοής πάντως και με ελάχιστη διαφορά στο δεύτερο σκαλοπάτι του βάθρου βρέθηκε ο Logan στο μισό του αριθμού των αιθουσών, ο οποίος με κάτι παραπάνω από 33 χιλιάδες χαρτάκια, είχε μια γερή συσπείρωση σε σύγκριση με το πρώτο του Σαββατοκύριακο της πενηντάρας. Ήδη έχει περάσει τις 125 πάντως και συνεχίζει με ιδιαίτερη δυναμική.

Από τις πέντε νέες κυκλοφορίες της εβδομάδας, μόνον ο Κονγκ κατάφερε να μπει στην δεκάδα, με τις υπόλοιπες new releases να αντικρίζουν έναν μικρό εισπρακτικό όλεθρο, αφού καμιά τους δεν κατάφερε να προσελκύσει το ενδιαφέρον περισσότερων των 3.500 θεατών, με το Ελληνικό Park απλώς να μένει κάπως ικανοποιημένο που σε μια και μόνο αίθουσα βρέθηκε λίγο κάτω από το χιλιάρικο σε επισκέψεις. Όπως συνήθως και πάλι τρία animations καταφέρνουν να πάρουν θέση στα τσαρτς, με την Moana και το Sing να προβάλλονται για περισσότερους από τρεις μήνες και συνολικά τα δυο τους να έχουν περίπου 320 χιλιάδες θεατές, ομοίως τρίμηνο κλείνει και το La La Land που μόλις ξεπέρασε σε άθροισμα τις διακόσιες χιλιάδες εισιτήρια. Απογοήτευση για δεύτερο τετραήμερο για το ριγιούνιον του T2 Trainspotting που αγκομαχάει να προσπεράσει στο δεκαήμερο του τις 20.000, ενώ ιδιαίτερη τιμή ανήκει και στο Manchester By The Sea (της ιδίας διανομής) που κινούμενο χαμηλότονα, έχει καταφέρει ούτε λίγο ούτε πολύ να φτάσει την μισή κατοστάδα, χωρίς κανείς να το έχει καταλάβει.

Όλα αυτά ελάχιστες ημέρες πριν δούμε έξι καινούργια φιλμς στις αίθουσες μας, με ένα αδιαφιλονίκητο φαβορί να υπάρχει πάντως ανάμεσα τους για την κατάληψη της πρώτης θέσης, αφού μοιάζει απίθανο να μην την κατακτήσει η ολοκαίνουργη έκδοση του Disneyικού The Beauty And The Beast!


Φιλμ
Διανομή
Wks Αίθουσες
4ήμερο Ελλάδας
Σύνολο Ελλάδας
1
Kong: Skull Island
Tanweer
1
118
39.797
39.797
2
Logan
Odeon

2
54
33.683
127.991
3
Manchester By The Sea
Feelgood Ent.
4
40
7.066
47.230
4
The LEGO Batman Movie
Tanweer
5
64
6.887
65.154
5
Moonlight
Seven Films
7
21
5.509
40.610
6
T2 Trainspotting
Feelgood Ent.
2
42
4,039
18.069
7
La La Land
Odeon
12
24
3,792
203.386
8
Fifty Shades Darker
UIP
5
19
3.765
256.023
9
Moana
Feelgood Ent.
12
32
3,635
137.048
10
Sing
UIP
13
36
3.537
186.444


Περισσότερα... »

