Movies Ltd

	Φιλμ	Διανομή	Wks	Αίθουσες	4ήμερο Ελλάδας	Σύνολο Ελλάδας
1	Sully	Tanweer	2		26.336	88.439
2	Finding Dory	Feelgood Ent.	3		23.422	221.882
3	Bridget Jones's Baby	UIP	1		17.259	17.259
4	The Secret Life of Pets	UIP	5		8.872	161.099
5	Suicide Squad	Tanweer	4		7.126	192.363
6	Free State Of Jones	Spentzos Films	1		5.685	5.685
7	Jason Bourne	UIP	3		5.209	83.148
8	Café Society	Odeon	4		4.829	101.011
9	Demolition	Feelgood Ent.	1		2.272	2.272
10	Ben Hur	UIP	2		2.205	12.257

Προηγούμενο ΤΟΠ - Επόμενο ΤΟΠ

Gary Numan: Android in La La Land
Γκάρι Νιούμαν: Ένα Ανδροειδές στη Γη της Επαγγελίας
Ην. Βασίλειο, ΗΠΑ / 2016 / Έγχρωμο / 85' / Αγγλικά
Των Steve Read, Rob Alexander - Με τους Gary Numan, Gemma Webb

Ο Rob Alexander και ο Steve Read καταγράφουν την επιστροφή του Gary Numan στη φόρμα, έπειτα από χρόνια απομόνωσης για την ηχογράφηση του άλμπουμ του, «Splinter», του 2014. Με κεντρικό άξονα τη μετακόμισή του από την αγγλική εξοχή στο Λος Άντζελες, η ταινία παρακολουθεί την οικογένεια Numan (Γκάρι, Γκέμα και τρεις κόρες) να βρίσκει μια καινούργια ταυτότητα στην Αμερική.

Ταυτόχρονα, μέσα από την προσωπική αφήγηση του Gary Numan, ο θεατής ταξιδεύει στο χρόνο και ανακαλύπτει τα συστατικά μιας ακραίας προσωπικότητας: το σύνδρομο Ασπεργκερ των παιδικών χρόνων του, την ανάπτυξη της αγάπης του για τις μηχανές, τη σεισμική επιτυχία του («Are Friends Electric?», «Cars») που άνοιξε το δρόμο στα συνθεσάιζερ προς τη νεορομαντική εποχή της ποπ, το μόνιμο και άσβεστο μίσος των κριτικών, τις στρατιές των θαυμαστών του (οι ένδοξοι numanoids), τους γονείς του στο πλάι του (με τον μάνατζερ πατέρα), την αμφισβήτηση, την κατάθλιψη, την ανακήρυξή του σε cult φαινόμενο από τους επιγόνους του και την αναγέννησή του μέσα από τις στάχτες του για το άλμπουμ «Splinter».

Που και πότε? Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου 21:30 Odeon Opera 2 / Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 21:00 Odeon Opera 2 (Press) / Σάββατο 1 Οκτωβρίου 21:00 Danaos 2

Hired Gun
Βιρτουόζοι Προς Ενοικίαση
ΗΠΑ / 2016 / Έγχρωμο / 90' / Αγγλικά
Του Fran Strine - Με τους Phil Buckman, Alice Cooper, Justin Derrico, Corky Hale, Rob Zombie, Kenny Aronoff, Mark Shulman, Steve Vai, Jason Newsted

Γνωρίζατε ότι, πέρα από το να συνοδεύουν τους μεγαλύτερους αστέρες της ποπ και ροκ στις περιοδείες τους ανά τον κόσμο οι session μουσικοί είναι επίσης υπεύθυνοι και για το 80% των δίσκων που κυκλοφορούν στην Αμερική; Σε αυτό το διαφωτιστικό μουσικό ντοκιμαντέρ, οι «Βιρτουόζοι προς Ενοικίαση» βγαίνουν επιτέλους από την αφάνεια και στέκονται περήφανα μπροστά στους προβολείς.

Μεταξύ καταιγιστικών σόλο και γκρουβάτων ρυθμών, μάθετε πώς δημιουργήθηκαν ύμνοι όπως το «Beat It» του Michael Jackson, ακούστε τι συνέβη στον Ozzy Osbourne και τους μουσικούς του μετά τον θάνατο του τεράστιου Randy Rhodes και ταξιδέψτε πίσω στις μέρες που μεσολάβησαν από τον τραγικό θάνατο του θρυλικού Cliff Burton των Metallica. Κι όλα αυτά μέσα από τις αποκαλυπτικές συνεντεύξεις και εξομολογήσεις μουσικών όπως οι Alice Cooper, Jason Newstand, Pink, Steve Vai, Rob Zombie κ.α. Συμμετοχή στο Φεστιβάλ του SXSW.

Που και πότε? Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 21:30 Odeon Opera 2 / Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου 19:30 Odeon Opera 2 (Press)

Strike a Pose
Strike a Pose
Ολλανδία, Βέλγιο / 2016 / Έγχρωμο / 83' / Αγγλικά, Ισπανικά
Των Ester Gould, Reijer Zwaan - Με τους Luis Camacho, Oliver Crumes, Salim Gauwloos

Την αγαπάς. Τη μισείς. Δεν την αγνοείς. Η Madonna στόχευε ανέκαθεν στο να κρατά σε εγρήγορση το ανυποψίαστο κοινό και το 1990 βρέθηκε στην πιο δημιουργική, τολμηρή και σκανδαλώδη φάση της καριέρας της. Ως φορέας καλλιτεχνικής ακρότητας, σε ένα ανδροκρατούμενο περιβάλλον, περιόδευσε τον κόσμο με την Blond Ambition tour, μία συναυλία-διαμαρτυρία απέναντι στην πατρική καταπίεση των παιδικών της χρόνων και στο καθολικό δόγμα. Το σήμα κατατεθέν κωνικό σουτιέν του Jean Paul Gaultier, το «Like a Prayer», ο επί σκηνής αυνανισμός και, φυσικά, το «Vogue» απέκτησαν λατρευτικό status παγκοσμίως.

Τι ακριβώς συνέβη, όμως, στο «Κρεβάτι με τη Μαντόνα»; Είκοσι πέντε χρόνια μετά τη θρυλική περιοδεία, οι χορευτές της βασίλισσας της ποπ μιλούν για το παρασκήνιο του φανταχτερού σόου, θυμούνται το πώς μεταμορφώθηκαν σε σύμβολα της LGBT κοινότητας εν μία νυκτί και αυτή τη φορά ξαναπαίζουν «θάρρος ή αλήθεια» με το κοινό. Μυστικά και... confessions on a dancefloor για το Material Girl, σε μία αναπάντεχα συγκινητική εξομολόγηση που θριάμβευσε στις προτιμήσεις του κοινού στα φετινά κινηματογραφικά φεστιβάλ Βερολίνου και Hot Docs.

Που και πότε? Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 22:30 Odeon Opera 1 / Σάββατο 1 Οκτωβρίου 18:45 Odeon Opera 2 (Press)

Eat That Question: Frank Zappa in his Own Words
Βγάλε τον Σκασμό: Ο Φρανκ Ζάπα με Δικά του Λόγια
Γερμάνια, Γαλλία / 2015 / Έγχρωμο / 90' / Αγγλικά
Του Thorsten Schutte - Με τους Frank Zappa, Steve Allen, Angel, Jimmy Carl Black

Θεωρούσε τον εαυτό του «έναν φυσιολογικό τύπο με γυναίκα, παιδιά και πολλούς απλήρωτους λογαριασμούς». Όλοι εμείς ξέρουμε, ωστόσο, ότι ο Frank Zappa υπήρξε μια από τις πιο αναρχικές και επαναστατικές φιγούρες της μοντέρνας μουσικής, υπεύθυνη για μερικές από τις πιο ξέφρενες επιμειξίες της ροκ, της τζαζ και της πειραματικής ποπ, και για μια εξίσου αντισυμβατική περσόνα η οποία ουδέποτε θέλησε να προσαρμοστεί στην πουριτανική σύγχρονη πραγματικότητα που με τόσο χιούμορ ειρωνευόταν μέσα από τους δίσκους της.

