Movies Ltd

Τι ψυχή θα παραδώσεις?

του zerVo (@moviesltd)

Θα είμαι τίμιος και ειλικρινής με όσα ηθικά διδάγματα σκορπάει η ταινία. Που προέρχεται από την γη των αδελφών μας Σέρβων, των κοντινότερων δηλαδή, μαζί με τους Ισραηλινούς, σε νοοτροπία και συναίσθημα στην δική μας φυλή. Ψέματα! Όλος ο επίλογος και η ηθικολογική προέκταση που επιχειρεί να ξεδιπλώσει στην μεγάλη οθόνη δεν υφίσταται. Δεν γίνεται να υπάρχει, δεν μπορεί να συμβαίνει. Με την έννοια του όταν δύο άνθρωποι μοιράζονται για πολλές δεκαετίες την ίδια ανάσα νυχθημερόν, είναι (σχεδόν) απίθανο να μην γνωρίζει με απόκλιση χιλιοστού ο ένας, τι κουμάσι είναι ο διπλανός του, ο συμβίος του. Οπότε ή μπαίνει μπροστάντζα ο όρκος αγάπης που έχει δώσει και θα τον στηρίξει ίσαμε τελευταίας ρανίδας αίματος, οποιοσδήποτε κι αν τολμήσει κι αν τον πειράξει, δίνοντας του μόνιμα δίκαιο, έστω κι αν γνωρίζει πως εθελοτυφλεί στις δεδομένες πομπές του ή αποξαρχής υψώνει μπαϊράκι και διαχωρίζει δρόμους. Δεν γουστάρει βρε αδελφέ το χνώτο ενός παλιανθρώπου σιμά. Καμία δικαιολογία άγνοιας δεν υφίσταται, ούτε καρτερίας των τρανταχτών αποδείξεων, αυτά είναι για τους άβουλους και τους χαζούς. Βεβαίως αν σου έχει στείλει ραβασάκι ο Άγιος Πέτρος, πολλά αλλάζουν και τα μάτια πλέον - όπως στην μεγάλη αφίσα - ανοίγουν. Μαζί με τα στόματα. Τι ψυχή θα παραδώσεις κι έτσι...

Τριάντα χρόνια και βάλε ευτυχισμένης συμβίωσης σφραγίζουν την φαινομενική ευτυχία της μεσήλικης νοικοκυράς Μιλένα και του εύπορου βιοτέχνη Βλάντα, που διατηρούν το όμορφο σπιτικό τους λίγα χιλιόμετρα έξω από το Βελιγράδι. Ένας γάμος που διατηρείται ακόμη ζωντανός, μέσα στην δεδομένη ρουτίνα του, παρότι τα τρία παιδιά τους έχουν πια μεγαλώσει και εγκαταλείψει λίγο έως πολύ την γονική εστία, ακολουθώντας το καθένα την δική του πορεία. Κύκλος της καθημερινότητας που δεν είναι και τόσο εύκολο να ξεφύγει από τα νηνεμικά επίπεδα, ακόμη κι αν την γαλήνη ενίοτε διακόπτουν οι φυσιολογικοί μικροτσακωμοί της παρέας ή οι τριγμοί της κακής σχέσης του πατέρα με την ιδεαλίστρια μεγάλη θυγατέρα, που ζει μόνιμα στην πρωτεύουσα. Όλα αυτά μέχρι την στιγμή που σύννεφα θα σκεπάσουν το σπιτικό στο άκουσμα του μαντάτου πως η κυβέρνηση θα ψάξει να εντοπίσει και να τιμωρήσει όλους όσους κατά την διάρκεια του αιματηρού εμφυλίου πολέμου διέπραξαν στυγερά εγκλήματα. Κίνδυνος που ελοχεύει και για τον Βλάντα που υπήρξε αξιωματικός και μάλιστα ένθερμος του BPC, αν και δεν υπάρχουν καν υποψίες για την συμμετοχή του σε αποτρόπαιες δραστηριότητες.

Φανερά. Γιατί ολοένα πετάγονται από εδώ και από εκεί σφήνες και καρφιά για τον ρόλο που έπαιξε φορώντας το χακί, δίνοντας εντολές για παράνομες εκτελέσεις ακόμη και αμάχων εν καιρώ εχθροπραξιών. Κι η Μιλένα σταθερά, ακόμη κι αν έχει διαβεί ένα τέταρτο του αιώνα από τότε, κουβαλάει ένα πέπλο αδιαφανές μπροστά στα μάτια της κι ούτε γνωρίζει, ούτε την νοιάζει, ούτε καν φαντάζεται αν ο Κύρης της έχει υπάρξει δολοφόνος, εγκληματίας, σαδιστής εκτελεστής για το καλό της χώρας του, που φανατικότατα υποστηρίζει όπου βρεθεί κι όπου σταθεί. Άκρατος σωβινισμός που έχει κοστίσει ήδη την απώλεια ενός παιδιού, που δεν ανταλλάσσει ούτε κουβέντα μαζί του, αλλά ακόμη κι ετούτες οι ενδείξεις δεν λένε τίποτα απολύτως στην Καλή Σύζυγο, που αποφεύγει να το ψάξει περισσότερο. Δεν υπάρχει άλλωστε και λόγος. Ακόμα. Όσο είναι υγιής και δεν υπάρχει καμία περίπτωση να λογοδοτήσει σύντομα στον Θεό, που πιστεύει με φανατισμό, πως έχει κάνει τα στραβά μάτια για την δράση εκείνου που είναι σάρκα μία. Τι θα συμβεί όμως αν το να "έχουμε την υγεία μας" πάει περίπατο και ενδεχόμενα, έστω και τόσο νωρίς, βρεθεί μπροστά στο ειδικό δικαστήριο, που άλλους στέλνει εις Παράδεισο κι άλλους στα Τάρταρα?

Η ταινία βασίζει την ύπαρξη της σε πραγματικά περιστατικά, που έλαβαν χώρα κατά την διάρκεια της εμπόλεμης σύρραξης της περιόδου 1992 - 99, μετά τον διαμελισμό μιας πανέμορφης ομοσπονδιακής χώρας, που οι ιμπεριαληστές Δυτικοί κατάφεραν να ισοπεδώσουν, στέλνοντας πανεύκολα και με προσχήματα πάσης φύσεως, να βγάλουν τα μάτια τους άνθρωποι που μέχρι χθες αγαπημένοι μοιράζονταν το ίδιο χώμα, το ίδιο σπίτι, τον ίδιο τόπο. Η ύπαρξη της βιντεοκασέτας με τις ανηλεείς πράξεις ενάντια ακόμη και σε ανήλικα παιδιά, που παίζει ρόλο κλειδί στην πλοκή του Dobra Zena, είναι πραγματική, αν και μάλλον μόνο αδαείς θα πρέπει να είναι όλοι όσοι θα περίμεναν να την παρακολουθήσουν, για να πειστούν πως σε μια εμπόλεμη ρήξη δεν υπάρχουν όρια στην κτηνωδία. Ε, μια τέτοια περίπτωση θέλει να μας πείσει το φιλμ πως είναι και η Μιλένα, δίχως όμως να το πετυχαίνει, μιας και τα μάτια των θεατών που το παρακολουθούν δεν είναι ούτε μισόκλειστα, ούτε αιθεροβατούν.

Αντίθετα το σενάριο μια χαρά καταφέρνει να κτίσει την εικόνα της αστής νοικοκυράς, που μέχρι στιγμής δεν έχει αντιμετωπίσει και τίποτα σπουδαία ζόρια, έχοντας σαν προβληματισμούς να κρατά το σπιτικό της καθαρό και συγυρισμένο, να φτιάχνει μηλόπιτες για τα τέκνα της για να τα ευχαριστήσει, να αγκαλιάζει που και που τον καλό της, έστω και βαριεστημένα, δείχνοντας του την αγάπη της. Λούπα που δεν ξεχωρίζει την εικόνα της καθώς πρέπει συζύγου από δισεκατομμύρια άλλων στον πλανήτη, αν και εκείνες προφανώς και θα είχαν φροντίσει πολύ καιρό πριν να ανοίξουν το κομοδίνο (του αντρός, που εδώ κοντεύει να εισβάλει στο σπίτι ο εισαγγελέας κι εκείνος φυλάει ακόμη τα "παράσημα") για να επεξεργαστούν το περιεχόμενο του. Και ίσως την πρώτη τους Επανάσταση να την είχαν κάνει πράξη όταν το στεφάνι τους αποκήρυξε το δικό τους τζιέρι, μην περιμένοντας ντοκουμέντα για τι έχει συμβεί και στων άλλων.