Ciao Amore...Dalida (Dalida) Poster...δεν είναι η οποιαδήποτε γυναίκα! Υπήρξε η πιο δημοφιλής τραγουδίστρια στα χρονικά του Γαλλικού πενταγράμμου. Με καριέρα που κράτησε για περισσότερες από τρεις δεκαετίες και με πωλήσεις δίσκων (55 χρυσών!) που ξεπέρασαν σε αριθμό τα ογδόντα εκατομμύρια παγκοσμίως, η Νταλιντά έχει γράψει την δική της τεράστια ιστορία στα μουσικά δρώμενα. Γεννημένη στα 1933 στην Αίγυπτο από γονείς Ιταλικής καταγωγής, η Γιολάντα Τζιλιότι, μεταβαίνοντας στην ηλικία των 21 ετών από το Κάιρο στο Παρίσι, πολύ σύντομα το ταλέντο της θα πέσει στην αντίληψη των ατζέντηδων που θα τρέξουν να της υπογράψουν συμβόλαιο στην φημισμένη δισκογραφική μπράντα Barclay. Σε αντιδιαστολή με την τεράστια επιτυχία της στα τσαρτς, η προσωπική της ζωή θα είναι μια πραγματική καταστροφή. Γάμοι αποτυχημένοι, σκανδαλώδη διαζύγια και πάθη χωρίς αντίκρυσμα, θα συντρίψουν τον ψυχισμό της τραγουδίστριας, που θα οδηγηθεί στην απομόνωση, την κατάθλιψη και θα βάλει η ίδια τέλος στον κατακερματισμένο της βίο, στην βίλα της στην Μονμάρτρη μόλις στα 54 της. Η κινηματογραφική μεταφορά του βίου της πλέον αναγνωρισμένης καλλιτέχνιδας, με τον τίτλο φυσικά Dalida, φέρει την υπογραφή της σκηνοθέτιδας Lisa Azuelos, δημιουργού κατά το παρελθόν φιλμς όπως τα LOL και Une Rencontre. Το τρέιλερ του έργου συγκινητικό και δραματικό, δίνει μια πρώτη γεύση του τι πρόκειται να παρακολουθήσουμε στο biopic, που ήδη έχει ξεκινήσει την πορεία του στην Γαλλία και αναμένεται να φτάσει στους κινηματογράφους της χώρας μας στα τέλη Μάρτη.

Ciao Amore...Dalida (Dalida) Movie

Σε μια ηθοποιό προερχόμενη από την Μέση Ανατολή ώστε να ταιριάζουν τα εμφανισιακά χαρακτηριστικά, την Ισραηλινή Sveva Alviti δίνεται η ευκαιρία να γίνει γνωστή παγκοσμίως, ενσαρκώνοντας την εντυπωσιακής πραγματικά θωριάς Νταλιντά. Μαζί της συνυπάρχουν στο διεθνές καστ και οι Riccardo Scammarcio, Jean Paul Rouve και Nicolas Duvauchelle.

Στις δικές μας αίθουσες? Στις 30 Μαρτίου 2017 από την Seven Films.

Περισσότερα... »

18ο Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου Πόστερ
18ο Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου

23 - 29 Μαρτίου Αθήνα / Θεσσαλονίκη

Έντεκα δημιουργίες της πρόσφατης παραγωγής, αποτελούν το Διαγωνιστικό Τμήμα του 18ου Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου, που θα πραγματοποιηθεί φέτος, από τις 23 μέχρι τις 29 Μαρτίου, για πρώτη φορά στην ιστορία ταυτόχρονα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Έντεκα επιλεγμένες στιγμές από την πιο πλούσια δημιουργικά φιλμική βιομηχανία της Ευρώπης, που τις υπογράφουν σκηνοθετικά κάποια από τα πιο ελπιδοφόρα ονόματα της τρικολόρ σκηνής, όπως μεταξύ άλλων οι Guillaume Canet, Anne Fontaine, Lisa Azuelos, Bruno Dumont, Martin Provost. Την εντεκάδα της Selection Officielle θα αξιολογήσει ειδική επιτροπή, αποτελούμενη από σημαντικές προσωπικότητες, με πρόεδρο την Julie Gavras και στελέχη τους Δήμητρα Γαλάνη, Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο, Κατερίνα Μισιχρόνη και Πέτρο Μάρκαρη, για να αναδείξει την καλύτερη του φετινού θεσμού, που θα τιμηθεί, παραδοσιακά, κατά την διάρκεια της Τελετής Λήξης του φεστιβάλ. Την ίδια ημέρα που θα απονεμηθεί επίσης το σημαντικότατο Βραβείο Κοινού, προσφορά της Fischer, που αποτελεί πρόκριμα για μια εξαιρετική εμπορική πορεία του κατόχου του, κατά την κυκλοφορία τους στις αίθουσες. Αξίζει να αναφερθεί πως και οι δύο περσινοί νικητές, το Comme Un Avion, που αναδείχθηκε η καλύτερη ταινία του φεστιβάλ, και ο Mon Roi, που αγαπήθηκε περισσότερο από τους επισκέπτες του θεσμού, υπήρξαν από τις ποιοτικότερες ταινίες που προβλήθηκαν μέσα στο 2016 στην χώρα μας.

