Αυτοκίνητα

των John Lasseter, Joe Ranft. Με τις φωνές των Owen Wilson, Bonnie Hunt, Paul Newman, Larry the Cable Guy, Cheech Marin, Tony Shalhoub


Doc Hollywood Revisited
του zerVo (συντάχθηκε στις 19 Ιουλίου 2006)
Γύρω από την ταχύτητα και τις συνέπειες της στις ζωές των σύγχρονων αστών, που την επιδιώκουν διαρκώς στην μέγιστη μορφή της, περιστρέφεται η νέα ταινία της Pixar, που διαδέχεται χρονικά το πιο ολοκληρωμένο σεναριακά πόνημα της, τους Incredibles. Έχοντας ήδη μια πορεία δέκα και πλέον ετών στον χώρο του animation, το στούντιο που προέκυψε μέσα από τα σπλάχνα της Disney, έχει καταφέρει τέτοια πρόοδο στον τομέα της σχεδίασης και της τρισδιάστατης απεικόνισης, που δίχως ίχνος υπερβολής μπορώ να πω, πως υπάρχουν στιγμές που νομίζει κανείς πως ότι βλέπει είναι αποτυπωμένο μέσω κάμερας στο φιλμ. Τα περίφημα landscapes των Μεσοδυτικών Πολιτειών, οι απέραντοι long and winding δρόμοι, οι πίστες των αγώνων, που στις κερκίδες τους συνωστίζονται χιλιάδες φανατικοί θεατές (αυτοκίνητα βεβαίως) ζητωκραυγάζοντας για τις οδηγικές ικανότητες του αγαπημένου τους πιλότου, είναι μερικές μονάχα από τις πολύχρωμες καρτ ποστάλ που μας χαρίζει το Cars, αποδεικνύοντας έμπρακτα πως το CGI, μπορεί να δώσει πιο ρεαλιστική εικόνα, ακόμη και από την ίδια την πραγματικότητα...

Στο μυαλό του υπερφίαλου αγωνιστικού αυτοκινήτου με το όνομα Κεραυνός Μακουίν, υπάρχει μόνο ένας στόχος: Το πώς θα κατορθώνει σε κάθε σιρκουί που συμμετέχει, να τερματίζει πάντοτε στην πρώτη θέση, χαρίζοντας στους υπόλοιπους διεκδικητές την…σκόνη του! Ταξιδεύοντας προς την Καλιφόρνια προκειμένου να λάβει μέρος στο περίφημο Piston Cup της Πόλης των Αγγέλων, θα παρεκκλίνει από την πορεία του, πέφτοντας πάνω σε έναν επαρχιακό δρόμο, που θα τον οδηγήσει σε μια μικρή και φιλήσυχη κωμόπολη, το Radiator Springs. Εκεί που οι καλογυαλισμένοι και φιλότιμοι κάτοικοί του βλέπουν τον χρόνο να περνά βασανιστικά αργά, δίχως καμία έκπληξη να διαταράσσει την βαρετή καθημερινότητα τους.

Μέχρι στιγμής, ουδεμία έκπληξη δηλαδή σε ότι αφορά την νέα δουλειά του μεγάλου John Lasseter, ο οποίος αν συνεχίσει να ανεβάζει στροφές, σχεδιαστικά, στους ίδιους ρυθμούς, δεν αποκλείεται να δει το όνομα του στο μέλλον να στέκεται ισάξιο, δίπλα σε εκείνο του θείου Walt! Άλλωστε σε κάθε νέο release της Pixar, από τις ημέρες του Toy Story, η βελτίωση στο animation, ταινία με την ταινία, προχωρούσε με ιλιγγιώδεις ρυθμούς. Αν μάλιστα το έξοχο κινούμενο σχέδιο συμβάδισε με ένα επίσης έξυπνα γραμμένο σενάριο – όπως Απίθανοι – τότε το αποτέλεσμα θα ήταν το λιγότερο μαγευτικό. Μαγεία που εδώ δυστυχώς περιορίζεται μόνο στον οπτικοακουστικό τεχνικό τομέα, χαρίζοντας τελικά στο Cars, τον χαρακτηρισμό της τυπικά αμερικάνικης ταινίας, με ότι καλό ή κακό αυτός ο προσδιορισμός συνεπάγεται. Η έξυπνη ιδέα ενός κόσμου αποτελούμενου μόνο από αμάξια, θυσιάζεται στον καπιταλιστικό βωμό, η συγκίνηση που δημιουργείται στο αντίκρισμα μιας ολόκληρης κοινωνίας - θύμα της τεχνολογικής εξέλιξης και του κλεισίματος του πνεύμονα Route 66, γρήγορα δίνει την θέση της στο πηγαίο μελοδραματικό ύφος της σαπουνόπερας, ενώ για κάθε μία αξιόλογη χιουμοριστική σκηνή, πρέπει να υποστούμε αντίστοιχα τέσσερις - πέντε σάχλες και χοντράδες.

Για πες: Όλα αυτά βεβαίως αφορούν την ξενική (και πιο απόμακρη θα έλεγα από τον ευρωπαϊκό τρόπο σκέψης) και όχι την μεταγλωττισμένη βερσιόν του φιλμ, για την οποία εκτιμώ πως η εγχώρια διανομή μας κρύβει πάμπολλες εκπλήξεις. Αρχής γενομένης φυσικά από την παρουσία στο φωνητικό καστ του νούμερο ένα ειδώλου, της εγχώριας νεολαίας Σάκη Ρουβά, ο οποίος εισβάλλει – ξανά - με πολύ δυναμικό τρόπο στα κινηματογραφικά δρώμενα. Βεβαίως το ότι στα ελληνικά θα ντουμπλάρει τον άχρωμο Owen Wilson – φυσικά στον ρόλο του Κεραυνού - μόνο θετικό μπορεί να αποβεί για το φιλμ. Tην ίδια ώρα που η Βίκυ Καγιά και ο Γιάννης Βόγλης θα έχουν πολύ δυσκολότερο έργο στο να ερμηνεύσουν την λουσάτη και σπουδασμένη επαρχιωτοπούλα Σάλι Πόρσε (Bonnie Hunt) και τον παροπλισμένο παλιό πρωταθλητή της ταχύτητας Δρ Χάτσον Χόρνετ (ο Paul Newman χαρίζει αίγλη στο project) αντίστοιχα. Μήπως - για πρώτη φορά στα χρονικά – η Greek έκδοση να ακούγεται καλύτερα από την ξένη, σε μια παραγωγή που ήδη έχει βάλει πλώρη για τα Όσκαρς animation και ήχου?






Στις δικές μας αίθουσες? Στις 24 Μαΐου 2012 σε επανέκδοση από την Feelgood

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η δική σου κριτική