Σε αυτό το κομμάτι, η ερμηνευτική δεινότητα της πιο διάσημης Σέρβας ηθοποιού μεταπολεμικά Mirjana Karanovic, που εδώ πραγματοποιεί και το δημιουργικό της ντεμπούτο, είναι υπέρ αρκετή για ανεβάσει τα δραματικά επίπεδα, μιας και η ικανότητα της να υποδύεται την χαμηλών τόνων και συνεσταλμένη γυναίκα της διπλανής πόρτας είναι γνωστή σε όλους τους σινεφίλ. Σκηνοθετικά, μα κυρίως σεναριακά, οι ελλείψεις είναι σημαντικές όπως και οι αβλεψίες, στο κτίσιμο ενός θρίλερ (τελικά) με κεντρικές ιδέες επεξεργασμένα σερβιρισμένες και ελάχιστα (παρότι πιστεύει το φιλμ, το άκρως αντίθετο) αλληγορικές. Αν κάτι αποδεικνύει πάντως η αξιοπρεπής, παρόλες τις αφέλειες της, προσπάθεια της Μιρτζάνα, είναι πως οι μνήμες του φοβερού πολέμου όχι απλά δεν έχουν σβήσει, αλλά διατηρούνται αναλλοίωτες ακόμη στην συνείδηση των απλών πολιτών που τον βίωσαν. Το κακό για (όλους) εκείνους είναι που ακόμη ζωντανές παραμένουν οι αναμνήσεις του "πριν", που άπαντες ζούσαν φτωχικά μεν, μα περήφανα και φίλια στην ίδια αυλή, χωρίς τους εξωγενείς δάκτυλους να σκορπούν διαόλια ρήξης. Για να πετύχουν εντέλει αυτό το, εμφανώς, καπιταλιστικά άνισο, τωρινό μόρφωμα των επτά ξεχωριστών αυλών.

Στις δικές μας αίθουσες? Στις 19 Ιανουαρίου 2017 από την Filmtrade

Η τρίτη xXx ταινία Return Of Xander Cage με πρωταγωνιστή και πάλι τον Vin Diesel, έρχεται για να μας αποκαλύψει πως ο πρώην αθλητής των extreme sports που έγινε ειδικός (απόλυτος) πράκτορας του προγράμματος xXx, Ζάντερ Κέιτζ, ζει και βασιλεύει, απλώς είχε σκόπιμα σκηνοθετήσει το θάνατό του, ώστε να αποτραβηχτεί και να ζήσει μια φυσιολογική (πάντα στα δικά του extreme standrads) ζωή. Τώρα, όμως, ο Ζάντερ καλείται να επιστρέψει από την αυτό-εξορία του και τους νεκρούς και να «στρατολογήσει» μια ομάδα που απαρτίζεται από εξίσου αντισυμβατικούς χαρακτήρες προκειμένου να αντιμετωπίσουν τον ανελέητο Ζιάνγκ και τη συμμορία του, σε έναν αγώνα δρόμου ώστε να ανακτήσουν ένα άκρως καταστρεπτικό όπλο με την ονομασία το Κουτί της Πανδώρας, που στα λάθος χέρια μπορεί να αποβεί μοιραίο για την ανθρωπότητα. Ο Ζάντερ θα βρεθεί στη μέση μιας συνωμοσίας που εμπλέκει τα υψηλότερα κλιμάκια όλων των κυβερνήσεων του κόσμου και θα χρειαστεί να αναθεωρήσει εχθρούς και φίλους προκειμένου να επιζήσει και να σώσει και τον κόσμο. Εντυπωσιακές γυναίκες, πολλά εντυπωσιακά stunts και δράση που ξεπερνά κάθε φαντασία σε μια άκρως διασκεδαστική κατασκοπική περιπέτεια

Μια ντουζίνα πόστερς έδωσε στην κυκλοφορία η Paramount για να κάνει γνωστούς τους αστέρες που συμμετέχουν στην ταινία, ανάμεσα στους οποίους βρίσκεται και κάποιος από χώρο εκτός του σινεμά, αλλά εκείνον του ποδοσφαίρου και πρόκειται για τον Βραζιλιάνο παικταρά της Μπαρτσελόνα Neymar Jr που δεν χάνει την ευκαιρία σε ένα καμέο του να επιδείξει τις ζογκλερικές του ικανότητες.

Στις δικές μας αίθουσες, η ταινία xXx: Επανεκκίνηση (xXx: Return of Xander Cage) έχει προγραμματιστεί να κυκλοφορήσει στις 19 Ιανουαρίου 2017 από την UIP

Η Κριτική της ταινίας

	Φιλμ	Διανομή	Wks	Αίθουσες	4ήμερο Ελλάδας	Σύνολο Ελλάδας
1	Η Ρόζα της Σμύρνης	Feelgood Ent.	4	71	24.162	282.985
2	Assassin's Creed	Odeon	2	55	22.862	97.676
3	Live By Night	Tanweer	1	57	20.914	20.914
4	La La Land	Odeon	4	42	17.999	89.163
5	The Great Wall	UIP	3	40	13.770	118.714
6	Sing	UIP	5	75	12.414	140.088
7	Silence	Spentzos Films	2	41	11.137	41.349
8	Τέλειοι Ξένοι	Odeon	5	28	9.640	152.960
9	Ballerina	Odeon	4	42	8.802	57.201
10	Moana	Feelgood Ent.	4	67	8.611	98.190

Προηγούμενο ΤΟΠ - Επόμενο ΤΟΠ

Οι τελευταίοι Παριζιάνοι! Έχοντας ήδη κάνει γνωστή την ύπαρξη του σε διάφορα κινηματογραφικά φεστιβάλ ανά τον κόσμο, όπως του Τορίνο και του Τόκιο, αποσπώντας θετικές κριτικές από όσους το παρακολούθησαν έρχεται το κοινωνικό δράμα Paris Prestige (Les derniers Parisiens) που το σενάριο και την σκηνοθεσία του υπογράφει το δίδυμο των δημιουργών Hame Bourokba και Ekoue Labitey, με το οποίο πραγματοποιούν και το ντεμπούτο τους στην μεγάλη οθόνη. Κεντρικό πρόσωπο της ιστορίας ο Νάσσερ που μόλις έχει αποφυλακιστεί και προσπαθεί να καλύψει μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα όλες εκείνες τις χαρές που απόλεσε τόσο καιρό εσώκλειστος στο σωφρονιστικό ίδρυμα. Αλλά και να διεκδικήσει, καθώς εκείνος πιστεύει πως του ανήκει, το μισό από επιτυχημένο νυχτερινό κέντρο Λε Πρεστίζ, που διευθύνει ο αδελφός του Αρέζκι και φυσικά αρνείται να μοιραστεί μαζί του τα κέρδη. Από την στιγμή που ο Νάσσερ θα καταφέρει να ορθοποδήσει και να δημιουργήσει την δική του επιχείρηση τα πράγματα θα περιπλακούν, ειδικά μόλις στο προσκήνιο εμφανιστεί και η όμορφη γυναίκα του απόμακρου αδελφού του. Το τρέιλερ του έργου δείχνει να κινείται στα γνώριμα μονοπάτια που έχουν κτίσει προσφάτως οι Φραντσέζοι στην ανάπτυξη γκανγκεστρικού κλίματος στις ταινίες τους, ρεαλιστικοί τόνοι, νυχτερινοί και δολοπλοκίες, που υπόσχονται ένα θρίλερ Γαλλικής κοπής, πολύ υψηλών εντάσεων και ενδιαφέροντος. Πρεμιέρα το φιλμ που αναζητά να βρεθεί με αξιώσεις και στην διεθνή αγορά, φυσικά θα κάνει από την πατρίδα του στα μέσα του Φεβρουαρίου.