Στο επταήμερο των προβολών λοιπόν,στις μεγάλες οθόνες του Astor, του Danaos 1 και του ζεστού αμφιθεάτρου του IFG, Theo Angelopoulos, όπως και της αίθουσας Παύλος Ζάννας στην συμπρωτεύουσα, οι επισκέπτες θα έχουν την χαρά να απολαύσουν τα μεγάλα αστέρια της Φραντσέζικης σκηνής, όπως οι Catherine Deneuve, Juliette Binoche, Fabrice Luchini, Emmanuelle Devos, Marion Cottillard, Raphael Personnaz, Marina Fois, Guillaume Canet, Karin Viard, Gilles Lellouche, Valeria Bruni Tedeschi, Catherine Frot, Nathalie Baye. Να τονιστεί πως σχεδόν όλες οι συμμετέχουσες στο Τμήμα, έχουν πάρει επίσημη διανομή και - προσοχή - στα πλαίσια του Φεστιβάλ θα προβληθούν μόνο μία φορά. Μην τις χάσετε!

Οι ταινίες του Διαγωνιστικού Τμήματος του 18ου Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου οι συντελεστές τους, οι συνόψεις και φυσικά οι ώρες προβολής τους είναι:

Le ciel attendra Poster
Le ciel attendra
Le ciel attendra
Γαλλία, 2016 Εγχ, 105'
Σκηνοθεσία: Marie-Castille Mention-Schaar Σενάριο: Emilie Frèche, Marie-Castille Mention-Schaar Φωτογραφία: Myriam Vinocour Μοντάζ: Benoît Quinon Μουσική: Nicolas Errèra Πρωταγωνιστούν: Noémie Merlant, Naomi Amarger, Sandrine Bonnaire Παραγωγή: Willow Films Παγκόσμια Εκμετάλλευση: UGC Distribution Διανομή στην Ελλάδα: -
Βραβεία: Cesar 2017, Υποψηφιότητα Πιο Ελπιδοφόρας Γυναικείας Ερμηνείας (Noémie Merlant), Lumiere 2017, Υποψηφιότητα Καλύτερου Σεναρίου, Πιο Ελπιδοφόρας Γυναικείας Ερμηνείας (Noémie Merlant) και Πιο Ελπιδοφόρας Γυναικείας Ερμηνείας (Naomi Amarger)
Η δεκαεπτάχρονη Sonia παραλίγο να εγκαταλείψει τους δικούς της για να κάνει Τζιχάντ και να «εξασφαλίσει» στην οικογένειά της μια θέση στον παράδεισο. Τελικά ξαναβρήκε τα λογικά της, αντίθετα από την δεκαεξάχρονη Mélanie που μοίραζε την ζωή της ανάμεσα σε μαθήματα βιολοντσέλο, σχολείο και παρέες και η οποία γνωρίζει έναν «πρίγκιπα» στο διαδίκτυο…
Που και πότε? Δευτέρα 27 Μαρτίου στις 22.15 στο ASTOR

Tour de France Μια Βόλτα στη Γαλλία Poster
Tour de France
Μια Βόλτα στη Γαλλία
Γαλλία, 2016 Εγχ, 95'
Σκηνοθεσία: Rachid Djaïdani Σενάριο: Rachid Djaïdani Φωτογραφία: Luc Pagès Μοντάζ: Nelly Quettier Μουσική: - Πρωταγωνιστούν: Gérard Depardieu, Sadek, Louise Grinberg Παραγωγή: Les Films des Tournelles Παγκόσμια Εκμετάλλευση: Mars Distribution Διανομή στην Ελλάδα: One From The Heart
Βραβεία: Lumiere 2017, Υποψηφιότητα Πιο Ελπιδοφόρας Ανδρικής Ερμηνείας (Sadek)
Ο Far’Hook είναι ένας εικοσάχρονος ράπερ. Ύστερα από ένα ξεκαθάρισμα λογαριασμών, αναγκάζεται να εγκαταλείψει το Παρίσι για ένα διάστημα. Ο παραγωγός του, ο Bilal, του προτείνει τότε να τον αντικαταστήσει και να συνοδέψει τον πατέρα του σε ένα ταξίδι περνώντας από τα λιμάνια της Γαλλίας, ακολουθώντας τα χνάρια του ζωγράφου Joseph Vernet.
Που και πότε? Σάββατο 25 Μαρτίου στις 20.00 στον DANAOS 1