Το «Βγάλε τον Σκασμό» είναι η ταινία που του αξίζει: ένα ιλιγγιώδες οπτικοακουστικό κολάζ, φτιαγμένο από χιλιόμετρα υλικού και οκτώ ολόκληρα χρόνια έρευνας στο προσωπικό αρχείο του Zappa, το οποίο κατορθώνει να χωρέσει μέσα σε μόλις μιάμιση ώρα τα εντυπωσιακά θραύσματα ζωής και καριέρας ενός αμετανόητου ταραξία της ποπ κουλτούρας, όπως τα αφηγείται ο ίδιος μπροστά στην κάμερα, σε διάστημα μερικών δεκαετιών και με χιούμορ που σπάει κόκαλα. Συμμετοχή στο Φεστιβάλ του Σάντανς.

Που και πότε? Σάββατο 24 Σεπτεμβρίου 20:00 Ideal / Κυριακή 25 Οκτωβρίου 19:00 Danaos 2 (Press) / Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 19:00 Odeon Opera 2

The Beatles: Eight Days a Week - The Touring Years
The Beatles: Eight Days a Week - The Touring Years
ΗΠΑ / 2016 / Έγχρωμο / 130' / Αγγλικά
Του Ron Howard - Με τους Paul McCartney, Ringo Starr, John Lennon, George Harrison

Ο Πολ, ο Τζορτζ, ο Τζον και ο Ρίνγκο. Για πόσα μουσικά συγκροτήματα μπορείς να ισχυριστείς ότι μπορείς να τα αναγνωρίσεις απλά και μόνο διαβάζοντας τα μικρά ονόματα των μελών τους; Ο σκηνοθέτης Ron Howard, ο οποίος διανύει την πιο ώριμη περίοδο της καριέρας του, με ταινίες όπως το «Rush» και το «Frost/Nixon», επιχειρεί να καταγράψει τη φρενίτιδα η οποία ακολουθούσε σε κάθε του βήμα το συγκρότημα που άλλαξε τη μουσική, συγκεντρώνοντας υλικό από συναυλίες τους, από συνεντεύξεις και δημόσιες εμφανίσεις, καθώς κι από τα παρασκήνια. Ταυτόχρονα, αναδεικνύει τον τρόπο που δημιουργούσαν τόσο ως ομάδα όσο και σε ατομικό επίπεδο ο καθένας τους.

Το ντοκιμαντέρ καλύπτει μια περίοδο που εκτείνεται από τα πρώτα βήματα της μπάντας στο Κάβερν Κλαμπ του Λίβερπουλ μέχρι την τελευταία επίσημη συναυλία τους στο Κάντλστικ Παρκ του Σαν Φρανσίσκο, στις 29 Αυγούστου του 1966. Αξίζει να σημειωθεί πως το φιλμ διαθέτει σπάνιο, ακυκλοφόρητο υλικό διάρκειας 30 λεπτών από την περίφημη συναυλία των «Σκαθαριών» στο Shea Stadium, με ψηφιακά αποκαταστημένη εικόνα και ήχο.

Που και πότε? Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 20:30 Odeon Opera 1

The Rolling Stones - Havana Moon
The Rolling Stones - Απόβαση στη Αβάνα
Ην. Βασίλειο / 2016 / Έγχρωμο / 116' / Αγγλικά
Του Paul Dugdale - Με τους Mick Jagger, Keith Richards, Charlie Watts, Ronnie Wood

Στις 25 Μαρτίου 2016, οι Rolling Stones έγιναν το πρώτο ροκ συγκρότημα που πραγματοποίησε δωρεάν υπαίθρια συναυλία για εκατοντάδες χιλιάδες θεατές στην Αβάνα. Η ιστορική συναυλία στην πρωτεύουσα της Κούβας γυρίστηκε από τον βραβευμένο σκηνοθέτη Paul Dugdale, με το αποτέλεσμα να είναι μία ανεπανάληπτη κινηματογραφική εμπειρία η οποία θα προβληθεί σε επιλεγμένες αίθουσες παγκοσμίως, για μία νύχτα μόνο, την Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου 2016.

Το πολυαναμενόμενο σόου των Βρετανών θρύλων της ροκ προσέλκυσε περισσότερους από ένα εκατομμύριο ανθρώπους στην Αβάνα, την ίδια μάλιστα εβδομάδα που ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, Μπαράκ Ομπάμα, έγινε ο πρώτος Αμερικανός Πρόεδρος που επισκέφθηκε την Κούβα εδώ και 88 χρόνια. Οι Mick Jagger, Keith Richards, Charlie Watts και Ron Wood εκτελούν ένα πραγματικά θεαματικό σετ μπροστά σε ένα εκστασιασμένο κοινό, το οποίο ο frontman των Stones περιέγραψε ως «μια λαοθάλασσα, όπου ένιωθες τον παλμό και τον ενθουσιασμό του πλήθους».

Που και πότε? Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου 23:15 Danaos 1 (Ειδική προβολή με αγγλικούς υπότιτλους / Είσοδος 9€)

Sid and Nancy
Σιντ και Νάνσυ
Ην. Βασίλειο / 1986 / Έγχρωμο / 112' / Αγγλικά
Του Alex Cox - Με τους Gary Oldman, Chloe Webb, David Hayman

Ο Σιντ Βίσιους ανακρίνεται στο αστυνομικό τμήμα για τον θάνατο της φίλης του, Νάνσυ Σπάνγκεν, και εμείς παρακολουθούμε να ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια μας η ιστορία ενός καταραμένου έρωτα, αλλά και του κόσμου της πανκ, όπως αναδεικνύεται μέσα από τις χειμαρρώδεις εικόνες ενός ασυγκράτητου Alex Cox. Οι Sex Pistols, η γρήγορη επιτυχία, τα δεσμά της ηρωίνης και μια βασανισμένη ψυχή, όπως την ερμηνεύει συγκλονιστικά ο Gary Oldman, συνθέτουν ένα φιλμ που δεν υποκύπτει στο μελόδραμα και διατηρεί την αυθεντικότητα και την εκρηκτική ενέργεια που οφείλει να έχει μια πραγματική punk δημιουργία.

Τριάντα χρόνια μετά την πρεμιέρα του, το «Σιντ και Νάνσυ» δικαίως συγκαταλέγεται ανάμεσα στις καλύτερες ταινίες που έγιναν ποτέ για τη μουσική, κατοχύρωσε τον νεαρό πρωταγωνιστή της ως ανερχόμενο ταλέντο και μελλοντικό σταρ, ενώ παράλληλα αποτέλεσε κομμάτι ενός οργισμένου κινηματογράφου που αναπτύχθηκε στη Μεγάλη Βρετανία σε εποχές έντονων κοινωνικών αναταραχών για τη χώρα. Επετειακή προβολή με ψηφιακά αποκατεστημένη κόπια.

Που και πότε? Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 22:15 Odeon Opera 1

Evolution
Εξέλιξη
Γαλλία, Ισπανία, Βέλγιο / 2015 / Έγχρωμο / 81' / Γαλλικά
Της Lucile Hadzihalilovic - Με τους Max Brebant, Roxane Duran, Julie-Marie Parmentier

Αν συμφωνήσουμε ότι πηγαίνουμε σινεμά με σκοπό να συλλέξουμε δυνατές εμπειρίες, τότε η ταινία της Lucile Hadzihalilovic αποτελεί όντως μια τέτοια εμπειρία. Κινηματογραφημένη με σκοπό να δίνει στον θεατή την εντύπωση ότι αυτό που παρακολουθεί είναι ένα ρευστό όνειρο (ή, καλύτερα, εφιάλτης), η επιστροφή της Γαλλίδας σκηνοθέτιδας πίσω από την κάμερα, δέκα χρόνια μετά το θαυμαστό ντεμπούτο που πέτυχε με το «Innocence», δανείζεται στοιχεία από τον κόσμο των παραμυθιών, της επιστημονικής φαντασίας και του σινεμά τρόμου.

Στη συνέχεια, ενσωματώνει τα δάνεια αυτά σε μια αινιγματική ιστορία που εκτυλίσσεται σε μια απομονωμένη νησιωτική τοποθεσία την οποία κατοικούν αποκλειστικά μικρά αγόρια και γυναίκες. Μόνο που κάτι ιδιαίτερα αποτρόπαιο κρύβει το πεπρωμένο των αγοριών αυτών, όπως πολύ σύντομα θα μας αφήσει να καταλάβουμε η Hadzihalilovic, οδηγώντας την πλοκή της σε μερικά άκρως σκοτεινά μονοπάτια και βυθίζοντας ολόκληρο το φιλμ σε έναν παραισθησιογόνο ωκεανό μαγικών εικόνων, που δίνουν επάξια στην ταινία τον τίτλο μιας από τις πιο εκθαμβωτικές (και υποβλητικές) δημιουργίες που έχουμε δει. Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής και Βραβείο Καλύτερης Φωτογραφίας στο Φεστιβάλ του Σαν Σεμπαστιάν.

