Οντίν
του Neil Jordan. Με τους Colin Farrell, Alicja Bachleda, Alison Barry, Stephen Rea
Ζει ο βασιλιάς Αλέξανδρος?
του zerVo
Κι εκεί που βρίσκεσαι τυλιγμένος από την μοναξιά σου, μελαγχολικός που τα πάντα σου πηγαίνουν μονίμως αριστερά και με μια μόνιμη συννεφιά στα μάτια από την απαισιοδοξία για το αύριο, κτυπάει η πόρτα σου, δίχως καν να το περιμένεις. Στο άνοιγμα της απέναντι σου αντικρίζεις έναν άγγελο, λιγομίλητο και πανάλαφρα και φτωχικά ντυμένο, μα με μια αιθέρια αύρα να αναδύεται πάνω από τα λαμπερά του μαλλιά. Η επιλογή σου να τον υιοθετήσεις σχεδόν μονοδρομική. Δύσκολα θα μπορούσες να αντισταθείς στην ακαταμάχητη γοητεία του άλλωστε και το κάνεις δίχως να σου το ζητήσει καν. Σημείο μηδέν! Από τούδε και στο εξής ο ουρανός από γκρίζος γίνεται καταγάλανος, η ατμόσφαιρα μοσχοβολά χαμομήλι και λεβάντα και η κατσουφιά έχει δώσει την θέση της στα παραδείσια τραγούδια. Και το σημαντικότερο? Οτιδήποτε αγγίζεις γίνεται χρυσάφι, αφού το χερουβείμ σου μετέφερε το χάρισμα του. Χαμογελάς! Πανηγυρίζεις! Έστω και για λίγο, αφού γνωρίζεις πως σε λίγο ξημερώνει και το γλυκό φως της ημέρας θα σε ξυπνήσει. It was too good to be true...
Μοναχικός ψαράς, πρώην αλκοολικός με πάμπολλα οικονομικά προβλήματα, χωρισμένος κι έχοντας να φροντίσει ένα μικρό φιλάσθενο κορίτσι, κατά την διάρκεια της ψαριάς θα μαζέψει στα δίχτυα του μια αναίσθητη κοπέλα. Και ω του θαύματος ζωντανή. Είναι η στιγμή που η ζωή του ταλαιπωρημένου Σίρακιους θα αλλάξει ολοκληρωτικά. Δεν είναι η πρώτη φορά που στην καριέρα του ο Neil Jordan εισέρχεται στον κόσμο της φαντασίας. Στο παρελθόν τόσο με την το σοφιστικέ Company Of The Wolves όσο και με το λυρικό Interview With A Vampire, έπαιξε στις εικόνες του με το μεταφυσικό και τον τρόπο που εκείνο μπορεί να επηρεάσει την λογικά εξελισσόμενη πραγματικότητα. Όπως στην περίπτωση του Ondine δηλαδή, που ο τίτλος του άμεσα παραπέμπει στο μυθικό θαλάσσιο πλάσμα, που ταξιδεύει στα παγωμένα νερά του Βορρά, κουβαλώντας στην ράχη της σύμφωνα με τον θρύλο, μια ατελείωτη κατάρα, μα προσφέροντας άπλετη τύχη και ευδαιμονία σε αυτόν που βρίσκεται στο πλάι της. Την τελευταία της εμφάνιση η γοργόνα διάλεξε να την κάνει μπροστά σε έναν ζορισμένο από τα κτυπήματα της μοίρας άντρα, προκειμένου να τον πείσει πως οι δυνατότητες του είναι πολύ διαφορετικές από εκείνες που φαντάζεται και πως η ευτυχία βρίσκεται μόνο στα δικά του χέρια. Όχι και τόσο δύσκολο για εκείνη πάντως, αφού με την παρουσία της και μόνο ο ναυτικός θα νιώσει υπέροχα. Πόσο μάλλον από την στιγμή που τα μέχρι χθες τα αδειανά του δίχτυα θα αρχίσουν να γεμίζουν με τεράστιες ψαρούκλες. Θαύμα! Μιράκολο! Αληθινό όμως ή φανταστικό? Θα έλθει πάλι το πρωί και η Ιρλανδέζικη μουντάδα θα κυριεύσει ξανά την ψυχή του περιθωριοποιημένου - εξαιτίας του πρότερου άσχημου βίου του - βιοπαλαιστή?
Κακά τα ψέματα. Οι δυνατότητες του Jordan, ακόμη και αν θεωρείται σαν σκηνοθέτη παλαιάς γενιάς, είναι πολύ υψηλότερες από την παρουσίαση ενός γλυκερού αισθηματικού μελοδράματος, έστω κι αν κοντεύουν να κλείσουν είκοσι χρόνια από την εποχή του δημιουργικού του ζενίθ. Η Ondine μοιάζει περισσότερο με ξεμούδιασμα για τον χαρισματικό Βρετανό, που την παρουσιάζει με παραμυθένια εύπεπτο τρόπο σαν ένα από εκείνα τα κέλτικα τραγουδάκια της πατρίδας του, που έχουν όμορφο κι ελκυστικό σκοπό, άσχετα αν λίγοι ξένοι αντιλαμβάνονται τα λόγια του.