Rock’n Roll Αχ, αυτά τα 40! Poster
Rock’n Roll
Αχ, αυτά τα 40!
Γαλλία, 2016 Εγχ, 123'
Σκηνοθεσία: Guillaume Canet Σενάριο: Guillaume Canet, Rodolphe Lauga, Philippe Lefebvre Φωτογραφία: Christophe Offenstein Μοντάζ: Hervé de Luze Μουσική: Maxim Nucci Πρωταγωνιστούν: Guillaume Canet, Marion Cotillard, Gilles Lellouche Παραγωγή: Les Productions du Trésor, Pathé Παγκόσμια Εκμετάλλευση: Pathé Διανομή στην Ελλάδα: Rosebud 21
Βραβεία: -
O 43χρονος Guillaume Canet έχει τα πάντα για να είναι ευτυχισμένος. Ωστόσο ο εγωισμός του θίγεται όταν μια νεαρή δημοσιογράφος του μιλάει μονάχα για τον Pierre Niney και τον Gaspard Ulliel ως την ανερχόμενη γενιά.
Που και πότε? Σάββατο 25 Μαρτίου στις 22.00 στον DANAOS 1 / Κυριακή 26 Μαρτίου στις 19.45 στον ΠΑΥΛΟΣ ΖΑΝΝΑΣ

Sage-femme Poster
Sage-femme
Sage-femme
Γαλλία, 2017 Εγχ, 117'
Σκηνοθεσία: Martin Provost Σενάριο: Martin Provost Φωτογραφία: Yves Cape Μοντάζ: Albertine Lastera Μουσική: Grégoire Hetzel Πρωταγωνιστούν: Catherine Deneuve, Mylène Demongeot, Catherine Frot Παραγωγή: Curiosa Films, France 3 Cinéma, Versus Production Παγκόσμια Εκμετάλλευση: Memento Films Διανομή στην Ελλάδα: Seven Films
Βραβεία: -
H Claire ασκεί με πάθος το επάγγελμα της μαίας. Στην ανησυχία της σχετικά με το προσεχές κλείσιμο του μαιευτηρίου της, έρχεται να προστεθεί η αναστάτωση που φέρνει στην ζωή της η επιστροφή της Béatrice, μιας εντυπωσιακής γυναίκας που υπήρξε ερωμένη του συγχωρεμένου πατέρα της.
Που και πότε? Κυριακή 26 Μαρτίου στις 22.15 στο ASTOR / Δευτέρα 27 Μαρτίου στις 20.00 στον ΠΑΥΛΟΣ ΖΑΝΝΑΣ

Moka Η γυναίκα με τη Μερσεντές Poster
Moka
Η γυναίκα με τη Μερσεντές
Γαλλία - Ελβετία, 2016 Εγχ, 92'
Σκηνοθεσία: Frédéric Mermoud Σενάριο: Antonin Martin-Hilbert, Frédéric Mermoud Φωτογραφία: Irina Lubtchansky Μοντάζ: Sarah Anderson Μουσική: Christian García, Grégoire Hetzel Πρωταγωνιστούν: Emmanuelle Devos, Nathalie Baye, David Clavel Παραγωγή: Diligence Films, Tabo Tabo Films, Bande à Part Films, Sampek Productions, Radio Télévision Suisse (RTS), SRG SSR idée suisse Παγκόσμια Εκμετάλλευση: Pyramide Distribution Διανομή στην Ελλάδα: Filmtrade
Βραβεία: Swiss Film Prize Καλύτερου Σεναρίου
Παίρνοντας μαζί της μονάχα μερικά πράγματα, λίγα χρήματα και ένα όπλο, η Diane Kramer φεύγει για το Εβιάν. Μοναδικός της στόχος να βρει τον οδηγό της Mercedes χρώματος μόκα που χτύπησε τον γιό της και αναστάτωσε την ζωή της. Όμως ο δρόμος προς την αλήθεια είναι πιο περίπλοκος απ’ ότι φαίνεται. Η Diane θα βρεθεί αντιμέτωπη με μια άλλη γυναίκα, γοητευτική και μυστηριώδη.
Που και πότε? Δευτέρα 27 Μαρτίου στις 20.00 στον DANAOS 1 / Τετάρτη 29 Μαρτίου στις 22.00 στον ΠΑΥΛΟΣ ΖΑΝΝΑΣ

