Θανάσιμη Μητέρα

του Darren Lynn Bousman. Με τους Jaime King, Patrick Flueger, Rebecca De Mornay, Shawn Ashmore

Saw (Mama's Edition)
του zerVo
Όχι μία, αλλά δύο ερωτικές φαντασιώσεις μου κατέστρεψε το Mother's Day. Και καλά ας πούμε ότι η αφρατούλα, αγγελική σεξοβόμβα Goldie του Sin City, που εδώ μας προέκυψε τσιλιβήθρα με καμμένη ρίζα, έχει χρόνια μπροστά της να μου αλλάξει, θετικά και υπέρ της, την αρνητική άποψη. Για την γυναίκα που εδώ και τριάντα χρόνια, μετατρέπω τα όνειρα μου σε Σκοτεινές Μπίζνες Ενός Πρωτάρη, που την παρατηρούσα γερασμένη, αδυνατισμένη και ωχρή σαν άρρωστη, απορώντας με τον εαυτό μου τι μπορεί να του άρεσε σε αυτήν, τι γνώμη να αλλάξω πια? Αυτός ίσως να είναι και ο μοναδικός τρόμος που μου γεννήθηκε στο μυαλό, παρακολουθώντας μια horror movie, που επί του θέματος τώρα, δεν είχε να πει και πολλά πράγματα...

Μετά από μια αποτυχημένη ληστεία τραπέζης κι έχοντας βαριά τραυματισμένο από σφαίρα το ένα της μέλος, πάνοπλη συμμορία τριών αδελφών παίρνει το ρίσκο να επιστρέψει στο σπίτι που μεγάλωσε, προκειμένου να αποφύγει τις αστυνομικές αρχές, εκεί που τα μέλη της περιμένει μια μοιραία έκπληξη. Η μεζονέτα δεν ανήκει πλέον στην αγαπημένη τους μητέρα, αλλά σε ένα ψυχικά ζορισμένο ζευγάρι, που στην απόπειρα του να ξεφύγει από τον θρήνο για τον χαμό του μοναχογιού του, διοργανώνει μια μικρή γιορτή για τους καλούς του φίλους. Και που άπαντες θα βρεθούν δέσμιοι των ορέξεων των μανιασμένων ληστών και κυρίως της παρανοϊκής μαμάς τους, που κινεί με επιδεξιότητα τα νήματα της παρανομίας.
Η σαν να λέμε ο Παζλάκιας πάνω στον περίπατο του, συνάντησε την Μάνα Κουράγιο του Animal Kingdom, ενώθηκαν οι δύο, πραγματικά, εις σάρκα μία και αποφάσισαν να τρομοκρατήσουν παρέα, τα καλοβαλμένα προάστια. Κάτι που σημαίνει πως με ένα της και μόνο νεύμα προς τα παιδιά της που την θεωρούν τοτέμ, η σχιζοφρενής μεσήλικας, μπορεί να παίζει παιχνιδάκια με τις ζωές της ανυποψίαστης παρέας, που μέχρι πριν λίγο διασκέδαζε αμέριμνη. Πάρτι που συνεχίζεται επί της οθόνης, πολύ πιο αιματηρό και βίαιο, όταν οι συμμετέχοντες σε αυτό θα κληθούν από τους τρομοκράτες τους να λάβουν μέρος σε διαγωνισμούς επιβίωσης, που είναι βέβαιο πως θα ξυπνήσουν μέσα τους, ζωώδη ένστικτα και αντιδράσεις. Δηλαδή μια ταινία κομμένη και ραμμένη από τα χέρια του μάστορα του είδους Darren Lynn Bousman, που εδώ αναμειγνύει περιστατικά από ότι Saw έχει γυρίσει και ότι Halloween έχει παρακολουθήσει στο παρελθόν, προσφέροντας μια νοσηρή - wanabe κλειστοφοβική - ανακατωσούρα, χωρίς ιδιαίτερο σασπένς, που θα μπορούσε να διακριθεί αν το έξυπνο intro και το ακόμη πιο έξυπνο φινάλε της, είχαν και μια υποτυπώδη συνοχή μεταξύ τους.

Για πες: Αντίθετα γι αυτόν που θα τα προσέξει καλά, το τρικ χάνεται εξαιτίας της έλλειψης σκηνοθετικής έμπνευσης, αφήνοντας ξεκρέμαστο έτσι και το κυρίως θέμα, που ποτέ δεν ξεπερνά την μετριότητα της βιντεοκασσέτας. Του μέσου αναπαραγωγής που είχα λιώσει κάποτε για να θαυμάζω τα κάλλη της λατρεμένης Rebecca Du Mornay, που δυστυχώς γέρασε υπερβολικά και θα έπρεπε να αποσυρθεί μαζί του στην αιωνιότητα, από το να εμφανίζεται, εκφραστικά μεν, σε b-movies, καταρρακώνοντας όμως την υστεροφημία της αναμφισβήτητης 80s σεξουαλικότητας της. Όσο για την πρώην κουκλίνα Jaime King, καλείται να κατανοήσει πως δεν έχουν όλες οι ανορεξικές την λάμψη της Knigthley, γι αυτό θα πρέπει να επανέλθει στα επίπεδα της Αμαρτωλής Πόλης, μην τυχόν και την ξαναδιαλέξει κανένας τρελο-Rodriguez και αναστήσει την μισοδιαλυμένη καριέρα της.





Στις δικές μας αίθουσες, 15 Σεπτεμβρίου 2011 από την Audiovisual

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η δική σου κριτική