The Company Men

του John Wells. Με τους Ben Affleck, Chris Cooper, Kevin Costner, Tommy Lee Jones, Maria Bello


Θάνατος στ' Αφεντικά
του zerVo
Υπάρχει φυσικά εξήγηση που μια τέτοια ταινία πέρασε, ειδικά στην πατρίδα της, εντελώς απαρατήρητη. Ποιος είναι εκείνος, που θα πλήρωνε και εισιτήριο, για να αντικρίσει στο πανί, την τραγική κοινωνική πραγματικότητα, την ισχύουσα από την στιγμή που η παγκόσμια οικονομία πήρε τον κατήφορο? Η απάντηση είναι - λογικά - κανείς, το σωστό και το σώφρων όμως, θα ήταν λαοί σαν και τον δικό μας, τον καλοπερασάκια, να έπαιρναν μερικές ιδέες από τις εικόνες του The Company Men, για το πως η αποκαλούμενη υπερδύναμη "φροντίζει" τα ίδια της τα παιδιά και το πως εκείνα, αν το λέει η ψυχή τους, μπορούν να αντιδράσουν. Βεβαίως Έλληνα καλοπληρωμένο χαρτογιακά, ακόμη και να λιώνει από την πείνα, ουδέποτε πρόκειται να τον δω ποτέ με πηλοφόρι και μυστρί. Τόσοι μετανάστες υπάρχουν γι αυτό το λόγο...

Μετά από δώδεκα ολόκληρα χρόνια δουλειάς στον ναυτιλιακό κολοσσό, ο σαραντάρης Μπομπ Γουόκερ, παίρνει την άγουσα για το ταμείο ανεργίας, θύμα κι αυτός, μαζί με τρεις χιλιάδες ακόμη εργαζομένους, των επιλογών της εταιρίας για περικοπές. Η καλογυαλισμένη μέχρι σήμερα ζωή του, παίρνει μια απρόσμενη τροπή, από την ώρα που τα βιογραφικά που θα στείλει δεν θα βρουν ανταπόκριση και τα χρέη τρέχουν αμείλικτα. Με την απόγνωση να βρίσκεται προ των πυλών και την γαλήνη της φαμίλιας του να διακυβεύεται, ο φαντασμένος μέχρι τα χτες νεόπλουτος, με την υπερπολυτελή Πόρσε, την χρυσή κάρτα μέλους στο γκολφ κλαμπ και την τρίπατη μεζονέτα, καλείται να πάρει άμεσες αποφάσεις για το μέλλον του...

Παράλληλα όμως οι εξελίξεις στην διψασμένη για κέρδη φάμπρικα, που σαν μοναδικό στόχο έχει την εκτόξευση της μετοχής της στα ύψη, τρέχουν αμείλικτες, με αμέτρητους ακόμη υπαλλήλους να περνούν για τελευταία φορά από το λογιστήριο της, προκειμένου να ρίξουν το κόστος λειτουργίας της. Για να γίνεται κατανοητός ο λόγος που οι αριθμοί των ανέργων έχουν εκτοξευτεί σε δυσθεώρητα ύψη, βυθίζοντας στην θλίψη πολίτες που έκαναν σχέδια για ένα καλύτερο αύριο, φροντίζει ένα φιλμ από τα λεγόμενα indie, πλην όμως αμερικάνικο, για να καταλαβαίνουν ορισμένοι ότι οι κουτογιάνκηδες τα έχουν τετρακόσια. Δεν στρέφουν ανοικτές παλάμες ενάντια στο κοινοβούλιο τους, όπως απερίσκεπτα πράττουν κάποιοι σε μια μίζερη γωνιά του πλανήτη, αλλά ρίχνουν τα βάρη εξ ολοκλήρου στο κεφάλαιο που κατατρώει τον εργάτη. Που άλλωστε πάντα ήταν, είναι και θα είναι ο υπαίτιος της κάθε οικονομικής αναταραχής παγκοσμίως. Ο πρωτοεμφανιζόμενος στην θέση του σκηνοθέτη, με τεράστια πείρα όμως ως παραγωγός σε σειρές της μικρής οθόνης, John Wells, με βήματα προσεκτικά και μηδενικό ρίσκο, κτίζει την βασική του ιστορία και τις περιφερειακές της προεκτάσεις, χρησιμποιώντας αρκετή μελοδραματική λογική...

Για πες: Είναι όμως σαφής και καυστικός στο σχόλιο του, δίχως να μασά τα λόγια του, ούτε αποφεύγοντας να μοιράσει ευθύνες. Κατακερματισμός της οικογένειας, μισοδιαλυμένες συγγενικές και φιλικές σχέσεις, ματαιοδοξίες για την απόκτηση του ακριβότερου αγαθού, απώλεια συναδελφικής και συντροφικής αλληλεγγύης, είναι κάποια από τα αρνητικά στοιχεία που διακρίνουν τα μόρια των καπιταλιστικών κοινωνιών, που δια μέσου των συμπεριφορών τους τροφοδοτούν με ισχύ την χοντρή τσέπη. Το ρεαλιστικό της υπόθεσης, που ανεβάζει σε πολλά σημεία την συγκινησιακή φόρτιση, λόγω των αμέτρητων αδιεξόδων που πέφτουν οι ήρωες της, τονίζουν οι έξοχες ερμηνείες του διαλεγμένου καστ. Με μπροστάρη τον Affleck, που έχει αφήσει πίσω τελειωτικά καθώς φαίνεται το μπλοκμπαστερικό παρελθόν του, που σε κερδίζει σαν θύμα της ύφεσης, έχοντας την αμέριστη συμπαράσταση του χαρισματικού τρίο ρολιστών Cooper (έξοχος) - Lee Jones και Costner.






Στις δικές μας αίθουσες, 23 Ιουνίου 2011 από την Village


0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η δική σου κριτική