Les innocentes Η ενοχή των
 αθώων Poster
Les innocentes
Η ενοχή των αθώων
Γαλλία - Πολωνία, 2016 Εγχ, 115'
Σκηνοθεσία: Anne Fontaine Σενάριο: Sabrina B. Karine, Alice Vial, Anne Fontaine, Pascal Bonitzer Φωτογραφία: Caroline Champetier Μοντάζ: Annette Dutertre Μουσική: Grégoire Hetzel Πρωταγωνιστούν: Lou de Laâge, Agata Buzek, Agata Kulesza Παραγωγή: Mandarin Production Παγκόσμια Εκμετάλλευση: Mars Distribution Διανομή στην Ελλάδα: -
Βραβεία: Cesar 2017, Υποψηφιότητα Καλύτερου Σεναρίου, Υποψηφιότητα Καλύτερης Φωτογραφίας, Υποψηφιότητα Καλύτερης Σκηνοθεσίας, Υποψηφιότητα Καλύτερης Ταινίας
Πολωνία, Δεκέμβρης 1945. Η Mathilde Beaulieu, νοσοκόμα του Ερυθρού Σταυρού που φροντίζει τους γάλλους διασωθέντες πριν από τον επαναπατρισμό τους, καλείται από μια πολωνέζα μοναχή να προσφέρει πρώτες βοήθειες. Η Mathilde, δέχεται να την ακολουθήσει στο μοναστήρι της όπου τριάντα Βενεδικτίνες ζουν αποκομμένες από τον έξω κόσμο. Σύντομα θα ανακαλύψει ότι πολλές από αυτές, που έχουν μείνει έγκυες κάτω από δραματικές συνθήκες, είναι έτοιμες να γεννήσουν.
Που και πότε? Παρασκευή 24 Μαρτίου στις 19.45 στον DANAOS 1

Le petit locataire Μαμά ξανά! Poster
Le petit locataire
Μαμά ξανά!
Γαλλία, 2016 Εγχ, 100'
Σκηνοθεσία: Nadège Loiseau Σενάριο: Nadège Loiseau, Fanny Burdino, Julien Guetta, Mazarine Pingeot Φωτογραφία: Julien Roux Μοντάζ: Frédéric Baillehaiche Μουσική: Thibault Deboaisne Πρωταγωνιστούν: Karin Viard, Philippe Rebbot, Hélène Vincent Παραγωγή: Les Films du Worso, Srab Films, France 2 Cinéma, Rhône-Alpes Cinéma Παγκόσμια Εκμετάλλευση: Diaphana Films Διανομή στην Ελλάδα: -
Βραβεία: -
Το τεστ βγήκε θετικό! Η σαρανταεννιάχρονη Nicole είναι έγκυος. Καταστροφή ή καλά νέα? Στην οικογένεια έχουν έρθει τα πάνω κάτω.
Που και πότε? Παρασκευή 24 Μαρτίου στις 20.00 στο ASTOR / Παρασκευή 24 Μαρτίου στις 18.00 στον ΠΑΥΛΟΣ ΖΑΝΝΑΣ

Irréprochable Χωρίς ενοχές Poster
Irréprochable
Χωρίς ενοχές
Γαλλία, 2016 Εγχ, 103'
Σκηνοθεσία: Sébastien Marnier Σενάριο: Samuel Doux, Sébastien Marnier Φωτογραφία: Laurent Brunet Μοντάζ: Laurence Bawedin Μουσική: Zombie Zombie Πρωταγωνιστούν: Marina Foïs, Jérémie Elkaïm, Joséphine Japy Παραγωγή: Avenue B Productions Παγκόσμια Εκμετάλλευση: WT Films Διανομή στην Ελλάδα: -
Βραβεία: -
Η Constance, άνεργη εδώ και έναν χρόνο, επιστρέφει στην πόλη που γεννήθηκε όταν μαθαίνει ότι ανοίγει μια θέση εργασίας στο μεσιτικό γραφείο στο οποίο είχε κάνει τα πρώτα της επαγγελματικά βήματα. Όμως το παλιό της αφεντικό προτιμά μια νεότερη υποψήφια. Τότε η Constance θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της για να πάρει την θέση που θεωρεί ότι της ανήκει.
Που και πότε? Κυριακή 26 Μαρτίου στις 20.00 στο ASTOR