Ένα πολύ δυναμικό ερμηνευτικό τρίγωνο ανεβάζει με την παρουσία του το επίπεδο της παραγωγής, με τον διαρκώς ανερχόμενο στην εκτίμηση των σινεφίλ Reda Kateb να κρατά τον πρωταγωνιστικό ρόλο, έχοντας πλάι του τον εξαίρετο ρολίστα Slimane Dazi και την εκφραστικά γοητευτική Melanie Laurent.

Στις δικές μας αίθουσες? Ακόμη δεν έχει προγραμματιστεί.

Chip Happens! Περίοδος διασκευών περασμένης εποχής τηλεοπτικών επιτυχημένων σίριαλς αυτή που διανύουμε, με πρώτο και καλύτερο να καταφτάνει τους προσεχείς μήνες στις μεγάλες μας οθόνες το καινούργιο Baywatch, για να συνεχίσει τον θρύλο που ξεκίνησε μια φορά κι έναν καιρό στους δέκτες. Κάτι παρόμοιο, λίγα χρόνια πριν είχε υπάρξει και το περιπετειώδες αλλά και με αρκετές δόσεις ευθυμίας στην αφήγηση του CHiPs, που περιέγραφε τις καθημερινές αποστολές που καλούνταν να φέρουν εις πέρας οι αστυνομικοί της δίτροχης αμέσου δράσης του Λος Άντζελες. Κάτι ανάλογο δηλαδή που θα συμβεί και στην φιλμική μεταφορά του επιτυχημένου την δεκαετία του 70 τίτλου, με τους αστυνομικούς Ποντσερέλο και Μπέικερ να μοχθούν να επιβάλλουν την τάξη στην περιοχή τους, έχοντας να αντιμετωπίσουν μια καλά οργανωμένη ομάδα κακοποιών, που χρησιμοποιεί για τις παρανομίες της, διεφθαρμένα στελέχη της Δίωξης. Εξίσου διασκεδαστικό με τον προ 40 ετών προκατοχών του μοιάζει και το παρόν πρότζεκτ, που σκηνοθετεί ο Dax Shepard, έχοντας κατά νου να συνδυάσει με το ίδιο ακριβώς ποσοστό την αγωνιώδη περιπέτεια και το χιούμορ, όπως άλλωστε αποκαλύπτει το πρώτο τρέιλερ που μόλις έκανε την εμφάνιση του. Πρεμιέρα στις Ηνωμένες Πολιτείες για τους καινούργιους Τσιπς στις 24 Μαρτίου 2017.

Ομοίως με το παρελθόν, όπου τους ρόλους κατείχαν ο σούπερ σταρ της εποχής Erik Estrada και ο Larry Wilcox έτσι και σήμερα συνυπάρχουν στις δύο ρόδες των υπερπολυτελών μοτοσυκλετών ένας Λατίνος ο Michael Pena κι ένας ξανθομάλλης ο ίδιος ο σκηνοθέτης δηλαδή, Κύριος Shepard, ορίζοντας το δίδυμο των California Highway Patrol. Το καστ συμπληρώνουν μεταξύ άλλων και οι Maya Rudolph, Vincent D'Onofrio, Kristen Bell, Jessica McNamme, Adam Brody, Ryan Hansen.

Στις δικές μας αίθουσες? Ακόμη δεν έχει προγραμματιστεί.

του Θόδωρου Γιαχουστίδη (@PAOK1969)

No country for gunmen...

Ο 45χρονος Ben Affleck είναι, αυτό που λέμε, χολιγουντιανός σταρ. Το γεγονός ότι σε καμία ταινία του δεν έχει αποδείξει πως μπορεί να μας καταπλήξει υποκριτικά (ή για να το πούμε πιο απλά, δεν είναι καλός ηθοποιός βρε αδελφέ!) δεν σημαίνει ότι είναι αδιάφορος. Ίσα – ίσα, είναι συμπαθέστατος και σε κάθε ταινία του, παρά το γεγονός ότι τον βλέπεις να παίζει το ίδιο πράγμα με άλλα ρούχα (!!!) κατορθώνει να τη βγάζει καθαρή. Εκτός όμως από το να πληρώνεται για να λάμπει μπροστά από την κάμερα έχει βρεθεί και πίσω από αυτήν. Αυτή λοιπόν είναι η τέταρτη μεγάλου μήκους ταινία που σκηνοθετεί. Η σκηνοθετική του καριέρα ξεκίνησε με το «Χωρίς ίχνη» (Gone Baby Gone, 2007). Για τον γράφοντα η πρώτη του είναι και η καλύτερή του. Ίσως να φταίει το γεγονός ότι είναι και η μοναδική στην οποία δεν... πρωταγωνιστεί ο ίδιος (ούτε καν εμφανίζεται στην ταινία) – βέβαια, το βασικό πρωταγωνιστικό ρόλο κρατάει ο αδελφός του, ο Casey – οικογενειοκρατία – τι να κάνεις! Ακολούθησε το «The Town» (2010), στο οποίο τα πήγε αρκούντως καλά, γυρίζοντας εντέλει τη δικιά του «Ένταση». Μετά, ήρθε η σειρά της «Επιχείρηση: Argo» (Argo, 2012), της πιο προσβάσιμης, της πιο εμπορικής και της πιο αμερικάνικης – πατριωτικής, της φιλμογραφίας του. Κέρδισε το Όσκαρ καλύτερης ταινίας για αυτήν – την πιο μέτρια ταινία, που σκηνοθέτησε. Και μετά, ήρθε η σειρά του «Live by Night»...

Στην ταινία «Ο νόμος της νύχτας» συναντά ξανά τον συγγραφέα πάνω στον οποίο βασίστηκε για να προκύψει το «Gone Baby Gone», τον Dennis Lehane. Να σημειώσουμε πως σε βιβλία του Lehane βασίστηκαν τα αριστουργήματα «Σκοτεινό ποτάμι» (Mystic River, 2003) του Clint Eastwood και «Το νησί των καταραμένων» (Shutter Island, 2010) του Martin Scorsese. Τέλος, να αναφέρουμε πως μεταξύ των παραγωγών της ταινίας συναντάμε και τον Leonardo di Caprio, που για κάποιο χρονικό διάστημα ακουγόταν πως θα ήταν ο πρωταγωνιστής της!

Η υπόθεση: Ο Τζο Κάφλιν είναι ένας Ιρλανδικής καταγωγής Αμερικάνος. Απογοητευμένος από όσα βλέπει κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου ως εθελοντής στα πεδία μαχών της Ευρώπης, επιστρέφει στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τη Βοστόνη, αποφασισμένος να μην δέχεται πλέον διαταγές από κανέναν. Μαζί με δύο κολλητούς του ιταλικής καταγωγής ξεκινά ένα μπαράζ ληστειών, έχοντας ως «πληροφοριοδότη» την αγαπημένη του, την Έμα, η οποία τυγχάνει να είναι και η «επίσημη» ερωμένη του ενός από τους δύο γκάνγκστερ που κυριαρχούν στη Βοστόνη! Όταν μία τέτοια ληστεία πάει στραβά θα συλληφθεί και θα εκτίσει ποινή τριών ετών στη φυλακή. Ποινή πολύ μικρότερη από αυτήν που θα «έτρωγε» αν δεν επενέβαινε ο αστυνομικός διευθυντής της πόλης, που τυγχάνει να είναι... πατέρας του!

Όταν αποφυλακίζεται ο Τζο αποφασίζει να προσφέρει τις υπηρεσίες του στον Ιταλό γκάνγκστερ – βαρόνο της πόλης του. Εκείνος τον στέλνει στην Τάμπα της Φλόριντας, προκειμένου να πάρει τον έλεγχο της βασικής «επιχειρηματικής» δραστηριότητας του αφεντικού του, που είναι η παραγωγή και η διακίνηση τεράστιων ποσοτήτων από ρούμι. Είναι η εποχή της ποτοαπαγόρευσης και οι μαφιόζοι βγάζουν λεφτά κυρίως από το αλκοόλ. Στην Τάμπα θα γνωρίσει την Γκρασιέλα, μια γυναίκα που θα τον κάνει να ξεχάσει την Έμα. Και θα κληθεί να αντιμετωπίσει τον... ανταγωνισμό, τον τοπικό αστυνομικό διευθυντή, την ανανήψασα Χριστιανή κόρη του, την Κου Κλουξ Κλαν και τον ρατσισμό των WASP. Ο Τζο απολαμβάνει τη χλιδή, την ένταση και την κακή φήμη του παρανόμου. Όμως, η ζωή στη σκοτεινή πλευρά έχει το τίμημά της...

Η άποψή μας: Είναι λογικό οι πολίτες των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής να φτάσουν να βγάλουν Πρόεδρο της χώρας τον Donald Trump (!!!) και να επαίρονται ότι είναι η μοναδική πλέον υπερδύναμη στον πλανήτη. Δείτε την πορεία της χώρας μέσα στην ιστορία. Αφού οι Λευκοί δυνάστες εξολόθρευσαν τους Ινδιάνους, άρχισαν να παράγουν πλούτο. Και που βασίστηκαν; Στη Δύση των ανοιχτών συνόρων. Στις ευκαιρίες που ανοιγόταν ολοένα και πιο δυτικά, σε ανεξερεύνητα αρχικά μονοπάτια. Στους χρυσοθήρες. Στους καουμπόηδες. Στους ανθρώπους που έλυναν τις διαφορές του μέσα από τις κάννες των όπλων. Σε καμιά χώρα του κόσμου δεν υπάρχει τόσο ριζωμένη κουλτούρα οπλοκατοχής! Μετά, ξεκίνησε το δουλεμπόριο. Η εκμετάλλευση της εργατικής δύναμης των Αφροαμερικάνων. Σκλαβοπάζαρα. Ρατσισμός. Και η ανθρώπινη ζωή να μην αξίζει ούτε καν όσο η ζωή ενός αλόγου ή ενός καλού σκύλου. Κι έγινε ο εμφύλιος πόλεμος. Και νίκησαν οι... καλοί!

Και δώστου ο καπιταλισμός να δίνει ρέστα! Το Αμερικάνικο Όνειρο να γίνεται εμφατικά γνωστό σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου. Και να συρρέουν μετανάστες από παντού! Φτηνό εργατικό δυναμικό. Αλλά και κατακάθια, οπορτούνες (μουάχαχαχαχα), τυχοδιώκτες. Και να προκύπτει ο όρος «οργανωμένο έγκλημα». Και οι γκάνγκστερ να θησαυρίζουν από παράνομες δραστηριότητες. Και κάθε μέρα να σκοτώνεται κόσμος για τη διανομή της πίτας. Μια χώρα που θεμελιώθηκε και χτίστηκε από ληστές, δολοφόνους, βιαστές, συντηρητικούς, παρανόμους. Με μεγάλες αντιστάσεις, δεν λέω, αλλά με κυρίαρχο το κακό. Πώς να μην βγει ο Trump πρόεδρος. Ώ ρε μάνα...

Ε, λοιπόν, ο Ben Affleck ήθελε να γυρίσει ένα νουάρ που να λαμβάνει χώρα σε μια κρίσιμη περίοδο για τις ΗΠΑ. Από τη μία, πιένες για το οργανωμένο έγκλημα, που θησαύριζε λόγω ποτοαπαγόρευσης, από την άλλη, η Μεγάλη Ύφεση, το οικονομικό κραχ και όλα τα συμπαρομαρτούντα, που καμία επίδραση δεν είχαν στους γκάνγκστερ! Ίσα – ίσα, σε δύσκολες για τη χώρα στιγμές, έβγαζαν περισσότερα χρήματα! Και στη μέση, ένας άνθρωπος γειωμένος από όσα είδε στον Μεγάλο Πόλεμο, να μην θέλει να ταιριάξει σε κλισαρισμένες περιγραφές. Ναι, έγινε παράνομος από επιλογή, αλλά δεν ήθελε να «φιλάει δαχτυλίδια». Ναι, μπορούσε να έχει όποια γυναίκα ήθελε αλλά ήταν ρομαντικός. Ναι, μπορούσε να πυροβολήσει τον οποιοδήποτε έμπαινε στο δρόμο του αλλά ήταν... καλό παιδί!

Παρασύρθηκα, με συγχωρείτε. Έπαθα... Ben Affleck! Ο Ben διάβασε αρχικά το βιβλίο του Lehane. Από πολλούς από τους διαλόγους μέσα στην ταινία καταλαβαίνουμε πως το βιβλίο, η πρώτη ύλη της ταινίας, είναι εξαιρετικό! Εννοείται ότι δεν έχουμε διαβάσει το βιβλίο, όπως και το 99,99% των ανθρώπων που θα δουν την ταινία. Καταλαβαίνεις, όμως, πως σίγουρα είναι σπουδαίο. Ενθουσιασμένος από τη γραφή, καταλαβαίνουμε εμείς που έχουμε μπροστά μας το τελικό προϊόν, προσπάθησε να «χωρέσει» όσο το δυνατόν περισσότερο βιβλίο στην ταινία. Αποτέλεσμα: η ταινία ανοίγεται σε πάμπολλες υποπλοκές κι αφήνει στον θεατή την αίσθηση του out of focus. Πολλά πράγματα ρε φίλε μέσα! Πολλά... επεισόδια! Μια τηλεοπτική σειρά σκηνοθετημένη από τον Scorsese, με βάση το συγκεκριμένο υλικό και το συγκεκριμένο βιβλίο, θα έσκιζε!

Όχι ότι ο Affleck – σκηνοθέτης δεν κάνει φιλότιμες προσπάθειες. Και εξ ορισμού θεωρούμε πως δεν πήγε για αρπαχτή ο άνθρωπος: οι προθέσεις του είναι εκ προοιμίου καλές. Εντέλει, όμως, την πατάει. Ενδεικτικό μεταξύ των άλλων είναι το γεγονός ότι η κορύφωση έρχεται κανά δεκάλεπτο πριν το φινάλε της ταινίας, σε ένα ξεκαθάρισμα λογαριασμών που οφείλει πολλά στο αντίστοιχο του τρίτου «Νονού»! Ό,τι ακολουθεί απλά «χαλάει» τον ρυθμό κι εντέλει τον θεατή. Κι ενώ είναι σημαντικά όσα ακολουθούν, φαντάζουν πρόχειρα, βιαστικά, ατάκτως ερριμμένα, με τελικό στόχο το φινάλε της ταινίας να είναι ίδιο (;) με το φινάλε του βιβλίου (αν και, όπως διαβάσαμε, υπάρχουν μερικές μικρές διαφορές). Από εκεί και πέρα, ένα – ακόμα – από τα προβλήματα της ταινίας είναι πως ο Affleck – σκηνοθέτης δεν αφήνει τον Affleck – ηθοποιό να «λερωθεί» τόσο όσο επιβάλει ο ρόλος του γκάνγκστερ που υποδύεται. Με το clean cut παρουσιαστικό του και την ανημπόρια του την ερμηνευτική ο Τζο του Affleck δεν σε... ψήνει παρά τις τόσο ελκυστικές αντιφάσεις του. Κι άλλο πρόβλημα για τον θεατή: να συμπαθήσει τον γκάνγκστερ και να ταυτιστεί μαζί του; Μα αφού είναι γκάνγκστερ! Και ο αντιηρωισμός του είναι πολύ... βολικός.

