Τζέιν Έιρ

του Cary Fukunaga. Με τους Mia Wasikowska, Michael Fassbender, Jamie Bell, Judi Dench, Holliday Grainger, Sally Hawkins


Κλασσικό...
του zerVo
Ως φανατικός αναγνώστης των συμπυκνωμένης μορφής Κλασσικών Εικονογραφημένων - σπουδαία, αξεπέραστη εκδοτική δουλειά των αρχών της δεκαετίας του 70' - πιτσιρικάς, πάντοτε προσπερνούσα δίχως ενδοιασμό την περίπτωση της Jane Eyre, που στο πίσω μέρος του νεαρού μυαλού μου την είχα καταχωρήσει ως μια κοριτσίστικη νουβέλα, μικρού περιπετειώδους ενδιαφέροντος, όπως απαιτούσα. Ευτυχώς που σε μεγαλύτερη ηλικία, έδωσα ιδιαίτερη σημασία στο βιβλίο της Σαρλότ Μπροντέ, που αν και γραμμένο στα 1847, είχε μια ιδιαίτερα μοντέρνα γραφή, αλλά και κοινωνιολογική άποψη. Στοιχεία από τα οποία δεν παρέκκλινε δράμι, ούτε η κινηματογραφική εκδοχή του, κοπής 2011 παρακαλώ...

Συνεσταλμένη, ταπεινή, μοναχική και γεμάτη ψυχικούς όσο και μεταφυσικούς φόβους, κληρονομιά που της άφησε το ζορισμένο μεγάλωμα της στο αυστηρών μεθόδων ορφανοτροφείο, η νεαρή γυναίκα Τζέιν Έιρ, θα δεχτεί να αναλάβει χρέη γκουβερνάντας, της ανήλικης προστατευόμενης του ευγενούς Έντουαρντ Φέρφαξ Ρότσεστερ. Έχοντας αναπτύξει μια ιδιαίτερη σχέση με την μικρούλα γαλλόφωνη Αντέλ, σύντομα θα νιώσει μια ξεχωριστή έλξη από την γοητεία του αριστοκράτη, συναίσθημα που θα πνίξει βαθιά μέσα της, γνωρίζοντας καλά πως ένας τέτοιος δεσμός, άνισα ταξικός, δεν θα μπορούσε ποτέ να ευδοκιμήσει.

Ουσιαστικά και προκειμένου να μην εξελιχθεί σε μια πολύωρη ακριβής μεταφορά του συγγράμματος στην μεγάλη οθόνη, η ταινία εστιάζει στην τρίτη, δραματικότερη και συγκινητικότερη πράξη του έργου, εκεί που αναπτύσσεται ο έρωτας μεταξύ της 18χρονης και του πολύπειρου και ώριμου άντρα. Απαλείφοντας στην πραγματικότητα - γίνεται αναφορά μόνο μέσω κάποιων στιγμιαίων φλασμπάκς - τόσο την τραγική παιδική, όσο και την φοβιστική εφηβική περίοδο της κοπέλας. Συνέπεια τούτου είναι η δραματουργία, όπως την παρουσιάζει ο ταλαντούχος σκηνοθέτης Cary Fukunaga - που ένα πανομοιότυπο στόρι παιδιού ενός κατώτερου Θεού, παρουσίασε σε μια πιο σύγχρονη βερσιόν, μόλις πέρσι στο Sin Nombre - να μην αυξάνεται σταδιακά, όπως υπομονετικά συμβαίνει στο βιβλίο, αλλά να σερβίρεται δεδομένη, έτοιμη, ορίζοντας ένα διαφορετικό σημείο έναρξης της δράσης από αυτό του πρωτότυπου.

Για πες: Στην χρονική οικονομία, κάτι τέτοιο δεν είναι κατ ανάγκη άσχημο, ειδικά από την στιγμή που ο γιαπωνέζικης καταγωγής δημιουργός, συνθέτει με όμορφα σκοτεινό, μουντό, υποφωτισμένο τρόπο το βρετανικό φόντο του, προσδίδοντας μια όμορφη θεατρικότητα στις κινήσεις των υποκειμένων του. Εκεί που η μονίμως μελαγχολική πρωταγωνίστρια Mia Wasikowska καταφέρνει μια έξοχη ερμηνεία ως καταπονημένη εσωτερικά Τζέιν Έιρ, συνεπικουρούμενη από τον αεράτο Michael Fassbender, σε ρόλο δοκιμή για την μετέπειτα πρόκληση του Shame, αλλά και την μεγάλη κυρία Judi Dench, που μόνο με την επιβλητική της παρουσία ως γαλήνια οικονόμος, σπρώχνει κάποια επίπεδα παραπάνω την ποιότητα του καστ.






Στις δικές μας αίθουσες, στις 10 Νοεμβρίου 2011 από την Odeon