Που και πότε? Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 22:00 Odeon Opera 1 / Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 22:30 Danaos 2 (Press) / Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 22:30 Danaos 2

Τυνησία, Βέλγιο, Γαλλία, Κατάρ, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα / 2016 / Έγχρωμο / 88' / Αραβικά

Του Mohamed Ben Attia - Με τους Majd Mastoura, Rym Ben Messaoud, Sabah Bouzouita, Omnia Ben Ghali, Hakim Boumessoudi, Arwa Ben Smail

Ο 25χρονος Χέντι ζει στην Τυνησία και στον ελεύθερο χρόνο του ζωγραφίζει κόμικ. Ετοιμάζεται να παντρευτεί μια άγνωστη σε αυτόν κοπέλα, την οποία διάλεξε η καταπιεστική μητέρα του για εκείνον, όταν θα γνωρίσει και θα ερωτευτεί την απελευθερωμένη και δυναμική Ριμ. Αφού περάσει ένα υπέροχο βράδυ μαζί της, το επόμενο πρωί θα τον βρει να ατενίζει έναν νέο κόσμο που μοιάζει γεμάτος ανεξάντλητες επιλογές.

Η ταινία του Mohamed Ben Attia, που φέρει τη σφραγίδα των αδερφών Dardenne στην παραγωγή, εκτυλίσσεται στη σύγχρονη Τυνησία, όπου παρά τα γεγονότα της Αραβικής Άνοιξης που οδήγησαν σε μια ριζοσπαστική συνταγματική αναθεώρηση, μια πολύ μεγάλη μερίδα του πληθυσμού παραμένει προσκολλημένη στον συντηρητισμό του παρελθόντος. Χωρίς να αφορίζει ολοσχερώς την παράδοση, ο Ben Attia αναδεικνύει αυτή τη σύγκρουση ανάμεσα στο παλιό και το νέο μέσα από μια γήινη ερωτική ιστορία. Βραβείο Καλύτερης Πρώτης Ταινίας και Αργυρή Άρκτος Ανδρικής Ερμηνείας για τον πρωταγωνιστή Majd Mastoura στο Φεστιβάλ Βερολίνου.

Του James Schamus - Με τους Logan Lerman, Sarah Gadon, Tracy Letts, Linda Edmond, Danny Burstein, Ben Rosenfield, Philip Ettinger

Ο υποψήφιος για Όσκαρ σεναριογράφος του «Brokeback Mountain» και του «Τίγρης και Δράκος» περνά για πρώτη φορά πίσω από την κάμερα για να παραδώσει την καλύτερη μέχρι σήμερα κινηματογραφική διασκευή σε βιβλίο του καταξιωμένου Philip Roth. Άριστος μαθητής στο σχολείο και φιλότιμος γιος ενός νευρωτικού κρεοπώλη, ο Μάρκους εγκαταλείπει το πατρικό του και την πόλη του Νιού Τζέρσεϊ, έχοντας κερδίσει υποτροφία για νομικές σπουδές σε αξιοσέβαστο κολέγιο του Οχάιο και αποφεύγοντας συγχρόνως το ενδεχόμενο τού να στρατολογηθεί και να καταλήξει σε κάποιο από τα εμπόλεμα μέτωπα της Κορέας.

Σύντομα, όμως, ο ιδεαλιστής νεαρός γνωρίζει από πρώτο χέρι την υπερσυντηρητική Αμερική των ’50s, καθώς συγκρούεται με το αμείλικτο σύστημα του πανεπιστημίου στο οποίο σπουδάζει. Ο Logan Lerman (The Perks Of Being A Wallflower) συμπυκνώνει τη μετεωρική πορεία του σε μια συναισθηματικά αφοπλιστική ερμηνεία που απογειώνει το σκηνοθετικό ντεμπούτο του ευρηματικού James Schamus. Συμμετοχή στα φεστιβάλ Σάντανς και Βερολίνου.

Του Michael Dudok de Wit

Τα κύματα παρασύρουν έναν ναυαγό αγνώστου παρελθόντος σε ένα ερημικό τροπικό νησί. Καθώς οι απεγνωσμένες απόπειρές του να αποδράσει αποτυγχάνουν, θα προσπαθήσει να επιβιώσει σε ένα μέρος που μοιάζει να κατοικείται μονάχα από καβούρια, χελώνες και πτηνά. Μέχρι που μια αναπάντεχη συνάντηση θα αλλάξει για πάντα τη ζωή του.

Το θρυλικό ιαπωνικό στούντιο Ghibli του Hayao Miyazaki συνεργάζεται σχεδόν αποκλειστικά με εγχώρια ταλέντα. Τόσο πολύ, όμως, εντυπωσιάστηκαν οι υπεύθυνοι του στούντιο με τη δουλειά του Ολλανδού μικρομηκά σκηνοθέτη Michael Dudok De Wit (Οσκαρ Καλύτερης Μικρού Μήκους Ταινίας Κινουμένων Σχεδίων για το «Father and Daughter», το 2001, και υποψηφιότητα για το ίδιο βραβείο με το «The Monk and the Fish», το 1995), που τον προσέγγισαν οι ίδιοι για να κάνει μια ταινία για λογαριασμό τους, παραχωρώντας του απόλυτη καλλιτεχνική ελευθερία. Εκείνος ανταπέδωσε την εμπιστοσύνη τους παραδίδοντας μια φαντασμαγορική δημιουργία που αφηγείται χωρίς διαλόγους μια ιστορία για τη σχέση του ανθρώπου με τη φύση και τον χρόνο. Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής στο τμήμα «Ενα Κάποιο Βλέμμα» του Φεστιβάλ Καννών.

Του Asaph Polonsky - Με τους Shai Avivi, Evgenia Dodina, Tomer Kapon, Alona Shauloff, Sharon Alexander, Carmit Mesilati-Kaplan, Uri Gavriel

O Εγιάλ και η Βίκυ είναι ένα παντρεμένο ζευγάρι Εβραίων που έχασαν πρόσφατα τον 25χρονο γιο τους. Με την πάροδο του εβδομαδιαίου θρηνητικού τελετουργικού της Σίβα που ορίζει ο νόμος τους, επιστρέφουν στις καθημερινές τους ασχολίες, προσπαθώντας να ξεπεράσουν το τραγικό συμβάν. Η Βίκυ γυρίζει στο σχολείο όπου δούλευε και προσπαθεί να εκτοπίσει την προσωρινή αντικαταστάτριά της, ενώ ο μαγαζάτορας Εγιάλ ανακαλύπτει τις ευεργετικές ιδιότητες της μαριχουάνας κι αναπτύσσει φιλία με τον γιο του γείτονα, πασχίζοντας να βρει και πάλι νόημα στη ζωή του.

Όσα συμβαίνουν σε αυτήν τη γλυκόπικρη ταινία του γεννημένου στην Αμερική Ισραηλινού δημιουργού Asaph Polonsky εκτυλίσσονται στη διάρκεια μιας ημέρας. Έχοντας υπό τις οδηγίες του ένα μικρό αλλά θαυματουργό καστ που δίνει τον καλύτερο του εαυτό, ο Polonsky προσεγγίζει με αντισυμβατικότητα, χιούμορ αλλά και ανθρωπιά μια εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση. Επίσημη Συμμετοχή στο τμήμα Εβδομάδα Κριτικής του Φεστιβάλ Καννών.

