Tron Legacy

του Joseph Kosinski. Με τους Garrett Hedlund, Jeff Bridges, Bruce Boxleitner, Olivia Wilde, Michael Sheen


Αποκατάσταση!
του zerVo
Ποτέ δεν υπήρξε μεγάλη επιτυχία το Tron. Τέτοιου μεγέθους τουλάχιστον που να δικαιολογεί την ύπαρξη ενός σίκουελ. Παίζει πάντοτε ρόλο και αυτό που ελληνιστί αποκαλείται good timing. Την εποχή που κυκλοφόρησε, πίσω στα 1982, ελάχιστοι ήταν εξοικειωμένοι με την έννοια του Κυβερνοχώρου, με συνέπεια το θέμα της εξαφάνισης ενός μανιακού του λογισμικού στην δίνη του, να μοιάζει τόσο προχωρημένο, ώστε να μην είναι ικανό να συγκινήσει τον θεατή του. Όσο περνούσε ο καιρός όμως, γύρω από τον μύθο του Tron κτιζόταν ένας πανίσχυρος πυρήνας φανατικών οπαδών, που με αφορμή το τεράστιο χιτ της αντιγραφικής του τριλογίας των Wachowski, άρχισαν να αναρωτιούνται που θα μπορούσε να κρύβεται τόσο καιρό μάγος του software Φλυν, αναγάγοντας τον με τα χρόνια, σαν τον νούμερο ένα αγνοούμενο της κινηματογραφικής ιστορίας. Τρεις δεκαετίες, παρά κάτι, αργότερα έφτασε η ώρα των απαντήσεων. Αλλά και της αποκατάστασης του τίτλου στα μάτια εκείνων, που τον υποστήριξαν ως πρωτοποριακό φιλμικό διαμάντι...

Στα εικοσιεπτά του χρόνια, ο Σαμ Φλυν είναι ο βασικότερος μέτοχος του κολοσσού της Encom, της νούμερο ένα εταιρίας δημιουργίας υπολογιστικών και λειτουργικών συστημάτων. Έναν αξιοζήλευτο τίτλο που κληρονόμησε, όταν ο πατέρας του εξαφανίστηκε εντελώς αναπάντεχα και ανεξήγητα πριν από είκοσι χρόνια. Φέρνοντας βαριά την απώλεια, ο επαναστατημένος νέος, ουδέποτε ασχολήθηκε με την επιχείρηση, ελπίζοντας πως κάποια στιγμή θα καταφέρει να συναντήσει και πάλι τον γονιό του. Ένα αινιγματικό μήνυμα, από το κάποτε δημοφιλέστατο μαγαζί βιντεοπαιχνιδιών του χαμένου, θα τον σπρώξει να αποκαλύψει καλά κρυμμένα μυστικά στο υπόγειο εργαστήρι. Εκεί που από περιέργεια θα θέσει σε λειτουργία την μυστηριώδη εφεύρεση, που θα τον μεταφέρει αυτομάτως σε μια άλλη διάσταση, εγκλωβίζοντας τον στην δίνη του The Grid...

Τον πολυδιάστατο ψηφιακό κόσμο, δηλαδή, που κινούνται προγράμματα και χρήστες, λαμβάνοντας μέρος σε ένα σκληρό και αγωνιώδες παιχνίδι. Την αρχική άγνοια του μικρού Φλυν, θα ακολουθήσει η αγωνία για την επιβίωση, από μια μάχη για την οποία δεν ήταν προετοιμασμένος. Όταν μπροστά του θα εμφανιστεί η μορφή του πατέρα του, τότε θα κατανοήσει πως δια μέσου της Πύλης μεταφοράς δεδομένων, έκανε κι εκείνος το ταξίδι που κάποτε επιχείρησε κι εκείνος. Το βασικότερο ζήτημα για εκείνον είναι το πως θα καταφέρει να βρει διέξοδο, ώστε και οι δυο τους να επιστρέψουν πίσω σώοι και αβλαβείς. Δρόμος που είναι στρωμένος από αμέτρητες παγίδες, που έχει στήσει το alter ego του γηρασμένου προγραμματιστή, ο άψογα διατηρημένος στον χρόνο Κλου, που η πλεονεξία, ο εγωισμός και η ματαιοδοξία του, ώθησαν τον δημιουργό του στην εξορία.

Και κάπως έτσι ξετυλίγεται το κουβάρι της δαιδαλώδους ιστορίας του Tron: Legacy, που αν δεν έχεις πάρει τις βάσεις από το πρωτότυπο, είναι πιθανόν να μπλεχτείς στον ιστό της. Αν και ο σπινθήρας εξέλιξης του θέματος, δεν είναι ιδιαίτερα πειστικός, εντούτοις από την στιγμή που η ανθρώπινη οντότητα μετατρέπεται σε byte, ανοίγεται μπροστά στα μάτια του θεατή ένας ονειρικός ορίζοντας, που απαιτεί έντονη την χρήση της φαντασίας του, για να λειτουργήσει. Ένα πεδίο δράσης που κινούνται ακατάπαυστα προς κάθε πιθανή κατεύθυνση εναέριοι φωτεινοί δίσκοι, ταχύτατες μηχανές και απίθανα οχήματα, που σου δίνουν άμεσα την εντύπωση πως στα εντόσθια της ηλεκτρονικής πλακέτας, κάπως έτσι πρέπει να είναι τα πράγματα. Το αγωνιώδες game του come back, λεπτό με το λεπτό ανεβάζει ταχύτητες φτάνοντας σε πολύ υψηλούς παλμούς με κορύφωση την τελική CGI μάχη, που συνδυάζει Star Wars, Trek και Avatar μαζί. Προσφέροντας με την χρήση του 3D, μια αριστοτεχνικά δομημένη οπτική εμπειρία, που αξίζει τον κόπο να παρακολουθήσεις μόνο και μόνο για να την ζήσεις, ξεφεύγοντας όμως από την στενόμυαλη λογική πως αυτό που παρακολουθείς είναι κομμάτι της αυστηρής Έβδομης Τέχνης. Είναι κάτι άλλο, διαφορετικό, εναλλακτικό και φουτουριστικό, τόσο πολύ, όσο κι ο προκάτοχος του. Ίσως πηγαίνοντας σε και ακόμη παραπέρα, σε ένα άλλο διάστημα.

Για πες: Για να είμαι ειλικρινής, έχοντας ζήσει την πρώτη προβολή του Tron, προ πολλών πολλών ετών, το πρώτο συναίσθημα που ένιωσα στο αντίκρυ της φιγούρας του γερο-Φλυν ήταν νοσταλγία. Συγκρίνοντας μάλιστα τα γραφικά δύο διαφορετικών περιόδων, που οπτικά απέχουν μεταξύ τους παρασάγγες, αντιλήφθηκα το ακριβές μέγεθος της εξέλιξης των ειδικών εφέ σε βάθος χρόνου. Σε αυτό τον τομέα τα κομπιούτερς της Disney, κυριολεκτικά αρίστευσαν κτίζοντας μαεστρικά το αέναο στάδιο που λαμβάνει χώρα το Legacy. Φροντίζοντας συνάμα να δημιουργήσουν ψηφιακά την Νέμεση του Jeff Bridges, παρουσιάζοντας τον αλώβητο από το γήρας, νέο και σφριγηλό, αποδίδοντας του τον χαρακτήρα του ημίθεου, σε σύγκριση με τον θνητό πλάστη του. Αχίλλειο πτέρνα που πρέπει να ανακαλύψει ο νέος ζεν πρεμιέ Garret Hedlund, που πλέον η πορεία της καριέρας του, δεν πρόκειται να είναι η ίδια, έχοντας για υποστήριξη την σούπερ σέξι πολεμίστρια Κουόρα, που φέρει την μορφή της εντυπωσιακής μέσα στα στενά βινίλ Olivia Wilde. Στις επιμέρους ρουμπρίκες, άξια αναφοράς είναι η διαρκής πρωταγωνιστική παρουσία του μουσικού θέματος που επιμελούνται οι Daft Punk και τα beats του αποτελούν αναπόσπαστο στοιχείο του Tronικού οικοδομήματος, αλλά ακόμη αξιότερη η ρολίστικη παρέμβαση του Michael Sheen, που μέσα σε λίγα λεπτά που εμφανίζεται, ορίζει άψογα την πιξελαρισμένη μίξη του Αλεξάντερ Ντελάρζ με τον Ζίγκι Στάρνταστ...

Οι προσδοκίες της Disney για την πορεία του Tron: Legacy είναι πανύψηλες, αν κρίνω από το πανάκριβο προμόσιον που συνόδεψε το φιλμ από την πρώτη στιγμή της σίκουελ σύλληψης του. Οι προσδοκίες οι δικές ήταν ανάλογου ύψους, έχοντας νιώσει την μικρή εμπορική απογοήτευση του σχεδίου Tron, στο πρώτο του βήμα. Όλες καλύφτηκαν και μάλιστα πολύ περισσότερο από όσο περίμενα. Άλλωστε απλά που ο Φλυν ξαναγύρισε για να αποκαταστήσει το όνομα του, από μόνο του θα έπρεπε να μου είναι αρκετό...






Στις δικές μας αίθουσες, 16 Δεκεμβρίου 2010 από την Feelgood


0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Η δική σου κριτική