Dans les forêts de Sibérie Στα δάση της Σιβηρίας Poster
Dans les forêts de Sibérie
Στα δάση της Σιβηρίας
Γαλλία, 2016 Εγχ, 105'
Σκηνοθεσία: Safy Nebbou Σενάριο: Safy Nebbou, David Oelhoffen, Sylvain Tesson Φωτογραφία: Gilles Porte Μοντάζ: Anna Riche Μουσική: Ibrahim Maalouf Πρωταγωνιστούν: Raphaël Personnaz, Evgueni Sidikhine Παραγωγή: Nord-Ouest Productions, France 3 Cinéma, Zéphyr ProductionsΠαγκόσμια Εκμετάλλευση: Paname Distribution Διανομή στην Ελλάδα: Danaos Films
Βραβεία: Cesar 2017, Υποψηφιότητα Καλύτερου Σεναρίου, Lumiere 2017, Βραβείο Καλύτερης Μουσικής
Για να καλύψει την δίψα του για ελευθερία, ο Teddy αποφασίζει να αφήσει πίσω του τον πολύβουο κόσμο και να εγκατασταθεί σε μια καλύβα, στην παγωμένη όχθη της Βαϊκάλης. Μια νύχτα, χάνεται στην χιονοθύελλα και διασώζεται από τον Aleksei, έναν Ρώσο δραπέτη που ζει για χρόνια απομονωμένος στα δάση της Σιβηρίας. Ανάμεσα στους δύο αυτούς πολύ διαφορετικούς άντρες, θα αναπτυχθεί μια απρόσμενη και πολύτιμη φιλία.
Που και πότε? Τρίτη 28 Μαρτίου στις 20.00 στον DANAOS 1 / Τρίτη 28 Μαρτίου στις 22.00 στον ΠΑΥΛΟΣ ΖΑΝΝΑΣ

Dalida Ciao amore... Dalida Poster
Dalida
Ciao amore... Dalida
Γαλλία, 2016 Εγχ, 124'
Σκηνοθεσία: Lisa Azuelos Σενάριο: Lisa Azuelos Φωτογραφία: Antoine Sanier Μοντάζ: Baptiste Druot Μουσική: Jean-Claude Petit Πρωταγωνιστούν: Sveva Alviti, Riccardo Scamarcio, Jean-Paul Rouve Παραγωγή: Bethsabée Mucho, Pathé, TF1 Films Production, Umedia, Universal Music Publishing Παγκόσμια Εκμετάλλευση: Pathé Διανομή στην Ελλάδα: Seven Films
Βραβεία: -
Από την γέννησή της στο Κάιρο το 1933, μέχρι την πρώτη της συναυλία στο Olympia το 1956, από τον γάμο της με τον Lucien Morisse, μέχρι τις βραδιές ντίσκο, από τα μυητικά ταξίδια στην Ινδία, μέχρι το παγκόσμιο σουξέ του Gigi l’Amoroso το 1974, το Ciao amore... Dalida αποτελεί το πορτραίτο του απόλυτου θηλυκού, μιας γυναίκας περίπλοκης και μοντέρνας.
Που και πότε? Κυριακή 26 Μαρτίου στις 20.00 στον DANAOS 1 / Πέμπτη 23 Μαρτίου στις 19.30 στον ΠΑΥΛΟΣ ΖΑΝΝΑΣ

Ma Loute Οικογένεια Βαν Πέτεγκεμ Poster
Ma Loute
Οικογένεια Βαν Πέτεγκεμ
Γαλλία, 2016 Εγχ, 124'
Σκηνοθεσία: Bruno Dumont Σενάριο: Bruno Dumont Φωτογραφία: Guillaume Deffontaines Μοντάζ: Basile Belkhiri Μουσική: - Πρωταγωνιστούν: Fabrice Luchini, Juliette Binoche, Valeria Bruni Tedeschi Παραγωγή: 3B Productions Παγκόσμια Εκμετάλλευση: Memento Films Διανομή στην Ελλάδα: Weird Wave
Βραβεία: Κάννες 2017, Υποψηφιότητα Χρυσού Φοίνικα, Cesar 2017, Υποψηφιότητα καλύτερου Ηθοποιού (Fabrice Luchini), Υποψηφιότητα Καλύτερης Γυναικείας Υποστηρικτικής Ερμηνείας (Valeria Bruni Tedeschi), Υποψηφιότητα Πιο Ελπιδοφόρας Ερμηνείας (Raph), Υποψηφιότητα Καλύτερου Σεναρίου, Υποψηφιότητα Καλύτερης Φωτογραφίας, Υποψηφιότητα Καλύτερης Ενδυματολογίας, Υποψηφιότητα Καλύτερου Προγραμματισμού Παραγωγής, Υποψηφιότητα Καλύτερης Σκηνοθεσίας, Υποψηφιότητα Καλύτερης Ταινίας
Καλοκαίρι, 1910, στις όχθες του ποταμού Slack στα βόρεια της Γαλλίας. Μια σειρά ανεξήγητων εξαφανίσεων έρχεται να ταράξει την περιοχή. Ο επιθεωρητής Machin και ο οξυδερκής Malfoy διερευνούν την υπόθεση. Οι δυο τους θα βρεθούν μπλεγμένοι σε μια παράξενη ιστορία αγάπης ανάμεσα στον Ma Loute, γιο μιας οικογένειας ψαράδων με περίεργες συνήθειες και την Billie της οικογένειας Βαν Πέτεγκεμ, μιας μεγαλοαστικής και λίγο εκφυλισμένης οικογένειας από την Lille.
Που και πότε? Σάββατο 25 Μαρτίου στις 22.00 στο ASTOR / Σάββατο 25 Μαρτίου στις 20.00 στον ΠΑΥΛΟΣ ΖΑΝΝΑΣ
Περισσότερα... »