Του Matt Johnson - Με τους Sharon Belle, Matt Johnson, Krista Madison, Samantha Michelle, Owen Williams, Josh Boles

Ήταν τελικά ο Νιλ Αρμστρονγκ ο πρώτος άνθρωπος που πάτησε το πόδι του στο φεγγάρι ή μήπως η επιτυχής προσσελήνωση της αποστολής Απόλλων 11 ήταν ένα ραδιούργο τέχνασμα των Αμερικανών, οι οποίοι στην προσπάθειά τους να αναδειχθούν σε νικητές της κούρσας του διαστήματος προτίμησαν να τη σκηνοθετήσουν;

Η πιο διάσημη θεωρία συνωμοσίας στα χρονικά του Ψυχρού Πολέμου παίρνει σάρκα και οστά στο ευφυές ψευδοντοκιμαντέρ του Matt Johnson, το οποίο μέσα σε 90 λεπτά, εκτός από το να μπλέξει μέχρι και τον Stanley Kubrick, εξελίσσεται σταδιακά από βιτριολική κωμωδία σε ένα κατασκοπευτικό θρίλερ που κόβει την ανάσα. Πίσω στο 1967, η CIA υποπτεύεται ότι κάποιος μέσα από τη NASA δίνει πληροφορίες στους Σοβιετικούς και στέλνει μια ομάδα πρακτόρων για να εξιχνιάσουν την υπόθεση. Αυτό που θα ανακαλύψουν έπειτα από παρακολουθήσεις και υποκλοπές είναι ικανό να αλλάξει την ιστορία της Αμερικής για πάντα. Συμμετοχή στα φεστιβάλ Σάντανς και SXSW.

Του Omer Fast - Με τους Tom Sturridge, Cush Jumbo, Ed Speleers, Danny Webb, Nicholas Farrell, Arsher Ali

Ένας νεαρός άντρας παθαίνει ένα φρικιαστικό ατύχημα έξω από εμπορικό κέντρο και χάνει τη μνήμη του. Στη συνέχεια, έρχεται σε εξωδικαστικό συμβιβασμό με την ιδιοκτησία του κτιρίου και λαμβάνει αποζημίωση 8,5 εκατομμυρίων αγγλικών λιρών, με την οποία αποφασίζει να χρηματοδοτήσει ένα παράξενο σχέδιο για να ανακτήσει τις αναμνήσεις του. Έτσι, αγοράζει ένα κτίριο και προσλαμβάνει ηθοποιούς για να αναπαραστήσουν τα σκόρπια στιγμιότυπα από το παρελθόν που ταλανίζουν το μυαλό του.

Μια ταινία για την ταυτότητα ως συνάρτηση του παρελθόντος και της μνήμης; Ένα σχόλιο πάνω στην καλλιτεχνική δημιουργία και στην προσπάθειά της να ανασυνθέσει και να διορθώσει την πραγματικότητα; Ένας φιλμικός γρίφος στα πρότυπα του «Ξυπνήματος στον Εφιάλτη» και του «Memento»; Το σίγουρο είναι πως το ατμοσφαιρικό σκηνοθετικό ντεμπούτο του Ισραηλινού εικαστικού Omer Fast, το οποίο βασίζεται σε βιβλίο του συγγραφέα Tom McCarthy, φιλοδοξεί να είναι πολλά περισσότερα από ένα συναρπαστικό ψυχολογικό θρίλερ. Συμμετοχή στο Πανόραμα του Φεστιβάλ Βερολίνου.

Του Babak Anvari - Με τους Narges Rashidi, Avin Manshadi, Bobby Naderi, Ray Haratian, Hamidreza Djavdan, Soussan Farrokhnia

Στην Τεχεράνη του 1988, οι προσπάθειες της Σιντέχ να συνεχίσει τις σπουδές Ιατρικής που άφησε στη μέση λόγω της εγκυμοσύνης της πέφτουν στο κενό. Το άκρως συντηρητικό καθεστώς της χώρας δεν βλέπει με καλό μάτι τη φοίτηση των γυναικών στα πανεπιστήμια, πόσο μάλλον όταν πρόκειται για δυναμικές προσωπικότητες που έχουν αναπτύξει έντονη πολιτική δράση, όπως η νεαρή Ιρανή. Καθώς ο πόλεμος μεταξύ Ιράν και Ιράκ μαίνεται ανεξέλεγκτος, ο σύζυγος της Σιντέχ καλείται να υπηρετήσει στο στρατό, και η νεαρή μητέρα απομένει μόνη με τη μικρή Ντόρσα, σε ένα διαμέρισμα της ρημαγμένης από τις εχθροπραξίες πρωτεύουσας.

Σύντομα, όμως, οι σειρήνες των βομβαρδισμών είναι το τελευταίο πράγμα για το οποίο θα πρέπει να ανησυχούν, καθώς μία ιδιαίτερα απόκοσμη οντότητα με ανεξάντλητες υπερφυσικές δυνάμεις βάζει στο μάτι μάνα και κόρη. Φανταστείτε τον Ashgar Farhadi να γυρίζει μια καθαρόαιμη ταινία τρόμου που να λειτουργεί έξοχα και ως πολιτική αλληγορία και θα καταλάβετε απόλυτα γιατί αυτό το αξιοθαύμαστο ντεμπούτο του Babak Anvari απογειώνεται από τα στενά όρια του είδους σε υψηλή τέχνη. Συμμετοχή στα φεστιβάλ Σάντανς και SXSW.

Νυχτόβια θηρία! Η μεγάλη επιστροφή πίσω από την κάμερα, για τον πρώην σχεδιαστή της Gucci, Tom Ford, που κατάφερε προ ετών μια σημαντική καλλιτεχνική (και αναιμικά εισπρακτική) επιτυχία με τον A Single Man κι έκτοτε απομακρύνθηκε από τα δρώμενα, μέχρι πρόσφατα, που παρουσίασε σε Βενετία και Τορόντο το νέο του πόνημα Nocturnal Animals. Πρόκειται για ένα ερωτικό θρίλερ, στο επίκεντρο της ιστορίας, που βασίζεται στο έργο του Austin Wright, Toni And Susan, βρίσκεται η προβληματισμένη τελευταία Σούζαν Μόροου, ιδιοκτήτρια γκαλερί έργων τέχνης, που παρανοϊκά σκεπτόμενη θα πιστέψει πως το θέμα του τελευταίου μπεστ σέλλερ βιβλίου του πρώην συζύγου της, περιγράφει με κάθε λεπτομέρεια την φονική απόπειρα εκδίκησης προ το πρόσωπο της. Κι αν όλα όσα περιγράφει το σύγγραμμα δεν ανήκουν στην σφαίρα της φαντασίας, αλλά υπέχουν μια δόση αλήθειας? Το πρώτο τρέιλερ της ταινίας είναι εκπληκτικό σε ότι αφορά το στυλ και την ατμόσφαιρα, κύριο χαρακτηριστικό άλλωστε του τελειομανή σε αυτό το κομμάτι Ford και δημιουργεί τις κατάλληλες συνθήκες προσμονής στους σινεφίλ για να υπομένουν την άφιξη του στους κινηματογράφους, την περίοδο του χαμού, που όλες οι Οσκαρικές δημιουργίες θα κάνουν την εμφάνιση τους, στις 9 Δεκεμβρίου 2016 (στην Αμερική). Σε διανομή της έχουσας το μαγικό ραβδάκι σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις Focus Features.

Τεράστια συνύπαρξη δύο κορυφαίων αστέρων του Χόλιγουντ, της απίστευτης κούκλας Amy Adams και του καταπληκτικού Jake Gylenhaal, που αμφότεροι διανύουν αυτή την στιγμή την καλύτερη περίοδο της καριέρας τους. Ο τοπ ρολίστας Michael Shannon, ο προκλητικός Aaron Taylor Johnson και η ομορφούλα Isla Fisher, συμπληρώνουν την εξαιρετικά μελετημένη ερμηνευτική ομάδα.

Στις δικές μας αίθουσες? Στις 5 Ιανουαρίου 2017 από την Odeon

Ocean Is A Friend Of Mine! Από τους παραγωγούς της Frozen και από τους δημιουργούς των Aladdin, The Little Mermaid, The Princess And The Frog και φυσικά με την αμέριστη υποστήριξη του στούντιο της Disney έρχεται το ολοκαίνουργο animation της μπράντας που αναμένεται και πάλι να ξεσηκώσει εμπορική θύελλα στα box offices. Τίτλος της ταινίας Moana που ανταποκρίνεται στην κεντρική ηρωίδα της επικής ιστορίας, μια νεαρή κάτοικο των τροπικών νήσων του Ειρηνικού που ξεκινά το μακρύ της ταξίδι συντροφιά με τον ημίθεο σύντροφο της Μάουι αναζητώντας την βελτίωση του χαρακτήρα της ώστε να επιστρέψει πίσω στα μέρη της πριγκίπισσα. Μυθικά τέρατα, εξοντωτικές κακουχίες και ανείπωτες αντιξοότητες θα μετατρέψουν το ταξίδι στον Ωκεανό σε μια πραγματική Οδύσσεια από την οποία η φιλόδοξη μικρούλα θα πάρει τα μαθήματα που χρειάζεται ώστε να αποκαλύψει την πραγματική της ταυτότητα, το ποια στ' αλήθεια είναι. Το γενικό πρόσταγμα εδώ έχει το δίδυμο μεγάλων επιτυχιών του στούντιο, Ron Clements και John Musker, που δεδομένα θα προσθέσει ακόμη μια επιτυχία στην χρυσή αλυσίδα των έργων υπογραφής του θείου Walt, φτάνοντας κατά πάσα πιθανότητα μέχρι τις πεντάδες των Όσκαρ κινουμένων σχεδίων. Μετά από μια σειρά μικρών προωθητικών κλιπς έφτασε η ώρα για το μεγάλης διάρκειας τρέιλερ, που ανοίγει την όρεξη - ειδικά στους πιτσιρικάδες - για κάτι συγκλονιστικό, που θα ξεκινήσει το δικό του δρόμο στις αίθουσες στις 23 Νοεμβρίου 2016.

Αναμενόμενο και μάλιστα εύκολα προβλεπόμενο ήταν πως τον βασικό ρόλο του ογκώδη, αγαθού γίγαντα θα υποδυθεί φωνητικά ο "από εκείνα τα μέρη" Dwayne The Rock Johnson, έχοντας δίπλα του την πιτσιρικούλα πρωτοεμφανιζόμενη Auli'i Cravalho. Το υπόλοιπο voice καστ του έργου συμπληρώνουν οι Temuera Morrison, Nicole Scherzinger, Jermaine Clement και ο Alan Tyduk που αποδίδει τον Χέι Χέι το πτηνό που συνταξιδεύει με τους δύο φίλους πάνω στην σχεδία.

Στις δικές μας αίθουσες? Ακόμη δεν έχει προγραμματιστεί...

by Takis Garis (@takisgaris)

TIFF 41 Ep.7: ΚΥΡΙΑΚΗ ΚΟΝΤΗ ΓΙΟΡΤΗ

Είναι που δε κρατιέμαι, να κρατήσω πισινή και να το πάω Κυριακή πρωί για να τσεκάρω α λα Usain Bolt στο πλάι μπας κι έρχεται ο Andre DeGrasse με λαστ μίνιτ προβλέψεις για το Βραβείο Κοινού που σημαίνει τουλάχιστον υποψηφιότητα Καλύτερης Ταινίας στο οσκαροχώρι. Φέτο γενήκανε διάφορα ευτράπελα, από τις κυλιόμενες στη Scotiabank οι οποίες όταν εντέλει φτιαχτήκανε δίνανε κάργα good vibrations τσι αναβάται ως το lmfao της προβολής του σιχαμένου Raw, όπου πλακώσανε τα παραμέντια, γιατί η μούργα πρωταγωνιστού έμαθε με πόνο από την αδερφή της, πως κάμνουν το μπραζίλιαν και όρμησε να κανιβαλίσει στον πατσά. Θυμήθηκα προ 2ετίας το άλλο το συναδελφικό νούμερο που πήρε το 911 για να δώσει έτερο αρχινούμερο που δεν έκλεινε το κινητό στην αίθουσα. Ο Σεπτέμβρης εδώ κυλά νωχελικά, μεσογειακό αποκαλόκαιρο, μεταξύ προώθησης εντός TIFF νέων σεζόν τηλεοπτικών επιτυχιών (Transparent) και στάρσταντεντ πρεμιερών σε άδειες αίθουσες (όπως η δημοσιογραφική κονσέρτου του λατρευτού Justin Timberlake με την υπογραφή Jonathan Demme). Ας είνκαλά το Netflix και η Amazon (Σαράντος και Μπέζος για να μην ξεχνιόμαστε) που έχουν έρθει με τις μπάντες στο κόλπο για να γινούν μπιγκ πλέιας – εδώσαι κι εδώμαι φιλαράκι.

Γατάκια...

του zerVo (@moviesltd)

Από την εποχή του Ποντικομικρούλη, των Cats And Dogs, των πρώτων Chipmunks και φυσικά του Garfield, είχε διαφανεί πως υπάρχει ένα συγκεκριμένο traget group που ενδιαφέρεται γι αυτού του συνδυασμένου live action και CGI pet χαρακτήρων, φαμιλιάρικου ύφους κομεντί, με κατά βάση μονοψήφιο μέσο όρο ηλικίας. Έχοντας περάσει κάπου δεκαπέντε χρόνια από τον καιρό που τα γατάκια κήρυξαν τον πόλεμο στα σκυλάκια, ακόμη και οι πολύ νεαροί σινεφίλ, έδειξαν το ενδιαφέρον τους να στρέφεται προς τις πολύ πιο μελετημένες, προσεγμένες, και σχεδιασμένες περιπτώσεις κινουμένων σχεδίων (όλων) των στούντιος, με συνέπεια αυτού του είδους όπως το παρόν Nine Lives τα φιλμάκια να έχουν περάσει στο εμπορικό περιθώριο. Πόσο μάλλον όταν συνολικά δεν έχουν να προσφέρουν και το παραμικρό σε ποιότητα και περιεχόμενο, σε θέμα και ουσία, οπότε και θα λησμονηθούν ακριβώς την στιγμή που θα πέσουν οι τίτλοι τέλους τους.

Ο πλέον φημισμένος πολυεκατομμυριούχος της πόλης είναι ο υπερφίαλος και πομπώδης Τομ Μπραντ, που ξοδεύει όλη του την ημέρα σε διαρκείς επαγγελματικές συναντήσεις, αγνοώντας τις ανάγκες της οικογένειας του, της όμορφης συζύγου του και της χαριτωμένης εντεκάχρονης κόρης του. Με το μυαλό του να στριφογυρίζει διαρκώς στο πως θα ολοκληρωθεί ο ουρανοξύστης γίγας, το ψηλότερο και εντυπωσιακότερο κτίριο σε ολόκληρο τον κόσμο, τελευταία στιγμή θα θυμηθεί τα γενέθλια της θυγατέρας του και θα τρέξει να προλάβει να της ψωνίσει το δώρο που του ζήτησε: Ένα όμορφο γατάκι που πολύ θα ήθελε για παρέα.

Κι εκεί ακριβώς εισερχόμαστε στο μεταφυσικόν του πράγματος, καθώς ο μεγιστάνας ναι μεν θα ψωνίσει το κατοικίδιο από το μυστηριώδες κατάστημα με τον αλλόκοτο ιδιοκτήτη, στην πορεία για το σπίτι όμως θα πέσει θύμα τροχαίου και θα μεταφερθεί εσπευσμένα στο νοσοκομείο με την κατάσταση του να φαντάζει ιδιαίτερα κρίσιμη. Είναι η στιγμή που στην φαταουλίστικη και πλεονέκτρα ψυχή του Κυρίου Μπραντ θα δοθεί μια δεύτερη ευκαιρία. Να ζήσει για ένα επταήμερο μέσα στο σώμα του γατιού, για να καταλάβει μέσα από τα μάτια του, το πως νιώθουν για εκείνον οι δικοί του άνθρωποι, καθώς εκείνος βρίσκεται σε κωματώδη κατάσταση στο κρεβάτι του πόνου.

Βεβαίως ο αναστατωμένος επιχειρηματίας από την πρώτη κιόλας στιγμή που θα αντιληφθεί το κακό που τον βρήκε, θα κάνει τα πάντα για να αποκαλύψει στον περίγυρο του την αλήθεια, αλλά ούτε να μιλήσει μπορεί, αφού μόνο νιαουρίζει (συνεχώς και εκνευριστικά) ούτε να γράψει σημείωμα, αφού δεν είναι δυνατόν το τετράποδο να χρησιμοποιήσει κατά πως επιθυμεί την...πένα. Μια κατάσταση που θα γίνει ακόμη πιο αγωνιώδης για τον φυλακισμένο στο κορμάκι του φλάφυ, όταν καταλάβει πως πίσω από την πλάτη του, οι λεγόμενοι πιστοί του συνεργάτες σχεδιάζουν να του βουτήξουν την εταιρεία, υπολογίζοντας πως η υγεία του δεν πρόκειται να επανέλθει μετά το ατύχημα.

Οπότε πολύ σύντομα μετά την επίσκεψη στο μαγαζάκι του τρόμου του Πέρκινς (ο Christopher Walken είναι αυτός που τέτοια δεύτερα ρολάκια τα παίζει με άνεση στα δάκτυλα) ξεκινά το φαρσικό στοιχείο της κωμωδίας, ενόσω ο γάτος / μπίζνεσμαν παλεύει να επαναφέρει την τάξη, με όσα λιγοστά μέσα του απομένουν. Λίγες είναι οι φορές που έστω ένα χαμογελάκι θα σκάσει από τις σκανταλιές του (άντε μια με το ουίσκι, άντε κι άλλη μια με το κάτουρο στην τσάντα της αχώνευτης) αφού γρήγορα καταλαβαίνει ακόμη και ο πλέον αδαής, πως το σπιν οφ του Σκρουτζ, βαδίζει την πεπατημένη προς την ψυχική εξυγίανση του βασικού του, κακίστρου ήρωα, χωρίς πολλές, πολλές εκπλήξεις.

Συνολικά δηλαδή μιλάμε για χάσιμο χρόνου, αφού ούτε τα ευρήματα στην εξέλιξη της πλοκής είναι ελκυστικά, ούτε όμως και τα ειδικά εφέ που δίνουν ανθρώπινη υφή σε έναν σπιτόγατο, ανοίγουν καμιά ιδιαίτερη όρεξη στον θεατή. Που εξαρχής προβληματίζεται για την παρουσία σε αυτό το μετριότατο και άνευρο φιλμάκι, του τεράστιου Kevin Spacey, σε έναν φλιπ σάιντ (για όσο παίζει ο ίδιος) γλαφυρό εναλλάξ της περσόνας του στο House Of Cards. Δηλαδή του εγωιστή, μεγαλομανή, παρτάκια, που δεν νοιάζεται στιγμή για τις ανάγκες των δικών του ανθρώπων, που εδώ τιμωρείται από μια μαγική και ανεξήγητη δύναμη, για να μάθει να φέρεται. Αρπαχτή και ένσημα για τον Kev (και για τον Walken και για τον Sonnenfeld) καλύπτοντας κάποιες οικονομικές ανάγκες δίχως να κατορθώνει να ανεβάζει το λέβελ μιας ματαιόδοξης παραγωγής, που ακόμη δεν έχει αποδώσει τα (όχι και λίγα) 30 εκατομμύρια που στοίχισε.

Στις δικές μας αίθουσες? Στις 15 Σεπτεμβρίου 2016 από την Odeon

Γκρέμιστα, γκρέμιστα, όλα πια!

του Θόδωρου Γιαχουστίδη (@PAOK1969)

Μπαχαλάκηδες από τα βόρεια προάστια!

Denys Arcand, Robert Lepage, Denis Villeneuve, Xavier Dolan, Denis Côté, Philippe Falardeau: ονόματα μερικών μονάχα από τους πολλούς σπουδαίους σκηνοθέτες που προέρχονται από τον γαλλόφωνο Καναδά και διαπρέπουν εκεί αλλά και στο παγκόσμιο σινεμά. Στη λίστα αυτών των εκλεκτών δημιουργών κυρίαρχη θέση έχει και ο σκηνοθέτης της ταινίας με την οποία ασχολούμαστε εδώ: ο Jean-Marc Vallee. Αυτή είναι η 9η μεγάλου μήκους ταινία που σκηνοθετεί και η 6η του αγγλόφωνη. Τέσσερις ηθοποιοί από ταινίες του έχουν προταθεί για Όσκαρ ερμηνείας και δύο το έχουν κατακτήσει: για το «Dallas Byers Club» τιμήθηκαν με Όσκαρ α' ανδρικού ρόλου ο Matthew McConaughey και β' ανδρικού ρόλου ο Jared Leto. Έχοντας παρελθόν και στο χώρο της τηλεόρασης, μέσα στο 2017 θα δούμε δύο εξαιρετικά φιλόδοξες τηλεοπτικές σειρές των οποίων τη σκηνοθεσία έχει αναλάβει εξολοκλήρου: από τη μία το «Sharp Objects» βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο της Gillian Flynn και από την άλλη το «Big Little Lies» βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο της Liane Moriarty. 8 επεισόδια θα έχει η πρώτη σειρά, επτά επεισόδια η δεύτερη και ο Vallee υποστηρίζει πως τις γυρίζει ωσάν ενιαίες κινηματογραφικές ταινίες. Εννοείται ότι ανυπομονούμε!

Την παγκόσμια πρεμιέρα της η ταινία την έκανε στο περσινό φεστιβάλ του Τορόντο. Το σενάριο του Demolition το υπογράφει ο Bryan Sipe. Το συγκεκριμένο σενάριο το 2007 μπήκε στην Black List, τη λίστα δηλαδή εκείνων των σεναρίων που αναδεικνύονται από τους επαΐοντες ως εξαιρετικά αλλά δεν φαινόταν να υπάρχει τρόπος να μετατραπούν σε ταινίες. Κι όμως, ο Vallee μετέτρεψε το συγκεκριμένο σενάριο σε ταινία – και τι ταινία, έτσι;

Η υπόθεση: Ο Ντέιβις είναι ένας επιτυχημένος τραπεζικός επενδυτής. Η ζωή του θα αλλάξει δραματικά όταν σε ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα σκοτώνεται η σύζυγός του ενώ ο ίδιος δεν παθαίνει τίποτα σωματικά. Ψυχικά, όμως, κλονίζεται. Με αφορμή το γεγονός ότι εκνευρίζεται από τη δυσλειτουργία μιας αυτόματης μηχανής πώλησης αρχίζει να γράφει μακροσκελείς επιστολές στο τμήμα παραπόνων της εταιρίας στην οποία ανήκει η μηχανή. Αποδέκτης των γραμμάτων είναι η Κάρεν, η οποία συγκινείται από τις, γεμάτες λεπτομέρειες για τη ζωή του, απόλυτα ειλικρινείς κι εν είδει εξομολόγησης, επιστολές του Ντέιβις.

Οι δυο τους θα συναντηθούν και θα αναπτύξουν μια παράξενη σχέση. Σε όλο αυτό το διάστημα ο Ντέιβις συμπεριφέρεται κάθε άλλο παρά φυσιολογικά. Ο πεθερός του είναι έτοιμος να τον αποκληρώσει, αλλά αυτό καθόλου δεν πτοεί τον Ντέιβις. Το μόνο που θέλει είναι να κατεδαφίσει εκ θεμελίων τη ζωή που ζούσε έως τη δεδομένη στιγμή. Αν θα καταφέρει να την συγκροτήσει εκ νέου είναι ένα ζήτημα προς διερεύνηση...

Η άποψή μας: - «Λείπει ένα κομμάτι από την καρδιά σας» - «Τι; Πώς έγινε αυτό;» - «Κρίνοντας από τη λογική που ακολουθούν οι δαγκωματιές, θα έλεγα ότι ευθύνεται ένα είδος πεταλούδας, η λυμάντρια». Μόλις σας μετέφερα έναν διάλογο ανάμεσα στον Ντέιβις και τον γιατρό που επισκέπτεται για να κάνει διάγνωση σχετικά με το τι ευθύνεται και δεν μπορεί να νιώσει τίποτα (κατά τα λεγόμενά του) ως αντίδραση στο θάνατο της γυναίκας του. Είναι ονειρική σκηνή προφανέστατα, που λαμβάνει χώρα μέσα στο ιατρείο. Είναι μία σκηνή όμως χαρακτηριστική του πως αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα ο φοβερός και τρομερός Jean-Marc Vallee.

Είναι μια σκηνή που πατάει πάνω σε μια άλλη η οποία έχει προηγηθεί: ο πατέρας του Ντέιβις ψεκάζει ένα μαραμένο δέντρου τύπου ιτιάς στον κήπο του γιου του και του λέει πως πρέπει να το κάνει γιατί διαφορετικά η λυμάντρια θα φάει όλα τα φύλλα του δέντρου και θα το πεθάνει. Μια ταινία που μπορεί να ιδωθεί ως μια μεταφορά πάνω στην ίδια τη ζωή. Ο ήρωας μάλιστα επισημαίνει τη σημασία των μεταφορών στη ζωή του, σε μία από τις αρκετές επιστολές που γράφει. Ένα δέντρο ξεριζωμένο και ο ήρωάς μας, εποχούμενος, το παρατηρεί και το ξεπερνάει. Μια από τις πολλές, πολλές υπέροχες σκηνές που πλημμυρίζουν την ταινία.

Ο Ντέιβις ζει την τέλεια ζωή, στο τέλειο σπίτι του, κάνοντας μια τέλεια δουλειά, έχοντας έναν τέλειο γάμο. Τέλεια. Ναι, αλλά το ψυγείο έχει διαρροές. Ναι, αλλά η γυναίκα του γκρινιάζει που δεν την ακούει. Ναι, αλλά η δουλειά του δεν τον γεμίζει. Ναι, αλλά το σπίτι του είναι η χρυσή φυλακή του. Ο ήρωας χρειάζεται να ταρακουνηθεί για να επαναπροσδιορίσει τη ζωή του. Χρειάζεται ένα σοκ για την απαραίτητη ενδοσκόπηση που τόσο εύκολα τον προσπέρασε και ζούσε στον αυτόματο πιλότο. Χρειάζεται να γκρεμίσει όλα όσα ήξερε για να χτίσει κάτι νέο από την αρχή. Λαϊκίζω τώρα αλλά πολύ θα ήθελα να διαβάσω μια... κριτική της Χριστίνας Ταχιάου για την ταινία, όπως έκανε για το «Τζέισον Μπορν». Να αναλύει πχ πως ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να οδηγήσει τους αστούς στην τρέλα και να τους κάνει μπαχαλάκηδες, που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να ρημάξουν τον καθωσπρεπισμό και την κοινωνία – έτσι κι αλλιώς όλοι οι αναρχικοί παιδιά πλουσίων αστών είναι, σωστά;

Από την εποχή του «Cafe de Flore», της κορυφαίας κατά τη γνώμη μας ταινία της φιλμογραφίας του (ψαχτείτε!) έχει να πάρει τόσα ρίσκα, αδιαφορώντας για τις προφανείς υπερβολές του σεναρίου και τονίζοντας την αλληγορία και τις μεταφορές σε βαθμό... κακουργήματος. Και να σου οι ιππόκαμποι και ξανά παρόντα παιδιά πάσχοντα με σύνδρομο Ντάουν και πάρτε και μια κίνηση στους δρόμους του Μανχάταν προς τα εμπρός όταν όλοι, ΟΛΟΙ, περπατούν... ανάποδα! Εντάξει, δεν τις αποφεύγει τις ευκολίες στο φινάλε και οδηγεί τον ήρωα σε μια κάθαρση μη αντάξια της πορείας συνειδητοποίησής του. Κι όμως, τούτη η ταινία δεν σε κερδίζει επειδή δεν έχει λάθη αλλά και εξαιτίας αυτών.

Ο Jake Gyllenhaal αποδεικνύει για άλλη μια φορά γιατί είναι ο κορυφαίος ηθοποιός της γενιάς του, η Naomi Watts είναι απόλυτα γήινη και ταυτόχρονα «γεια σου» και ο πιτσιρίκος Judah Lewis κερδίζει τις εντυπώσεις υποδυόμενος το γιο της, Κρις, που σαν τον Ντέιβις, ψάχνει κι αυτός την πραγματική του ταυτότητα, όντας στην εφηβεία. Αλλά ακόμα κι αν δεν σας αρέσει τίποτα από τη σκηνοθετική στιβαρότητα και τη σεναριακή αλληγορία, αξίζει να δείτε την ταινία μόνο και μόνο για να απολαύσετε το σάουντράκ της. Για άλλη μια φορά σε ταινία του Vallee τα τραγούδια είναι επιλεγμένα ένα προς ένα και λειτουργούν υπέροχα ως αντίστιξη στα επί της οθόνης δρώμενα. Μα τι άλλο να γράψω για να σας πείσω να πάτε να δείτε την ταινία ο χριστιανός; Άντε να μην πάρω καμιά βαριοπούλα και τα κάνω πουτ@ν@ όλα εδώ μέσα!!!

Στις δικές μας αίθουσες? Στις 15 Σεπτεμβρίου 2016 από την Feelgood Ent.

Τύφλα να 'χει ο Μάρλον Μπράντο!

του Θόδωρου Γιαχουστίδη (@PAOK1969)

Η τελετουργία μιας βιογραφίας

12 ολόκληρα χρόνια χωρίζουν τούτη την ταινία από την προηγούμενη μεγάλου μήκους ταινία μυθοπλασίας που σκηνοθέτησε ο Γερμανός Wolfgang Becker. Το 2003 λοιπόν συστήθηκε στους σινεφίλ της χώρας μας με την τρίτη μεγάλου μήκους ταινία της φιλμογραφίας του, το εξαιρετικό «Good Bye Lenin!». Τότε δούλευα στο περιοδικό About Θεσσαλονίκη, ένα εβδομαδιαίο περιοδικό που ήθελε να γίνει για τη Θεσσαλονίκη ότι το Αθηνόραμα για την Αθήνα αλλά δεν τα κατάφερε τελικά. Έγραψα θυμάμαι μια διθυραμβική κριτική για την ταινία καθώς μου είχε αρέσει πάρα πολύ και για πρώτη φορά (και νομίζω και τελευταία – χα!), φράση από την κριτική μου χρησιμοποιήθηκε στο διαφημιστικό promo του φιλμ! Την ταινία διένειμε στην Ελλάδα η Playtime του αξέχαστου Γιώργου Τζιώτζιου. A trip down memory lane...

Στο «Good Bye Lenin!» λοιπόν ο πρωταγωνιστής Daniel Brühl προσπαθεί να προστατέψει τη μητέρα του μετά από ένα μακρόχρονο κώμα «παραμυθιάζοντάς» την και αποκρύπτοντάς της την αλήθεια – που θα μπορούσε να αποβεί μοιραία για τη ζωή της – ότι δηλαδή το Τείχος του Βερολίνου έπεσε και η λατρεμένη της DDR, η Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας δηλαδή, έχει πάψει να υφίσταται. Στην τωρινή ταινία ο πρωταγωνιστής Daniel Brühl προσπαθεί να εκμεταλλευτεί έναν σπουδαίο ζωγράφο «παραμυθιάζοντάς» τον και αποκρύπτοντάς του την αλήθεια, ότι δηλαδή ετοιμάζει τη βιογραφία του όχι για να τον αποθεώσει αλλά για να κερδίσει δόξα και χρήμα μόλις τινάξει τα πέταλα ο βιογραφόμενος. Αν μη τι άλλο, οι ταινίες του σε ελκύουν από το γεγονός ότι προσφέρουν κάτι διαφορετικό από την πεπατημένη...

Η υπόθεση: Γερμανία, λίγο πριν από την αλλαγή της χιλιετίας. Ο Σεμπάστιαν Τζόλνερ είναι ένας γεμάτος αυτοπεποίθηση, στα όρια της αλαζονείας, δημοσιογράφος, που τομέας δράσης του είναι η Τέχνη και δη η ζωγραφική. Ο Σεμπάστιαν θέλει να κάνει στροφή στην καριέρα του γράφοντας τη βιογραφία του ξεχασμένου μεν, ολοζώντανου δε, ζωγράφου Μάνουελ Καμίνσκι. Ο Καμίνσκι υπήρξε μαθητής του Ματίς και φίλος του Πικάσο! Κάποια στιγμή έγινε διάσημος ως ο «τυφλός ζωγράφος», μιας που οι φήμες τον ήθελαν να χάνει σταδιακά την όρασή του. Μετά, απλά εξαφανίστηκε. Ο Τζόλνερ όντας αδίστακτος και φιλόδοξος καριερίστας, ξεκινάει για τις Άλπεις όπου βρίσκεται το απομακρυσμένο καταφύγιο στο οποίο έχει αποσυρθεί ο ηλικιωμένος ζωγράφος.