Τεςπα, η ταινία βλέπεται με μεγάλο ενδιαφέρον παρά τα προβλήματά της. Είναι αυτό το μεγάλο σινεμά ρε παιδί μου, που θα σε διασκεδάσει και – αν την ψάχνεις παραπάνω – θα σε κάνει να αναρωτηθείς «what if». Τι θα μας προέκυπτε με έναν εμπειρότερο σκηνοθέτη; Ή με πιο τριμαρισμένο σενάριο; Ή με κάποιον άλλο πρωταγωνιστή; Κατασκευαστικά η ταινία εννοείται πως είναι άψογη. Από τη μαγική διεύθυνση φωτογραφίας του Robert Richardson και την όμορφη μουσική που έγραψε ο Harry Gregson-Williams μέχρι το μοντάζ, την καλλιτεχνική διεύθυνση, τα... κοστούμια, το μέικ απ, όλα είναι άψογα. Και οι ερμηνείες, εντάξει, δεν βλέπουμε και καμιά tour de force αλλά μια χαρά είναι όλες, με τις γυναίκες να ξεχωρίζουν: τόσο η Zoe Saldana όσο και η Sienna Miller είναι σπουδαίες στους ρόλους τους. Για την Elle Fanning δεν έχω αποφασίσει ακόμα αν ξέρει να παίζει ή αν η εξωγήινη ομορφιά της, της επιτρέπει να μας τρολάρει! Ο Chris Cooper κλασικά ξεχωρίζει αλλά θαρρείς πως μένει ουσιαστικά αναξιοποίητος ως χαρακτήρας... «Μετανοείτε», ακούγεται συχνά – πυκνά μέσα στην ταινία. Όπως και «Ο παράδεισος είναι εδώ, αυτό που ζούμε, πάνω στη γη». «Πώς γαμώτο τον κάναμε κόλαση;». Ωραία ταινία, δεν θα... μετανιώσετε αν τη δείτε!

Προσεχώς, κατεδάφιση!

του Θόδωρου Γιαχουστίδη (@PAOK1969)

Έγινε παρεξήγηση – κι άντε να δώσεις εξηγήσεις...

Μετά το θάνατο του Abbas Kiarostami, ο Asghar Farhadi προβάλλει πλέον ως ένας από τους σπουδαιότερους εν ζωή σύγχρονους Ιρανούς σκηνοθέτες – μαζί με τον Jafar Panahi. Τουλάχιστον, αυτούς γνωρίζουμε σίγουρα στη Δύση – για διαφορετικούς λόγους τον καθένα – αυτό δεν αποκλείει την πιθανότητα να δρουν και να δημιουργούν στην ασιατική χώρα σπουδαίοι σκηνοθέτες, τους οποίους απλά δεν γνωρίζουμε. Με μόλις εφτά μεγάλου μήκους ταινίες στο ενεργητικό του, κάθε νέα του δημιουργία – ιδίως μετά το «Ένας χωρισμός» (Jodaeiye Nader az Simin, 2011, ταινία για την οποία τιμήθηκε και με το ξενόγλωσσο Όσκαρ!) – προκαλεί το ενδιαφέρον της σινεφίλ κοινότητας, και όχι αδίκως.

Το The Salesman έλαβε μέρος στο διαγωνιστικό τμήμα του περασμένου φεστιβάλ των Καννών, όπου τιμήθηκε με τα βραβεία καλύτερου σεναρίου και ανδρικής ερμηνείας για τον πρωταγωνιστή Shahab Hosseini. Προβλήθηκε και στο περασμένο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, στο τμήμα «Ειδικές Προβολές». Και είναι η μία από τις εννέα ταινίες της short list από την οποία τελικά θα προκύψουν οι πέντε που θα διεκδικήσουν το Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας. Η ανακοίνωση με όλες τις υποψηφιότητες για τα Όσκαρ θα γίνει στις 24 Ιανουαρίου – just sayin'.

Η υπόθεση: Ο Εμάντ και η Ράνα είναι ένα νεαρό παντρεμένο ζευγάρι που ζει στην Τεχεράνη. Εκείνος είναι καθηγητής σε γυμνάσιο και συμμετέχει, όπως και η ασχολούμενη με τα οικιακά γυναίκα του, σε μια ερασιτεχνική θεατρική ομάδα, η οποία ετοιμάζεται να ανεβάσει το «Θάνατο του εμποράκου» του Άρθουρ Μίλερ. Σε μια πόλη που διαρκώς γκρεμίζονται σπίτια για να χτιστούν καινούργια, η πολυκατοικία στην οποία διέμενε το ζευγάρι κινδυνεύει να καταρρεύσει λόγω εκσκαφών για θεμέλια στο διπλανό οικόπεδο, κάτι που προκαλεί αποσταθεροποίηση. Ξαφνικά το ζευγάρι αναγκάζεται να εγκαταλείψει βιαίως την εστία του για να μην πέσει και τους... πλακώσει!

Και το να βρουν νέο διαμέρισμα στην Τεχεράνη, που να τους βολεύει, δεν είναι και η πιο εύκολη υπόθεση. Θα τους βοηθήσει ένας συνάδελφός τους από τη θεατρική ομάδα, ο οποίος θα τους νοικιάσει ένα δικό του διαμέρισμα. Μόνο που η προηγούμενη νοικάρισσα δεν έχει αδειάσει ακόμα το διαμέρισμα, δεν εμφανίζεται ποτέ κι έχει τη φήμη ανάμεσα στους κατοίκους της πολυκατοικίας, της ανήθικης γυναίκας. Το ζευγάρι αρχικά δεν δίνει σημασία στις φήμες. Ένα απρόσμενο συμβάν, όμως, απότοκο της φήμης της συγκεκριμένης γυναίκας, θα αλλάξει τη ζωή τους για πάντα.

Η άποψή μας: Τι παιχταράς είναι αυτός ο Farhadi ρε παιδιά! Τι μεγάλος σκηνοθέτης! Τι τεράστιος σεναριογράφος! Τι σπουδαίος παρατηρητής της ανθρώπινης κατάστασης! Και τι μάστορας του σασπένς – ένα σασπένς όμως βγαλμένο από την καθημερινότητα, με έναν τρόπο που θα τον ζήλευε ακόμα και ο ίδιος ο Hitchcock! Όλα φαίνεται και κυλούν απλά, όλα όμως είναι στην εντέλεια μελετημένα.

Προσέξτε επαγωγική λογική και σκέψη. Το διαμέρισμα του ζευγαριού γίνεται μη κατοικήσιμο, οπότε αναγκάζονται να βρουν καινούργιο διαμέρισμα. Μέσω ανθρώπου από τη θεατρική ομάδα, το βρίσκουν. Στο συγκεκριμένο διαμέρισμα διέμενε μια πόρνη. Η πόρνη δεχόταν πολλούς άντρες στο διαμέρισμά της, προς μεγάλη δυσαρέσκεια των γειτόνων της. Πριν το ζευγάρι αποκτήσει πλήρη γνώση αυτού του γεγονότος, η Ράνα δέχεται επίθεση ενώ κάνει μπάνιο από κάποιον που δεν γνώριζε για τη μετακόμιση: πελάτης ήταν, την πόρνη έψαχνε, αυτήν νόμιζε πως θα έβρισκε. Ο εισβολέας πανικοβάλλεται, τραυματίζει τη γυναίκα κι αφήνει ένα κινητό, τα κλειδιά του αυτοκινήτου του στο διαμέρισμα, αλλά και χρήματα – αμοιβή! Η Ράνα παθαίνει σοκ. Αυτό, λογικά μέχρι ενός ορισμένου σημείου (δύσκολα κατανοητού από την απλή έως απλοϊκή ανδρική λογική) κάνει τη συμπεριφορά της αλλοπρόσαλλη. Από τη μια ζητά από τον Εμάντ να μην πάει σχολείο και να μείνει μαζί της κι από την άλλη δεν τον αφήνει να την πλησιάσει. Από τη μια είναι φοβισμένη από την άλλη είναι επιθετική. Passive aggressive, που λένε και στο χωριό μου! Ο Εμάντ δεν αντέχει. Κι αποφασίζει να δώσει λύση, τη μόνη λύση που το ανδρικό μυαλό του μπορεί να δώσει. Θέλει να βρει τον υπεύθυνο, εκείνον που διατάραξε στα καλά καθούμενα την οικογενειακή του ευτυχία και να πάρει εκδίκηση. Μόνο που ο ένοχος δεν ταιριάζει καθόλου με τον πορτρέτο που είχε σκιαγραφήσει στο κεφάλι του...

Ο Farhadi είναι τρομερός στο να στήνει ατμόσφαιρα. Προσέξτε πχ τη σκηνή της επίθεσης: εννοείται ότι είναι κινηματογραφημένη ελλειπτικά, εννοείται ότι ποτέ δεν μας δείχνει την επίθεση: απλά, η Ράνα, έτοιμη να κάνει μπάνιο, ανοίγει την εξώπορτα χωρίς να ρωτήσει ποιος είναι κι αφήνει την πόρτα του διαμερίσματος ανοιχτή θεωρώντας πως αυτός που χτύπησε το κουδούνι είναι ο σύζυγός της! Τόσο απλό, τόσο λειτουργικό, τόσο σπουδαίο! Επίσης, με τρόπο κατανοητό στους πάντες, κάνει τις αναγωγές του και στήνει τους συμβολισμούς του: η «ευτυχία» του ζευγαριού μετά την επίθεση είναι έτοιμη να καταρρεύσει, όπως το αρχικό τους διαμέρισμα. Ήτοι, τα θεμέλια δεν ήταν και τόσο βαθιά, τόσο ισχυρά. Σκηνές από έναν γάμο – και πάλι. Κι αρχίζουν και τα διλήμματα. Να καταγγείλουν την επίθεση στην αστυνομία; Ναι, αλλά πως θα εξηγήσουν ότι η πόρτα δεν παραβιάστηκε; Θα βρούνε μπελά. Οκ, συμφωνούν. Αλλά η Ράνα κατηγορεί τον Εμάντ ότι δεν κάνει τίποτε! Και ο Εμάντ νιώθει πως θα έπρεπε να κάνει κάτι να προστατέψει τη γυναίκα του! Όπως ο Jake Gyllenhaal στην ταινία μέσα στο βιβλίο που βλέπουμε ως ταινία στο υπέροχο «Νυκτόβια ζώα»! Ο ανδρισμός του θίγεται. Η θέση του ως άνδρα στην ιρανική κοινωνία κλονίζεται. Οπότε, οδηγείται σε πράξεις, δεν μένει στα λόγια. Και βρίσκει τον ένοχο. Από τη μια θέλει να πάρει εκδίκηση. Λογικό. Ανθρώπινο. Από την άλλη εμφορείται από το ένστικτο της συγχώρεσης. Λογικό. Ανθρώπινο. Κι άντε βγάλε άκρη!

Τα 20 περίπου λεπτά όπου ο Εμάντ, ο... ένοχος, η Ράνα κι αργότερα η οικογένεια του ενόχου βρίσκονται στο υπό κατάρρευση πρώην διαμέρισμα του ζευγαριού, είναι αριστουργηματικά! Σε μια χολιγουντιανή ταινία τα πράγματα θα ήταν απλά: ο Εμάντ θα τον πλάκωνε στο ξύλο τον άθλιο, κακό, μη μετανιωμένο για την πράξη του τύπο κι όλοι θα ζούσαν ευτυχισμένοι. Εδώ όμως; Εδώ που τα πράγματα δεν είναι άσπρο – μαύρο; Εδώ, πώς μπορείς να παλαντζάρεις την εντελώς ανθρώπινη ανάγκη για εκδίκηση με το γεγονός ότι στην πραγματικότητα είσαι ένας καλός άνθρωπος; Απίστευτη, σπουδαία ταινία, αριστούργημα. Με έναν μάστορα Farhadi στο τιμόνι, να ξέρει να δίνει απαραίτητες ανάσες χιούμορ: μα selfie με τον καθηγητή που κοιμάται; Τς τς τς... Και στο τελευταίο πλάνο έχουμε μια αντιστροφή του πλάνου με το οποίο έκλεινε ένα άλλο αριστούργημα: οι «Επικίνδυνες σχέσεις» του Stephen Frears. Εκεί, αν θυμάστε όσοι έχετε δει την ταινία, η Glenn Close, νιώθοντας - πολύ αργά - ενοχές για ότι κακό έχει πράξει, προσπαθεί με μανία να βγάλει από το πρόσωπό της το βαρύ μέικ-απ της. Εδώ, το ζευγάρι, με διαταραγμένες πλέον τις σχέσεις του, το παρακολουθούμε καθώς μακιγιάρεται κι ετοιμάζεται για άλλη μία παράσταση. Το είπαμε έτσι; Ο άνθρωπος είναι παιχταράς!!! Και το αποδεικνύει σε κάθε του ταινία.

Στις δικές μας αίθουσες? Στις 12 Ιανουαρίου 2017 από την Seven Films

Τα BAFTA's αγαπούν Tom Ford και Nocturnal Animals. Αντάμα με την Καναδέζικη Άφιξη και 9 από κοινού υποψηφιότητες για τη σεπτή τελετή της 12ης Φλεβάρη, βγάζουν θρασύ χνώτο στον αέρινα λικνίζοντα λαιμουδάκο του La La Land που καλπάζει προς τη δόξα με 11 τεμάχια. Τρελή πόρτα στον Ντενζέλ και το Fences, με μόνη τιμώμενη τη γλυκιά Viola. Πίσω πολύ το Moonlight, πετά τη σκούφια του ο zerVo για τη θριαμβευτική εμφάνιση Daniel Blake (αναμενόμενα βρετανική επιλογή). Στις ερμηνείες, Mortensen και Aaron-Taylor Johnson (μετά από το θρίαμβο στις Globes και παρά το snub στα SAG's) προβάρουν εμφάνιση πεντάδας ενώ η Benning (20th Century women φαίνεται να παλεύει με Huppert για μια θέση στον ήλιο καθώς η La Streep έχει φοβερό μομέντουμ μετά το λιώσιμο του Trump προψές. La La συνέχεια λεπόν και εγώ...go Arrival, GO!

Καλύτερη Ταινία
ARRIVAL Dan Levine, Shawn Levy, David Linde, Aaron Ryder
I, DANIEL BLAKE Rebecca O’Brien
LA LA LAND Fred Berger, Jordan Horowitz, Marc Platt
MANCHESTER BY THE SEA Lauren Beck, Matt Damon, Chris Moore, Kimberly Steward,
Kevin J. Walsh
MOONLIGHT Dede Gardner, Jeremy Kleiner, Adele Romanski

Καλύτερη Βρετανική Ταινία
AMERICAN HONEY Andrea Arnold, Lars Knudsen, Pouya Shahbazian, Jay Van Hoy
DENIAL Mick Jackson, Gary Foster, Russ Krasnoff, David Hare
FANTASTIC BEASTS AND WHERE TO FIND THEM David Yates, J.K. Rowling, David Heyman, Steve Kloves, Lionel Wigram
I, DANIEL BLAKE Ken Loach, Rebecca O’Brien, Paul Laverty
NOTES ON BLINDNESS Peter Middleton, James Spinney, Mike Brett, Jo-Jo Ellison, Steve Jamison
UNDER THE SHADOW Babak Anvari, Emily Leo, Oliver Roskill, Lucan Toh

Καλύτερο Ντεμπούτο από Βρετανό Σεναριογράφο, Σκηνοθέτη ή Παραγωγό
The Girl With All the Gifts: MIKE CAREY (Writer), CAMILLE GATIN (Producer)
The Hard Stop: GEORGE AMPONSAH (Writer/Director/Producer), DIONNE WALKER (Writer/Producer)
Notes on Blindness: PETER MIDDLETON (Writer/Director/Producer), JAMES SPINNEY (Writer/Director), JO-JO ELLISON (Producer)
The Pass: JOHN DONNELLY (Writer), BEN A. WILLIAMS (Director)
Under the Shadow: BABAK ANVARI (Writer/Director), EMILY LEO, OLIVER ROSKILL, LUCAN TOH (Producers)

Καλύτερη μη Αγγλόφωνη Ταινία
DHEEPAN Jacques Audiard, Pascal Caucheteux
JULIETA Pedro Almodóvar
MUSTANG Deniz Gamze Ergüven, Charles Gillibert
SON OF SAUL László Nemes, Gábor Sipos
TONI ERDMANN Maren Ade, Janine Jackowski

Καλύτερο Ντοκιμαντέρ
13th Ava DuVernay
THE BEATLES: EIGHT DAYS A WEEK- THE TOURING YEARS Ron Howard
THE EAGLE HUNTRESS Otto Bell, Stacey Reiss
NOTES ON BLINDNESS Peter Middleton, James Spinney
WEINER Josh Kriegman, Elyse Steinberg

Καλύτερο Animation
FINDING DORY Andrew Stanton
KUBO AND THE TWO STRINGS Travis Knight
MOANA Ron Clements, John Musker
ZOOTOPIA Byron Howard, Rich Moore

Καλύτερη Σκηνοθεσία
ARRIVAL Denis Villeneuve
I, DANIEL BLAKE Ken Loach
LA LA LAND Damien Chazelle
MANCHESTER BY THE SEA Kenneth Lonergan
NOCTURNAL ANIMALS Tom Ford

Καλύτερο Πρωτότυπο Σενάριο
HELL OR HIGH WATER Taylor Sheridan
I, DANIEL BLAKE Paul Laverty
LA LA LAND Damien Chazelle
MANCHESTER BY THE SEA Kenneth Lonergan
MOONLIGHT Barry Jenkins

Καλύτερο Διασκευασμένο Σενάριο
ARRIVAL Eric Heisserer
HACKSAW RIDGE Robert Schenkkan, Andrew Knight
HIDDEN FIGURES Theodore Melfi, Allison Schroeder
LION Luke Davies
NOCTURNAL ANIMALS Tom Ford

Καλύτερη Ανδρική Ερμηνεία
ANDREW GARFIELD HACKSAW RIDGE
CASEY AFFLECK MANCHESTER BY THE SEA
JAKE GYLLENHAAL NOCTURNAL ANIMALS
RYAN GOSLING LA LA LAND
VIGGO MORTENSEN CAPTAIN FANTASTIC

Καλύτερη Γυναικεία Ερμηνεία
AMY ADAMS ARRIVAL
EMILY BLUNT THE GIRL ON THE TRAIN
EMMA STONE LA LA LAND
MERYL STREEP FLORENCE FOSTER JENKINS
NATALIE PORTMAN JACKIE

Καλύτερη Ανδρική Υποστηρικτική Ερμηνεία
AARON TAYLOR-JOHNSON NOCTURNAL ANIMALS
DEV PATEL LION
HUGH GRANT FLORENCE FOSTER JENKINS
JEFF BRIDGES HELL OR HIGH WATER
MAHERSHALA ALI MOONLIGHT

Καλύτερη Γυναικεία Υποστηρικτική Ερμηνεία
HAYLEY SQUIRES I, DANIEL BLAKE
MICHELLE WILLIAMS MANCHESTER BY THE SEA
NAOMIE HARRIS MOONLIGHT
NICOLE KIDMAN LION
VIOLA DAVIS FENCES

Καλύτερη Μουσική Επένδυση
ARRIVAL Jóhann Jóhannsson
JACKIE Mica Levi
LA LA LAND Justin Hurwitz
LION Dustin O’Halloran, Hauschka
NOCTURNAL ANIMALS Abel Korzeniowski

Καλύτερη Φωτογραφία
ARRIVAL Bradford Young
HELL OR HIGH WATER Giles Nuttgens
LA LA LAND Linus Sandgren
LION Greig Fraser
NOCTURNAL ANIMALS Seamus McGarvey

Καλύτερο Μοντάζ
ARRIVAL Joe Walker
HACKSAW RIDGE John Gilbert
LA LA LAND Tom Cross
MANCHESTER BY THE SEA Jennifer Lame
NOCTURNAL ANIMALS Joan Sobel

Καλύτερος Σχεδιασμός Παραγωγής
DOCTOR STRANGE John Bush, Charles Wood
FANTASTIC BEASTS AND WHERE TO FIND THEM Stuart Craig, Anna Pinnock
HAIL, CAESAR! Jess Gonchor, Nancy Haigh
LA LA LAND Sandy Reynolds-Wasco, David Wasco
NOCTURNAL ANIMALS Shane Valentino, Meg Everist

Καλύτερη Ενδυματολογία
ALLIED Joanna Johnston
FANTASTIC BEASTS AND WHERE TO FIND THEM Colleen Atwood
FLORENCE FOSTER JENKINS Consolata Boyle
JACKIE Madeline Fontaine
LA LA LAND Mary Zophres

Καλύτερο Μέικ Απ και Κομμώσεις
DOCTOR STRANGE Jeremy Woodhead
FLORENCE FOSTER JENKINS J. Roy Helland, Daniel Phillips
HACKSAW RIDGE Shane Thomas
NOCTURNAL ANIMALS Donald Mowat, Yolanda Toussieng
ROGUE ONE: A STAR WARS STORY Nominees tbc

Καλύτερος Ήχος
ARRIVAL Claude La Haye, Bernard Gariépy Strobl, Sylvain Bellemare
DEEPWATER HORIZON Mike Prestwood Smith, Dror Mohar, Wylie Stateman, David Wyman
FANTASTIC BEASTS AND WHERE TO FIND THEM Niv Adiri, Glenn Freemantle, Simon Hayes, Andy Nelson, Ian Tapp
HACKSAW RIDGE Peter Grace, Robert Mackenzie, Kevin O’Connell, Andy Wright
LA LA LAND Mildred Iatrou Morgan, Ai-Ling Lee, Steve A. Morrow, Andy Nelson

Καλύτερα Ειδικά Οπτικά Εφέ
ARRIVAL Louis Morin
DOCTOR STRANGE Richard Bluff, Stephane Ceretti, Paul Corbould, Jonathan Fawkner
FANTASTIC BEASTS AND WHERE TO FIND THEM Tim Burke, Pablo Grillo, Christian Manz, David Watkins
THE JUNGLE BOOK Robert Legato, Dan Lemmon, Andrew R. Jones, Adam Valdez
ROGUE ONE: A STAR WARS STORY Neil Corbould, Hal Hickel, Mohen Leo, John Knoll, Nigel Sumner

Καλύτερη Βρετανική Ταινία Μικρού Μήκους Animation
THE ALAN DIMENSION Jac Clinch, Jonathan Harbottle, Millie Marsh
A LOVE STORY Khaled Gad, Anushka Kishani Naanayakkara, Elena Ruscombe-King
TOUGH Jennifer Zheng

Καλύτερη Βρετανική Ταινία Μικρού Μήκους
CONSUMED Richard John Seymour
HOME Shpat Deda, Afolabi Kuti, Daniel Mulloy, Scott O’Donnell
MOUTH OF HELL Bart Gavigan, Samir Mehanovic, Ailie Smith, Michael Wilson
THE PARTY Farah Abushwesha, Emmet Fleming, Andrea Harkin, Conor MacNeill
STANDBY Charlotte Regan, Jack Hannon

EE RISING STAR AWARD
Tom Holland
Ruth Negga
Laia Costa
Lucas Hedges
Anya Taylor-Joy

Οι ταινίες της θεματικής ενότητας Αφιέρωμα Ασγκάρ Φαραντί / Asghar Farhadi Tribute και οι ώρες προβολής τους είναι:

Darbareye Elly

Μυθοπλασία, Ιράν, 2009, εγχρ., 119’