Για πες: Δεν μπορώ να βρω σε ποιο σημείο αυτή η ευχάριστη αφήγηση μπορεί να ενοχλήσει τον θεατή, ακόμη κι αν προς το φινάλε του φιλμ κάποια αναπάντεχα γεγονότα αναστατώνουν τον σταθερό ονειρώδη παλμό του. Για το αν και κατά πόσο οι ψαράδες εκεί στο Έιρε, που μέχρι χθες απεικονίζονταν με βρώμικες γαλότσες και λιγδιασμένες φόρμες, μπορούν πλέον να φέρουν την μορφή του κούκλου Colin Farrell, με την καλοχτενισμένη μακριά χαίτη, είναι ένα ερωτηματικό που δύσκολα απαντιέται. Ας το δεχτούμε και αυτό σαν μια εκλεκτική συγγένεια του θαλάσσιου ξωτικού - ένα κατάξανθο ποίημα μεξικάνικης καταγωγής με το όνομα Alicja Bahleda - που επέλεξε να αναστήσει εκείνον που για τελευταία φορά υποδύθηκε τον αδελφό οποιασδήποτε γοργόνας ταξιδεύει στους ανοικτούς ωκεανούς: Ζει ο βασιλιάς Αλέξανδρος? Φυσικά και ζει! Είναι ψαράς κάπου στα χάιλαντς του Έντρι και είναι τρισευτυχισμένος!
Μοναχικός ψαράς, πρώην αλκοολικός με πάμπολλα οικονομικά προβλήματα, χωρισμένος κι έχοντας να φροντίσει ένα μικρό φιλάσθενο κορίτσι, κατά την διάρκεια της ψαριάς θα μαζέψει στα δίχτυα του μια αναίσθητη κοπέλα. Και ω του θαύματος ζωντανή. Είναι η στιγμή που η ζωή του ταλαιπωρημένου Σίρακιους θα αλλάξει ολοκληρωτικά. Δεν είναι η πρώτη φορά που στην καριέρα του ο Neil Jordan εισέρχεται στον κόσμο της φαντασίας. Στο παρελθόν τόσο με την το σοφιστικέ Company Of The Wolves όσο και με το λυρικό Interview With A Vampire, έπαιξε στις εικόνες του με το μεταφυσικό και τον τρόπο που εκείνο μπορεί να επηρεάσει την λογικά εξελισσόμενη πραγματικότητα. Όπως στην περίπτωση του Ondine δηλαδή, που ο τίτλος του άμεσα παραπέμπει στο μυθικό θαλάσσιο πλάσμα, που ταξιδεύει στα παγωμένα νερά του Βορρά, κουβαλώντας στην ράχη της σύμφωνα με τον θρύλο, μια ατελείωτη κατάρα, μα προσφέροντας άπλετη τύχη και ευδαιμονία σε αυτόν που βρίσκεται στο πλάι της. Την τελευταία της εμφάνιση η γοργόνα διάλεξε να την κάνει μπροστά σε έναν ζορισμένο από τα κτυπήματα της μοίρας άντρα, προκειμένου να τον πείσει πως οι δυνατότητες του είναι πολύ διαφορετικές από εκείνες που φαντάζεται και πως η ευτυχία βρίσκεται μόνο στα δικά του χέρια. Όχι και τόσο δύσκολο για εκείνη πάντως, αφού με την παρουσία της και μόνο ο ναυτικός θα νιώσει υπέροχα. Πόσο μάλλον από την στιγμή που τα μέχρι χθες τα αδειανά του δίχτυα θα αρχίσουν να γεμίζουν με τεράστιες ψαρούκλες. Θαύμα! Μιράκολο! Αληθινό όμως ή φανταστικό? Θα έλθει πάλι το πρωί και η Ιρλανδέζικη μουντάδα θα κυριεύσει ξανά την ψυχή του περιθωριοποιημένου - εξαιτίας του πρότερου άσχημου βίου του - βιοπαλαιστή?Κακά τα ψέματα. Οι δυνατότητες του Jordan, ακόμη και αν θεωρείται σαν σκηνοθέτη παλαιάς γενιάς, είναι πολύ υψηλότερες από την παρουσίαση ενός γλυκερού αισθηματικού μελοδράματος, έστω κι αν κοντεύουν να κλείσουν είκοσι χρόνια από την εποχή του δημιουργικού του ζενίθ. Η Ondine μοιάζει περισσότερο με ξεμούδιασμα για τον χαρισματικό Βρετανό, που την παρουσιάζει με παραμυθένια εύπεπτο τρόπο σαν ένα από εκείνα τα κέλτικα τραγουδάκια της πατρίδας του, που έχουν όμορφο κι ελκυστικό σκοπό, άσχετα αν λίγοι ξένοι αντιλαμβάνονται τα λόγια του.
Για πες: Δεν μπορώ να βρω σε ποιο σημείο αυτή η ευχάριστη αφήγηση μπορεί να ενοχλήσει τον θεατή, ακόμη κι αν προς το φινάλε του φιλμ κάποια αναπάντεχα γεγονότα αναστατώνουν τον σταθερό ονειρώδη παλμό του. Για το αν και κατά πόσο οι ψαράδες εκεί στο Έιρε, που μέχρι χθες απεικονίζονταν με βρώμικες γαλότσες και λιγδιασμένες φόρμες, μπορούν πλέον να φέρουν την μορφή του κούκλου Colin Farrell, με την καλοχτενισμένη μακριά χαίτη, είναι ένα ερωτηματικό που δύσκολα απαντιέται. Ας το δεχτούμε και αυτό σαν μια εκλεκτική συγγένεια του θαλάσσιου ξωτικού - ένα κατάξανθο ποίημα μεξικάνικης καταγωγής με το όνομα Alicja Bahleda - που επέλεξε να αναστήσει εκείνον που για τελευταία φορά υποδύθηκε τον αδελφό οποιασδήποτε γοργόνας ταξιδεύει στους ανοικτούς ωκεανούς: Ζει ο βασιλιάς Αλέξανδρος? Φυσικά και ζει! Είναι ψαράς κάπου στα χάιλαντς του Έντρι και είναι τρισευτυχισμένος!
Στις δικές μας αίθουσες, 9 Σεπτεμβρίου 2010 από την Hollywood
Rewind /// Trailer - Ondine
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική