Apnea

του Γιάννη Μπαφαλούκα. Με τους Σωτήρη Πάστρα, Γιούλικα Σκαφίδα, Γιώργο Καραμίχο


Και η ζεστή σου ανασεμιά...
του zerVo
Ο πρωταθλητής τσιτώνει το γαλανόλευκο σκουφάκι στο κεφάλι, ισιώνει τα γυαλιά, τινάζει για τελευταία φορά τα μακρυά του χέρια, δείγμα χαλάρωσης και αποφασιστικότητας συνάμα και ανεβαίνει με ορμή στον βατήρα. Οι στιγμές που απομένουν μέχρι το άκουσμα της σειρήνας του αφέτη είναι ελάχιστες, είναι η ώρα για τις τελευταίες αναπνοές. Πυρ! Η αντίδραση είναι το ήμισυ του παντός, ειδικά τώρα που μιλάμε για ελεύθερο σπριντ. Ο κολυμβητής πέφτει στην πισίνα και αρχίζει τις γρήγορες απλωτές, ξεκινώντας ένα ακόμη στοίχημα με τον εαυτό του, με το καλύτερο ρεκόρ του. Άλλωστε δεν υπάρχει η χρονική πολυτέλεια για να κοιτάξει γύρω του, να εντοπίσει ποιος τον προσπερνά ή ποιος έχει μείνει πίσω. Ένα ακόμη μοναχικό ταξίδι, με ρότα την μπλε γραμμή του διαδρόμου, που μετριέται σε δεκάδες γυαλιστερά θαλασσί πλακάκια στον πάτο, ξεκινά...

Πρωταθλητής της κολύμβησης, που στα στιβαρά του μπράτσα κρέμονται οι ελπίδες της Ελλάδας, αλλά και της μίζερης φαμίλιας του, γνωρίζει και ερωτεύεται συνομήλικο του κορίτσι, ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένο και με ενεργότατη δράση στον ακτιβισμό. Οι δύο νέοι από νωρίς θα ενώσουν τις μοναξιές τους, αλληλεπιδρώντας ο ένας σε πάμπολλα στοιχεία του άλλου. Η διαρκής συμμετοχή της Έλσας σε αποστολές της Greenpeace, θα αρχίσει να ενοχλεί τον συνεσταλμένο Δημήτρη, ειδικά από την στιγμή που η ζωή της διατρέχει άμεσους κινδύνους. Όταν κατά την διάρκεια ταξιδιού στην Μήλο, για τον εντοπισμό ψαράδων, που χρησιμοποιούν παράνομα πυρίτιδα, εκείνη εξαφανιστεί, εκείνος συναισθανόμενος την απώλεια του άλλου του μισού, θα νιώσει το περιβάλλον να του προκαλεί ασφυξία, ακριβώς όπως όταν εξασκείται βουλιαγμένος στην πισίνα. Σε άπνοια...

Η ιδέα της παραπληρωματικής σχέσης δύο προσώπων είναι όμορφα δομημένη από τον νεαρό και ταλαντούχο Άρη Μπαφαλούκα, τονίζοντας την ανάγκη των σύγχρονων νέων, να ανακαλύψουν το άλλο τους μισό, την αδελφή ψυχή που θα γεμίσει την ζωή τους. Όπως επίσης διαθέτει αξιόλογες προοπτικές λήψης στο νερό, γνωρίζοντας καλά τα μυστικά του όντας κι ο ίδιος αθλητής του υγρού στίβου. Το αδύναμο σημείο της Άπνοιας, εντοπίστηκε κυρίως στο σενάριο και στην διαχείριση των αμέτρητων φλασμπάκς, που αν δεν κουράσουν το άμαθο μάτι, θα του δημιουργήσουν μια έντονη προσδοκία ενός τελικού ανατρεπτικού τουίστ, κάτι όμως που αν και αναμενόμενο, δεν έρχεται ποτέ. Η σημαντικότερη ένσταση μου έχει να κάνει πάντως, με τον τρόπο που η ηρωίδα ζύγισε το θέμα της μητρότητας, αφού αντιμετωπίζοντας πάμπολλα ζόρια υγείας, ρίσκαρε το ταξίδι στον μοιραίο όρμο. Επιλογή που δεν θα έκανε καμία - απολύτως! - γυναίκα σε κατάσταση ψυχικής και συναισθηματικής ισορροπίας, αρνητικό γράφημα που δεν μου προσδιόρισε η υπόλοιπη παρουσία της επί της οθόνης.

Για πες: Εκεί ακριβώς που το θηλυκό στοιχείο του ντουέτου, αν και λιγότερο προνομιούχο από την σεναριακή αβάντα, κερδίζει το μεγαλύτερο παλαμάκι, εύσημα που πηγαίνουν κατευθείαν στην ικανότητα της Γιούλικας Σκαφίδα, να αποδίδει δραματικές περσόνες. Όχι πως ο πρώην πρωταθλητής της πισίνας Σωτήρης Πάστρας, δεν δείχνει υποκριτικά ψήγματα, μα του λείπει το συστατικό που θα τον διακρίνει από ένα απλώς ταλαντούχο, εύσωμο και γοητευτικό αγόρι. Το δέσιμο των δύο, σοβαρό και αξιοπρεπές, κυρίως λόγω της πρότερης εμπειρίας της Ελληνίδας ενζενί, δεν αφήνει το χαλαρό στόρι να βυθιστεί στο πάτωμα της στέρνας, δίνοντας του την απαιτούμενη πνοή που χρειάζεται για να επιπλεύσει. Με λίγη, ελάχιστη προσοχή και ίσως ακόμη μεγαλύτερη εστίαση στον αρσενικό χαρακτήρα - πιθανόν το φοβήθηκε ο σκηνοθέτης, μην τυχόν και δείξει άνισος - τώρα θα κάναμε λόγο για μια από τις τοπ εγχώριες παραγωγές της σεζόν...






Στις δικές μας αίθουσες, 13 Ιανουαρίου 2011 από την Hollywood



0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η δική σου κριτική