Ο Σεμπάστιαν εισβάλει όχι μόνο στο σπίτι του Καμίνσκι αλλά στη ζωή του και στο παρελθόν του. Εντέλει, τον παρασύρει σε ένα τρελό ταξίδι με προορισμό την παλιά αγάπη του Μάνουελ, την Τερέζ, που καιρό τώρα δεν θεωρούνταν εν ζωή. Κατά την διάρκεια του ταξιδιού ο νεαρός δημοσιογράφος με πονηράδα και θράσος προσπαθεί να εκμαιεύσει όσο το δυνατόν περισσότερα μυστικά από τον ίδιο τον Καμίνσκι. Παρ’ όλα αυτά ο Σεμπάστιαν ανακαλύπτει ότι δεν είναι ισότιμος του ηλικιωμένου ζωγράφου είτε εκείνος είναι εντέλει τυφλός είτε όχι.

Η άποψή μας: Γιατί μου άρεσε αυτή η ταινία; Γιατί με αφορμή την τέχνη περνάει από κόσκινο δεκάδες θέματα που αφορούν τη ζωή μας, με τρόπο που ενώ βγάζει γέλιο σου αφήνει εντέλει μια αίσθηση πικράδας στο στόμα. Ο Τζόλνερ θέλει με έναν σμπάρο να πετύχει δυο τρυγόνια. Εμ να γίνει διάσημος, εμ να τα 'κονομήσει κατά το κοινώς λεγόμενο. Για να το πετύχει αυτό πρέπει από τη μια να «παρασιτήσει» όσο το δυνατόν περισσότερο στη ζωή του κάποτε διάσημου μα πλέον στην αφάνεια καλλιτέχνη και από την άλλη να εύχεται να... πεθάνει! Κι αυτό είναι ένα μόνο από τα πολλά παράδοξα δίπολα με τα οποία ασχολείται η ταινία. Για να επεκταθούμε λίγο σε σχέση με το προηγούμενο, για κάποιον μυστήριο λόγο, η αξία των έργων ενός καλλιτέχνη πολλαπλασιάζεται όταν εκείνος πεθαίνει! Και να σου τα αφιερώματα και να σου οι μελέτες στο έργο του και να σου και οι βιογραφίες! Αποτυπωμένες στο χαρτί, αποτυπωμένες και στο σινεμά.

Κι ενώ υποτίθεται πως οι βιογραφίες είναι ό,τι πιο πραγματικό μπορεί να διαβάσει κανείς για τη ζωή ενός ανθρώπου, εντέλει κατά πως φαίνεται είναι γεμάτες ψέματα, υπερβολές και αντιφάσεις. Κι αυτό μας το τονίζει συνέχεια το Ich Und Kaminski. Τη βιογραφία την αναλαμβάνει ένας άνθρωπος, που έχει συνήθως τη δική του ατζέντα. Μπορεί να θέλει να αποκαλύψει κρυφές πτυχές του βιογραφούμενου, μπορεί να θέλει να αποκρύψει άλλες που του φαίνονται αντιεμπορικές. Κι έχει και να συγκεντρώσει ένα τεράστιο υλικό από τον ίδιο τον βιογραφούμενο όταν είναι ζωντανός, αλλά και από τους ανθρώπους που τον γνωρίζουν. Κι εδώ αντιφάσεις κι εδώ αντιθέσεις: ο βιογραφούμενος επίσης μπορεί για τους δικούς του λόγους να κρύβει πράγματα για τη ζωή του, να λέει ψέματα για άλλα. Κι ένας άνθρωπος που τον ξέρει καλά να λέει για εκείνον άλφα κι ένας άλλος άνθρωπος που τον ξέρει επίσης καλά να λέει για εκείνον ωμέγα! Αντικρουόμενες πληροφορίες, προσωπικά κριτήρια, ότι να 'ναι. Κι εσύ διαβάζεις τη βιογραφία κι αναρωτιέσαι αν τελικά ο Καμίνσκι αποσύρθηκε όταν τυφλώθηκε ή επέλεξε να πει ότι τυφλώθηκε για να αποσυρθεί! Αναρωτιέσαι αν υπάρχουν έργα του που δεν τα έχει δει ανθρώπου μάτι. Ναι, έργα μπορεί να υπάρχουν κι ο ίδιος ο καλλιτέχνης να νομίζει πως δεν υπάρχουν επειδή η κόρη του, του είπε ότι τα έκαψε! Δεν έχει κι αυτός όλες τις πληροφορίες, δεν μπορεί να φτιάξει το πλήρες πορτρέτο, πάντα κάτι λείπει!

Ο Becker σκηνοθετεί έχοντας στο νου του το «Αμελί» του Jean-Pierre Jeunet. Ο κινηματογραφικός του κόσμος είναι υπέροχος, φωτογενής, εκθαμβωτικός και γεμάτος ιδέες. Μπροστά στα μάτια μας ένα πρώην μοντέλο στα άγρια γηρατειά του γυμνώνεται και μεταμορφώνεται σε εκείνο το μοντέλο που στα νιάτα του αποθανάτισε για πάντα στον καμβά του ο Καμίνσκι! Ο Καμίνσκι! Αυτός ο τεράστιος καλλιτέχνης που απλά δεν υπήρξε ποτέ! Είναι ο ήρωας του μπεστ σέλερ του Daniel Kehlmann, το οποίο μετέφερε στον κινηματογράφο ο Becker. Κι όμως, μοιάζει τόσο αληθινός, έτσι; Σε άλλες σκηνές βλέπουμε ανθρώπους να ανατινάζονται, τον Τζόλνερ να ξυπνάει από όνειρο μέσα σε όνειρο μέσα σε όνειρο συνεχώς και χωρίς διέξοδο, αγελάδες στη βροχή, κόκκινο τρένο σε τεράστια γέφυρα, υπέροχες εικόνες, υπέροχες σκηνές, γεμάτες από μια ομορφιά που σε κάνει να θέλεις να κλάψεις – ίσως επειδή καταλαβαίνεις ότι ναι, ο κόσμος μας είναι πανέμορφος, μα τόσο φθαρτός, τόσο αδύναμος, τόσο κοντά στην ημερομηνία λήξης του. Πέρα από την οπτική πανδαισία ο Becker, χρησιμοποιώντας το ιδιότυπο road trip των δύο πρωταγωνιστών του, δείχνει δύο ανθρώπους από τους οποίους το... έξυπνο πουλί από τη μύτη πιάνεται! Ο Τζόλνερ είναι ένας αντιπαθητικός χαρακτήρας αλλά δίπλα στον Καμίνσκι (που δεν είναι και καμιά σιγανοπαπαδιά) μαθαίνει, βελτιώνεται, ωριμάζει. Οι συζητήσεις τους έχουν φοβερό ενδιαφέρον – ιδίως εκείνη στο τραίνο για το πως μπορεί κάποιος να φτιάξει το πιο πραγματικό πορτρέτο μέσα από μια φωτογραφία. Η ταινία είναι γεμάτη κινηματογραφοφιλία – και δεν μιλάω μόνο για τις αφίσες των γιαπωνέζικων ταινιών στους τοίχους του διαμερίσματος όπου ζούσε ο Τζόλνερ με το αμόρε του. Η σκηνή όπου με τη βοήθεια του Καμίνσκι ο Τζόλνερ ζωγραφίζει στα τυφλά τον εαυτό του σε ένα χαρτί σημειωματάριου, με έναν απλό στυλό, είναι εξαιρετική. Και στο τέλος της κοινής διαδρομής τους, της γεμάτης απρόοπτα, οι δύο τόσο διαφορετικοί άνδρες θα έχουν γίνει σοφότεροι καθώς θα έχουν «απαλλαγεί» από τις τόσο εκκωφαντικές διαψεύσεις τους.

Ο Daniel Brühl το διασκεδάζει αφάνταστα στο ρόλο του Τζόλνερ, εκείνος που κερδίζει τις εντυπώσεις είναι ο Δανός Jesper Christensen στο ρόλο του Καμίνσκι και βεβαίως πάντα είναι μεγάλη χαρά να βλέπουμε στο σινεμά τον λατρεμένο του Leos Carax, τον Denis Lavant, έστω και σε ρόλους σχεδόν φυσιολογικούς! Μια ταινία για όλους που θα την απολαύσουν περισσότερο φοιτητές της σχολής Καλών Τεχνών. Και να σημειώσουμε πως καθώς πέφτουν οι τίτλοι τέλους διάφοροι διάσημοι πίνακες «ζωντανεύουν» δίνοντας μια φανταστική επίγευση.

Στις δικές μας αίθουσες? Στις 15 Σεπτεμβρίου 2016 από την Seven Films