Σκηνοθεσία: Asghar Farhadi Σενάριο: Asghar Farhadi, Azad Jafarian Φωτογραφία: Hossein Jafarian Μουσική: Andrea Bauer Μοντάζ: Hayedeh Safiyari Καλλιτεχνική διεύθυνση: Asghar Farhadi Ηθοποιοί: Golshifteh Farahani, Taraneh Alidoosti, Shahab Hosseini, Mani Haghighi, Merila Zarei, Peyman Moaadi, Ahmad Mehranfar, Rana Azadivar, Saber Abar Παραγωγή: Dreamlab Βραβεία: Αργυρή Άρκτος Καλύτερης Σκηνοθεσίας Φεστιβάλ Βερολίνου

Μετά από πολλά χρόνια στη Γερμανία, ο Ahmad ξαναγυρίζει στην Τεχεράνη και οι παλιοί συμφοιτητές του απ’ το πανεπιστήμιο οργανώνουν προς τιμή του ένα τριήμερο στην Κασπία θάλασσα. Η διασκέδαση αρχίζει αμέσως καθώς όλοι συμμετέχουν στο σχέδιο της Sepideh, που έφερε μαζί της την όμορφη Elly, δασκάλα της μικρής κόρης της, με την ελπίδα ότι θα «τα φτιάξει» με τον πρόσφατα χωρισμένο Ahmad. Αλλά τα ασήμαντα ψέματα που αρχίζουν να συσσωρεύονται απ’τη στιγμή που η παρέα φτάνει στην παραλία, γίνονται ξαφνικά μπούμερανγκ όταν η Elly εξαφανίζεται χωρίς κανείς να ξέρει που είναι.

Που και πότε? Πέμπτη 12 έως Τρίτη 17 Ιανουαρίου στις 22.00 στην αίθουσα Β' της Ταινιοθήκης της Ελλάδος

Jodaeiye Nader az Simin

Μυθοπλασία, Ιράν, 2011, εγχρ., 123’

Σκηνοθεσία: Asghar Farhadi Σενάριο: Asghar Farhadi, Mark Matcott Φωτογραφία: Mahmoud Kalari Μουσική: Sattar Oraki Μοντάζ: Hayedeh Safiyari Καλλιτεχνική διεύθυνση: Keyvan Moghaddam Ηθοποιοί: Leila Hatami, Peyman Moaadi, Shahab Hosseini, Sareh Bayat, Sarina Farhadi, Merila Zarei Παραγωγή: Asghar Farhadi Productions, Dreamlab Films Βραβεία: Χρυσή Άρκτος Φεστιβάλ Βερολίνου, Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας, Cesar Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας, Oscar Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας

Η Σιμίν θέλει να φύγει. Ο Ναντέρ είναι δέσμιος του άρρωστου πατέρα του και δε θέλει να τον αφήσει μόνο. Έτσι χωρίζονται, και η κόρη τους, ελπίζοντας να γυρίσει γρήγορα η μητέρα της, μένει προσωρινά με τον Ναντέρ. Ανήμπορος να φροντίσει τον γέρο πατέρα του, ο Ναντέρ προσλαμβάνει μία γυναίκα για να τον περιποιείται.Αυτό που δεν ήξερε είναι ότι αυτή η γυναίκα δούλευε χωρίς την άδεια του συζύγου της και ότι ήταν έγκυος. Ή μήπως το ’ξερε; Χωρίς να το καταλάβει ο Ναντέρ αιχμαλωτίζεται σε έναν ιστό από ψέματα και κοινωνικές αντιδικίες που καταστρέφουν τη ζωή, τα όνειρά του αλλά και την εικόνα του στα μάτια της κόρης του.

Που και πότε? Πέμπτη 12 έως Τρίτη 17 Ιανουαρίου στις 19.45 στην αίθουσα Β' της Ταινιοθήκης της Ελλάδος [Review]

Le passé

Μυθοπλασία, Γαλλία, Ιταλία, Ιράν, 2013, εγχρ., 130’

Σκηνοθεσία: Asghar Farhadi Σενάριo: Asghar Farhadi Φωτογραφία: Mahmoud Kalari Μουσική: Evgueni Galperine, Youli Galperine Μοντάζ: Juliette Welfling Καλλιτεχνική διεύθυνση: Claude Lenoir Ηθοποιοί: Bérénice Bejo, Tahar Rahim, Ali Mosaffa, Pauline Burlet, Elyes Aguis, Jeanne Jestin, Sabrina Ouazani Παραγωγή: Memento Films Production, France 3 Cinéma, BIM Distribuzione Βραβεία: Αργυρός Φοίνικας Καλύτερης Γυναικείας Ερμηνείας Φεστιβάλ Καννών, Υποψήφια Χρυσής Σφαίρας Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας

Μετά από τέσσερα χρόνια χωρισμού, ο Αχμάντ φτάνει στο Παρίσι από την Τεχεράνη, για να υπογράψει τα χαρτιά του διαζυγίου του, όπως του ζήτησε η Μαρί. Κατά τη διαμονή του, ανακαλύπτει τη νέα σχέση της Μαρί, τις συνεχείς συγκρούσεις με την κόρη της, και πράγματα από το παρελθόν που είχαν μείνει κρυμμένα.

Που και πότε? Πέμπτη 12 έως Τρίτη 17 Ιανουαρίου στις 17.30 στην αίθουσα Β' της Ταινιοθήκης της Ελλάδος [Review]

Forushande

Μυθοπλασία, Ιράν, Γαλλία, 2016, έγχρ., 125’

Σκηνοθεσία: Asghar Farhadi Σενάριο: Asghar Farhadi Φωτογραφία: Hossein Jafarian Μουσική: Sattar Oraki Μοντάζ: Hayedeh Safiyari Καλλιτεχνική διεύθυνση: Keyvan Moghaddam Ηθοποιοί: Shahab Hosseini, Taraneh Alidoosti, Babak Karimi, Farid Sajadhosseini, Mina Sadati, Maral Bani Adam, Mehdi Koushki Παραγωγή: Arte France Cinéma, Doha Film Institute, Farhadi Film Production, Memento Films Production Βραβεία: Αργυρός Φοίνικας Καλύτερου Σεναρίους Φεστιβάλ Καννών, Αργυρός Φοίνικας Καλύτερης Ανδρικής Ερμηνείας Φεστιβάλ Καννών, Υποψήφια Χρυσής Σφαίρας Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας, Επιλαχούσα Oscar Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας 

Ο Εμάντ και η Ράνα, αναγκάζονται να αφήσουν το ετοιμόρροπο διαμέρισμα τους και να μεταφερθούν σ’ ένα διαμέρισμα στην Τεχεράνη. Η σχέση τους αρχίζει να αλλάζει, ενώ η παράσταση που ανεβάζουν, Ο Θάνατος του Εμποράκου, συνεχίζεται.

Που και πότε? Πέμπτη 12 έως Τετάρτη 18 Ιανουαρίου στις 17.30, 19.45. 22.00 στην αίθουσα Α' της Ταινιοθήκης της Ελλάδος [Review]

	Φιλμ	Διανομή	Wks	Αίθουσες	4ήμερο Ελλάδας	Σύνολο Ελλάδας
1	Assassin's Creed	Odeon	1	68	53.502	53.502
2	Η Ρόζα της Σμύρνης	Feelgood Ent.	3	82	38.927	245.198
3	The Great Wall	UIP	2	68	27.750	94.264
4	Silence	Spentzos Films	1	39	22.145	22.145
5	Sing	UIP	4	78	21.801	126.170
6	Moana	Feelgood Ent.	3	85	15.437	88.532
7	Ballerina	Odeon	3	47	15.430	47.951
8	Τέλειοι Ξένοι	Odeon	4	30	14.057	137.777
9	La La Land	Odeon	3	27	11.552	64.130
10	Nocturnal Animals	UIP	1	29	10.362	10.362

Προηγούμενο ΤΟΠ - Επόμενο ΤΟΠ