Η Αγάπη θέλει το Χρόνο της
του Brandon Camp. Με τους Aaron Eckhart, Jennifer Aniston
Α, καλα...
του zerVo
Το ότι παρακολουθώντας το Love Happens, στο μυαλό μου διαρκώς στριφογυρνούσε η φιγούρα της Meg Ryan, δεν πρέπει να αποτελεί και μεγάλη έκπληξη. Η γυναίκα που όρισε τους κανόνες του πως πρέπει να συμπεριφέρεται μια ηθοποιός στις σκηνές μιας τυπικής ρομαντζαδούρας, πρέπει να ομολογήσω πως μου έχει λείψει από κάτι τέτοιες περιπτώσεις. Την έφερα στο νου αντικαθιστώντας την (υποτίθεται χαριτωμένα) άχαρη φιγούρα της συμπατριώτισσας μας Jennifer και κυριολεκτικά νόμιζα πως έβλεπα μια διαφορετική ταινία. Κάτι που αποδεικνύει πως χρειάζεται και τεχνική και ταλέντο για να παίξεις ακόμη και αυτό που λαϊκά αποκαλείται, εύκολος ρόλος.
Χήρος, ζάμπλουτος χάρη στο βιβλίο που έγραψε για το πως ξεπέρασε το χαμό της συζύγου, γνωρίζει όμορφη καλλιτέχνιδα στη δημιουργία λουλουδένιων μπουκέτων, άρτι πικραμένη. Κι εκεί που δεν το περιμένεις (σιγά) γεννιέται ο έρωτας. Μην φανταστείς πως το φιλμάκι θα σου προσφέρει κάτι διαφορετικό από όλες τις (καμιά πεντακοσαριά) αντίστοιχες αισθηματικές δραματο-κομεντί, που έχεις δει τα τελευταία είκοσι χρόνια. Ο μπούσουλας γνωστός και μη εξαιρετέος: Δυο συναισθηματικά φορτισμένοι χαρακτήρες, που δεν πιστεύουν πως υπάρχει ερωτικό μέλλον, έλκονται ομωνύμως σε αντίθεση με τους φυσικούς κανόνες και το αποτέλεσμα είναι φιλμικά προδιαγεγραμμένο Για να τονωθεί ακόμη περισσότερο η κλισεδιάρικη διάθεση, στο φόντο το Σιάτλ, η πόλη που όλοι λατρεύουν να ζουν χώρια για να δημιουργήσουν κάποια στιγμή σχέση, παίζει κι εκείνη ένα γνώριμο σόλο στο βιολί.
Για πες: Έχοντας προσφέρει ένα αξιοπρεπές, για μεταφυσικό, σενάριο στο Dragonfly - όπου θυμίζω, πάλι πρωτοστατούσε η μορφή ενός πονεμένου άντρα που μόλις είχε χάσει την γυναίκα του - ο Brandon Camp, εδώ παίρνει προαγωγή και από συγγραφέας, εξελίσσεται σε σκηνοθέτη, μα δεν απέδειξε πως έχει ικανότητες για μια τέτοια δουλειά. Αν και ακολούθησε πιστά τις οδηγίες του τσελεμεντέ, το ρομαντζάκι που πρόσφερε δεν πρόκειται να αγγίξει κανέναν σκεπτόμενο θεατή, εκτός και αν βρίσκεται σε κατάσταση χηρείας όμοια με του πρωταγωνιστή, οπότε είναι πιθανό εκείνος να καθρεφτίσει τον εαυτό του στο πανί και μια τέτοια υποβολή να τον συνεπάρει. Κατά τα άλλα η πλέον νερόβραστη και δίχως ταυτότητα Aniston, παλεύει να δέσει με τον Eckhart (τον εν λόγω συγγραφέα του βιβλίου A-Okay, ελληνιστί "Α-Καλά") έστω και στο ελάχιστο, πιθανολογώ για να περάσει και κάποια μηνυματάκια για τα ζόρια που περνάει με τις αποτυχημένες επιλογές αμόρε τα τελευταία χρόνια. Ούτε τα καταφέρνει και ούτε με νοιάζει κιόλας αν η θέση της στο ράφι, εδραιώνεται για τα καλά...
Χήρος, ζάμπλουτος χάρη στο βιβλίο που έγραψε για το πως ξεπέρασε το χαμό της συζύγου, γνωρίζει όμορφη καλλιτέχνιδα στη δημιουργία λουλουδένιων μπουκέτων, άρτι πικραμένη. Κι εκεί που δεν το περιμένεις (σιγά) γεννιέται ο έρωτας. Μην φανταστείς πως το φιλμάκι θα σου προσφέρει κάτι διαφορετικό από όλες τις (καμιά πεντακοσαριά) αντίστοιχες αισθηματικές δραματο-κομεντί, που έχεις δει τα τελευταία είκοσι χρόνια. Ο μπούσουλας γνωστός και μη εξαιρετέος: Δυο συναισθηματικά φορτισμένοι χαρακτήρες, που δεν πιστεύουν πως υπάρχει ερωτικό μέλλον, έλκονται ομωνύμως σε αντίθεση με τους φυσικούς κανόνες και το αποτέλεσμα είναι φιλμικά προδιαγεγραμμένο Για να τονωθεί ακόμη περισσότερο η κλισεδιάρικη διάθεση, στο φόντο το Σιάτλ, η πόλη που όλοι λατρεύουν να ζουν χώρια για να δημιουργήσουν κάποια στιγμή σχέση, παίζει κι εκείνη ένα γνώριμο σόλο στο βιολί.
Για πες: Έχοντας προσφέρει ένα αξιοπρεπές, για μεταφυσικό, σενάριο στο Dragonfly - όπου θυμίζω, πάλι πρωτοστατούσε η μορφή ενός πονεμένου άντρα που μόλις είχε χάσει την γυναίκα του - ο Brandon Camp, εδώ παίρνει προαγωγή και από συγγραφέας, εξελίσσεται σε σκηνοθέτη, μα δεν απέδειξε πως έχει ικανότητες για μια τέτοια δουλειά. Αν και ακολούθησε πιστά τις οδηγίες του τσελεμεντέ, το ρομαντζάκι που πρόσφερε δεν πρόκειται να αγγίξει κανέναν σκεπτόμενο θεατή, εκτός και αν βρίσκεται σε κατάσταση χηρείας όμοια με του πρωταγωνιστή, οπότε είναι πιθανό εκείνος να καθρεφτίσει τον εαυτό του στο πανί και μια τέτοια υποβολή να τον συνεπάρει. Κατά τα άλλα η πλέον νερόβραστη και δίχως ταυτότητα Aniston, παλεύει να δέσει με τον Eckhart (τον εν λόγω συγγραφέα του βιβλίου A-Okay, ελληνιστί "Α-Καλά") έστω και στο ελάχιστο, πιθανολογώ για να περάσει και κάποια μηνυματάκια για τα ζόρια που περνάει με τις αποτυχημένες επιλογές αμόρε τα τελευταία χρόνια. Ούτε τα καταφέρνει και ούτε με νοιάζει κιόλας αν η θέση της στο ράφι, εδραιώνεται για τα καλά...
Στις αίθουσες 17 Σεπτεμβρίου από την Odeon
Trailer
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Η δική σου κριτική