Wonder Woman PosterΤο Μέλλον της Δικαιοσύνης! Είναι η τελευταία ευκαιρία της DC να περισώσει τα προσχήματα μετά το περσινό κάζο και την ήττα που υπέστη στις παραγωγές της, από την αιώνια αντίπαλο, Ερυθρόλευκη Marvel. Το αν θα ανορθωθεί το χαμένο κύρος των βγαλμένων από τις πολύχρωμες σελίδες των κόμικ της ταινιών, θα κληθεί να απαντήσει η παγκόσμια καλοκαιρινή κυκλοφορία του πανάκριβου μπλοκμπάστερ Wonder Woman, που σκηνοθετικά υπογράφει η Patty Jenkins, δημιουργός του Οσκαρικού μια φορά κι έναν καιρό Monster με την Charlize Theron. Πριν εξελιχθεί σε Γουόντερ Γούμαν, ήταν η Νταιάνα, μαθητευόμενη Αμαζόνα, που διδασκόταν την τεχνική του πολέμου από τις αρχαιότερες της πολεμίστριες. Μεγαλωμένη σε ένα απομονωμένο νησί, θα γνωρίσει έναν Αμερικάνο πιλότο που θα πέσει με το αεροπλάνο του στην δασώδη περιοχή και θα τον ακολουθήσει στον έξω κόσμο, εγκαταλείποντας το σπίτι και τις συντρόφους της. Εκεί που συμμετέχοντας στον ανηλεή πόλεμο που θα τερματίσει όλους τους πολέμους, θα ανακαλύψει το ολοκληρωμένο εύρος των απίστευτων ικανοτήτων της. Το πρώτο ολοκληρωμένο τρέιλερ του έργου που δεδομένα κατέχει θέση στην λίστα των πιο διαφημισμένων της σεζόν, διαθέτει όλα εκείνα στοιχεία που θα το σπρώξουν στα box office ώστε να εξελιχθεί σε μεγάλη εμπορική επιτυχία. Για το αν θα το πετύχει θα το πληροφορηθούμε στις 2 Ιουνίου 2017, όταν και στις αρχές του καλοκαιριού θα πραγματοποιήσει την παγκόσμια πρεμιέρα του από την Warner Bros.

Wonder Woman Movie

Όπως αυτή είναι και η μεγάλη ευκαιρία της Gal Gadot, περιφερειακής ρολίστας των Fast And Furious να εξελίξει το αστέρι της σε πολύ πιο λαμπερό από αυτό της δεδομένης στιγμής, έχοντας τα εχέγγυα του τιγκάτου στο προμόσιον ρόλου της σούπερ ηρωίδας. Μαζί με την Ισραηλινή τοπ μόντελ, από τις εικόνες του φιλμ περνούν ακόμη ο Chris Pine που υποδύεται τον πιλότο, όπως και οι Lucy Davis, Connie Nielsen, Robin Wright, Lisa Loven Kongsli, Danny Huston, Ewen Bremner, Said Taghmaoui, Elena Anaya και ο David Thewlis.

Στις δικές μας αίθουσες? Ακόμη δεν έχει προγραμματιστεί!


Περισσότερα... »