Και Ξαφνικά Όλοι μου Λείπουν

της Jennifer Devoldère. Με τους Mélanie Laurent, Michel Blanc, Florence Loiret Caille, Claude Perron, Guillaume Gouix


Α, ρε μπαμπά...
του zerVo
Υπάρχουν στιγμές, που τέτοια μαθήματα συμπεριφοράς προς τους νεότερους, που αισθάνονται κάποιου είδους καταπίεση από τις παλαιολιθικές πρακτικές των γονιών τους, είναι ιδιαίτερα χρήσιμα και μπορούν να λειτουργήσουν ως φωτεινοί μπούσουλες, σε μια ενδεχόμενη περίπτωση τέτοιων ενδοοικογενειακών ρήξεων. Διότι μπορεί βεβαίως το ρήγμα ανάμεσα στις δύο γενιές, σε κάποιες ακραίες στιγμές να είναι τόσο βαθύ και απίθανα επικαλύψιμο, κατά βάση όμως οι έχθρες προκαλούνται από στιγμιαίους εκνευρισμούς και ψύλλων πηδήματα, ανάξια λόγου, που όταν τα σκέφτεται με ψυχραιμία το μυαλό και εν τη (οριστική) απουσία του γονέα, δεν μπορεί να βρει την μέθοδο - πια - για να επανορθώσει. Και τότε ξαφνικά, όλοι του λείπουν...

Την ημέρα που έσβησε τα εξήντα του κεράκια, ο Έλι, ένας κινητικότατος έμπορος υφασμάτων και στέλεχος της παρισινής εβραϊκής παροικίας, ανακοινώνει στις δύο κόρες του, πως η δεύτερη σύζυγος του περιμένει παιδί. Για αμφότερες το σοκ θα είναι μεγάλο, από την στιγμή που η μεγάλη, η Ντομ, παρότι προσπαθεί απεγνωσμένα να μείνει έγκυος, δεν τα καταφέρνει, ενώ η μικρότερη, η σχεδόν τριαντάρα Ζιστίν, που ήδη τον κρατά σε απόσταση, θα θιγεί από την ανευθυνότητα του και θα απομακρυνθεί ακόμη περισσότερο...

Που να γνώριζε δηλαδή πως ενόσω με εκείνη, ουδέποτε τα πήγε καλά ως πατέρας, με όλους τους προηγούμενους δεσμούς της - που δεν είναι και λίγοι - τα πηγαίνει περίφημα, κάνει μαζί τους παρέα, τους έχει πάρει υπαλλήλους στην δουλειά και καμιά φορά παίζει και γκολφ θεωρώντας τους κολλητούς. Κάτι που επιχείρησε να κάνει και με τον τελευταίο μπόιφρεντ της μεγαλοκοπέλας του, αλλά η απόπειρα του είχε καταστροφικά αποτελέσματα για την σχέση τους, δράση του που αν δημοσιοποιηθεί σε εκείνη, θα διαλύσει την οποιαδήποτε περίπτωση συμφιλίωσης τους. Συνήθως σε κάτι τέτοια αδιέξοδα, όταν και το γενικότερο περιβάλλον δεν είναι δραματικό, μα διακρίνεται από  γλαφυρότητα όπως την προσδίδει η μέθοδος της σκηνοθέτιδας, κάνει την εμφάνιση του ο από μηχανής Θεός, που επαναφέρει τις ισορροπίες.

Για πες: Έστω κι αν στην καθαρόαιμη γαλλόφωνη γραφή του Et Soudain Tout Les Monde Me Manque μια τέτοια λυτρωτική εξέλιξη, έχει ακραία συγκινησιακές προεκτάσεις, εντούτοις το τελικό συμπέρασμα είναι αισιόδοξο και φωτεινό. H sophomore Jennifer Devoldere, χρησιμοποιώντας ένα ρυθμικότατο σάουντρακ, που περιλαμβάνει από Modern Love του Bowie Μέχρι Wild World του Stevens, εκμεταλλεύεται μια όμορφη ιδέα, που πηγάζει από το επάγγελμα της βασικής της ηρωίδας - εξειδικευμένη ακτινολόγος - και κτίζει πάνω της μια ενδιαφέρουσα ιστορία. Έχοντας βεβαίως τις σημαντικές ερμηνευτικές βοήθειες της πραγματικά όμορφης, όσο και απίθανα κακοντυμένης, Melanie Laurent, αλλά και του ικανού βετεράνου κωμικού Michel Blanc, που ακόμη τον θυμάμαι στους Les Bronzes 3 και γελάω.






Ακόμη δεν έχει προγραμματιστεί, για τις δικές μας αίθουσες, από την Rosebud

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η δική σου κριτική