Το Άβατο

του Alister Grierson. Με τους Richard Roxburgh , Rhys Wakefield , Ioan Gruffudd


Παγιδευμένοι στο...σιφόνι
του zerVo
Ρώτα με: Τι θα χαλάλιζα για να μετατρέψω το Sanctum, σε μια αξέχαστη περιπέτεια δράσης, που θα την βλέπεις με το ίδιο ενδιαφέρον, ακόμη και δυο δεκαετίες μετά την κυκλοφορία της? Θα σου θυσίαζα όλο το ακριβό προμόσιον, που την διαλαλεί σαν την φυσική εξέλιξη της Αβύσσου, θα σου χάριζα το πρεστίζ που της έχει δώσει, η παραγωγική αιγίδα του Cameron, αλλά και όλο τον ακριβό εξοπλισμό του, μη σου πως πως θα πέταγα και στο καλάθι το τρισδιάστατο της, που αν μη τι άλλο είναι πολύ πιο προσεγμένο από πολλές άλλες περιπτώσεις. Ένα αντάλλαγμα θα ήθελα μόνο να μου δώσεις. Τον Stallone! Τον φαντάζομαι τον μπαγάσα τον Ιταλιάνο, να σκαρφαλώνει εκείνος τα απότομα κοφτερά βράχια, βάζοντας τα ολομόναχος με τα στοιχειά της φύσης, για να μην αφήσει ούτε έναν σύντροφο πίσω του. Μιλάμε για το απόλυτο μπλοκμπάστερ, ε! Ενώ τώρα πρέπει να αρκεστώ με αυτόν τον νερόβραστο τον Roxburgh και μάλιστα σε 3D...

Η αχαρτογράφητη ακόμη σπηλιά, που εκτείνεται σε βάθος χιλιομέτρων στην καρδιά της ζούγκλας της Νέα Γουινέα, αποτελεί το μεγάλο σχέδιο μιας ομάδας έμπειρων σπηλαιολόγων, που καλά οργανωμένοι σκοπεύουν να την εξερευνήσουν. Με αφετηρία το θεόρατο πηγάδι και ταξιδεύοντας στις αχανείς στοές, οι ριψοκίνδυνοι μελετητές θα επιχειρήσουν να εντοπίσουν την υδάτινη διέξοδο της, στην θάλασσα του Σολομώντα. Οι κακοί οιωνοί θα κάνουν την εμφάνιση τους από πολύ νωρίς, όταν ο φυσικός ηγέτης της αποστολής, δεν θα καταφέρει να σώσει από τον πνιγμό, μια από τις πιο στενές του συνεργάτιδες. Σαν να μην έφτανε η πρώτη απώλεια, η ομάδα θα βρεθεί παγιδευμένη στην σπηλιά, από τους τεράστιους όγκους νερού που την γέμισαν, εξαιτίας μιας τροπικής καταιγίδας που ξέσπασε στην περιοχή.

Για να ισοπεδώσω τα πάντα, θα μπορούσα να αναρωτηθώ, που στην ευχή πηγαίνουν οι ματαιόδοξοι φουκαράδες, δίχως καν να έχουν πάρει στα χέρια τους την δυσμενή πρόγνωση της ΕΜΥ, που αμέσως αμέσως θα ανέβαλε τα πλάνα τους. Για χάρη της εξέλιξης του αγωνιώδους θρίλερ, όμως δεν θα το κάνω, δίνοντας μια ευκαιρία στο φιλμάκι να αναπτύξει την βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα ιστορία του. Μια υπόθεση που ξεχωρίζει σημαντικά από άλλες παρόμοιες, στο κομμάτι της συντροφικότητας και της αυτοθυσίας, εφόσον τα συγκεκριμένα στοιχεία δεν υπάρχουν στον βαθμό που θα περίμενε κανείς. Οι εγκλωβισμένοι στο πλημμυρισμένο γιγαντιαίο σιφόνι, άλλοτε δείχνουν εγωιστικές τάσεις επιβίωσης κι άλλοτε δεν διστάζουν να εγκαταλείψουν στην μοίρα τους φίλους τους, με βάση το δόγμα που λέει πως το μοναδικό όριο του ρίσκου, είναι ο ίδιος ο θάνατος. Συνεπώς οι όποιες συναισθηματικές σχέσεις υπάρχουν ανάμεσα στο τιμ δοκιμάζονται στην πιο ακραία τους μορφή, ενώ η μοναδική αίματος, μεταξύ του λίντερ και του φιλόδοξου γιου του, περνά από μύρια κύματα.

Για πες: Αν αξίζει ένα σημείο προσοχής στην εξέλιξη του Sanctum, αυτό δεν είναι ούτε το θέμα του, που σε πάμπολλα κομμάτια του είναι είτε ρηχό είτε επαναλαμβανόμενο, ούτε βεβαίως οι ερμηνείες, με τους ηθοποιούς σε καμία στιγμή να μην αποτυπώνουν στην ματιά τους, την ένταση του αδιεξόδου που βρίσκονται, μα οι πραγματικά εντυπωσιακές λήψεις των υπόγειων σπηλαίων της Αυστραλίας, από τα πρωτοποριακά μηχανήματα που έχει στην κατοχή του ο Cameron. Από το άθροισμα κάποιων όμορφων καρέ, τραβηγμένων είτε σε φυσικά τοπία, είτε στην θεόρατη πισίνα της Roadshow, μέχρι το ολοκληρωμένο αγωνιώδες θρίλερ - απόντος του αστέρα που θα το στηρίξει μάλιστα - η απόσταση είναι τεράστια. Όχι πως το φιλμ βουλιάζει εντελώς στο Άδυτο, δεν είναι όμως σε καμία περίπτωση το action movie που κανείς θα θυμάται για πολύ καιρό...






Στις δικές μας αίθουσες, 10 Φεβρουαρίου 2011 από την Odeon


0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η δική σου κριτική